برچسب: رسانه گوهرشاد

4 ماه قبل - 108 بازدید

کرن دیکر: خبرنگاران افغانستان باید بدون ترس فعالیت کنند

کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا و نماینده ویژه‌ی این کشور برای افغانستان بر اهمیت حیاتی دسترسی به اطلاعات و نقش خبرنگاران افغانستان در اطلاع‌رسانی و حساب‌رسی تاکید کرد. خانم دیکر با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای باید بدون ترس و تهدید به کار خود ادامه بدهند. وی تاکید کرد که دسترسی به اطلاعات یک حق انسانی جهانی است و برای تصمیم‌گیری آگاهانه در همه‌ی جوانب زندگی ضروری است. او در پیامش به نقش کلیدی خبرنگاران افغانستان اشاره کرده و گفت که این خبرنگاران نه تنها در داخل کشور بلکه برای سراسر جهان از وضعیت کشور اطلاع‌رسانی می‌کنند. کاردار سفارت آمریکا و نماینده‌ی ویژه‌ی این کشور برای افغانستان گفت که این افراد باید بتوانند در فضایی امن و بدون ترس از تهدید یا انتقام‌جویی به کار خود ادامه دهند. این مقام آمریکایی خواستار حمایت از رسانه‌ها و ایجاد شرایطی شد که خبرنگاران بتوانند آزادانه و بدون هراس از فشارهای سیاسی یا امنیتی به وظایف خود ادامه دهند. او افزود که خبرنگاران افغانستان با وجود خطرات و چالش‌های فراوان، نقش اساسی در فراهم کردن اطلاعات دقیق و ضروری برای مردم ایفا می‌کنند. وی می‌گوید که خبرنگاران و کارمندان رسانه‌های افغانستان نیازمند پشتیبانی و امنیت شغلی برای ادامه‌ی فعالیت‌های‌شان هستند. از سویی هم، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه‌ی آمریکا نیز در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کشورش بار دیگر تعهد خود برای پایان دادن به معافیت از مجازات جرایم علیه خبرنگاران را اعلام می‌کند. آقای میلر از تمامی دولت‌ها خواسته است تا خبرنگاران را از خشونت محافظت کرده و عاملان جرایم علیه آن‌ها را تحت پیگرد قرار دهند. باید گفت که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، فضای کار برای خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای به شدت محدود شده است. حکومت فعلی تا اکنون حدود ۱۷ دستورالعمل رسمی در رابطه با محدودیت آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران صادر کرده‌ و نیز هرگونه عکاسی و تصویربرداری از نشست‌ها و فعالیت‌های خود را ممنوع کرده است.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 113 بازدید

سازمان ملل: زنان افغانستان گرفتار سرکوب بی‌امان هستند

بخش زنان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان گرفتار سرکوب بی‌امان هستند. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است: «زنان و دختران افغانستان از حقوق خود محروم شده‌اند، از تحصیل بازمانده‌اند، در خانه محبوس شده‌اند و اکنون از صحبت با یک‌دیگر نیز منع شده‌اند.» بخش زنان سازمان ملل متحد تاکید کرده است: «این بی‌عدالتی تهدیدی برای همه‌ی ما است. برای زنان و دختران در افغانستان صدای خود را بلند کنید.» در ادامه آمده است که میلیون‌ها دختر از آموزش محروم شده و در خانه محصور هستند. ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور افغانستان نیز در یادداشتی تاکید کرده بود که خاموشی جهان در برابر نقض حقوق زنان از سوی حکومت فعلی، این گروه را جرأت بیش‌تری داده است. وی از جامعه‌ی جهانی خواسته بود که اقدام عملی و هماهنگ در برابر سیاست‌های سرکوب‌گرانه حکومت فعلی علیه حقوق زنان صورت گیرد. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، زنان و دختران از حق آموزش و کار محروم و با محدودیت‌های گسترده‌ای مواجه شده‌اند. حکومت فعلی در ماه‌های اخیر قانون امر به معروف و نهی از منکر خود را نافذ اعلام کرده‌اند که براساس آن پوشاندن تمام بدن زن لازمی شده و صدای زن جزء «عورت» دانسته شده است. براساس این قانون، شنیده شدن صدای زنان در بیرون از خانه منع شده و زنان حتا در حضور زنان حق ندارند که آواز بخوانند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 129 بازدید

نفیسه خوش‌نصیب؛ پژواک صدای گمشده

در ميان زنان شاعر و قلم به دست معاصر، يكى هم نفيسه خوش‌نصيب غضنفر است. اين شاعر نازک‌خيال، از قريحه سرشار، تخيل پر بار و زبان شيوا و شیرين برخوردار است. آنچه که اين نويسنده و شاعر را متمايز مى‌سازد، اين است كه هم جدى مى‌نويسد و مى‌سرايد و هم استعداد درخشان در طنز‌نويسى دارد. از طرف ديگر براى كودكان شعر می‌سرايد و داستان مى‌نگارد. نفیسه خوش‌نصیب تازه در اواخر دهه‌ی شصت خورشیدی به سرایش شعر آغاز کرده و تازه در حلقه‌ی شاعران جوان، نام و نشانی یافته بود که دست حادثه، سرمه‌ی خاموشی در گلویش کرد. دست کم در سه دهه‌ی گذشته نه صدایی از او بود و نه هم رد پایی. گویی قطره بارانی شده و در کام بیابان تشنه‌یی فرو رفته بود. می‌رفت تا از حافظه‌ی شعر و ادبیات معاصر کشور فراموش گردد. هم‌اکنون کم نیستند شاعر بانوانی که در تداوم سال‌های خون و انفجار، سال‌های آوار‌گی‌های بزرگ، صدای شان در میان صدای این همه انفجار و آتش گم شده است. گزینه‌ی «دریچۀ دل»، اثریست که محتوای آن، در بند بودن شاعر را به تصویر می‌کشد. که حتا آزادی اگر ریسمانی هم باشد، می‌خواهد خود را از آن بیاویزد. او آزادی را به اندازه‌ی مادر خود دوست دارد. حلق آویز کردن با ریسمان آزادی خود رهایی از بند است. او می‌داند که آزادی به رایگان به دست نمی‌آید. او شاید می‌خواهد بگوید که زند‌گی خود اسارت است، تا از آن نگذری به رهایی نمی‌رسی! در این گزینه‌ی شعر ۱۵۹ شعر شاعر گرد‌آوری شده است که در بر گیرنده‌ی غزل، مثنوی، قصیده، قطعه، ترانه، چهارپاره، نیمایی و شعر سپید می‌باشد. نفیسه خوش‌نصیب گاهی جهان را نه با چشم‌هایش؛ بل با روان مذهبی‌اش می‌نگرد و با آن پیوند برقرار می‌کند. با این حال وقتی در سر زمینش جنگ‌های تنظیمی به راه می‌افتد و آن‌ها به جان هم می‌افتند او خطاب به آنان فریاد می‌زند: « من خدا را در هیا‌هوی شما گم کرده‌ام» اما؛ گویی در شعردیگری می‌خواهد به چنین وضعیتی پاسخ گوید:   امروز من ز خویش خدایی بر آورم از وسعت سکوت صدایی بر آورم   بعد از هزار سال خموشی و بی‌کسی دریافتم کسی و صدایی بر آورم   حالا که می دهد نفسی هم‌نفس به من از سینه‌گاه حبس هوایی بر آرم   بعد از هزار بار تپیدن به خاک و خون زین خاک سرفگنده خدایی بر آورم   خوش‌نصیب در شعرهایش اندرزگوی صبر و شکیبایی‌ست. به ویژه برای زنان. چنین است که از خاکستر او گل می‌روید. این گل ثمره‌یی است که او از شکیبایی خود به آن می‌رسد. او شاعر تنهایی‌ست. از سکوت سخن می‌گوید. از بیداد، از آتش که نماد جنگ و ویرانگری است. دلش برای درختان باغ می‌سوزد، وقتی که بهاران با صدای تفنگ آغازمی شود. مصیبت زنان، کوچ و آوارگی، راز و نیاز با خداوند، عشق به سرزمین بخش بیش‌ موضوعات و مضمون شعرهای او را می‌سازند. او شاعر مصیبت دیده است. این مصیبت را خود احساس کرده و این مصیبت در پیکره‌ی شعر های او جاری‌ست. اثر دیگر نفیسه خوش‌نصیب غضنفر شاعر و نویسنده سخت کوش کشور طی محفلی رونمایی شد. درمحفلی که به این مناسبت ترتیب یافته بود استاتید دانشگاه‌ها، نویسنده‌گان‌، شاعران‌، ژورنالیس‌تان و اهل قلم حضور به هم رسانده  با تحلیل نقادانه و ابراز نظر‌ها آثار این بانو را رونمایی کردند. دراین محفل بانو نفیسه  خوش‌نصیب غضنفر در مورد آثار و داشته‌های چندین ساله‌اش روشنی انداخت. بعداً پوهاند استاد عبدالقیوم قویم استاد ادبیات پوهنتون کابل، استاد سکینه بنوغضنفر، بسیگل شریفی شاعر و اکادیمسن فاضل شریفی و چند تن از استادان و شاعران دیگر نوشته‌های بانو نفیسه خوش‌نصیب را به نقد گرفتند و گفتند‌، بانو خوش‌نصیب یکی از چهره‌های شناخته شده درکنار طنز و ادبیات کودک جدی شعر می‌سرآید و می‌نویسد در رشته روانشناسی مطلعات خصوصی دارد اما دراصل، تحصیل کرده ژورنالیزم است. آنها افزودند، این نویسنده ازتوانایی‌ها فراتصور در عرصه ادبیات کودک دارد و از قریحه سرشار شعر و زبان شیوا و شیرین نثر برخوردار است. استاد عبدالقیوم قویم گفت که ازنوشته‌های این شاعر برمیاید که وی برعلاوه‌ی علاقه به ادبیات کودک و روانشناسی به مسایل ماورالطبیعه و طنز نیزعلاقه وافر دارد و از همین سبب با عشق و علاقه فراوان کتبی دراین زمینه نوشته و منتشر ساخته است. به گفته استاد قویم در سروده‌های این بانو عواطف زنانه موج می‌زند و احساس پاک میهن دوستی به وضاحت در اشعارش حس می‌شود که شاعر به میهن خود عشق می‌ورزد و به گذشته‌های پرافتخار و یادگارهای تاریخی و فرهنگی آن می‌بالد و آینده درخشان را برای میهن خود آرزو می‌کند. به گفته وی رویکرد شاعر به گذشته‌های تاریخی و فرهنگی آریانای کهن و استوره های ملی یکی از ویژه گی‌ها و دیگر و روشن سروده‌های او است. همان‌طور که قبلاً بیان داشتیم بانو خوش‌نصیب به طنز نیز علاقه دارد و دراین نوع ادبی آثار گران ارجی هم دارد اما کار سرایش را بسیار عاشقانه دنبال می‌کند. سبک نوشته‌های بانو خوش‌نصیب متاثر از اشعار و سروده‌های مولانا بزرگ بلخ می‌باشد و از محتوای اشعارش استنباط می‌شود که وی قرینه قریب به مولانای بلخ دارد. با وجود اینکه این بانو دررشته‌ی روانشناسی مطالعات دارد دراصل تحصیل کرده ژورنالیزم است و در روزنامه کابل تایمز، آژانس باختر، مجله میرمن وصدف کار و نویسندگی کرده است. وى مدت ده سال را نيز در در دانشكده ژورناليزم دانشگاه بلخ در سال هاى ١٣٨٤-١٣٧٤ تدريس نموده است . در پايان نام‌هاى كتاب‌هاى چاپ شده خانم غضنفر : ١-بتاب بتاب آفتاب ، مجموعه مشترك شعر و ترانه براى اطفال ٢-دريچه به سوى سلامتى روانى(مجموعه روانشناسى ) ٣-مرض بى اعتمادى(مجموعه طنز) ٤-خجالت بكشين (مجموعه طنز) ٥-دريچه دل ٦-در بستر ستاره ٧-كمان رستم ۸-اخرين پيامبر ٩-دوست باطن ، جلد اول ۱۰-دوست باطن ،جلد دوم ١١-خورشيد ١٢-تولد پروانه ١٣-پرنده كو چك ، شعر كودك وغیره آثار. نان خشك (طنز) روزى معلم تدبير منزل ما از ما تقاضا كرد كه لست خوراكه‌هاى را كه در يك هفته نوش جان مى‌كنيم، بنويسيم. كارخانگى بود. ما هم لست‌هاى تهيه ديده بوديم كه به او، در هنر آشپزى كمك فراوان مى‌نمود، گفته اند‌، نه كه معلم و شاگرد از يك ديگر مى‌آموزند. لست مواد غذايى يكى از هم‌صنفى هاى ما ، آن چنان جالب بود كه صداى خنده‌ما از ديوار هاى كهنه بيرون تراويد به حدى كه مدير مدرسه دم در با چوپ آمد، رنگ معلم ما پريد. لست ازين قرار بود، روز اول : صبح درد، چاشت مرگ، شب بلا. روز دوم :صبح زهر، چاشت زقوم، شب هلاهل وبه همين ترتيب الى اخر هفته كه حتى حسرت و اشك و مشت ولگد و اه و افسوس، طعنه و حس حقارت‌هم در لست بود، مى خوردند. معلم ما بعد از شنيدن آن گفت : ديگ و كاسه شما از اين همه تلخى و تندى سوراخ نمى شود ؟ همصنفى ما گفت : نه ديگ‌هاى ما از فولاد بى زنگ ساخته شده است اما يك هم صنفى ديگر ما چيز هاى خوش مزه نوشته بود و آب دهن ما را تا آخرين روز حيات جارى ساخت. روز اول : صبح: شير گاو ، مرباى آلو ،كيك اسفنجى، سيب تير ماهى و توت زمينى چاشت: كباب شامى و ديگى و لوله وچپلى و تكه، همراه با كاهو و كرم، مرچ و مساله، كوك و فانتاو اسپرايت، انگور وزنبورچه ! شب: پلو، چلو، قيمه و كباب، فرينى وشرينى، ترشى و تربوز، خربوزه و خرما، شاه توت و الى آخر من با شنيدن اين ليست‌ها آن قدر در مانده و حيران بودم كه حد نداشت ،با خود فكر كردم، چه بدی کردم كه حقيقت را نوشته‌ام، حالا هم صنفى‌ها ،به من خواهند خنديد‌. كمى مكث كردم ،كتابچه‌ام را بستم و به معلم گفتم كه يادداشت نكرده‌ام واز يادى براى تان نام مى‌برم. چون چيزهاى را كه من مى‌خورم فراموش نكردنى اند ،فضاى صنف را آرامش فرا گرفت، زبانم خشكى مى‌كرد، گفتم : صبح :مرباى كچالو ، كيك ابريشمى ،شير اشتر ،توت آسمانى و ناك تير ماهى ! چاشت:كباب دل، جگر، روده، معده، گرده، مثان، و قرمه مغز سر انسان، از نوشيدنى‌ها مفتا كولا. شب : ياقوت پلو، زمرد پلو، كوفته پلو، مفته پلو، خسته پلو، خربوزه اركانى، خرماى عربستانى، مرچپاكستانى و چكليت مينوى ايرانى ...! صداى خنده‌هاى هم‌صنفى ها كم مانده بود سقف را شگاف كند. آن روز  متوجه نشده بودم، بعد ها به يادم آمد كه نان خشك را در دسترخوان از ياد برده‌ام، شايد براى همين خنديدند. بلى وقتى نان خشك نباشد، چه چيزى را بايد خورد. نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 102 بازدید

افزایش ۴۰ درصدی بیماران سرطانی در هرات

مسوولان بخش سرطان شفاخانه حوزوی ولایت هرات می‌گویند که تعداد بیماران مبتلا به سرطان در این ولایت ۴۰ درصد افزایش یافته است. داکتر فاروق احمد صدیقی، مسوول بخش بیماران سرطانی شفاخانه حوزوی هرات گفته است که از آغاز سال جاری تا اکنون چهار هزار نفر به این بخش مراجعه کرده‌اند که از این میان، ۵۰۰ نفر به عنوان بیماران سرطانی تشخیص داده شدند. آقای صدیقی تاکید کرد که تعداد مبتلایان به سرطان در میان زنان و مردان تقریباً مساوی است و متأسفانه این بیماری در میان مردم هرات در حال افزایش می‌باشد. وی افزود که از بانوان مراجعه‌کننده، حدود ۲۰ درصد به سرطان سینه مبتلا بوده‌اند. مسوول بخش بیماران سرطانی شفاخانه حوزوی هرات گفته است که جراحی و شیمی درمانی در این شفاخانه انجام می‌شود، اما شعاع درمانی در افغانستان هنوز به طور کامل فراهم نشده است. براساس معلومات این شفاخانه، در حال حاضر، ۱۸ بستر فعال برای بیماران سرطانی در شفاخانه حوزوی هرات وجود دارد و نیاز به ساخت یک شفاخانه جدید با ظرفیت ۵۰ درصد بیشتر به شدت احساس می‌شود. همچنین مراجعه‌کنندگان خواهان توجه بیشتر حکومت به بیماری سرطان هستند و تاکید می‌کنند که باید امکانات کافی در این بخش فراهم شود تا نیازی به درمان در خارج از کشور نباشد. باید گفت که بیماری سرطان یکی از بیماری‌های نسبتا ناعلاج است که بالاترین میزان مرگ و میر را در جهان به خود اختصاص داده است. براساس گفته‌های سازمان جهانی صحت، نیاز به اقدامات فوری و مؤثر در این زمینه احساس می‌شود. بربنیاد گزارش‌ها با تسلط حکومت سرپرست خدمات صحی در سراسر افغانستان و به ویژه برای زنان با محدودیت‌های شدید مواجه شده است.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 109 بازدید

۲۰ قابله از دوره‌ی دوساله‌ی قابلگی سازمان ملل در دایکندی فارغ شدند

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگی در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۲۰ زن در ولایت دایکندی از دوره‌ی قابلگی دوساله فارغ شدند. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۱۵ عقرب) گفته است که این برنامه‌ی آموزشی با پشتیبانی اتحادیه اروپا، توسط کمیساریای عالی سازمان ملل و موسسه «خدمات اجتماعی و تخنیکی وطن» مدیریت می‌شود. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که هدف این برنامه مقابله با میزان بالای مرگ‌ومیر مادران و کودکان است. در ادامه آمده است که یک برنامه‌ی جدید آموزشی برای گروه دیگر از قابله‌ها آغاز شده است. برنامه‌ی آموزش قابلگی در ولایت بامیان نیز برگزاری شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست افغانستان تحصیل زنان در دانشگاه‌ها و مکاتب بالاتر از صنف ششم را منع کرده است. با ادامه‌ی ممنوعیت تحصیل زنان، افغانستان با بحران کمبود پرسنل صحی زن مواجه می‌شود. در حال حاضر نیز مراکز صحی با کمبود داکتران زن مواجه‌اند. ولایت دایکندی، یکی از ولایات عقب‌مانده در مرکز افغانستان می‌باشد، مردم این ولایت و به ویژه زنان به خدمات صحی با کیفیت دسترسی ندارند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 97 بازدید

خشونت‌های خانواد‌گی؛ سه زن در فاریاب و هلمند خودکشی کردند

منابع محلی می‌گویند که سه زن جوان طی ۲۴ ساعت گذشته در ولایت‌های فاریاب و هلمند به دلیل خشونت‌های خانوادگی خودکشی کردند. دست‌کم چهار منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که در رویداد نخست یک دختر ۱۸ ساله به نام عارفه در روستای «تخت زغن»، از مربوطات ولسوالی پشتون‌کوت ولایت فاریاب خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. منبع گفت که عارفه متأهل بود و در خانه پدرش دست به خودکشی زده است. همچنین یک منبع دیگر گفت که یک دختر ۲۲ ساله دیگر بنام گل‌افزار در روستای «قلعه شاهان»، از مربوطات ولسوالی گرزیوان ولایت فاریاب خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که این دختر جوان نیز متأهل بود و با خوردن مواد زهری (مرگ موش) به زند‌گی‌ خود پایان داده است. در عین حال، منبع دیگر می‌گوید که یک دختر ۲۴ ساله طی ۲۴ ساعت گذشته در ولسوالی مارجی ولایت هلمند خودکشی کرده است. منابع دلیل خودکشی این سه زن را خشونت‌ و دعوای خانوادگی عنوان کرده‌اند. مسوولان حکومت سرپرست در ولایت فاریاب و هلمند تا اکنون در این باره اظهار نظری نکرده‎اند. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 140 بازدید

وزارت معارف: اولویت ما مدارس دینی است

مسوولان وزارت معارف حکومت سرپرست می‌گویند که اولویت حکومت فعلی برای تقویت کیفیت آموزش در افغانستان، مدارس دینی می‌باشد. مولوی کرامت‌الله آخندزاده، معاون آموزش‌های اسلامی وزارت معارف در کارگاه ارتقای ظرفیت آموزشی و مهارت‌های حرفه‌ای آموزگاران مدارس دینی این وزارت گفته است که تمرکز اصلی دولت بر تقویت مدارس دینی و افزایش کیفیت آموزش در این مدارس است. آخندزاده افزود: «الحمدالله ما در افغانستان هزاران مدرسه دینی داریم.» او تاکید کرده است که نخستین شرط افزایش کیفیت آموزش در مدارس دینی، جذب بهترین آموزگاران است. رسانه‌ها گزارش داده است که کارگاه‌های مشابه در ۳۴ ولایت افغانستان راه‌اندازی شده است تا مدارس دینی تقویت شوند و از آموزگاران و طلاب این مراکز حمایت بیشتری به عمل بیاید. وزارت معارف در حالی بر تقویت مدارس دینی تمرکز کرده است که تحصیل دختران بالاتر از کلاس ششم در افغانستان ممنوع است و زنان و دختران از تحصیل در دانشگاه و اشتغال نیز محروم‌اند. بر اساس آمار وزارت معارف، هم‌اکنون در افغانستان ۲۱ هزار و ۲۵۷ مدرسه دینی و جهادی و ۱۸ هزار و ۳۳۷ مدرسه عمومی فعالیت می‌کنند. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، ضمن اینکه به دستور ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر حکومت فعلی، مدارس جهادی در سراسر افغانستان برپا شدند. همچنین محدودیت‌های روزافزون برای زنان از جمله محروم کردن آنان از تحصیل و اشتغال باعث شده است، دولت‌های جهان حکومت فعلی را به رسمیت نشناسند. مقام‌های سازمان ملل متحد برای توصیف وضعیت زنان در افغانستان بارها از عبارت «آپارتاید جنسیتی» استفاده کرده‌اند و شورای امنیت، شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با برگزاری نشست‌های متعدد، از سران حکومت فعلی خواسته‌اند فرمان‌ها علیه زنان را لغو کنند، اما در سه سال گذشته هیچ یک از این فرمان‌های محدودکننده لغو نشده‌اند. باید گفت که در آخرین مورد، یک هفته پیش، خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر، در یک سخنرانی در جمعی از مردم شرق افغانستان گفت بر اساس قوانین اسلامی است، زنان حتی هنگام ادای نماز هم حق ندارند با صدای بلند سبحان‌الله و الحمدالله بگویند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 93 بازدید

توانمندسازی زنان افغانستان؛ مسیرهای نوآوری در جوامع سنتی (۴)

در دنیای امروز، نقش کارآفرینی زنان در پیشبرد توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع انکارناپذیر است. با وجود این، زنان در بسیاری از کشورهای سنتی در مقایسه با مردان، در مسیر راه‌اندازی و تأمین مالی کسب‌وکار خود با چالش‌های متعددی روبرو هستند. مقاله حاضر در شماره‌گان مختلف به بررسی موانع موفقیت زنان در کارآفرینی از بعدهای مختلف فردی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی می‌پردازد. در شماره‌های قبل، به مسائل اشتغال و کارآفرینی زنان از منظر فردی و فرهنگی پرداخته شد. در این شماره، تمرکز بر موانع و مشکلات زنان در دسترسی به منابع مالی برای راه‌اندازی و توسعه‌ی کسب‌وکارشان کوچک و بزرگشان می‌باشد. در ادامه، به بررسی عمیق‌تر این چالش‌ها و ارائه راه‌حل‌های عملی برای رفع آنها خواهیم پرداخت. چالش‌های زنان در تأمین مالی کسب‌وکار: واکاوی موانع و راه‌حل‌ها برخی از مهم‌ترین موانع اقتصادی در کارآفرینی موفق زنان از این قرار اند: دسترسی محدود به منابع مالی: یکی از موانع عمده زنان در مسیر کارآفرینی، کمبود سرمایه است. این مشکل ریشه در عوامل متعددی دارد که از جمله می‌توان به تبعیض جنسیتی در اعطای قرضه اشاره کرد. مطالعات نشان می‌دهند که زنان در مقایسه با مردان، با نرخ رد قرضه‌ی بالاتری مواجه هستند و حتی زمانی که وام دریافت می‌کنند، نرخ بهره‌ی پرداختی آنها به طور قابل‌توجهی بیشتر است. علاوه بر این، زنان به طور سنتی مالکیت کمتری از زمین و دارایی نسبت به مردان دارند، که این امر  توانایی آنها را برای ارائه وثیقه جهت دریافت وام محدود می‌کند. این موضوع به ‌ویژه در جوامع سنتی که مالکیت زمین عمدتاً در دست مردان است،  چالش‌ برانگیزتر می‌شود. فقدان آگاهی از منابع:  مشکل دیگر، عدم آگاهی زنان از منابع مالی موجود است. بسیاری از برنامه‌ها و طرح‌های حمایتی دولتی و غیردولتی برای کمک به کارآفرینان زن وجود دارد، اما  اطلاع‌رسانی در مورد این منابع به طور کامل انجام نمی‌شود و زنان از وجود آنها بی‌اطلاع هستند. این چالش‌ها در کنار یکدیگر، زمینه را برای  ایجاد نابرابری در دسترسی به منابع مالی برای زنان کارآفرین فراهم می‌کنند و موانع  قابل ‌توجهی را بر سر راه  پیشرفت و توسعه کسب‌وکارهای آنها ایجاد می‌کنند. فقدان حمایت از مراقبت از کودکان: دومین عامل کلان اقتصادی در اشتغال و کارآفرینی موفق زنان مسئله مراقبت از کودکان است. مراقبت از کودکان، به ویژه برای کودکان خردسال، می‌تواند بسیار پرهزینه باشد. شهریه‌های مهدکودک می‌تواند به طور قابل توجهی بر بودجه یک خانواده تأثیر بگذارد، به خصوص برای خانواده‌های کم ‌درآمد یا تک‌سرپرست. این امر می‌تواند زنان را مجبور به انتخاب‌های دشوار بین شغل و مراقبت از فرزندان‌شان کند. برخی از مادران ممکن است مجبور به ترک شغل خود یا کاهش ساعات کاری خود شوند تا مجبور به پرداخت هزینه سرپرستی کودکان نشوند و خود مراقبت نمایند. این البته می‌تواند تأثیر منفی بر درآمد و استقلال مالی آنها داشته باشد. دسترسی محدود به مراقبت از کودکان: در بسیاری از جوامع، به خصوص در مناطق روستایی یا کم‌ برخوردار، یافتن مراقبت‌های باکیفیت و مقرون به‌صرفه از کودکان دشوار است. کمبود مهدکودک‌ و مراکز مراقبت از کودکان می‌تواند برای زنان شاغل که به دنبال مراقبت از فرزندان خود در حین کار هستند، چالش‌برانگیز باشد. این امر می‌تواند منجر به جستجوی طولانی و پرهزینه برای یافتن مراقبت مناسب شود و همچنین می‌تواند زنان را مجبور به اتکا به مراقبین غیررسمی مانند اعضای خانواده یا دوستان کند که ممکن است همیشه قابل اعتماد یا واجد شرایط نباشند. فقدان سیاست‌های حمایتی از مراقبت از کودکان: بسیاری از کشورها فاقد سیاست‌های حمایتی از مراقبت از کودکان مانند مرخصی با حقوق زایمان و مرخصی برای مراقبت از کودکان هستند. این امر می‌تواند بازگشت زنان به کار پس از زایمان یا مراقبت از فرزندان بیمار را دشوار کند. فقدان چنین سیاست‌هایی می‌تواند به طور نامتناسبی بر زنان شاغل تأثیر بگذارد، به ویژه آنهایی که در مشاغل کم‌درآمد یا بدون مزایای شغلی مناسب کار می‌کنند. در نهایت، هزینه‌های بالای مهدکودک، دسترسی محدود به مراقبت از کودکان و فقدان سیاست‌های حمایتی از مراقبت از کودکان، همگی موانعی برای زنان شاغل در سراسر جهان هستند. رسیدگی به این چالش‌ها از طریق سرمایه‌گذاری در مراقبت‌های باکیفیت و مقرون به صرفه از کودکان، ارائه سیاست‌های مرخصی با حقوق و حمایت از سایر ابتکارات حمایتی، می‌تواند به زنان فرصت‌های برابر برای مشارکت در نیروی کار و رسیدن به پتانسیل کامل خود را ارائه دهد. شکاف جنسیتی دستمزد: ظلمی پابرجا شکاف جنسیتی دستمزد، مشکلی ریشه‌دار و ناعادلانه است که در آن، زنان به طور میانگین برای انجام کار مشابه، دستمزدی کمتر از مردان دریافت می‌کنند. این موضوع، تبعات منفی متعددی بر زندگی زنان و خانواده‌هایشان دارد و مانع از پیشرفت و برابری اقتصادی و اجتماعی آنان می‌شود. عوامل متعددی در بروز این شکاف نقش دارند. تبعیض جنسیتی، یکی از بارزترین این عوامل است. در بسیاری از موارد، زنان به دلیل جنسیت‌شان، با فرصت‌های شغلی برابر با مردان مواجه نمی‌شوند، در سطوح مدیریتی به اندازه کافی حضور ندارند و یا در ازای وظایف مشابه، دستمزد کمتری دریافت می‌کنند. علاوه بر تبعیض، فقدان فرصت‌های ارتقای شغلی نیز در تشدید این شکاف نقش دارد. زنان در بسیاری از مواقع، به دلیل تعهدات خانوادگی و اجتماعی، از فرصت‌های ارتقا و پیشرفت شغلی محروم می‌شوند. این امر، نه تنها مانع از افزایش درآمدشان می‌شود، بلکه عزت نفس و انگیزه آنان را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. تمرکز زنان در مشاغلی با دستمزد پایین، عامل دیگری است که به تشدید شکاف جنسیتی دستمزد دامن می‌زند. به طور سنتی، زنان در مشاغلی مانند پرستاری، معلمی، کار در مهد کودک و یا مشاغل خدماتی که دستمزد پایین‌تری دارند، فعالیت می‌کرده‌اند. این موضوع، به نوبه خود، چرخه‌ای از فقر و نابرابری را برای زنان و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند. ضرورت شفافیت در ساختار حقوق و دستمزد شفافیت در ساختار حقوق و دستمزد، یکی از گام‌های اساسی برای مقابله با نابرابری و تبعیض در محل کار است. متأسفانه، زنان اغلب از ساختار حقوق و دستمزد در محل کار خود آگاه نیستند. این عدم آگاهی، می‌تواند منجر به سوء استفاده و عدم پرداخت دستمزد مناسب به آنان شود. عوامل متعددی در این زمینه نقش دارند. در برخی موارد، کارفرمایان به طور عمدی از شفاف‌سازی در مورد حقوق و دستمزد خودداری می‌کنند تا از پرداخت دستمزد عادلانه به کارکنان، به خصوص زنان، طفره بروند. در موارد دیگر، ممکن است ساختار حقوق و دستمزد پیچیده و نامفهوم باشد و زنان در درک آن با مشکل مواجه شوند. عدم شفافیت در مورد حقوق و دستمزد، پیامدهای منفی متعددی برای زنان به همراه دارد. این امر، موجب می‌شود که زنان از ارزش واقعی کار خود بی‌اطلاع باشند و به دستمزد کمتری رضایت دهند. همچنین، می‌تواند به ایجاد حس بی‌عدالتی و نارضایتی در بین کارکنان زن منجر شود و زمینه سوء استفاده و استثمار آنان را فراهم کند. برای مقابله با این مشکل، لازم است که کارفرمایان ساختار حقوق و دستمزد خود را به طور شفاف و واضح به اطلاع کارکنان برسانند. این امر باید شامل اطلاعاتی در مورد معیارهای تعیین دستمزد، فرصت‌های ارتقا و افزایش حقوق، و همچنین حقوق و مزایای جانبی باشد. علاوه بر این، دولت‌ها نیز باید قوانینی را برای تضمین شفافیت در مورد حقوق و دستمزد وضع کنند. این قوانین باید کارفرمایان را ملزم به ارائه اطلاعات دقیق و روشن در مورد حقوق و دستمزد به کارکنان خود کند و همچنین، مکانیزمی برای رسیدگی به شکایات مربوط به عدم شفافیت و تبعیض در این زمینه را فراهم نماید. شفافیت در ساختار حقوق و دستمزد، نقشی اساسی در ایجاد عدالت و برابری در محل کار دارد. با تضمین شفافیت، می‌توان به زنان کمک کرد تا از ارزش واقعی کار خود آگاه شوند، دستمزد عادلانه دریافت کنند و در محیطی عاری از تبعیض و سوء استفاده، کار کنند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 100 بازدید

یونسکو: ۲۵۱ میلیون کودک در جهان از رفتن به مکتب محروم هستند

یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سراسر جهان ۲۵۱ میلیون کودک و نوجوان از رفتن به مکتب محروم هستند. این سازمان با نشر گزارشی تحت عنوان «وضعیت جهانی آموزش»، گفته است که در افغانستان و نیجریه از هر ده کودک و نوجوان، شش نفر آنان از رفتن به مکتب محروم هستند. براساس معلومات این گزارش، کودکان و نوجوانانی که در سراسر جهان از رفتن به مکتب محروم هستند شامل ۱۲۹ میلیون پسر و ۱۲۲ میلیون دختر هستند. همچنین گزارش یونسکو که با تمرکز به نقش رهبری در عرصه‌ی آموزش تهیه شده است، نشان می‌دهد که در یک‌دهه‌ی اخیر پیشرفت کمی در دسترسی به آموزش صورت گرفته است. سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد تاکید کرده است که از سال ۲۰۱۵ میلادی تا اکنون میزان کودکان و نوجوانانی که به آموزش دسترسی ندارند، تنها یک درصد کاهش یافته است. در گزارش آمده است که شکاف نگران‌کننده‌ای در عرصه‌ی دسترسی به آموزش میان کشورهای ثروتمند و کشورهای فقیر وجود دارد. در این گزارش آمده است که در کشورهای فقیر ۳۳ درصد از کودکان و نوجوانان از رفتن به مکتب محروم هستند، درحالی‌که این رقم در کشورهای با درآمد بالا تنها سه درصد است. یونسکو گفته است که کشورهای جنوب صحرای آفریقا با بزرگ‌ترین چالش در عرصه‌ی دسترسی به آموزش مواجه هستند و نیمی از کودکان محروم از مکتب در این کشورها زندگی می‌کنند. همچنین در بخشی از گزارش کاهش سرمایه‌گذاری در عرصه‌ی آموزش را از موانع اصلی بهبود وضعیت آموزش در جهان عنوان می‌کند. این نهاد نابرابری در هزینه‌های آموزشی میان کشورهای با درآمد بالا و کشورهای فقیر را نگران‌کننده خوانده است. مطابق گزارش سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد، در کشورهای با درآمد بالا، برای هر دانش‌آموز هشت هزار و ۵۴۳ دالر سرمایه‌گذاری می‌شود، اما این رقم در کشورهای با درآمد پایین و متوسط فقط ۵۵ دالر است. این نهاد افزوده است که این وضعیت در کشورهایی که با بدیهی مواجه هستند، بدتر است. آدری آزولی، مدیرکل یونسکو گفته است که «آموزش محرک اصلی جوامع مرفه، فراگیر و صلح‌آمیز است.» یونسکو خواستار سازوکارهای مالی نوآورانه در عرصه‌ی آموزش در سراسر جهان شده است.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 106 بازدید

نماینده ویژه کانادا: ما نمی‌توانیم حقوق زنان را قربانی تفاهم با حکومت افغانستان کنیم

دیوید اسپرول، نماینده ویژه کانادا برای افغانستان گفته است که کشورش نمی‌تواند حقوق زنان، آزادی بیان و حاکمیت قانون را قربانی تفاهم با حکومت سرپرست کند. دیوید اسپرول این اظهارات را در گفتگو با دگلوبن‌میل که امروز (دوشنبه، ۱۴ عقرب) منتشر کرده، مطرح کرده و گفته است: «آن‌ها [کشورهای غربی] نمی‌توانند، مردم افغانستان را چه در داخل و چه و در بیرون از کشور ترک کنند.» او با اشاره به اعتراضات شهروندان افغانستانی در داخل و بیرون از کشور بر آینده افغانستان ابراز خوش‌بینی کرده است. دیوید اسپرول گفته است که به‌گونه جمعی با نمایند‌گان دولت‌های غربی که با حکومت سرپرست تعامل دارند، مخالفت شدید خود را با آن‌چه در افغانستان زیر سلطه این گروه اتفاق می‌افتد ابراز کرده است. در گزارش آمده است که او و برخی از نمایند‌گان کشورها در دیدار با عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت امور خارجه‌ی حکومت فعلی، در مورد قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر این گروه گفتگو و آن را محکوم کرده‌اند. به باور اسپرول، سیاست‌های سخت‌گیرانه حکومت فعلی طی بیش از سه سال گذشته افزایش یافته است. این دیپلمات کانادایی همچنان مأموریتش در افغانستان را دشوار خوانده و حکومت فعلی را «انعطاف‌ناپذیر» عنوان کرده است. نماینده ویژه کانادا تاکید کرده است: «حکومت فعلی اهرم‌هایی را که ما در اختیار داریم درک می‌کنند، اما دوست دارند این اهرم‌ها برداشته شود.» گفتنی است که ماه گذشته میلادی، کانادا، آلمان، استرالیا و هالند یک پروسه حقوقی را برای پاسخ‌گویی حکومت فعلی در دادگاه لاهه راه‌اندازی کرده بودند. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره‌شان بر افغانستان، حقوق شهروندان، به‌ویژه زنان و دختران و اقلیت‌های قومی-مذهبی را نقض کرده‌اند. هرچند پیش از این نیز جامعه‌ی جهانی از رویکرد حکومت فعلی در برابر زنان انتقاد کرده بود، اما فعالان حقوق بشر و برخی از نهادهای بین‌المللی آن را برای تغییر وضعیت در کشور کارساز نمی‌دانند.

ادامه مطلب