برچسب: زنان و دختران

2 روز قبل - 139 بازدید

آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که حذف سیستماتیک زنان و دختران افغانستان از زندگی عمومی به‌گونه‌ی وحشتناک و نظام‌مند جریان دارد. آقای گوترش امروز (چهارشنبه، ۱۶ میزان) این اظهارات خود را که دو روز پیش در شورای امنیت سازمان ملل ارائه کرده بود، منتشر کرده است. دبیر کل سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که خشونت جنسی و مرگ‌ومیر مادران در افغانستان افزایش یافته است. وی در ادامه افزوده است که زنان و دختران افغانستان از فرصت‌های آموزشی، بهداشت و عدالت محروم شده‌اند. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش از نقش زنان و دختران در رهبری و صلح سخن گفته است. دبیر کل سازمان ملل متحد گفته است که خشونت‌های جنسی در سراسر جهان افزایش یافته است. در اظهارات او آمده است: «در سراسر جهان، شاهد روندهای نگران‌کننده‌ای در هزینه‌های نظامی، افزایش درگیری‌های مسلحانه و خشونت‌های فجیع علیه زنان و دختران هستیم.» همچنین آقای گوترش از وضعیت اسفناک زنان در فلسطین نیز ابراز نگرانی کرده است. با این حال، سیما باهوس، رییس بخش زنان ملل متحد، نیز گفته است که ۹۲ درصد شهروندان افغانستان خواستار دسترسی دختران به آموزش هستند. سیما باهوس تاکید کرد: «حتی در افغانستان، نظارت مداوم سازمان زنان سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۹۲ درصد افغان‌ها، چه مرد و چه زن، بر این باورند که دختران باید بتوانند به آموزش متوسطه دسترسی داشته باشند. همچنین چشمگیر است که اکثریت زنان افغان می‌گویند همچنان امیدوارند روزی به آرزوهای خود دست یابند.» وی افزوده است: «واقعیت این است که در سطح جهانی، رنج و آوارگی احتمالاً در برابر درگیری‌هایی به‌ ظاهر حل‌ناشدنی و بی‌ثباتیِ فزاینده افزایش خواهد یافت. این حقیقتی دردناک است که باید آماده باشیم وضعیت برای زنان و دختران پیش از آن‌که بهتر شود، بدتر گردد. این وضعیت همچنان با کاهش‌های کوته‌بینانه در تأمین مالی، که هم‌اکنون فرصت‌های آموزشی دختران افغان را تضعیف کرده است، تشدید خواهد شد.»

ادامه مطلب


2 روز قبل - 107 بازدید

بانک جهانی در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که هیچ منطقه‌ای در جهان به اندازه‌ی خاورمیانه، شمال افریقا، افغانستان و پاکستان از رفع محدودیت‌های مشارکت زنان سود نخواهد برد و تحقق این امر می‌تواند مسیر رشد پایدار و عدالت اقتصادی در منطقه را هموار کند. این بانک با نشر گزارشی گفته است که چشم‌انداز اقتصادی منطقه خاورمیانه، شمال افریقا، افغانستان و پاکستان در سال ۲۰۲۵ میلادی رو به بهبود است. بر بنیاد این گزارش، پیش‌بینی می‌شود رشد اقتصادی این منطقه به ۲.۸ درصد در سال ۲۰۲۵ میلادی و به ۳.۳ درصد در سال ۲۰۲۶ میلادی برسد. همچنین بانک جهانی هشدار داده است که بی‌ثباتی‌های جهانی، درگیری‌های مداوم، تغییر در سیاست‌های تجاری و افزایش آوارگی‌ها می‌تواند روند بهبود اقتصادی منطقه را تهدید کند. در گزارش آمده است که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس از توقف تدریجی کاهش داوطلبانه تولید نفت و رشد صنایع غیرنفتی خود بهره‌مند خواهند شد و همچنان کشورهای واردکننده‌ی نفت نیز با افزایش سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، رشد هزینه‌های عمومی و رونق دوباره بخش‌های کشاورزی و گردشگری، بهبود اقتصادی را تجربه خواهند کرد. این گزارش با عنوان «مشاغل و زنان: استعدادهای بکر، رشد تحقق‌نیافته» منتشر شده و بر نقش کلیدی مشارکت زنان در توسعه‌ی اقتصادی منطقه تاکید دارد. بر اساس یافته‌های بانک جهانی، تنها حدود ۲۰ درصد از زنان در نیروی کار منطقه حضور دارند که پایین‌ترین نرخ مشارکت زنان در سطح جهان است. عثمان دیونه، معاون رییس بانک جهانی در امور خاورمیانه، شمال افریقا، افغانستان و پاکستان، گفته است: «من خواستار اقدامات جسورانه‌ام، نه گام‌های جزئی. برای شکوفایی کامل پتانسیل زنان در منطقه، باید موانع موجود بر سر راه مشارکت آنان به‌صورت جامع برطرف شود. یک بخش خصوصی پویا که شغل ایجاد کند و آرزوها را تغییر دهد، کلید پیشرفت واقعی است.» روبرتا گاتی، اقتصاددان ارشد منطقه، نیز تاکید کرده است: «افزایش مشارکت نیروی کار زنان می‌تواند به دستاوردهای اقتصادی چشمگیری منجر شود و رفع موانعی که از اشتغال زنان جلوگیری می‌کند، می‌تواند سرانه تولید ناخالص داخلی در کشورهایی چون مصر، اردن و پاکستان را بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش دهد.

ادامه مطلب


3 روز قبل - 86 بازدید

در قلب کابل، جایی در میان کوچه‌های تنگ، پر از خاک و خاطره، خانه‌ای گلی و کهنه ایستاده است. خانه‌ای که اگر دیوارهایش زبان داشتند، از نفس‌نفس‌های زنی روایت می‌کردند؛ زنی که سال‌ها با دستانش نان دوخته، علم آموخته، و امید برشته بود... و حالا تنها درد می‌دوزد. نامش فاطمه است. زنی ۳۸ ساله، با پیشانی‌ای پر از چین و چشمانی که سال‌هاست لبخند را به خاطر نمی‌آورند. هرچند خندیدن را از یاد نبرده، اما دیگر دلیلی برای خندیدن نمی‌یابد. روزگاری معلم بود، در یکی از مکاتب متوسطه‌ی کابل. صنف‌های هفتم و هشتم را تدریس می‌کرد، بیشتر ریاضی. هنوز هم خوب یادش مانده روزی را که شاگردی با دست بالا پرسید: «معلم صاحب، اگر یک زن وزیر شود، می‌تانه قانون را تغییر بده؟» او خندید و گفت: «زن اگر باسواد باشه، هر کاری می‌تانه.» آن روزها، امید مثل نور آفتاب از پنجره‌ی مکتب به داخل می‌تابید. شاگردان، همچون گل‌های بهاری بودند. مکتب، باغی بود زنده و پرشور. و فاطمه، باغبان دلسوز آن باغ. اما... روزی، بی‌هیچ هشدار، بی‌هیچ دلیل، و بی‌هیچ عدالتی، دروازه‌های مکتب بسته شد. تصمیمی که نه از دل مردم، که از جایی بالا و بی‌چهره آمده بود. فاطمه هنوز آن روز را خوب به یاد دارد؛ روزی که با چشمانی پر از اشک، از دروازه‌ی مکتب گذشت، در حالی که شاگردانش، مثل پرنده‌های بی‌لانه، به او می‌نگریستند و اشک می‌ریختند. یکی از آن‌ها گفت: «معلم صاحب... باز می‌آیی؟» و فاطمه، با لبخندی پر از تلخی و اندوه، تنها گفت: «ان‌شاءالله...» آن لبخند، بیش از هزار حرف، درد داشت. شوهرش، رحمت‌الله، سال‌ها پیش در یک پروژه‌ی ساختمانی کار می‌کرد؛ اما کم‌کم درد گرده‌اش بیشتر شد. حالا حتی توان بالا رفتن از سه پله را ندارد. نمی‌تواند چیزی بلند کند، نه زیر آفتاب بایستد، نه کار کند. روزهایش را در سکوت می‌گذراند، با نگاهی خاموش و سری خم‌شده. وقتی طفل کوچک‌شان با امید می‌گوید: «بابا، برای من خوراکی بخر!» رحمت‌الله به زمین خیره می‌شود، بی‌هیچ پاسخ. بعد، آهسته نگاهش را به آسمان می‌دوزد و آرام می‌گوید: (خدا بزرگ است). با بیکاری شوهرش و بسته شدن مکاتب، فاطمه ماند با چهار طفل—خُرد و بزرگ—و یک دنیا مسئولیت. معاش معلمی دیگر نمی‌رسید، و امید هم کم‌کم مثل گیاهی بی‌آب، خشک می‌شد. ناچار شد چرخ خیاطی کهنه‌ای را از زیر تخت بیرون بکشد؛ همان چرخی که روزگاری مادرش با آن لباس عروس دوخته بود. حالا اما، باید نان زندگی را بدوزد. دوباره شروع کرد به یادگیری: پارچه بریدن، دوختن، اندازه گرفتن... اما بازار دیگر مثل قبل نبود. مردم نان خشک می‌خریدند، نه لباس نو. تولیدی‌ها، لباس‌های آماده را با نرخ ارزان‌تر به بازار آورده‌اند. مشتری‌ها کم‌اند. گاهی چند روز می‌گذرد بی‌آن‌که حتی یک سفارش برسد. فاطمه آه می‌کشد و می‌گوید: «صدای این چرخ، مثل غژغژ دروازه‌ی بسته‌ی مکتب است. هر بار که پِدال می‌زنم، دلم تیر می‌کشه... انگار دارم بر دفترچه‌ی خاطراتم زخم می‌زنم.» او حالا خیاط است، اما نه از دل، از مجبوری. روزهایی هست که تا نیمه‌شب پای چرخ می‌نشیند، کوک می‌زند و نخ می‌کِشد. اما وقتی حساب و کتاب می‌کند، می‌بیند همان هم کفاف پول برق و آرد را به‌سختی می‌دهد. دختر بزرگش، لیلا، زمانی صنف هفتم بود. حالا در خانه نشسته و به مادر کمک می‌کند. می‌گوید: «مادر، منم می‌خواهم معلم شوم.» فاطمه لبش را می‌گزد، بغضش را قورت می‌دهد و آرام می‌گوید: «می شوی دخترم، می‌شوی... فقط هنوز زود است. باید صبر کنی.» اما خودش می‌داند، صبر هم وقتی زیاد شود، آدم را می‌سوزاند. او هر شب، وقتی اطفالش خوابیده‌اند، دفترچه‌های کهنه‌اش را از گوشه‌ی صندوق بیرون می‌آورد. گچ خشکی را که لای تاهای چادرش پنهان کرده، بیرون می‌کشد. آن را بو می‌کند، روی میز می‌گذارد، آرام می‌نویسد: "۲ + ۲ = ۴" و زیر لب می‌گوید: «آسان است، دخترکم... آسان. فقط باید بخوانی.» گاهی با خودش فکر می‌کند: چرا باید علم و معرفت از زن گرفته شود؟ مگر زن نیست که نسل را تربیت می‌کند؟ مگر زن نیست که وطن را می‌سازد؟ او نمی‌فهمد چرا دنیا چنین شده، اما یک چیز را خوب می‌داند: بدون علم، ما هیچ هستیم. بدون زن، وطن ناقص است. یکی از روزها، وقتی برای خرید نخ و پارچه به بازار می‌رفت، دختر کوچکش پرسید: «مادر، اگه باز هم مکتب باز شود، باز هم می‌روی درس می‌دهی؟» فاطمه ایستاد. به چشمان دخترک خیره شد، دستش را گرفت، زانو زد و گفت: «من تا وقتی نفس دارم، باز هم درس می‌دهم. حتی اگه فقط یک شاگرد داشته باشم. حتی اگر مکتب نباشد، خانه‌ام مکتب می‌شود.» اما دلش چیز دیگری می‌خواهد؛ این‌که روزی دوباره همان مانتوی خاکستری‌اش را بپوشد، همان دفترچه‌ها را به بغل بگیرد، صدای زنگ مکتب را بشنود و در میان هیاهوی شاگردان، کسی از ته دل صدا بزند: «معلم صاحب!» و برگردد به همان صنف، همان نیمکت‌ها، همان تخته‌ی سفید. او هنوز هم باور دارد: زن، اگر اجازه داشته باشد، کوه را هم تکان می‌دهد. فاطمه در دلش فقط یک دعا دارد. نه برای ثروت، نه برای شهرت— بلکه برای باز شدن دروازه‌های مکتب. تا هیچ دختری پشت چرخ خیاطی، رؤیاهایش را ندوزد. تا هیچ مادری مجبور نشود علم را با نان عوض کند. و تا هیچ چرخی، صدای گچ‌های سفید را در خود خاموش نکند. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


3 روز قبل - 140 بازدید

سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران افغانستان با ظلم و محدودیت، هنوز امیدوارند روزی به آرزوهای خود دست یابند. خانم باهوس این اظهارات را در نشست شورای امنیت سازمان ملل مطرح کرده و گفته است که بررسی‌های آن‌ها نشان می‌دهد ۹۲ درصد مردم افغانستان به آموزش زنان و دختران اهمیت می‌دهند. وی در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرده است که زنان افغانستان و دختران زیر ستم، رنج فراوانی را تحمل می‌کنند. قابل ذکر است که در چهار سال گذشته علی‌رغم درخواست شهروندان افغانستان و فشار ‏جهانی، حکومت فعلی از مواضع خود در قبال زنان و دختران کوتاه نیامده‌اند.‏ حکومت سرپرست با وضع محدودیت‌های شدید، زنان و دختران از کار، آموزش و ‏گشت‌وگذار آزادانه محروم کرده‌‌‎ است.‏ این در حالی است که شورای حقوق بشر سازمان ملل، روز گذشته میکانیسم مستقل پاسخگویی در افغانستان را ایجاد کرد که براساس آن، موارد نقض حقوق بشر توسط طالبان مورد بررسی قرار می‌گیرد. این میکانیسم طی قطعنامه‌ای با حمایت اتحادیه اروپا و بیش‌تر کشورها، بدون رأی‌گیری، به تصویب رسیده است.

ادامه مطلب


5 روز قبل - 115 بازدید

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای گسترش برنامه‌ی اضطراری کمک‌رسانی به زنان و دختران آسیب‌دیده از زلزله در شرق افغانستان، به ۲.۵ میلیون دالر نیاز فوری دارد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که این کمک مالی قرار است برای اجرای یک طرح ۶ تا ۱۲ماهه اختصاص یابد که هدف آن افزایش مشارکت زنان در روند پاسخ‌گویی و فراهم‌سازی دسترسی آنان به خدمات حیاتی است. در ادامه آمده است: «شوک‌های اصلی زلزله شاید پایان یافته باشد، اما زنانی که تحت تأثیر آن قرار گرفته‌اند، بدون کمک‌های فوری با یک فاجعه‌ی بلندمدت روبه‌رو خواهند شد.» در گزارش آمده که طرح کمک‌های بشری در همکاری با نهادهای زنان تطبیق می‌شود و بخشی از «طرح پاسخ‌گویی به زلزله» است که توسط دفتر هماهنگی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل (اوچا) مدیریت می‌شود. بخش زنان سازمان ملل در ادامه تاکید کرده است که با نزدیک‌شدن زمستان، بسیاری از زنان و دختران هنوز از نبود سرپناه، لباس مناسب و خدمات اساسی رنج می‌برند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که از زمان نخستین زلزله در شرق افغانستان در ۳۱ آگوست، زنان در گروه‌های ارزیابی مشترک شامل شده‌اند تا نیازهای فوری آنان شناسایی شود. این نیازها شامل سرپناه، پوشاک، غذا، پول نقد، خدمات صحی و حمایتی، از جمله سلامت روان و مشاوره روانی-اجتماعی است. بخش زنان سازمان ملل، هشدار داده است که بسیاری از زنان هنوز نتوانسته‌اند از خدمات حمایتی بهره‌مند شوند؛ زیرا هنجارهای اجتماعی سنتی، آزادی رفت‌وآمد و دسترسی آنان به کمک‌ها را محدود می‌کند. در ادامه آمده است که افزون بر چالش‌های دیگر، کم‌بود زنان امدادگر نیز یکی از چالش‌های عمده است. قابل ذکر است که یک ماه پیش زمین‌لرزه‌ای ولایت‌های شرقی افغانستان را تکان داد که بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، سه هزار و ۶۴۰ تن زخم برداشتند و هزاران خانواده بی‌خانمان شدند. بر بنیاد گزارش سازمان‌های جهانی، زنان و کودکان بیش‌ترین آسیب را از این رویداد متحمل شدند. با این وجود، براساس گزارش دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه هزار و ۹۹۲ نفر جان باختند و بیش از سه هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل اعلام کرده که کمک‌های دریافت‌شده تنها ۲۳.۷ میلیون دالر است، که این حدود ۱۱۵ میلیون دالر کم‌تر از نیاز واقعی است

ادامه مطلب


5 روز قبل - 96 بازدید

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که یک زن در شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت، توسط شوهر خواهرش به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم سه منبع با تایید این رویداد گفته‌اند که این زن شام دیروز (جمعه، ۱۱ میزان) در ناحیه‌ی چهارم از مربوطات مرکز شهر جلال‌آباد به قتل رسیده است. منبع در ادامه تاکید کرد که مقتول حدود ۲۸ سال سن داشته و با شلیک گلوله به شکل بسیار فجیع به قتل رسیده است. منبع در ادامه افزوده است که شوهر این زن خارج از افغانستان زندگی می‌کند. به گفته‌ی منبع، این زن همراه با دو فرزندش در خانه‌ی شوهر خواهرش زندگی می‌کرد. منبع در مورد قتل این زن جزییات ارائه نکرده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ننگرهار تا اکنون در این مورد اظهار نظری نکرده‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


6 روز قبل - 151 بازدید

منابع محلی از ولایت سرپل می‌گویند که یک پسر جوان در ولسوالی سانچارک این ولایت به اتهام ارتباط تلفنی با یک دختر، به ضرب چاقو به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این قتل روز گذشته (جمعه، ۱۱ میزان) در بازار ولسوالی سانچارک توسط برادر دختر صورت گرفته است. منبع در ادامه تاکید کرده است که این پسر احمدوکیل نام داشت با دختری در ارتباط بود که نامزد داشت. منبع در ادامه افزوده است که احمدوکیل از خانواده‌ی دختر خواسته بود که نامزدی را فسخ کنند و دخترشان را به نامزدی وی در بیاورند. به گفته‌ی منبع، برادر این دختر زمانی که احمدوکیل را در بازار دیده، او را با ضربات چاقو به قتل رسانده است. منبع می‌گوید که فرد متهم پس از انجام قتل ابتدا از ساحه فرار کرد، اما پس از دستگیری پدرش توسط نیروهای حکومت سرپرست در ولایت سرپل، خود را به دولت تسلیم کرده است. مسوولان محلی در سرپل تا اکنون در مورد این رویداد اظهارنظر نکرده‌اند. این در حالی است که حدود چند ماه پیش نیز یک دختر و پسر در رویداد مشابه در ولسوالی دره‌نور ننگرهار تیرباران شده بودند. گفتنی است که قتل‌های ناموسی هرازگاهی در ولایت‌های مختلف از شهروندان قربانی می‌گیرد. در کنار این موارد، پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است.

ادامه مطلب


6 روز قبل - 67 بازدید

مسوولان برگزارکنند‌ه‌ی سی‌وسومین نمایشگاه بادام‌باغ کابل می‌گویند که زنان تجارت‌پیشه با نمایش محصولات دستی و خانگی در ۵۶ غرفه مشارکت فعال دارند و مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفته‌اند. برگزارکنندگان گفته‌اند که این نمایشگاه با ۲۶۳ غرفه، محصولات زراعتی، لبنیات و صنایع دستی را برای چهار روز به نمایش گذاشته و با استقبال گسترده بازدیدکنندگان، به‌ویژه زنان، مواجه شده است. همچنین وزارت زراعت حکومت سرپرست با نشر اعلامیه‌ای از شهروندان دعوت کرده تا برای حمایت از تولیدات داخلی از این نمایشگاه بازدید کنند. در اعلامیه آمده است که سی‌وسومین نمایشگاه محصولات زراعتی و مالداری کشور، امسال با شعار «سرمایه‌گذاری در بخش مالداری افغانستان؛ مطمئن‌ترین راه به سوی رشد و انکشاف اقتصاد کشور» به مدت چهار روز، از نهم تا دوازدهم میزان ۱۴۰۴، در باغ بادام کابل برگزار شد. رویا، غرفه‌دار، گفت به طلوع نیوز گفته است: «از ولایت هرات اشتراک کردیم و خیلی خوشحال هستم که فرصت برای ما ایجاد شد تا در نمایشگاه اشتراک کنیم و از این نمایشگاه ایده‌های جدید بگیریم. خانم‌های زیادی نیز در این نمایشگاه غرفه دارند.» همچنین وحیده، غرفه‌دار تاکید کرد: «بازدیدکنندگان هم زنان و هم مردان می‌آیند و از ما دیدن می‌کنند. بخش صنایع دستی ما شامل قالین، جای‌نماز، بالشت‌های سرکوچی است و تمام آن‌ها با دست آماده شده‌اند.» از سوی هم، بازدیدکنندگان نمایشگاه بادام‌باغ کابل می‌گویند که این نمایشگاه واقعاً یک فرصت خوب برای خانواده‌ها می‌باشد و همچنان قیمت‌ها نسبت به بازار ارزان‌تر و کیفیت محصولات هم عالی است. با این وجود، زنان اشتراک‌کننده در این نمایشگاه از کاهش بازار فروش محصولات، افزایش بهای مواد خام و عدم دسترسی به برنامه‌های حمایتی ابراز نارضایتی کردند. شماری از صنعت‌گران، واردات کالای‌های مشابه و محدودیت ویزای سفر و‌ مشکلات در زمینه‌ی مواد خام را از چالش‌های کلیدی کارشان عنوان می‌کنند. آنان گفته‌اند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرم‌تر است. در حالی زنان دست‌آوردهای هنری را به نمایش گذاشته‌اند که حکومت در بیش از چهار سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


6 روز قبل - 82 بازدید

رسانه‌های بریتانیا درتازه‌ترین مورد گزارش داده‌اند که برای نخستین بار در تاریخ ‏کلیسای انگلستان، یک زن به‌عنوان اسقف اعظم جدید کانتربری ‏منصوب شده است. در گزارش آمده است که اسقف اعظم کانتربری عالی‌ترین مقام روحانی ‏در کلیسای رسمی انگلستان به شمار می‌رود و سارا مولالی اولین زن در تاریخ ۱۴۰۰ ‏ساله‌ی کلیسای انگلستان است که به‌عنوان رهبر این کلیسا منصوب ‏می‌شود. خبرگزاری رویترز گزارش داده است که سارا مولالی به عنوان رییس تشریفاتی جامعه‌ی حدود ‌‏۸۵ میلیون انگلیکن در سراسر جهان می‌شود‎.‎ در بخشی از گزارش خبرگزاری رویترز آمده است، اصلاحاتی که ۱۱ سال پیش اعمال شد، امکان تصدی این سمت را ‏برای زنان فراهم کرد.‏ در ادامه آمده است که سارا مولالی با انتخاب شدن به‌عنوان صد و ششمین اسقف اعظم ‏کانتربری، به رهبر یکی از حوزه‌های زندگی عمومی بریتانیا تبدیل ‏می‌شود که همواره در اختیار مردان بود.‏ براساس معلومات موجود، سارا مولالی، ۶۳ ساله، پرستار سابقی است که در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ ‏به‌عنوان مدیر ارشد پرستاری انگلستان کار می‌کرد. او از ایجاد ‏فرهنگی باز و شفاف در کلیساها که امکان تفاوت و اختلاف نظر ‏را فراهم می‌کند، حمایت کرده است‎.‎ سارا مولالی یک بار به یک مجله گفته بود: «بین پرستاری و کشیش بودن ‏اشتراکات زیادی وجود دارد. همه‌چیز درباره‌ی مردم و بودن در ‏کنار آنان در سخت‌ترین دوران زندگی‌شان است‎.‌‏»‏ کلیسای انگلستان از نوامبر گذشته، زمانی که جاستین ولبی به دلیل ‏رسوایی لاپوشانی کودک‌آزاری استعفا داد، بدون رهبر بود.‏ در حالی یک زن در تاریخ در رأس کلیسای انگلستان قرار می‌گیرد که زنان و دختران افغانستان با محدودیت در آموزش، کار و فعالیت اجتماعی مواجه هستند.

ادامه مطلب


1 هفته قبل - 59 بازدید

ژیل برتران، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان، همزمان با آغاز ماموریتش اعلام کرده است که حمایت از زنان و دختران افغانستانی که با محدودیت‌های بی‌سابقه روبرو هستند، در صدر اولویت‌های کاری او قرار دارد. نمایندگی اتحادیه اروپا با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ماموریت نماینده تازه‌اش بر حمایت از مردم افغانستان، پاسداری از حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان و دختران، تسهیل کمک‌های بشردوستانه، مبارزه با تروریسم و تامین ثبات منطقه‌ای متمرکز خواهد بود. ژیل برتران، نماینده جدید اتحادیه اروپا بر تعامل اصولی با افغانستان تاکید کرد و گفته است: «یکی از اولویت‌های خاص من این خواهد بود که اطمینان حاصل کنم اتحادیه اروپا همچنان حامی قوی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران، باقی بماند.» آقای برتران افزود: «در همکاری نزدیک با کشورهای عضو، شرکا و جامعه‌ی مدنی تلاش خواهم کرد تا مواضع اتحادیه اروپا در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای شنیده و درک شود.» اتحادیه اروپا به تازگی ژیل برتران، دیپلومات فرانسوی و باسابقه خود را به این سمت منصوب کرده است. او قبلا در ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ میلادی به‌عنوان رییس بخش سیاسی نمایندگی اتحادیه اروپا در کابل بود. همچنین برتران سابقه‌ ریاست نمایندگی اتحادیه اروپا در سوریه و کلمبیا را نیز در کارنامه خود دارد. پیش از او، توماس نیکلاسون از سال ۲۰۲۱ تا مارچ ۲۰۲۵ نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان بود.

ادامه مطلب