کارشناسان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد خواهان لغو برنامه اخراج اجباری مهاجران اهل افغانستان از پاکستان شده‌اند. این کارشناسان روز (جمعه، ۱۵ حمل) با انتشار اعلامیه‌ای مشترک گفته‌اند که اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از پاکستان بدون در نظر گرفتن نگرانی‌های پناه‌جویان، خلاف قوانین بین‌المللی حقوق بشر و حقوق پناهندگان است. کارشناسان سازمان ملل متحد در این اعلامیه با ابراز نگرانی شدید از وضعیت کنونی پناه‌جویان در پاکستان، تآکید کردند که میلیون‌ها تن در پاکستان در معرض خطر اخراج اجباری به افغانستان قرار دارند. در اعلامیه آمده است که دولت پاکستان باید فوراً از جابه‌جایی داخلی، اخراج، بازداشت، تهدید و سایر فشارها بر مهاجران افغانستان خودداری کند. همچنین در بخشی از اعلامیه آمده است که سازمان ملل شاهد افزایش نگران‌کننده‌ای در تعداد بازداشت‌های پناه‌جویان بوده است. در ادامه آمده است که بسیاری از مهاجران افغانستان در تماس با کارشناسان از ترس تعقیب و آزار از سوی حکومت سرپرست افغانستان در صورت بازگشت، ابراز نگرانی کرده‌اند. کارشناسان سازمان ملل گفته‌اند که زنان و دختران، افراد ال‌جی‌بی‌تی‌کیو، اقلیت‌های قومی و دینی، مقام‌های سابق دولتی و نیروهای امنیتی، مدافعان حقوق بشر و کارکنان رسانه‌ای از جمله افراد آسیب‌پذیر در این وضعیت هستند. در این اعلامیه آمده است: «کودکان، به‌ویژه کودکان بدون همراه، در معرض خطر قاچاق انسان، ازدواج زودهنگام و سوءاستفاده قرار دارند، در حالی که افراد دارای معلولیت و سالمندان نیز آسیب‌پذیر هستند.» کارشناسان سازمان ملل بر لزوم ارابه راه‌حل‌های پایدار برای مهاجران افغانستان و حمایت بیش‌تر از سوی جامعه بین‌المللی تاکید کرده‌اند. آن‌ها تاکید کردند که کاهش بودجه، باعث کاهش توانایی حکومت فعلی و نهادهای امدادی برای حمایت از بازگشت‌کنندگان در افغانستان شده است. قابل ذکر است که مهاجران افغانستان در پاکستان با زندگی رقت‌باری رو‌برو هستند و همه منتظر انتقال به کشور‌های مورد‌نظر اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان و ایران رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند. ایران و پاکستان در سه‌ونیم سال گذشته هزاران مهاجر را به طور اجباری اخراج کرده و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه آنان در این کشور وضع کرده است.

کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ به مناسبت «روز جهانی آگاهی از خطرات ماین‌ و کمک به ماین پاکی» اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۵۶۴ نفر در افغانستان براثر انفجار ماین و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ کشته و زخمی شده‌اند. این کمیته امروز (جمعه، ۱۵ حمل) با نشر گزارشی گفته است که ۴۳۴ کودک نیز در میان قربانیان بوده است. این تعداد کشته و زخمی را براثر وقوع ۲۵۱ رویداد مرتبط به انواع مواد انفجاری، ثبت کرده است. گزارش به نقل از کاترینا ریتز، رییس دفتر کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در افغانستان نوشته است: «ماین‌ها و بقایای مواد منفجره‌ی جنگ نه تنها زندگی روزمره و توسعه‌‌ی اقتصادی را مختل می‌کند، بلکه منجر به تراژدی‌های دلخراش، به‌ویژه در میان کودکان می‌شود.» وی در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به تعلیق کمک‌های مالی آمریکا گفته است که کاهش بودجه بر تلاش‌ها برای پاکسازی ماین‌ها و مهمات منفجر نشده تأثیر گذاشته و جان‌های بیشتری را به خطر می‌اندازد. رییس دفتر کمیته بین‌المللی صلیب برای افغانستان خواستار حمایت جامعه‌ی بین‌‌المللی و نهادهای بشردوستانه از مردم کشور برای مقابله با پیامدهای آلودگی با مواد منفجره شده است. قابل ذکر است که افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به ماین و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، ۳.۳ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری زندگی می‌کنند. سازمان ملل برای تداوم برنامه‌ی ماین‌پاکی در افغانستان در سال جاری میلادی ۲۱.۹ میلیون دالر بودجه درخواست کرده است، اما با تعلیق کمک‌های مالی آمریکا، نگرانی‌ها از تأمین این بودجه افزایش یافته است. همچنین یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان گفته است افغا‌نستان از جمله‌ی آسیب‌دیده‌‌ترین کشورها از مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ است. این نهاد با نشر ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «در جریان چندین دهه جنگ، ده‌ها هزار شهروند عادی افغانستان، به‌دلیل‌ ماین‌ها و مواد منفجره‌ی باقی‌مانده از جنگ جان یا اعضای بدن‌شان را از دست داده‌اند.» هیأت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان در ادامه تاکید کرده است که اکنون بیشتر قربانیان انفجار ماین‌ها، کودکان هستند.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به مناسبت «روز جهانی آگاهی از ماین‌ و کمک به ماین پاکی» اعلام کرده است که افغا‌نستان از جمله‌ی آسیب‌دیده‌‌ترین کشورها از مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ است. این نهاد امروز (جمعه، ۱۵ حمل) با نشر ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «در جریان چندین دهه جنگ، ده‌ها هزار شهروند عادی افغانستان، به‌دلیل‌ ماین‌ها و مواد منفجره‌ی باقی‌مانده از جنگ جان یا اعضای بدن‌شان را از دست داده‌اند.» هیأت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان در ادامه تاکید کرده است که اکنون بیشتر قربانیان انفجار ماین‌ها، کودکان هستند. یوناما در پیام ویدیویی‌اش افزوده است که کار ماین پاکی یک روند دشوار، خطرناک و پرهزینه است. این نهاد گفته است که آموزش برای جلوگیری از حوادث و توان‌بخشی افرادی که دارای معلولیت شده‌اند، از اهمیت ویژه برخوردار است. در ادامه آمده است که افغانستان برای ماین پاکی به شدت نیازمند حمایت گسترده جامعه‌ی جهانی است و این حمایت نه تنها جان‌ها را نجات می‌دهد، بلکه سرمایه‌گذاری برای آینده‌ی امن‌تر، باثبات‌تر و شکوفاتر برای افغانستان محسوب می‌شود. سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که ۳.۳ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک‌ کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری زندگی می‌کنند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، برای ماین‌پاکی در افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی ۲۱.۹ میلیون دالر بودجه درخواست کرده است.

روزنامه گاردین درتازه‌ترین مورد گزارش داده است که محدودیت‌های حکومت سرپرست بر رفت‌وآمد زنان و دختران، بحران مرگ‌ومیر مادران و نوزادان را در افغانستان تشدید کرده است. گاردین روز (پنج‌شنبه، ۱۴ حمل) با نشر گزارشی گفته است که ازدواج‌های زودهنگام، کمبود خدمات درمانی، ناامنی جاده‌ها و بی‌توجهی فرهنگی به سلامت زنان، باعث افزایش مرگ‌ومیر مادران شده است. این روزنامه به نقل از کارکنان شفاخانه‌ها در شهرهای مختلف افغانستان گزارش داده است که زنان بارها به‌دلیل نداشتن مرد همراه، از دریافت خدمات درمانی محروم شده‌اند. همچنین یک داکتر زن از ولایت ننگرهار به روزنامه گاردین می‌گوید: «از زمان تسلط حکومت سرپرست، زنان به داکتر مراجعه نمی‌کنند، مگر اینکه بیماری به حدی برسد که غیرقابل تحمل باشد.» این داکتر زن گفته است: «یکی از دلایل آن مشکلات مالی است، اما گاهی اوقات دلیل بی‌احتیاطی مردان خانواده است و زن را زودتر به دکتر نمی‌آورند و از آنجایی که خودشان نمی‌توانند سفر کنند، حالشان بدتر می‌شود.» گاردین به نقل از داکتران افزوده که «بیش از نیمی» از همکاران زن آن‌ها کار خود را ترک کرده‌اند. کمبود فزاینده داکتران و پرستارهای متخصص نیز جان زنان و کودکان را به‌ویژه در مناطق روستایی، به خطر انداخته است. این در حالی است که به‌تاز‌گی رسانه‌های ایرانی گزارش دادند که بیش‌تر از دو هزار داکتر از افغانستان در این کشور حضور دارند. نادر یاراحمدی، مشاور وزیر و رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌ی ایران گفته است که نزدیک به دو هزار داکتر افغانستانی در داخل ایران حضور دارند که ۷۰۰ نفر آنان داکتر متخصص و فوق تخصص هستند. او در گفت‌وگو با خبرگزاری خبر آنلاین گفته است که برخی استادان دانشگاه اهل افغانستان نیز در قراردادهایی که با دانشگاه‌های مختلف دارند از آنان استفاده می‌شود.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت تخار می‌گویند که یک زن جوان در ولسوالی بنگی این ولایت خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. ذبیح‌الله حکیمی، سخنگوی فرماندهی پولیس تخار امروز (پنج‌شنبه، ۱۴ حمل) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این زن باشنده روستای آفاقی از مربوطات مرکز ولسوالی بنگی بوده است. در خبرنامه آمده است که این زن جوان شب‌هنگام خودش را در خانه‌اش حلق‌آویز کرده است. آقای حکیمی تاکید کرده است که دلیل و انگیزه‌ی این خودکشی تا اکنون روشن نیست و در این زمینه به صورت همه‌جانبه تحقیقات آغاز شده است. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به درمان، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت ولایت غور می‌گویند که جسد سربریده شده یک کودک از ولسوالی پسابند این ولایت پیدا شده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد روز (سه‌شنبه، ۱۲ حمل) در روستای «سینی» از مربوطات ولسوالی پسابند ولایت غور به وقوع پیوسته است. منبع تاکید کرده است که این کودک سربریده شده کم‌تر از یک سال عمر داشته است. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی این قتل جزییات نداده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست نیز در این مورد اظهار نظری نکرده‌اند. پیش از این، جسد سربریده شده یک مرد در قندهار پیدا شده بود. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. براساس گزارش‌ها، عاملان قتل‌های مرموز غالبا «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

مسوولان محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که یک مادر همراه سه فرزند خود در ولسوالی حصارک این ولایت در آب سقوط کرده و جان باخته‌اند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفته است که این رویداد روز (چهارشنبه، ۱۳ حمل) در منطقه‌ی چهارتوت از مربوطات ولسوالی حصارک این ولایت رخ داده است. آقای حماد تاکید کرده است که این رویداد هنگامی رخ داده که این مادر و فرزندانش قصد داشتند در مراسم بازگشتِ یکی از بستگانشان از حج عمره شرکت کنند. در ادامه آمده است که این افراد ۵، ۹، ۱۳ و ۴۰ سال بودند. سخنگوی پولیس ننگرهار افزوده است که این افراد شامل دو دختر و یک پسر به همراه مادرشان بوده‌اند. گفته می‌شود که اجساد قربانيان این رویداد از آب بیرون کشیده شده و به خاک سپرده شده است. بارش‌ باران‌های شدید فصلی و افزایش سطح آب دریاها در فصل بهار همواره از شهروندان کشور قربانی گرفته است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که نبود امکانات اولیه صحی در افغانستان، به‌ویژه در مناطق روستایی، سلامت کودکان را به خطر می‌اندازد. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۱۳ حمل) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این وضعیت موجب شیوع بیماری‌های قابل پیشگیری می‌شود. در اعلامیه آمده است که ۵۵ درصد از خانواده‌ها در افغانستان به امکانات اولیه بهداشتی دسترسی ندارند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که برنامه‌های آگاهی‌رسانی در مورد خطرات دفع مدفوع در فضای باز برگزار کرده است. یونیسف در بخشی از اعلامیه‌اش نوشته است که پس از شرکت مردم روستاها در این برنامه‌ها، آن‌ها در خانه‌های خود تشناب برای رفع حاجت ساخته‌اند. همچنین در ادامه آمده است که اسهال، استفراغ و عفونت‌های مکرر معده در مناطق روستایی افغانستان به‌دلیل نبود تشناب به‌طور گسترده‌ای شیوع یافته بود. این نهاد افزوده است که با همکاری اتحادیه اروپا، از مناطق روستایی برای پایان دادن به دفع مدفوع در فضای باز از طریق برنامه «بهداشت کامل مبتنی بر جامعه» حمایت کرده است. یونیسف گفته است که بیش از نیمی از خانواده‌ها در افغانستان حداقل امکانات و خدمات ضروری برای داشتن محیطی پاک را در اختیار ندارند. در حالی یونیسف از دسترسی کودکان به خدمات صحی دفاع می‌کند که اعمال محدودیت‌های دست‌وپاگیر حکومت سرپرست بر زنان، دسترسی این قشر به خدمات صحی را متاثر کرده و در حالت نابودی قرار داده است. براساس دستور حکومت فعلی، داکتران مرد حق ندارند بیماران زن را در نبود محرم شرعی آنان معالجه کنند.