نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

6 ماه قبل - 230 بازدید

فرماندهی پولیس در ولایت بدخشان اعلام کرده است که جسد یک کودک هفت‌ساله از ولسوالی «ارگوی»‌ این ولایت پیدا شده است. این فرماندهی روز (‌یک‌شنبه، ۱۹ حوت) با نشر اعلامیه‌‌ای گفته است که جسد این کودک از روستای «هزاره‌میشی» از مربوطات ولسوالی ارگو پیدا شده است. در اعلامیه آمده است که این کودک چندی پیش مفقود شده بود و تحقیقات درباره‌ی چگونگی قتل او جریان دارد. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان در مورد هویت این کودک معلومات نداده است. همچنین منبع می‌گوید که این کودک «عثمان» نام داشته و فرزند فردی به نام جاوید الفت بوده است. منبع گفته است که این کودک حدود دوماه پیش از شهر وحدت ولسوالی ارگو توسط یک گروه «اختطافچی» ربوده شده بود. منبع تاکید کرد که آدم‌ربایان در بدل آزادی این کودک از خانواده‌اش پول درخواست کرده بودند. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که آدم‌ربایان پس از دو ماه اسارت، این کودک را به طرز فجیعی به قتل رسانده و اعضای داخلی بدنش را بیرون کشیده‌اند. قابل ذکر است که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد قتل مرموز به ویژه قتل‌های زنان و کودکان در بخش‌های مختلف کشور افزایش یافته است. عامل شماری از این قتل‌ها «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و نیروهای حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 216 بازدید

کم‌کاری تیروئید زمانی اتفاق می‌افتد که غده تیروئید به‌اندازه کافی هورمون تیروئید نمی‌سازد. به این وضعیت کم‌کاری تیروئید می‌گویند. کم‌کاری تیروئید ممکن است در مراحل اولیه علائم قابل‌توجهی ایجاد نکند. با گذشت زمان، کم‌کاری تیروئید که درمان نمی‌شود می‌تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی، مانند کلسترول بالا و مشکلات قلبی شود. کم‌کاری تیروئید چیست؟ کم‌کاری تیروئید (بیماری تیروئید کم کار) وضعیتی است که زمانی اتفاق می‌افتد که غده تیروئید شما هورمون کافی را در جریان خون شما تولید یا ترشح نمی‌کند. در نتیجه متابولیسم شما کند می‌شود. این می‌تواند باعث افزایش وزن ناخواسته شود و باعث شود همیشه احساس خستگی کنید. اگرچه افزایش وزن و خستگی مختص کم‌کاری تیروئید نیست، یک آزمایش خون ساده می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا این وضعیت را بررسی کند. به‌طورکلی کم‌کاری تیروئید  قابل‌درمان است. بیشتر افراد می‌توانند این بیماری را با دارو و ویزیت‌های منظم پیگیری با متخصص غدد خود کنترل کنند. در صورت عدم درمان در طولانی‌مدت، کم‌کاری تیروئید می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم کم‌کاری تیروئید در زنان: علائم کم‌کاری تیروئید به شدت بیماری بستگی دارد. مشکلات معمولاً به آرامی و اغلب در طی چندین سال ایجاد می‌شوند. در ابتدا ممکن است به‌سختی متوجه علائم کم‌کاری تیروئید، مانند خستگی و افزایش وزن شوید. یا ممکن است فکر کنید آنها فقط بخشی ازتأثیرات بالا رفتن سن هستند. اما از آن‌جایی‌که متابولیسم شما به‌کندی  عمل می‌کند، ممکن است مشکلات آشکارتری را ایجاد کند. علائم کم‌کاری تیروئید ممکن است شامل موارد زیر باشد: حساسیت بیشتر به سرما. یبوست. پوست خشک. افزایش وزن صدای خشن. ضعف عضلانی. درد عضلانی، حساسیت و سفتی. سیکل‌های قاعدگی سنگین‌تر از حد معمول یا نامنظم هستند. کند شدن ضربان قلب که "برادی کاردی" نیز نامیده می‌شود. مشکلات حافظه فراموشی افسردگی ریزش و نازکی موها تورم مفاصل درد در مفاصل افزایش کلسترول خون پف کردن صورت احساس گرفتگی در سینه احساس ضعف و خستگی کم‌کاری تیروئید چقدر شایع است؟ کم‌کاری تیروئید می‌تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری در بین زنان بالای 60 سال به ویژه پس از یائسگی شایع است. علت های کم‌کاری تیروئید: هیپوتیروئیدی اولیه برداشتن تیروئید با جراحی (مثلاً در گواتر شدید یا سرطان تیروئید) کمبود آیودین، که در این مورد غده تیروئید بزرگ می‌شود (گواتر) استفاده از آیودین رادیو اکتیو یا داروهای ضد تیروئید برای درمان سایر بیماری‌های تیروئید مصرف داروهایی مانند لیتیوم دوز بالای آیودین التهاب تیروئیدی تحت حاد هیپوتیروئیدی خود ایمنی (تیروئیدیت  هاشیموتو) هیپوتیروئیدی ثانویه که ناشی از کم‌کاری  هیپوفیز است. کمبود ویتامین b12 تیروئید برای حفظ عملکرد صحیح خود در بدن نیاز به چندین ماده دارد که یکی از آنها ویتامین B12 است. در صورت عدم وجود B12 کافی در بدن، غده تیروئید به‌اندازه کافی هورمون تولید نمی‌کند، و در نتیجه کم‌کاری تیروئید به وجود می آید. عوامل خطر کم‌کاری تیروئید چیست؟ هر کسی ممکن است به کم‌کاری تیروئید مبتلا شود. اما اگر زن هستید ، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است: بیماری خود ایمنی. استعداد ژنتیکی (یک والدین یا خواهر یا برادر بیولوژیکی مبتلا به این بیماری). سابقه جراحی تیروئید، از جمله برداشتن غده تیروئید. بارداری سابقه قبلی پرتودرمانی سر و گردن. مصرف برخی داروها را شروع کرده یا متوقف کرده است. عوارض کم‌کاری تیروئید چیست؟ با درمان، عوارض کم‌کاری تیروئید خیلی رایج نیست. اما اگر تیروئید کم کار درمان نشود، می‌تواند منجر به سایر شرایط سلامتی مانند: گواتر. مشکلات قلبی ناباروری. سقط جنین یا نقایص مادرزادی. نوروپاتی محیطی. پیشگیری آیا می‌توان از کم‌کاری تیروئید پیشگیری کرد؟ شما نمی‌توانید از کم‌کاری تیروئید جلوگیری کنید. اگر علائمی مانند موارد ذکر شده در بالا مشاهده کردید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. تشخیص و درمان به موقع بهترین راه برای کاهش خطر عوارض و داشتن یک زندگی سالم است. تشخیص و آزمایشات یک پزشک در طول معاینه فیزیکی به آرامی اطراف تیروئید شما را فشار می دهد تا ببیند آیا غده شما متورم شده است یا خیر. آنها همچنین در مورد علائم شما می پرسند و سابقه پزشکی شما را با جزئیات بررسی می کنند. پزشکان معمولاً آزمایش های تیروئید را برای تشخیص دقیق کم‌کاری تیروئید انجام می دهند. این به این دلیل است که تیروئید کم کار می‌تواند علائمی ایجاد کند که شبیه سایر بیماری های غیرمرتبط باشد. آزمایش خون تیروئید سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) در خون شما و همچنین سطح هر هورمون تیروئید (T3 و T4) را اندازه گیری می کند. درمان: بعد از تشخیص ،کم‌کاری تیروئید با دارو تحت نظر پزشک متخصص درمان و‌کنترل می‌شود. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 180 بازدید

یونسکو یا نهاد آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد هشدار داده است که در صورت ادامه محدودیت‌ها تا ۲۰۳۰ میلادی، شمار دختران محروم از آموزش به بیش از چهار میلیون نفر خواهد رسید. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای گفته است که تا اکنون محدودیت‌های حکومت سرپرست بر زنان و دختران در افغانستان حدود ۱.۵ میلیون دانش‌آموز دختر را تحت تأثیر قرار داده است. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل افغانستان را تنها کشوری در جهان معرفی کرده است که دختران در آن از تحصیل منع شدند. یونسکو افزوده است که این عقب‌گرد‌ نگران‌کننده در حالی رخ می‌دهد که افغانستان پس از دهه‌ها پیشرفت، اکنون شاهد نابودی دستاوردهای آموزشی زنان است. قابل ذکر است که مقام‌های حکومت فعلی همواره ممنوعیت تحصیل دختران را یک موضوع داخلی افغانستان خوانده و تاکید کرده‌اند که سیاست‌های آنان بر اساس شریعت اسلامی تنظیم شده است. ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت فعلی در پیامی به مناسب هشتم مارچ یا روز جهانی زن گفته است که حقوق زنان افغانستان در یک جامعه اسلامی و افغانی با حقوق زنان در جامعه غربی تفاوت‌های آشکاری دارد. آقای مجاهد گفت در هنگام محاسبات این تفاوت باید در نظر گرفته شود و حقوق زنان و دختران در افغانستان تامین شده است. با این وجود، حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 242 بازدید

حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین افغانستان به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی زن از حکومت سرپرست خواسته است تا دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را دوباره به‌روی دختران و زنان کشور بازگشایی کند. آقای کرزی این اظهارات را در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است: «زنان افغانستان در تمام مبارزات و تحولات بخصوص مبارزات استقلال ‌طلبانه و شگوفایی فرهنگ، دوشادوش مردان حضور داشته و رسالت‌شان را در راستای آبادی و پیشرفت وطن به‌خوبی ادا کرده‌اند.» وی در ادامه تاکید کرده است: «حال و آینده‌‌ی افغانستان را نیز مقتضی حضور و مشارکت معنادار زنان همگام با مردان در تمام عرصه‌ها می‌دانم و تاکید می‌کنم که به این منظور لازم است فرصت‌های پیشرفت و نقش‌آفرینی برای زنان؛ فراهم و زمینه‌ی تعلیم و تحصیل برای دختران مهیا گردد.» رییس‌جمهور پیشین افغانستان می‌گوید: «با آرزوی سعادت و موفقیت برای زنان کشور و گرامیداشت مجدد روز جهانی زن، یکبار دیگر از حکومت سرپرست اسلامی می‌خواهم دروازه مکاتب و دانشگاه‌ها را به‌روی دختران بگشاید تا با شگوفا شدن استعدادهای جوانان اعم از دختران و پسران، راه پیشرفت و توسعه کشور ما هموار گردد و افغانستان با تکیه بر دانش و بازوی فرزندان خود از احتیاج بیرونی رهایی یابد.» این در حالی است که روز گذشته، هشتم مارچ یا روز جهانی زن بود. در حالی از این روز تجلیل می‌شود که زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدید مواجه هستند. باید گفت که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 182 بازدید

شورای امنیت سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که قرار است فردا شب (دوشنبه، ۲۰ حوت) درباره‌ی افغانستان تشکیل جلسه دهد. در اعلامیه‌ای این شورا آمده است که در این نشست رزا اتنبایوا، رییس یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان درباره‌ی وضعیت این کشور گزارش دهد. براساس اعلامیه‌های متعددی سازمان ملل متحد، وضعیت افغانستان همچنان وخیم و این کشور درگیر بحران‌های متعددی معرفی شده است. همچنین آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود در مورد وضعیت افغانستان گفته است که با وجود پایان درگیری‌های شدید در سه سال اخیر در افغانستان، اقتصاد این کشور شکننده است و همچنان یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه‌ی جهان را تجربه می‌کند. آقای گوترش در این گزارش گفته است که تداوم سیاست‌ها و اقدامات محدودکننده‌ی حکومت فعلی که بر مردم افغانستان، به‌ویژه زنان تحمیل می‌شود، فعالیت‌های اقتصادی و معیشت مردم را در سراسر کشور محدودتر کرده و کمک‌ها را به افراد نیازمند با مشکل مواجه کرده است. قابل ذکر است که قرار است شورای امنیت به‌تاریخ ۱۷ مارچ هم درباره‌ی یوناما یا مأموریت معاونت این سازمان در افغانستان تشکیل جلسه دهد. انتظار می‌رود در این نشست مأموریت یوناما که در ۱۷ مارچ پایان می‌یابد، دوباره تمدید شود. این در حالی است که ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست چند روز قبل گفته بود که مأموریت دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) مؤثر و موفق نبوده است آقای مجاهد روز (سه‌شنبه، ۱۴ حوت) به تلویزیون ملی افغانستان که تحت کنترل حکومت فعلی فعالیت می‌کند، گفته بود که همواره از آدرس یوناما در مورد افغانستان گزارش‌های منفی ارائه شده است. او افزوده است که گزارش‌های منفی یوناما باعث «ذهنیت نادرست» نسبت به افغانستان در سازمان ملل متحد شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 218 بازدید

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد می‌گوید که زنان و دختران افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست یکی از «شدیدترین آپارتایدهای جنسیتی در تاریخ را» تحمل می‌کنند، اما زنان و دختران افغانستان هرگز تسلیم نشده‌اند. آقای فایق این اظهارات را با نشر پیامی به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و نوشته است که زنان افغانستان از آموزش و کار محروم و حتا از تحصیل در رشته‌های طبی منع شده‌اند و به تدریج از زندگی عمومی حذف می‌شوند. وی تاکید کرده است: «با این‌حال، زنان افغانستان تسلیم نشده‌اند؛ در مکاتب مخفی تدریس می‌کنند، تخلفات را مستند می‌سازند، و با وجود سرکوب وحشیانه، برای حقوق خود مبارزه می‌کنند.» سرپرست نمایندگی افغانستان افزوده است: « شجاعت آنان به ما یادآوری می‌کند که چرا باید به مبارزه ادامه دهیم. آزادی آنان غیرقابل مذاکره است. صدای آنان باید شنیده شود.» نصیراحمد فایق گفته است: «امروز و هر روز، ما سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی را به‌شدت محکوم می‌کنیم و در کنار زنان افغانستان ایستاده‌ایم. مبارزه آنان، مبارزه‌ی ما است. حقوق آنان، حقوق بشر است.» قابل ذکر است که زنان و دختران افغانستان پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر کشور، اعتراضات خود را آغاز کردند ‌و خواستار تأمین حقوق و آزادی‌های اساسی‌شان و عدم به‌رسمیت‌شناسی حکومت سرپرست هستند. با این‌حال، اعتراضات خیابانی زنان سرکوب و محدودیت‌ها علیه زنان و دختران تشدید شدند. همچنین حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 182 بازدید

خانه آزادی بیان به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی زن گفته است که باید از زنان خبرنگار در تبعید و افغانستان حمایت گسترده شود. این نهاد با نشر اعلامیه در حساب کاربری ایکس خود، حمایت‌شان را از زنان خبرنگار اهل افغانستان در کشور و بیرون از کشور اعلام کرده است. خانه آزادی بیان تاکید کرده است که پس از تسلط مجدد حکومت سرپرست، ۸۶ درصد زنان خبرنگار شغل خود را از دست دادند و یا فعالیت‌های رسانه‌ای شان محدود شده است. این نهاد از جامعه‌ی جهانی و نهادهای بین‌المللی خواسته است که برای حمایت از زنان خبرنگار و تقویت صدای آنان اقدام جدی کند. قابل ذکر است که پس از بازگشت دوباره‌ی حکومت فعلی در افغانستان، زنان خبرنگار با محدودیت‌های جدی از جمله اخراج، پوشیدن ماسک و اجازه نیافتن در کنفرانس‌های خبری روبرو شدند. ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی، طی بیش از سه سال گذشته، نزدیک به ۹۰ فرمان محدودکننده بر زند‌گی و کار زنان صادر کرده است. همچنین حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 360 بازدید

به مناسبت روز جهانی زن (۸ مارچ)، فرصتی فراهم می‌شود تا نگاهی عمیق‌تر به وضعیت تحصیل و سواد زنان در افغانستان بیندازیم؛ کشوری که تاریخ پرفراز و نشیبی در زمینه حقوق زنان، به‌ویژه حق آموزش، تجربه کرده است. تحصیل و سواد، به‌عنوان پایه‌های اصلی توانمندسازی افراد و جوامع، برای زنان افغانستان نه تنها یک حق اساسی، بلکه ابزاری برای رهایی از محدودیت‌ها و بازسازی آینده‌ای روشن‌تر بوده است. با این حال، این مسیر همواره با چالش‌های عدیده‌ای از جمله جنگ، فقر، فرهنگ مردسالارانه و سیاست‌های تبعیض‌آمیز همراه بوده است. اولین اقدام اصلاحی برای آموزش زنان تلاش برای آموزش زنان در افغانستان به بیش از یک قرن پیش بازمی‌گردد. در زمان پادشاهی امان‌الله خان (۱۹۱۹-۱۹۲۹)، اصلاحات مدرنی با هدف بهبود وضعیت زنان آغاز شد. او با تأکید بر اهمیت تحصیل زنان، مکاتب دخترانه را تأسیس کرد و حتی گروهی از دختران را برای تحصیل به خارج از کشور فرستاد. ملکه ثریا، همسر امان‌الله، نیز نقش مهمی در این اصلاحات داشت و با تأسیس نشریه‌ای به نام ارشادالنسوان، به آگاهی‌بخشی زنان کمک کرد. اما این تلاش‌ها با مخالفت‌های شدید سنتی و مذهبی روبه‌رو شد و با سقوط امان‌الله، تحصیل زنان به حاشیه رفت. در دهه‌های بعدی، به‌ویژه در زمان ظاهر شاه و پس از آن در دوران جمهوری (دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰)، زنان به تدریج به مکاتب و دانشگاه‌ها راه یافتند. در این دوره، حضور زنان در عرصه‌های آموزشی و حرفه‌ای افزایش یافت و آمارها نشان می‌دهد که تا سال ۱۹۹۱، حدود ۷ هزار زن در مؤسسات آموزش عالی و ۲۳۰ هزار دختر در مکاتب مشغول تحصیل بودند. با این حال، این پیشرفت‌ها عمدتاً در شهرها متمرکز بود و مناطق روستایی همچنان از دسترسی به آموزش محروم بودند. تأثیر جنگ و حاکمیت امارت اسلامی در دهه ۱۹۹۰ با آغاز جنگ‌های داخلی و به‌ویژه تسلط امارت اسلامی در دهه ۱۹۹۰، تحصیل زنان به یکی از تاریک‌ترین دوره‌های خود رسید. این گروه با تفسیر سخت‌گیرانه از قوانین اسلامی، تحصیل دختران را به‌طور کامل ممنوع کردند. مکاتب دخترانه تعطیل شد، معلمان زن از کار اخراج شدند و نرخ سواد زنان به شدت کاهش یافت. در این دوره، تخمین زده می‌شود که نرخ سواد زنان در مناطق روستایی به ۳ تا ۴ درصد و در شهرها به حدود ۱۳ درصد سقوط کرد. این محدودیت‌ها هم دسترسی زنان به آموزش را از بین برد، و هم پیامدهای عمیقی بر سلامت، اقتصاد و ساختار اجتماعی افغانستان گذاشت. پیشرفت‌ها پس از سال ۲۰۰۱ پس از سقوط امارت اسلامی در سال ۲۰۰۱، با حمایت جامعه جهانی و دولت جدید افغانستان، تلاش‌هایی برای احیای آموزش زنان آغاز شد. قانون اساسی سال ۲۰۰۳ حق تحصیل زنان و دختران را به رسمیت شناخت و ماده ۴۴ این قانون دولت را مکلف به توسعه تعلیم برای زنان کرد. میلیون‌ها دختر به مکاتب بازگشتند و دانشگاه‌ها بار دیگر پذیرای زنان شدند. تا سال ۲۰۱۷، بر اساس گزارش‌ها، حدود ۳.۵ میلیون کودک از جمله تعداد قابل توجهی دختر به مکاتب دسترسی داشتند، هرچند هنوز ۸۵ درصد از کودکانی که از تحصیل محروم بودند، دختران بودند. در این دوره، حضور زنان در حرفه‌هایی چون پزشکی، معلمی و حتی سیاست افزایش یافت و چهره‌هایی چون شمسیه حسنی(هنرمند)، لیمه آفشید(شاعر) و هدی خموش(روزنامه‌نگار و فعال حقوق زن)، الهام‌بخش نسل جدیدی از زنان شدند. با این حال، این پیشرفت‌ها شکننده بود. ناامنی، فقر و سنت‌های مردسالارانه همچنان موانع بزرگی بودند. در بسیاری از مناطق، خانواده‌ها به دلیل نگرانی‌های امنیتی یا باورهای فرهنگی از فرستادن دختران به مکتب خودداری می‌کردند. همچنین، کمبود معلمان زن و زیرساخت‌های آموزشی، به‌ویژه در روستاها، دسترسی به تحصیل را محدود کرده بود. سقوط نظام جمهوری و وضعیت کنونی از آگست ۲۰۲۱، با بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، وضعیت تحصیل و سواد زنان بار دیگر به مخاطره افتاد. حاکمان جدید در ابتدا وعده‌هایی برای اعتدال دادند، اما به سرعت سیاست‌های محدودکننده را اعمال کردند. دختران از تحصیل بالاتر از صنف ششم منع شدند و در دسامبر ۲۰۲۲، تحصیلات دانشگاهی زنان نیز ممنوع شد. حتی انستیتوت‌های پزشکی، که آخرین پناهگاه آموزشی برای دختران بود، در دسامبر ۲۰۲۴ بسته شد. این اقدامات، افغانستان را به تنها کشوری در جهان تبدیل کرده است که به‌طور سیستماتیک زنان را از آموزش محروم می‌کند. امروز، بیش از یک میلیون دختر از رفتن به مکتب محروم هستند و نزدیک به ۳۳۰ هزار دختری که در سال ۲۰۲۳ صنف ششم را به پایان رساندند، نمی‌توانند تحصیل خود را ادامه دهند. این محدودیت‌ها نه تنها آینده فردی این دختران را نابود می‌کند، بلکه پیامدهای بلندمدتی بر جامعه دارد. مادران بی‌سواد نمی‌توانند به تربیت نسل بعدی کمک کنند و کمبود متخصصان زن در بخش‌هایی چون صحت و تعلیم، مشکلات را تشدید می‌کند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۹۰ درصد زنان در افغانستان بی‌سواد هستند و این آمار در سایه سیاست‌های کنونی رو به وخامت است. مقاومت و امید با وجود این محدودیت‌ها، زنان افغانستان دست از مبارزه -برای تعلیم و تحصیل- نکشیده‌اند. صنف‌های درسی مخفی توسط معلمان شجاع تأسیس شده و برنامه‌های آموزشی آنلاین، هرچند با چالش‌هایی چون کمبود برق و اینترنت، به برخی دختران کمک کرده است. اعتراضات خیابانی زنان، با شعارهایی چون «تحصیل، کار، آزادی»، نشان‌دهنده عزم آن‌ها برای بازپس‌گیری حقوق‌شان است، هرچند این اعتراضات اغلب با سرکوب خشونت‌آمیز مواجه شده است. جامعه جهانی نیز بارها این وضعیت را محکوم کرده و سازمان ملل تأکید کرده که آموزش زنان شرط اساسی برای به رسمیت شناختن حکومت سرپرست است. اما تاکنون، فشارهای بین‌المللی نتوانسته تغییری در سیاست‌های این رژیم ایجاد کند. سخن پایانی وضعیت تحصیل و سواد زنان در افغانستان، آینه‌ای از چالش‌ها و امیدهای این کشور است. در حالی که تاریخ نشان‌دهنده تلاش‌های مستمر برای بهبود این وضعیت است، واقعیت کنونی حکایت از عقب‌گردی دردناک دارد. روز جهانی زن فرصتی است تا جهان به یاد آورد که آموزش زنان نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای صلح، توسعه و عدالت است. زنان افغانستان، با وجود همه دشواری‌ها، همچنان مشعل امید را روشن نگه داشته‌اند و این وظیفه ماست که صدای آن‌ها را بشنویم و از مبارزه‌شان حمایت کنیم.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 171 بازدید

همزمان با هشت مارچ یا روز جهانی زن، دفتر اتحادیه اروپا در افغانستان می‌گوید که برای نشان‌دادن همبستگی خود با زنان و دختران افغانستان یک کارزار پنج‌روزه راه‌اندازی می‌کند. این دفتر با نشر اعلامیه‌‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این کارزار متمرکز بر پنج بخش کلیدی خواهد بود، اما این بخش‌ها را مشخص نکرده است. در اعلامیه آمده است که آنان از «قدرت، انعطاف‌پذیری و شجاعت» همه‌ی زنان و دختران افغا‌نستان ستایش می‌کند. دفتر اتحادیه اروپا تاکید کرده است که از زنان افغانستان در زمینه‌های مختلف، به‌شمول صحت، آموزش، معیشت و فرصت‌های اقتصادی حمایت می‌کند. قابل ذکر است که امسال چهارمین سال متوالی است که زنان افغانستان روز جهانی زن را در زیر حاکمیت حکومت سرپرست سپری می‌کنند. باید گفت که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 350 بازدید

ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست در افغانستان به مناسب هشت مارچ یا روز جهانی زن ادعا کرده است که زنان و دختران افغانستان اکنون از نگاه فزیکی و روانی در مصئونیت کامل زندگی می‌کنند. آقای مجاهد این اظهارات را امروز (شنبه، ۱۸ حوت) در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که حقوق زنان و دختران در جامعه اسلامی نسبت به جوامع غربی متفاوت است. وی در ادامه تاکید کرده است: «حقوق اساسی زنان در افغانستان در چهارچوب شریعت اسلامی و فرهنگ و عنعنات جامعه‌ی افغانی تأمین شده است.» او افزود: «باید فراموش نشود که ما حقوق زنان افغانستان را در یک جامعه‌ی اسلامی و افغانی زیر بحث داریم که با جامعه‌ی غربی و فرهنگ آنان تفاوت‌های آشکار دارد که در حین محاسبات باید در نظر گرفته شود.» سخنگوی حکومت فعلی تصریح کرد: « حفاظت از عفت، عزت و حقوق شرعی زنان اولویت امارت اسلامی است. اکنون زنان افغانستان از نگاه فزیکی و روانی در مصئونیت کامل زندگی می‌کنند. از هرگونه خشونت در برابر زنان، جلوگیری شده است. هیچ فردی نمیتواند حقوق زنان را ضایع سازد و آنها را به بد بنگرند.» ذبیح‌الله مجاهد گفته است: «محاکم و سایر ارگان‌های حکومت مکلف‌اند تا در تأمین حقوق زنان تمام تلاش شان را انجام دهند و اختیار زوجیت آنان را یقینی نمایند، حقوق مهر و میراث آنان را حاصل و از تمام حقوق شان نظارت و حراست کنند.» قابل ذکر است که در حال حاضر در افغانستان تحت کنترل حکومت فعلی، زنان و دختران از ابتدایی‌ترین حقوق شان، از جمله حق آموزش و حق کار محروم هستند. کشورهای جهان سیاست‌های حکومت سرپرست در قبال زنان و دختران را بارها محکوم کرده‌اند و خواستار تغییر آن‌ها هستند. باید گفت که حکومت فعلی اما همچنان پافشاری دارند که این گروه حقوق زنان را در چهارچوب آنچه شریعت و عنعنات افغانی می‌خواند، تأمین کرده است.

ادامه مطلب