ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست افغانستان در تازهترین مورد فرمان صادر کرده است که در فرمان دستور داده است، پس از این به استثنای سخنگویان مرکزی و وزارتها هیچکسی نمیتواند از آدرس دولت اظهار نظر کند. خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت سرپرست قرار دارد، امروز (دوشنبه، ۵ سنبله) به نقل از این فرمان گزارش داده است که سخنگویان مرکزی و ادارات دولت در مورد مسایل سیاسی تنها بیانیههای تایید شده از سوی رهبر حکومت سرپرست را نشر کنند. در ادامه آمده است که سخنگویان مرکزی حکومت سرپرست از نشر مواردی که از سوی آخوندزاده تایید نشده باشد، خودداری کنند. همچنین در بخشی از این فرمان آمده است که در این فرمان فعالیت سخنگویان وزارتهای حکومت فعلی تنها به ادارات مربوطهشان محدود شده است. طبق این فرمان، آنان اطلاعات را پس از تایید وزیر یا رییس اداره مربوطه این گروه همهگانی کنند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، همواره در تلاش کتمان حقایق از شهروندان کشور میباشد. حکومت فعلی طی سه سال گذشته محدودیتهای شدیدی را علیه خبرنگاران و رسانهها وضع کرده است. همچنین براساس آمارهای مرکز خبرنگاران افغانستان، حکومت سرپرست در دو سال اول حاکمیت خود بر افغانستان ۱۴ دستورالعمل محدودکننده علیه رسانهها و خبرنگاران صادر کرده بود. این دستورالعملها طیف وسیعی از امور مربوط به رسانهها را در برمیگیرد که از جملهی آن اجبار مجریان زن به پوشیدن ماسک سیاه و ممنوعیت پخش موسیقی و نام گرفتن از گروه طالبان بهعنوان حکومت افغانستان است.
برچسب: محدودیت
پنی وانگ، وزیر امور خارجهی استرالیا به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر از سوی ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی واکنش نشان داده و میگوید که این کشور تلاش حکومت فعلی برای خاموش کردن صدای زنان و دختران افغانستان را محکوم کرده است. خانم وانگ با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «ما در کنار زنان و دختران افغانستان میایستیم و از حقوق بشری آنان حمایت میکنیم.» این در حالی است که هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده است و این قانون اکنون نافذ شده است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. براساس این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسوولیت دارد از آن جلوگیری کند. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است. وزیر خارجهی آلمان آن را صد صفحه نفرت از زنان خوانده و نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان گفته است که این قانون نشان میدهد که حکومت سرپرست به سیاستهای دههی نود میلادی خود بازگشتهاند.
گوردن براون، نخستوزیر پیشین بریتانیا به وضع محدودیت علیه زنان و دختران افغان واکنش نشان داده و میگوید که «نقض نظاممند» حقوق دختران و زنان افغانستان توسط حکومت سرپرست ، موضوع «مرگ و زندگی» است. آقای براون در مقالهای که آن را رسانههای بریتانیایی نشر کردهاند، گفت که با نقض حقوق دختران، پریشانی روانی، افسردگی و اقدام به خودکشی در افغانستان در حال افزایش است و به نظر میرسد خطر مرگومیر مادران و دختران جوان در هنگام زایمان، حداقل ۵۰ درصد از زمان تسلط حکومت سرپرست افزایش یافته است. وی تاکید کرد که افکار جهانی به اندازه کافی بسیج نشدهاند تا مجبور به تغییر در سیاست حکومت فعلی شوند. او تاکید کرد: «اگر چه نشست اخیر سازمان ملل متحد در قطر توانست حکومت فعلی را پای میز مذاکره بیاورد؛ اما حقوق دختران هنوز در دستور کار مذاکرات برای ورود مجدد افغانستان به جامعه بینالمللی قرار نگرفته است.» نخستوزیر پیشین بریتانیا در ادامه این مقاله از پیامدهای محرومیت دختران و زنان از آموزش ابراز هشدار داد و گفت که یکی از نتایج تراژیک محرومیت دختران از آموزش، افزایش ازدواجهای اجباری است. همچنین سازمان ملل متحد اخیراً گزارش داده است که آمار ازدواج کودکان تحت حاکمیت حکومت فعلی ۲۵ درصد افزایش یافته است؛ اما آقای براون میگوید محرومیت از آموزش یک عامل کلیدی در ازدواج زودهنگام است. گوردن براون در این مقاله با اشاره به سفر ۱۹ دختر دانشجوی افغانستان به اسکاتلند برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، نوشت که هیچ دلیلی وجود ندارد که دختران این کشور از آموزش و تحصیل محروم شوند. او همچنین نوشته است: «۱۹ دختر افغان این هفته به اسکاتلند رسیدند تا تحصیلات پزشکی خود را برای تبدیل شدن به پزشک آغاز کنند. این امکان به همکاری بنیاد لیندا نورگرو که در جزایر غربی مستقر است، امکانپذیر شد. این زنان جوان که در افغانستان عملاً در حبس خانگی بودند، نمیتوانستند بدون همراهی مردان از خانه خارج شوند.» همچنین او از جامعه بینالمللی خواسته است با تحریمهای بیشتر علیه حکومت فعلی وضع کند تا این «گروه» را وادار به تغییر کند. در تازهترین مورد حکومت سرپرست با توشیح قانون امر به معروف بر زنان و دختران محدودیتهای بیشتری وضع کرده است.
یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر توسط رهبر حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و آن را «یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان» عنوان کرد. یوناما امروز (یکشنبه، ۴ سنبله) با اعلامیهای گفته است که در این قانون محدودیتهای گسترده بر رفتار شخصی وضع شده و به محتسبان اختیارات وسیع اجرایی داده شده است. این نهاد در بخشی از اعلامیه تاکید کرد که محدودیتهایی که در این قانون بر مردم افغانستان وضع شده است، دارای مکانیسمهای اجرایی «خودسرانه» و شدید است. اعلامیه به نقل از رزا اوتنبایوا، فرستادهی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رییس یوناما نوشته است: «این یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان است؛ جایی که محتسبان برای تهدید و بازداشت افراد براساس لیستهای وسیع و گاه مبهم از تخلفات، اختیارات نامحدودی دارند.» خانم اوتنبایوا تاکید کرد: «این موضوع محدودیتهای غیرقابل تحمل موجود علیه زنان و دختران افغانستان را گسترش میدهد، حتا صدای زن در بیرون از خانه، ظاهرا یک نقض اخلاقی تلقی میشود.» هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد که این قانون با نادیدهگرفتن تنوع کامل جوامع مذهبی افغانستان، تأثیرات نگرانکنندهای بر آزادیهای مذهبی دارد و محدودیتهای بیشتری بر کار خبرنگاران و رسانهها میگذارد. او افزود: «پس از دههها جنگ و در بحبوحهی یک بحران انسانی وحشتناک، مردم افغانستان برای مواردی چون دیر رسیدن به نماز، نگاه کردن به جنس مخالف، که عضوی از خانوادهیشان نیستند، و یا داشتن عکسی از عزیزانشان، مستحق تهدید و یا زندانیشدن نیستند.» وی میگوید که جامعهی بینالمللی با حسن نیت، دنبال تعامل سازنده با حکومت سرپرست است و میخواهد افغانستان را در مسیر صلح و رفاه ببیند؛ جایی که همهی مردم افغانستان در آیندهی خود سهم داشته باشند و شهروندان دارای حقوق باشند، نه اینکه صرفا تحت انضباط باشند. رییس یوناما گفت که محدودکردن بیشتر حقوق مردم و نگهداشتن آنان در ترس دائمی، دستیابی به این هدف را دشوارتر میکند. همچنین یوناما در بخشی از اعلامیه گفته است که براساس بررسی اولیه، دو مادهی این قانون، که شامل غیرقانونی ساختن بدرفتاری با کودکان بیسرپرست و ممنوعیت «بچهبازی» است، دارای «گام مثبت» است. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد گفته است که تعهدات افغانستان در هفت سند بینالمللی حقوق بشر و دستور قطعنامهی ۲۶۸۱ (۲۰۲۳) شورای امنیت سازمان ملل متحد را به حکومت سرپرست یادآوری کرده است. در این قطعنامه از حکومت فعلی خواسته شده بود که به سرعت سیاستها و اقداماتی را که زنان و دختران را از دسترسی به حقوق بشری و آزادیهای اساسیشان محدود میکند، لغو کنند. این در حالی است که وزارت عدلیه بهتازگی اعلام کرده که هبتالله آخوندزاده، رهبر این گروه قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای را در پی داشته است و کشورهای مختلف از حکومت سرپرست خواستهاند که محدودیتها علیه زنان و دختران را لغو کنند.
ندامحمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست میگوید که همانطوری که تحصیل دختران تا امر ثانی معطل است، پرسیدن دربارهی آموزش دختران نیز تعلیق است. آقای ندیم امروز (یکشنبه، ۴ سرطان) در یک نشست خبری در کابل صحبت میکرد، در پاسخ به پرسش خبرنگاران دربارهی تحصیل دختران گفت: «تا اکنون به آن حالتی نرسیدهایم که دروازهی دانشگاه یا مکاتب را بهروی طبقهی اناث بار دیگر باز کنیم.» وی تاکید کرد: «در این مسأله جواب کوتاه این است که طوری که تعلیم تا امر ثانی معطل است، سوال [دربارهی آن] نیز تا امر ثانی معطل است.» وزارت صحت تحصیلات عالی حکومت فعلی در ماه قوس ۱۴۰۱ دروازهی دانشگاهها را بهروی دختران بست. در آن زمان وزارت تحصیلات عالی اعلام کرد که تحصیل زنان تا امر ثانی تعلیق شده است. مکاتب نیز بهروی دختران بالاتر از صنف ششم تا امر ثانی تعطیل است. سرپرست وزارت تحصیلات عالی در این نشست خبری تاکید کرد که جهان هم بر مسألهی تحصیل دختران تمرکز کرده، اما این موضوع باعث تردید او شده است. او میگوید: «از یکسو امت اسلامی زیر آتش است، از سوی دیگر کودکان و زنان میسوزند، حق زندگی به آنان داده نمیشود، هیچکس در این مورد صدایی بلند نمیکند؛ اما در مورد کشور من که در هر زمینهای ۹۰ درصد پیشرفت داریم و ۹۰ درصد حقوق زنان داده شده است، مردم فقط روی یک نقطه متمرکز شدهاند که چرا آموزش عصری برای زنان باز نمیشود؟» همچنین وی در بخشی از صحبتهایش گفت که فیصلهی این گروه دربارهی تحصیل دختران در «تضاد با اسلام، عننهی افغانستان و ظلم بر مسلمانان» نیست. آقای ندیم گفت که تحقیقات علما دربارهی تحصیل دختران جریان دارد و اگر در این تحقیقات ثابت شود که تحصیل زنان تحت چه شرایط جایز است، به زنان اجازهی تحصیل داده میشود. سرپرست وزارت تحصیلات عالی در ادامه گفت که اگر کسی در روشنایی فقه حنفی، تحصیل زنان را در کتابی ثابت میتواند به وزارت او مراجعه کرده و با وی بحث کند. وی تاکید کرد که با تطبیق «آیات و روایات عمومی» بر تحصیل زنان، مسأله حل نمیشود.
وزارت امور خارجهی کانادا در واکنش به توشیح قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر از سوی حکومت سرپرست، خواسته است که تمام محدودیتهای اعمالشده بر زنان و دختران افغانستان را لغو کند. این وزارت با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، توشیح این قانون را محکوم کرده و آن را تلاش دیگر برای ساکت کردن مردم افغانستان، بهویژه زنان و دختران عنوان کرده است. وزارت خارجهی کانادا تاکید کرد: «ما از حکومت سرپرست میخواهیم که تمام محدودیتهای اعمالشده بر زنان و دختران را لغو کنند و به نقض حقوق بشر در افغانستان پایان دهند.» این در حالی است که در تازهترین مورد وزارت عدلیهی حکومت فعلی اعلام کرده که رهبر این گروه قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است. وزیر خارجهی آلمان آن را صد صفحه نفرت از زنان خوانده و نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان گفته است که این قانون نشان میدهد که حکومت سرپرست به سیاستهای دههی نود میلادی خود بازگشتهاند.
مایکل مککال، رییس کمیتهی روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی واکنش نشان داده و میگوید: «ما نمیتوانیم میلیونها زن و دختری را که از دست این حکومت رنج میکشند، فراموش کنیم.» کمیتهی روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، سخنان آقای مککال در واکنش به توشیح این قانون را در حساب کاربری ایکس خود نشر کرده است. آقای مککال تاکید کرده است که وعدههای میانتهی دولت بایدن و هریس برای کمک به زنان افغانستان، باعث شد که «رژیم طالبان» در حمله به زنان یک گام فراتر برود و حتا آنان را از نشان چشمانشان در محضرعام منع کنند. وی تاکید کرد که وقتی بایدن و هریس مردم افغانستان را رها کردند، این موضوع حکومت سرپرست را برای حذف دستآوردهای چندین دهه در عرصهی حفاظت از حقوق زنان و دختران جسورتر کرد. او افزود: «ما نمیتوانیم میلیونها زن و دختری را که از دست طالبان رنج میکشند، فراموش کنیم. جامعهی جهانی باید در بهرسمیتنشناختن طالبان استوار بماند.» این در حالی است که وزارت عدلیهی حکومت سرپرست بهتازگی اعلام کرده که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است، به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم گفته شده «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن آمده است که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین براساس این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسوولیت دارد از آن جلوگیری کند. قابل ذکر است که توشیح این قانون واکنشهای گستردهای را در پی داشته است. نهادهای بینالمللی و کشورهای مختلف از حکومت سرپرست خواستهاند که محدودیتها علیه زنان و دختران را لغو کنند.
حاجه لحبیب، وزیر امور خارجهی بلژیک به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که این قانون بهدنبال حذف نیمی از جمعیت افغانستان (زنان و دختران) است. خانم لحبیب در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که هدف این قانون حکومت سرپرست حذف زنان و دختران از اماکن عمومی است. وی تاکید کرد که صدا و جایگاه زنان و دختران افغانستان باید تقویت شود. وزیر امور خارجهی بلژیک خاطرنشان کرده است که کشورش از جامعه مدنی افغانستان حمایت میکند. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. توشیح این قانون واکنشهایی گستردهی را نیز در پی داشته است. پیش از این، آنالنا بربوک، وزیر خارجهی آلمان گفته بود که تصویب قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی صدای نیمی از نفوس افغانستان، یعنی زنان را خاموش میکند. او تاکید کرده بود که تصویب چنین قوانین نشان میدهد که ایجاد روابط با اسلامگرایان افراطی ممکن نیست.
نمایشگاه چهار روزهی صنایع دستی و تولیدات داخلی افغانستان تحت عنوان «پیروزی و پیشرفتهای اقتصادی افغانستان» با حضور پر رنگ زنان و صنعتکاران از ولایات مختلف در مرکز بینالمللی نمایشگاه افغانستان در کابل برگزار شده است. مسوولان برگزاری نمایشگاهی «پیروزی و پیشرفتهای اقتصادی افغانستان» هدف برگزاری این نمایشگاه را معرفی تولیدات داخلی، رشد صنعت زنان و گسترش سکتور خصوصی عنوان کرده است. همچنین برخی از زنان بازرگان در این نمایشگاه میگویند که محدودیتهای حکومت سرپرست بر تجارتشان اثر منفی گذاشته است. بیشتر اشتراک کنندگان این نمایشگاه زنان بودند. زنان تاجر و صنعتکار که از ولایتهای مختلف به این نمایشگاه شرکت کردند، شکایت دارند که صنایع دستیشان بازار داخلی ندارد و دلیل آن این است که به مردم آگاهی کافی داده نشده است. آنها از حکومت سرپرست و موسسات خارجی میخواهند، برای صنایع دستی زنان در خارج از کشور بازاریابی کنند. زنان اشتراککننده از محدودیتهای وضع شده توسط حکومت فعلی بر زنان انتقاد دارند و میگویند که سفر با محرم حتی در مسیرهای کوتاه بر تجارتشان اثر بد گذاشته و هزینههای تجارت را بلند برده است. آنان تاکید کردند که حکومت فعلی اجازه سفر بیمحرم را برای پیشبرد کارشان نمیدهند و این مسئله هزینههای سفر و شرکت در نمایشگاهها را افزایش میدهد. سهیلا عمری، تولیدکنندهی صنایع دستی میگوید: «وقتی نیروهای حکومت سرپرست، میخواهند ما بدون محرم در نمایشگاه نیایم و اجازه نمیدهند تنها بیاییم، ما میخواهیم این ذهنیت را دور کنند و اینجا همهاش خانمها شرکت کردهاند. میخواهیم خانمها بتوانند بدون محرم در نمایشگاه شرکت کنند.» زنان اشتراککننده در این نمایشگاه که شمارشان به نزدیک به ۲۰۰ تن میرسد صنایع دستی، گلدوزی، لباس و دیگر فرآوردههای خود را به نمایش گذاشتهاند. شماری از این زنان میگویند که کرایه غرفهها بلند است و با توجه به کمرنگ بودن نمایشگاه و نبود بازار فروش، متشبثان نمیتوانند این هزینهها را تکمیل کنند. زهرا داوودی، اشتراککننده میگوید که امیدوار است این نمایشگاه بتواند زمینه را برای جذب قراردادها فراهم کند. او میافزاید: «تولیدات صنایع دستی و مواد غذایی دارم اما بدبختانه جای و امکانات درست ندارم؛ وسایل کم است و دو کارگاه بیشتر نیست؛ میخواهیم پروژههای ما از طریق این نمایشگاه بیشتر شود.» باید گفت که در سه سال گذشته چندین نمایشگاه خردوبزرگ ملی و بینالمللی به هدف پشتیبانی از تولیدات داخلی در کابل برگزار شده است. همچنین شماری از صنعتگران، واردات کالایهای مشابه و محدودیت ویزای سفر و مشکلات در زمینهی مواد خام را از چالشهای کلیدی کارشان عنوان میکنند. آنان گفتهاند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرمتر است. در حالی زنان صنایع دستیشان را به نمایش گذاشته اند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
سفارت جاپان در کابل به توشیح قانون «امر به معروف و نهی از منکر» از سوی رهبر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که بار دیگر نگرانی عمیق خود را از ادامهی محدودیتها بر زنان و دختران افغانستان ابراز میکند. این سفارت امروز (شنبه، ۳ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در هماهنگی با جامعهی جهانی، حکومت فعلی را ترغیب میکند که به صدای زنان و دختران افغانستان برای تحصیل، کار و آزادی رفتوآمد گوش دهند. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. آنالنا بربوک، وزیر امور خارجهی آلمان از توشیح قانون امر به معروف و نهی از حکومت فعلی به شدت انتقاد کرده و آن را حدود ۱۰۰ صفحه «نفرت از زنان» خوانده است.