عرفات جمال، نماینده کمیشنری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در افغانستان از ایران و پاکستان خواسته است که سابقه میزبانی خود از مهاجران افغانستانی را در چند دهه گذشته، با اخراج آنان نابود نسازند. آقای جمال در صحبت‌ با رسانه‌ها بر برخورد مناسب با مهاجران افغانستانی، بازگشت داوطلبانه و کار هماهنگ این دو کشور با سازمان ملل متحد تاکید کرده است. وی در صحبت‌هایش هشدار داده است که اگر این کار انجام نشود، هرج ومرج میان این دو کشور و افغانستان ایجاد خواهد شد. نماینده کمیشنری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرده است: «این  درخواست اصلی ما است که با مردم با کرامت رفتار کنید. اطمینان حاصل کنید کسانی که می‌خواهند به خانه بازگردند، این کار را به‌طور داوطلبانه انجام می‌دهند و با ما همکاری کنید تا این حرکت به‌صورت سازمان‌یافته انجام شود و به ثبات کمک کند.» او در ادامه افزوده است: «در غیر این صورت، ما با وضعیتی از هرج‌ومرج در هر دو سوی مرز روبه‌رو خواهیم شد و هیچ‌کس چنین چیزی را نمی‌خواهد. تنها کافی است که همه طرف‌ها بر سر یک میز بنشینند، گفتگو کنند و بر روی یک چارچوب سازمان‌یافته کار کنند.» قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان و ایران رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند. ایران و پاکستان در سه‌ونیم سال گذشته هزاران مهاجر را به طور اجباری اخراج کرده و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه آنان در این کشور وضع کرده است. این در حالی است که ایران و پاکستان استخدام کارگران افغانستانی را در شماری از ولایت‌های این کشور ممنوع کرده و نیز روند اخراج اجباری پناه‌جویان را تشدید کرده است. در این مدت کارزارهای گسترده‌ای علیه مهاجران افغانستان در شبکه‌های اجتماعی از سوی کاربران ایرانی و پاکستان راه‌اندازی شده است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۶۰۰ هزار کودک در افغانستان از حمایت‌های فوری تغذیه‌ای این سازمان بهره‌مند شدند. این نهاد با نشر گزارشی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که بسیاری از کودکان مبتلا به سوءتغذیه در سراسر افغانستان هنوز به مراقبت‌های نجات‌بخش دسترسی ندارند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که بیماری سوءتغذیه قابل پیشگیری و درمان است، اما تعدادی زیادی از کودکان افغانستانی دسترسی به مراقبت‌های نجات‌بخش برای درمان ندارند. در گزارش آمده است که سال گذشته با همکاری اتحادیه اروپا برای صدها هزار کودک افغانستانی خدمات تغذیه‌ای ارائه کرده است. قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد می‌گوید که در سال ۲۰۲۵ میلادی ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت. این سازمان برای کمک‌رسانی نیاز به ۲.۲۴ میلیارد دالر بودجه است. اوچا در سال ۲۰۲۴ میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما طبق آخرین گزارش‌های سازمان ملل متحد، حدود ۴۰ درصد این بودجه تأمین شده بود.

هانا نیومن، عضو پارلمان اروپا از قطع کمک‌های آمریکا برای افغانستان ابراز نگرانی کرده و هشدار داده است که مردم در افغانستان گرسنه اند. خانم نیومن این اظهارات را در مصاحبه با خبرگزاری دویچه وله مطرح کرده و گفته است که برخی خانواده‌ها در افغانستان به دلیل فقر، مجبور هستند دختران خود را در هشت یا نه سالگی عروسی کنند و بسیاری از زنان و دختران امید خود را از دست داده‌اند، چنانچه شماری از آنان دست به خودکشی می‌زنند. این عضو پارلمان اروپا تاکید کرده است: «بعید می‌دانم اروپا بتواند خلا کمک‌های امدادی آمریکا در افغانستان را جبران کند.» همچنین وی در بخشی از صحبت‌هایش به اختلافات داخلی سران حکومت سرپرست اشاره کرده و گفته است که ممکن است آنها باهم درگیر شوند و یک دیگر را بکشند. او وضعیت افغانستان را «وحشتناک» توصیف کرد و افزود که مردم باید برای تغییر شرایط خود اقدام کنند، زیرا تاثیر فشار خارجی بر مسوولان حکومت فعلی محدود است. هانا نیومن می‌گوید که حکومت فعلی با «سیاست‌های خود» کشور را در مسیری خطرناک سوق داده‌ است. با تشدید بحران اقتصادی و ادامه انزوای جهانی حکومت فعلی، سران دولت از یک دیگر انتقاد کرده و برخی از آنان باور دارند که سیاست‌های هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی در این وضعیت نقش دارند. همچنین هانا نیومن بر لزوم افزایش فشار داخلی بر حکومت فعلی تاکید کرد و گفت که این گروه به فشارهای بین‌المللی بی‌اعتناست و تاثیر فشارهای خارجی بسیار محدود است. در حالی این عضو پارلمان اروپا بر رعایت حقوق زنان و دختران افغانستان تاکید می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

پیر کراهنبول، رییس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، خواستار حمایت پایدار جامعه‌ی جهانی از افغانستان و مردم آن شده است. این کمیته با نشر اعلامیه‌ای گفته است که پیر کراهنبول در سفر هفت روزه به افغانستان بحران انسانی و اقتصادی را در این کشور به بررسی گرفته است. در اعلامیه کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ آمده است که رییس این کمیته بر اقدامات بشردوستانه بی‌طرفانه و مستقل به منظور رسید‌گی به بحران بشری در افغانستان تاکید کرده است. او تاکید کرده است که وضعیت حقوق بشری و بحران اقتصادی در افغانستان «بسیار وخیم» است. رییس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ افزوده است که چهار دهه جنگ در افغانستان تقریباً همه خانواده‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. وی در سفرش به افغانستان تذکر داده که این نهاد برای رسید‌گی به چالش‌های موجود در این کشور متعهد است. قابل ذکر است که دونالد ترمپ، رییس جمهور آمریکا، بلافاصله پس از ورود به کاخ سفید، کمک‌های بشردوستانه واشنگتن به افغانستان را به حالت تعلیق درآورد. تصمیمی که تقریباً همه مردم افغانستان را به شدت متأثر ساخته است. کارشناسان اقتصادی به این باور هستند که ادامه تعلیق کمک‌های آمریکا به افغانستان، بحران انسانی را به شدت افزایش می‌دهد. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان و بحران فقر؛ به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این دفتر در سال جاری میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما گفته می‌شود بخشی از این بودجه تأمین شده است. به‌گفته‌ی اوچا، بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک دارند. نهادهای امدادرسان خارجی همچنین پیش‌بینی کرده بود که زمستان دشواری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.

ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید جهان در مجموع با نوعی عقب‌گرد در زمینه وضعیت زنان روبرو می‌باشد، اما وخامت وضعیت زنان و دختران افغانستان، با هیچ کشور دیگری قابل مقایسه نیست. آقای بنت این اظهارات را در دوازدهمین کنفرانس گفتگوهای امنیتی هرات در شهر مادرید مطرح کرده و گفته است که وضعیت زنان و دختران افغانستان باید بخش جدایی‌ناپذیر هر گونه روندی برای مذاکره و صلح در افغانستان باشد. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش به درخواست حکم بازداشت رهبر و قاضی‌القضات حکومت سرپرست اشاره کرده و تاکید کرد که درخواست صدور حکم بازداشت آنان از سوی دادستان دادگاه لاهه، به زنان و دختران افغانستان روحیه داده است. وی افزوده است که درخواست دادستان لاهه به زنان و دختران که بیش از همه تحت تاثیر محدودیت‌ها قرار گرفته‌اند، امید و روحیه داد که به مبارزه برای به‌دست آوردن حقوق خود ادامه دهند. گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان تصریح کرد: «سال‌ها گفته می‌شد که حرف و محکومیت کافی نیست، در برابر محدودیت‌ها باید کاری کرد؛ او گفت درخواست حکم جلب رهبران حکومت فعلی، سرانجام یک گام عملی در این راستا است.» ریچارد بنت می‌گوید که اگر حکم جلب رهبر و قاضی‌القضات حکومت سرپرست صادر شود، بهبود روابط کشورهای جهان با دولت و به‌رسمیت شناخته شدن این گروه را دشوار می‌کند و به کشورهای جهان پیام می‌دهد که این گروه هنوز با به‌رسمیت شناخته شدن فاصله دارد. آقای بنت گفت جهان باید ناقضان حقوق بشر را پاسخگو قرار دهد. او گفت این پاسخگویی، نه تنها شامل چهار سال اخیر، بلکه شامل نقض حقوق بشر در چهار دهه گذشته افغانستان باشد. او گفت موارد بی‌شماری از نقض حقوق بشر در چهل سال اخیر افغانستان روی‌داده، اما هیچ‌کس در این موارد پاسخگو قرار داده نشده است. قابل ذکر است که دوازدهمین دور نشست امنیتی هرات که سالانه از سوی انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان برگزار می‌شود، روز (دوشنبه، ۶ حوت) در شهر مادرید اسپانیا آغاز شد. در این نشست، گروهی از کارشناسان، مقام‌های حکومت پیشین افغانستان، فعالان حقوق بشر و سیاستمداران گردهم آمده‌اند تا درباره چشم‌انداز امنیت افغانستان و آینده این کشور گفتگو کنند. همچنین در نشست امنیتی هرات، برخی از دیپلومات‌های ایالات متحده و سیاستمداران کشورهای منطقه حضور دارند.

روزنامه ساندی‌تایمز بریتانیا گزارش داده است که فرزندان پیتر و باربی رینولدز، زوج اهل این کشور با ارسال نامه‌ای به حکومت سرپرست افغانستان خواستار آزادی آنان از زندان شده‌اند. این روزنامه گزارش داده است که پیتر و باربی رینولدز، زوج بریتانیا همراه با یک دوست چینی-آمریکایی‌شان در اول فبروری سال جاری میلادی (۱۳ دلو) پس از بازگشت به خانه‌ی‌شان در ولایت بامیان با یک هواپیمای شخصی، توسط نیروهای حکومت محلی بازداشت شده‌اند. منابع محلی در آن زمان به رسانه گوهرشاد گفته‌ بودند که نیروهای حکومت سرپرست این سه شهروند خارجی را همراه با مترجم و راننده‌ی بامیانی‌شان از میدان هوایی «زارین» در ولسوالی یکاولنگ بامیان بازداشت کرده‌اند. منبع تاکید کرده بود که این سه شهروند خارجی با یک طیاره‌ی شرکت خصوصی «پکتیک» از کابل به بامیان پرواز کرده بودند و راننده و مترجم آنان در میدان هوایی «زارین» منتظرشان بودند. به گفته‌ی منبع، پیتر و باربی رینولدز شناس‌نامه و پاسپورت افغانستان را نیز دارند و در شناس‌نامه‌ی آنان محل تولد پیتر سریلانکا و از باربی سنگاپور ذکر شده است. مسوولان محلی تا اکنون رسما در مورد بازداشت این افراد اظهارنظر نکرده‌اند، اما یک مقام محلی به بخش جهانی بی‌بی‌سی بازداشت آنان را تایید کرده است. همچنین روزنامه ساندی‌تایمز گزارش داده است که این زوج بریتانیایی پس از آن‌ که در دانشگاه «بث» این کشور باهم آشنا شدند، در سال ۱۹۷۰ میلادی در کابل، پایتخت افغانستان باهم ازدواج کردند. در گزارش آمده است که آنان در ۱۸ سال گذشته که پروژه‌های آموزشی را انجام می‌دادند و پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی نیز تصمیم گرفتند که در این کشور بمانند. در ادامه آمده است که افراد بازداشت پنج پروژه‌ی آموزشی را در مکاتب کابل و یک پروژه‌ی آموزشی برای مادران و کودکان را در بامیان پیش می‌بردند که ظاهرا با رضایت مقام‌های حکومت فعلی اجرا می‌شدند. انتویسل، دختر آنان به ساندی‌تایمز گفته است که آنان پس از تسلط مقام‌های حکومت فعلی گفتند که نمی‌توانند شهروندان افغانستان را در سخت‌ترین شرایط رها کنند. انتویسل گفته است که بازداشت پدر و مادرشان به‌دلیل آموزش مادران و کودکان برای آنان غیرقابل قبول است. براساس گزارش ساندی‌تایمز،‌ فرزندان این زوج در نامه‌ی خود به حکومت فعلی نوشته‌‌اند: «ما دلایل بازداشت آنان را درک نمی‌کنیم. آنان اعتماد خود را به شما اعلام کرده‌اند و به‌عنوان شهروندان افغانستان، انتظار دارند با آنان به خوبی رفتار شود.» آنان افزوده‌اند: «ما درک می‌کنیم که در برخی موارد، تبادل زندانیان برای دولت شما و کشورهای غربی مفید بوده است. اما والدین ما همیشه تعهد خود را به افغانستان ابراز کرده‌اند و گفته‌اند که ترجیح می‌دهند جان خود را فدا کنند تا این که بخشی از مذاکرات برای پرداخت باج باشند یا مبادله شوند.» حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، چندین شهروند خارجی را پس از سفر به این کشور بازداشت و زندانی کرده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی به بیش از ۱۹ میلیون نفر در افغانستان کمک کرده است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که این کمک‌ها در بخش‌های تغذیه، آموزش، بهداشت و حمایت‌های اجتماعی از کودکان انجام شده‌ است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که حدود ۵۳ درصد مستفید شوندگان کمک‌های این سازمان در سال ۲۰۲۴ میلادی را کودکان تشکیل می‌دهند. یونیسف افزوده است که در این سال به ۶۲۸ هزار و ۳۰۷ کودک زیر ۵ سال خدمات درمانی نجات‌بخش ارائه کرده است. در گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل آمده است که به دلیل بحران اقتصادی، افزایش بیکاری و بازگشت مهاجران از کشورهای همسایه، شمار نیازمندان به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان افزایش یافته است. قابل ذکر است که یونیسف قبلاً در ۲۶ جدی اعلام کرده بود که در زمستان امسال به بیش از ۳۲ هزار خانواده در افغانستان پول نقد کمک کرده تا نیازهای روزانه خود را تهیه کنند و گرم بمانند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته بود که این کمک‌ها با همکاری اداره توسعه بین‌المللی آمریکا انجام شده است. به گزارش سازمان‌های بین‌المللی، در سال ۲۰۲۴ میلادی دست‌کم ۲۳.۷ میلیون افغان به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشته‌اند. این سازمان‌ها همچنان هشدار داده‌اند که شمار نیازمندان به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان در حال افزایش است. با تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان فقر و بیکاری در افغانستان به‌طور بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته‌ است‌. این موضوع باعث شده است که شماری زیادی از شهروندان افغانستان دست به مهاجرت‌های غیرقانونی به کشورهای ایران و پاکستان بزنند.

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که دسترسی به غذا فقط یک نیاز نیست، بلکه یک حق انسانی است. این سازمان ضمن تعهد به کمک‌رسانی برای افراد نیازمند در افغانستان، در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «تلاش می‌کند تا هیچ‌کس در سراسر افغانستان گرسنه نخوابد.» پیش از این برنامه جهانی غذا گفته بود که به دلیل کاهش بودجه، رسیدگی به تمام نیازمندان در افغانستان دشوار شده است. این سازمان پیش از این در گزارشی گفته است کاهش کمک‌های بین‌المللی و توقف کمک‌های مالی خارجی ایالات متحده بحران غذایی در کشور را عمی‌تر می‌کند و باعث می‌شود که بسیاری از مردم تنها با «نان و چای» زندگی کنند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گزارش داده است که در سال ۲۰۲۵ میلادی، ۲۲.۹ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت. این سازمان در بخشی از گزارشش گفته بود که مداخلات نیروهای حکومت سرپرست و رویدادهای مرتبط با دسترسی نهادها به نیازمندان در ماه گذشته، منجر به تعلیق ۵۶ پروژه بشردوستانه در افغانستان شده است. این سازمان می‌گوید که تعلیق این پروژه‌ها از ۱ الی ۳۰ روز به طول انجامیده و از این میان، ۴۸ درصد این پروژه‌ها همچنان به حالت تعلیق باقی مانده‌اند.

منابع از میان مهاجران در پاکستان می‌گویند که پولیس اسلام‌آباد، زهرا موسوی فعال حقوق بشر و عضو جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان را بازداشت کرده‌ است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که پولیس پاکستان با لباس شخصی وارد خانه زهرا موسوی شده و به دلیل این‌که مدت زمان ویزایش تمام شد بود، بازداشت‌اش کرده‌اند. محمود قاسمی، همسر زهرا موسوی در گفتگو با رسانه‌ها نیز خبر بازداشت او را تایید کرده است. آقای قاسمی تاکید کرده است که پولیس پاکستان وی را به همراه دیگر پناه‌جویان به اردوگاه مهاجران منتقل کرده است. محمود قاسمی افزوده است: «ما با تمام نهادهای فعال در امور پناه‌جویان تماس گرفته‌ایم اما هنوز هیچ خبر مثبتی دریافت نکرده‌ایم.» از سویی هم، جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که دولت پاکستان تصمیم دارد زهرا موسوی، فعال برجسته حقوق بشر و عضو این جنبش را به افغانستان اخراج کند. این جنبش گفته است که نیروهای امنیتی پاکستان با بهانه‌های مختلف مهاجران را از خانه‌ها و خیابان‌ها بازداشت کرده و بدون توجه به «وضعیت خطرناک» افغانستان، آن‌ها را به گونه «اجباری» اخراج می‌کنند. این جنبش هشدار داده است این بازداشت‌ها و اخراج‌های اجباری نه تنها زندگی هزاران خانواده مهاجر را نابود کرده، بلکه جان بسیاری از فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و زنانی که از سرکوب فرار کرده‌اند، را در معرض خطر مرگ قرار داده است. جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان از جامعه‌ی جهانی، سازمان ملل و نهادهای مدافع حقوق بشر خواسته است، هرچه سریع‌تر برای متوقف کردن این روند و یافتن راه‌حل‌های عملی جهت حمایت از مهاجران افغانستان، به‌ویژه زنان و فعالان مدنی، اقدام کنند. این جنبش تاکید کرده است که سکوت در برابر این بحران، به معنای «مشارکت در فاجعه‌ انسانی» است. قابل ذکر است که دولت پاکستان در جلسه‌ای به رهبری شهباز شریف، نخست‌وزیر این کشور روز (چهارشنبه، ۱۰ دلو) اخراج گسترده پناه‌جویان افغان را تصویب کرد. به دنبال این جلسه، اسلام‌آباد بازداشت گروهی مهاجران افغان را آغاز و تاکنون هزاران شهروند افغانستان را بازداشت و اخراج کرده است. سفارت حکومت سرپرست افغانستان در اسلام‌آباد تایید کرده که طرح اخراج تمامی مهاجران افغان از راولپندی و اسلام‌آباد به استثنای دارندگان ویزا، «قطعی و نهایی» شده است.