فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، فهرست ۲۳ بازیکن تیم پناهندگان زنان افغانستان را برای حضور در یک تورنمنت دوستانه چهار تیمه در امارات متحده عربی اعلام کرد. این رقابت‌ها بخشی از سلسله مسابقات «FIFA Unites: Women’s Series» است که در پایان ماه جاری میلادی برگزار خواهد شد. فیفا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این نخستین حضور بین‌المللی تیم فوتبال زنان افغانستان پس از نزدیک به چهار سال به حساب می‌آید. در اعلامیه آمده است که بازیکنان این تیم در سه کمپ استعدادیابی که توسط فیفا در آسترالیا و انگلستان برگزار شده بود، انتخاب شدند. در این کمپ‌ها نزدیک به ۷۰ بازیکن از آسترالیا و اروپا زیر نظر «پالین هامیلی»، ملی‌پوش پیشین اسکاتلند و سرمربی فعلی تیم، ارزیابی شدند. در بخشی از اعلامیه آمده است که در کنار او بیش از ۲۰ متخصص زن در بخش‌های مختلف مربیگری، آمادگی جسمانی، دروازه‌بانی، روان‌شناسی، تغذیه و صحی بازیکنان را همراهی کردند. فدراسیون جهانی فوتبال تاکید کرده است که فهرست نهایی شامل ۱۳ بازیکن مقیم آسترالیا، ۵ بازیکن از بریتانیا، ۳ بازیکن از پرتگال و ۲ بازیکن از ایتالیا است. این ترکیب آمیزه‌ای از بازیکنان باتجربه و چهره‌های جوانی است که با انگیزه‌های بلند به میدان خواهند رفت. بازیکنان منتخب تیم زنان افغانستان: کرشمه عباسی، سوین عظیمی، منتها مصلح، نجمه عارفی، نازیه علی، بهاره صمیمی، بهاره کوهستانی، مانوژ نوری، خرسند عزیزی، زینب مظفری، فاطمه حیدری، سوسن خجسته، مینا احمدی، نیلاب محمدی، مرسل سادات، الهه صفدری، فاطمه یوسفی، مونا امینی، مریم کریم‌یار، فاطمه عرفانی، عزیزه علی‌زاده، سوسن محمدی و بی‌بی نوری. همچنین جیانی اینفانتینو، رییس فیفا، این اقدام را «لحظه‌ای تاریخی و نمادین» خوانده و گفته است: «این ابتکار نشان می‌دهد که فوتبال چگونه می‌تواند امید، فرصت و اتحاد را به ارمغان بیاورد. ما به این زنان شجاع کمک می‌کنیم تا دوباره استعداد و اشتیاق خود را در صحنه جهانی نشان دهند.» فیفا افزوده است که این پروژه تنها آغاز کار است و برنامه‌های حمایتی درازمدت برای بازیکنان طراحی خواهد شد. همچنان تلاش‌ها برای شامل‌ساختن دیگر بازیکنانی که در کمپ‌های نخست حضور نداشتند، ادامه دارد. این ابتکار پس از روند پیچیده حقوقی، اداری و لوجستیکی اکنون به الگویی در جهان ورزش تبدیل شده است: بازگشت دوباره زنان افغانستان به فوتبال بین‌المللی در چارچوب حمایت و حفاظت کامل فیفا. باید گفت که تیم فوتبال زنان پناهجوی افغانستان برای نخستین‌بار در یک تورنمنت بین‌المللی به میدان می‌رود. این رقابت‌ها از تاریخ ١ تا ٧ عقرب در دوبی برگزار می‌شود و قرار است تیم زنان پناهجوی افغانستان مقابل تیم‌های ملی زنان امارات، چاد و لیبیا به میدان برود.

برنامه جهانی غذا (WFP) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زلزله‌های اخیر در افغانستان بحران امنیت غذایی و تغذیه‌ای را در سراسر کشور تشدید کرده‌ است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۱۰ میزان) با نشر گزارشی گفته است که بیش از ۹ میلیون تن، با ناامنی غذایی حاد مواجه هستند و سوءتغذیه شدید میان کودکان و مادران به بالاترین حد ثبت شده رسیده است. در بخشی از گزارش برنامه جهانی غذا آمده است که شرق افغانستان، به‌ویژه ولایت‌های کنر و ننگرهار که بیش‌ترین آسیب را از رویدادهای طبیعی دیده‌اند، پیش از زلزله نیز با سطوح بحرانی سوءتغذیه مواجه بودند و اکنون وضعیت وخیم‌تر شده است. در ادامه آمده است که بازگشت خانواده‌های اخراج شده از پاکستان، فشار بر منابع محدود بشردوستانه را افزایش داده است. این سازمان اعلام کرده است که تا اکنون به بیش از ۵۸ هزار تن در ولایت‌های کنر، ننگرهار و لغمان کمک غذایی اضطراری ارایه شده است. همچنین برنامه جهانی غذا در بخشی از گزارشش هشدار داده است که مناطق آسیب‌دیده کوهستانی و دورافتاده با ناهمواری زمین، جاده‌های ضعیف و ضعف پوشش تلفن، همچنان به شدت از دسترسی به کمک‌ها محروم هستند. علاوه بر این، کمبود بودجه باعث شده حمایت‌ها به کمتر از یک میلیون تن در ماه محدود شود و کسر بودجه کل برنامه جهانی غذا برای شش ماه آینده حدود ۶۲۲ میلیون دالر اعلام شده است. بر اساس گزارش سازمان ملل، پس از حاکمیت حکومت فعلی، وضعیت اقتصادی در افغانستان وخیم‌تر شده است. به گفته‌ی صندوق کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل برای افغانستان، محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان بر اقتصاد این کشور تاثیر گذاشته است. در گزارش آمده که نیمی از جمعیت افغانستان برای ادامه‌ی زندگی به کمک‌های انسان‌دوستانه نیاز دارند که بیش‌تر این نیازمندان زنان و کودکان اند.

استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد از اتصال مجدد اینترنت و شبکه‌های مخابراتی پس از ۴۸ ساعت در افغانستان استقبال کرده و می‌گوید که قطع اینترنت فعالیت‌های سازمان ملل در افغانستان را مختل کرده بود. آقای دوجاریک از اتصال مجدد اینترنت و شبکه‌های مخابراتی در افغانستان استقبال کرد و گفته است که قطع اینترنت تاثیرات منفی بر ثبات اقتصادی، بر مردم و وضعیت وخیم زنان و دختران و حق مردم برای آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات برجا گذاشته بود. او در بخشی از پیامش تاکید کرده است که قطع اینترنت فعالیت‌های سازمان ملل در افغانستان را مختل کرده بود. او به امدادرسانی سازمان ملل و دیگر انجوها در مناطق زلزله‌زده در شرق افغانستان اشاره کرد که با قطع اینترنت فعالیت‌شان مختلف شده بود. همچنین پیش از این آژانس پناهندگان سازمان ملل اعلام کرده بود که ارتباط خود را با امدادگرانش از دست داده است. قابل ذکر است که با قطع شدن اینترنت و شبکه‌های مخابراتی تمام صرافی‌ها، گمرکات، شرکت‌های هواپیمایی، صادرات و واردات و کسب‌وکارهای مرتبط با اینترنت به خصوص برخی از رسانه‌ها تعطیل شدند. این در حالی است که حکومت سرپرست به مدت دو روز، شبکه‌های مخابراتی و خدمات اینترنت را در سراسر افغانستان قطع کرده بود. ۴۸ ساعت قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی در افغانستان، شهروندان را با چالش‌های جدی مواجه کرده است. برخی فعالان مدنی از حکومت سرپرست خواسته‌اند تا دسترسی به اینترنت را به عنوان یک حق اساسی شهروندی تضمین کند و از ایجاد اختلال‌های ناگهانی خودداری شود. مسوولان حکومت فعلی تا اکنون درباره‌ی این قطعی و اتصال دوباره توضیحی ارائه نکرده‌اند.

نمایندگان ویژه کشورهای عضو گروه «جی۷» و اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای مشترک از محدودیت‌ها بر زنان و دختران افغانستان انتقاد کرده و گفته‌اند که حکومت سرپرست با سلب حقوق اساسی شهروندان، از جمله حق آموزش، کار، خدمات صحی و مشارکت در زند‌گی اجتماعی، خلاف تعهدات بین‌المللی خود عمل می‌کند. آنان روز (چهارشنبه، ۹ میزان) با نشر بیانیه‌ای مشترک ضمن تاکید بر ادامه حمایت جامعه‌ی جهانی از مردم افغانستان و ضرورت شکل‌گیری یک روند سیاسی فراگیر، گفته‌اند که ممنوعیت ورود کارمند زنان در افغانستان به دفاتر سازمان ملل متحد نگران‌کننده است. نمایندگان ویژه کشورهای عضو گروه «جی ۷» ضمن تاکید بر اهمیت قطع‌نامه‌های شورای امنیت درباره افغانستان، تعهد خود را برای پشتیبانی از مردم افغانستان در شرایط دشوار انسانی، اقتصادی و سیاسی اعلام کرده‌اند. در بیانیه آمده است که کمک‌های بین‌المللی باید به آسیب‌پذیرترین قشر جامعه اهل افغانستان برسد. نماینده‌گان کشورهای «جی۷» از تهدیدهای مداوم تروریستی و چالش‌های امنیتی مهاجرت فرامرزی ناشی از افغانستان ابراز نگرانی کرده و نقش بازیگران منطقه‌ای را در مبارزه با این تهدیدها مهم خوانده‌اند. همچنین آنان در بخشی از بیانیه‌ی‌شان قطع خدمات اینترنت توسط حکومت فعلی را محکوم کرده و گفته‌اند که این اقدام بر دسترسی افغان‌ها به جهان بیرون، رساندن کمک‌های حیاتی و وضعیت اقتصادی کشور آسیب جدی وارد می‌کند. آنان خواستار بازگرداندن کامل اینترنت در سراسر افغانستان شدند. اشتراک‌کنندگان «رویکرد جامع» سازمان ملل در قبال افغانستان را بررسی کرده و خواهان هماهنگی بیش‌تر در درون نظام ملل متحد شدند. گروه جی۷‌ و اتحادیه اروپا تأکید کردند که تنها یک روند فراگیر بین‌الافغانی می‌تواند به موفقیت واقعی افغانستان منجر شود. به باور آنان، بدون کثرت‌گرایی سیاسی و حکومت‌داری فراگیر، آینده افغانستان همچنان با چالش‌های جدی مواجه خواهد بود. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره بر افغانستان، بارهای از سوی جامعه‌ی جهانی متهم به نقض حقوق بشر شده‌ است.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان درتازه‌ترین مورد و پس از ۴۸ ساعت قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی در سراسر کشور، اعلام کرده است که این محدودیت، زند‌گی را مختل می‌کند و نباید هرگز اعمال شود. آقای بنت امروز (چهارشنبه، ۹ میزان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که قطعی اینترنت زندگی‌ها را مختل می‌کند، حقوق را نقض می‌کند و دسترسی به اطلاعات را قطع می‌کند. وی در ادامه تاکید کرده است که این قطعی‌ها (قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی) هرگز نباید تحمیل شوند. او در بخشی از پیامش افزوده است: «از شنیدن خبر آنلاین شدن مردم داخل افغانستان و ارتباط مجدد آنها با یکدیگر و جهان پس از تقریباً ۴۸ ساعت تاریکی (برای برخی طولانی‌تر) آسوده خاطر شدم.» این در حالی است که حکومت سرپرست به مدت دو روز، شبکه‌های مخابراتی و خدمات اینترنت را در سراسر افغانستان قطع کرده بود. ۴۸ ساعت قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی در افغانستان، شهروندان را با چالش‌های جدی مواجه کرده است. برخی فعالان مدنی از حکومت سرپرست خواسته‌اند تا دسترسی به اینترنت را به عنوان یک حق اساسی شهروندی تضمین کند و از ایجاد اختلال‌های ناگهانی خودداری شود. مسوولان حکومت فعلی تا اکنون درباره‌ی این قطعی و اتصال دوباره توضیحی ارائه نکرده‌اند.

رسانه‌های پاکستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده‌اند که نشست دو روزه‌ای تحت عنوان «به‌سوی وحدت و اعتماد» با حضور چهره‌های ‏سیاسی افغانستان، فعالان مدنی و فعالان حقوق زن در اسلام‌آباد پاکستان آغاز شد.‏ این نشست به ابتکار نهاد زنان برای افغانستان (‏دبلیواف‌ای) و انستیتوت ثبات ‏راهبردی آسیای جنوبی (اس‌ای‌اس‌اس‌آی) امروز (دوشنبه، ۷ میزان) برگزار شده است.‏ هدف این نشست «تسهیل و زمینه‌سازی برای گفتگوهای سازنده، فراگیر و به موقع میان چهره‌ها، نمایندگان، گروه‌ها و رهبران افغانستان شامل زنان و مردان، و همتایان پاکستانی آن‌ها» گفته شده است. در ادامه آمده است که این نشست در دو بخش اصلی سازماندهی شده و برای دو روز دوام خواهد کرد.‏ در اعلامیه‌ی این نشست آمده است که در بخش اول قرار است نمایندگان جریان‌ها و کنشگران افغانستان در ‏خصوص آینده‌ی کشور تبادل نظر کنند.‏ همچنین در بخش دوم گفتگوی مشترک میان نمایندگان افغانستان و پاکستان، با تمرکز ‏بر تقویت همکاری‌های دوجانبه، اعتمادسازی و یافتن راه‌حل‌های مردم‌محور ‏پیرامون حل چالش‌های منطقه‌ای انجام خواهد شد.‏ در اعلامیه تاکید شده است: «این روند در پی آن است که با تقویت درک متقابل، بهبود هماهنگی و تعریف اصول مشترک، زمینه‌ساز ثبات، استقرار حکمرانی قانون‌مور بر پایه اراده مردم، و تجدید تعهد نسبت به حقوق و مشارکت زنان باشد.» فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان، مصطفی مستور، وزیر سابق اقتصاد، نصیراحمد اندیشه، نماینده‌ی افغانستان در جنوا، احمدالله علی‌زی، والی پیشین کابل و طاهر زهیر، والی سابق بامیان از جمله‌ی اشتراک‌کنندگان هستند. قرار بود این نشست به تاریخ (۲۵–۲۶ آگوست) سال جاری میلادی با حضور فعالان سیاسی و مدنی افغانستان در شهر اسلام‌آباد پاکستان برگزار شود، اما به تاریخ دیگری موکول شد. برگزارکنندگان این نشست گفته بودند که تغییر زمان فرصت لازم برای برگزاری هرچه عمیق‌تر و جامع‌تر این رویداد سیاسی را فراهم می‌کند. زلمی خلیل‌زاد، نماینده پیشین امریکا برای صلح افغانستان، اخیر از پاکستان به‌دلیل میزبانی این نشست انتقاد کرده و مدعی شده است که این برنامه با حمایت سازمان استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) برگزار می‌شود.

کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهند‌گان (UNHCR) درتازه‌ترین مورد هشدار داده است که هزاران افغانستانی مجبور شده‌اند از پاکستان به مناطقی برگردند که پیش از این از زلزله‌ها ویران شده‌اند. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که خانواده‌های بازگشت‌کننده با «بحران روی بحران» مواجه‌اند و نبود سرپناه، کم‌بود آب و غذا و دسترسی محدود به خدمات صحی، وضعیت زندگی برگشت‌کنند‌گان را به‌شدت دشوار ساخته است. کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ادامه تاکید کرده است که منابع مالی برای کمک‌رسانی به این خانواده‌ها رو به پایان است و ادامه این روند می‌تواند فاجعه انسانی تازه‌ای را رقم بزند. در اعلامیه آمده است که جامعه‌ی جهانی نمی‌تواند به این وضعیت پشت کند و باید در کنار خانواده‌های آسیب‌پذیر افغانستانی بایستد. این در حالی است که پاکستان و ایران در ماه‌های اخیر، روند اخراج اجباری پناه‌جویان افغان را شدت بخشیده‌اند. روزانه صدها خانواده از این دو کشور به‌طور اجباری اخراج شده و وارد افغانستان می‌شوند؛ کشوری که خود نیز با چالش‌های گسترده اقتصادی، سیاسی و اجتماعی روبرو است. این اخراج‌ها در حالی پس از جنگ ایران و اسراییل شدت یافته است که افغانستان با بحران شدید حقوق بشری و انسانی مواجه ا‌ست و بسیاری از اخراج‌شد‌گان، از جمله زنان، خبرنگاران و مدافعان حقوق بشر در معرض خطر واقعی نقض حقوق بشر قرار دارند.

تام کمیج، معاون مجلس عوام کانادا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۱۳۰ سال پس از حکومت امیر عبدالرحمان‌خان، هزاره‌ها در افغانستان هنوز با آزارواذیت‌ و خشونت هدفمند مواجه هستند. آقای کمیج با نشر پیامی به‌مناسبت «روز یادبود از نسل‌کشی هزاره‌ها» گفته است: «ما با یادبود از این قتل‌عام وحشتناک، به قربانیان ادای احترام می‌کنیم، از بازماندگان حمایت و تضمین می‌کنیم که این فجایع فراموش نشوند.» معاون مجلس عوام کانادا در ادامه تاکید کرده است که عبدالرحمان‌خان در سال ۱۸۹۱ میلادی دستور «قتل‌عام» و «کوچ اجباری» هزاره‌ها را صادر کرد. وی در ادامه افزوده است که در پی صدور دستور عبدالرحمان‌خان بیش از نیمی از جمعیت مردم هزاره‌ در افغانستان کشته و یا آواره شدند. همچنین معاون مجلس عوام کانادا در بخشی از سخنانش خطاب به هزاره‌های ساکن در آن کشور و سراسر جهان گفت: «شما فراموش نشده‌اید.» قابل ذکر است که از ۲۵ سپتامبر به‌عنوان روز آغاز «نسل‌کشی هزاره‌ها» در زمان امیر عبدالرحمان‌خان، پادشاه سابق افغانستان یاد می‌شود. براساس اسناد تاریخی، عبدالرحمان‌خان در ۲۵ سپتامبر سال ۱۸۹۱ میلادی دستور قتل‌عام و کوچ اجباری هزاره‌ها را صادر کرد و در پی آن بیش از نیمی از جمعیت هزاره‌ها قتل‌عام شدند. پیش از این کمیته‌ی روابط خارجی و توسعه‌ی بین‌المللی پارلمان کانادا اعلام کرده بود که «جنایت دسته‌جمعی» را که هزاره‌ها بین سال‌های ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ میلادی تحت فرمان عبدالرحمان‌خان متحمل شده‌اند، به‌رسمیت می‌شناسد. همچنین پیش از این کمیته‌ی روابط خارجی و توسعه‌ی بین‌المللی پارلمان کانادا قتل‌عام هزاره‌ها توسط عبدالرحمان‌خان را به‌رسمیت شناخته‌اند.