برچسب: فقر و بیکاری

1 ماه قبل - 98 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بحران بشردوستانه در افغانستان به‌دلیل درگیری، بلایای طبیعی، فقر مزمن و کووید۱۹ در حال تشدید است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که تلفات انسانی در سراسر افغانستان زیاد است و نیاز به کمک‌های بشری نیز در حال افزایش است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که با کمک شریکان بشردوستانه در سه ماه اول سال روان میلادی به ۷.۶ میلیون تن در افغانستان کمک کرده‌اند. اوچا افزوده است که نیازها به کمک‌های بشردوستانه بدون کاهش ادامه دارد. این در حالی است که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، وضعیت اقتصادی شهروندان کشور روز‌به‌روز وخیم می‌شود. بر اساس گزارش، سازمان ملل برای کمک‌رسانی در سال ۲۰۲۵ میلادی درخواست بیش از ۲.۴ میلیارد دالر کرده است، اما تا اکنون تنها ۱۲ درصد از این بودجه تأمین شده است.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 122 بازدید

یونیسف یا صندوق حمايت از کودکان سازمان مل متحد اعلام کرده است که بيش از ۳.۵ ميليون کودک زير پنج سال در افغانستان دچار سوءتغذيه شديد هستند که از این میان ۱.۴ میلیون تن آن‌ها در وضعیت‌ بدی قراردارند. اين نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که افغانستان، در حال حاضر در مرحله‌ی حساسى در بخش مبارزه با سوءتغذيه زنان و کودکان قرار دارد. در اعلامیه آمده است که یونیسف خواستار اقدام فوری و هماهنگِ سازمان ملل در بخش تغذیه شده و بر ضرورت فعالیت‌های چندبخشی و هدفمند برای مقابله با همه‌ی انواع سوءتغذیه و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر تاکید کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل افزوده است که اقدام سريع با حمايت محلی، ملی و جهانى براى نجات جان انسان‌ها به‌ویژه زنان و کودکان و كاهش اثرات مخرب اين بحران «ضرورى» است. یونیسف هشدار داده است که از هر ده زن در افغانستان چهار تن آن‌ها دچار سوءتغذيه هستند که اغلب در پاسخ‌دهى به آنان توجه كافى صورت نمی‌گیرد. در اعلامیه آمده است که سطوح بالاى ناامنى غذایی كه عمدتأ ناشى از اقتصاد شكننده و حوادث طبيعى مانند خشكسالی است، ۴۰ ميليون فرد را در وضعيت سوءتغذيه شديد قرار داده است. در بخشی از اعلامیه‌ی یونیسف آمده است که از هر ۱۰ کودک در افغانستان، ۹ تن آن‌ها که حدود ۲.۱ میلیون تن می‌شوند، دچار فقر غذایی هستند و به تنوع غذایی کافی برای رشد و سالم ماندن دسترسی ندارند. همچنین تاج‌الدین اویوالی، نماينده‌ی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان گفته است که بحران تغذيه افغانستان تنها یک وضعيت اضطراری محلى نيست، بلكه آزمونى برای تعهد جهانى به زنان و کودکان است که در شرایط آسیب‌پذیر زندگی می‌کنند. قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 98 بازدید

نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد با نشر یک فراخوان مشترک، خواستار اقدامات فوری، هماهنگ و چندبخشی در زمینه‌ی تغذیه در افغانستان برای مقابله با بحران سوءتغذیه زنان و کودکان شدند. در این فراخوان آمده است که افغانستان در مبارزه‌ی خود با سوءتغذیه زنان و کودکان در نقطه‌ی حساسی قرار دارد و اقدامات فوری با حمایت در سطح جهانی، ملی و محلی برای نجات جان‌ها و کاهش اثرات ویرانگر این بحران ادامه‌دار ضروری است. در اعلامیه آمده است که این فراخوان را یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، سازمان جهانی صحت، برنامه جهانی غذا، سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد به صورت مشترک صادر کرده‌اند. صادرکنندگان این فراخوان، نقشه راهی برای تقویت محیط حمایتی در راستای طراحی و اجرای سیاست‌های جامع غذا و تغذیه به‌منظور پیش‌گیری از لاغری، کوتاه‌قدی و سایر اشکال سوءتغذیه ارائه می‌دهد و هدف آن اطمینان از دسترسی زودهنگام به خدمات پیش‌گیرانه، مدیریت یکپارچه سوءتغذیه حاد و بهبود دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم و مقوی است. همچنین این سازمان‌ها افزوده‌اند که این فراخوان بر لزوم حساس‌تر و پاسخ‌گوترشدن بخش‌های غذا، صحت، حمایت اجتماعی، آب، حفظ‌الصحه و آموزش نسبت به پی‌آمدهای تغذیه‌ای در میان کودکان و زنان تاکید دارد. در این فراخوان آمده است که دستیابی به این اهداف، نیازمند تقویت ارکان حکمرانی در بخش تغذیه، از جمله رهبری مؤثر، هماهنگی چندبخشی، نیروی کار تخصصی در بخش تغذیه و تولید شواهد محکم برای اطلاع‌رسانی از سیاست‌ها و برنامه‌ها است. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که افغانستان در میان ۱۵ کشور جهان با بالاترین میزان سوءتغذیه شدید کودکان قرار دارد و در حال حاضر، بیش از ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال در این کشور به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند و از این میان ۱.۴ میلیون نفر در معرض خطر مرگ قرار دارند. همچنین در بخشی از این فراخوان آمده است که از هر ۱۰ زن در افغانستان، چهار زن دچار سوءتغذیه هستند و اغلب در پاسخ‌ها به این بحران، نادیده گرفته می‌شوند. در فرخوان نهادهای سازمان ملل متحد آمده است که از هر ۱۰ کودک خردسال در افغانستان، نُه کودک در «فقر غذایی کودکان» به‌سر می‌برند و به تنوع غذایی لازم برای رشد و تکامل خود دسترسی ندارند. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که سطوح بالای ناامنی غذایی که عمدتا ناشی از اقتصاد شکننده و فجایع محیط‌زیستی مانند خشک‌سالی است، ۹.۸ میلیون نفر را در وضعیت ناامنی غذایی حاد قرار داده است. همچنین فراخوان به نقل از ادوین سنیزا سالوادور، نماینده‌ی سازمان جهانی صحت در افغانستان نوشته است: «سوءتغذیه فقط یک مشکل صحی نیست، این یک چرخه است که نسل‌ها را در بر می‌گیرد. زمانی که مادران دچار سوءتغذیه هستند، احتمال تولد نوزادان کم‌وزن بیشتر می‌شود و این موضوع خطر رشد ناکافی و مشکلات رشدی در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگ‌سالی را افزایش می‌دهد.» او افزوده است: «شکستن این چرخه نیازمند رویکردی فعال است که هم بر پیش‌گیری و هم درمان در هر مرحله از زندگی تمرکز داشته باشد.» پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه‌ی سایر کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد بارها از افزایش سوءتغذیه در افغانستان هشدار داده‌اند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 239 بازدید

حمید وقتی چشمانش را گشود، هنوز شب بود. تنها نور کم‌جانی از لامپی ضعیف که در اتاق کوچک‌شان آویزان بود، فضای سرد و تنگ را روشن می‌کرد. او بی‌حرکت دراز کشیده بود و فکرهایش چون موج‌های خروشان در ذهنش می‌چرخیدند. باید می‌رفت؛ باید دوباره به افغانستان بازمی‌گشت، سرزمینی که سال‌ها پیش، وقتی هنوز نوجوانی بیش نبود، به اجبار ترک کرده بود. اما حالا، پس از بیش از بیست سال زندگی در ایران، بازگشت به آنجا برایش مانند سفر به ناکجاآباد بود. حمید هنوز آن لحظه را به یاد دارد، آن روزی که خانواده‌اش ناچار شدند خانه و شهرشان، کابل، را رها کنند. آن زمان او نوجوانی پرشور و پر از آرزوهای بزرگ بود؛ آرزوی زندگی در سرزمینی امن و پر از امید. اما هیچ‌کس آن روز نمی‌دانست این آرزو چقدر دور و دست‌نیافتنی است. کودکی در میان جنگ و ناامنی کودکی حمید در کابل پر از صدای انفجار و تیراندازی بود. هر بامداد که از خواب برمی‌خاست، نمی‌دانست آیا شهرش مثل دیروز زنده خواهد ماند یا نه. خانه‌شان نزدیک محله‌ای بود که هر هفته چند انفجار در آن رخ می‌داد. خانواده‌اش همیشه نگران بودند، اما چاره‌ای جز تحمل نداشتند. پدر، که پیر و ناتوان شده بود، با دلی شکسته به آینده می‌نگریست و مادر، با چشمانی پر از اشک، برای بچه‌ها غذا می‌آورد و آرامشان می‌کرد. سال ۱۳۷۵، وقتی طالبان روزبه‌روز قدرت بیشتری می‌یافتند و جنگ و خونریزی فزونی می‌گرفت، حمید و خانواده‌اش تصمیم گرفتند کشور را ترک کنند. تصمیمی که شاید آن روز تنها راه نجات بود، اما درهای جدیدی از رنج و سختی را به رویشان گشود. مهاجرت به ایران، سرزمینی بیگانه وقتی به ایران رسیدند، نخستین حس حمید ترس و سرگشتگی بود. هیچ‌چیز برایشان آشنا نبود؛ نه زبان، نه فرهنگ، نه آداب و رسوم، و از همه مهم‌تر، نه پذیرشی. آنها مهاجرانی بودند که به رسمیت شناخته نمی‌شدند. حمید زود فهمید که باید خودش را بسیار تغییر دهد تا بتواند دوام بیاورد. یافتن کار دشوار بود، به‌ویژه برای نوجوانی که حتی اجازه رسمی کار نداشت. او به همراه پدر و برادر بزرگ‌ترش در کارگاه‌های ساختمانی کار می‌کردند. سحرگاه از خواب برمی‌خاست و تا غروب زیر آفتاب سوزان یا سرمای زمستان کار می‌کرد. دستمزدشان اندک بود و همیشه ترس از دست دادن شغل داشتند. تعلیم و تلاش برای زندگی با این همه حمید هرگز امیدش را از دست نداد. او می‌خواست زندگی بهتری برای خانواده‌اش بسازد. کوشید زبان پارسی را خوب بیاموزد، حتی به‌صورت پنهانی در صنف‌های شبانه نام‌نویسی کرد. فرزندانش به مکتب رفتند و در همین شهر کوچک، خانواده‌شان را به‌سختی سرپا نگه داشتند. اما با تمام این‌ها، هرگز حس نکردند که اینجا خانه‌شان است. بچه‌ها همیشه می‌گفتند: "کاش می‌تونستیم تو وطن خودمون باشیم، با همه سختی‌ها، ولی کنار فامیل و آشناها." ولی آن سرزمین دیگر برایشان جایی نداشت، به‌ویژه برای حمید که همیشه ترس از اخراج اجباری داشت. نگاه‌های سرد و تحقیر زندگی در ایران برای مهاجران افغانستانی پر از نگاه‌های سرد و گاه تحقیرآمیز بود. حمید هرگز فراموش نمی‌کرد وقتی برای گرفتن یک مدرک ساده به اداره‌ای می‌رفت، با بی‌توجهی و تحقیر روبه‌رو می‌شد. در محل کار، همکاران ایرانی، و گاهی حتی مدیران، رفتار سرد و بی‌رحمانه‌ای داشتند. همیشه این هراس بود که نکند یک روز بدون هشدار اخراج شوند. این فشارهای روحی و جسمی، از حمید مردی ساخته بود که هرگز نایستاد، اما زیر بار سختی‌ها خم شده بود. خانواده؛ پناه و رنج هم‌زمان در خانه اما حمید می‌کوشید مردی قوی و امیدوار باشد. همسرش، مریم، همیشه پشتیبانش بود، اما خودش هم‌بارها به‌خاطر زندگی سخت و نبود امنیت در خواب گریه کرده بود. فرزندان حمید، به‌ویژه فرزاد، پسر بزرگ‌تر، روزبه‌روز به آینده ناامیدتر می‌شدند. فرزاد عاشق مهندسی بود، اما هیچ تضمینی نبود که بتواند به دانشگاه راه یابد یا شغلی مناسب پیدا کند. دخترانش، نسیم و نازنین که باهوش و پرتلاش بودند، هر روز با موانع تازه‌ای روبه‌رو می‌شدند؛ موانعی که حتی بسیاری از جوانان ایرانی تجربه نمی‌کردند. خبر بازگشت اجباری و نابودی امید چند ماه پیش، خبر تلخی رسید. دولت ایران تصمیم گرفته بود که بسیاری از مهاجران افغان را به اجبار به افغانستان بازگرداند. حمید آن روز وقتی به خانه آمد، نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد. این خبر برایش مانند حکم مرگ بود. همسرش را دید که روی زمین نشسته و گریه می‌کند، و بچه‌ها در سکوتی غم‌بار غرق شده بودند. او می‌دانست که بازگشت به افغانستان یعنی بازگشت به سرزمینی پر از جنگ، فقر و ناامنی؛ جایی که حتی بودنش ممکن بود به معنای زندگی زیر سایه ترس و تهدید باشد. بازگشت به کابل؛ سرزمینی غریب وقتی به کابل رسیدند، همه چیز دگرگون شده بود. ساختمان‌ها نیمه‌ویران بودند، کوچه‌ها پر از خاک و زباله، و صدای آژیرها هر چند دقیقه قطع و وصل می‌شد. حمید سخت می‌کوشید خانواده‌اش را در این شهر غریب و ترسناک محافظت کند، اما خودش هم هر روز بیشتر در هراس و ناامیدی فرو می‌رفت. شغل یافتن دشوار بود و درآمد ناچیز. بچه‌ها به مکتب می‌رفتند، اما مکاتب بسته و کم‌کیفیت بودند و امنیت‌شان همیشه در خطر بود. هر روز حمید دعا می‌کرد که شاید روزی اوضاع بهتر شود، اما می‌دانست که این دعاها شاید سال‌ها طول بکشد. دلتنگی برای وطن دوم هر شب حمید به عکس‌های دوران جوانی‌اش در ایران نگاه می‌کرد. عکس‌هایی که خانواده‌اش را کنار هم نشان می‌داد، در کوچه‌های تهران، در مراسم‌های کوچک و شادی‌های ساده. او می‌دانست که دیگر هرگز نمی‌تواند به آن روزها بازگردد، اما دلتنگی آن روزهای آرام، زخمی عمیق بر دلش گذاشته بود. حمید که سال‌ها به ایران به‌عنوان خانه دومش می‌نگریست، حالا مردی بود که هیچ‌جای این جهان برایش امن نبود. امیدی که هنوز زنده است با همه این رنج‌ها، حمید هنوز امید داشت. امید به اینکه روزی بتواند برای فرزندانش زندگی بهتری فراهم کند. شاید در سرزمینی دیگر، شاید در آینده‌ای دور. او می‌دانست که زندگی برای مهاجران افغان دشوار است، اما نمی‌خواست ناامید شود. با هر سختی، با هر دشواری، با هر روزی که به پایان می‌رسید، تصمیم داشت که بایستد و مبارزه کند، حتی اگر سخت‌ترین شرایط پیش رویش باشد. حمید اکنون در این اتاق کوچک کابلی نشسته است، نگاهش به پنجره‌ای است که از آن دنیایی بهتر می‌خواهد. او مردی است که رنج‌های دو وطن را کشیده و حالا باید راهی بسازد برای فردایی که شاید هیچ‌کس نتواند تضمینش کند. اما این تنها داستان یک مرد نیست؛ داستان هزاران مهاجر است که میان دو وطن سرگردان‌اند، با قلب‌هایی پر از درد، اما با امیدی که هرگز نمی‌میرد. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 247 بازدید

اوچا یا دفتر کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان هشدار داده است که با کاهش شدید بودجه مواجه است و برای رسیدگی به نیازهای بیش از ۱۲ میلیون نفر به ۱.۶۲ میلیارد دالر نیاز دارد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که تقریبا نیمی از جمعیت افغانستان از جمله بیش از پنج میلیون زن به کمک‌ بشردوستانه اضطراری نیاز دارند. در گزارش برنامه نیازها و پاسخ بشردوستانه افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی آمده است که سازمان‌های بشردوستانه با کاهش شدید بودجه مواجه‌ هستند. در ادامه آمده است که حدود ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. دفتر کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان تاکید کرده است که هدف کمک‌های بشردوستانه در ابتدا نزدیک به ۱۷ میلیون نفر را در بر می‌گرفت که این هدف به‌دنبال کاهش شدید بودجه، به ۱۲.۵ میلیون نفر کاهش یافته است. در ادامه آمده است که صدها هزار نفر در افغانستان به کمک‌های غذایی، سرپناه اضطراری، مراقبت‌‎های بهداشتی، خدمات تغذیه، آموزش، آب آشامیدنی و کمک‌های نقدی نیاز دارند. در این گزارش آمده است: «خدمات حفاظتی برای زنان، کودکان، افراد دارای معلولیت و سایر گروه‌های در معرض خطر همچنان محور اصلی باقی مانده‌اند.» اوچا افزوده است که از دست رفتن چندین تامین‌کننده مالی، شکاف بزرگی در پاسخ بشردوستانه سال ۲۰۲۵ میلادی ایجاد کرده و تیم کشوری بشردوستانه افغانستان «اچ‌سی‌تی» را وادار به بازنگری فوری در اولویت‌های اصلی کرده است.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 162 بازدید

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که برای بسیاری از شهروندان افغانستان که با گرسنگی روبرو هستند، غذاهای کمکی تنها راه نجات‌شان است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس گفته است که موترهای برنامه جهانی غذا در افغانستان روزها در زمین‌های ناهموار و کوه‌ها سفر می‌کنند تا غذای نجات‌بخش را به جوامعی که دسترسی به آن‌ها سخت است، برسانند. در ادامه آمده است: «برای بسیاری از شهروندان افغانستان که با گرسنگی روبرو هستند، این غذا تنها راه نجات آن‌هاست.» قابل ذکر است که در سال‌های گذشته کمک‌های غذایی توانسته میلیون‌ها خانواده را از فاجعه گرسنگی در نقاط مختلف کشور نجات دهد. با این حال، کاهش شدید منابع مالی موجب شده است تا برنامه جهانی غذا ارایه خدمات به بخش بزرگی از نیازمندان را متوقف کند. این در حالی است که دونالد ترمپ در نخستین روز ورودش به کاخ سفید، دستور تعلیق ۹۰ روزه تمامی کمک‌های خارجی را صادر کرده بود. در اعلامیه کاخ سفید آمده بود که این کمک‌ها تا بررسی دقیق و سنجش میزان هماهنگی آن‌ها با سیاست‌های جدید آمریکا متوقف خواهد شد. قابل ذکر است که این دستور باعث توقف عملیات اداره توسعه بین‌المللی آمریکا در سراسر جهان شد و در همان روند ارائه خدمات حیاتی از قبیل غذا، کمک‌های دارویی و بشردوستانه را در سراسر جهان مختل کرده است. پس از سقوط دولت پیشین افغانستان، کاهش کمک‌های بین‌المللی معیشت میلیون‌ها تن را در کشور با بحران جدی روبه‌رو کرده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 90 بازدید

همزمان با روز جهانی «کودکان قربانی خشونت»، سازمان ملل متحد نسبت به وضعیت کودکان در کشورهایی مانند افغانستان، کنگو، سومالیا و نایجریا ابراز نگرانی کرد. این سازمان امروز (چهارشنبه، ۱۴ جوزا) با نشر آماری، گفته است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، بیش از ۱۱ هزار کودک در درگیری‌های مسلحانه کشته یا زخمی شده‌اند. سازمان ملل متحد تاکید کرده است: «کودکان نیازمند آرامش و محافظت هستند. آن‌ها نباید هدف قرار گیرند. روز جهانی کودکان بی‌گناه قربانی خشونت، بر تعهد ملل متحد به حقوق کودکان تاکید دارد.» این سازمان آماری از کشتار، ربایش، سوءاستفاده و محروم‌سازی کودکان از دسترسی به کمک‌های بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر کرده است. گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۳ میلادی، بیش از پنج هزار کودک در افغانستان، میانمار و سودان از دریافت کمک‌های بشردوستانه محروم مانده‌اند. طبق گزارش‌های نهادهای بین‌المللی کودکان افغانستان با چالش‌های متعددی روبرو هستند که زندگی و آینده آن‌ها را تهدید می‌کند. آن‌ها با بیماری‌هایی مانند سوءتغذیه و فلج اطفال، مشکلات آموزشی، فقر، نبود خدمات صحی مناسب و خطر ماین‌های باقی‌مانده از جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند. طبق آمار یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل، حدود چهار میلیون کودک در افغانستان از آموزش محروم‌اند. کمبود ساختمان‌های مناسب برای مکاتب، آب آشامیدنی سالم، امکانات بهداشتی و معلمان واجد شرایط به‌ویژه زنان از دلایل اصلی این محرومیت عنوان شده‌اند. با این حال، سازمان ملل هشدار داده که افغانستان یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر ماین‌ها و مواد منفجره باقی‌مانده از جنگ است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 160 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل درتازه‌ترین مورد هشدار داده است که در صورت عدم تامین مالی از سوی آمریکا، میلیون‌ها تن در افغانستان از دریافت کمک‌ها محروم خواهند شد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که کاهش کمک‌ها باعث بسته شدن بیش از ۴۲۰ مرکز صحی در سراسر افغانستان شده است. همچنین اوچا در ادامه تاکید کرده است که ۲۹۸ مرکز تغذیه در افغانستان نیز مسدود شده‌اند. در گزارش دفتر هماهنگ‌کنند کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل افزوده است که کاهش کمک‌ها باعث توقف پروژه‌های کمک‌رسانی به ارزش ۱۴۵ میلیون دالر شده است. براساس این گزارش، ۱۳ پروژه‌ آب، بهداشت و نظافت نیز به دلیل کاهش بودجه به حالت تعلیق درآمده‌اند. این سازمان در ادامه گفته است که تا پایان ماه مارچ ۲۰۲۵ میلادی، به ۷.۶ میلیون تن کمک شده، در حالی‌که در زمان مشابه در سال گذشته این رقم ۹.۴ میلیون تن بوده است. وزارت امور خارجه‌ی آمریکا کمک‌های بشردوستانه به افغانستان را به دلیل دخالت حکومت سرپرست متوقف کرده است. قابل ذکر است که با قطع کمک‌های بشردوستانه آمریکا به افغانستان، نهادهای امدادرسان با چالش‌های مالی روبرو شده‌اند. همچنین بر اساس آمار سازمان ملل متحد، در سال جاری میلادی ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند و ۱۶.۸ میلیون نفر آنان برای دریافت کمک در اولویت قرار گرفته‌اند. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد برای کمک به این افراد ۲.۴۲ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده است. این در حالی است که کمک‌های بشری به افغانستان به شدت کاهش و در کنار آن ده‌ها موسسه بشری فعالیتش را در افغانستان متوقف کرده‌اند. همچنین برنامه جهانی غذا می‌گوید که در سال گذشته غذای اضطراری و پول نقد را برای نزدیک به ۱۲ میلیون نفر در افغانستان فراهم کرده است و کمک به زنان و دخترانی را که با «گرسنگی شدید» روبرو هستند در اولویت قرار داده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 229 بازدید

وزارت امور مهاجرین و عودت‌کنندگان حکومت سرپرست اعلام کرده است که در جریان نزدیک به چهار سال گذشته، بیش از ۵ میلیون و ۹۷ هزار شهروند افغانستان که در کشورهای همسایه زندگی می‌کردند، به کشور بازگشته‌اند. عبدالمطلب حقانی، سخنگوی این وزارت امروز (یک‌شنبه، ۱۱ جوزا) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که روند بازگشت مهاجران در ماه‌های اخیر نیز ادامه داشته و تنها در دو ماه گذشته بیش از ۲۰۰ هزار مهاجر اهل افغانستان، از پاکستان، ایران و ترکیه به کشور برگشته‌اند. همچنین کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نیز در تازه‌ترین گزارشش خود اعلام کرده بود که در دو ماه گذشته، بیش از ۵۰۰ هزار شهروند افغانستان از ایران و پاکستان اخراج شده‌اند. این سازمان افزوده است که بسیاری از بازگشت‌کنندگان با مشکلات جدی مانند بیکاری، نداشتن سرپناه، محدود بودن دسترسی به خدمات صحی و آموزشی و کمبود کمک‌های اضطراری مواجه‌ هستند. کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان از جامعه‌ی جهانی خواسته است تا حمایت‌های مالی و بشردوستانه خود را به افغانستان افزایش دهند تا زمینه اسکان پایدار و ادغام موفق مهاجران بازگشتی در جامعه فراهم شود. این سازمان تاکید کرده است که بدون پشتیبانی مستمر، میلیون‌ها انسان که به کشور خود بازمی‌گردند، در معرض خطر فقر شدید، بی‌خانمانی و ناامنی قرار دارند. قابل ذکر است که پاکستان از اول اپریل سال جاری میلادی روند اخراج اجباری مهاجران افغانستان را آغاز کرد و افراد بدون اسناد و دارندگان کارت شهروندی افغانستان را اخراج می‌کند. براساس آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، تا اکنون بیش از ۱۳۰ هزار مهاجر از پاکستان اخراج و به افغانستان بازگشته‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 174 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بیش از ۲۲ میلیون نفر در افغانستان، از جمله ۱۲ میلیون کودک، به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که در جریان یک دوره مشخص، بیش از ۸۲۹ هزار کودک برای شناسایی سوء‌تغذیه حاد بررسی شده‌اند که از میان آن‌ها، ۳۷ هزار کودک شامل ۵۹ درصد دختر، تحت درمان قرار گرفته‌اند. در گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که این نهاد از ارائه خدمات صحی ابتدایی، ثانوی و تخصصی در ۳۴ ولایت افغانستان از طریق دو هزار و ۴۰۶ مرکز صحی ثابت حمایت می‌کند. در بخشی از این گزارش آمده است که از ۱۵ هزار و ۷۷۵ صنف آموزشی در سطح جامعه در ۳۲ ولایت حمایت کرده و از این طریق، زمینه آموزش را برای بیش از ۳۴۸ هزار کودک شامل ۶۶ درصد دختر فراهم کرده است. در ادامه آمده است که در کنار خدمات صحی و آموزشی، بیش از ۴۷ هزار کودک و مراقب آن‌ها نیز به خدمات محافظت از کودکان دسترسی یافته‌اند. این در حالی است که مقام‌های یونیسف بارها نسبت به کاهش منابع مالی و تاثیر آن بر خدمات بشردوستانه هشدار داده‌اند. براساس گزارش‌های موجود کمک‌های بشری به افغانستان کاهش یافته است. آمریکا که بزرگ‌ترین کمک‌کننده به این کشور بود، پس از روی‌کارآمدن دونالد ترمپ کمک‌هایش را به افغانستان و سایر کشورهای فقیر قطع کرده است. در کنار آن، محدودیت وضع شده بر زنان و دختران نیز به اقتصاد بحرانی افغانستان ضربه‌ی سنگین وارد کرده است. همچنین اخراج مهاجران افغانستان از کشورهای ایران و پاکستان ادامه دارد؛ امری که منجر به وخامت وضعیت می‌شود.

ادامه مطلب