صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) اعلام کرده است که با حمایت مالی اتحادیه اروپا، مرکز بهداشت خانواده را در ولسوالی ترین‌کوت ارزگان افتتاح کرده است تا خدمات حیاتی بهداشت مادران و کودکان را ارائه دهد. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۳۰ اسد) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مرکز زمینه دسترسی بیش از دوهزار و ۸۰۰ زن به خدمات صحی و حیاتی بهداشت مادران را فراهم کرده است. صندوق جمعیت سازمان ملل این مرکز صحی را در حالی ایجاد کرده است که اکثر زنان، به‌ویژه زنان روستایی، به خدمات صحی کافی دسترسی ندارند و همین موضوع باعث افزایش خطر مرگ و میر مادران باردار در افغانستان شده است. همچنین راه‌های طولانی تا مراکز درمانی، کمبود داکتر زن و قابله و نبود امکانات صحی مناسب، از عمده‌ترین چالش‌های زنان در مناطق دورافتاده کشور محسوب می‌شود. در کنار آن، حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنان زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که نیمی از کارمندان زن در نهادهای جامعه‌ی مدنی افغانستان در سال جاری میلادی به‌دلیل محدودیت‌ها، کاهش کمک‌های بشردوستانه و نبود بودجه، شغل خود را از دست داده‌اند. این نهاد در گزارشی که در وب‌سایت هندوستان‌تایمز منتشر شده، گفته است که بیش از یک‌سوم سازمان‌های مدنی هشدار داده‌اند که اگر وضعیت کنونی به همین شکل ادامه پیدا کند، توانایی آن‌ها برای دسترسی به زنان و دختران به‌شدت کاهش خواهد یافت یا به‌طور کلی متوقف می‌شود. بخش زنان سازمان ملل متحد، با ابراز نگرانی تاکید کرده است که چهار سال پس از روی‌کارآمدن دوبار‌ه‌ی حکومت سرپرست، زنان و دختران در افغانستان همچنان از آموزش، کار و ساختارهای حکومتی محروم‌ هستند. گزارش به نقل از سوزان فرگوسن، نمایند‌ه‌ی ویژه‌ی سازمان ملل در امور زنان افغانستان، هشدار داده است که ادامه‌ی این روند نه تنها زنان؛ بلکه خانواده‌ها، جامعه و کل کشور را متضرر می‌سازد. او تاکید کرده است: «زنان و دختران هنوز هم از رفتن به مکتب‌های متوسطه، دانشگاه‌ها و بیش‌تر شغل‌ها محروم‌اند. این امر آیند‌ه‌ی یک نسل کامل از دختران افغانستان را نابود کرده است.» سوزان فرگوسن در ادامه گفت که زنان و دختران در افغانستان، بیش‌ترین آسیب کاهش کمک‌های بین‌المللی را به دوش می‌کشند. آمار سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند. همچنان ۴۸ درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند. قابل ذکر است که بیش‌تر آمار نیازمندان کمک‌های بشردوستانه زنان و دختران هستند.

ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد دستور داده است تا آموزش دینی برای زنان و دختران افغانستان در مدارس دینی متوقف شود. خبرگزاری العربیه، روز (چهارشنبه، ۲۹ اسد) با نشر گزارشی گفته است که این تصمیم در نشست اخیر حکومت فعلی در قندهار گرفته شده و براساس آن وزارت‌خانه‌های معارف و تحصیلات عالی موظف شده‌اند تا به‌تدریج ثبت‌نام دختران در مدارس دینی را متوقف کنند. در گزارش آمده است که دلیل این تصمیم، نگرانی ملا هبت‌الله آخوندزاده از تدریس علوم جدید از جمله ریاضیات، علوم طبیعی و زبان‌ها در این مدارس عنوان شده است. همچنین در گزارش خبرگزاری العربیه آمده است، موضوعی که به باور او باعث شده مدارس دینی تنها نام «دینی» را داشته باشند. در حالی العربیه این گزارش را نشر می‌کند که دختران بعد از بسته‌شدن مکاتب به مدارس دینی رو آورده است. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

نصیر‌احمد فایق، نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد به‌مناسبت ۱۰۶مین سال‌گرد استرداد و استقلال کشور گفته است تا زمانی‌که اکثریت مردم، به‌ویژه زنان و دختران، از ابتدایی‌ترین حقوق و آزدای‌های خود محروم‌اند، سخن گفتن یا گرامی‌داشت از استقلال بی‌معنا است. آقای فایق با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که گرامی‌داشت واقعی از استقلال زمانی معنا دارد که افغانستان از وابستگی به کمک‌های خارجی رهایی یابد. نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرد: «زمانی باید از استقلال گرامی‌داشت شود که مردم از فقر، بی‌کاری و مهاجرت نجات پیدا کنند و یک نظام ملی بر اساس قانون، عدالت، حقوق بشر، ارزش‌های اسلامی و اصول مردم‌سالاری تأسیس گردد.» قابل ذکر است که ۲۸ اسد، روزی که افغانستان استقلالش را از بریتانیا به‌دست آورد، هر سال در تقویم رسمی کشور گرامی داشته می‌شود. در حالی نصیراحمد فایق از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر کشور، محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یک گروه مدافع حقوق بشر و دانشگاه رجاینا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده‌اند که در حال تهیه منابع مالی هستند تا ۳۰ تن از دختران دانشجوی افغانستانی که در قطر گیرمانده‌اند، به کانادا منتقل کنند. گلوبل‌نیوز امروز (سه‌شنبه، ۲۸ اسد) با نشر گزارشی گفته‌ است که این ۳۰ دانشجو پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا در قطر، با سرنوشت نامشخصی روبرو هستند و دانشگاه رجاینا موضوع انتقال این دختران به ولایت سسکچوان کانادا را مطرح کرده است. همچنین فریبا رضایی، بنیان‌گذار گروه «رهبران زن فردا» مستقر در ونکوور که از آموزش زنان افغانستانی حمایت می‌کند، گفته این گروه توانسته است بین ۱۴۰ هزار تا ۵۰۰ هزار دالر که دانشگاه رجاینا برای پرداخت شهریه آن‌ها نیاز دارد، جمع‌آوری کند. وی افزوده است که دانشگاه رجاینا برای پذیرش این دانشجویان اعلام آماد‌گی کرده است. براساس گزارش سیگار، پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا به افغانستان، پروژه‌های حمایت از زنان و دختران افغانستان به ویژه در بخش آموزش متوقف شده است. همچنین گروهی از زنان افغانستان خارج از کشور نیز تلاش دارند این دانشجویان را به کانادا منتقل کنند تا آینده تحصیلی و امنیت آنها تضمین شود.

وزارت امور خارجه‌ی آلمان درتازه‌ترین مورد تایید کرده است که ۲۱۱ پناه‌جوی تحت حمایت آن کشور از پاکستان به افغانستان اخراج شدند. جوزف هینترسیر، سخنگوی وزارت امور خارجه‌ی آلمان از اسلام‌آباد خواسته است تا امکان بازگشت این افراد به پاکستان و ادامه مسیر دریافت ویزای آلمان را به آنان فراهم کند. هینترسیر وی در ادامه تاکید کرده است که پولیس پاکستان پیش‌تر حدود ۴۵۰ شهروند افغانستان تحت برنامه آلمان برای خروج همکاران افغان‌اش را دست‌گیر کرده و تا کنون ۲۱۱ تن به افغانستان بازگردانده شده‌اند. او در ادامه افزود که برخی دیگر به اردوگاه‌های پیش‌بینی‌شده بازگشتند، اما حدود ۳۵۰ تن همچنان در معرض خطر اخراج هستند. پیش از این منابع از میان پناه‌جویان به رسانه گوهرشاد گفته بودند که این افراد از نواحی «جی ۵، جی ۶، جی ۸، اف ۶ و اف ۷» اسلام‌آباد بازداشت و به اردوگاه «حاجی کمپ» منتقل و سپس به افغانستان اخراج شده بودند. در معلومات آمده است که این افراد کارمندان مؤسسه‌ی آلمانی «جی‌آی‌زید» در افغانستان بودند که به‌دلیل عدم تمدید ویزای‌شان از سوی دولت پاکستان، بازداشت شده‌اند. افراد بازگزداننده شده، بخشی از برنامه‌ای بودند که از زمان تسلط دوباره حکومت سرپرست در سال ۲۰۲۱ میلادی برای کمک به افغان‌هایی که با موسسات آلمانی همکاری کرده بودند، اجرا شد. با این حال، سیاست سخت‌گیرانه مهاجرتی آلمان و موج اخراج‌ها از پاکستان باعث توقف برنامه و معلق ماندن بیش از دو هزار متقاضی دیگر شده است. قابل ذکر است که پاکستان در این اواخر تمدید ویزای پناه‌جویان افغانستان را متوقف کرده و این افراد را بازداشت و اخراج می‌کند‌. همچنین این کشور تصمیم گرفته است که دارندگان کارت «پی‌اوآر» را که تحت حمایت کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان هستند، اخراج کند.

با وجود بازگشت صدها هزار مهاجر افغانستانی از ایران و پاکستان، یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که زنان و دختران بازگشت‌کننده در معرض خطر قرار دارند و برای جلوگیری از بحران و رنج‌‌های بیشتر کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی ضروری می‌باشد. یوناما امروز (دوشنبه، ۲۷ اسد) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که روزا اتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان برای بازدید از روند بازگشت مهاجران افغانستانی به گذرگاه مرزی اسلام‌قلعه به هرات سفر کرده است. روزا اتونبایوا در این سفر تاکید کرده است که در ۲۰۲۵ میلادی بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار مهاجر به افغانستان بازگشته و این روند نظام‌های حمایتی را در این کشور تحت «فشار شدید» قرار داده است. نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل افزوده است که زنان و کودکان بیشتر در معرض خطر قرار دارند؛ زیرا آنان در افغانستان به دسترسی محدود خدمات دارند. خانم اتونبایوا در بخشی از صحبت‌های گفته است که نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت افغانستان در فقر به‌سر می‌برند و بازگشت صدها هزار تن از کشورهای همسایه بر زیرساخت‌های این کشور فشار وارد کرده است. رییس یوناما، با اشاره به محدودیت‌ها بر زنان و بحران بشری در افغانستان، خواستار کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی به بازگشت‌کنندگان شده است. قابل ذکر است که ایران و پاکستان در سال روان میلادی روند اخراج مهاجران افغانستانی را تشدید کرده است. باوجود نگرانی‌ها و درخواست‌ها مبنی بر توقف این روند؛ اما روند بازگشت‌دادن مهاجران هم‌چنان ادامه دارد. پیش از این نیز، نهادهای حقوق بشری از بازگشت افراد در معرض خطر به ویژه زنان و فعالان حقوق بشر به افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل درتازه‌ترین مورد هشدار داده‌ است که چهار سال پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران از حقوق اساسی خود محروم مانده‌اند و این وضعیت سلامت، آموزش و امنیت آنان را تهدید می‌کند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که تقریبا ۷۸ درصد دختران و زنان جوان در افغانستان از رفتن به مکتب، اشتغال و آموزش‌های فنی محروم‌اند‌ که این آمار چهار برابر بیش‌تر از پسران است. در ادامه آمده است که پیامدهای این محدودیت‌ها شامل افزایش مرگ و میر مادران، نرخ بالای ازدواج کودکان، بحران روانی و گسترش فقر در میان خانواده‌ها است. در اعلامیه آمده است که تا سال ۲۰۲۶ میلادی، بارداری زودهنگام ۴۵ درصد افزایش یافته و مرگ‌ومیر مادران بیش از ۵۰ درصد بالا خواهد رفت. قابل ذکر است که محدودیت‌ زنان در رفت‌وآمد، ممنوعیت تحصیل پزشکی و موانع جنسیتی باعث شده بسیاری از زنان حتا برای مراجعه به کلینیک‌ها مسافت‌های طولانی را طی کنند و برخی خدمات از دسترس آنان خارج شود. باید گفت که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۳۰ درصد دختران زیر ۱۸ سال، از جمله ۱۰ درصد زیر ۱۵ سال، ازدواج کرده‌اند و بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل فقر، دختران خود را به شوهر می‌دهند. باید گفت که این اقدام‌های حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

جورجت گاگنون، معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با گذشت چهار سال از حکومت سرپرست، زنان و دختران از حقوق و کرامت انسانی خود محروم شدند. خانم گاگنون گفته است که با توجه به اعمال ممنوعیت‌های آموزشی و تحصیلی علیه زنان، این روند ضایعه‌ای بزرگ نه‌فقط برای دختران و خانواده‌های‌شان، بلکه برای کل جامعه افغانستان می‌باشد. وی در ادامه تاکید کرده است: «تا پیش از این، صدها دختر در سراسر کشور به مکتب و دانشگاه می‌رفتند و دست‌کم نیمی از دانشجویان دانشگاه کابل دختر بودند، اما اکنون چنین شرایطی وجود ندارد.» معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل افزوده است که سازمان ملل به تلاش‌های خود برای دفاع از حقوق زنان و دختران اهل افغانستان ادامه خواهد داد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست در چهار سال گذشته زنان و دختران را از تمامی عرصه‌های آموزشی، سیاسی و اجتماعی حذف کرده و محدودیت‌های گسترده‌ای علیه شهروندان وضع کرده است. باید گفت که این اقدام‌های حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

استفان دوجاریک، سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که پس از چهار سال تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، بیش از نیمی از جمعیت این کشور به کمک‌های حیاتی نیاز دارند. آقای دوجاریک این اظهارات را در یک نشست خبری مطرح کرده و با اشاره به محدودیت‌های حکومت فعلی گفته است که دختران و زنان در افغانستان آسیب‌پذیراند. وی در ادامه تاکید کرده است که حکومت سرپرست مجموعه‌ای از سیاست‌های محدودکننده را اعمال کرده‌اند که زنان و دختران را از آموزش، نیروی کار و زندگی عمومی محروم کرده است. سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد کمک‌های بشردوستانه به زنان و دختران را یک راه نجات عنوان کرده است. اخراج مهاجران از ایران و پاکستان همچنین استفان دوجاریک در بخشی دیگر از اظهارات خود هشدار داد که با افزایش تعداد بازگشت‌کنندگان به افغانستان، نیازهای حیاتی در این کشور در حال افزایش است. او افزوده است که طبق آمارهای ارائه شده، از آغاز سال جاری میلادی ۱.۷ میلیون شهروند افغانستان از ایران و پاکستان به کشور بازگشته‌اند. وی تصریح کرد که اکثر بازگشت‌کنندگان ارتباط محدودی با جوامع محلی دارند و برای یافتن سرپناه و فرصت‌های اقتصادی تلاش می‌کنند. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش خبر داد که برای حمایت از مهاجران، صندوق مرکزی واکنش اضطراری اخیرا ۱۰ میلیون دالر اختصاص داده است و بودجه اضافی از صندوق بشردوستانه افغانستان در حال بررسی است. سخنگوی دبیرکل سازمان ملل با استناد به اوچا یا دفتر بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان اوچا گفت که بودجه اضافی برای حمایت از مردم افغانستان یک نیاز فوری است. اوچا ماه جوزای امسال هشدار داد که با کاهش شدید بودجه مواجه است.