سازمان‌ حقوق بشر ایران در تازه‌ترین مورد گزارش داده است که دولت این کشور دو شهروند افغانستانی، به‌شمول یک زن را به اتهام‌های مختلف اعدام کرده است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که دادگاه ایران روز (شنبه، ۲۶ عقرب) حکم اعدام چهار نفر به‌شمول دو شهروند افغانستانی از جمله یک زن را اجرا کرده است. همچنین خبرگزاری هرانا نیز در گزارشی گفته است که این حکم در زندان «قزل‌حصار» در کرج اجرا شده است. این نهاد‌های حقوق بشری در مورد هویت زن افغانستانی، و جرم وی چیزی نگفته است. اما بر اساس گزارش «خبرگزاری هرانا»، شهروند مرد افغانستانی، خالد تاجیک نام داشته که پیش از این به اتهام مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود. همچنین سازمان حقوق بشر ایران گفته است که جمهوری اسلامی دست‌کم ۹ زندانی دیگر از جمله دو شهروند کُرد را نیز اعدام کرده است. ایران از جمله کشورهای است که بیش‌ترین آمار اعدام متهم‌ها را در منطقه دارد. سازمان عفو بین‌الملل، بارها از این کشور خواسته است تا روند اعدام شهروندان ایرانی و سایر اتباع را متوقف کند.

سازمان جهانی صحت بازگشت اجباری مهاجرین افغانستانی از پاکستان را «مانع بزرگ» برای تلاش‌ها جهت محو ویروس پولیو خوانده و گفته است که این اقدام پاکستان به احیای این ویروس در منطقه کمک کرده است. براساس گزارش‌های سازمان جهانی صحت، افغانستان و پاکستان، دو کشوری در جهان اند که هنوز هم بیماری فلج اطفال از کودکان در آن قربانی می‌گیرد. در سال جاری میلادی، ۴۹ مورد در پاکستان و ۲۳ مورد این بیماری در افغانستان گزارش شده که نسبت به شش مورد در هریک از این دو کشور در سال ۲۰۲۳ میلادی، افزایش چشم‌گیری را نشان می‌دهد. آخرین مورد پولیو در پاکستان به تاریخ (۲۴ عقرب) در ایالت جنوب غربی بلوچستان که نصف موارد گزارش شده در سال ۲۰۲۴ را تشکیل می‌دهد، تایید شد. حمید جعفری، مدیر محو پولیو برای منطقه مدیترانه شرقی در سازمان جهانی صحت گفت: «تا زمانیکه پولیو کاملاً محو نشود، دوباره ظهور می‌کند و برمی‌گردد، و این چیزی است که ما حال در پاکستان [جایی‌که] تقریباً نیمی از ایالت‌ها و در افغانستان یک سوم ولایات آلوده اند، می‌بینیم.» او تاکید کرد: «به نظر من مانع عمده بازگشت اجباری اتباع افغانستان بود که منجر به حرکت عظیم و غیر قابل پیش‌بینی جمعیت‌ها در داخل پاکستان و آنسوی هر دو مرز و داخل افغانستان شد، بنابراین ویروس با این جمعیت‌ها حرکت کرد.» همچنین کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفته است که اخراج اتباع خارجی فاقد اسناد از سوی پاکستان منجر به بازگشت بیش از ۷۳۰ هزار مهاجر افغان از آگوست ۲۰۲۳ به افغانستان شده است. حمید جعفری همچنان گفت که عواملی از جمله عدم توانایی مقامات پاکستانی در انجام کمپاین‌های مداوم واکسن پولیو در ساحات تحت تاثیر تندروان و «تردید قابل توجه در مقابل واکسن و تحریم‌های جامعه» در افزایش موارد این بیماری نقش مهمی داشته است. مقامات پاکستان و سازمان جهانی صحت می‌گویند که تحریم واکسن در برخی مناطق نیز ناشی از تبلیغات دروغ است که گویا کمپاین‌های ضد پولیو توطیه‌ای غرب برای عقیم‌سازی کودکان مسلمان است. تندروان نیز تیم‌های پولیو را به جاسوسی به حکومت متهم کرده و هدف قرار می‌دهند. جعفری با اشاره به ممنوعیت وضع شده توسط مقامات حکومت سرپرست بر تیم‌های پولیو به دلیل نگرانی‌های امنیتی، گفت: «ما نمی‌توانیم واکسیناسیون خانه به خانه را تطبیق کنیم.» سازمان جهانی صحت همواره بر تطبیق خانه-به-خانه واکسن پولیو تاکید داشته و گفته است که این روش در مقایسه‌ با روش‌های دیگر موثرتر است، اما حکومت سرپرست تاکید داشته اند که این کمپاین در مساجد تطبیق شود.

شماری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله اسلامیک ریلیف و دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) با نشر یک گزارش مشترک گفته‌اند که زنان و مردان به دلیل نقش‌های متفاوت‌شان در خانواده و جامعه، به شکل‌های مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرند. با تغییرات اقلیمی و حوادث طبیعی شماری زیادی از زنان در افغانستان کسب‌وکار و حتی سرپناه خود را از دست داده و با چالش‌های مختلف به ویژه در روستا‌ها روبرو هستند. در این گزارش آمده است که زنان و مردان به دلیل نقش‌های متفاوت‌شان در خانواده و جامعه، به شکل‌های مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرند. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان به دلیل درآمد پایین، نبود دسترسی به آموزش و محدودیت در مشارکت در تصمیم‌گیری، بیشتر از مردان در معرض خطر هستند. این نهادها تاکید کرده‌اند که به طور سنتی، مردان در افغانستان مسوولیت کشت و زراعت هستند، در حالی که زنان عمدتاً در تولید لبنیات و نگهداری حیوانات خانگی فعالیت دارند و در زمان خشک‌سالی، حيوانات یا فروخته می‌شوند یا مورد استفاده غذایی قرار می‌گیرند، که این امر زندگی و معیشت سنتی زنان را به شدت تهدید می‌کند. در گزارش مشترک این سازمان‌ها آمده که در مناطق روستایی، مسوولیت آوردن آب بيشتر بر دوش زنان و کودکان است که در زمان کمبود آب، آنها مجبور به طی مسافت‌های طولانی برای آوردن آب هستند و همچنان زنان و کودکان در هنگام آوارگی با تهدیدات چندجانبه‌ی مانند کمبود پناه‌گاه‌های جداگانه، آزارهای جنسی و نبود دسترسی به خدمات صحی مواجه می‌شوند. همچنین وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث اخیرا اعلام کرده که یک تیم کاری با همکاری سازمان‌های بین‌المللی تشکیل داده تا امکان خشکسالی در سال آینده را بررسی کند. این اداره به نقل از مسوولان دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) گفته که ۱۰ میلیون دالر برای مدیریت خشکسالی در افغانستان اختصاص یافته و این بودجه برای توزیع بذرهای مقاوم به خشک‌سالی، معیشت جایگزین برای مردم آسیب‌دیده و تهیه خوراک حیوانات استفاده خواهد شد. سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی، پیش‌تر نیز بارها نگرانی خود را از پیامدهای منفی تغییرات اقلیمی در افغانستان اعلام کرده‌اند.

مسوولان محلی در ولایت ننگرهار می‌گویند که برخورد صاعقه [رعد و برق] با یک منزل مسکونی در ولسوالی سپین‌غر این ولایت، باعث جان باختن یک مرد و زخمی شدن یک زن و دو کودک شده است. سیف‌الله خالد، رییس اداره‌ی مبارزه با حوادث طبیعی ننگرهار گفته است که این رویداد روز گذشته (جمعه، ۲۵ عقرب) در روستای «سنگر باغ» از مربوطات ولسوالی سپین‌غر این ولایت رخ داده است. او تاکید کرد که صاعقه بر یک خانه‌ی مسکونی برخورد کرده که در پی آن، یک مرد جان باخته و یک زن و دو کودک زخمی شده‌اند. او درباره‌ی سن و جنسیت کودکان آسیب‌دیده از این رویداد جزییات ارائه نکرده است. همچنین داکتران در این شفاخانه وضعیت یکی از زخمی‌ها را وخیم اعلام کرده‌اند. از سویی هم، ریاست اطلاعات و فرهنگ در ولایت ننگرهار نیز ضمن تأیید این خبر گفته است که قربانی و زخمی‌های این رویداد اعضای یک خانواده هستند. قابل ذکر است که رویدادهای مشابه در این ولایت گزارش شده است.همچنان چندی قبل، در روستای «کاتک پایان» ولسوالی شهر بزرگ ولایت بدخشان، یک کودک ۱۵ ساله بر اثر برخورد صاعقه جان باخته است.

با موضوع حسادت در نزد کودک‌تان باید بصورت آگاهانه برخورد کنید تا تاثیر نامطلوبی بر کودک‌تان نداشته باشد. در ادامه به معرفی چندمورد از راهکارهای مفید می‌پردازیم که به مقابله با موضوع حسادت در کودک‌تان می‌تواند کمک کند. به حرف فرزندتان عمیقاً گوش دهید حسادت موضوعی سطحی نیست بلکه  ریشه ای عمیق دارد. با کودک خود صحبت کنید و به نگرانی ها و دلایل او که باعث چنین رفتاری می‌شود گوش دهید. گوش دادن به ترس ها، نگرانی ها و مشکلات فرزندتان به او کمک می‌کند که بر حسادتش غلبه کند. احساسات منفی را به احساسات مثبت تبدیل کنید جهت دهی مثبت به افکار منفی کودک به او کمک می‌کند با حسادتش مقابله کند. اگر خواهر، برادر و یا دوستش در تحصیل از او بهتر عمل می‌کند باید فرزندتان را تشویق کنید تا بجای اینکه نسبت به افراد بهتر از خود حس بدی داشته باشد بیشتر تلاش کند و خودش را رشد دهد. ممکن است فرزندتان رفتاری پرخاشگرانه و منفی از خودش نشان دهد اما شما باید نسبت به او مهربان و صبور باشید و او را سرزنش یا تنبیه نکنید. درک این نکته ضروری است که فرزند شما با موقعیت عاطفی دشواری دست و پنجه نرم می‌کند و برای مقابله با آن به حمایت و مهربانی شما نیاز دارد. اهمی‌ت به اشتراک گذاری و سهیم شدن را توضیح دهید هرکودکی باید اهمیت مهربانی و به اشتراک گذاری را بیاموزد. وقتی کودک یاد می‌گیرد که وسایل خود را با سایر کودکان به اشتراک بگذارد نه تنها می‌تواند دوستان بیشتری پیدا کند بلکه می‌تواند به محو احساس حسادتش نیز کمک کرده باشد. از مقایسه خودداری کنید مقایسه باعث ایجاد احساس منفی و بی ارزشی نزد افراد می‌شود. بنابراین لطفاً کودک‌تان را با سایر کودکان از جمله دوستان شان مقایسه نکنید. هر کودکی توانایی و رفتارهای منحصر به فرد خودش را دارا می‌باشد و استعدادهای متفاوتی دارد. کشف کنید که فرزند شما در چه زمینه ای خوب عمل می‌کند وکمکش کنید تا مهارت‌های خود را در همان زمینه تقویت کند و به آنها مسلط شود نه اینکه آنها را با دیگران در مقام مقایسه قرار دهید. بیش از حد از کودک خود تعریف نکنید شما به عنوان والدین فرزندتان را می‌پرستید و دوستش دارید و ممکن است گاهی بخاطر تلاش ها و سخت‌کوشی‌هایش از او تمجید کنید اما از افراط در این کار خودداری کنید. شاید هنگامی‌ که سایر کودکان از فرزند شما بهتر بوده اند متوجه شوید که در حال تمجید بیش از حد از فرزندتان هستید و سخنان شما به کودک تان اطمینان خاطر دهد. بنابراین از انجام این کار خودداری کنید. از مقایسه ی عملکرد تحصیلی خودداری کنید بهتر است از مقایسه ی عملکرد تحصیلی فرزندتان در مکاتب با خواهر، برادر و یا دوستانش خودداری کنید. انجام این کار باعث ایجاد احساس خصومت و حسادت می‌شود. اگر فرزندتان نمرات خوبی کسب نمی‌کند تشویقش کنید بجای مقایسه‌ی خودش با کسی که نمره‌ی خوبی گرفته تلاشش را بیشتر کند و شما نیز نباید او را به این خاطر مورد سرزنش قرار دهید. القای رفتار مثبت داشته باشید تا حد امکان از چیزهای که باعث ایجاد حسادت در فرزندتان می‌شود اجتناب کنید. شما باید از سنین پایین احساس عشق، به اشتراک گذاری و مهربانی را در وجود کودک‌تان رشد دهید. همچنین آموزش موضوع حسادت و جوانب آن نیز به کودک کمک می‌کند تا با روش بهتری با این حس مقابله کنند. زمان کافی را با آنها بگذرانید غالباً حسادت در کودکان به این دلیل شکل می‌گیرد که توجهی را که آنها می‌خواهند و شایسته‌ی آن هستند از شما دریافت نمی‌کنند. زمانی را در روز به تعامل با آنها اختصاص دهید، چه برای بازی کردن و چه بیرون بردنشان و ساعات و دقایقی را با آنها قدم زدن در فضای باز، انجام یک بازی خانوادگی، تماشای فیلم شبانه، خواندن کتاب قبل از خواب یا فقط نشستن و صحبت کردن با آنها درباره ی اتفاقات روزانه شان. کمک شان کنید حسادت را به یک هدف تبدیل کنند اینکه به دیگران نگاه کنیم که به چیزهایی دست می‌ یابند یا توانایی انجام کارهایی را دارند که ما نمی‌ توانیم، طبیعی است. این مسئله باعث حسادت ما می‌شود. اما چه می‌شود اگر به فرزندتان کمک کنید حسادت‌شان را به اهدافی تبدیل کنند که از صمیم قلب آرزوی آن را دارند؟ اگر به دوستی که خوب فوتبال بازی می‌کند حسادت می‌کنند تلاش کنید تا در یادگیری همان حرفه او را حمایت کنید تا به آن توانایی که در دیگران دیده اند و در خود ندیده اند دست پیدا کنند. سخن پایانی: در این مقاله سعی بر آن شده تا بهتری نکات در رابطه به فرزند پروری در باب موضوع حسادت به شما معرفی و توضیح داده شوند. در نهایت پس از هر راهنمایی و مشاوره، والدین آگاه آنهایی هستند که به درستی مطالعه می‌کنند و در زمی‌نه ی رشد فرزندشان با دانش و درک صحیح قدم برمی‌دارند. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

تیم کریکت پناه‌جویان زنان افغانستان، پس از سه سال انتظار، سرانجام با حمایت «کریکت بورد استرالیا» در ‌یک بازی نمادین به میدان می‌رود. بر اساس گزارش وب‌سایت رسمی کریکت استرالیا، تیم کریکت بورد «زنان پناه‌جوی افغانستانی» قرار است در ۳۰ ماه جنوری، ۲۰۲۵، در اولین بازی مقدماتی در برابر حریف خود که از سوی «کریکت بورد بدون مرز» سازمان‌دهی شده است، به میدان برود. در ادامه آمده است که بازی‌کنان تیم افغانستان، در یک اردوگاه تمرینی دو روزه در ملبورن به هم می‌پیوندند تا برای این مسابقه آماده شوند. پس از سه سال محرومیت ورزشی زنان در افغانستان و تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست در افغانستان، بازی‌‌کنان کریکت بورد زنان، به استرالیا پناهنده شده و به شکل پراگنده در شهرهای مختلف این کشور زندگی می‌کنند. نیک هاوکلی، مدیرعامل کریکت استرالیا، این مسابقه را جشنی برای همه کسانی دانسته که از اعضای تیم زنان افغانستان از زمان ورودشان به استرالیا حمایت کرده‌اند. وی تاکید کرد: «ما خوش‌حالیم که آرزوی آنان برای بازی با یک‌دیگر به واقعیت پیوسته است.» همچنین فیروزه امیری، یکی از بازی‌کنان تیم در گفتگو با رسانه‌ها تاکید کرد: «زمانی که تیمی برای افغانستان وجود ندارد، آنان نمی‌توانیم انگیزه‌ای برای ادامه‌ی بازی‌های شان داشته باشند.» خانم امیری در بخشی از صحبت‌هایش افزوده است: «بسیاری از دختران ما به فکر ترک کریکت و روی آوردن به ورزش‌های دیگر هستند. با این‌که استرالیا را به عنوان خانه‌ی دوم خود می‌دانم؛ اما همچنان آرزو دارم برای افغانستان بازی کنم.» این در حالی است که شورای بین‌المللی کریکت، اعلام کرده است که تنها هیأتی است که از کریکت زنان افغانستانی حمایت کرده و آن را سازمان‌دهی می‌کند. کریکت بدون مرز، از سال ۲۰۱۱ میلادی برای حمایت از فرصت‌های بازی برای بازی‌کنان زن ایجاد شده است. این سازمان یکی از حامیان اصلی این رویداد است و این بازی را فرصتی برای نمایش استعداد زنان افغانستانی در بیرون از کشور شان می‌داند.

وزارت مهاجران و عودت‌کنندگان حکومت سرپرست می‌گوید که با بازگشت ۱۴۰ هزار پناه‌جوی افغانستانی از ایران در یک ماه گذشته، شمار بازگشت‌کنندگان از این کشور به افغانستان طی یک سال اخیر به بیشتر از یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. عبدالمطلب حقانی، سخنگوی این وزارت گفته است که نزدیک به ۱۵۰ هزار مهاجر افغانستانی در یک ماه گذشته به افغانستان بازگشته‌اند که بخش عمده‌ای از آن‌ها از ایران بازگشته‌اند. آقای حقانی تاکید کرد که از مجموع ۱۵۰ هزار بازگشت‌کننده، حدود ۱۰ هزار نفر از پاکستان، ۲ هزار نفر از ترکیه و قریب به ۱۴۰ هزار نفر از ایران بازگشته‌اند. او افزود: «تعدادی از این افراد به طور داوطلبانه بازگشته‌اند، اما بسیاری دیگر به طور اجباری اخراج شده‌اند.» همچنین طبق گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، بین ژانویه و سپتامبر ۲۰۲۴، بیش از ۱.۵ میلیون شهروند افغانستان، عمدتاً از طریق مرزهای اسلام‌قلعه و زرنج، از ایران به افغانستان بازگشته‌اند. بازگشت‌کنندگان گزارش داده‌اند که تحت فشار شدیدی برای ترک ایران یا روبرو شدن با اخراج اجباری قرار دارند، که این امر جو بی‌اطمینانی و ترس را در میان مهاجرین افغان ایجاد کرده است. همچنین اداره توسعه بین‌المللی آمریکا گزارش داده است، بازگشت‌کنندگان که سال‌ها در ایران به دنبال فرصت‌های شغلی بهتر زندگی می‌کردند، هنگام بازگشت با شرایط دشواری روبرو هستند. بسیاری از آن‌ها از نبود خدمات و حمایت‌های اساسی ابراز نارضایتی می‌کنند. باید گفت که در حال حاضر، ایران میزبان میلیون‌ها مهاجر اهل افغانستان است که بسیاری از آن‌ها فاقد مجوز قانونی هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که ایران تحت فشار است تا تعداد قابل توجهی از این افراد را بازگرداند، به طوری که دولت ایران برنامه‌ریزی کرده است تا تا مارس ۲۰۲۵، دو میلیون افغانستانی را دیپورت کند. با افزایش تعداد بازگشت‌کنندگان، حکومت تحت فشار فزاینده‌ای قرار دارد تا نیازهای آن‌ها را برآورده کند. حدود ۶۰٪ از بازگشت‌کنندگان مسکن دائمی را اولویت اصلی خود می‌دانند، اما بسیاری در پیدا کردن مسکن مناسب با مشکل روبرو هستند. علاوه بر این، عدم وجود مدارک رسمی برای تعداد زیادی از بازگشت‌کنندگان دسترسی آن‌ها را به خدمات اساسی، سفر آزادانه یا یافتن شغل پیچیده‌تر کرده است.

سازمان بین‌المللی حفاظت از کودکان می‌گوید سالانه ۴.۹ میلیون کودک در جهان به دلیل بیماری‌های قابل پیشگیری جان خود را از دست می‌دهند. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از کشورها خواست که برای بهبود وضعیت کودکان اقدام کنند. سازمان بین‌المللی حفاظت از کودکان تاکید کرد که تغییرات اقلیمی، درگیری‌ها و بحران‌های بهداشتی جهانی را به‌عنوان تهدیدات جدی برای کودکان در سراسر جهان مطرح کرد. در خبرنامه با تاکید بر اهمیت اقدام فوری گفت: «اکنون زمان عمل است، نه سخن، هر کودک شایسته است تا فراتر از پنج سالگی زندگی و رشد کند.» سازمان حفاظت از کودکان درحالی از وضعیت کودکان ابراز نگرانی می‌کند که در بسیاری از مناطق درگیر جنگ و بحران، میلیون‌ها کودک در معرض خطرات جدی از جمله خشونت، سوء تغذیه و نبود دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی قرار دارند. قابل ذکر است که آمار مرگ و میر کودکان به‌ویژه در مناطق درگیری جنگ و‌ از جمله در غزه، سوریه، یمن، اوکراین و افغانستان بیشتر است. به دلیل بحران‌ها و درگیری‌ها در این مناطق کودکان کمتر دسترسی به خدمات بهداشتی دارند و در معرض خطرات جدی قرار گرفته‌اند. براساس یک گزارش دفتر حقوق بشر سازمان ملل حدود ۷۰ درصد از قربانیان تایید شده طی یک دوره شش‌ماهه در جنگ غزه زنان و کودکان بوده‌اند. در افغانستان نیز فقر گسترده و بحران‌های اقتصادی باعث شده‌اند که میلیون‌ها کودک از دسترسی به غذا، آموزش و امکانات اساسی محروم بمانند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بدخشان می‌گویند که در اثر واژگون‌شدن و سقوط یک موتر نوع «پاسو» به رودخانه در مسیر بهارک-فیض‌آباد این ولایت، شش نفر، به‌شمول سه زن و دو کودک جان باخته‌اند. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد عصر روز گذشته (جمعه، ۲۵ عقرب) در ساحه‌ی بین روستاهای «آب افشک» و «سمدره» رخ داده است. در خبرنامه آمده است که جسد راننده‌‌ی موتر از رودخانه خارج شده و تلاش برای بیرون کشیدن سایر اجساد ادامه دارد. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان تاکید کرد که جان باختگان این حادثه باشندگان اصلی شهر کابل و فعلی حوزه پنجم شهر فیض‌آباد بوده‌اند. فرماندهی پولیس بدخشان، علت وقوع این حادثه را توضیح نداده است. قابل ذکر است که حوادث ترافیکی در سراسر افغانستان سالانه جان صدها نفر را می‌گیرد و صدها زخمی نیز برجای می‌گذارد. علت وقوع اکثر این حوادث بی‌احتیاطی رانندگان، خرابی جاده‌ها و نبود علایم ترافیکی گفته می‌شود.

در ادامه اجرای جزای تعزیری بالا افراد توسط نیروهای حکومت سرپرست افغانستان، یک زن و ۱۰ مرد در ولایت ننگرهار در برابر همگان شلاق زده شدند. دادگاه عالی امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ عقرب) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این افراد به اتهام‌های «زنا، لواط و روابط نامشروع» هرکدام از ۳۰ تا ۳۹ شلاق زده شدند. در خبرنامه آمده است که حکم مجازات این افراد توسط دادگاه شهری، دادگاه ابتداییه ولسوالی سرخرود و دادگاه ابتداییه در ولسوالی غنی خیل ننگرهار صادر شده است. دادگاه عالی تاکید کرد که در مراسم شلاق این افراد مقام‌های محلی حکومت سرپرست از دادگاه‌های مختلف و باشندگان محل اشتراک کرده بودند. حکومت سرپرست از آغاز ماه عقرب تا اکنون ۸۵ تن را بخش‌های مختلف کشور در برابر همگان شلاق زده‌اند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده‌اند و پنج نفر را در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌اند. نهادهای حقوق‌ بشری اعدام و مجازات بدنی افراد را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.