اسکندر مومنی، وزیر داخله ایران در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که از ابتدای سال جاری تا اکنون یک میلیون و ۱۰۰ هزار پناه‌جوی افغانستانی از این کشور به افغانستان بازگردانده شده‌اند. خبرگزاری جمهوری اسلامی یا ایرنا گزارش داده است که آقای مومنی این اظهارات را در گفتگوی ویژه خبری مطرح کرده و گفته است که در حال حاضر شش میلیون تبعه خارجی در ایران حضور دارند. وزیر داخله ایران تاکید کرد که دو میلیون تن آنان حتی برای اقامت کوتاه‌ مدت غیرمجاز هستند. وی افزوده است که برآوردها نشان می‌دهد که ۵۰ درصد مهاجران اخراج شده مجدداً به ایران بازگشته‌اند. این مقام ایرانی می‌گوید که با توجه به مشترکات زیاد و سوابق دیرینه تاریخی که با همسایه‌گان وجود دارد، اما در توان کشورش نیست که از این همه مهمان پذیرایی شود. وزیر داخله ایران تصریح کرد که فرصت‌های شغلی اندک است و کمک‌های جوامع بین‌المللی در زمینه رسید‌گی به مهاجران همچنان وجود ندارد. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند. ایران در سه‌ونیم سال گذشته هزاران مهاجر را به طور اجباری اخراج کرده و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه آنان در این کشور وضع کرده است. این در حالی است که ایران استخدام کارگران افغانستانی را در شماری از ولایت‌های این کشور ممنوع کرده و نیز روند اخراج اجباری پناه‌جویان را تشدید کرده است. از زمان روی‌کارآمدن مسعود پزشکیان به‌عنوان رییس‌جمهور ایران، فشارها بر مهاجران افغانستان در آن کشور افزایش چشم‌گیر یافته است. در این مدت کارزارهای گسترده‌ای علیه مهاجران افغانستان در شبکه‌های اجتماعی از سوی کاربران ایرانی راه‌اندازی شده است. دولت ایران اعلام کرده است که تا پایان سال جاری خورشیدی دو میلیون مهاجر را بازداشت و اخراج می‌کند.

منابع محلی از ولایت بامیان می‌گویند که نیروهای استخبارات این ولایت سه شهروند خارجی را همراه با مترجم و راننده‌‌ی شان از ولسوالی یکاولنگ این ولایت بازداشت کرده‌اند. این سه شهروند خارجی شامل دو زن و یک مرد هستند. دست‌کم سه منبع گفته‌اند که افراد بازداشت شده شامل یک زن و شوهر هستند که شناسنامه افغانستان را نیز دارند. منبع افزود که در شناسنامه محل تولد این زن و شوهر، یکی از آنها سریلانکا و دیگر سنگاپور ذکر شده است. منبع می‌گوید که زن خارجی دیگر توسط نیروهای استخبارات ولایت بامیان بازداشت شده است، پاسپورت آمریکایی دارد، اما شهروند اصلی چین است. منبع تصریح کرد که این افراد روز گذشته (شنبه‌، ۱۳ دلو) از منطقه‌ی «زارین» از مربوطات ولسوالی یکاولنگ بازداشت شدند. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که سه شهروند خارجی همراه با یک طیاره شرکت «پکتیک» از کابل به بامیان پرواز کرد‌ه بودند و مترجم و راننده‌ی بامیانی آنان در میدان هوایی «زارین» منتظر شان بودند. در گزارش آمده است که آنان به محض فرود در میدان هوایی «زارین» ولسوالی یکاولنگ از سوی نیروهای استخبارات این ولسوالی همراه با راننده و مترجم شان بازداشت و به اداره مربوطه منتقل شدند. در گزارش آمده است که زن‌ و‌ شوهر خارجی که شناسنامه افغانستان را دارند، سه سال است که در ولسوالی یکاولنگ بامیان زندگی می‌کنند و زنی که تابعیت چینی – آمریکایی را دارد، مهمان آنان است. باید گفت که مشخص نیست که این زوج در یکاولنگ بامیان مشغول چه کاری هستند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت بامیان تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان چندین شهروند خارجی، به شمول شماری از شهروندان دو تابعیتی را بازداشت کرده‌اند.

منابع محلی از ولایت پروان می‌گویند که افراد مسلح حین دزدی مسلحانه این ولایت، یک زن جوان را به قتل رسانده، پسر و شوهرش را زخمی کردند. دست‌کم دو منبع با تایید این رویداد گفته‌اند که این درگیری شب گذشته( شنبه‌شب، ۱۲ دلو) در نزدیکی مسجدسفید شهر چاریکار، مرکز ولایت پروان رخ داده است‌. منبع تاکید کرد: «دزدان مسلح، به منزل مالک یک سوپرمارکیت در شهر چاریکار حمله کرده و پس از زخمی کردن پسر آن خانواده، همسر او با یکی از آنان وارد درگیری فزیکی شد، اما سه دزد دیگر به سوی این دو تن شلیک کردند و در نتیجه آن زن و یک دزد به قتل رسید و شوهر این زن زخمی شده است.» منبع تاکید کرد که شوهر این زن در «حالت کوما» در شفاخانه مرکزی این ولایت بستری می‌باشد. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت پروان تا اکنون در این باره چیزی‌ نگفته‌اند. پیش از این نیز، باشند‌گان پروان از افزایش دزدی‌ها شکایت کرده و خواستار رسیدگی به این موضوع شدند.

کمیساری عالی پاکستان در امور پناهندگان افغانستان (سی‌‌سی‌‌ای‌آر) در تازه‌ترین مورد ‌اعلام کرده است که ۲.۹ میلیون شهروند افغانستان در پاکستان اقامت دارند. روزنامه اکسپرس تریبون گزارش داده است که این آمار در جلسه‌ی روز (جمعه، ۱۲ دلو) به کمیته دائمی ایالت‌ها و مناطق مرزی مجلس سنا اطلاع داده شده است. کمیساری عالی در امور پناهندگان افغانستان گفته است که تقریبا ۲.۹ میلیون شهروند افغانستان در حال حاضر در پاکستان اقامت دارند که از این تعداد ۱.۴ میلیون ثبت‌نام شده و ۰.۷ میلیون نفر ثبت‌نام نشده‌اند. این کمیساری به اعضای مجلس سنای پاکستان در مورد کمک‌های بشردوستانه‌ای که به پناهندگان افغانستان در پاکستان ارائه می‌شود، توضیحات جامعی ارائه کرده است. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که سعدیه عباسی و سید مسرور احسن، سناتوران، بر بسیج حمایت‌های بین‌المللی در تأمین مالی پروژه‌های پناه‌جویان افغانستان و استفاده‌ی درست از بودجه تاکید کردند. پاکستان از اواخر سال ۲۰۲۳ به این‌طرف اخراج مهاجران افغانستان را آغاز کرده است. گفته می‌شود که در مرحله‌ی اول که از نوامبر ۲۰۲۳ میلادی آغاز شد، بیش از نیم‌میلیون مهاجر و پناه‌جوی افغانستانی به کشورشان برگردانده شده‌اند. مرحله‌ی دوم اخراج اجباری مهاجران و پناه‌جویان افغانستان فاقد مدرک از پاکستان از اپریل ۲۰۲۴ میلادی آغاز شده بود و قرار بود یک میلیون نفر اخراج شوند. پولیس پاکستان اخیرا بازداشت و اخراج پناه‌جویان از اسلام‌آباد و راولپندی را تشدید کرده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند.

یان ایگلند، دبیرکل شورای پناهندگان ناروی برای مهاجران گفته است که زنان و دختران افغانستان به سیمینار در خارج از کشورشان نیاز ندارند، بلکه باید دیپلومات‌های غربی به افغانستان برگردند و برای حقوق آنان مبارزه کنند. آقای ایگلند این اظهارات را در صحبت با شبکه فرانس ۲۴ مطرح کرده و گفته است که شمار اندکی از دیپلومات‌های کشورهای اروپایی به کابل سفر می‌کنند و آن هم برای ماموریت کوتاهی. وی تاکید کرده است: «آنان باید برگردند و در کابل بمانند، به قندهار بروند؛ در کنار ما برای حقوق زنان و عدم تبعیض جنسیتی مبارزه کنند.» او افزوده است: «زنان افغانستان به سیمینار دیگری در پاریس، یا کوپنهاگن یا اسلو نیاز ندارند. آنان به این نیاز دارند که ما برای شان در افغانستان تعامل و مبارزه کنیم.» دبیرکل شورای پناهندگان ناروی برای مهاجران در بخشی از صحبت‌هایش جامعه‌ی جهانی را متهم کرده و گفته است که از زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت در سال ۲۰۲۱، مردم افغانستان را فراموش کرده است. او می‌گوید که هزاران مهاجر افغانستانی که روزانه از ایران و پاکستان به کشور شان بازگردانده می‌شوند، با مشکلات زیادی روبرو هستند. در حالی یان ایگلند از دیپلومات‌های خارجی می‌خواهد به افغانستان بیاید و از حقوق زنان دفاع کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

روزنامه فرانسوی لوموند گزارش داده است که تنها از شفاخانه فرانسوی‌ها در کابل تا اکنون ۱۵۶ کادر پزشکی زن کار خود را ترک کرده‌اند. در گزارش آمده است که در این شفاخانه ۲۸۰ کادر پزشکی زن کار می‌کردند، اما در حال حاضر تنها ۱۲۴ نفر سر کار می‌آیند و خالی شدن مراکز پزشکی از کادر درمان زنان «کابوسی» برای مردم افغانستان و به ویژه زنان و دختران می‌باشد. این روزنامه با نشر گزارشی در وضعیت شفاخانه فرانسوی‌ها در کابل نوشته است که اعمال محدودیت‌ها بر کادر صحی زن توسط حکومت سرپرست، نیمی از جمعیت این کشور را در معرض خطر قرار داده است. در ادامه آمده است که از میان ۹ متخصص احیای بیماران در این شفاخانه، ۸ نفر کار خود را رها کرده‌اند. روزنامه فرانسوی لوموند به نقل از اریک چیسون، رییس شفاخانه فرانسوی‌ها در کابل نوشته است: «سیاست‌های زن‌ستیزانه، افغانستان را از کادر صحی زن خالی می‌کند. در حال حاضر مراکز درمانی یکی پس از دیگری در حال بسته شدن‌ هستند.» رییس شفاخانه فرانسوی‌ها در کابل می‌گوید به دلیل کاهش فعالیت مراکز درمانی نهادهای بین‌المللی، شمار مراجعه کنندگان به این بیمارستان به‌طور روزافزون در حال افزایش است. وی در ادامه تاکید کرد: «هجوم روزافزون بیماران به این شفاخانه یک سونامی است.» اریک چیسون افزود که سازمان بین‌المللی صلیب سرخ و پزشکان بدون مرز خدمات بهداشتی و درمانی خود در افغانستان را کاهش داده است. این مقام فرانسوی هشدار داده است که این سازمان‌های بین‌المللی در حال خارج شدن از افغانستان‌ هستند. روزنامه فرانسوی لوموند در این گزارش نوشته است که ماموران امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی برای نظارت در دهلیزها و سایر بخش‌های این شفاخانه حضور دارند. این روزنامه تصریح کرده است که ماموران امر به معروف از جدایی زنان و مردان کارمند و بیمار در این شفاخانه به‌طور مرتب نظارت می‌کنند. در گزارش آمده است که وزارت صحت عامه افغانستان، مسوولان شفاخانه فرانسوی‌ها را مجبور کرد که نقاشی را از دیوار این مرکز صحی پاک کنند که زنی را در حال به آغوش کشیدن کودکش نشان می‌داد. روزنامه لوموند در حالی از کاهش روزافزون کادر صحی زن در افغانستان هشدار داده است که حکومت فعلی اخیراً تنها امکان باقی مانده آموزش پزشکی برای زنان را نیز منع کرد. این در حالی است که حکومت فعلی از سه سال به این سو آموزش‌ زنان و دختران بالاتر از صنف ششم را منع قرار داده است.

منابع محلی از ولایت می‌گویند که یک زن جوان در ولسوالی «ژیری» این ولایت خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد روز گذشته (جمعه، ۱۲ دلو) در روستای «سنجری» از مربوطات ولسوالی ژیری این ولایت رخ داده است. منبع تاکید کرد که این زن جوان حدود شش ماه پیش ازدواج کرده بود و در خانه‌‌ی شوهرش خود را حلق‌آوزیر کرده است. قابل ذکر است که علت دقیق خودکشی این زن تا اکنون روشن نیست، اما منابع می‌گویند که او احتمالاً به دلیل خشونت خانوادگی و داشتن اختلاف با شوهرش خودکشی کرده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت قندهار تا اکنون در مورد این رویداد اظهار نظری نکرده‌اند. ازدواج‌های اجباری و خشونت خانگی از عوامل عمده خودکشی زنان و دختران در کشور عنوان می‌شود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایات شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت لغمان می‌گویند که سه کودک براثر انفجار یک سرگلوله‌ ماین به جا مانده از جنگ‌ها در ولسوالی «علی‌شینگ» این ولایت جان باخته‌اند. این فرماندهی پولیس با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد حوالی ساعت ۱۱:۰۰ پیش از ظهر روز گذشته (جمعه، ۱۲ دلو) در روستای «ارینه» از مربوطات ولسوالی علی‌شینگ رخ داده است. در خبرنامه آمده است که کودکان در دامنه کوه در حال جمع‌آوری آهن‌ آلات بودند، پس از پیدا کردن این سرگلوله آنان به آن ضربه زدند که باعث انفجار و مرگ شان شد. فرماندهی پولیس ولایت لغمان تاکید کرد که این کودکان ۱۰، ۱۱ و ۱۳ ساله بود. خبرنامه در مورد جنسیت و هویت این کودکان جزییات ارائه نکرده است. براساس معلومات موجود، باشندگان این منطقه «کوچی» هستند. انفجار مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ بارها جان کودکان را در ولایت‌های مختلف کشور گرفته است. به‌دلیل چند دهه جنگ، بخشی از خاک افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری است. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان پیشتر گزارش داده بود که ماهانه ۶۰ تن که بیشترشان کودکان هستند، در نتیجه‌ی انفجار ماین‌های به‌جامانده از جنگ در افغانستان کشته یا دچار معلولیت می‌شوند. براساس آخرین گزارش‌ها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین و مهمات انفجاری است. همچنین سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سه میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ زندگی می‌کنند.