محسن نقوی، وزیر امور داخلهی پاکستان در تازهترین مورد اعلام کرده است که این کشور مرحله دوم اخراج مهاجران اهل افغانستان فاقد مدرک را به زودی آغاز میکند. آقای نقوی این اظهارات را در دیدار با ایندریکا راتوات، معاون یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان مطرح کرده و گفته است که هیچکسی اجازه ندارد بدون مدرک اقامت در پاکستان زندگی کنند. وزیر داخلهی پاکستان در این دیدار، بر نقش سازمان ملل و جامعهی جهانی در بازگشت مهاجران افغانستان تاکید کرده است. همچنین روزنامه پاکستانی دان به نقل از یک منبع خود گزارش داد که در مرحله دوم اخراج مهاجران افغان از پاکستان، مهاجرانی که دارای کارت مخصوص شهروندان افغانستان (Afghan Citizen Card) هستند، نیز اخراج خواهند شد. براساس آمار کمیساری عالی پناهندگان ملل متحد، حدود ۸۸۰ هزار پناهجوی افغان با کارت مخصوص شهروندان افغانستان در پاکستان زندگی میکنند. قابل ذکر است که دور اول اخراج مهاجران افغان در ماه میزان سال گذشته آغاز شد که حدود ۶۰۰ هزار پناهجوی افغان از پاکستان اخراج شدند. ایندریکا راتوات، معاون یوناما هم در این دیدار گفته است که سازمان ملل از نزدیک با مقامهای حکومت فعلی افغانستان روی بازگشت مهاجران افغان کار میکند. براساس آمار سازمان ملل، در حال حاضر ۱.۳ میلیون مهاجر دیگر افغان با کارتهای پیاوآر(Proof of Registration) در پاکستان زندگی میکنند که اخیرا اعتبار آن از سوی حکومت پاکستان برای یک سال دیگر تمدید شد. علاوه بر این، وزارت خارجهی پاکستان ماه گذشته اعلام کرد که حدود ۴۴ هزار افغان در پاکستان در بیسرنوشتی به سر میبرند، در حالی که پروندههای مهاجرتی آنها را کشورهایی چون آمریکا، استرالیا، بریتانیا، کانادا و آلمان پذیرفتهاند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
بخش زنان سازمان ملل متحد در واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست گفته است که این دولت باید بهگونه فوری قانون «زنستیزانه» خود را لغو کند و به تعهدات بینالمللی پایبند باشد. این سازمان با نشر بیانیهای گفت که بخش زنان سازمان ملل به شدت نگران تصویب قانون جدید حکومت فعلی در افغانستان است که محدودیتهای گستردهای را بر رفتار شخصی اعمال میکند و عملاً زنان را از زندگی عمومی حذف میکند و اختیارات اجرایی گستردهای را به محتسبان میدهد. در ادامه آمده است که این قانون جدید به طور خاص زنان را هدف قرار داده و مجموعهای از محدودیتهای سنگین را بر آنها تحمیل میکند. بخش زنان سازمان ملل میگوید که زنان اکنون ملزم به پوشاندن کامل بدن و چهره خود در تمامی مکانهای عمومی هستند و همچنین صدای آنها در محیطهای عمومی ممنوع اعلام شده است. در بیانیه تاکید شده است که این قوانین عملاً زنان را از حضور و مشارکت در جامعه محروم کرده و آنان را به حاشیه رانده است. بخش زنان سازمان ملل متحد با استناد به دادههای خود، اعلام کرده که این محدودیتها تأثیرات ناگواری بر زندگی زنان و دختران افغانستان داشته است. این نهاد با ابراز نگرانی شدید از این وضعیت، خواستار لغو فوری این قوانین سرکوبگرانه شده و از حکومت فعلی میخواهد به تعهدات بینالمللی پایبند باشند و حقوق کامل زنان و دختران افغانستان را تضمین کنند. این سازمان همچنین متعهد شده که با همکاری شرکای خود، به تلاشها برای حمایت از حقوق زنان در افغانستان ادامه میدهد و به دنبال تحقق حقوق کامل آنها است. به گفتهی این سازمان، حکومت فعلی در سه سال گذشته بیش از ۷۰ فرمان محدودکننده بر زندگی و کار زنان صادر کرده است که منجر به نقض فاحش حقوق بشر آنان شده است. بخش زنان سازمان ملل تصریح کرده که این محدودیتها تاثیر مخربی بر زندگی زنان در افغانستان داشته است. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
مسوولان در شفاخانهی ولایتی بدخشان میگویند که از آغاز سال جاری خورشیدی تا اکنون نزدیک به ۳۰ کودک در اثر بیماری سوءتعذیه در این ولایت جان باختهاند. عبدالمالک روفی، مسوول سیستم ادارهی معلومات شفاخانه بدخشان گفت که در پنج ماه پسین، نزدیک به دو هزار و ۷۰۰ کودک زیر پنج سال به این شفاخانه مراجعه کردهاند که از این میان، بیش از ۳۵۰ نفر آنان مبتلا به سوءتغذیه بودهاند. آقای روفی تاکید کرد: «دو هزار و ۶۹۶ کودک زیر پنج سال بستری داشتیم که از این میان، ۳۶۵ کودک مبتلا به سوءتغذیه بودند و ۲۶ کودک فوت کردهاند.» پزشکان در این شفاخانه، نبود غذای سالم، عدم دسترسی به مراکز بهداشتی و نبود مشاورهی مناسب را از علتهای اصلی بیماری سوءتغذیه در میان کودکان میدانند. آنان میگویند: «مشاورهدهی مناسب نیست، دوری از کلینیکها هم علت اساسی است و بیشتر بیماران ما از ولسوالیهای دوردست از جمله ارگو، اشکاشم، راغها و دروازها هستند.» همچنین شماری از بیمارداران، فقر، ناداری و تغذیه ناسالم را از علتهای مبتلا شدن کودکانشان به این بیماری میدانند. آنان در صحبت با رسانهها از حکومت سرپرست و نهادهای کمککننده خواهان رسیدگی به چالشهای اقتصادیشان هستند. آنان تاکید کردند: «ما توان خرید گوشت و مواد غذایی مقوی را نداریم و در روستا نیز این کمبودها وجود دارد.» همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که ۳۶ درصد از کودکان مبتلا به سوءتغذیه حاد در افغانستان، نوزادان زیر شش ماه هستند. این نهاد گفت که از ۱۰ هزار و ۲۰۰ کودک مبتلا به سوءتغذیهی حاد که در ۷ ماه نخست سال جاری به شفاخانهها مراجعه کردهاند، ۳۶ درصد آنها زیر شش ماه سن دارند. این در حالی است که برنامه جهانی غذا به تازگی گفته است که بیش از سه میلیون کودک در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه هستند و این سازمان تنها به ۱.۳ میلیون کودک رسیدگی کرده است.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجهی سابق ایالات متحدهی آمریکا به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که جهان باید در برابر این افتضاح اعتراض کند. خانم کلینتون با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود در مورد قانون امر به معروف حکومت فعلی که زنان را از صحبت در خارج از خانههایشان منع میکند، واکنش نشان داده است. وی تاکید کرد که این قانون نمونهای از «بنیادگرایی افراطی» میباشد. او افزود که جهان باید در برابر «افتضاح اخیر» حکومت فعلی موضعگیری کند. وزیر امور خارجهی سابق آمریکا گفت: «آیا میخواهید ببینید که بنیادگرایی افراطی به کجا میرود؟ به قانون جدید حکومت فعلی نگاه کنید که زنان را از صحبت کردن در خارج از خانههایشان منع میکند. جهان باید علیه این افتضاح اخیر اعتراض کند.» این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
شماری از زنان معترض و اعضای «شبکهی زنان جمهوریخواه»، قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست را «محکوم» کرده و میگویند که این قانون، خلاف همهی اصول و مقررات بینالمللی است. «شبکهی زنان جمهوریخواه» با نشر اعلامیهای گفته است که سران حکومت فعلی، «فهم و درکی» از قانونها و تعهدهای بینالمللی ندارند. در اعلامیه آمده است: «گروه حاکم در حدی نیستند که فهم و درکی از قوانین بینالمللی و تعهدات آن داشته باشند. برای تفُرهرفتن از تعهدات جهانی، بهانههای مسائل داخلی، فرهنگ ملی و شریعت اسلامی را پیش میکشند و خود برای ایجاد جزیرهی جدا از روابط بینالملل قانون وضع مینمایند و آنرا به اجرا میگذارند.» اعضای جنبش زنان جمهوریخواه، همچنان نوشتهاند که حکومت فعلی در سه سال گذشته، هیچ گونه میکانیزم معمول مدنی را برای کسب مشروعیت داخلی و جهانی را نپذیرفته است. در بخشی از این اعلامیه آمده است: «حکومت سرپرست ساکنان این جغرافیا را با این افتضاحات به سخره میگیرند و مضحکترین مواد این به اصطلاح قانون، همان بخشهای زنستیزانه اوست که صدای زن را تا سطح عورت او تقلیل داده است و چهرهی مقدس زن را فتنهبرانگیز خوانده است.» آنان تاکید کردند که زنان و دختران مانند همیشه در برابر این قانون نیز اعتراض کرده و یکی از شیوههای اعتراضی آنان آوازخوانی در برابر این گروه بوده است. این در حالی است که حکومت فعلی در بیش از سه سال حاکمیتشان، قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را در چهارشنبهی هفتهی گذشته توشیح و تنفیذ کرد. این قانون با واکنشهای تندی در داخلی و بیرون از کشور مواجه شده است. زنان معترض و فعالان حقوق زن به گونهی مختلف در برابر این قانون اعتراض کردهاند. قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی که اکنون در سراسر کشور نافذ شده است، به موضوعهای مختلف چون ستر مردان، زنان و صلاحیتهای کارکنان وزارت امر به معروف و نهی از منکر، پرداخته است. این قانون دارای چهار فصل و ۳۵ ماده است و در جریدهی رسمی نیز منتشر شده است. مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند میباشد به مسایل مربوط به زنان و دختران پرداخته است. براساس این قانون محدودیتهای جدیدی بر زنان و دختران اعمال میشود از جمله محدودیتهای جدید این است که صدا و صورت زنان نیز «عورت» شمرده شده است.
همزمان با گزارشهای از ابتلای دو کودک به بیماری امپاکس یا آبله میمون در کابل و پکتیا، سازمان جهانی صحت شیوع این بیماری در افغانستان را رد کرده است. سازمان جهانی صحت امروز (چهارشنبه، ۷ سنبله) به رسانهها گفته است که موارد گزارش شده از افغانستان آزمایش شده و نتیجه آن منفی بوده. رسانههای محلی گزارش دادهاند که دو مورد بیماری امپاکس یا آبله میمون در شهر کابل و پکتیا ثبت شده است. در گزارش آمده است که افراد مبتلا به امپاکس دو کودک از پکتیا و ولسوالی فرزه کابلاند و فعلا در شفاخانه صحت طفل بستریاند. مسوولان وزارت صحت عامهی افغانستان تا اکنون درباره ثبت موارد ابتلا به امپاکس در افغانستان چیزی نگفتهاند. باید گفت که بیماری امپاکس معروف به «آبله میمون» یک بیماری کشنده است که از سال گذشته در جمهوری کنگو شیوع یافته است. دولت این کشور میگوید که تاکنون ۲۷ هزار نفر به این بیماری مبتلا و ۱۱۰۰ نفر در نتیجه این بیماری جان باختهاند. همچین سازمان جهانی صحت در تازهترین مورد اعلام کرده است که بین سپتامبر ۲۰۲۴ و فبروری ۲۰۲۵ میلادی به ۸۷.۴ میلیون دالر بودجه نیاز دارد تا با کشورها، شرکا و سایر ذینفعان برای متوقف کردن و مهار شیوع فعلی ویروس آبله میمون، همکاری کند. این سازمان گفته است که این پول را برای انجام فعالیتهای حیاتی که طرح آمادگی استراتژیک و واکنش جهانی برای مقابله با امپاکس تعیین شده، استفاده خواهد کرد. سازمان جهانی صحت میگوید که این طرح یک چهارچوب جامع برای هدایت واکنش جهانی در برابر امپاکس است و در آن بر نظارت، تحقیق، دسترسی عادلانه به اقدامات متقابل صحی و توانمندسازی جامعه تأکید شده است.
پیش از پرداختن به زنان کاریزماتیک، بیاید نگاهی به واژهی «کاریزماتیک» داشته باشیم. صفت «کاریزما» به صورت بسیار کلی به مجموعهای از صفتها و رفتارهای ویژه و ممتاز و منحصر به فردی اشاره دارد که مورد پسند و ستایش تعداد زیادی از دیگر انسانهاست. کاریزما جاذبهای انفرادی است که اثری اجتماعی دارد. واژه کاریزماتیک نیز برای توصیف ابر انسانی بکار میرود که شخصیت منحصر به فرد، جذابیت غیرمعمول، اثرگذار و الهام بخش دارد. داشتن کاریزما امکان متقاعد کردن افراد را فراهم میکند. افراد دارای کاریزما بسیار راحتتر اعتماد دیگران را جلب و آنها را با خود همراه میکنند. توانایی جلب اعتماد یکی از مسائل مهمی است که در تمامی مراحل زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است و از راههای کسب قدرت اجتماعی بهشمار میرود. افراد کاریزماتیک فراتر از اراده و اختیار مردم، آنان را تحت تأثیر قرار میدهد و حق انتخاب، انتقاد و مقاومت در برابر خود را از دیگران سلب می کنند. افراد دارای کاریزما در تعاملهای عادی و ارتباط با دیگران هم به عنوان یک الگو و هم در مقام یک فرد الهامبخش در لایههای عمیق احساسی بر روی دیگران تأثیر میگذارند. با این توضیحات چه کسی است که نخواهد از ویژگی و امتیاز کاریزما برخوردار باشد؟ اما کاریزما اکتسابی است یا انتسابی؟ بگذارید قبل از هر چیز بگوییم که برخلاف عقیده یونانیان باستان؛ کاریزما صرفاً یک ویژگی مادرزادی و بهره الهی نیست که همراه فرد متولد شده باشد. بلکه هر کسی میتواند با تکرار و تمرین مستمر و هدفمند به شخصیتی تأثیرگذار تبدیل شود؛ به این منظور لازم است تا سلسلهای از رفتارها، صفات و مهارتهای ارتباطی لازم و مؤثر را آموخت و در جهت ایجاد آن ها تلاش کرد. شاید رسیدن به جذابیت کاریزماتیک برای درصد بیشتری از زنان در مقایسه با مردان یک هدف و مقصد به حساب بیاید. از این رو ما قصد داریم در این مقاله مهارتها و رازهایی از کاریزماتیک زنانه را با شما در میان بگذاریم که توجه و پرداختن به آنها زنان را در پیشبرد اهداف خود تا رسیدن به شخصیتی مطلوب هدایت خواهد کرد. زنان کاریزماتیک معمولاً رفتارشان شامل خصوصیات زیر است: اعتماد به نفس و کاریزما از ویژگیهای مهم افراد کاریزماتیک، اعتماد به نفس آن هاست. این افراد خود و تواناییهای خود را باور دارند. این امر کمک میکند تا بتوانند کنترل اوضاع را به دست بگیرند. به خاطر داشته باشید که تا زمانی که کسی عزت نفس نداشته باشد، خودش را خوب و دوست داشتنی ندارند و برای خودش احترام قائل نشود، به هیچ عنوان نمیتواند نزد دیگران محبوب باشد. در این راستا باید دقت کافی داشت که یافتن تعادلی که بهوضوح «تفاوت بین گستاخی و اعتمادبهنفس» را مشخص کند خیلی مهم است و هر فردی برای خوب بودن باید این تعادل را داشته باشد. آگاهی نسبت به مبانی گفتوگو در شبکههای اجتماعی و گروههایی که بار علمی یا اخبار عمومی دارند، شرکت کنید تا اطلاعاتتان به روز باشد و مهارتهای تازهای بیاموزید. هوش کلامی که جمعی از مهارت تیزحسی، انعطافپذیری، فن بیان و سخنوری است، یکی از شاخصههای برجسته شخصیت کاریزماتیک است. از سوی دیگر ماهرانه صحبت کردن موجب میشود تا به درستی شنیده شویم. در واقع یک فرد کاریزماتیک بهخوبی میداند که چقدر و چگونه باید سخن بگوید و چه سخنانی را به زبان بیاورد. کمتر کسی علاقهمند به گفت و گوهای طولانی و با بازه زمانی بسیار زیاد است. به بیان دیگر معمولاً افراد اشتیاق زیادی به گوش دادن سخنرانیهای طولانی مدت ندارند. افراد دارای کاریزما این نکته را به خوبی دریافتهاند. آنها مختصر و به اندازه صحبت میکنند و تمرکز آنها در بیان و عنوان کردن مطالب مهم و ضروری است. دقت به جزئیات و حواس جمع بودن یکی از شاخصههای مهم رفتاری در زنان کاریزماتیک دقت و توجه بالا به پیرامون خود است. معمولاً افراد که کاریزمای بالایی دارند، نسبت به جزئیات حساسیت کافی دارند این دسته از افراد به اتفاقات محیط خود آگاه هستند. این امر کمک میکند تا شخص در بهترین زمان ممکن، بهترین بازخورد ممکن را از خود نشان دهند. داشتن اطلاعات عمومی و مهارتهای فردی بالا برخی از زنان اگرچه ظاهری بسیار فریبنده دارند، اما در هنگام بحث و گفتگو، خصوصیاتی مانند سواد و اطلاعات عمومی پایین، فن بیان ضعیف و بیهنری و عدم مهارت، ما را از خودشان ناامید میکند. در واقع جذابیت ظاهری آنها تنها تا دقایق اولیه برای ما تأثیرگذار است. متقابلاً افراد زیادی هستند که با هنرها و مهارتهایشان و با کلام محکم و علم و دانسته هایشان کم کم زیبایی خود را عیان میکنند و سبب میشوند که از مصاحبت با آنها لذت ببریم و جذب شخصیت قوی آنها شویم. برای اینکه زنی دوست داشتنی و قابل احترام به نظر برسید، فقط ظاهرتان را زیبا نشان ندهید بلکه باید فکر، هوش و عمق وجود شما هم دیدنی باشد. خانمهای شیک پوشی که جذابیت اولیه دارند، به مرور زمان کسالت بار میشوند اما افرادی که اطلاعات عمومی خوب و ذهنی فعال دارند همیشه در اوج باقی میمانند. پس بهتر است مرتب مطالعه کنید و در شبکههای اجتماعی و گروههایی که بار علمی یا اخبار عمومی دارند، شرکت کنید تا اطلاعاتتان به روز باشد و مهارتهای تازهای بیاموزید. داشتن زبان بدن مناسب امروزه کمتر کسی است که از زبان بدن و تأثیرگذاری آن در مذاکرات بیخبر باشد. تقریباً همه ما میدانیم که در بیشتر موارد زبان بدن گویاتر از کلام است. زنان کاریزماتیک معمولاً زبان بدن خوبی نیز دارند. زبان بدن از جمله مولفههایی است که در متمایز نشان دادن فرد نقش مؤثر دارد. این ویژگی این امکان را به فرد میدهد که خود را راحتتر و موثرتر ابراز کرده و احتمال تأثیر پذیری دیگران را از خود افزایش دهد. شخصیت کاریزماتیک به زبان بدن آگاهی کامل دارد و میداند که باید هنگام گفتوگو چه رفتاری داشته باشد. به عنوان مثال زنان و افراد با کلاس درست میایستند و مینشینند. آنها در مهمانیها یا اماکن عمومی هیچ وقت به افراد متفاوت خیره نمیشوند. در جمع در گوشی با دوستان صمیمی یا همسر حرف نمیزنند. کاریزماتیکها به هیچ عنوان هنگام گفتوگو به صورت دست به سینه نمینشینند یا اگر به صورت ایستاده صحبت میکنند دست به جیب نمیایستند. افراد کاریزماتیک اگر پشت میز کاری خود مشغول صحبت باشد، با اجسام و اشیای روی میز بازی نمیکند و هنگام گفتگو گوشی موبایل خود را چک نمیکند. آن ها به خوبی می دانند که تأثیر زبان بدن به نحوی است که شخص مقابل را ترغیب به ادامه گفتگو میکند. بانوان باشخصیت و کاریزمایی اگر چه فروتن و مهربان هستند اما اعتماد به نفس بالایی دارند و این از زبان بدن آنها به خوبی مشخص است. آنها صاف میایستند و سر خود را بالا نگه میدارند. هنگام نشستن قوز نمیکنند و یا زیاده از حد باز و ولنگار نمینشیند و … در ادامهی این مقاله به معرفی دیگر ویژگیهای زنان کاریزماتیک خواهیم پرداخت.
رسانههای گزارش دادهاند که یک مرد در ولسوالی اسپینبولدک ولایت قندهار همسرش را به شکل فجیع سر بریده است. در گزارش رسانهها آمدهاند که این قتل روز گذشته (سهشنبه، ۶ سنبله) در روستای «غلامفاروق» از مربوطات مرکز ولسوالی اسپینبولدک رخ داده است. در ادامه آمده است که یک مرد ۳۷ ساله بهنام جانمحمد که باشندهی اصلی ولسوالی المار ولایت فاریاب میباشد، همسرش را با چاقو سر بریده است. منابع گفتهاند که همسر جانمحمد، بیبی آمنه نامه داشته و حدود ۲۰ سال نیز سن دارد. در ادامه آمده است که این زن حدود شش ماه پیش با جانمحمد ۳۷ ساله ازدواج کرده بود. تا اکنون دلیل و انگیزهی قتل این زن روشن نیست. در ادامه آمده است که شوهر این زن پس از رویداد از ساحه فرار کرده است. مسوولان محلی در قندهار نیز تا کنون در این مورد چیزی نگفتهاند. بهگفتهی منابع، جانمحمد برای کارگری از فاریاب به قندهار آمده بود و در آنجا ازدواج کرده و زندگی میکرد. طی روزهای اخیر رویدادهای قتل ناشی از خشونتهای خانواده در قندهار افزایش یافته است. دو روز پیش هم یک مرد همسر خود را به دلیل گریه کودکش در ولسوالی دامان قندهار با «تبر» به قتل رساند. قابل ذکر است که پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
سازمان عفو بینالملل در واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، میگوید که این قانون حملهای آشکار بر حقوق بشر است و باید فوراً لغو شود. این سازمان (سهشنبهشب، ۶ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود بار دیگر قانون امر به معروف و نهی از منکر را محکوم کرده و خواستار لغو این قانون از سوی حکومت فعلی شده است. سازمان عفو بینالملل تاکید کرده است که قانون امر به معروف و نهی از منکر، با نقض آشکار تعهدات بینالمللی افغانستان همراه است، محدودیتهای سختگیرانهای را بر زنان و دختران تحمیل و نهادینه میکند. عفو بینالملل افزود که این قانون صدای زنان را در مکانهای عمومی به عنوان یک «تخلف اخلاقی» توصیف کرده است. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان در حال حاضر تحت حاکمیت حکومت فعلی با محدودیتهای شدیدی مواجه هستند که تمام جنبههای زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. در پیام آمده است که قانون امر به معروف محدودیتهای گستردهتری را نیز در سطح جامعه اعمال میکند که شامل نحوه اصلاح ریش یا موی مردان و پسران میشود. سازمان عفو بینالملل میگوید که این قانون به ماموران امر به معروف و نهی از منکر، اختیارات گستردهای داده است تا افرادی که به نقض «قانون امر به معروف» این گروه متهم میشوند را تهدید کرده و حتا بازداشت و مجازات کنند. این این اقدام حکومت فعلی را به عنوان نقض آشکار تعهدات افغانستان تحت معاهدات بینالمللی حقوق بشری خوانده است. همچنین سازمان عفو بینالملل و کمیسیون بینالمللی حقوقدانان، تحقیقات گستردهای را انجام داده و مستنداتی را جمعآوری کردهاند که نشان میدهد محدودیتهای شدید حکومت فعلی بر حقوق زنان و دختران، همراه با استفاده از زندان، ناپدید شدن اجباری، شکنجه و دیگر انواع بدرفتاری، میتواند به عنوان جنایت علیه بشریت در قالب تعقیب جنسیتی تحت اساسنامه رم محسوب شود. این سازمان گفته است که قانون امر به معروف که به نظر میرسد هدفش تحکیم کنترل این گروه بر جامعه و سرکوب بیشتر زنان و دختران است، باعث نگرانیهای گستردهای در سطح ملی و بینالمللی شده است. در ادامه آمده است که بسیاری از نهادهای حقوق بشری و سازمانهای بینالمللی از حکومت فعلی خواستهاند تا فوراً این فرمان را لغو کرده و به تعهدات حقوق بشری افغانستان احترام بگذارند. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
دیدبان حقوق بشر به تصویب قانون امر به معروف و نهی از منکر توسط ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی واکنش نشان داده و میگوید که این قانون شخصیت و استقلالیت زنان و دختران افغانستان را مورد حمله قرار میدهد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که این قانون به حذف بیشتر زنان و دختران از جامعه کمک میکند. دیدبان حقوق بشر تاکید کرد که این اقدام حکومت سرپرست تبعیض فاحش جنسی است و زنان و دختران را بیشتر آسیبپذیر میسازد. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویت این قانون را «گستاخی» خواندند.