منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که «افراد مسلح ناشناس» یک داکتر زن را در شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت به شکل فجیع توسط تفنگ به قتل رسانده‌اند. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این داکتر ۲۸ساله «زیبا» نام داشت، حوالی ساعت ۸:۳۰ دقیقه‌‌ی صبح امروز (یک‌شنبه، ۱۲ اسد) در ساحه‌ی «الفت مینه» از مربوطات ناحیه‌ی هفتم شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار به قتل رسیده است. منبع در ادامه تاکید کرد که او در بخش نسائی ولادی شفاخانه‌‌ی ولایتی ننگرهار کار می‌کرد. به گفته‌ی منبع، او در یک کیلومتری فرماندهی پولیس ننگرهار، در حالی که منتظر موتر حامل‌اش بود، هدف تیراندازی افراد مسلح ناشناس قرار گرفته و کشته شده است. همچنین فرماندهی پولیس ننگرهار با نشر اعلامیه‌ای نیز قتل این داکتر زن را تایید کرده و گفته است که عاملان آن موفق به فرار از ساحه شده‌اند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس گفته است که علت قتل این زن هنوز روشن نیست و آنان تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کرده‌اند. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. براساس گزارش‌ها، عاملان قتل‌های مرموز غالبا «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

برنامه جهانی غذا (WFP) در افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان، کودکان و بازگشت‌کنندگان از آسیب‌دیده‌ترین افراد هستند. این نهاد امروز (یک‌شنبه، ۱۲ اسد) با نشر اعلامیه‌ای نوشته که بحران گرسنگی افغانستان روز به روز عمیق‌تر می‌شود و برای ادامه‌ی رسیدگی به نیازمندان در شش ماه آینده، به ۵۳۹ میلیون دالر به صورت «فوری» نیاز دارد. برنامه جهانی غذا در ادامه تاکید کرده است که افغانستان همچنان یکی از شدیدترین بحران‌های گرسنگی در جهان را تجربه می‌کند؛ به‌طوری که از هر پنج نفر، یک نفر نمی‌داند وعده غذایی بعدی خود را از کجا تامین کند. در اعلامیه آمده است که احتمال می‌رود حدود ۳.۵ میلیون کودک زیر ۵ سال در سال جاری میلادی در افغانستان دچار سوءتغذیه شوند. این سازمان افزوده است که در سال جاری میلادی حدود ۱.۲ میلیون مادر باردار و شیرده مبتلا به سوءتغذیه هستند که به صورت فوری به درمان نیاز دارند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل تصریح کرد که زنان و دختران در افغانستان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر بحران گرسنگی قرار دارند. این برنامه چندی پیش گفته بود که نزدیک به ۱۰ میلیون نفر در ‌‏افغانستان در تابستان امسال با گرسنگی مواجه‌اند.‏ به‌دلیل تشدید اخراج مهاجران از کشورهای همسایه، هم‌زمان با کاهش ‏کمک‌های خارجی، بحران بشری در افغانستان رو به وخامت است.‏ براساس آمار حکومت سرپرست، طی سه ماه اخیر حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار ‏نفر تنها از ایران به افغانستان بازگشته‌اند.‏ دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) می‌گوید که ‏با اخراج مهاجران از ایران وضعیت اضطراری تازه‌ای در افغانستان ‏در حال شکل‌گیری است.‏

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که بیماری سرخکان در نیمه نخست سال روان میلادی جان دست‌کم ۳۵۷ کودک را در افغانستان گرفته است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که بیش از ۱۲ میلیون کودک در افغانستان به کمک فوری نیاز دارند و بین ماه‌های جنوری تا جون بیش از ۷۴ هزار و ۸۰۰ مورد مشکوک به سرخکان در کشور ثبت شده که نزدیک به ۸۰ درصد آنها کودکان زیر پنج سال بودند. یونیسف تاکید کرده است که بیماری‌های قابل پیشگیری دیگر نیز همچنان شایع‌اند. بیش از ۷۳ هزار مورد اسهال شدید همراه با کم‌آبی بدن که ۱۲ مورد آن مرگبار بوده و بیش از ۸۲۴ هزار مورد عفونت‌های تنفسی و ذات‌الریه در همین بازه زمانی گزارش شده است. در ادامه آمده است که افغانستان با یکی از فوری‌ترین اما کمتر مورد توجه قرار گرفته‌ترین بحران‌های تغذیه کودکان در جهان روبرو است. بیش از ۳.۵ میلیون کودک در کشور دچار سوءتغذیه حاد هستند؛ از این میان ۱.۴ میلیون تن در معرض خطر جدی مرگ قرار دارند. بیش از ۸۵ درصد این کودکان کمتر از دو سال دارند. در گزارش آمده است که در شش ماه نخست سال جاری، بیش از ۹.۵ میلیون کودک در افغانستان از نظر سوءتغذیه بررسی شده‌اند. نزدیک به ۲۷۵ هزار تن آنان تحت درمان سرپایی قرار گرفته و بیش از ۲۳ هزار کودک نیازمند بستری شناخته شده‌اند. این گزارش می‌افزاید: «دهه‌ها جنگ، فقر گسترده، شوک‌های ناشی از تغییرات اقلیمی و فروپاشی خدمات اجتماعی باعث شده‌اند بیش از ۲۲.۹ میلیون تن بیش از نیمی از نفوس افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشته باشند.» همچنین یونیسف می‌گوید که موج بازگشت اجباری مهاجران از ایران، بحران انسانی را تشدید کرده است. تنها بین ماه‌های جنوری تا جون ۲۰۲۵ میلادی بیش از ۷۱۴ هزار افغان از ایران بازگشته‌اند که ۹۹ درصد آنها بدون اسناد قانونی بوده و حدود ۷۰ درصد به‌صورت اجباری اخراج شده‌اند. این روند فشار سنگینی بر مرزها و جوامع محلی، که خود با فقر و ناامنی غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند، وارد کرده است. طبق برآورد یونیسف، در دوره می تا اکتوبر امسال حدود ۹.۵ میلیون تن، معادل یک‌پنجم جمعیت با سطح «بحران» یا «فوریت» گرسنگی مواجه خواهند شد. یونیسف برای ادامه فعالیت‌های خود در افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی درخواست ۱.۲ میلیارد دالر کرده است، اما تا اکنون تنها ۵۱ درصد این نیاز مالی تأمین شده است.

سفارت ایران در کابل درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که هم‌زمان با آغاز صدور «ویزای اربعین» کشور عراق برای شهروندان افغانستان، روند صدور این ویزاها در نمایندگی‌های قنسولی ایران در افغانستان نیز آغاز خواهد شد. این سفارت روز (جمعه، ۱۰ اسد) با نشر اعلامیه‌‌ای در حساب کاربری از آغاز روند صدور این ویزاها خبر داده و گفته است: «ضوابط و شرایط صدور روادید زیارتی اربعین به اطلاع شرکت‌های مربوطه رسانده شده است.» این در حالی است که پس از جنگ ایران و اسرائیل و تشدید روند اخراج مهاجران افغانستان از ایران، روند صدور ویزای آن کشور برای شهروندان افغانستان متوقف شده است و تنها تعداد معدودی از افراد با شرایط بسیار دشوار می‌توانند ویزا دریافت کنند. شهروندان افغانستان در حال حاضر به «سامانه صدور روادید الکترونیکی» وزارت خارجه‌ی ایران دسترسی ندارند و برای دریافت ویزای این کشور باید با هزینه‌ی بیشتر از نرخ معلوم و از طریق شرکت‌های سیاحتی اقدام کنند. همچنین هر سال هزاران زائر شیعه به ویژه از افغانستان برای شرکت در مراسم اربعین به عراق و مخصوصا کربلا سفر می‌کنند. آمار دقیق زائران افغان به مراسم اربعین مشخص نیست. پارسال، فرمانده ولسوالی تایباد ایران گفته بود که ۲۵ هزار زائر افغانستانی برای رفتن به کربلا از مرز دوغارون وارد ایران شده‌اند و قرار است تا یک هفته دیگر ۴۰ هزار ویزای زیارتی دیگر از سوی سفارت و قنسولگری‌های ایران در افغانستان صادر شود.

سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افغانستان، بنگله‌دیش و پاکستان در صدر فهرست ناامنی غذایی، از این سازمان در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ میلادی، قرار گرفته‌اند. این سازمان گزارشی از ناامنی غذایی منتشر کرده که نشان می‌دهد این سه کشور در بدترین وضعیت ناامنی غذایی قرار دارند و ۲۹۵ میلیون تن در ۵۳ کشور با سطوح حاد گرسنگی مواجه هستند. در گزارش آمده است که این آمار نسبت به سال ۲۰۲۳ میلادی، حدود ۱۳ میلیون تن افزایش یافته است. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد تاکید کرده است که درگیری‌های مسلحانه، شوک‌های اقتصادی و تغییرات اقلیمی از جمله عوامل ناامنی غذایی در کشورهای عمدتاً آسیایی عنوان شده‌اند. طبق گزارش این سازمان بین‌المللی، کشورهایی مانند افغانستان، اتیوپیا، نیجریا، جمهوری دموکراتیک کانگو، سوریه و یمن از سال ۲۰۱۶ میلادی تا اکنون همواره در فهرست کشورهای درگیر گرسنه‌گی حضور داشته‌اند. قابل ذکر است که بحران انسانی و تغییرات اقلیمی، افغانستان را همچنان در فهرست کشورهای دچار گرسنگی نگه داشته است.

سازمان بین‌المللی مهاجرت درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که رویدادهای اقلیمی در سه ماه اول سال ۲۰۲۵ میلادی، حدود پنج میلیون نفر را در افغانستان تحت تأثیر قرار داده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که خشک‌سالی شدید، سیل‌های ناگهانی، سرمای شدید و برف‌باری سنگین از جمله رویدادهای اقلیمی اند که مناطق مختلف افغانستان را در این سه ماه در برگرفته است. در گزارش آمده است که از جنوری تا مارچ امسال ۱۷۵ هزار نفر در داخل افغانستان آواره شدند که ۷۹ درصد آن ناشی از خطرات اقلیمی بود. سازمان بین‌المللی مهاجرت در گزارشش تاکید کرده است که بیش از ۳۹۶ هزار نفر دیگر نیز مجبور شدند که در داخل و خارج از افغانستان مهاجرت کنند. این سازمان افزوده است که بار اصلی خطرات ناشی از رویدادهای اقلیمی را جوامع روستایی افغا‌نستان به دوش می‌کشند؛ با سرپناه‌های تخریب‌شده، آب غیرصحی و نبود خدمات صحی. در بخشی از گزارش آمده است که بیش از ۸۰ درصد جوامع روستایی افغا‌نستان فاقد زیرساخت‌های آب هستند و ناامنی غذایی بالاترین نگرانی آن‌ها است. طبق گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، ۴۷ درصد از جوامع نداشتن غذا را بزرگ‌ترین چالش‌شان گفته‌اند. سازمان بین‌المللی مهاجرت تصریح کرد که خطرات اقلیمی در افغانستان رو به افزایش است و داده‌هایش به جوامع، سیاست‌گذاران و امدادگران هشدار لازم برای آمادگی، پاسخ‌گویی و بازیابی می‌دهد. افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین تأثیر را از تغییرات اقلیمی متحمل شده است. این کشور در سه سال گذشته با چندین زمین‌لرزه و سیلاب‌های ویرانگر مواجه بوده است. بحران‌های محیط‌زیستی، از جمله خشکسالی‌های شدید، افغانستان را با تهدیدات جدی روبرو کرده است. همچنان با تسلط دوباره حکومت فعلی، این کشور از حضور در بسیاری از نشست‌های بین‌المللی، به‌ویژه نشست‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی، کنار گذاشته شده است. سی‌امین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل قرار است از ۱۰ تا ۲۱ نوامبر سال ۲۰۲۵ میلادی در برازیل برگزار شود. سازمان ملل متحد در بیست‌وهشتمین کنفرانس تغییرات اقلیمی (کوپ ۲۸) در امارات متحده عربی از حکومت سرپرست برای اشتراک دعوت نکرده بود، اما در سال جاری خورشیدی هیأتی از این گروه در بیست‌ونهمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (کوپ ۲۹) در شهر باکو، پایتخت آذربایجان شرکت کرد. با این‌حال هیأت حکومت فعلی حق اشتراک در نشست اصلی را نداشت و تنها در نشست‌های جانبی با نمایندگان کشورهای می‌توانست اشتراک کند.

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایند‌گی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد به کوچ اجباری باشندگان ولسوالی پنجاب بامیان واکنش نشان داده و می‌گوید که کوچ اجباری باشندگان بومی روستای «رشک» در ولسوالی پنجاب «ظلم آشکار» و شدیدا محکوم است. آقای فایق با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «اقدام حکومت سرپرست در کوچ اجباری باشندگان بومی ولسوالی پنجاب ولایت بامیان و فیصله به نفع کوچی‌ها، نه‌تنها نقض آشکار حق مالکیت و کرامت انسانی است، بلکه مغایر با آموزه‌های روشن اسلام، اصول عدالت اجتماعی و تعهدات بین‌المللی در زمینه‌ی حقوق بشر می‌باشد.» وی در ادامه تاکید کرد: «اسلام مالکیت مشروع را محترم شمرده و ظلم، اجبار و تصرف غیرقانونی اموال مردم را به‌شدت نهی کرده است. هیچ فرد یا گروهی، حتا به‌نام دولت، حق ندارد خانه و زمین مردم را بدون فیصله‌ی محاکم مشروع و پرداخت بهای معادل آن به زور تصرف و به دیگران توزیع کند.» او افزوده است که برخورد تبعیض‌آمیز با شهروندان افغانستان، به‌ویژه در زمینه‌ی اسکان کوچی‌ها، نه‌تنها ناقض عدالت است، بلکه سبب تشدید شکاف‌های قومی، افزایش بی‌اعتمادی، و تقویت فضای خصومت و تفرقه میان مردم شده است. سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد تصریح کرد: «کوچی‌ها بی‌گمان بخشی از ملت افغانستان‌ اند و باید مانند سایر شهروندان، در چارچوب قانون، عدالت و مشورت با باشندگان محلی برای‌شان زمینه‌ی زندگی فراهم گردد، نه از طریق زور، تهدید و جانب‌داری قومی.» این در حالی است که حکومت فعلی پس از فیصله‌ی یک دعوای حقوقی به نفع کوچی‌ها، دو روز پیش ۲۵ خانواده را در روستای «رشک» پشته غرغری ولسوالی پنجاب بامیان کوچ دادند. رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که هیأتی از مسوولان حکومت فعلی همراه با کوچی‌ها به این روستا آمدند و اسباب و اثاثیه باشندگان محل را از خانه‌های آنان بیرون انداختند و خانه‌ها را قفل کردند. این اقدام با واکنش‌های گسترده‌ی شهروندان و فعالان کشور مواجه شده است.

دولت ناروی اعلام کرده است که یک مکتب ابتدایی دخترانه را در ولسوالی «المار» ولایت فاریاب با هزینه‌ی ۲۲ میلیون افغانی ساخته است. وزارت معارف با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مکتب در روستایی «ایتی اوروق» از مربوطات ولسوالی المار افتتاح شده است. این مکتب با امکانات و تجهیزات مدرن آموزشی ساخته شده و از این طریق برای ۴۶۸ دانش‌آموز دختر زمینه‌ی آموزش معیاری فراهم شده است. در ادامه آمده است که این مکتب دخترانه در زمینی به مساحت سه هزار کیلومتر مربع ساخته شده و دارای ۱۳ صنف آموزشی است. قابل ذکر است که دولت ناروی در سال‌های اخیر از جمله کشورهای کمک‌کننده در بخش آموزش در افغانستان بوده و پیش از این نیز در شماری از ولسوالی‌های دورافتاده‌ی این کشور اقدام به ساخت و تجهیز مکتب‌ها کرده است. براساس معلومات موجود، به دلیل دهه‌ها درگیری، نظام معارف افغانستان از رشد و انکشاف متوازن محروم بوده و در بسیاری از روستاهای دوردست افغانستان ساختمان مکتب وجود ندارد. دانش‌آموزان مجبور اند که در فضاهای باز و غیرمعیاری درس‌های شان را به پیش ببرند. در حالی این مکتب دخترانه ساخته شده است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۵ میلادی، با بهره‌گیری از انرژی خورشیدی، برق ۶۶ مرکز صحی را در سراسر افغانستان تامین کرده و خدمات بهداشتی مداوم را برای ۲۶۱ هزار و ۴۲۴ نفر، از جمله ۱۶۸ هزار زن، فراهم کرده است. این ناد امروز (چهارشنبه ۸ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که هدف از این برنامه را پشتیبانی از دسترسی پایدار مردم، به‌ویژه زنان، به مراقبت‌های بهداشتی عنوان کرده است. این حمایت‌ها در حالی از سوی برنامه توسعه‌ی سازمان ملل متحد صورت می‌گیرد که نهادهای فعال در حوزه‌ی حمایت‌ از زنان بار‌ها هشدار داده‌اند که قطع کمک‌های بین‌المللی می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری برای زنان افغانستانی داشته باشد. همچنین در بسیاری از ولایت‌ها، تنها مرکزهای موجود برای مراقبت‌های بهداشتی زنان توسط سازمان‌های بین‌المللی تأمین و مدیریت می‌شوند. قابل ذکر است که حکومت فعلی تا اکنون دست‌کم ۸۰ فرمان محدودکننده برای زنان صادر کرده است که اکثر آن‌ها آزادی‌های ابتدایی مانند آموزش، کار و سفر آزادانه را نشانه گرفته‌اند. اکنون زنان در مناطق روستایی به‌طور ویژه‌تری از خدمات بهداشتی محروم اند و در معرض خشونت و محرومیت قرار دارند. همچنین چندی پیش نیز صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، از وضعیت بهداشت زنان و دختران در افغانستان ابراز نگرانی کرد و خواهان دوام پشتیبانی جامعه‌ی جهانی به این کشور شد.