تاج‌الدین اویواله، نماینده‌ی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که با مسوولان بانک توسعه آسیایی درباره حمایت از زنان و کودکان در افغانستان گفتگو کرده است. آقای اویواله با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که دو طرف خدمات اساسی و فرصت‌های ضروری را در افغانستان گسترش می‌دهد و این گفتگو را در راستای «تقویت مشارکت برای آینده‌ی روشن» توصیف کرده است. نماینده‌ی یونیسف در افغانستان تاکید کرده است: «دیدار با مسوولان بانک توسعه آسیایی برای حمایت از کودکان و زنان در افغانستان خوشحال‌کننده بود.» او افزوده است که یونیسف و بانک توسعه آسیایی در حال گسترش خدمات اساسی و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای کمک‌رسانی به افراد نیازمند هستند. همزمان با دیدار نماینده یونیسف و مسوولان بانک توسعه آسیایی، بخش کمک‌های بشردوستانه اتحادیه‌ی اروپا نیز اعلام کرده که در سال ۲۰۲۴ میلادی حدود ۶۰۰ هزار کودک در افغانستان از سوی یونیسف کمک‌های نجات‌بخش دریافت کرده‌اند. این نهاد افزوده است که تغذیه‌ی خوب زندگی کودکان را نجات می‌دهد. در در اعلامیه آمده اس: «با مراقبت صحیح، کودکان می‌توانند از بیماری سوءتغذیه بهبود یافته و قدرت خود را بازیابند.» این در حالی است که چندی پیش سازمان ملل متحد در گزارشی گفته بود که در سال جاری میلادی، حدود ۲۳ میلیون تن از جمله بیش از ۱۲ میلیون کودک، در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند. بارها سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی از وقوع بحران بشری در افغانستان زیر سلطه‌ی حکومت سرپرست هشدار داده‌اند. با تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان فقر و بیکاری در افغانستان به‌طور بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته‌ است‌.

منابع محلی در ولایت هرات از جان باختن شش تن به شمول سه دختر، یک زن و یک کودک در پی وقوع یک رویداد ترافیکی در این ولایت خبر می‌دهند. دست‌کم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد امروز (پنج‌شنبه، ۲۵ دلو) در شاهراه هرات-اسلام‌قلعه رخ داده است. منبع تاکید کرده است که در این رویداد ترافیکی یک تن دیگر نیز زخمی شده است. به گفته‌ی منبع، این رویداد پس از برخورد دو موتر تیزرفتار رخ داده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در هرات تا اکنون در این باره چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که در روزهای اخیر رویدادهای ترافیکی در ولایت‌های مختلف کشور افزایش یافته است. قابل ذکر است که حوادث ترافیکی در سراسر افغانستان سالانه جان صدها نفر را می‌گیرد و صدها زخمی نیز برجای می‌گذارد. علت وقوع اکثر این حوادث بی‌احتیاطی رانندگان، خرابی جاده‌ها و نبود علایم ترافیکی گفته می‌شود.

ادوین سینیزا سلوادور، نماینده سازمان جهانی صحت در افغانستان اعلام کرده است که وضعیت شفاخانه ملی تشخیص و تداوی سرطان در این کشور بسیار وخیم بوده و سرطان این کشور به یک دشمن نامرئی تبدیل شده است. در گزارش سازمان جهانی صحت آمده است که بیماران مبتلا به سرطان از کمبود داکتران متخصص، نبود امکانات، نداشتن داروهای مورد نیاز و هزینه‌های بالای درمان شکایت دارند. این سازمان در وب‌سایت خود گزارش‌هایی از برخی زنان را منتشر کرد که با سرطان دست‌وپنجه نرم می‌کنند. سازمان جهانی صحت همچنان تلاش‌های داکتران متخصص در این زمینه را برجسته ساخته است. در این گزارش آمده است «در مناطق دورافتاده افغانستان، جنگ خاموشی در برابر سرطان جریان دارد؛ یک دشمن نامرئی که زندگی بسیاری را تهدید می‌کند.» به گفته این سازمان، برای بسیاری از مردم در مناطق دوردست، سفر به شفاخانه‌های مرکزی و ملی تنها امید برای تشخیص و درمان سرطان است، اما این سفر نیز پر از چالش می‌باشد. ادوین سینیزا سلوادور در بخشی از این گزارش تاکید کرده است که بیماران در «شرایطی فراتر از تصور» زندگی می‌کنند و شفاخانه با چالش‌های جدی در تأمین نیازهای آن‌ها مواجه است. وی افزوده است که این شفاخانه برای بهبود خدمات خود به کمک‌های فوری نیاز دارد. آمار دقیق از میزان بیماران مبتلا به سرطان در سراسر افغانستان در دسترس نیست، وزارت صحت عامه پیش‌تر اعلام کرده بود که در سال گذشته، حدود ۲۴ هزار بیمار سرطانی به مراکز صحی این کشور مراجعه کرده‌اند. همچنین، در تازه‌ترین گزارش‌ها، مسوولان شفاخانه حوزوی هرات از افزایش ۳۰ درصدی موارد سرطان در این ولایت خبر داده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که شمار زنان شاغل در افغانستان به‌ طور نامتناسب کمتر از میزان پیش از حاکمیت دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان است. این سازمان به نقل از سازمان غیرانتفاعی (ACAPS) که مرکزش در ژینو است و در زمینه‌ی ارزیابی امور بشردوستانه کار می‌کند، گفته است که با توجه به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان در افغانستان، تعداد کسب‌وکارهای ثبت‌شده که توسط زنان اداره می‌شود، بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ چهار برابر شده است. در ادامه آمده است که تخمین زده می‌شود، تعداد کسب‌وکارهای بدون‌مجوز تحت مدیریت زنان بیش از دو برابر افزایش یافته باشد. برخی از زنان و دختران کارآفرین افغان در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفته‌اند که باوصف محدودیت‌های موجود، توانسته‌اند برای خود و سایر زنان فرصت‌های شغلی فراهم کنند. در این گزارش آمده است که بسیاری از زنان در افغانستان به‌ دلیل سیاست‌های حکومت فعلی، با موانع متعدد مبتنی بر جنسیت روبرو استند. در گزارش از مواجه‌ بودن زنان با چالش‌های جدی در بخش دسترسی به بازار، سرمایه‌گذاری، دریافت مجوزهای تجاری و ثبت فعالیت‌های‌شان خبر داده و آمده است که حتی در برخی موارد، زنان بدون همراهی محرم یا در محیط‌های کاری مختلط از فعالیت منع شده‌اند. حکومت فعلی تا اکنون به این گزارش واکنش نشان نداده‌ است. اما پیش‌ از این بارها ادعا کرده است که براساس شریعت اسلامی، متعهد به حفظ حقوق تمامی زنان و دختران است و تلاش می‌کند که زمینه‌ی فعالیت‌های تجاری را برای زنان، «مشروط بر اینکه با ارزش‌های اسلامی در تضاد نباشد»، فراهم کند. با این وجود، در این گزارش هشدار داده شده که از سال ۲۰۲۱ به‌ این‌ سو، حکومت فعلی با صدور فرمان‌ها و دستورهای مختلف، زنان و دختران را از زندگی عمومی، فعالیت‌های اقتصادی، تحصیل، رفت‌وآمد و کار در بخش خصوصی ممانعت و عملاً آن‌ها را خانه‌نشین کرده‌اند. در بخشی از گزارش همچنان آمده است که در مناطق روستایی افغانستان، بسیاری از زنان از امکان دریافت مجوزهای تجاری، عضویت در اتاق‌های بازرگانی، استفاده از خدمات بانکی و دریافت حمایت مالی از نهادهای سازمان ملل بی‌اطلاع هستند و به‌ طور غیررسمی به فعالیت اقتصادی ادامه می‌دهند.

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سیاست‌های حکومت سرپرست، نسل کاملی از جوانان افغانستان را با آینده‌ی نامشخص و تاریک روبرو کرده است. آقای فایق این اظهارات را در شصت‌وسومین اجلاس کمیسیون توسعه‌ی اجتماعی سازمان ملل متحد در نیویارک مطرح کرده و گفته است که افغانستان ۳۰ سال پس از اعلامیه‌ی کپنهاگ، یکی از شدیدترین بحران‌های اجتماعی و اقتصادی تاریخ خود را تجربه می‌کند که میلیون‌ها نفر را به فقر کشانده و زنان و دختران را از زندگی عمومی به صورت کامل حذف کرده است. وی در اجلاس تاکید کرده است که آموزش پایه و اساس پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است، اما در افغانستان این زیربنا به‌طور سیستماتیک در حال تخریب است. او به محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش و کار اشاره کرده و افزوده است: «این آپارتاید جنسیتی نه تنها یک فاجعه‌ی حقوق بشری است بلکه یک بحران اقتصادی نیز محسوب می‌شود.» سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان مل متحد گفت که هیچ کشوری نمی‌تواند توسعه یابد وقتی نیمی از جمعیت آن کنار گذاشته شوند. همچنین نصیراحمد فایق در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به منع تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی گفته است که با محدودیت جدید جان بی‌شماری از افراد به خطر خواهد افتاد و مرگ‌ومیر مادران افزایش خواهد یافت. او هشدار داده و گفت: «اگر اقدامی نکنیم نسل آینده‌ی افغانستان، نسلی بدون تفکر انتقادی، بدون فرصت و بدون امید خواهد بود. ما باید دسترسی به آموزش باکیفیت، مهارت‌های مدرن و فرصت‌های اقتصادی را فراهم کنیم تا آینده‌ی افغانستان را حفظ نماییم.» آقای فایق می‌گوید که جامعه‌ی بین‌المللی نباید نسبت به وخامت اوضاع در افغانستان بی‌تفاوت باشد و مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، دختران و جوانان نباید به فراموشی سپرده شوند. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. این اقدام حکومت فعلی افغانستان باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

یک سازمان مدافع حق آموزش دختران موسوم به «آموزش نمی‌تواند منتظر باشد»، با راه‌اندازی کارزاری به مناسبت «روز جهانی دختران و زنان در علم» اعلام کرده است که میلیون‌ها دختر و زن در افغانستان به آموزش دسترسی ندارند. سازمان «آموزش نمی‌توان منتظر باشد» با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود از همه خواسته است که از طریق این کارزار آگاهی‌دهی در زمینه اهمیت آموزش دختران را، افزایش دهند. در اعلامیه آمده است: «افراد بیش‌تری باید شرایط را درک کنند تا سیاست‌گذاران وارد عمل شوند و دختران بتوانند به آموزش بازگردند.» همچنین بر بنیاد گزارش یونسکو یا سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد ۲.۵ میلیون دختر و زن در افغانستان از تحصیل و آموزش محروم هستند. این سازمان افزوده است که با این حال، حدود ۱۲۲ میلیون دختر و زن در سطح جهان به آموزش و تحصیل دسترسی ندارند. در گزارش یونسکو آمده است که دختران افغانستان نمی‌توانند برای آموزش و تحصیل شان منتظر بمانند. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد تاکید کرده است که بسیاری از دختران خرد سن پس از ممنوعیت‌های آموزشی و تحصیلی توسط طالبان، مجبور به ازدواج زودهنگام شده‌اند. قابل ذکر است که سازمان ملل متحد ۱۱ فبروری را به هدف ارتقاء دسترسی و مشارکت کامل و برابر زنان در زمینه‌های علوم، فن‌آوری، مهندسی و ریاضیات به «روز جهانی زنان و دختران در آموزش و فن‌آوری» نامگذاری کرده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در قطعنامه ۷۰/۲۱۲ در ۲۲دسمبر سال ۲۰۱۵ میلادی، ۱۱ فبروری را به عنوان «روز جهانی دختران و زنان در علم و فن‌آوری تصویب کرد. با این وجود، حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. این اقدام حکومت فعلی افغانستان باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق‌‌بشر سازمان ملل متحد به مناسبت «روز جهانی مبارزه با کودک سربازی» اعلام کرده است که استخدام کودکان بخشی از یک بحران گسترده‌تر حقوق کودک در افغانستان است. آقای شب گذشته (چهارشنبه‌شب، ۲۴ دلو) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ممنوعیت آموزش، کار کودکان و مشکلات اقتصادی آنان را بیشتر در معرض خشونت مسلحانه قرار می‌دهد. آقای بنت تاکید کرده است که حفاظت از آموزش و معیشت، حمایت از کودکان است. وی خواستار پایان دادن به کودک سربازی در افغانستان شده است. این در حالی است که سازمان ملل متحد در ۱۲ فبروری سال ۲۰۰۲ میلادی پروتکل الحاقی کنوانسیون حقوق کودک را که در آن استفاده از کودکان زیر ۱۵ سال در جنگ و فعالیت‌های مسلحانه منع شده، تصویب کرد. همچنین سازمان ملل متحد از روز جهانی مبارزه با کودک سربازی به‌عنوان «روز دست سرخ» نیز یاد می‌کند. «دست سرخ» به منزله نماد مخالفت جهانی با استفاده کودکان در جنگ عنوان شده است. ملل متحد می‌گوید که ده‌ها هزار کودک در سراسر جهان مجبور به شرکت در درگیری‌های مسلحانه شده‌اند که این امر نقض شدید حقوق آن‌ها محسوب می‌شود. سازمان‌های حقوق‌‌بشری از این روز به‌عنوان روز جهانی مبارزه با کودک سربازی یاد می‌کنند و تلاش می‌کنند که برای حقوق کودکانی که به‌عنوان سرباز استخدام شده‌اند، دادخواهی کنند. در افغانستان نیز گزارش‌هایی از استخدام کودکان از سوی حکومت سرپرست به‌عنوان سرباز منتشر شده است.