مسوولان از ولایت ننگرهار می‌گویند که در پی بارندگی‌های شدید و جاری شدن سیلاب در چهار ولسوالی این ولایت، پنج تن از جمله دو کودک دختر کشته و ۱۵ نفر دیگر زخمی شدند. ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت ننگرهار با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این افراد در نتیجه‌ی بارندگی، جاری شدن سیلاب و فروریختن سقف یک خانه، جمعه‌شب (۷ سنبله) و صبح امروز (شنبه، ۸ سنبله) در ولسوالی‌های سپین‌غر، اچین، رودات و چپرهار قربانی شده‌اند. در اعلامیه آمده است که در نتیجه‌ی بارندگی شدید و فرو ریختن سقف یک خانه‌ی مسکونی در ولسوالی سپین‌غر ننگرهار دو کودک دختر جان باخته و سه عضو دیگر این خانواده‌ زخمی شده‌اند. ریاست اطلاعات و فرهنگ ننگرهار هویت، جنسیت، سن و وضعیت صحی زخمی‌های این رویداد را مشخص نکرده است. قابل ذکر است که شاهراه تورخم-جلال‌آباد نیز در نتیجه‌ی جاری شدن سیل به روی ترافیک بسته شده و هزاران هکتار زمین زراعتی نیز بر اثر سیلاب تخریب و صدها خانه‌ی مسکونی ویران شده است. قابل ذکر است که در هفته‌های اخیر، چندین ولایت افغانستان شاهد طوفان‌های شدید، بارش‌های سنگین و سیلاب بوده‌اند. این رویدادهای طبیعی در ولایت‌های شرقی، از جمله خوست، کنر و میدان وردک، تلفات جانی و خسارات گسترده‌ای برجای گذاشته است.

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده که چهار سال پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، حقوق و کرامت زنان و دختران به‌گونه‌ای سیستماتیک نقض شده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که هیچ‌یک از محدودیت‌های وضع‌شده لغو نشده و با صدور هر فرمان تازه، زنان بیشتر از زند‌گی اجتماعی حذف شده و همچنان دختران در افغانستان پس از سن ۱۳سالگی از آموزش محروم شده‌اند. در ادامه آمده است که زنان و دختران از بیشتر مشاغل و فعالیت‌های سیاسی کنار گذاشته شده‌اند و در بسیاری از مناطق، حتی اجازه رفت‌وآمد بدون همراهی مرد را ندارند. بخش زنان سازمان ملل متحد در بخشی از گزارشش هشدار داده است که محرومیت زنان و دختران از آموزش در رشته‌های طبی، محدودیت در درمان توسط پزشکان مرد و کاهش کمک‌های خارجی باعث شده زنان به خدمات صحی ضروری دسترسی نداشته باشند. این سازمان تاکید کرده است که پیامدهای این وضعیت تکان‌دهنده است و به افزایش مرگ‌ومیر مادران، گسترش ازدواج‌های اجباری دختران و افزایش خشونت علیه زنان انجامیده است. بخش زنان سازمان ملل متحد ضمن ستایش از شجاعت و ایستاد‌گی زنان افغانستان، از جامعه‌ی جهانی خواسته است تا در برابر این بحران سکوت نکند. سازمان ملل در بخشی از گزارشش افزوده است که حمایت از زنان و دختران در افغانستان یک ضرورت فوری می‌باشد. این در حالی است که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. حکومت فعلی در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران بست، در حالی که ‏بخش صحت افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

منابع محلی از ولایت نورستان می‌گویند که یک مرد در ولسوالی دوآب این ولایت، پدر و مادر همسر خود را با شلیک گلوله به شکل فجیع به قتل رسانده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد عصر روز (دوشنبه، ۳ سنبله) در روستای «شارودمی» از مربوطات ولسوالی دوآب این ولایت رخ داده است. منبع در ادامه تاکید کرده است که این رویداد به‌دلیل مشکلات خانوادگی رخ داده و این مرد، پدر و مادر همسرش را به قتل رسانده است. به گفته‌ی منبع، همسر مرد متهم، به خانه‌ی والدینش رفته بود و آنان مانع بازگشت دخترشان به خانه‌ی شوهرش می‌شدند و این مرد هم با پدرهمسرش بر سر این موضوع دعوا کرده و سپس هم پدرهمسر و هم مادرهمسر خود را به قتل رسانده است. منبع افزود که این مرد پس از قتل از ساحه فرار کرده است. منابع می‌گویند که قربانیان این رویداد خانوادگی، والدین یک عالم دین به نام مولوی سعد هستند. جزییات بیشتری در مورد انگیزه واقعی قتل این دو تن ارائه نشده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در نورستان تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. در روزهای اخیر چندین مورد از قتل اعضای یک خانواده به‌دست بستگان‌شان در بخش‌های مختلف کشور گزارش شده است. دو روز قبل، گزارش شد که یک مرد در هرات مادر، همسر و فرزندش را به قتل رسانده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است.

منابع محلی از ولایت کابل می‌گویند که در یک حادثه‌ی ترافیکی در مسیر شاهراه کابل-قندهار ده‌ها تن در یک موتر نوع ۵۸۰ کشته و زخمی شدند. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که بامداد امروز (چهارشنبه، ۵ سنبله) یک اتوبوس مسافربری در شاهراه ‌‏کابل – قندهار در ساحه چوک ارغندی از مربوطات ولسوالی پغمان کابل واژگون ‌‏شده است. منبع تاکید کرد که در این رویداد ترافیکی بیش از ۲۶ نفر جان و ۱۴ نفر دیگر زخمی شدند. همچنین برخی رسانه‌ها شمار تلفات این حادثه را ۲۶ نفر اعلام کرده‌اند. مقام‌های ‏حکومت سرپرست تا اکنون درباره‌ی این حادثه چیزی نگفته‌اند.‏ قابل ذکر است که این خبر تکمیل می‌شود….‏ این دومین رویداد مرگبار ترافیکی طی دو هفته گذشته در کشور است. چند روز پیش نیز در یک رویداد ترافیکی در سرک حلقوی هرات در مربوطات ولسوالی گذره نزدیک به ۸۰ تن از شهروندان کشور که عمدتا مهاجران اخراج شده افغانستانی از ایران بودند جان باختند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که دسترسی به بهداشت و آب آشامیدنی در مرز اسلام‌قلعه‌ی هرات برای حفظ کرامت و امنیت زنان و کودکانی که به کشورشان بازمی‌گردند، ضروری است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که زنان و کودکان، با خستگی، گرمازدگی، سردرگمی و مهم‌تر از همه ترس، وارد مرز اسلام‌‌قلعه می‌شوند. در گزارش آمده است: «مهاجران مجبور هستند از ایران به افغانستان بازگردند، کشوری که برای‌شان ناآشناست و نمی‌دانند به کجا بروند و چگونه ادامه‌ی مسیر بدهند. آن‌ها همه دارایی خود را در چرخ‌دستی، چمدان یا بر پشت خود حمل می‌کنند.» صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل تاکید کرده است که همراه با هم‌کارانش در محل حاضر هستند تا هرگونه کمکی که می‌توانند به بازگشت‌کنندگان ارائه کنند. یکی از مهم‌ترین کمک‌ها، دسترسی به آب آشامیدنی سالم و خدمات کامل بهداشتی است. در بخشی از گزارش آمده است که هوا در مرکز پذیرش اسلام‌قلعه گرم و بادخیز است، جایی که بیش از ۱.۲ میلیون نفر که نیمی از آن‌ها کودکان هستند، تنها در همین سال از ایران بازگشته‌اند و میانگین ورود روزانه آن‌ها حدود ۱۱ هزار نفر است. یونیسف افزوده است که در ماه جولای، در یک روز به تنهایی ۲۵ هزار نفر وارد مرکز شدند. برخی به سرعت از مرکز عبور می‌کنند و برخی دیگر گاهی تا چهار روز در آن‌جا می‌مانند. این در حالی است که ایران و پاکستان در سال روان میلادی روند اخراج مهاجران افغانستانی را تشدید کرده است. چندی پیش یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان، نیز گفته بود که زنان و دختران بازگشت‌کننده بیش‌از همه در معرض خطر قرار دارند.

دادگاه عالی حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۱۲ نفر از جمله دو زن را در ولایت ‏پروان در ملاءعام شلاق زده است. این دادگاه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این افراد به اتهام «روابط ‏نامشروع»، استعمال و فروش مواد مخدر از سوی محکمه‌ی شهری در پروان، از يک الی چهار سال حبس تنفيذی و از ۳۰ الی ۳۹ ‏ضرب شلاق محکوم شده بودند.‏ در اعلامیه آمده است که احکام شلاق این افراد پس از تایید دادگاه عالی، روز (دوشنبه، ۳ سنبله) در یک گردهمایی اجرا شده است.‏ قابل ذکر است که دادگاه عالی حکومت فعلی همه روزه از اجرای حکم شلاق بر افراد متهم در ‏ولایت‌ها خبر می‌دهد.‏ حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده است. همچنین حکومت فعلی ده نفر را در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌ است. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌ بشری اعدام و مجازات بدنی علنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند. پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان‌ ملل برای افغانستان، اجرای حکم شلاق را ناقض قوانین بین‌المللی دانست و افزوده است: «این مجازات‌های شدید در سال ۲۰۲۵ میلادی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته‌اند و باید فورا متوقف شوند.»

برنامه‌ توسعه‌ی سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که تا می ‌۲۰۲۵ میلادی، به ۹۸۱ شرکت متعلق به زنان یا تحت مدیریت آنان وام داده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در این بازه‌ی زمانی در مجموع به سه هزار و ۶۲۳ کسب‌وکار کوچک و متوسط در افغانستان، وام داده است. برنامه‌ توسعه‌ی سازمان ملل در ادامه تاکید کرده است که ارزش مجموعی این وام‌ها ۷.۷۵ میلیون دالر است که توانسته از هشت هزار و ۷۹۰ شغل پشتی‌بانی کند، همچنان در میان این آمار، سهم زنان کارآفرین برجسته است و نشان می‌دهد که با وجود محدودیت‌های اجتماعی و اقتصادی، آنان هم‌چنان در تلاش برای حفظ جایگاه خود در بازار کار هستند. در اعلامیه آمده است که هدف از این کمک‌ها، تقویت توانایی مالی صاحبان کسب‌وکار، ایجاد اشتغال و فراهم‌کردن زمینه‌ی مشارکت بیش‌تر زنان در اقتصاد افغانستان است. قابل ذکر است که زنان و دختران در افغانستان، در چهار سال اخیر با محدودیت‌های گسترده‌ در عرصه‌ی کار و آموزش روبرو شده‌اند. بسیاری از آنان شغل‌های رسمی خود را از دست داده و به فعالیت‌های کوچک خانگی روی آورده‌اند. همچنین حکومت سرپرست با تسلط بر کشور آموزش‌های بالاتر از صنف ششم برای دختران را منع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.