نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد با نشر یک فراخوان مشترک، خواستار اقدامات فوری، هماهنگ و چندبخشی در زمینه‌ی تغذیه در افغانستان برای مقابله با بحران سوءتغذیه زنان و کودکان شدند. در این فراخوان آمده است که افغانستان در مبارزه‌ی خود با سوءتغذیه زنان و کودکان در نقطه‌ی حساسی قرار دارد و اقدامات فوری با حمایت در سطح جهانی، ملی و محلی برای نجات جان‌ها و کاهش اثرات ویرانگر این بحران ادامه‌دار ضروری است. در اعلامیه آمده است که این فراخوان را یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، سازمان جهانی صحت، برنامه جهانی غذا، سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد به صورت مشترک صادر کرده‌اند. صادرکنندگان این فراخوان، نقشه راهی برای تقویت محیط حمایتی در راستای طراحی و اجرای سیاست‌های جامع غذا و تغذیه به‌منظور پیش‌گیری از لاغری، کوتاه‌قدی و سایر اشکال سوءتغذیه ارائه می‌دهد و هدف آن اطمینان از دسترسی زودهنگام به خدمات پیش‌گیرانه، مدیریت یکپارچه سوءتغذیه حاد و بهبود دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم و مقوی است. همچنین این سازمان‌ها افزوده‌اند که این فراخوان بر لزوم حساس‌تر و پاسخ‌گوترشدن بخش‌های غذا، صحت، حمایت اجتماعی، آب، حفظ‌الصحه و آموزش نسبت به پی‌آمدهای تغذیه‌ای در میان کودکان و زنان تاکید دارد. در این فراخوان آمده است که دستیابی به این اهداف، نیازمند تقویت ارکان حکمرانی در بخش تغذیه، از جمله رهبری مؤثر، هماهنگی چندبخشی، نیروی کار تخصصی در بخش تغذیه و تولید شواهد محکم برای اطلاع‌رسانی از سیاست‌ها و برنامه‌ها است. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که افغانستان در میان ۱۵ کشور جهان با بالاترین میزان سوءتغذیه شدید کودکان قرار دارد و در حال حاضر، بیش از ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال در این کشور به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند و از این میان ۱.۴ میلیون نفر در معرض خطر مرگ قرار دارند. همچنین در بخشی از این فراخوان آمده است که از هر ۱۰ زن در افغانستان، چهار زن دچار سوءتغذیه هستند و اغلب در پاسخ‌ها به این بحران، نادیده گرفته می‌شوند. در فرخوان نهادهای سازمان ملل متحد آمده است که از هر ۱۰ کودک خردسال در افغانستان، نُه کودک در «فقر غذایی کودکان» به‌سر می‌برند و به تنوع غذایی لازم برای رشد و تکامل خود دسترسی ندارند. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که سطوح بالای ناامنی غذایی که عمدتا ناشی از اقتصاد شکننده و فجایع محیط‌زیستی مانند خشک‌سالی است، ۹.۸ میلیون نفر را در وضعیت ناامنی غذایی حاد قرار داده است. همچنین فراخوان به نقل از ادوین سنیزا سالوادور، نماینده‌ی سازمان جهانی صحت در افغانستان نوشته است: «سوءتغذیه فقط یک مشکل صحی نیست، این یک چرخه است که نسل‌ها را در بر می‌گیرد. زمانی که مادران دچار سوءتغذیه هستند، احتمال تولد نوزادان کم‌وزن بیشتر می‌شود و این موضوع خطر رشد ناکافی و مشکلات رشدی در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگ‌سالی را افزایش می‌دهد.» او افزوده است: «شکستن این چرخه نیازمند رویکردی فعال است که هم بر پیش‌گیری و هم درمان در هر مرحله از زندگی تمرکز داشته باشد.» پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه‌ی سایر کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد بارها از افزایش سوءتغذیه در افغانستان هشدار داده‌اند.

منابع محلی از کابل می‌گویند که یک زن جوان در غرب کابل خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم دو منبع با تایید این رویداد گفته‌اند که این زن حوالی صبح دیروز (شنبه، ۲۴جوزا) در منطقه‌ی کوه چهل دختران از مربوطات ناحیه‌ی سیزدهم شهر کابل خودش را حلق‌آویز کرده است. منبع تاکید کرده است که این زن جوان، عاقله نام داشته و حدود ۳۴ ساله بوده که از وی یک فرزند پسر نیز به جا مانده است. به نقل از منابع، نیروهای حکومت سرپرست جسد این زن را برای بررسی‌ به طب عدلی انتقال داده‌اند. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی این خودکشی جزییات نداده است. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به خدمات صحی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها در بین زنان و جوانان بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای ۱۰ هزار کودک در افغانستان حمایت اجتماعی و روانی فراهم می‌کند. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۲۵ جوزا) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که این کودکان در حال دریافت آموزش و بهره‌مندی از برنامه‌های تفریحی هستند. این در حالی است که چند روز پیش‌، یونیسف گزارش داده بود که چهار میلیون کودک در افغانستان از دسترسی به آموزش محروم هستند. همزمان، سازمان ملل هشدار داده بود که وضعیت کودکان در این کشور به‌طور جدی وخیم شده است. طبق گزارش نهادهای بین‌المللی، کودکان در افغانستان به دلیل فقر مجبور به ترک مکتب می‌شوند و به کارهای سخت و طاقت‌فرسا روی می‌آورند. همچنین بیش از ۹۰۰ روز می‌شود که حکومت سرپرست دروازه‌های دانشگاه‌های خصوصی و دولتی را به‌روی دختران در کشور مسدود کرده است. همچنین دروازه‌های مکاتب نیز به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم مسدود است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور افغانستان هشدار داده است که وضعیت حقوق بشر در افغانستان، به‌ویژه برای زنان و دختران، همچنان در حال وخامت است و جامعه‌ی جهانی نباید در برابر آن بی‌تفاوت بماند. شورای حقوق بشر سازمان ملل با نشر مقاله‌ای در وب‌سایت خود نوشته است که آقای بنت از کشورها خواسته که یک سازوکار جامع و مستقل برای مستندسازی، پی‌گیری حقوقی و حمایت از عدالت برای قربانیان نقض حقوق بشر، به‌ویژه آزار و اذیت جنسیتی، ایجاد کنند. در این گزارش که قرار است هفته آینده در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو بررسی شود، تاکید شده است که زنان و دختران در افغانستان با «تبعیض سیستماتیک و چندلایه» روبرو هستند. در این گزارش، ممنوعیت آموزش، محدودیت‌های کاری، محدودیت بر رفت‌وآمد و مشارکت اجتماعی و هم‌چنان استفاده از نهادهای قضایی برای سرکوب زنان از جمله موردهای است که بنت بر آن‌ها تمرکز کرده است. ریچارد بنت، در گزارش خود آورده که نظام قضایی کنونی در افغانستان به‌جای محافظت از حقوق زنان، به ابزاری برای خاموش‌کردن صدای آن‌ها بدل شده و در بسیاری موردها، زنان قربانی خشونت نه تنها حمایت نمی‌شوند؛ بلکه با مجازات نیز روبرو می‌گردند. گزارش‌گر شورای حقوق بشر، خواستار ایجاد سازوکار بین‌المللی پاسخ‌گویی شده است؛ سازوکاری که بتواند شواهد مربوط به نقض حقوق بشر، از جمله «جنایت‌های جنسیتی»، را ثبت و برای پی‌گرد حقوقی عاملان، پرونده‌سازی کند. به باور بنت، این اقدام می‌تواند به روندهای قضایی در دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC)، دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) و صلاحیت جهانی کشورها کمک کند. این گزارش در حالی به شورای حقوق بشر ارائه می‌شود که زنان و دختران در نزدیک به چهار سال گذشته از حقوق‌شان محروم شده‌اند. در حالی این سازمان از محدودیت‌های زنان افغانستان انتقاد می‌کند که بیش از ۹۰۰ روز می‌شود که حکومت سرپرست دروازه‌های دانشگاه‌های خصوصی و دولتی را به‌روی دختران در کشور مسدود کرده است. همچنین دروازه‌های مکاتب نیز به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم مسدود است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. در این میان، فعالیت‌هایی چون صنایع‌دستی، خیاطی و کارهای محدود خانگی، از معدود گزینه‌های باقی‌مانده برای آنان به شمار می‌رود. یونیسف و شماری از نهادهای بین‌المللی تلاش دارند از طریق همین فرصت‌های محدود، راهی برای توان‌مندسازی زنان و دختران در افغانستان باز کنند.

رسانه‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند که آیسات یوسف، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال زنان نیجریه (سوپر فالکونز)، به‌عنوان سرمربی تیم فوتبال دختران افغانستان در رقابت‌های تابستانی یونایتد در زوریخ سویس معرفی شده است. وب‌سایت «بی‌اس‌ان سپورت» با نشر گزارشی نوشته است، این بازیکن پیشین که سابقه بازی در تیم‌هایی چون ناساراوا آمازونز، دلتا کوئینز، ریورز آنجلز و نایس فوتیس در فنلاند را دارد، حالا مسوولیت هدایت تیم «گرلز پاور یونایتد افغان» را بر عهده گرفته است. آیسات یوسف در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «با افتخار اعلام می‌کنم که به عنوان سرمربی تیم گرلز پاور یونایتد افغان منصوب شده‌ام؛ تیمی که در مسابقه‌های معتبر تابستانی یونایتد در زوریخ شرکت می‌کند.» تیم گرلز پاور یونایتد دختران افغانستان زیر چتر سازمان غیردولتی «گریل پاور» فعالیت می‌کند؛ نهادی که با هدف کمک به زنان و دختران پناهجو، در زمینه آموزش، مشاوره و ورزش در کشورهای مختلف از جمله اروپا، بریتانیا، افریقا، استرالیا و خاورمیانه فعالیت دارد. باید گفت که از زمان تسلط حکومت فعلی، قوانین سخت‌گیرانه‌ای علیه زنان وضع شده است؛ حضور زنان در ورزشگاه‌ها ممنوع و فعالیت در بسیاری از رشته‌های ورزشی زنان ممنوع شده است.

منابع محلی از ولایت کنر می‌گویند که سه کودک از یک خانواده در ولسوالی «سوکی» این ولایت، بر اثر مسمومیت خوردن مرگ موش جان باخته و یک کودک دیگر در حالت «کما» قرار دارد. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد روز گذشته (شنبه، ۲۴ جوزا) زمانی در روستای بابر از مربوطات ولسوالی سوکی رخ داد که چهار کودک از چیپس‌های آلوده به «مرگ موش» در یک کشت‌زار هندوانه استفاده کردند. منبع تاکید کرد که دو تن از این کودکان پس از انتقال به شفاخانه‌ جان باختند، یکی در راه ننگرهار جان باخت و چهارمی در حالت کما به سر می‌برد. منبع در ادامه افزوده است که این چهار کودک اعضای یک خانواده بوده‌اند. در ادامه آمده است که این کودکان حوالی ساعت ۱۱ قبل از ظهر روز گذشته، پس از خوردن هندوانه و چیپس بی‌هوش شده بودند. تا اکنون مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت کنر هنوز در این مورد اظهار نظری نکرده‌اند. قابل ذکر است که هرازگاهی استفاده کودکان از خوراکی‌های آلوده به مواد سمی باعث جان باختن آنان می‌شوند.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان درتازه‌ترین مورد هشدار داده است که زنان مهاجر افغانستانی به سرزمینی بازمی‌گردند که در آن با محدودیت‌های شدید و فضای نابرابر روبرو هستند. این نهاد، با نشر گزارشی تصویری در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ده‌ها هزار مهاجر افغانستانی، بیش‌تر با دستان خالی و بدون امکانات، به کشورشان بازگشته‌اند. در گزارش آمده است که زنان و دختران در حالی به افغانستان بازمی‌گردند که شرایط زندگی برای آن‌ها به‌طور خاص دشوار شده است. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد تاکید کرده است که زنان و کودکان، آسیب‌پذیرترین قشر بازگشت‌کنندگان هستند. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد به نقل از اسما، مادر دو دختر و یکی از بازگشت‌کنندگان، در این گزارش گفته که از آینده‌ی دخترانش در حکومت سرپرست نگران است. اسما افزوده است: «می‌ترسم دخترانم از آموزش باز بمانند. برای ساختن آینده، آن‌ها به کتاب، قلم و آموزش نیاز دارند. حالا نمی‌دانم چطور زندگی را ادامه بدهیم.» این سازمان همچنان از وضعیت وخیم انسانی در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته که در شرایطی که ده‌ها هزار مهاجر از کشورهای میزبان بازگردانده می‌شوند، نزدیک به نیمی از جمعیت این کشور به کمک‌های انسان‌دوستانه نیاز دارند. این هشدار در حالی مطرح می‌شود که کشورهای همسایه، به‌ویژه پاکستان و ایران، در ماه‌های اخیر روند اخراج مهاجران افغانستانی را شدت بخشیده‌اند. پیش از این نیز، نهادهای مدافع حقوق بشر و فعالان حقوق زنان، بارها نسبت به بازگشت اجباری زنان و دختران به افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.

فرماندهی پولیس ولایت فاریاب اعلام کرده است که در نتیجه‌ی انفجار یک بمب دستی در ولسوالی دولت‌آباد این ولایت، دو کودک جان باخته و یک مرد و یک پسر دیگر زخمی شدند. فرماندهی پولیس فاریاب با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این رویداد حوالی ساعت ۲:۳۰ بامداد (روز پنج‌شنبه، ۲۲جوزا) در روستای جغتای از مربوطات ولسوالی دولت‌آباد این ولایت رخ داده است. در اعلامیه‌ی فرماندهی پولیس فاریاب تاکید کرده است که این بمب دستی در یک منزل مسکونی در « زیر لحاف» نگهداری می‌شده که به‌طور ناگهانی منفجر شده است. در اعلامیه آمده است که در نتیجه‌ی انفجار این بمب دستی، دو کودک به نام‌های منصور و هارون جان باخته و یک مرد و یک پسر به ‌‌شدت زخمی شده‌اند. فرماندهی پولیس ولایت فاریاب در مورد سن و هویت این کودکان چیزی ننوشته است. در ادامه آمده است که زخمی‌های این رویداد برای درمان به شفاخانه ولایتی فاریاب منتقل شده‌اند و از وضعیت سلامتی آن‌ها معلوماتی داده نشده است. این در حالی است که اداره‌ی ملی مبارزه با حوادث حکومت سرپرست، اواخر ماه حمل سال جاری اعلام کرد که در هر ماه ۵۰ تن به‌ویژه کودکان در سراسر کشور بر اثر انفجار ماین‌ها کشته و زخمی می‌شوند. همچنین براساس آمار کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، در سال ۲۰۲۴ میلادی، دست‌کم ۵۶۴ نفر به‌شمول ۴۳۴ کودک در کشور بر اثر انفجار ماین جان باختند. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، حدود ۳.۳ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری از مناطق آلوده به ماین و مواد منفجره زندگی می‌کنند. انفجار ماین‌‌ها و مهمات منفجرنشده‌ی باقی مانده از دوران جنگ‌های گذشته، سالانه جان ده‌ها تن به‌ویژه زنان و کودکان را می‌گیرد.