شفاخانه امرجنسی در کابل درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در پی انفجارهای عصر امروز (چهارشنبه، ۲۳ میزان) در کابل، ۴۰ نفر، به‌شمول پنج کشته به این شفاخانه منتقل شده‌اند. این شفاخانه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در اثر انفجارهای امروز کشته‌شدگان و زخمیان شامل زنان و کودکان هستند. در اعلامیه آمده است که ۱۰ نفر از زخمیان در وضعیت وخیمی قرار دارند. دژان پنیک، مدیر شفاخانه امرجنسی در کابل گفته است: «ما شروع به پذیرش آمبولانس‌هایی پر از مجروح کردیم و متوجه شدیم که انفجارهایی در چند کیلومتری شفاخانه‌ی ما رخ داده است.» او افزوده است: «تا کنون ۴۰ نفر، از جمله زنان و کودکان به محل رسیده‌اند. آنان زخم‌های ناشی از ترکش، ترومای غیرنافذ و سوختگی دارند.» شفاخانه امرجنسی گفته است که آمار زخمیان و کشته‌شدگان این انفجار ابتدایی است. قابل ذکر است که حوالی ساعت ۴:۰۰ عصر امروز صدای انفجارهای مهیب در کابل شنیده شد. در پی آن، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست اعلام کرد که این صداها ناشی از انفجار یک تانکر تیل است. اما ساعتی بعد، تلویزیون دولتی پاکستان گزارش داد که ارتش این کشور یک مقر «فتنه‌ی خوارج» را در کابل هدف حمله‌ی هوایی قرار داده است. پاکستان از اصطلاح «فتنه‌ی خوارج» برای تحریک طالبان آن کشور (تی‌تی‌پی) استفاده می‌کند. همچنین یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل در افغانستان گفته است که درگیری میان پاکستان و نیروهای حکومت سرپرست تلفات سنگینی بر غیرنظامیان وارد کرده است.

از کتاب تازه‌ای با عنوان «تا امر ثانی: حقایق ناگفته از مقاومت زنان افغانستان برای آزادی» اثر منیژه رامزی، آموزگار پیشین دانشگاه کابل و فعال حقوق بشر در مرکز نویسندگان ترکیه رونمایی شد. مراسم رونمایی این کتاب روز (دوشنبه، ۲۱ میزان) در مرکز نویسندگان ترکیه برگزار شد و در این اثر وضعیت زنان افغانستان پس از سقوط جمهوریت بررسی شده و بر دادخواهی، آگاهی‌رسانی و مبارزه برای حق آموزش و کار زنان تاکید شده است. منیژه رامزی، نویسنده‌ی این کتاب با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «کتاب تا امر ثانی به تمام زنانی تقدیم شده است که با وجود تهدید، فشار و تبعیض، هنوز برای حق آموزش، کار و آزادی در افغانستان می‌جنگند. آنان الهام‌بخش‌ترین چهره‌های مقاومت مدنی در دوران تاریکی کنونی‌اند.» در اعلامیه آمده است که این اثر که به همکاری «شبکه جهانی مبارزه با افراط‌گرایی» تهیه شده، در چهار محور اصلی به بررسی تاریخ مبارزات زنان، دستاوردهای بیست‌ساله، پیامدهای محرومیت از آموزش و کار پس از ۲۰۲۱ و تلاش زنان برای آینده افغانستان پرداخته است. پژوهش انجام‌شده در این کتاب نشان می‌دهد که پس از ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ میلادی، بیش از ۲.۲ میلیون دختر از رفتن به مکتب و حدود ۱۰۰ هزار زن از تحصیلات عالی محروم شده‌اند. همچنین یافته‌های این کتاب افزایش فقر، ازدواج اجباری، خودکشی و مشکلات روانی را از پیامدهای مستقیم محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان دانسته است. در حالی این کتاب از وضعیت موجود انتقاد می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. حکومت فعلی در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران بست، در حالی که ‏بخش صحت افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

فرماندهی پولیس ولایت بادغیس درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که فردا (پنج‌شنبه، ۲۴ میزان) حکم «قصاص/اعدام» بر یک نفر در این ولایت اجرا می‌شود. صدیق‌الله صدیقی، سخنگوی فرماندهی پولیس بادغیس امروز (چهارشنبه، ۲۳ میزان) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این حکم حوالی ساعت ۷:۰۰ فردا صبح در استادیوم ورزشی شهر قلعه‌ نو، مرکز این ولایت اجرا می‌شود. آقای صدیقی در ادامه او از باشندگان این ولایت خواسته است که به محل اجرای حکم حاضر شوند، اما از آوردن تلفن همراه و هرگونه وسایل تصویربرداری خودداری کنند. قابل ذکر است که این یازدهمین نفر است که توسط حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان اعدام می‌شود‌ و دومین مورد از اجرای حکم اعدام در بادغیس است. حکومت فعلی پیش از این ۱۰ نفر دیگر را در ولایت‌های فراه، غزنی، لغمان، جوزجان، بادغیس و نیمروز در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌ است. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌ بشری اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.

منابع محلی از ولایت غور می‌گویند که جسد یک زن میان‌سال در مرکز ولسوالی لعل‌وسرجنگل این ولایت پیدا شده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این زن باشنده روستای «حسین‌آباد» از مربوطات مرکز ولسوالی لعل‌وسرجنگل بوده و جسد آن صبح روز (دوشنبه، ۲۱ میزان) از «باغ سرکاری» پیدا شده است. منبع در ادامه تاکید کرده است که این زن بی‌سرپرست بوده و شوهرش بهار سال جاری فوت شده بود. منبع افزوده است که تا اکنون مشخص نیست، این زن چگونه به قتل رسیده است. منبع تصریح کرد که این زن شش فرزند به شمول سه دختر نیز دارد. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور نیز تا اکنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. همچنین چندی پیش، یک زن جوان در ولسوالی خواجه‌سبزپوش ولایت فاریاب، به دلیل مقا‌ومت در برابر ازدواج اجباری، توسط برادرش تیرباران شد. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

سازمان‌های یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل و یونسکو اعلام کرده‌اند که حکومت سرپرست افغانستان پس از بازگشت به قدرت در آگوست ۲۰۲۱ میلادی تا‌ اکنون ‏حدود ۲.۲ میلیون دختر نوجوان را از آموزش محروم کرده است. این سازمان‌ها با نشر گزارشی مشترک در مورد وضعیت آموزش در ‏افغانستان گفته‌اند که سالانه ۳۹۷ هزار کودک در هر سال تحصیلی از ادامه‌ی ‏آموزش باز می‌مانند. در گزارش یونیسف و یونسکو آمده است که تا سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۲.۱۳ ‏میلیون کودک در سن مکتب ابتدایی از مکتب محروم بودند که ۶۰ درصد آنان ‏دختر هستند.‏ همچنین در بخشی از گزارش آمده است که بخش آموزش افغانستان تحت فشار شدید ناشی ‏از شوک‌های بشردوستانه‌ی هم‌زمان است. ‏ در ادامه آمده است که در سال ۲۰۲۵ میلادی، تخمین زده می‌شود که ۸.۹ میلیون کودک، از جمله ۸۸۸ هزار ‏نفر دارای معلولیت، به پشتیبانی آموزشی اضطراری نیاز خواهند داشت.‏ در عین حال حدود ۲.۷ میلیون نفر از ایران و پاکستان از سال ۲۰۲۳ به این‌طرف اخراج شده‌اند که ۴۰ درصد آنان کودک هستند.‏ در گزارش آمده است که بسیاری از کودکان بازگشته ،به‌ویژه دختران بالای ۱۲ سال، به‌دلیل کمبود ‏زیرساخت‌ها و ممنوعیت‌های موجود، برای جذب در مکاتب با مشکل مواجه ‏هستند.‏ در گزارش یونیسف و یونسکو آمده است که بازگشت مهاجران فشار بیشتری را ‏بر سیستم آموزشی افغانستان وارد می‌کند و بر تعداد کودکان و نوجوانان خارج ‏از مکتب می‌افزاید.‏ همچنین حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. حکومت فعلی در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران بست، در حالی که ‏بخش صحت افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

برنامه انکشافی سازمان ملل متحد (UNDP)، درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زلزله‌زدگان در ولایت کنر نیازمند کمک‌های بشری هستند و شمار زنان امدادگر در افغانستان هنوز اندک است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که هزاران خانواده آسیب‌دیده از زمین‌لرزه منبع درآمد و غذای خود را از دست دادند و نیاز فوری به غذای گرم، آب پاک و پشتیبانی روانی دارند. در بخشی از گزارش برنامه انکشافی سازمان ملل متحد آمده است که این موضوع ریشه در سال‌ها سرمایه‌گذاری ناچیز و محدودیت‌های سخت بر رفت‌وآمد و مشارکت زنان و دختران دارد. در گزارش آمده که این نهاد توانسته زنان و دختران را در محور ارائه خدمات اساسی قرار دهد. برنامه انکشافی سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که ۲۸ زن از قریه‌های آسیب‌دیده در جایگاه‌های رهبری گماشته شده‌اند تا فعالیت آشپزخانه‌های محلی را هماهنگ کنند و اطمینان دهند که کمک‌ها به نیازهای زنان پاسخ می‌دهد. در ادامه آمده است که در پی زلزله شش ریشتری ماه اسد در شرق افغانستان، دست‌کم دو‌ هزار و ۲۰۰ تن جان باخته و سه‌ هزار و ۶۰۰ تن دیگر زخمی شدند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که هشت‌ هزار و ۵۰۰ خانه ویران شده و نزدیک به هفت‌ هزار رأس مواشی نیز تلف شده است. در حالی این نهاد از محدودیت‌ها انتقاد می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. حکومت فعلی در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران بست، در حالی که ‏بخش صحت افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که یک ماه پس از وقوع زلزله‌های مر‌گ‌بار در شرق افغانستان، خانواده‌ها در ولایت‌های کنر، ننگرهار و لغمان هنوز در کنار خرابه‌ها زندگی می‌کنند و نیازهای فوری آنان همچنان تامین نشده است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که کمبود بودجه بیش از ۱۱ میلیون دالری، خطر محرومیت خانواده‌ها از پوشاک زمستانی، گرمایش، آب سالم و خدمات ویژه کودکان را در اوج نیاز، افزایش می‌دهد. در بخشی از گزارش یونیسف آمده است که استراتژی دوگانه آب و بهداشت یونیسف شامل کمک‌های فوری، مانند انتقال روزانه ۱۸۰ هزار لیتر آب سالم، و بازسازی بلندمدت سیستم‌های آسیب‌دیده آب در روستاها است. یونیسف در ادامه تاکید کرده است که غربالگری‌های تغذیه‌ای نیز نشان می‌دهد که سطح سوءتغذیه در کمپ‌ها هشداردهنده است و با افزایش میزان سوءتغذیه حاد در کودکان زیر پنج سال، نیاز به حمایت مستمر را برجسته می‌کند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد هشدار می‌دهد که وضعیت اضطراری هنوز ادامه دارد، خانواده‌های که در خیمه‌ها زندگی می‌کنند، با سرمای زمستان و خطر سیلاب مواجه هستند. براساس گزارش این سازمان، بر اثر نبود امکانات مورد نیاز، خطر این وجود دارد که گرسنگی، بیماری و سرمازدگی، جان مردم را به اندازه زلزله‌های مرگ‌بار تهدید کند. قابل ذکر است که یک ماه پیش زمین‌لرزه‌ای ولایت‌های شرقی افغانستان را تکان داد که بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، سه هزار و ۶۴۰ تن زخم برداشتند و هزاران خانواده بی‌خانمان شدند. بر بنیاد گزارش سازمان‌های جهانی، زنان و کودکان بیش‌ترین آسیب را از این رویداد متحمل شدند. با این وجود، براساس گزارش دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه هزار و ۹۹۲ نفر جان باختند و بیش از سه هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند.

وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای نخستین‌بار آزمایشگاه ‏معاینات «دی‌ان‌ای» در کشور ایجاد شده است. نورجلال جلالی، وزیر صحت عامه‌ گفته است که با افتتاح لابراتوار ‏معاینات «دی‌ان‌ای»، تسهیلات زیادی در بخش طب عدلی کشور فراهم خواهد ‏شد. آقای جلالی در ادامه تاکید کرده است که با فعال شدن این لابراتوار، شناسایی اجسادی که براساس ‏ظاهر دشوار است، آسان خواهد شد. این در حالی است که ‏دولت پیشین افغانستان در ماه حوت ۱۳۹۸ از ایجاد نخستین آزمایشگاه ‌‏«دی‌ان‌ای» در کشور خبر داده بود.‏ فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه‌ آن زمان اعلام کرده بود که با راه افتادن این ‏مرکز، مشکلاتی که در زمینه‌های پزشکی، عدلی، قضایی و نیز امنیتی وجود ‏داشت برطرف می‌شود.‏ قابل ذکر است که طب عدلی افغانستان در گذشته براساس قرارداد، آزمایش‌های «دی‌ان‌ای» را در ‏کانادا انجام می‌داد. حکومت سرپرست در حالی از ایجاد آزمایشگاه «دی‌ان‌ای» خبر می‌دهند که نظام صحی ‏افغانستان به‌دلیل کاهش کمک‌ها با بحران مواجه است. ‏ سازمان ملل متحد بارها هشدار داده است که صدها مرکز صحی به‌دلیل قطع کمک‌ها، تعطیل شده و ‏سایر مراکز صحی نیز با کمبود امکانات و کارمند مواجه‌اند.‏ آزمایش دی‌ان‌ای (DNA) با جمع‌آوری نمونه‌ای از سلول‌های فرد انجام می‌شود و سپس DNA از این سلول‌ها استخراج و تجزیه و تحلیل می‌شود. روش‌های رایج نمونه‌گیری شامل سواب دهانی (نمونه‌گیری از داخل گونه با سواب پنبه‌ای)، نمونه خون، و نمونه بزاق است که همه آنها برای استخراج DNA استفاده می‌شوند.