هانا نیومن، عضو پارلمان اروپا، اخراج مهاجران افغانستان از ایران را «شکست جمعی و جنایت در حال وقوع» عنوان کرده و می‌گوید که ایران این مهاجران را «به جهنم» اخراج می‌کند. خانم نیومن در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «این مهاجرت نیست؛ این اخراج با زور، مقیاس و ترور است. بدون بررسی قانونی، بدون دسترسی به پناهندگی، بدون روند قانونی.» همچنین وی در پیوند به اظهارات سه سال قبل اتحادیه اروپا که گفته بود مهاجران افغانستان می‌توانند به ایران بروند، آن را «ریاکاری» خوانده است. او در بخشی از پیامش افزوده است که ایران یکی از امضاکنندگان اسناد ملل متحد در امور پناه‌جویان است و اقدام این کشور در خصوص اخراج اجباری مهاجران افغانستان، اخراج جمعی و غیرقانونی است. او در ادامه افزوده است: «این فقط هرج و مرج پس از جنگ نیست. این سیاست عمدی دولت ایران است.» هانا نیومن با انتقاد از رویکرد اتحادیه اروپا در قبال مهاجران افغانستان افزوده است، در حالی که افرادی با ویزه‌های معتبر، مدارک تحصیلی و حتی کودکان، از خانه‌های‌شان بیرون کشیده می‌شوند، در مرز رها می‌شوند، اسناد شان پاره می‌شود؛ اما اتحادیه اروپا سه سال قبل گفت: «آنان (پناه‌جویان افغانستان) در ایران در امان خواهند بود و افغان‌ها باید به دنبال حمایت منطقه‌ای باشند.» او در این رشته نوشتار تصریح کرده است: «ایران میزبان امنی نیست، پاکستان خط قرمز را نگه نخواهد داشت و حکومت سرپرست هیچ‌کس را دوباره ادغام نخواهد کرد.» هانا نیومن افزوده است که زنان پناه‌جوی افغانستان به زیر حاکمیت ساختاری بازگردانده می‌شوند که وجودشان را حذف می‌کند. او تاکید کرده است: « این بازگشت نیست. این رها شدن است! بدون غذا و بدون مدارک. زنان مجرد به دلیل نداشتن سرپرست مرد از سرپناه محروم می‌شوند.» از طرفی هم این عضو پارلمان اروپا خواستار بودجه فوری کمیشنری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد و سازمان بین‌المللی مهاجرت برای رسیدگی به مهاجران افغانستان شده است. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند.

ملاله یوسفزی، برنده جایزه صلح نوبل می‌گوید که حمایت از ورزشکاران زن افغانستان، به‌ویژه آنانی که در تبعید به‌سر می‌برند، نمادی از «شجاعت و جسارت» و شکلی از مقاومت در برابر محدودیت‌ها است. خانم یوسفزی این اظهارات را در گفتگو با شبکه خبری سی‌ان‌ان، مطرح کرده و گفته است: «خواستار اقدام جدی و فوری نهادهای ورزشی جهانی برای به رسمیت شناختن و حمایت از تیم‌های ورزشی زنان افغانستان هستم.» وی در ادامه تاکید کرد: «آنها (سازمان‌های بین‌المللی ورزشی) قطعاً می‌توانند فرصت‌هایی برای بازی این بازیکنان پیدا کنند. این نوعی مقاومت در برابر حکومت سرپرست است، وقتی به زنان افغان قدرت می‌دهیم تا بازی کنند.» او افزوده است: «حکومت فعلی به معنای واقعی کلمه ورزش، تحصیل و کار زنان را ممنوع کرده است و فعالان افغانستان‌ از وضعیت کنونی به عنوان «آپارتاید جنسیتی» یاد می‌کنند.» او به سرنوشت تیم ملی فوتبال زنان افغانستان اشاره کرد که پس از تسلط حکومت فعلی در سال ۲۰۲۱، به تبعید رفت و اکنون در استرالیا مستقر است. ملاله که در جریان جام جهانی فوتبال زنان با این تیم دیدار کرده بود، از فیفا خواسته است این تیم را به رسمیت بشناسد. با این حال، علی‌رغم تصویب استراتژی اقدام برای فوتبال زنان افغانستان از سوی فیفا، هنوز هیچ رسمیتی برای این تیم صادر نشده است. مرسل سادات، یکی از بازیکنان تیم فوتبال زنان افغانستان، نیز در این گفت‌وگو گفت: «ما قبلاً شانس رقابت در دو جام جهانی را از دست داده‌ایم. فیفا باید برای توقف تبعیض جنسیتی و فراموش‌نشدن زنان و دختران در افغانستان اقدام کند.» ملاله یوسفزی به اقدام اخیر شورای بین‌المللی کریکت (ای‌سی‌سی) اشاره کرد که یک گروه ویژه برای حمایت از زنان کریکت‌باز افغانستان‌ در تبعید تشکیل داده است. او تاکید کرد: «ما می‌توانیم در خارج از کشور برای تمام زنان افغان تبعیدی که جان خود را به خطر انداخته‌اند، کارهای زیادی انجام دهیم. ایجاد فرصت برای تیم‌های فوتبال و کریکت زنان افغانستان نه تنها عدالت است، بلکه پیامی روشن به حکومت فعلی است که زنان سکوت نخواهند کرد.» خانم، یوسفزی از نهادهای ورزشی جهان خواست تا خود را برای ایجاد تغییر اجتماعی «به چالش بکشند» و گفت: «نمی‌توانند به ما بگویند که حمایت از این زنان سخت است. ورزش متعلق به ورزشکاران است، نه به سیاستمداران یا ایدئولوژی‌ها.»

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایند‌گی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بازگشت مهاجران از ایران باید در صورت امکان داوطلبانه، ایمن و همراه با کرامت انسانی باشد. آقای فایق روز (چهارشنبه، ۱۸ سرطان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نسبت به «اخراج اجباری، رفتارهای غیرانسانی، توهین‌آمیز و تحقیرآمیز» با مهاجران افغانستانی در ایران ابراز نگرانی کرده است. همچنین وی در پیامش با اشاره به اخراج مهاجران اهل افغانستان، «چه دارای مدارک قانونی و چه بدون مدارک» تاکید کرده است که وضعیت مهاجران به‌صورت کتبی به مراجع مربوط اطلاع داده شده است. وی در بخشی از پیامش افزوده است که تداوم نپرداختن حقوق، اخاذی پول و رفتارهای تحقیرآمیز با مهاجران افغان، مغایر با اصول انسانی و اسلامی است. این در حالی است که نادر یاراحمدی، مدیرکل امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت امور داخله ایران، اعلام کرده که از ابتدای سال جاری تا کنون، بیش از ۷۱۷ هزار مهاجر افغان از ایران خارج شده‌اند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد نیز گفته که تا پایان ماه جون سال جاری میلادی، نزدیک به ۹۴۹ هزار مهاجر افغان به کشور بازگشته‌اند. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند.

منابع محلی از ولایت پکتیکا می‌گویند که افراد ناشناس دو عضو یک خانواده به شمول یک زن را در این ولایت به شکل بسیار فجیع به قتل رسانده و چهار تن دیگر را زخمی کرده‌اند. دست‌کم دو منبع با تایید این موضوع گفته‌اند که این رویداد (سه‌شنبه‌شب، ۱۷ سرطان) در روستای «گودلو» از مربوطات ولسوالی یحیی‌خیل ولایت پکتیکا رخ داده است. منبع تاکید کرده است که در این رویداد یک مرد و یک زن به قتل رسیده‌اند و چهار عضو دیگر خانواده که شامل دو کودک، یک زن و یک مرد می‌باشند، به شدت زخمی شده‌اند. منبع در ادامه افزوده است که تمام این افراد اعضای یک خانواده هستند. به گفته‌ی منبع، زخمیان این رویداد جهت تداوی به شفاخانه منتقل شدند. در ادامه آمده است که عاملان این حمله با استفاده از چاقو، بر این افراد حمله کرده‌اند. منبع تصریح کرده است که تا اکنون انگیزه و دلیل این رویداد مشخص نیست و مقام‌های حکومت سرپرست در ولایت پکتیکا نیز در این مورد ابرازنظر نکرده‌اند. این رویداد در حالی رخ داده است که در هفته‌های اخیر، موارد سرقت، اختطاف و سایر جرایم جنایی در برخی ولایت‌های کشور افزایش یافته است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

سازمان عفو بین‌الملل درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که جامعه‌ی جهانی همچنان در مواجهه با «وضعیت فاجعه‌بار» افغانستان سردرگم است و یک «اقدام هماهنگ و مبتنی بر اصول انسانی» در رابطه به وضعیت افغانستان به‌شدت ضروری است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای از قطع‌نامه‌ی مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره‌ی افغانستان و درخواست‌ها در آن برای لغو فرمان‌‌های حکومت سرپرست علیه زنان و انجام تحقیقات در مورد تخلفات حقوق‌ بشری جاری و گذشته در افغانستان، استقبال کرده است. سازمان عفو بین‌الملل در ادامه تاکید کرده است که سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی باید اطمینان حاصل کنند که این قطع‌نامه با اقداماتی فوری و مؤثر در راستای حمایت از حقوق بشر تمامی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران همراه شود. در ادامه آمده است که این قطع‌نامه در پی قطع‌نامه‌های متعدد شورای امنیت در مورد افغانستان صادر شده که هنوز به‌طور کامل اجرایی نشده‌اند. عفو بین‌الملل افزوده است که از جمله قطع‌نامه ۲۶۸۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در اپریل سال ۲۰۲۳ میلادی صادر شد و در آن از حکومت فعلی خواسته شده بود به‌ سرعت تمامی فرمان‌هایی را که حقوق بشری زنان و دختران را محدود می‌کند، لغو کنند، هنوز اجرایی نشده است. همچنین عفو بین‌الملل در بخشی از اعلامیه‌اش به وضعیت مهاجران و پناهندگان افغا‌نستان نیز اشاره کرده و گفته است که آنان در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و با اخراج‌های دسته‌جمعی، بازداشت‌های خودسرانه و شرایط دشوار، به‌ویژه در ایران و پاکستان روبرو هستند. این نهاد افزوده است در حالی که بیش از هر زمان دیگری به برنامه‌های اسکان مجدد برای شهروندان در معرض خطر افغانستان نیاز است، چندین کشور این برنامه‌ها را متوقف کرده‌اند و هم‌زمان بودجه کمک‌های بشردوستانه نیز کاهش یافته است. عفو بین‌الملل گفته است: «ما بار دیگر تأکید می‌کنیم که حقوق بشری مردم افغانستان، از جمله زنان، دختران و اقلیت‌های مذهبی و قومی، قابل معامله نیست.» این نهاد از جامعه‌ی جهانی خواسته است که «مشارکت کامل، برابر، معنادار و ایمن زنان افغانستان و اقلیت‌ها را در تمامی روندهای تصمیم‌گیری، از جمله ابتکارات تحت رهبری سازمان ملل، تضمین کند.» مجمع عمومی سازمان ملل متحد دو روز قبل قطع‌نامه‌ای را با عنوان «وضعیت افغانستان» با ۱۱۶ رأی موافق، دو رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع تصویب کرد. آمریکا و اسرائیل به این قطع‌نامه رأی مخالف دادند.

تاج‌الدین اویواله، نماینده یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که وضعیت مهاجران در مرز با ایران دشوار است. آقای اویواله این اظهارات را روز (سه‌شنبه، ۱۷ سرطان) با نشر یک نوار تصویری در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که روزانه حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار تن در حال بازگشت از ایران هستند. قابل ذکر است که در روزهای اخیر هزاران تن در مرز اسلام‌قلعه بدون دسترسی به سرپناه، خدمات بهداشتی یا غذایی در وضعیت بحرانی به‌سر می‌برند. محمدصادق معتمدیان، والی تهران، گفته که روند بازداشت و اخراج مهاجران افغان چهار برابر افزایش یافته است. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند.

مسوولان محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که در اثر جاری شدن سیلاب، فرو ریختن سقف خانه و رانش زمین در این ولایت، چهار کودک جان باخته و سه کودک دیگر زخمی شدند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفته است که این رویدادهای طبیعی در ولسوالی‌های نازیان، بتی‌کوت و کوزکنر این ولایت رخ داده است. وی در ادامه تاکید کرده است که یک کودک در ولسوالی نازیان در نتیجه‌ی فرو ریختن سقف یک خانه‌ جان باخته و سه کودک دیگر زخمی شده‌اند. او در ادامه افزوده است که زخمی‌های این رویداد طبیعی برای درمان به شفاخانه‌ی حوزوی ننگرهار منتقل شده‌ و وضعیت سلامتی آنها پایدار است. سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار در بخشی از صحبت‌هایش گفته است که یک کودک دیگر در ولسوالی کوزکنر این ولایت در نتیجه‌ی جاری شدن سیلاب جان باخته است. او در ادامه افزوده است که دو کودک دیگر در ولسوالی بتی‌کوت در نتیجه‌ی رانش زمین جان باخته‌اند. سید طیب حماد تصریح کرد که حدود ۲۵۰ خانه در ولسوالی‌های گوشته و لعل‌پور این ولایت تخریب و حدود ۵۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی نیز از بین رفته است.

منابع محلی از ولایت قندهار می‌گویند که یک زن جوان در ناحیه‌ی سوم شهر قندهار خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم دو منبع با تایید این موضوع گفته‌اند که این زن پس‌ازچاشت روز (شنبه، ۱۴ سرطان) خود را در اتاقش حلق‌آویز کرده و فوت کرده است. منبع تاکید کرده است که این زن ۲۹ سال سن داشت و دومین زن شوهرش بوده است. همچنین منبع در بخشی از صحبت‌هایش افزوده است که این زن جوان در زندگی مشترک با همسر دوم شوهرش با مشکلاتی مواجه بوده است. منبع دلیل و علت خودکشی این زن جوان را خشونت خانوادگی عنوان کرده است. به گفته‌ی منبع، این زن مدتی پیش از طریق تلفن با شوهرش آشنا شده و ازدواج کرده بود، اما شوهرش به‌دلیل مشکلات اقتصادی به‌تازگی او را به خانه‌ی پدرش فرستاده بود. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت قندهار تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به خدمات صحی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها در بین زنان و جوانان بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با توجه به کاهش ‏کمک‌های جهانی برای افغانستان، آینده‌ی بازگشت‌کنندگان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.‏ این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با بازگشت ۱.۴ میلیون نفر در سال ‏جاری، نیاز به کمک در افغانستان تشدید شده است.‏ کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که برای شروع دوباره به حمایت ‏نیاز دارد.‏ این روزها اخراج مهاجران از ایران به‌شدت ادامه دارد.‏ براساس آمار، روزانه ده‌ها هزار نفر از مرزهای غربی وارد افغانستان می‌شوند. عمده‌ی ‏بازگشت‌کنندگان خانواده‌های مهاجر هستند.‏ بازگشت مهاجران در وضعیتی است که بحران اقتصادی افغانستان با کاهش ‏کمک‌ها روبه وخامت است.‏ این در حالی‌ است که روزانه شمار زیادی از مهاجران افغانستانی، به‌ویژه زنان و کودکان، از مرز ایران وارد افغانستان می‌شوند. براساس گزارش‌ها، مادران، کودکان، زنان باردار و افراد سالمند از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در میان مهاجران به‌شمار می‌روند که به خدمات بهداشتی، غذا و سرپناه نیاز فوری دارند. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند. اسکندر مومنی، وزیر داخله ایران که حدود ۴۰۰ هزار مهاجر افغانستانی از کشور اخراج شده‌اند. او گفت که مصوبه دولت به مجلس ایران ارسال شده تا طرح سامان‌دهی مهاجران اجرایی شود.