برچسب: محدودیت

2 ماه قبل - 78 بازدید

شورای امنیت سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که قرار است فردا شب (دوشنبه، ۲۰ حوت) درباره‌ی افغانستان تشکیل جلسه دهد. در اعلامیه‌ای این شورا آمده است که در این نشست رزا اتنبایوا، رییس یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان درباره‌ی وضعیت این کشور گزارش دهد. براساس اعلامیه‌های متعددی سازمان ملل متحد، وضعیت افغانستان همچنان وخیم و این کشور درگیر بحران‌های متعددی معرفی شده است. همچنین آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود در مورد وضعیت افغانستان گفته است که با وجود پایان درگیری‌های شدید در سه سال اخیر در افغانستان، اقتصاد این کشور شکننده است و همچنان یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه‌ی جهان را تجربه می‌کند. آقای گوترش در این گزارش گفته است که تداوم سیاست‌ها و اقدامات محدودکننده‌ی حکومت فعلی که بر مردم افغانستان، به‌ویژه زنان تحمیل می‌شود، فعالیت‌های اقتصادی و معیشت مردم را در سراسر کشور محدودتر کرده و کمک‌ها را به افراد نیازمند با مشکل مواجه کرده است. قابل ذکر است که قرار است شورای امنیت به‌تاریخ ۱۷ مارچ هم درباره‌ی یوناما یا مأموریت معاونت این سازمان در افغانستان تشکیل جلسه دهد. انتظار می‌رود در این نشست مأموریت یوناما که در ۱۷ مارچ پایان می‌یابد، دوباره تمدید شود. این در حالی است که ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست چند روز قبل گفته بود که مأموریت دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) مؤثر و موفق نبوده است آقای مجاهد روز (سه‌شنبه، ۱۴ حوت) به تلویزیون ملی افغانستان که تحت کنترل حکومت فعلی فعالیت می‌کند، گفته بود که همواره از آدرس یوناما در مورد افغانستان گزارش‌های منفی ارائه شده است. او افزوده است که گزارش‌های منفی یوناما باعث «ذهنیت نادرست» نسبت به افغانستان در سازمان ملل متحد شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 125 بازدید

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد می‌گوید که زنان و دختران افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست یکی از «شدیدترین آپارتایدهای جنسیتی در تاریخ را» تحمل می‌کنند، اما زنان و دختران افغانستان هرگز تسلیم نشده‌اند. آقای فایق این اظهارات را با نشر پیامی به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و نوشته است که زنان افغانستان از آموزش و کار محروم و حتا از تحصیل در رشته‌های طبی منع شده‌اند و به تدریج از زندگی عمومی حذف می‌شوند. وی تاکید کرده است: «با این‌حال، زنان افغانستان تسلیم نشده‌اند؛ در مکاتب مخفی تدریس می‌کنند، تخلفات را مستند می‌سازند، و با وجود سرکوب وحشیانه، برای حقوق خود مبارزه می‌کنند.» سرپرست نمایندگی افغانستان افزوده است: « شجاعت آنان به ما یادآوری می‌کند که چرا باید به مبارزه ادامه دهیم. آزادی آنان غیرقابل مذاکره است. صدای آنان باید شنیده شود.» نصیراحمد فایق گفته است: «امروز و هر روز، ما سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی را به‌شدت محکوم می‌کنیم و در کنار زنان افغانستان ایستاده‌ایم. مبارزه آنان، مبارزه‌ی ما است. حقوق آنان، حقوق بشر است.» قابل ذکر است که زنان و دختران افغانستان پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر کشور، اعتراضات خود را آغاز کردند ‌و خواستار تأمین حقوق و آزادی‌های اساسی‌شان و عدم به‌رسمیت‌شناسی حکومت سرپرست هستند. با این‌حال، اعتراضات خیابانی زنان سرکوب و محدودیت‌ها علیه زنان و دختران تشدید شدند. همچنین حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 91 بازدید

خانه آزادی بیان به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی زن گفته است که باید از زنان خبرنگار در تبعید و افغانستان حمایت گسترده شود. این نهاد با نشر اعلامیه در حساب کاربری ایکس خود، حمایت‌شان را از زنان خبرنگار اهل افغانستان در کشور و بیرون از کشور اعلام کرده است. خانه آزادی بیان تاکید کرده است که پس از تسلط مجدد حکومت سرپرست، ۸۶ درصد زنان خبرنگار شغل خود را از دست دادند و یا فعالیت‌های رسانه‌ای شان محدود شده است. این نهاد از جامعه‌ی جهانی و نهادهای بین‌المللی خواسته است که برای حمایت از زنان خبرنگار و تقویت صدای آنان اقدام جدی کند. قابل ذکر است که پس از بازگشت دوباره‌ی حکومت فعلی در افغانستان، زنان خبرنگار با محدودیت‌های جدی از جمله اخراج، پوشیدن ماسک و اجازه نیافتن در کنفرانس‌های خبری روبرو شدند. ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی، طی بیش از سه سال گذشته، نزدیک به ۹۰ فرمان محدودکننده بر زند‌گی و کار زنان صادر کرده است. همچنین حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 124 بازدید

به مناسبت روز جهانی زن (۸ مارچ)، فرصتی فراهم می‌شود تا نگاهی عمیق‌تر به وضعیت تحصیل و سواد زنان در افغانستان بیندازیم؛ کشوری که تاریخ پرفراز و نشیبی در زمینه حقوق زنان، به‌ویژه حق آموزش، تجربه کرده است. تحصیل و سواد، به‌عنوان پایه‌های اصلی توانمندسازی افراد و جوامع، برای زنان افغانستان نه تنها یک حق اساسی، بلکه ابزاری برای رهایی از محدودیت‌ها و بازسازی آینده‌ای روشن‌تر بوده است. با این حال، این مسیر همواره با چالش‌های عدیده‌ای از جمله جنگ، فقر، فرهنگ مردسالارانه و سیاست‌های تبعیض‌آمیز همراه بوده است. اولین اقدام اصلاحی برای آموزش زنان تلاش برای آموزش زنان در افغانستان به بیش از یک قرن پیش بازمی‌گردد. در زمان پادشاهی امان‌الله خان (۱۹۱۹-۱۹۲۹)، اصلاحات مدرنی با هدف بهبود وضعیت زنان آغاز شد. او با تأکید بر اهمیت تحصیل زنان، مکاتب دخترانه را تأسیس کرد و حتی گروهی از دختران را برای تحصیل به خارج از کشور فرستاد. ملکه ثریا، همسر امان‌الله، نیز نقش مهمی در این اصلاحات داشت و با تأسیس نشریه‌ای به نام ارشادالنسوان، به آگاهی‌بخشی زنان کمک کرد. اما این تلاش‌ها با مخالفت‌های شدید سنتی و مذهبی روبه‌رو شد و با سقوط امان‌الله، تحصیل زنان به حاشیه رفت. در دهه‌های بعدی، به‌ویژه در زمان ظاهر شاه و پس از آن در دوران جمهوری (دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰)، زنان به تدریج به مکاتب و دانشگاه‌ها راه یافتند. در این دوره، حضور زنان در عرصه‌های آموزشی و حرفه‌ای افزایش یافت و آمارها نشان می‌دهد که تا سال ۱۹۹۱، حدود ۷ هزار زن در مؤسسات آموزش عالی و ۲۳۰ هزار دختر در مکاتب مشغول تحصیل بودند. با این حال، این پیشرفت‌ها عمدتاً در شهرها متمرکز بود و مناطق روستایی همچنان از دسترسی به آموزش محروم بودند. تأثیر جنگ و حاکمیت امارت اسلامی در دهه ۱۹۹۰ با آغاز جنگ‌های داخلی و به‌ویژه تسلط امارت اسلامی در دهه ۱۹۹۰، تحصیل زنان به یکی از تاریک‌ترین دوره‌های خود رسید. این گروه با تفسیر سخت‌گیرانه از قوانین اسلامی، تحصیل دختران را به‌طور کامل ممنوع کردند. مکاتب دخترانه تعطیل شد، معلمان زن از کار اخراج شدند و نرخ سواد زنان به شدت کاهش یافت. در این دوره، تخمین زده می‌شود که نرخ سواد زنان در مناطق روستایی به ۳ تا ۴ درصد و در شهرها به حدود ۱۳ درصد سقوط کرد. این محدودیت‌ها هم دسترسی زنان به آموزش را از بین برد، و هم پیامدهای عمیقی بر سلامت، اقتصاد و ساختار اجتماعی افغانستان گذاشت. پیشرفت‌ها پس از سال ۲۰۰۱ پس از سقوط امارت اسلامی در سال ۲۰۰۱، با حمایت جامعه جهانی و دولت جدید افغانستان، تلاش‌هایی برای احیای آموزش زنان آغاز شد. قانون اساسی سال ۲۰۰۳ حق تحصیل زنان و دختران را به رسمیت شناخت و ماده ۴۴ این قانون دولت را مکلف به توسعه تعلیم برای زنان کرد. میلیون‌ها دختر به مکاتب بازگشتند و دانشگاه‌ها بار دیگر پذیرای زنان شدند. تا سال ۲۰۱۷، بر اساس گزارش‌ها، حدود ۳.۵ میلیون کودک از جمله تعداد قابل توجهی دختر به مکاتب دسترسی داشتند، هرچند هنوز ۸۵ درصد از کودکانی که از تحصیل محروم بودند، دختران بودند. در این دوره، حضور زنان در حرفه‌هایی چون پزشکی، معلمی و حتی سیاست افزایش یافت و چهره‌هایی چون شمسیه حسنی(هنرمند)، لیمه آفشید(شاعر) و هدی خموش(روزنامه‌نگار و فعال حقوق زن)، الهام‌بخش نسل جدیدی از زنان شدند. با این حال، این پیشرفت‌ها شکننده بود. ناامنی، فقر و سنت‌های مردسالارانه همچنان موانع بزرگی بودند. در بسیاری از مناطق، خانواده‌ها به دلیل نگرانی‌های امنیتی یا باورهای فرهنگی از فرستادن دختران به مکتب خودداری می‌کردند. همچنین، کمبود معلمان زن و زیرساخت‌های آموزشی، به‌ویژه در روستاها، دسترسی به تحصیل را محدود کرده بود. سقوط نظام جمهوری و وضعیت کنونی از آگست ۲۰۲۱، با بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، وضعیت تحصیل و سواد زنان بار دیگر به مخاطره افتاد. حاکمان جدید در ابتدا وعده‌هایی برای اعتدال دادند، اما به سرعت سیاست‌های محدودکننده را اعمال کردند. دختران از تحصیل بالاتر از صنف ششم منع شدند و در دسامبر ۲۰۲۲، تحصیلات دانشگاهی زنان نیز ممنوع شد. حتی انستیتوت‌های پزشکی، که آخرین پناهگاه آموزشی برای دختران بود، در دسامبر ۲۰۲۴ بسته شد. این اقدامات، افغانستان را به تنها کشوری در جهان تبدیل کرده است که به‌طور سیستماتیک زنان را از آموزش محروم می‌کند. امروز، بیش از یک میلیون دختر از رفتن به مکتب محروم هستند و نزدیک به ۳۳۰ هزار دختری که در سال ۲۰۲۳ صنف ششم را به پایان رساندند، نمی‌توانند تحصیل خود را ادامه دهند. این محدودیت‌ها نه تنها آینده فردی این دختران را نابود می‌کند، بلکه پیامدهای بلندمدتی بر جامعه دارد. مادران بی‌سواد نمی‌توانند به تربیت نسل بعدی کمک کنند و کمبود متخصصان زن در بخش‌هایی چون صحت و تعلیم، مشکلات را تشدید می‌کند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۹۰ درصد زنان در افغانستان بی‌سواد هستند و این آمار در سایه سیاست‌های کنونی رو به وخامت است. مقاومت و امید با وجود این محدودیت‌ها، زنان افغانستان دست از مبارزه -برای تعلیم و تحصیل- نکشیده‌اند. صنف‌های درسی مخفی توسط معلمان شجاع تأسیس شده و برنامه‌های آموزشی آنلاین، هرچند با چالش‌هایی چون کمبود برق و اینترنت، به برخی دختران کمک کرده است. اعتراضات خیابانی زنان، با شعارهایی چون «تحصیل، کار، آزادی»، نشان‌دهنده عزم آن‌ها برای بازپس‌گیری حقوق‌شان است، هرچند این اعتراضات اغلب با سرکوب خشونت‌آمیز مواجه شده است. جامعه جهانی نیز بارها این وضعیت را محکوم کرده و سازمان ملل تأکید کرده که آموزش زنان شرط اساسی برای به رسمیت شناختن حکومت سرپرست است. اما تاکنون، فشارهای بین‌المللی نتوانسته تغییری در سیاست‌های این رژیم ایجاد کند. سخن پایانی وضعیت تحصیل و سواد زنان در افغانستان، آینه‌ای از چالش‌ها و امیدهای این کشور است. در حالی که تاریخ نشان‌دهنده تلاش‌های مستمر برای بهبود این وضعیت است، واقعیت کنونی حکایت از عقب‌گردی دردناک دارد. روز جهانی زن فرصتی است تا جهان به یاد آورد که آموزش زنان نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای صلح، توسعه و عدالت است. زنان افغانستان، با وجود همه دشواری‌ها، همچنان مشعل امید را روشن نگه داشته‌اند و این وظیفه ماست که صدای آن‌ها را بشنویم و از مبارزه‌شان حمایت کنیم.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 95 بازدید

فیلم سینمایی تابو‌شکنان که بر اساس داستان زندگی واقعی و الهام‌بخش اعضای تیم رباتیک دختران افغانستان ساخته شده، در سینماهای آمریکا به نمایش گذاشته شده است. این فیلم به کارگردانی بیل گاتنتاگ، برنده‌ اسکار، روایت‌گر از زندگی گروهی از دختران اهل افغانستان که در مسابقات رباتیک موفقیت چشمگیری به دست آوردند و همچنان با آینده تاریک روبرو هستند. داستان الهام‌بخش تیم رباتیک دختران افغانستان، روایت واقعی از تلاش، ایستادگی و امید دختران است. این فیلم زمانی به نمایش درآمده است که از حاکمیت حکومت سرپرست بر افغانستان سه و نیم سال می‌گذرد. در این مدت، زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدیدی مواجه شدند. این فیلم زندگی چهار عضو تیم رباتیک را به تصویر می‌کشد، دخترانی که با عشق به علم و فناوری، مرزهای محدودیت را شکستند، اما با فروپاشی حکومت افغانستان، سرنوشت شان دگرگون شد و مانند میلیون‌ها هم‌وطن خود آواره شدند. قابل ذکر است که بسیاری از اعضای این تیم اکنون در دانشگاه‌های آمریکا به تحصیل ادامه می‌دهند، اما هزاران دختر دیگر در افغانستان، ۱۲۶۶ روز است که از رفتن به مکتب محروم شده‌اند. همچنین رویا محبوب، بنیان‌گذار این تیم می‌گوید که این فیلم سفری را روایت می‌کند که در آن دختران برای دسترسی به آموزش، فناوری، هنر و خلاقیت مبارزه کردند. در حالی این فیلم نشر می‌شود که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 97 بازدید

یونسکو یا سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد نشستی را در پاریس درباره‌ وضعیت زنان و دختران افغانستان برگزار کرد. یونسکو با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این نشست روز گذشته (جمعه، ۱۷ حوت) برگزار شده و هدف از برگزاری این نشست، احترام به صدای زنان افغانستان و یافتن راه‌های بدیل برای آموزش دختران بوده است. در اعلامیه آمده است که این نشست با حضور نمایندگان سازمان‌های بین‌المللی و فعالان افغان برگزار شد و سخنرانان درباره‌ چالش‌ها و راه‌های حمایت از زنان افغان صحبت کردند. همچنین در این نشست ویدیویی از شرایط زنان تحت کنترول حکومت سرپرست نمایش داده شد. برخی از اشتراک‌کنندگان این نشست از طرح آموزش آنلاین برای ادامه‌ تحصیل دختران افغانستان حمایت کردند و آن را راه‌حلی مناسب دانستند، در حالی که برخی دیگر این طرح را ناکام و بی‌نتیجه عنوان کردند. سمیع حامد، شاعر و نویسنده‌، در این نشست گفت که آموزش آنلاین نمی‌تواند جایگزین آموزش حضوری شود. او در ادامه تاکید کرد: «آموزش آنلاین مانند نگه‌داشتن ماهی‌ها در آکواریوم است، در حالی که نظام آموزشی واقعی مانند دریایی است که دانش‌آموزان باید در آن آزادانه شنا کنند.» فوزیه کوفی، نماینده‌ پیشین پارلمان افغانستان، به تغییر شرایط تحصیلی دختران افغان اشاره کرد و گفت: «پیش از حکومت فعلی، دختران افغانستان به تلاش، استعداد و رقابت برای کسب مقام اول در مکتب‌ها شهرت داشتند. اما امروز، بسیاری از آن‌ها عمداً نمره‌ ناکامی می‌گیرند تا بتوانند یک سال دیگر به مکتب بروند و از آخرین فرصت‌های آموزشی‌شان بهره ببرند.» او از جامعه‌ی‌ جهانی خواست که به جای تمرکز بر آموزش آنلاین، زمینه‌ تحصیل دختران افغانستان را در کشورهای دیگر فراهم کند. وی افزود که به دلیل محدودیت‌های اینترنتی و نظارت شدید، آموزش آنلاین نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری باشد و دختران افغانستان به فرصت‌های واقعی برای ادامه‌ تحصیل نیاز دارند. همچنین در حاشیه‌ این نشست، نمایشگاهی از آثار هنری نیز برگزار شد و در بخش پایانی، آریانا سعید، آوازخوان افغان، ترانه‌ اعتراضی «قانون جنگل» را اجرا کرد. آریانا سعید، آوازخوان شناخته‌شده افغانستان در آستانه هشت مارچ، روز جهانی زن، ترانه «قانون جنگل» را در مقر یونسکو در پاریس اجرا کرد. ترانه «قانون جنگل» را سلیمان دیدار شفیعی نوشته و لحن اعتراضی دارد.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 126 بازدید

کریستینا مارکوس لاسن، نماینده‌ی دایمی دنمارک در سازمان ملل متحد می‌گوید که بررسی وضعیت زنان و دختران در افغانستان از موضوعات اصلی نشست سازمان ملل در دهم ماه جاری میلادی در شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود. خانم لانس گفته است که ریاست این نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد، بر عهده دنمارک است و در این نشست افزون بر تمدید ماموریت یوناما و گزارش ربع‌وار از وضعیت افغانستان، در آن نشست در مورد وضعیت زنان و دختران افغانستانی نیز بحث خواهد شد. کریستینا مارکوس لاسن گفته است: «ما می‌خواهیم در این نشست توجه ویژه‌ای به وضعیت زنان و دختران در افغانستان داشته باشیم، همچنان یک نماینده از جامعه مدنی را برای گزارش‌دهی دعوت خواهیم کرد و پیش از نشست، یک اعلامیه در چارچوب برنامه {زنان، صلح و امنیت} خواهیم داشت. ما همه دیده‌ایم که وضعیت زنان و دختران در شش ماه گذشته همچنان رو به وخامت است.» همچنین همزمان برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد بر تعهد خود نسبت به حقوق، مشارکت و توانمندسازی زنان و دختران افغانستان نیز تاکید ورزیده است. ستیفانی لوس نماینده، برنامه اسکان بشر سازمان ملل در افغانستان گفته است که دسترسی به خدماتی همچون آموزش، بهداشت و آب آشامیدنی تأثیر چشم‌گیری بر زندگی زنان و دختران در افغانستان دارد. او افزوده است: «موضوع امسال روز جهانی زن برای همه زنان و دختران، حقوق، برابری و توانمندسازی است. بخش ما برنامه‌های زیادی را در افغانستان اجرا می‌کند و ده‌ها سال است که به این کار داده. ما معتقدیم خانه بهتر، محله‌ای امن‌تر و دست‌رسی بهتر به خدماتی آب، آموزش و خدمات صحی، تأثیر زیادی بر زنان و دختران در افغانستان دارد.» در حالی این مقام‌های بین‌المللی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 121 بازدید

برنامه‌ی اسکان بشر سازمان ملل متحد در آستانه‌ی هشتم مارچ، روز جهانی زن، بر تعهد خود برای توانمندسازی زنان و دختران در افغانستان تاکید کرده است. استفانی لوس، نماینده‌ی این سازمان در افغانستان گفته است که سازمان ملل در کنار زنان و دختران اهل افغانستان ایستاده و به حمایت از حقوق آن‌ها ادامه می‌دهد. وی امروز (چهارشنبه، ۱۵ حوت) با نشر ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود گفته است: «ما در همبستگی با زنان افغانستانی می‌ایستیم و بر تعهد خود به حقوق زنان و دختران به‌شمول و توانمندسازی آنها تاکید می‌کنیم.» او با تاکید بر حمایت از زنان و دختران در افغانستان افزوده است که سازمان ملل متحد برای بهبود زندگی مردم در شهرها و روستاها تلاش می‌کند. نماینده‌ی برنامه‌ی اسکان بشر سازمان ملل متحد همچنان به برنامه‌های اجرا شده این سازمان در افغانستان اشاره کرد. استفانی لوس می‌گوید: «ما باور داریم که یک خانه بهتر، یک محله امن‌تر و دسترسی به خدماتی مانند آب، آموزش و خدمات بهداشتی تاثیر بزرگی بر زندگی زنان و دختران در افغانستان دارد.» روز جهانی زن در حالی فرا می‌رسد که نگرانی‌ها از وضعیت زنان و دختران در افغانستان و تبعیض سیستماتیک علیه آن‌ها در این کشور با گذشت هر روز بیشتر شده است. پیشتر گروهی از زنان معترض اهل افغانستان در پاکستان از تداوم این وضعیت انتقاد کرده و خواهان شنیده شدن صدای زنان و دختران شده‌اند. همچنین حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 108 بازدید

ولکر ترک، کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران افغانستان در خانه‌های‌شان زندانی شده و از اساسی‌ترین حقوق‌شان برای یک زندگی عادی محروم هستند. آقای ترک این اظهارات را در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مطرح کرده و گفته است که زنان و دختران در افغانستان تحت «آپارتاید جنسیتی» با حمایت دولت قرار دارند که در دنیای امروز بی نظیر است. او با اشاره به محدویت‌های حکومت سرپرست علیه آموزش، کار و آزادی زنان و دختران در افغانستان تاکید کرد که زنان در زندان مجازی در خانه‌های خود از اساسی‌ترین آزادی‌های ضروری برای زندگی عادی از جمله حرکت، تحصیل و کار محروم هستند. کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد افزوده است: «من عمیقا نگران آینده‌ی بلندمدت کشوری هستم که در «مقیاس ملی» به خود آسیب می‌زند.» همچنین ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان، روز پنج‌شنبه هفته‌ی گذشته در نشست شورای حقوق بشر نسبت به وخامت وضعیت حقوق بشر در افغانستان زیر حاکمیت حکومت فعلی هشدار داد. فعالان حقوق بشر، رفتار حکومت فعلی با زنان و دختران در افغانستان را «آپارتاید جنسیتی» دانسته و خواهان به رسمیت‌شناسی آن از سوی جامعه‌ی جهانی هستند. در حالی ولکر ترک از وضعیت فعلی زنان و دختران افغانستان هشدار می‌دهد می‌دهد که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 104 بازدید

رسانه‌های ایرانی گزارش داده‌اند که پولیس جمهوری اسلامی یک بلاگر زن اهل افغانستان را به اتهام «توهین به زنان ایرانی» در تهران بازداشت کرده است. خبرگزاری ایسنا به نقل از مقام‌های پولیس فضای تولید و تبادل اطلاعات تهران گزارش داده است که صفحات اینستاگرام این زن همچنان مسدود شده است. پولیس جمهوری اسلامی ایران گفته است که شهروندان کشورشان می‌توانند موارد مشابه را گزارش دهند. گزارش به نقل از رییس پولیس فضای تولید و تبادل اطلاعات تهران نوشته است که این زن اهل افغانستان اخیراً محتوای «اهانت به زنان ایرانی» را منتشر کرده بود. طبق گزارش‌ها، پس از بررسی پولیس جمهوری اسلامی، مشخص شد که این بلاگر افغانستانی بدون مدرک در یک سالن زیبایی در تهران مشغول به کار بوده است. در ادامه آمده است: «متهم بدون توجه به قوانین کشور در حال فعالیت مجرمانه در فضای مجازی بوده است. او پس از احضار پولیس و عذرخواهی از تمام بانوان ایرانی، اعلام کرد که قصدش تنها خصومت شخصی با تعدادی از مراجعه‌کنندگان بوده است.» خبرگزاری ایسنا نوشته است که تمامی صفحات مجازی این بلاگر مسدود شده و پرونده‌اش برای انجام مراحل قانونی به مراجع قضایی تحویل داده شده است. همچنین رییس پولیس فضای تولید و تبادل اطلاعات تهران تاکید کرده است که محتویات منتشر شده از سوی این بلاگر در شبکه اجتماعی اینستاگرام موجب رنجش زنان ایرانی شده است. او افزود: «موضوع به صورت ویژه در دستور کار پولیس فرماندهی انتظامی تهران قرار گرفته است.» با این حال، مشخص نیست که این زن پس از بازجویی آزاد شده یا نه و رسانه‌ها جزئیات بیشتری در مورد محتوای مورد نظر که به عنوان «توهین به زنان ایرانی» یاد شده، منتشر نکرده‌اند. همچنین رسانه‌ها در مورد مشخصات هویتی و سنش معلومات نداده‌اند. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان و ایران رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند.

ادامه مطلب