موسسه «جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت» و موسسه تحقیقات صلح اسلو با نشر گزارشی مشترک اعلام کردهاند که افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست «بدترین» کشور برای زنان و دختران است. اینتلینیوز امروز (سهشنبه، ۱۳ سنبله) به نقل از یافتههای این گزارش نوشته است که افغانستان در میان ۱۷۷ کشور از نظر وضعیت زنان در رتبه آخر شاخص زنان، صلح و امنیت در جهان قرار گرفته است. موسسه «جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت» و موسسه تحقیقات صلح اسلو وضعیت زنان در ۱۳ شاخص، از جمله عدالت و امنیت، تحصیلات، مرگومیر مادران، شغل، خشونتهای سیستماتیک، خشونتهای برمبنای جنسیت مورد بررسی قرار داده است. در گزارش آمده است که نویسندگان این امتیاز را با توجه به چندین نمونه «تلخ»، از جمله قتلهای انتقامجویانه زنان از سوی حکومت سرپرست و ناپدید شدن اجباری آنان دادهاند. طبق این گزارش، به دلیل بدتر شدن مراقبتهای صحی در افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی، این کشور با حدود ۶۲۰ مورد مرگومیر مادران از ۱۰۰ هزار تولد زنده، بالاترین نرخ را در جهان دارد. همچنین در گزارش به قانون توشیح شده امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست نیز اشاره شده و آمده که این گروه محدودیتهای تازهای را بر زنان وضع کرده است. طبق این گزارش، پس از افغانستان جمهوری دموکراتیک کانگو، افریقای مرکزی و یمن بدترین کشورها برای زنان استند. دنمارک، سوییس و سویدن سه کشور برتر از نظر وضعیت زنان شناخته شدهاند. این در حالی است که حکومت سرپرست طی سه سال گذشته محدودیتهای شدید را علیه زنان وضع کردهاند. سال گذشته نیز افغانستان با کسب کمترین امتیاز در میان ۱۷۷ کشور جهان در بخش پیشرفت زنان در رتبه آخر قرار گرفته بود. در حالی این گزارش نشر میشود که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
برچسب: محدودیت
دولت اسپانیا از دادگاه لاهه خواسته است که «سرکوب» زنان و دختران افغانستان توسط حکومت سرپرست را «جنایت علیه بشریت» اعلام کند. دیپلمات اسپانش امروز (سهشنبه، ۱۳ سنبله) با نشر گزارشی گفته است که نهاد زیر نام «MásDemocracia» در حال جمعآوری امضا برای به محاکمه کشاندن سران حکومت سرپرست افغانستان به دادگاه لاهه است. این نهاد تاکید کرده است که مقامهای حکومت فعلی باید به دلیل نقض حقوق بشر در دادگاه کیفری بینالمللی (لاهه) محاکمه شوند. همچنین این نهاد از دادگاه لاهه خواسته است که «سرکوب» زنان و دختران توسط حکومت فعلی را «جنایت علیه بشریت» اعلام کند. باید گفت که حکومت سرپرست طی سه سال گذشته از سوی نهادهای بینالمللی و برخی از کشورها متهم به نقض حقوق بشر، بهویژه حقوق زنان و دختران شدهاند. در حالی این درخواست مطرح میشود که سال گذشته میلادی نیز دیدبان حقوق بشر در گزارشی اعلام کرده بود که خشونتهای مبتنی بر جنسیت از سوی حکومت فعلی بهعنوان مصداق جنایت علیه بشریت باید از سوی دادگاه لاهه بررسی شود. این نهاد در آن زمان گفته بود که مقامهای حکومت فعلی باید به هر نوع سرکوب و تبعیضی که زنان و دختران را از حقوق اساسیشان محروم میکند، نقطه پایان بگذارند. قابل ذکر است که دادگاه بینالمللی کیفری در اکتوبر ۲۰۲۲ به دادستانش اجازه داده بود تا وضعیت حقوق بشری در افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست را مورد بررسی قرار دهد. همچنین حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
نویسنده: مهدی مظفری اخیرا وزارت عدلیه حکومت سرپرست افغانستان متنی با عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر» را تنظیم و تأکید کرده است که نیروهای مسوول در این زمینه باید آن دستورات را در جامعه اعمال کنند. وزارت عدلیه اعلام کرده که این متن در چهار فصل و ۳۷ ماده بر اساس فقه حنفی تنظیم شده و ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی آنرا به عنوان قانون تایید کرده است. از این پس، وزارت امر به معروف و نهی از منکر مسوولیت اجرای این قانون را برعهده خواهد داشت. با توجه به اینکه تمام مواد و بندهای این لایحه به امر خطیر ارشاد و هدایت جامعه مربوط میشود، لازم است که کارشناسان دینی و اندیشمندان به نقد و بررسی آن بپردازند تا درستی و نادرستی و خالصی و ناخالصی این قوانین مشخص و پیامدهای آن بر همهگان روشن شود. این قانون در چهار فصل و ۳۷ ماده به موضوعات مختلفی پرداخته است، از جمله رفتار مردان و زنان و حتی شخصیترین مسائل آنها. با این حال، در این لوح قانون، بسیاری از موارد مثل کرامت انسانی، حقوق افراد و احترام به اقوام و مذاهب متأسفانه نادیده گرفته شده است. بررسی جامع و نقد دقیق این لایحه نیاز به زمان و شهامت فراوان دارد. اما نگارنده وظیفه انسانی و اسلامی خود میداند که حداقل به یک مورد مشخص این قانون بپردازد. در این مختصر صرفاً به آن بندها و مادههای قانون متذکره میپردازد که در حوزه زنان است و ساحه اجرایی آنها جامعه زنان و قشر اناث جامعه میباشد. در ماده سیزدهم این قانون که مربوط به زنان است، آورده شده: «ستر تمام بدن زن الزامی است»، «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است»، «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است»، «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، «زنان مسلمان مکلّفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند»، «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب است»، «نظر کردن مردان بالغ بیگانه به بدن و روی زنان و نظر کردن زنان بالغ به مردان بیگانه حرام است» و «هرگاه زن بالغ برای حاجت ضروری از خانهی خویش بیرون شد، مکلف است که صدا، روی و بدن خود را ستر نماید». در این بند تمام رفتار و سکنات و حتی به زیر و بم صدای زنان پرداخته شده است. تمام زنان و جامعه اناث افغانستان با تنفیذ و تصویب این بند از قانون امر به معروف و نهی از منکر، تکلیفشان روشن میشود و هیچ بلاتکیفی نخواهند داشت. قانون به شدت و با خشونت تمام اذعان داشته است که «صدای زن، عورت» است؛ «آشکار بودن صورت زن، حرام»؛ «راحت بودن زنان حتی با همنوعانش، خلاف شریعت»؛ اگر هم زنی خدای ناکرده قصد بیرون رفتن از خانه داشت، هیچ نقطهای از بدنش حتی مواضع وضو(دستها و صورت) و صدایشان کاملا پنهان و پوشیده باشد. این پینوشت مختصر از بند سیزدهم قانون ارشادی حکومت، برداشت شخصی نیست، نقطهنظرات و دستورات واقعیست که رهبر دولت به مسوولان امر، امر داده است که در صدد اجرای آنها باشند. تمام این دستورات بهادعای توشیحکنندگان، مطابق شریعت اسلامی(فقه حنفی) است و همان چیزی میباشد که اسلام از آمران به معروف و ناهیان از منکر خواسته است. اما آیا ما هم با این ادعای حکومت، بیاندیشه و تأمل، تمام این مواد و دستورات را اسلامی بخوانیم؛ به صرف اینکه حکومت بهاصطلاح اسلامی توشیح کرده است! و در پی آن خودمان را در اختیار مجریان این قانون قرار دهیم چون میخواهیم مسلمان واقعی باشیم! عقل سلیم میگوید ما نباید به صرف اینکه فلان دستور یا کلامی که برچسپ اسلامی خورده، آنرا موافق شریعت نبوی بدانیم؛ آن هم در زمانهای که طبل اسلام و شریعت از هر کوی و برزن شنیده میشود. لذا بررسی قانون امر به معروف و نهی از منکر بهخصوص بند سیزدهم آن از کارهای مهم و ضروری است که میباید از سوی شرعشناسان و حقوقدانان و کارشناسان دینی انجام شود. ماده ۱۳ قانون ارشادی دولت برخلاف ادعای قرص و محکم آن، کاملاً مطابق و موافق فقه محمدی و ادبیات اسلامی نیست. اولا- در میان فقیهان و مفتیان و شرعشناسان مشهور است که پوشش کامل طوری که دستها و صورت پیدا نباشد، لازم نیست. صاحبان رأی و فتوا بالاتفاق بر این باورند که ضرورتی ندارد مواضع وضو(دست از مچ و صورت کامل) از غیر پنهان باشد. ابن قیم جوزیه، این فقیه مشهور اسلامی در آثار خود به این نکته اشاره کرده که پوشاندن مواضع وضو در شرایط عادی لازم نیست. ثانیا- مفتیان همیشه در فتوا و حکم دادن با تمسک به شرع مقدس اسلام جانب اجتماعی بودن زن را نادیده نمیگیرند و اینطور نیست که احکام صادره از سوی آنان ضعفی بر زندگی اجتماعی زنان وارد آورد!. حال آنکه قوانین ارشادی حکومت اصلاً حضور زن را در بیرون از خانه برخلاف قواعد اسلامی میشمرد. از زمان پیغمبر تا حال حاضر زنان دوشادوش مردان فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی داشتند. در تاریخ اسلام مشهود است که حتی زن و دختر پیغمبر بهشدت در پی اصلاح اجتماعی و سیاسی بودند و حتی در صدد آن در مسجد خطبههای غرائی قرائت میکردند. علاوه بر آن، زنان، صاحبان کرسی تدریس بودند و بعضا هم نقل احادیث میکردند. تنها با بررسی این فعالیتهای بیشمار زنان مسلمان، فقیهان عصر حاضر به خود اجازه نمیدهند که زندگی اجتماعی زنان را محدود کنند تا آنان را از تحول و روحیه ترقیخواهانه به انفعال و سکون وادارند. ثالثا- ادبیات ارشادی قانون امر به معروف و نهی از منکر دولت، مطابق استانداردهای امر به معروف و نهی از منکر پیغمبر و بزرگان دین نیست. این قوانین با لحن خشن و دور از کرامت و احترام انشا شده است. همین یک جمله آن که میگوید: «صدای زن عورت است.» میرساند که توشیحکنندگان اینگونه قوانین از روح رحمت و تربیتی اسلام بهکل بیخبر میباشند. حضرت رحمت اللعالمین هیچوقت نه مرد و نه زن را به بدی و به زشتی یاد نکردهاند بلکه برعکس، همیشه مردان و زنان را به نیکویی و زیبایی یاد فرمودند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که در ماه روان میلادی (سپتامبر) نشستی در مورد افغانستان برگزار میکند. شورای امنیت سازمان ملل با نشر اعلامیهای گفته است که انتظار میرود در این نشست رزا اوتونبایوا، رییس یوناما و سیما باهوس، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد و مدیر اجرایی زنان این سازمان توضیحاتی ارائه کنند. در اعلامیه آمده است که یک نماینده جامعه مدنی نیز ممکن است در این نشست شرکت کرده و سخنرانی کند. با این حال، تاریخ دقیق برگزاری این نشست و محتوای آن مشخص نیست. این نشست همزمان با توشیح و نشر قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست برگزار میشود. قانونی که واکنشهای گستردهای را به همراه داشته است. یوناما از این قانون انتقاد کرد و به مسوولان حکومت فعلی هشدار داد که مانع از توسعه روابط جهان با حکومت این گروه خواهد شد. آخرین بار، رزا اوتنبایوا در ماه سرطان گزارش خود را به اعضای شورای امنیت ارائه کرد. او در این گزارش بار دیگر در مورد وضعیت زنان و دختران به ویژه ممنوعیت آموزش آنان ابراز نگرانی کرد. نماینده دبیرکل سازمان ملل گفته بود که فضا برای فعالیتهای سیاسی و مدنی در افغانستان تنگتر شده و حکومت فعلی دهها حزب و سیاسی را ممنوع کرده است.
فیلم مستند «لیلا» به کارگردانی فریبا حیدری، فیلمساز اهل افغانستان، برنده جایزه بهترین مستند کوتاه بخش بینالمللی جشنواره فیلم دانمارک شده است. جشنواره فیلم دانمارک اعلام کرد که داوران این جشنواره از میان ۲۵ فیلم منتخب، مستند «لیلا» را بهعنوان بهترین فیلم معرفی کردهاند. جشنواره فیلم سینمایی دانمارک که در پنجم سنبله در شهر اودنسه این کشور برگزار شده بود، روز گذشته (شنبه، ۱۰ سنبله) اعلام کرد که جایزه بهترین فیلم مستند کوتاه به فریبا حیدری، فیلمساز زن اهل افغانستان تعلق گرفته است. این جشنواره اعلام کرد که امسال ۱۴۸ فیلم کوتاه از ۴۰ کشور جهان ارسال شده بود و داوران ۲۵ فیلم کوتاه را برای رقابت انتخاب کردند. این جشنواره هر ساله در کشور دانمارک برگزار میشود. فریبا حیدری، فیلمساز اهل افغانستان، پیش از این نیز در ماه جدی سال گذشته جایزه بهترین فیلم مستند کوتاه را از جشنواره فیلم گولدبک سویدن دریافت کرده بود. فیلم مستند «لیلا» درباره زندگی و رنجهای یک زن ترنسجندر ۶۴ ساله افغان ساخته شده است که تلاش میکند در جامعه افغانستان بهعنوان یک زن هویتیابی کند، اما جامعه سنتی این هویت را به رسمیت نمیشناسد. فریبا حیدری تلاش کرده است در این فیلم، رنجها و آزارهایی را که این زن بهعنوان یک ترنسجندر در جامعه افغانستان متحمل شده است، به تصویر بکشد.
سیگار یا ادارهی بازرس ویژهی ایالات متحدهی آمریکا برای افغانستان از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، انتقاد کرده و میگوید که تطبیق این قانون تاثیر «خیلی بد و منفی» را بر وضعیت حقوق بشری در افغانستان بهویژه وضعیت زنان و دختران میگذارد. این نهاد امروز (یکشنبه، ۱۱ سنبله) با نشر مطلبی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت فعلی از طریق «دستورالعملهای نامشخص، بدون هماهنگی، غیرقابل پیشبینی و تشدید مجازاتهای شان اقلیم ترس و ارعاب» را در افغانستان ایجاد کرده است. ادارهی بازرس ویژهی آمریکا تاکید کرد که قانون حکومت فعلی به سرنوشت زنان و دخترانی که از حقوق ابتدایی شان از جمله حق اشتغال، دسترسی به فضاهای عمومی، آزادی رفتوآمد و مراقبتهای بهداشتی محروم هستند، تاثیرات «غیرقابل جبران» خواهد گذاشت. این انتقادها در حالی مطرح میشود که حکومت فعلی در سومین سال از حاکمیت شان قانون «امر به معروف و نهی از منکر» خود را توشیح کرده و اکنون در سراسر کشور نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. روز گذشته کارشناسان سازمان ملل متحد نیز گفته بودند که قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر نشاندهنده «عقبگرد جدی» حقوق بشر در افغانستان است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
خبرگزاری فرانسه در نشر مطلبی نوشته است که کشورهای غربی به رهبری ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا قوانین جدید حکومت سرپرست افغانستان را محکوم کرده، اما به نظر میرسد به این دولت تسلیم شدهاند. خبرگزاری فرانسه با نشر مطلبی نوشته است که ظلم و ستم بر زنان افغان در برابر چشمان جهانیان همچنان ادامه دارد. خبرگزاری فرانسه در ادامه نوشته است که سه سال پس از بازگشت حکومت فعلی به قدرت، زنان افغان همچنان شاهد کاهش اندک حقوق باقیماندهشان هستند. این خبرگزاری از قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی انتقاد کرده است. در همین حال، شکیبا هاشمی، رییس سازمان افغانستان آزاد گفته است: «مردم دیگر حق ندارند صدای یک زن را بشنوند و به یک زن نگاه بکنند. انگار آنها (حکومت فعلی) به ما میگفتند میخواهیم آهسته شما را بکشیم.» خانم هاشمی تاکید کرد که قوانین جدید به موجودیت آنها حمله میکند. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. روز گذشته کارشناسان سازمان ملل متحد نیز گفته بودند که قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر نشاندهنده «عقبگرد جدی» حقوق بشر در افغانستان است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
در بخش اول این مقاله به توضیح ابعاد مختلفی از استرس در زنان شاغل پرداختیم و اینکه چه آسیبهایی را میتواند برای جسم و روان به بار بیاورد، حال در ادامه قصد داریم تا راهکارهایی را جهت مقابله با این استرسها معرفی کنیم. کاهش عوامل استرس زا: عوامل بیشماری ممکن است باعث استرس ما شوند که باید این عوامل شناسایی شوند تا بتوانیم آنها را مهار و از زندگی خود محو کنیم. از وقایع اطراف خود آگاه باشیم: بیاطلاعی و نادیده گرفتن حوادث و وقایع اطرافمان دلیل بر شادی و عدم وجود مشکلات در زندگیمان نیست. گاهی اوقات آن چه ما به علت عدم آگاهی در ذهن خودمان تصور میکنیم بسیار بدتر و ناراحت کنندهتر از اصل واقعیت و آن چیزی که اتفاق افتاده میباشد. از وضعیت جسمی خود آگاه باشیم: از نشانههای پریشانی در خود از قبیل سردردی، آشفتگی بدنی و اخلاقی، دردهای معده، نداشتن تمرکز، خستگی و کسالت مفرط و... مطلع باشیم. زیرا این علائم میتوانند نشانههایی از استرس باشند که باعث اختلالات جدیتر از قبیل: مشکلات گوارشی و معده، فشار خون، بیماری های قلبی و... شوند. برنامههای زندگیتان را اولویت بندی کنید: از راههای دیگر جهت کاهش استرس برنامهریزی و اولویت بندی کارها است. هنگامی که با انبوهی از مشکلات بصورت همزمان رو به رو هستیم به آسانی در مقابل آنها به زانو درآمده و از حل و فصل آنها احساس عجز میکنیم زیرا آشفتگی و بینظمی در کارها و برنامههایمان میتواند تولید استرس کرده یا نقطهای برای شروع آن باشد. اولویت بندی مسائل به ترتیب اهمیت و بررسی آنها به ما این امکان را میدهد که به هر کاری در زمان و مکان خود رسیدگی کنیم، بهتر است که طرحها را یکی بعد از دیگری به اتمام برسانیم. به موقع از خانه خارج شوید: اگر به موقع از خانه خارج شوید میتوانید بسیاری از تنشها و استرسهای احتمالی بعدی خود را مهار کرده و از بروز مشکلات جلوگیری کنید. وقت خود را تنظیم کنید: کارهای روزانه خود را به ترتیب اهمیت و مدت زمان آنها یادداشت کنید، با این کار درمییابیم که وقت خود را چگونه تنظیم کنیم تا همیشه کارهایمان به موقع انجام شود ودچار استرس نشویم، اگر وقت کافی برای انجام تمام فعالیتهای مورد نظر و مهم خود نداریم شاید بیش از اندازه و بیهوده تلاش میکنیم. عادتهای استرسزای خود را کاهش دهیم: ما از عادات خوب و بد خود تا حد زیادی اطلاع داریم و آنها را میشناسیم. میتوانیم آنهایی را که موجب آزار روحی ما میشوند را ترک کنیم و یا اگر ترک آنها مشکل است سعی کنیم در این راستا از کاهش عادت به روش تدریجی و آهسته استفاده کنیم و همچنین میتوانیم از یک مشاور و روان درمانگر نیز کمک بگیریم. از معاشرت با افرادی که انرژی منفی و استرس به شما منتقل میکنند، پرهیز کنید: ارتباط با افرادی که حس و حال خوبی به شما نمیدهند و خلق شما را پائین میآورند، برایتان سودی ندارد و بهتر است از مصاحبت و معاشرت با این دسته از افراد خودداری کنید. از رقابت و مقایسههای بیدلیل و غیرمنطقی خودداری کنید: رقابت و مقایسهی خودتان با دیگران در زمینههای کاری، زندگی، تجملات، ظواهر و... میتواند یکی از منابع اجتناب ناپذیر استرس و فشار روانی باشد که میتواند باعث شود افراد علاوه بر افکار آزاردهنده، خودشان را درموقعیتهایی قرار دهند که مجبور به تحمل فشارهای زیادی برای رساندن خودشان به جایگاه دیگران شوند. به چشمان خودتان استراحت دهید: آیا برای مدت طولانی به صفحات تلوزیون و یا کامپیوتر نگاه میکنید؟ باید به چشمان خودتان استراحت دهید، به طوری که به فضاهای سبز، آسمان یا درختان نگاه کنید یا میتوانید به یک عکس و یا پوستری که بیشتر تصاویر و رنگهای آرامش بخش در آنها به کار رفته باشد، خیره شوید. مشکلات را بپذیرید: باید پذیرفت که برخی اوقات شرایط طاقت فرسایی در زندگی پدید میآید و کاری نیز از دست ما ساخته نخواهد بود در این شرایط باید با صبر و شکیبایی مشکلات را بپذیریم و جهت رفع آنها با آرامش و منطق اقدام کنیم و هرگونه عجله و انکار وضعیت بر استرستان اضافه خواهد کرد. ورزش و فعالیت بدنی داشته باشید: یکی دیگر از بهترین راههای مقابله با استرس ورزش کردن است. انجام تمرینات هوازی باعث بهبود خلق، اضطراب، حالات افسردگی، خستگی شدید و آشفتگی فکری میشود. حتی یک پیاده روی سریع میتواند میزان استرس را در شما تا حد زیادی کاهش دهد. انجام دم و بازدم: تنفس عمیق صحیح نیز میتواند به کاهش استرس کمک کند (دم دادن هوا به ریهها) یک شماره، نگهداشتن نفس چهار شماره، (بازدم بیرون فرستادن هوا از ریه ها) دو شماره. به تغذیهی خود توجه داشته باشید: خوردن غذاهای مناسب بسیار مهم است، زیرا انرژی مورد نیاز بدن را تامین میکند و کمتر فرد دچار حالات عصبی و فشار روانی میشود. همیشه از مواد غذایی سبوس دار، میوه جات، ترکیبات کربوهیدارت، سبزیجات وحبوبات استفاده کنید تا ثبات بدنتان حفظ شده و از سلامت جسمانی برخودار باشید. با آرامش غذا بخورید: در هنگام غذا خوردن بهتر است از عجله کردن، گوش دادن به تلوزیون، رادیو و یا چک کردن مبایلتان اجتناب کنید. روابط اجتماعی سالم برقرار کنیم: هنگامی که تحت تاثیر فشار روانی و یا استرس قرار داریم تمایل داریم به گوشهای تنها پناه ببریم و خود را منزوی کنیم، اما باید بدانید این کار باعث میشود تمام حواس و ذهن شما روی مشکلات متمرکز شود و فشار بیشتری روی روانتان وارد شود. به زمان حال فکر کنیم: فکر کردن بیش از حد به مشکلات گذشته و آینده باعث میشود تا آرامش از شما به دور بماند. پس بهتر است که کلیهی این افکار را کنار گذاشته و در موقعیتهای مناسب با منطق و آرامش خاطر به تک تک آنها رسیدگی کنید. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد به شمول ریچارد بنت، گزارشگر ویژه این سازمان در امور افغانستان به واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر قویاً ابراز نگرانی کرده و گفتهاند که این قانون نشاندهنده عقبگرد جدی در زمینه حقوق بشر در افغانستان، تشدید حکومت سرکوبگر و یادآوری حکومت دهه نود حکومت فعلی است. این کارشناسان با نشر بیانیهای مشترک گفتهاند: «قانون جدید تسلط ظالمانه حکومت فعلی بر زندگی افغانها را عمیقتر میکند و سیاستهای تبعیضآمیز مانند قوانین پوشش اجباری، الزام زنان به داشتن محرم مرد و جداسازی زن و مرد در فضاهای عمومی را تقویت و گسترش میدهد.» در ادامه آمده است که قانون امر به معروف اقدامات سرکوبگرانه جدید و حتی بیشتر را معرفی میکند. آنان تاکید کردند که براساس این قانون زنان به دلیل آوازخواندن یا صحبتکردن در خارج از خانه مجازات میشوند. کارشناسان سازمان ملل گفتهاند که این قانون اقلیتهای جنسی و مذهبی را نیز مورد آزار و اذیت قرار میدهد و محدود میکند. در بیانیه آمده است که اقدامات حکومت فعلی بهطرز نگرانکنندهای شبیه به حکومت «ظالمانه» این گروه در دهه ۱۹۹۰ است و شواهد بیشتری ارائه میکند که نشان میدهد حکومت فعلی رویکرد خود را تعدیل نکرده است. در ادامه آمده است که قانون امر به معروف محدودیتهای شدیدی بر آزادی بیان اعمال میکند، خبرنگاران را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد، گزارشهای مستقل را خفه و جریان اطلاعات را در داخل و خارج از افغانستان به شدت محدود میکند. در بخشی از بیانیه آمده است که بر اساس قانون جدید حکومت فعلی، مأموران این گروه اختیارات گستردهای را برای بازداشت و مجازات خودسرانه افراد برای به اصطلاح جرایم اخلاقی، بر اساس سوء ظن، بدون نیاز به مدرک یا روند قانونی دارند. به گفته کارشناسان سازمان ملل، قانون امر به معروف به مأموران این اداره اجازه ورود به خانههای مردم را میدهد که حق حریم خصوصی نقض و فضای ترس و نظارت را در جامعه افغانستان تشدید میکند. همچنین آنان افزوده که جامعه بینالمللی خواستار رعایت کامل تعهدات بینالمللی افغانستان در زمینه حقوق بشر و پاسخگویی در قبال نقضهای جاری است. کارشناسان از همه بازیگران بینالمللی و به ویژه کشورهای عضو سازمان ملل خواستند تا یک استراتژی قوی، اصولی و هماهنگ را در مورد افغانستان ایجاد کنند که حقوق بشر از جمله حقوق زنان و برابری جنسیتی در مرکز آن باشد.
سازمان جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان هر روز بیشتر از محضر عام دور میشوند که این عمل حلقه زندگی و امکان فراهم ساختن مواد خوراکی و معیشت را برای اطفال زنان تنگتر میسازد. این سازمان که برای میلیونها نیازمند در افغانستان مواد غذائی تهیه میکند با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، یک بار دیگر خواهان کمک شد تا برای نیازمندان در افغانستان مواد خوراکی لازم را تهیه کند. برنامه جهانی غذا بعد از آن در مورد بیرون شدن زنان از زندگی روزمره اجتماعی سخن میگوید که حکومت سرپرست در هفته جاری محدودیتهای شدید را بر زنان وضع کرده است. طبق قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر، در برابر دیگر محدودیتها، زنان باید خارج از خانه صورت و تمام بدن خود را بپوشانند و صدای آنها نباید بلند شنیده شود. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.