نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

3 ماه قبل - 329 بازدید

برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بیش از ۹ میلیون تن در افغانستان در مکان‌های غیررسمی زند‌گی می‌کنند. این برنامه امروز (چهارشنبه، ۱۱ سرطان) با نشر گزارشی گفته است که بیش‌تر این افراد در سکونت‌گاه‌های آسیب‌پذیر زندگی می‌کنند که دسترسی به آب پاک و خدمات بهداشتی ندارند. همچنین برنامه اسکان بشر سازمان ملل در بخشی از گزارشش به بازگشت گسترده مهاجران اهل افغانستان از کشورهای همسایه اشاره کرده و تاکید کرده است که بازگشت‌کنندگان در مکان‌های غیررسمی زند‌گی می‌کنند. در گزارش آمده است که از هر پنج تن که در شهرها زند‌گی می‌کنند، چهار تن در سکونت‌گاه‌های غیررسمی ساکن هستند. در بخشی از گزارش آمده است که جمعیت شهری در حال حاضر ۳۰ درصد است و پیش‌بینی می‌شود که در سال ۲۰۶۰ میلادی به ۵۰ درصد برسد. با این حال، برنامه اسکان بشر سازمان ملل بر حمایت از آسیب‌پذیرترین افراد، بهبود تاب‌آوری و مقابله با تغییرات اقلیمی تأکید کرده است. این در حالی است که ایران و پاکستان در سال جاری خورشیدی اخراج مهاجران افغانستانی را به‌صورت چشم‌گیر افزایش داده و مدارک اقامتی میلیون‌ها مهاجر را باطل کرده است. جمهوری اسلامی ایران «برگه سرشماری» حدود دو میلیون مهاجر افغانستانی را باطل اعلام کرده و به این افراد پس از دو بار مراجعه به دفاتر موسوم به «دفتر کفالت» کارت خروج می‌دهد. اخراج مهاجران افغانستانی از ایران در یک ماه اخیر شدت بیشتری گرفته است و اکثر اخراج‌شدگان خانواده‌هایی هستند که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌اند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 532 بازدید

مسوولان محلی در ولایت جوزجان می‌گویند که در پی وقوع یک حادثه‌ی ترافیکی در ساحه دشت لیلی ولسوالی ‏خواجه دوکوه این ولایت، چهار نفر جان باخته و پنج نفر دیگر ‏زخمی شده‌اند.‏ عبدالستار حلیمی، سخنگوی فرماندهی پولیس جوزجان گفته است که این رویداد ترافیکی حوالی ساعت ۷:۴۰ دقیقه‌ی صبح امروز (چهارشنبه، ‌‏۱۱ سرطان) در مسیر شبرغان-میمنه در ساحه مدرسه دشت لیلی ‏رخ داده است.‏ آقای حلیمی تاکید کرد که یک موتر نوع «سراچه» با یک موتر نوع «آستانه» ‏تصادف کرده که در نتیجه چهار نفر جان باخته و پنج نفر دیگر ‏زخم برداشته‌اند.‏ سخنگوی پولیس ولایت جوزجان افزوده است که زخمیان این رویداد به شفاخانه ولایتی جوزجان منتقل شده‌اند. به گفته‌ی وی، ‏وضعیت برخی از آنان وخیم گزارش شده است.‏ این مقام محلی در مورد دلیل وقوع این حادثه تا اکنون چیزی نگفته است. حوادث ترافیکی سالانه جان صدها نفر را در سراسر افغانستان می‌گیرد و صدها زخمی برجای می‌گذارد. علت وقوع اکثر این حوادث سرعت غیرمجاز، بی‌احتیاطی رانندگان، خرابی جاده‌ها و نبود علایم ترافیکی گفته می‌شود.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 204 بازدید

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که خشک‌سالی‌های دوام‌دار، کاهش دسترسی به آب پاک و غذای مغذی، بر سلامت مادران و زنان باردار در افغانستان تاثیر منفی گذاشته است. این سازمان با نشر گزارشی نوشته که تغییر آب‌وهوایی در افغانستان خطر عوارض در دوران بارداری و زایمان را افزایش داده است. در بخشی از گزارش آمده است که بسیاری از دختران در افغانستان در سن پایین ازدواج کرده و مجبور هستند با منبع‌های محدود و زندگی دشوار روزگارشان را سپری کنند. صندوق جمعیت سازمان ملل هشدار داده است که این وضعیت تاثیرهای زیان‌بار بر صحت و بهداشت زنان و دختران می‌گذارد. صندوق جمعیت سازمان ملل با اشاره به محدودیت دسترسی زنان و دختران به خدمات بهداشتی به ویژه در روستاهای دوردست افغانستان و پیامدهای تغییرهای آب‌وهوایی، گفته که گروه‌های سیار صحی در برخی از روستاها برای زنان خدمات بهداشتی ارائه می‌کند. در گزارش آمده است که این گروه‌های سیار، زنان باردار را معاینه کرده، دارو تجویز می‌کنند و به آنان کمک می‌کنند که زایمان امن داشته باشند. همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تاکید کرده است که این گروه‌ها پس از زایمان نیز، به زنان مشوره می‌دهند. به گفته‌ی صندوق جمعیت، سازمان ملل متحد به تازگی ۱۶.۶ میلیون دالر برای کاهش اثرهای خشک‌سالی در شمال و شمال‌شرق افغانستان اختصاص داده است. این در حالی است که افغانستان از دهه‌ها به این سو از خشک‌سالی و پیامدهای آن رنج می‌برد و این وضعیت تاثیرهای زیان‌باری بر شهروندان این کشور در بخش‌های مختلف گذاشته است.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 281 بازدید

زنان معترض و اعضای جنبش اعتراضی زنان عدالت‌خواه افغانستان از اخراج گسترده‌ی مهاجران افغانستان از ایران به شدت انتقاد کرده و اخراج پناه‌جویان به‌ویژه زنان و کودکان را اقدامی غیرانسانی عنوان کردند. جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان با نشر اعلامیه‌ای نوشته است که شهروندان افغانستان برای یافتن امنیت به ایران پناه برده و اخراج آن‌ها، «ناعادلانه و مغایر با اصول بنیادین حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی» می‌باشد. در اعلامیه آمده است: «زنان، کودکان و مردانی که تنها جرم‌‌شان تلاش برای «زنده ماندن» بوده است، امروز در کوچه‌ها و خیابان‌های ایران با تحقیر، خشونت و بازداشت‌های گروهی روبه‌رو می‌شوند.» در اعلامیه‌ی جنبش اعتراضی زنان عدالت‌خواه آمده است که مهاجران افغانستانی به اجبار به سرزمینی بازگردانده می‌شوند که در آن، تهدید و ترس وجود دارد. اعضای این جنبش اعتراضی خواستار توقف رفتار غیرانسانی با مهاجران افغانستانی شده و از نهادهای بین‌المللی، سازمان ملل و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان خواسته‌اند تا در برابر این بی‌عدالتی خاموش نباشند. زنان معترض سکوت در برابر اخراج مهاجران افغانستانی از ایران را همراهی با ظلم عنوان کردند. آن‌ها از ادامه‌ی روند اخراج مهاجران افغانستانی از ایران هشدار داده و گفته‌اند که ادامه‌ی این روند، زخم عمیقی بر پیکر همبستگی انسانی بر جا خواهد گذاشت. این در حالی است که چند روز پیش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هشدار داده و گفته بود که اخراج اجباری مهاجران افغانستان، منطقه و فراتر از آن را بی‌ثبات می‌کند. این نهاد نوشت که بیش از ۱.۲ میلیون شهروند افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی از ایران و پاکستان مجبور به بازگشت به افغانستان شده‌‌اند که این امر بحران بشری موجود در داخل افغانستان را بیشتر تشدید کرده است.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 223 بازدید

آنی دیلارد (با نام خانوادگی قبلی دوک ؛ متولد ۳۰ آوریل ۱۹۴۵) نویسنده‌ای آمریکایی است که بیشتر به خاطر نثر روایی‌اش در هر دو حوزه داستان و غیرداستان شناخته می‌شود. او آثاری در زمینه شعر، مقاله، نثر و نقد ادبی و همچنین دو رمان و یک خاطره منتشر کرده است. کتاب او با عنوان «زائر در تینکر کریک» که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد، جایزه پولیتزر ۱۹۷۵ را برای آثار غیرداستانی عمومی از آن خود کرد . دیلارد از سال ۱۹۸۰ به مدت ۲۱ سال در بخش زبان انگلیسی دانشگاه وسلیان ، در میدلتاون، کنتیکت ، تدریس کرد . دیلارد در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پیتسبورگ از فرانک و پم دوک  به دنیا آمد . او بزرگترین دختر از سه دختر خانواده است. جزئیات دوران کودکی را می‌توان از زندگینامه، دیلارد، «کودکی آمریکایی» (۱۹۸۷)، که درباره بزرگ شدن در محله پوینت بریز پیتسبورگ در دهه ۱۹۵۰ در «خانه‌ای پر از کمدین» است، استخراج کرد. او مادرش را به عنوان یک فرد پرانرژی و غیرمتعارف توصیف می‌کند. پدرش موضوعات مفید بسیاری مانند لوله‌کشی، اقتصاد و پیچیدگی‌های رمان « در جاده» را به او آموخت ، اگرچه در پایان نوجوانی‌اش او کم‌کم متوجه شد که هیچ‌کدام از والدینش معصوم نیستند. دیلارد در زندگینامه خود، مطالعه طیف گسترده‌ای از موضوعات از جمله زمین‌شناسی، تاریخ طبیعی، حشره‌شناسی، اپیدمیولوژی و شعر و موارد دیگر را شرح می‌دهد. از جمله کتاب‌های تأثیرگذار دوران جوانی او می‌توان به «راه طبیعی برای طراحی» و «کتاب میدانی برکه‌ها و نهرها »  اشاره کرد، زیرا این کتاب‌ها به ترتیب راهی برای تعامل با لحظه حال و راهی برای فرار به او می‌دادند. روزهای او پر از کاوش، کلاس‌های پیانو و رقص، جمع‌آوری سنگ، جمع‌آوری حشرات، نقاشی و خواندن کتاب‌هایی از کتابخانه عمومی از جمله تاریخ طبیعی و تاریخ نظامی مانند تاریخ جنگ جهانی دوم بود . او تا کلاس پنجم در مدارس دولتی پیتسبورگ و سپس تا دانشگاه در مدرسه الیس تحصیل کرد . دیلارد در کالج هالینز در رونوک، ویرجینیا تحصیل کرد و در آنجا به تحصیل زبان انگلیسی، الهیات و نویسندگی خلاق پرداخت. دیلارد اظهار داشت: «در دانشگاه یاد گرفتم که چگونه از دیگران یاد بگیرم. تا آنجا که به من مربوط می‌شد، نوشتن در دانشگاه شامل آنچه آنی کوچولو برای گفتن داشت، نبود، بلکه شامل آنچه والاس استیونز برای گفتن داشت، می‌شد. من به دانشگاه نیامدم تا افکار خودم را فکر کنم، من آمدم تا آنچه را که به آن فکر شده بود یاد بگیرم.» او مدرک لیسانس هنر را در سال ۱۹۶۷ و مدرک کارشناسی ارشد هنر را در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد. دیلارد چند سال اول پس از فارغ‌التحصیلی را به نقاشی رنگ روغن، نویسندگی و نوشتن خاطرات گذراند. چندین شعر و داستان کوتاه او منتشر شد و در این مدت او همچنین برای برنامه مبارزه با فقر لیندون بی. جانسون کار می‌کرد . از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸، دیلارد به عنوان محقق مقیم در دانشگاه وسترن واشنگتن در بلینگهام، واشنگتن مشغول به کار بود. دیلارد از آن زمان تاکنون مدرک دکترای افتخاری از کالج بوستون ، کالج کنتیکت و دانشگاه هارتفورد دریافت کرده است. دیلارد در کتاب «زندگی با داستان» (۱۹۸۲) «نظریه خود را در مورد اینکه چرا مسطح‌سازی شخصیت و روایت نمی‌تواند در ادبیات اتفاق بیفتد، همانطور که وقتی هنرهای تجسمی فضای عمیق را برای صفحه تصویر رد کردند، اتفاق افتاد» ارائه داد. او بعداً گفت که در فرآیند نوشتن این کتاب، خودش را به نوشتن یک رمان قدیمی ترغیب کرده است. «ملاقات با نویسندگان چینی» اثری روزنامه‌نگاری از دیارد است. یک بخش از آن در چین اتفاق می‌افتد، جایی که دیلارد پس از سقوط گروه چهار نفره ، عضو هیئتی متشکل از شش نویسنده و ناشر آمریکایی بود . در نیمه دوم، دیلارد میزبان گروهی از نویسندگان چینی است که آنها را به همراه آلن گینزبرگ به دیزنی‌لند می‌برد . دیلارد این اتفاق را «خنده‌دار» توصیف می‌کند. در سال ۱۹۸۸، دیلارد با رابرت دی. ریچاردسون ، زندگینامه‌نویس تاریخی، ازدواج کرد . او پس از ارسال نامه‌ای از طرفدارانش در مورد کتابش «هنری ثورو: زندگی ذهن» با او آشنا شد.  آنها تا زمان مرگ ریچاردسون در سال ۲۰۲۰ با هم بودند. دیلارد می‌گوید پس از دانشگاه «از نظر معنوی بی‌بندوباری» پیدا کرد. اولین کتاب منثور او، زائر در تینکر کریک ، نه تنها به مسیح و کتاب مقدس ، بلکه به اسلام ، یهودیت ، بودیسم و معنویت اینوئیت نیز اشاره می‌کند . دیلارد برای مدتی حدود سال ۱۹۸۸ به کاتولیک رومی گروید. این موضوع به تفصیل در مروری بر آثار او در نیویورک تایمز در سال ۱۹۹۲ شرح داده شده است. در سال ۱۹۹۴، او جایزه کمپین را که هر ساله توسط سردبیران آمریکا به یک نویسنده کاتولیک اهدا می‌شود، از آن خود کرد. در کتاب خود در سال 1999، با عنوان «فعلاً »، او از کنار گذاشتن مسیحیت و پوچی ظاهری برخی از آموزه‌های مسیحی سخن می‌گوید، در حالی که اظهار می‌کند هنوز به مسیحیت پایبند است و همچنان به ارزش قائل شدن برای نویسنده کاتولیک، تیار دو شاردن، ادامه می‌دهد . وب‌سایت شخصی او دین او را «هیچ» ذکر کرده است. آثار آنی دیلارد شامل مجموعه‌ای از جستارها، رمان‌ها و اشعار است. از جمله آثار مشهور او می‌توان به "زائر نهر تینکر" (۱۹۷۴)، "آموزش مکالمه به سنگ" (۱۹۸۲)، "زندگی با نوشتن" (۱۹۸۹)، "راه زنده ماندن" (۱۹۹۲) و "خانواده میتری" (۲۰۰۷) اشاره کرد. آثار برجسته آنی دیلارد: "زائر نهر تینکر" (Pilgrim at Tinker Creek): این کتاب که جایزه پولیتزر را برای او به ارمغان آورد، شامل جستارهایی درباره طبیعت و تجربیات نویسنده در رابطه با آن است. "آموزش مکالمه به سنگ" (Teaching a Stone to Talk): این مجموعه جستارها نیز به موضوعات طبیعت و زندگی می‌پردازد و به کاوش در روابط انسان و محیط زیست می‌پردازد. "زندگی با نوشتن" (The Writing Life): این کتاب به بررسی فرآیند نویسندگی و تجربیات نویسندگان می‌پردازد. "راه زنده ماندن" (The Living): این رمان یک اثر تاریخی است که زندگی مهاجران اروپایی و بومیان منطقه Puget Sound در اواخر قرن نوزدهم را روایت می‌کند. "خانواده میتری" (Maud Martha): این رمان داستانی از زندگی زنی به نام میتری است که در طول سال‌ها با مشکلات و تجربیات مختلفی دست و پنجه نرم می‌کند. "صبح‌هایی مثل این" (Tickets for a Prayer Wheel): این مجموعه شامل اشعاری است که مضامینی مشابه با جستارهای او را در بر دارند. "وفور" (For the Time Being): این کتاب که در سال 2017 منتشر شد، یک مجموعه جستار است که به بررسی موضوعاتی مانند مرگ، معنویت و معنای زندگی می‌پردازد. علاوه بر این آثار، آنی دیلارد در طول سال‌ها کتاب‌ها و مقالات دیگری نیز منتشر کرده است. نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 363 بازدید

منابع محلی از ولایت غور می‌گویند که در اثر انفجار یک ماین باقی مانده از دوران جنگ در شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت دو کودک جان باخته و یک کودک دیگر زخمی شده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد صبح امروز (سه‌شنبه،۱۰ سرطان) در مسیر بند بایان از مربوطات شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور رخ داده است. منبع تاکید کرده است که این رویداد زمانی رخ داده است که این کودکان مصروف «چراندن» مواشی شان در بیابان بوده‌اند. منبع افزوده است که زخمی این رویداد برای درمان به شفاخانه‌ی ولایتی غور منتقل شده است. منبع در مورد هویت و جنسیت قربانیان این رویداد چیزی نگفته است. منبع در مورد این‌که این افراد، اعضای یک خانواده هستند یا خیر، جزییاتی ارائه نکرده است. مسوولان در غور این رویداد را تایید کرده و گفته‌اند: «این کودکان از اقوام کوچی هستند و زمانی‌که می‌خواستند این سرگلوله راکت را که از جنگ‌های گذشته باقی‌مانده جابه‌جا کنند، منفجر شده‌است.» در سال جاری میلادی به‌دلیل قطع کمک‌های مالی امریکا، بودجه‌ی برنامه‌های بشردوستانه در افغانستان، از جمله برنامه‌ی ماین پاکی، به شدت کاهش یافته است. سازمان ملل متحد بارها از کمبود بودجه و پیامدهای آن هشدار داده و خواستار کمک‌های بیشتر جامعه جهانی شده است. این در حالی است که سه روز پیش در نتیجه‌ی انفجار سرگلوله در ولایت پکتیا، یک کودک جان باخت و چهار تن دیگر زخمی شد. ماین‌ها و مهمات منفجر نشده باقی مانده از دوران‌های جنگ در کشور، سالانه جان‌ ده‌ها تن به‌ویژه کودکان را می‌گیرد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 263 بازدید

یافته‌های یک تحقیق تازه نشان می‌دهد که کاهش شدید بودجه آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا و احتمال انحلال آن می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ میلادی منجر به مرگ بیش از ۱۴ میلیون نفر شود. مجله پزشکی لانست (The Lancet) در تازه‌ترین گزارشش پیش بینی کرده است که ۴.۵ میلیون این مرگ‌ها را کودکان زیر پنج سال تشکیل خواهند داد. در این تحقیق آمده است که در طول دو دهه گذشته، برنامه‌های تمویل شده توسط آژانس توسعه بین‌المللی امریکا (USAID) از مرگ بیش از ۹۱ میلیون نفر در سراسر جهان به شمول مرگ ۳۰ میلیون کودک جلوگیری کرده‌ است. در بخشی از این پژوهش مجله پزشکی لانست آمده است: «برآوردهای ما نشان می‌دهد اگر کاهش‌های ناگهانی بودجه که در نیمه اول سال ۲۰۲۵ میلادی اعلام و اجرا شده‌، لغو نشود، تعداد چشم‌گیری از مرگ‌های قابل پیشگیری ممکن است تا سال ۲۰۳۰ رخ دهد.» این در حالی است که دونالد ترمپ، ریيس‌جمهور آمریکا با گرفتن سکان قدرت، برنامه‌های کمک‌رسانی از جمله بودجه سازمان توسعه بین‌المللی این کشور را به شدت کاهش داد. ترمپ این کار را در راستای کاهش هزینه‌های غیرضروری انجام داد. بودجه این سازمان در حالی کاهش داده شد که آمریکا بزرگ‌ترین کمک‌کننده کمک‌های بشردوستانه در جهان بود و در سال‌های قبل دست‌کم ۳۸ درصد کمک‌های ارائه شده از سوی سازمان ملل در جهان را تمویل می‌کرد. مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا در ماه مارچ امسال اعلام کرد که دولت ترمپ پس از یک بازبینی شش‌هفته‌ای، بیش از ۸۰ درصد از تمامی برنامه‌های سازمان توسعه بین‌المللی امریکا (USAID) را لغو کرده است. او افزود که حدود ۱۰۰۰ برنامه باقی‌مانده اکنون تحت نظارت وزارت امور خارجه ایالات متحده و با مشورت کنگره، «به‌شیوه‌ای مؤثرتر» اداره خواهند شد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 220 بازدید

مسوولان وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست می‌گویند که دو کارمند موسسه‌ی فرهنگی- مذهبی «نما رسانه» در کابل را به اتهام تبلیغ و دعوت مردم به «الحاد، مسیحیت و فمینیسم» بازداشت کرده‌اند. سیف‌الاسلام خیبر، سخنگوی این وزارت ناوقت دیروز (دوشنبه، ۹ سرطان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از بازداشت این دو تن توسط نیروهای وزارت امر به معروف خبر داده است. در ادامه تاکید کرده است که کارمندان نما رسانه به جرم خود اعتراف کرده و ویدیوی اعتراف آن‌ها به زودی نشر خواهد شد. براساس معلومات موجود، یکی از این کارمندان فردی به اسم سید رضا باشنده‌ی اصلی ولسوالی بهسود ولایت میدان‌وردک است. از کارمند دیگر نما رسانه جزییاتی در دست نیست. سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر در مورد زمان دقیق و محل بازداشت کارمندان این موسسه‌ی فرهنگی- مذهبی چیزی ننوشته است. قابل ذکر است که موسسه‌ی فرهنگی- مذهبی نما رسانه در بخش تولید فیلم و سریال زیر نظر وزارت اطلاعات و فرهنگ در کابل فعالیت می‌کند. تا اکنون موسسه‌ی فرهنگی- مذهبی نما رسانه در پیوند به بازداشت کارمندان این موسسه چیزی نگفته است. حکومت سرپرست محدودیت شدیدی بر رسانه‌ها و خبرنگاران وضع کرده‌اند. ‏ بارها خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ها بازداشت و ‏زندانی شده‌اند. براساس آمار مرکز خبرنگاران افغانستان، دست‌کم ۱۰ خبرنگار و ‏یا کارمند رسانه در بازداشت حکومت فعلی به‌سر می‎برند یا دوران حبس ‏خود را می‌گذرانند. از این جمله، شش نفر به مدت هفت ماه تا سه ‏سال زندان محکوم شده‌اند.‏

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 181 بازدید

داکتر تاج‌الدین اویوالی، نماینده‌ی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که یک چهارم مهاجران اخراج شده از ایران، کودکان هستند. آقای اویوالی با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که بسیاری از کودکان اخراج شده از ایران، «بدون همراه» و از خانواده‌های‌شان جدا هستند. وی در ادامه تاکید کرد که در ماه جون سال جاری میلادی، بیش از ۱۶۰ هزار مهاجر اهل افغانستان از طریق مرز اسلام قلعه‌ی هرات به افغانستان بازگردانده شده‌اند. همچنین سنجی ویجیسکرا، مدیر منطقه‌ای صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد نیز در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از مرز اسلام قلعه دیدن کرده است. او در ادامه افزوده است: «کودکان زیادی اینجا هستند که با فجایع غیرقابل تصوری روبرو شده‌اند و به حمایت ما نیاز دارند.» مدیر منطقه‌ای صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل می‌گوید که در مرز اسلام قلعه با پسر جوانی دیدار کرده که «بزرگترین نگرانی» او این بوده که با دست خالی به خانه باز گشته است. سنجی ویجیسکرا گفته است که یونیسف و شرکای بین‌المللی‌اش در حال ارائه‌ی خدمات حیاتی صحی، تغذیه‌ای، حفاظتی در مرز هستند، اما نیازها بسیار زیاد است. مدیر منطقه‌ای صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل از جامعه جهانی خواستار حمایت از کودکان به‌ویژه کودکان اخراج شده از ایران شده است. ایران پس از برقراری آتش‌بس با اسراییل، روند اخراج مهاجران افغانستان را شدت بخشیده است. براساس آمارهای منتشر شده از سوی حکومت سرپرست، در روزهای اوایل بعد از آتش‌بس روزانه بین ۲۰ تا ۳۰ هزار مهاجر تنها از ایران وارد کشور می‌شود.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 148 بازدید

تیم بایسکل‌سواری زنان در تور جهانی UCI درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که فریبا هاشمی، بایسکل‌سوار اهل افغانستان، عنوان قهرمانی مسابقات بایسکل‌سواری زنان افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی را در فرانسه کسب کرده است. این تیم با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از ختم این مسابقات خبر داده و گفته است که این رقابت‌ها از تاریخ ۲۶ تا ۲۸ جون سال جاری میلادی در فرانسه برگزار شده بود که زنان بایسکل‌سوار افغانستان مسیر ۱۱۵.۵ کیلومتری را که ورزشکاران فرانسه نیز در آن رقابت کردند، رکاب زدند. قابل ذکر است که چندی پیش اتحادیه‌ی بین‌المللی بایسکل‌سواران و کشور فرانسه اعلام کرده بودند که برای همبستگی با زنان افغانستان، مسابقات بایسکل‌سواران اهل افغانستان را در حاشیه‌ی مسابقات جهانی در فرانسه برگزار خواهند کرد. ورزشکاران افغانستان جزو اشتراک‌کنندگان رقابت‌های جهانی نبودند؛ بلکه در این مسابقات برای تعیین قهرمان بایسکل‌سواری زنان افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی با یکدیگر رقابت کردند. براساس معلومات تیم بایسکل‌سواری زنان در تور جهانی UCI، فریبا هاشمی، یولدوز هاشمی، زهرا رضایی، سمیرا احراری و مهناز محمدی از جمله پنج زن ورزشکار اهل افغانستان شرکت‌کننده در این رقابت‌ها بودند. قابل ذکر است که فریبا هاشمی پیش از این نیز در سال ۲۰۲۲ میلادی، قهرمان مسابقات بایسکل‌سواری زنان افغانستان در سویس شده بود. اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواران به نقل از فریبا هاشمی، قهرمان مسابقات بایسکل‌سواری سال ۲۰۲۲ میلادی زنان افغانستان در سویس که یکی از پنج زن بایسکل‌سوار شرکت‌کننده در این رقابت‌ها نوشته است که با تمام توان از عنوان قهرمانی خود دفاع می‌کند. خانم هاشمی تاکید کرده است: «آماده دفاع از عنوان قهرمانی هستم. واضح است که امیدوار برنده شدن هستم اما امیدوارم که این رویداد باعث درخشش سایر ورزشکاران شود.» همچنین اعلامیه به نقل از دیوید لاپارتینت، رییس اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواری نوشته است که دیدن دوباره بهترین بایسکل‌سواران زن افغانستان در رقابت‌های قهرمانی کشورشان «مایه‌ی افتخار» است. این در حالی است که پس از بازگشت دوباره‌ی حکومت سرپرست به قدرت، زنان و دختران در افغانستان به‌طور کامل از فعالیت در تمامی رشته‌های ورزشی منع شده‌ و تیم‌های ملی ورزشی زنان افغانستان از هم پاشیده است. در نتیجه‌ی این اقدام، بسیاری از زنان ورزش‌کار افغانستانی که عضویت تیم ملی را داشتند، ناگزیر به ترک کشور شدند.

ادامه مطلب