دفتر بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که اگر ممنوعیت‌ آموزش دختران از سوی حکومت سرپرست ادامه پیدا کند، ازدواج کودکان دختر در این کشور ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که با ادامه‌ی محرومیت دخترا از آموزش، فرزند‌آوری زودهنگام در میان دختران نوجوان، ۴۵ درصد و مرگ‌و‌میر مادران میان زنان و دختران افغانستان ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت. در گزارش آمده است که افغا‌نستان تنها کشور در جهان است که در آن آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، «به‌عنوان یک سیاست» منع شده است و دختران نمی‌توانند به دانشگاه بروند. بخش زنان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، بیش از ۵۰ فرمان علیه زنان صادر کرده که تا اکنون هیچ کدام آن‌ها لغو نشده است. در ادامه آمده است که محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها بر حقوق زنان، تأثیرات گسترده بر زندگی آنان داشته است و ۸۲ درصد از زنان وضعیت سلامت روان خود را «بد» توصیف کردند. در گزارش آمده است که زنان افغانستان از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که بر وضعیت افغانستان تمرکز کنند و حقوق زنان، از جمله حق آموزش، کار و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های عمومی را بازگردانند. در ادامه آمده است که زنان افغانستان از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که بدون لغو تمام محدودیت‌ها علیه زنان، حکومت سرپرست را به رسمیت نشناسند. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان آموزش و کار زنان را منع کرده است. محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان با واکنش‌های جهانی مواجه است و کارشناسان سازمان ملل متحد آن را «جنایت علیه بشریت» خوانده‌اند.

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۳۰۹ میلیون تن در سال جاری میلادی در سراسر جهان با «ناامنی حاد غذایی» مواجه‌ هستند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که ۴۲ میلیون تن در ۴۵ کشور جهان در «وضعیت اضطراری یا بدتر از گرسنگی» قرار دارند. اما برنامه جهانی غذا از این کشورها نام نبرده است. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که تغییرات اقلیمی، درگیری‌ها، نابرابری، فقر و پیامدهای بیماری کرونا از عوامل گرسنگی این افراد در جهان است. در گزارش برنامه جهانی غذا آمده است: «این عوامل با سوق دادن میلیون‌ها انسان آسیب‌پذیر به ناامنی غذایی، هزینه‌های دسترسی افراد نیازمند را افزایش داده است. برنامه جهانی غذا فعالیت‌هایی را برای جستجو راه‌حل‌هایی برای رفع گرسنگی انجام می‌دهد.» بربنیاد آمار سازمان ملل متحد، ۶۰ درصد مردم گرسنه در مناطقی زندگی می‌کنند که تحت تأثیر درگیری‌ها قرار دارند. در حالی این نهاد این گزارش را نشر می‌کند که پیش از این سازمان جهانی غذا (WFP) اعلام کرده بود که تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان، یعنی ۱۹.۷ میلیون تن با گرسنگی حاد مواجه‌اند.

شماری از زنان معترض و اعضای گروه موسوم به «جنبش شنبه‌های ارغوانی» خواستار پرداخت حق عضویت افغانستان در سازمان ملل متحد از پول صندوق امانی در سوئیس شده‌اند. نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان به‌دلیل عدم پرداخت حق عضویت در سازمان ملل متحد، از حق رأی مجمع عمومی این سازمان محروم شده است. آقای فایق تاکید کرد که تعلیق حق رأی «مطابق طرزالعمل کاری مجمع عمومی سازمان ملل» است و جنبه‌ی سیاسی ندارد. سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل گفت: «مطابق منشور سازمان ملل، هر عضو مجمع عمومی که دو سال پی‌هم حق‌العضویت خود را نپردازد، حق رأی آن در این مجمع تا پرداخت وجوه لازم یا ارائه‌ی دلایلی که نشان دهد مشکل فراتر از کنترل کشور عضو است،‌ به تعلیق در می‎آید.» جنبش شنبه‌های ارغوانی با نشر اعلامیه‌ای گفته است که با احترام به منشور سازمان ملل متحد، از دبیرکل این سازمان می‌خواهد با محرومیت افغانستان از حق رأی، مردم این کشور و به‌ویژه زنان، اقوام آسیب‌پذیر و اقلیت‌های مذهبی را تحت فشار قرار ندهد و با پذیرش وضعیت افغانستان به‌عنوان شرایط اضطراری و خارج از حیطه‌ی اختیار مردم این کشور، اجازه دهد که افغانستان از حق رأی برخوردار باشد. در ادامه آمده است که حق رأی مهم‌ترین امتیازی است که نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد می‌تواند با استفاده از آن در برابر تصامیم و مواضع این سازمان و به‌ویژه کشورهای حامی حکومت سرپرست از منافع و حق شهروندان افغانستان دفاع کند. زنان معترض می‌گویند: «ما خواهان پرداخت حق عضویت افغانستان در سازمان ملل متحد از صندوق امانی و یا هم از کمک‌های هفته‌وار چهل میلیون دالری هستیم که به حکومت فعلی داده می‌شود.» این در حالی است که کرسی افغانستان در سازمان ملل متحد در حال حاضر در اختیار دیپلمات حکومت پیشین است. تلاش‌های حکومت فعلی برای تصاحب این کرسی ناکام مانده است.

بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان خواستار برخورداری از حقوق اولیه، برابری و کرامت انسانی هستند. این نهاد با باز نشرکردن گزارشی تحت عنوان «زنان توقف ناپذیر، جنبش زنان افغان» که از سوی این نهاد تهیه شده بود، نوشته است که زنان افغانستان همان حقوقی را می‌خواهند که همه‌ی زنان در سراسر جهان می‌خواهند. در گزارش آمده است که زنان و دختران در افغانستان، خواستار برخورداری از حقوق اولیه‌ی شان هستند. گزارش به نقل از زنان افغانستان نوشته است: «ما نمی‌خواهیم قلعه‌ای در آسمان ساخته شود. ما حقوق اولیه خود را می‌خواهیم.» بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز نوشته: «آن‌چه زنان افغانستانی می‌خواهند، همان چیزی‌ست که همه‌ی زنان می‌خواهند؛ زندگی به انتخاب خود، با برابری و کرامت داشته باشند.» این نهاد سازمان ملل متحد می‌گوید که هرچند حکومت فعلی در تلاش حذف زنان افغانستان از جامعه، فضای عمومی، آموزشی و بخش‌های تصمیم‌گیری هستند؛ اما زنان این محدودیت‌ها را نمی‌پذیرند و از تلاش‌هایشان دست بر نمی‌دارند. بخش زنان سازمان ملل متحد، پیش از این افغانستان را یکی از خطرنا‌ک‌ترین کشورهای برای زنان و دختران توصیف کرده بود. این در حالی است که حکومت فعلی در نزدیک به سه سال گذشته، با صدور بیش از ۵۰ فرمان زنان و دختران را از تمام حقوق‌شان محروم کرده و آنان را از زندگی عمومی نیز حذف کرده است.

صندوق امانی ویژه‌ی سازمان ملل متحد برای افغانستان گفته است که در افغانستان زنان و دختران با چالش‌های نامتناسبی از جمله‌ محدودیت‌های حکومت سرپرست روبرو هستند و بر حفظ تمرکز بر سرمایه‌گذرای بر زنان و حمایت از آنان تاکید شود. این صندوق با نشر گزارشی نوشته است که صندوق امانی ویژه‌ی سازمان ملل متحد از سال ۲۰۲۱ میلادی تا اکنون بیش از ۱.۶۷ میلیون زن را در سراسر افغانستان حمایت کرده است. در گزارش آمده است که سرمایه‌گذاری روی زنان و دختران در افغانستان بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. در ادامه آمده است که مردم افغانستان در سال‌های اخیر با مشکل‌های فوق العاده‌ای مواجه بوده‌اند. دهه‌ها درگیری همراه با بلایای طبیعی و تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی، رنج بسیار زیادی را به همراه داشته است به‌ویژه برای زنان که حقوق آنان به میزان قابل توجهی تضعیف شده است. این صندوق نوشته است که برای رسیدگی به مسایل پیچیده، تلاش دارند که زنان را به عنوان عوامل تغییر مثبت توان‌مند کند. این نهاد تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبرو هستند و برابری جنسیتی در کار آنان نقش اساسی دارد. صندوق امانی ویژه‌ی سازمان ملل متحد برای افغانستان تصریح کرد که با استفاده از رویکرد «توسط زنان، برای زنان» ابتکارات تحت رهبری زنان را اولویت‌بندی می‌کند و ابزارهای موفقیت را در اختیار آنان قرار می‌دهند. این صندوق، بیش از ۹۰ «خانه بهداشت خانواده» را ایجاد کرده است. کلینیک‌های اجتماعی با کارکنان و قابله‌های محلی که مراقبت‌های بهداشتی ضروری باروری، مادر و کودک را ارائه می‌دهند. در بخش از این گزارش آمده است که نرخ باسوادی در میان زنان ۲۳ درصد است که این آمار در روستاهای کشورها حتا کم‌تر نیز می‌باشد. صندوق، استقلال اقتصادی برای زنان را مهم عنوان کرده و گفته است که شرکت‌های کوچک و متوسط متعلق به زنان را هدف قرار می‌دهد. به سرمایه، مهارت‌ها و بازار، زنان کارآفرین را حمایت می‌کند. این نهاد افزوده که بیش از ۷۰ درصد از شرکت‌های کوچک و متوسط تحت حمایت صندوق متعلق به زنان است. صندوق امانی ویژه‌ی سازمان ملل متحد برای افغانستان همچنان نوشته که کار سازمان ملل متحد در افغانستان مملو از چالش‌ها، به‌ویژه محدودیت‌هایی‌ست که بر نقش زنان در سازمان‌های غیردولتی محلی و بین‌المللی تأثیر می‌گذارد. این در حالی است که حکومت سرپرست کار زنان در نهادهای دولتی و غیردولتی را ممنوع کرده است.

ارشاد ملک، مدیر بخش افغانستان در خیریه «نجات کودکان» می‌گوید که تخمین زده می‌شود، زندگی‌ حدود ۳۱۰ هزار کودکان از سیل در شمال افغانستان متاثر شده است و آنها «همه‌چیزشان» را از دست داده‌اند. آقای ملک به رویترز گفت: «جان‌ و معیشت کودکان شسته شده ... سیل‌ ناگهانی روستاها را فراگرفته، خانه‌ها را از بین برده و دام‌ها را کشته است.» همچنین سازمان جهانی صحت نیز در بیانیه‌ای گفته است که هفت تن داروی ضروری، تجهیزات پزشکی و بسته‌های کمک برای سیل‌زدگان فرستاده است و پیش از آن هم دارو برای درمان عفونت ریه، اسهال و سوء‌ تغذیه برای حدود ۲۰ هزار نفر و تجهیزات لازم را برای مداوای ۵۰۰ نفر آسیب‌دیده تهیه کرده بود. جمشید تنولی، نماینده این سازمان در افغانستان گفت که امدادگران در محل حضور دارند و بی‌وقفه برای کمک به سیل‌زدگان تلاش می‌کنند. از سویی هم، محمد ابراهیم عمری، ریيس امور مهاجران حکومت فعلی در ولایت بغلان، در بازدید از ولسوالی‌های برکه و بغلان مرکزی که بیشترین خسارت را در سیل دیده‌اند، افزود: «در روستای شیخ جلال و شهرک صلح ولسوالی بغلان مرکزی و در روستای شرشر ولسوالی برکه براثر سیلاب ۳۱۵ تن کشته، ۱۶۳۰ تن زخمی و ۲۶۶۵ باب منزل به‌طور کلی و قسمی تخریب و یک هزار دام تلف شده است.» در خبرنامه این وزارت آمده است که در ولسوالی‌های خرم و سارباغ ولایت سمنگان نیز سیل خسارات هنگفت وارد کرده است، یک نفر جان باخته و یک کودک ناپدید شده است و ۶۰ خانه، ۳۰ دکان، شبکه برق محلی، پل‌ها، کانال‌های آبیاری و زراعتی از بین رفته‌اند. این وزارت می‌گوید آمارها اولیه هستند و احتمال افزایش آمار خسارات مالی و جانی وجود دارد. باید گفت که باران سیل‌آسا و سیل هر سال در افغانستان قربانی می‌گیرد، به‌ویژه خانه‌های گلی در روستاهای دورافتاده آسیب‌پذیری بیشتری دارند. در ماه گذشته نیز بیش از صد نفر براثر سیل باختند. به گفته سازمان ملل، افغانستان ششمین کشوری است که بیشترین آسیب‌پذیری و کمترین آمادگی را در برابر تغییرات اقلیمی دارد.

برنامه‌ جهانی غذا در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که سه میلیون کودک در سراسر افغانستان مبتلا به سوءتغذیه هستند. این نهاد امروز (جمعه، ۲۱ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «اما آن‌ها (برنامه جهانی غذا) تنها می‌توانند از هر سه کودک مبتلا به سوءتغذیه از یک نفر آنان حمایت کنند.» برنامه جهانی غذا تاکید کرد که کودکان بار اصلی کاهش کمک‌ها به افغانستان را تحمل می‌کنند و برای رسیدگی به وضعیت آنان تأمین مالی پایدار حیاتی است. این در حالی است که نهادهای سازمان ملل متحد پیش از این نیز بارها از تأثیرات کاهش کمک‌ها بر روند امداد رسانی در افغانستان، هشدار داده‌اند. بر اساس آمار اوچا یا نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل محتد برای افغانستان، در سال جاری میلادی ۲۳.۷ میلیون نفر در کشور نیاز به کمک بشردوستانه دارند، اما آن‌ها تنها می‌توانند به حدود ۱۷ میلیون نفر کمک کنند.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان، بر آموزش با کیفیت، تضمین دسترسی به منابع و توان‎مندسازی قابله‌ها در سراسر کشور تاکید کرده است. این نهاد امروز (چهار شنبه، ۱۹ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که برای توانمندسازی قابله‌ها باید سرمایه‌گذاری شود. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تاکید کرد: «ما باید در ایجاد محیطی سرمایه‌گذاری کنیم که قابله‌ها را قادر می‌کند که کارهای حیاتی خود را انجام دهند.» در ادامه آمده است که آنان از طریق ایجاد راه‌هایی برای آموزش با کیفیت، تضمین دسترسی به منابع و توان‌مندسازی قابله‌ها برای مشارکت فعال به عنوان شرکای برابر در سیستم‌های بهداشتی، تلاش می‌کند. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، پیش‌تر نیز گفته بود که یکی از راه‌های سلامتی برای زنان و دختران در سراسر کشور، آموزش قابله‌ها است. باید گفت که پس از بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران در افغانستان، برخی از نهادهای سازمان ملل متحد از برگزاری دوره‌های کوتاه مدت آموزشی برای قابله‌ها و کارمندان پزشکی زن در ولایت‌های مختلف کشور خبر داده است. سازمان ایمرجنسی، افغانستان را دارای بالاترین آمار مرگ‌ومیر مادران در جهان خوانده است. کم‌بود مرکزهای صحی، کارمندان متخصص پزشکی و پایین بودن سطح آگاهی مردم از جمله دلیل‌های اصلی مرگ‌ومیر مادران و نوزادان گفته شده است. پیش از این سازمان جهانی صحت نیز اعلام کرده بود که در سطح جهان در هر دو دقیقه یک زن در اثر عامل‌های مرتبط با بارداری یا زایمان جان می‌دهند، بیش‌ترین موردهای مرگ‌ومیر مادران در منطقه‌های فقیرنشین و درگیر منازعه رخ می‌دهد. سازمان جهانی صحت گفت که در افغانستان، در هر دو ساعت یک زن در حین زایمان یا در جریان حاملگی جان می‌دهند. این سازمان نیز گفته است که قابله‌ها نقش مهم در کاهش مرگ‌ومیر مادران و کودکان دارند.