نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

4 هفته قبل - 148 بازدید

آنتیه لیندتسه، نماینده آلمان در سازمان ملل متحد اعلام کرده است که برلین عمیقاً نگران وضعیت وخیم حقوق بشر در افغانستان، به‌ویژه حقوق زنان و دختران است. خانم لیندرتسه این اظهارات را در نشست این سازمان مطرح کرده و گفته است که کشورش همچنان متعهد به کمک برای مردم افغانستان است. او همچنان در بخشی از صحبت‌هایش از تلاش‌های یوناما و سایر نهادهای سازمان ملل متحد برای بهبود وضعیت زند‌گی مردم افغانستان قدردانی کرده است. او در ادامه تاکید کرده است که مانند بسیاری از کشورهای دیگر، آلمان نیز بر این باور است که هیچ جایگزینی برای تعامل با حکومت سرپرست وجود ندارد. همچنین آنتیه لیندرتسه تصریح کرده است: «ما به‌طور فعال به روند دوحه تحت رهبری سازمان ملل متحد ادامه خواهیم داد.» این در حالی است که رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در افغانستان گفته که در نشست دو روزه دوحه بر تعامل بیش‌تر با حکومت فعلی و حمایت از شهروندان افغانستان تأکید شده است.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 155 بازدید

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که رسیدگی به نیازهای صحی بی‌‌پیشینه زنان و کودکان مهاجر برگشته از ایران و پاکستان در مرزهای افغانستان، نیازمند حمایت و کمک فوری است. این سازمان با نشر گزارشی نگرانی شدید خود را نسبت به نیازهای صحی مهاجران کشور به ویژه زنان و کودکان که به گونه بی‌سابقه‌ از ایران و پاکستان به افغانستان باز می‌گردند، ابراز کرده و گفته است که از ماه اپریل سال جاری میلادی تا اکنون، بیش از ۸۳۶ هزار نفر از طریق گذرگاه‌های رسمی افغانستان از جمله اسلام‌قلعه، تورخم، میلک و سپین‌بولدک به کشور بازگشته‌اند. سازمان جهانی بهداشت در ادامه تاکید کرد: «بازگشت‌کنندگان که شامل زنان حامله، مادران با کودکان و کودکان بدون سرپرست هستند، تنها با آن‌چه در دستان‌شان دارند، باز می‌گردند. بسیاری از آنان نیاز فوری به خدمات صحی، غذا و سرپناه دارند.» این سازمان در ادامه افزوده است که با حمایتش، تیم‌های صحی موارد زیادی از زخم‌ها، عفونت‌ها، کم‌آبی و سوءتغذیه را، به‌ویژه در میان کودکان و سالمندان، در مرزهای افغانستان ثبت کرده‌اند. بر اساس این گزارش، تا اکنون به بیش از ۸۴ هزار تن در گذرگاه‌های مرزی و مراکز خوش‌آمدگویی خدمات صحی ابتدایی ارائه شده است. در همین حال داکتر ادوین سنیزا سالوادور، نماینده سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: «ما با افزایش شمار مادران، کودکان و سالمندانی روبه‌رو هستیم که مریض، ناتوان و بی‌سرنوشت باز می‌گردند. ما هرچه در توان داریم انجام می‌دهیم، اما نیازها به‌سرعت در حال افزایش است. اگر کمک فوری دریافت نکنیم، توانایی پاسخ‌گویی سریع در مناطق ضروری را از دست خواهیم داد.» این سازمان می‌افزاید که برای سه ماه آینده یک طرح عملیاتی به ارزش ۲ میلیون دالر ارائه کرده؛ اما اگر حمایت مالی اضافی فراهم نشود، خدمات اساسی مانند واکسن، تداوی عاجل و مراقبت‌های صحی برای مادران و کودکان با مشکل مواجه خواهند شد. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 145 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل متحد اعلام کرده است که فعالیت ۴۰۰ مرکز درمانی در افغانستان به دلیل کم بودجه متوقف شده و از پیامدهای بحران بودجه‌ای است که جان میلیون‌ها شهروند افغانستان را تهدید می‌کند. تام فلچر، معاون این نهاد در سفر پنج روزه به افغانستان این اظهارات را مطرح کرده و نسبت به وخامت وضعیت بشری در کشور هشدار داده است. فلچر از ۲۷ اپریل تا ۲ می به کابل، قندهار و قندوز سفر کرد و با مقام‌های حکومت فعلی، امدادگران و جوامع آسیب‌پذیر دیدار داشته است. او در دیدارهای خود تاکید کرده است که مشارکت زنان امدادگر برای ارائه کمک‌های مؤثرو فرهنگی، حیاتی است و بدون حضور آن‌ها، دسترسی به جوامع آسیب‌پذیر، به‌ویژه زنان و کودکان، به‌شدت مختل می‌شود. وی در ادامه تاکید کرد: «توسعه بدون آموزش و مشارکت کامل دختران غیرممکن است.» براساس آمارهای ارائه شده از جنوری تا اپریل ۲۰۲۵ میلادی، بیش از ۱۸۰ هزار مهاجر در پی اجرای مرحله دوم طرح اخراج مهاجران از پاکستان، به کشور بازگشته‌اند که بسیاری از آنان، از جمله دارندگان کارت شهروندی افغانستان، پس از سال‌ها زندگی در پاکستان اکنون به کشوری بازمی‌گردند که برایشان غریبه است. در مراکز مرزی از جمله تورخم و اسپین بولدک، سازمان‌های بشردوستانه مراکز پذیرش ایجاد کرده‌اند که خدمات اولیه از جمله غذا، آب، مراقبت‌های پزشکی و حمایت روانی ارائه می‌دهند. اما ظرفیت این مراکز به‌شدت تحت فشار است. اوچا گفته است که آقای فلچر در بازدید از این مناطق گفت: «برای بسیاری از بازگشت‌کنندگان، افغانستان دیگر خانه‌ای آشنا نیست. آنها نه دارایی دارند، نه حمایت اجتماعی. آن‌ها به کشوری بازمی‌گردند که نمی‌شناسند.» قابل ذکر است که افغانستان از آسیب‌پذیرترین کشورهای جهان در برابر تغییرات اقلیمی است. میانگین دمای کشور از سال ۱۹۵۱ تا اکنون بیش از ۲.۴ درجه افزایش یافته و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که خشکسالی‌های سالانه تا سال ۲۰۳۰ به وضعیتی رایج تبدیل خواهند شد. آقای فلچر در این زمینه هشدار داد: «سطح آب‌های زیرزمینی در برخی مناطق تا ۳۰ متر کاهش یافته، و در برخی ولایت‌ها، میزان بارندگی نسبت به حد نرمال تا ۵۵ درصد پایین‌تر است. آینده، گرم‌تر و خشک‌تر خواهد بود.» او در پایان از جامعه جهانی خواست: «ما به حمایت بیشتر نیاز داریم نه فقط پول، بلکه تعهد سیاسی، همبستگی انسانی و احترام به اصول بشردوستانه. سازمان ملل می‌ماند، اما بدون حمایت اهداکنندگان، نمی‌تواند پاسخ دهد.»

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 196 بازدید

مسوولان محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که در اثر جاری شدن سیلاب، فرو ریختن سقف خانه و رانش زمین در این ولایت، چهار کودک جان باخته و سه کودک دیگر زخمی شدند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفته است که این رویدادهای طبیعی در ولسوالی‌های نازیان، بتی‌کوت و کوزکنر این ولایت رخ داده است. وی در ادامه تاکید کرده است که یک کودک در ولسوالی نازیان در نتیجه‌ی فرو ریختن سقف یک خانه‌ جان باخته و سه کودک دیگر زخمی شده‌اند. او در ادامه افزوده است که زخمی‌های این رویداد طبیعی برای درمان به شفاخانه‌ی حوزوی ننگرهار منتقل شده‌ و وضعیت سلامتی آنها پایدار است. سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار در بخشی از صحبت‌هایش گفته است که یک کودک دیگر در ولسوالی کوزکنر این ولایت در نتیجه‌ی جاری شدن سیلاب جان باخته است. او در ادامه افزوده است که دو کودک دیگر در ولسوالی بتی‌کوت در نتیجه‌ی رانش زمین جان باخته‌اند. سید طیب حماد تصریح کرد که حدود ۲۵۰ خانه در ولسوالی‌های گوشته و لعل‌پور این ولایت تخریب و حدود ۵۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی نیز از بین رفته است.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 125 بازدید

منابع محلی از ولایت قندهار می‌گویند که یک زن جوان در ناحیه‌ی سوم شهر قندهار خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم دو منبع با تایید این موضوع گفته‌اند که این زن پس‌ازچاشت روز (شنبه، ۱۴ سرطان) خود را در اتاقش حلق‌آویز کرده و فوت کرده است. منبع تاکید کرده است که این زن ۲۹ سال سن داشت و دومین زن شوهرش بوده است. همچنین منبع در بخشی از صحبت‌هایش افزوده است که این زن جوان در زندگی مشترک با همسر دوم شوهرش با مشکلاتی مواجه بوده است. منبع دلیل و علت خودکشی این زن جوان را خشونت خانوادگی عنوان کرده است. به گفته‌ی منبع، این زن مدتی پیش از طریق تلفن با شوهرش آشنا شده و ازدواج کرده بود، اما شوهرش به‌دلیل مشکلات اقتصادی به‌تازگی او را به خانه‌ی پدرش فرستاده بود. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت قندهار تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به خدمات صحی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها در بین زنان و جوانان بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 150 بازدید

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با توجه به کاهش ‏کمک‌های جهانی برای افغانستان، آینده‌ی بازگشت‌کنندگان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.‏ این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با بازگشت ۱.۴ میلیون نفر در سال ‏جاری، نیاز به کمک در افغانستان تشدید شده است.‏ کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که برای شروع دوباره به حمایت ‏نیاز دارد.‏ این روزها اخراج مهاجران از ایران به‌شدت ادامه دارد.‏ براساس آمار، روزانه ده‌ها هزار نفر از مرزهای غربی وارد افغانستان می‌شوند. عمده‌ی ‏بازگشت‌کنندگان خانواده‌های مهاجر هستند.‏ بازگشت مهاجران در وضعیتی است که بحران اقتصادی افغانستان با کاهش ‏کمک‌ها روبه وخامت است.‏ این در حالی‌ است که روزانه شمار زیادی از مهاجران افغانستانی، به‌ویژه زنان و کودکان، از مرز ایران وارد افغانستان می‌شوند. براساس گزارش‌ها، مادران، کودکان، زنان باردار و افراد سالمند از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در میان مهاجران به‌شمار می‌روند که به خدمات بهداشتی، غذا و سرپناه نیاز فوری دارند. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند. اسکندر مومنی، وزیر داخله ایران که حدود ۴۰۰ هزار مهاجر افغانستانی از کشور اخراج شده‌اند. او گفت که مصوبه دولت به مجلس ایران ارسال شده تا طرح سامان‌دهی مهاجران اجرایی شود.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 205 بازدید

فرماندهی پولیس ولایت خوست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که یک مرد را به اتهام اقدام به ازدواج اجباری با یک دختر بازداشت کرده است. این فرماندهی با نشر اعلامیه‌‌ای گفته است که این مرد بر یک دختر جوان شلیک هوایی کرده بود و به این طریق می‌خواست او را «به نامش» کند. در اعلامیه‌ی فرماندهی پولیس ولایت خوست آمده است که این مرد براساس شکایت دختر و توسط پولیس حوزه سوم خوست بازداشت شده است. این فرماندهی افزوده است که هویت فرد بازداشت‌شده و اطلاعات مربوط به محل حادثه را «به‌دلیل حساسیت موضوع» فاش نمی‌کند. قابل ذکر است ه از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد متعددی از ازدواج اجباری زنان و دختران در ولایت‌های مختلف کشور گزارش شده است. گزارش‌هایی از ازدواج اجباری اعضای طالبان با زنان و دختران نیز منتشر شده است. همچنین هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی ازدواج اجباری زنان و رسم‌ورواج‌هایی چون «شلیک هوایی» را ممنوع کرده است. با این وجود چند روز پیش، اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد برای افغانستان هشدار داده بود که محدودیت‌های شدید علیه زنان و دختران سبب افزایش نرخ ازدواج کودکان، خشونت مبتنی بر جنسیت و کار آنها شده است. اين نهاد با نشر گزارشی در وب‌سایت خود نوشته بود، محدودیت‌های شدید که علیه حقوق زنان و دختران افغانستان اعمال می‌شود، آسیب‌پذیری‌های موجود را بدتر کرده است.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 187 بازدید

احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان درتاره‌ترین مورد اعلام کرده است که جامعه امروز بیش از هر زمان دیگری به راه و آموزه‌های مکتب امام حسین نیاز دارد. آقای مسعود روز (یک‌شنبه، ۱۵ سرطان) در سالروز عاشورا (سال‌روز شهادت امام حسین) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «اما حسین در تمام ادوار تاریخ برای آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان، الگوی ایثار و فداکاری و پرچم‌دار مبارزه برای آزادی بوده است.» وی در ادامه تاکید کرده است: «هیچ زمانی به اندازه امروز به راه و مکتب حسین نیازمند نبوده‌ایم.» همچنین حامد کرزی، رییس ‌جمهور سابق افغانستان، نیز به مناسبت روز عاشورا بر وحدت میان مردم کشور تاکید کرده است. آقای کرزی روز (یک‌شنبه، ۱۵ سرطان) با نشر پیامی در صفحه ایکس نوشته است که باید از این فرصت برای تقویت وحدت و شکوفایی بیشتر کشور استفاده کنند. او افزوده است: «امیدوارم هموطنان عزیز ما با استفاده از معنویت و برکت روز عاشورا و ایام محرم، متحدانه و یک‌صدا برای افغانستانی مترقی، شکوفا و برخوردار از نعمت علم و دانش، تلاش و کوشش کنند.» این در حالی است که منابع محلی در ولایت هرات گزارش داده‌اند که نیروهای حکومت فعلی در روزهای دهه‌ی محرم اقدام به جمع‌آوری و تخریب پرچم‌ها و موکب‌های عزاداری در مناطق جبرییل، کوره‌ملی و شهرک خاتم‌الانبیا کرده‌اند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 129 بازدید

خداوند از او درگذرد. نام «کریم غول» در اوایل دهه‌ی هفتاد لرزه بر تن مهاجرین افغانستان در مشهد می‌انداخت، مأمور خشن و بی‌رحم «افغانی‌بگیر». سپس او در روزهایی که گرفتار سرطان شد، بسیار از مهاجرین حلالیت طلبید. سرطان او را برد اما نام او در تاریخ مناسبات دو کشور ماند. مأمور از قهار عاصی شاعر توانای افغانستان که در دهه‌ی هفتاد به ایران سفر کرده بود، پاسپورت طلب کرد. عاصی پاسپورتش را به او نشان داد که هنوز یک روز ویزا داشت. مأمور به او سیلی زد و در مقابل اعتراض قهار گفت: این سیلی را برای این زدم که بدانی فقط یک روز وقت داری. قهار کشور را ترک کرد و در موشک‌باران‌های کابل کشته شد، در سال ۱۳۷۳. یادم نمی‌رود که در همان ایام رییس اداره‌ی گذرنامه در مشهد باری با چه لحن تند و خشنی با شاعر ما صحبت می‌کرد. اکنون نه قهار عاصی هست و نه کریم غول، ولی این روایت‌ها مانده است. این‌ها رسوب می‌کند و تا این دو کشور باقی هستند، سینه به سینه و صفحه به صفحه می‌چرخد. در جریان اخراج شمار زیادی از مهاجرین در این روزها هم وقایعی از این قبیل دیده شده است. صحنه‌های خشنی از دستگیری اشخاص، وضعیت اسفبار اردوگاه‌های گردآوری اتباع و نیز اوضاع مرز دوغارون در این روزها. این‌ها هیچ وقت پاک نمی‌شود. این‌ها نه قابل انکار است و نه قابل توجیه. اما از سویی دیگر، در همین روزهای سخت بسیاری از اهالی رسانه، فعالان فرهنگی و اجتماعی، دست‌اندرکاران خیریه و تعداد بی‌شماری از مردم ایران، با مهاجرین همدلی کردند، یاری رساندند. وکلایی بودند که داوطلبانه اعلام آمادگی کردند برای وصول مطالبات مردم بابت رهن منزل و... شاعرانی شعر گفتند. نخبگانی به مقامات نامه نوشتند. کسانی حتی اعلام آمادگی کردند برای کمک‌رسانی در این سوی مرز. در آن سوی مرز نیز، مردم هرات نیکنامی بزرگی برای خود خریدند با استقبال و خدمات‌رسانی برای اخراج‌شدگان. گروه گروه و کاروان کاروان کمک و مواد غذایی رساندند برای مردمی که یک روز قبل در این سوی مرز از یک «سایه» بی‌بهره مانده بودند در گرمای طاقت‌سوز تیرماه دوغارون. آن‌ها سینی‌های غذا آوردند برای مردمی که در اردوگاه و در مسیر، گاهی یک بطری آب را به چند برابر قیمت خریده بودند. این‌ها هم می‌ماند و پاک نمی‌شود. مسوولان و دست‌اندرکاران محترم امور. منکر وضعیت جنگی نیستم. منکر خرابکاری‌ها هم نیستم. منکر لزوم ساماندهی و قانونمندسازی امور مهاجرین هم نیستم. تهدیدها البته بسیارند. ولی مسوولان امور می‌توانستند از این تهدیدها یک فرصت بسازند. می‌توانستند با سبک و طرز رفتار خودشان نشان دهند که با مهاجرستیزان فضای مجازی همراه و همسو نیستند. می‌توانستند با این جو ضد مهاجری که عمدتاً‌ هم به شکل یک پروژه از جاهایی تأمین می‌شود، فاصله‌گذاری کنند. این می‌شد فرصتی کم‌نظیر باشد برای خنثی‌کردن ذهنیت‌هایی که در سال‌های اخیر به جامعه تزریق شده است. ولی این کار را نکردند متأسفانه. حتی از این جو مهاجرستیزی به عنوان «پیشران» برنامه‌ها استفاده شد. صدا و سیما می‌توانست راوی صادق وضعیت اردوگاه‌ها و وضعیت دوغارون و برخوردها و دستگیرشدن‌های گاه خشن باشد. می‌توانست شایعات اغراق‌شده‌ی امنیتی را صحت‌سنجی کند و اعلام کند. آنگاه می‌توانست مدعی باشد که با پروژه‌بگیران مهاجرستیز همسو نیست. شاید بگویید شرایط جنگی است و «نمی‌شود». ولی من دیده‌ام که می‌شود. من از برخورد رییس اداره‌ی گذرنامه در سال ۱۳۷۳ گفتم. ولی در همین ایام رییس دیگری از همان اداره‌ی گذرنامه را هم دیده‌ام که در سالن اداره، پشت میزی می‌نشیند و شخصاً‌ مثل یک کارمند معمولی به امور مراجعه‌کنندگان رسیدگی می‌کند، با صبر و حوصله و خُلق خوش و نهایت همکاری ممکن. افزون بر رفتارها، گفتارها هم پاک نمی‌شوند. اشخاص بسیاری به خصوص در فضای مجازی و رسانه‌ای از هر دو جانب نفرت‌آفرینی کردند و تعمیم دادند و حکم کلی صادر کردند. به خاطر چند بزهکاری، ملتی را بزهکار خواندند و به خاطر چند نژادگرایی، ملتی را نژادپرست نامیدند. ما آن‌قدر همدلی دوسویه دیده‌ایم که هر حکم کلی و قطعی‌ای را چالش‌پذیر می‌کند. و ما سعی کنیم آنچه از ما می‌ماند خدمت باشد نه دشنام. چون دشنام هم می‌ماند و پاک نمی‌شود. هیچ قیچی‌ای وجود ندارد که دو کشور را از کنار هم بردارد و دو گوشه از این کره‌ی خاکی بچسباند. هیچ پاک‌کنی هم وجود ندارد که وقایعی را که ثبت دفتر تاریخ شده است، پاک کند و دوباره بنویسد. در این میان فرصت‌هایی هست که می‌تواند که با تلخی به هدر برود و صحنه‌هایی ساخته شود که تا دهه‌ها در ذهن و ضمیر همه بماند، یا هم می‌تواند سرشار باشد از خاطرات نیک و درخشان. بستگی به این دارد که تو کدام را بخواهی و کدام را انتخاب کنی. عمل سخت نیست، بلکه فقط انتخاب ما را به کار دارد. به نظرم خیلی‌ها در انتخاب خوب، کامیاب نبودند. نوینسده: محمدکاظم کاظمی

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 330 بازدید

لینا حیدر، دختر اهل افغانستان تنها یازده سال دارد و احتمالا جوان‌ترین دانش‌آموزشی است که در آلمان موفق شده است تا دیپلم لیسه عالی (Abitur) دریافت کند و وارد دانشگاه شود. رسانه‌ها گزارش داده‌اند که لینا حیدر، دختری ۱۱ ساله اهل افغانستان مقیم شهر بُن (Bonn)، در تابستان سال ۲۰۲۵ میلادی موفق شد دیپلوم دبیرستان/ لیسه آلمان (آبیتور) را در مدرسه سنت آدلهید (Sankt-Adelheid-Gymnasium) که وابسته به اسقف‌نشین شهر کلن است، دریافت کند. در ادامه آمده است که لینا حیدر، باشنده شهر بُن و از خانواده‌های مهاجر افغان است که لقب «خردسال‌ترین دانش‌جو» را در این کشور کسب کرده است. او موفق شده دوره لیسه را در مدت شش سال تکمیل کند؛ درحالی که دانش‌آموزان آلمانی این دوره را در ۱۲ یا ۱۳ سال تکمیل می‌کنند. بر اساس گزارش‌ها، لینا با هوش بالا، تمرکز استثنایی و حمایت خانواده‌اش توانسته در آزمون‌های نهایی (Abitur) موفق شود. او اکنون برای ادامه تحصیل در رشته‌ طب آماده می‌شود. وی می‌گوید: «در هر حال خوشحالم. بالاخره به‌آن رسیدم.» از صنف درسی زیاد استفاده نکرده و در مجموع، فقط شش سال را در مکتب گذرانده است. میخاییل گرمان، مسوول حمایت از دانش‌آموزان بااستعداد می‌گوید: «وقتی آدم برای اولین‌بار لینا را می‌بیند، با خودش فکر می‌کند که این کودک شش‌ساله اینجا چه می‌کند و پدر و مادرش چرا او را آورده‌اند؟ ولی وقتی با او وارد گفتگو می‌شوید، خیلی زود متوجه می‌شوید: اوه، اینجا جای درستی‌ است، یا حداقل می‌تواند جای درستی باشد.» همچنین کریستوف اُلدوهِمه، مدیر لیسه سنت آدلهاید در شهر بن، این مرحله را چنین توصیف می‌کند: «گذر از صنف هشتم به دوره‌ی این لیسه واقعا دشوار بود. این خودش یک جهش بزرگ بود. ناگهان با یک کودک نه‌ یا ده‌ساله در دورهٔ لیسه روبه‌رو شدیم. اینجا باید پلی زده می‌شد.» لینا به‌عنوان یک کودک بسیار بااستعداد (hochbegabt) شناخته می‌شود، اما این برای مکتب هم چالش‌هایی به‌همراه داشته است. هم باید از او حمایت و هم باید دایم این مسیر با او تنظیم می‌شد تا همه‌چیز برایش قابل ‌تحمل باشد. کریستیانه گراف، هماهنگ‌کننده‌ی مشاوره روانی‌‌اجتماعی در مکتب می‌گوید: «ما همیشه تلاش کردیم تعادل را حفظ کنیم؛ اینکه او هم‌چنان بتواند کودک باقی بماند، ولی در عین حال از نظر فکری نیز رشد کند.» مدرک (Abitur) سند نهایی دوره لیسه در آلمان است که پس از موفقیت در امتحان‌های سراسری صادر می‌شود و شرط اساسی برای ورود به دانشگاه‌های این کشور به شمار می‌آید. به طور معمول دانش‌آموزان آلمانی در سن ۱۸ یا ۱۹ سالگی موفق به کسب این سند می‌شوند. موفقیت لینا حیدر در این سن پایین نه ‌تنها در میان مهاجران افغان؛ بلکه در سطح آلمان یک رویداد کم‌سابقه است. رسانه‌های آلمانی نوشته‌اند که او از هزاره‌های افغانستان است که از طریق مهاجرت توانسته وارد آلمان شود.

ادامه مطلب