برچسب: رسانه گوهرشاد

2 هفته قبل - 157 بازدید

شرل بنارد، نویسنده و همسر زلمی خلیل‌زاد، فرستاده‌ی پیشین ایالات متحده در امور صلح افغانستان می‌گوید که اجبار حجاب و همراهی محرم مرد با زنان در افغانستان واقعیت ندارد. خانم بنارد این اظهارات را در مقاله‌ی که روز (سه‌شنبه، ۳۰ ثور) در وب‌سایت نشنل اینترست (National Interest) منتشر شده، مطرح کرده و ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در مکاتب را سیاست فاجعه‌بار و بی‌پایه از منظر دینی‌ خوانده و گفته که این [تصمیم] بدون تردید یک فاجعه است. وی در مقاله نوشته است: «افغانستان را به‌خوبی می‌شناسد؛ چون از سال ۲۰۰۳ میلادی به‌طور منظم به این کشور سفر کرده‌ و از زمان تهاجم شوروی، فراز و نشیب‌های آن را دنبال کرده‌ است. در جریان قدم‌زنی‌ام در کوچه‌پس‌کوچه‌های کابل، زنانی را در مراکز خرید دیدم که فروشنده بودند؛ از جمله دختری جوان که عطر فروشی می‌کرد. زن در رستورانت‌ها دیده می‌شدند و شگفت‌آورتر از همه، زنانی بودند که با کراچی‌های خود در خیابان‌ها لوازم خانه و میوه‌های موسمی می‌فروختند و در میان ترافیک راه می‌رفتند. در مناطق روستایی نیز زنان همیشه در کشاورزی فعال بوده‌اند و همچنان به این کار ادامه می‌دهند.» خانم بنارد در این مقاله جامعه‌ی افغانستان را جامعه‌ای فقیر و ستم‌دید‌ه‌ی قرون وسطایی‌ توصیف کرده و گفته است که برخورد جامعه‌ی افغانستان با زنان، به‌هیچ‌وجه به وحشی‌گری ساختارمند کشور هند با آن‌ همه پیشرفت و قدرتمندی با فناوری‌های نوین و جاه‌طلبی جهانی نمی‌رسد. او در این مقاله تاکید کرده است: «هند از نظر او سزاوار طرد و اعتراض بین‌المللی است، زیرا این دولت دهه‌هاست در برابر معضل حدود ۸ هزار ]قتل مهریه[ در سال هیچ اقدام جدی‌ نکرده است.» همچنین در بخشی از مقاله او خودش را یک «فمینیست» خوانده و گفته که «آیا واقعا منطقی‌ست که فعالان حقوق زن تنها بر افغانستان تمرکز کنند؟ او گفته در جهان کشورهایی وجود دارند که در نقض حقوق بشر زنان، مرتکب فجایع بسیار بدتری شده‌اند، اما همچنان از جایگاه محترم در جامعه‌ی جهانی برخوردارند.» همچنین وی در ادامه نوشته است که واقعیت این است که در زمان حضور آمریکا و متحدانش در افغانستان، بخش‌های وسیعی از این کشور هیچ ساختار آموزشی فراتر از سطحی که امروز حکومت فعلی برای دختران ممنوع کرده‌اند، نداشت. در بسیاری از مناطق اصلا مکتب دخترانه وجود نداشت، و این‌طور نبود که اوضاع برای زنان و دختران عالی بوده و فقط با آمدن حکومت سرپرست ویران شده باشد. نویسنده‌ی این مطلب گفته است: «وضعیت امنیتی اکنون به‌شکل چشم‌گیری بهبود یافته است، در دوران حضور گسترده نیروهای آمریکایی، جاده‌ی میان میدان هوایی کابل تا شهر آن‌چنان ناامن بود و کارکنان سفارت امریکا و بازدیدکنندگانی مانند ماموران اداره‌ی توسعه بین‌المللی امریکا مجبور بودند این مسیر کوتاه را با چرخبال طی کنند.» این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که حکومت فعلی بیش از 80 فرمان علیه آزادی‌های زنان در افغانستان وضع کرده‌اند. زنان و دختران از حق آموزش، کار، گشت‌وگذار آزادانه کاملا منع شده و باید به همراه یک محرم مرد سفر کنند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 107 بازدید

خانواده، این هسته‌ی اصلی جامعه، از دیرباز شالوده بقا و پیشرفت بشریت بوده است. اما در دنیای پرشتاب امروز، حفظ پایداری و انسجام خانواده با چالش‌های بسیاری روبروست. از تغییرات اجتماعی و اقتصادی گرفته تا فشارهای روانی و تکنولوژیکی، همه و همه می‌توانند بنیان خانواده را متزلزل کنند. با این حال، دستیابی به یک زندگی مشترک موفق و پایدار نه یک رؤیا، بلکه هدفی دست‌یافتنی است، به شرطی که زوجین با آگاهی، تلاش و تعهد، راهکارهای لازم را به کار گیرند. این مقاله به بررسی عمیق‌تر عوامل مؤثر بر پایداری خانواده و ارائه راهکارهای عملی برای ساختن زندگی مشترکی موفق می‌پردازد. پایه‌های مستحکم: درک عمیق‌تر از ازدواج ازدواج فراتر از یک قرارداد اجتماعی، یک پیمان عمیق و مسئولیت‌آفرین است که نیازمند درک متقابل، احترام و تعهد است. بسیاری از مشکلات در زندگی مشترک از عدم درک صحیح این مفهوم ناشی می‌شوند. قبل از ورود به زندگی مشترک، شناخت کافی از خود، انتظارات، ارزش‌ها و اهداف شخصی ضروری است. هر فردی با کوله‌باری از تجربیات، باورها و الگوهای خانوادگی خود وارد زندگی مشترک می‌شود. درک این تفاوت‌ها و تلاش برای همگرایی و سازگاری، سنگ بنای یک رابطه پایدار است. پذیرش واقع‌بینانه: هیچ زندگی مشترکی بی‌عیب و نقص نیست. پذیرش این واقعیت که هر رابطه‌ای فراز و نشیب‌های خود را دارد و مشکلات جزئی از مسیر هستند، می‌تواند از سرخوردگی‌های بعدی جلوگیری کند. انتظارات غیرواقعی از همسر یا از زندگی مشترک، یکی از عوامل اصلی نارضایتی و فروپاشی روابط است. خودشناسی و خودسازی مداوم: ازدواج فرصتی برای رشد و بلوغ فردی است. هرچه بیشتر خود را بشناسیم و نقاط قوت و ضعفمان را درک کنیم، بهتر می‌توانیم در رابطه با همسرمان نقش‌آفرینی کنیم. کار کردن بر روی نقاط ضعف و تقویت ویژگی‌های مثبت، نه تنها به رشد فردی ما کمک می‌کند بلکه به پایداری رابطه نیز می‌انجامد. کلیدهای طلایی: مهارت‌های ارتباطی مؤثر ارتباط، اکسیژن رابطه است. بدون ارتباط سالم و مؤثر، هیچ زندگی مشترکی نمی‌تواند دوام بیاورد. بسیاری از سوءتفاهم‌ها و کدورت‌ها نتیجه عدم مهارت در برقراری ارتباط هستند. گوش دادن فعال: گوش دادن فعال به معنای شنیدن با تمام وجود است، نه صرفاً منتظر ماندن برای نوبت صحبت کردن. این مهارت شامل توجه به کلمات، لحن صدا و حتی زبان بدن همسر می‌شود و به او این پیام را می‌دهد که شنیده می‌شود و درک می‌شود. بیان شفاف احساسات و نیازها: بسیاری از ما در بیان احساسات و نیازهایمان مشکل داریم. به جای سکوت یا استفاده از کنایه، باید یاد بگیریم که نیازها و احساسات خود را به وضوح و با احترام بیان کنیم. جملاتی مانند "من احساس می‌کنم..." به جای "تو باعث شدی من احساس کنم..." می‌تواند بسیار مؤثرتر باشد. حل مسالمت‌آمیز تعارضات: تعارضات بخشی طبیعی از هر رابطه‌ای هستند. مهم این است که چگونه با آن‌ها برخورد کنیم. درگیری‌های سازنده که در آن‌ها هر دو طرف به دنبال راه‌حل هستند، می‌توانند به عمیق‌تر شدن رابطه کمک کنند. استفاده از تکنیک‌هایی مانند "وقفه‌های کوتاه" در زمان عصبانیت و بازگشت به بحث پس از آرام شدن، می‌تواند از شدت درگیری‌ها بکاهد. بازخورد سازنده: ارائه بازخورد مثبت و منفی به صورت سازنده و محترمانه، به رشد رابطه کمک می‌کند. به جای انتقاد، بر رفتار تمرکز کنید و راهکارهایی برای بهبود ارائه دهید. ساختن مشترک: تعهد و همکاری زندگی مشترک یک پروژه مشترک است که نیازمند تعهد و همکاری مداوم هر دو طرف است. این تعهد صرفاً به وفاداری جسمانی محدود نمی‌شود، بلکه شامل وفاداری عاطفی، فکری و عملی نیز می‌شود. تعهد به رشد مشترک: زوجین باید به رشد و شکوفایی یکدیگر متعهد باشند. حمایت از آرزوها و اهداف همسر، تشویق به یادگیری و پیشرفت، و ایجاد فضایی برای شکوفایی فردی، از نشانه‌های این تعهد است. تقسیم مسئولیت‌ها: مسئولیت‌های زندگی، چه در امور خانه، چه در تربیت فرزندان و چه در مسائل مالی، باید به صورت منصفانه و توافقی تقسیم شوند. این تقسیم مسئولیت نباید لزوماً به معنای نصف به نصف بودن باشد، بلکه به معنای پذیرش نقش و وظیفه هر یک بر اساس توانایی‌ها و توافقات است. مدیریت مالی مشترک: مسائل مالی یکی از ریشه‌های اصلی اختلافات در خانواده‌هاست. برنامه‌ریزی مالی مشترک، شفافیت در هزینه‌ها و درآمدها، و توافق بر سر اهداف مالی، از ضروریات پایداری اقتصادی خانواده است. گذراندن وقت با کیفیت: در دنیای پرمشغله امروز، یافتن زمان برای گذراندن وقت با کیفیت با یکدیگر اهمیت ویژه‌ای دارد. این می‌تواند شامل یک گفتگوی ساده، یک پیاده‌روی، یا یک فعالیت مشترک مورد علاقه باشد. مهم این است که این زمان‌ها به تقویت پیوند عاطفی کمک کنند. حفظ تازگی: مراقبت از رابطه مانند هر موجود زنده‌ای، رابطه نیز برای رشد و شکوفایی نیازمند مراقبت مداوم است. غفلت می‌تواند به تدریج عشق و علاقه را کمرنگ کند. ابراز محبت و قدردانی: کلمات محبت‌آمیز، لمس‌های کوچک، و ابراز قدردانی از تلاش‌های همسر، می‌تواند آتش عشق را شعله‌ور نگه دارد. فراموش نکنید که هر فردی زبان عشق خود را دارد و شناخت آن می‌تواند به ابراز مؤثرتر محبت کمک کند. غافلگیری‌های کوچک: هدایای کوچک، برنامه‌ریزی یک قرار عاشقانه، یا حتی یک یادداشت محبت‌آمیز، می‌تواند شور و هیجان را به رابطه بازگرداند. کشف علایق مشترک جدید: انجام فعالیت‌های جدید با یکدیگر، سفر کردن، یا یادگیری مهارت‌های جدید، می‌تواند به ایجاد خاطرات مشترک و تقویت پیوند کمک کند. بخشایش و گذشت: هیچ انسانی بی‌اشتباه نیست. توانایی بخشیدن اشتباهات یکدیگر و گذشت از کاستی‌ها، از ویژگی‌های روابط پایدار است. نگه داشتن کینه و ناراحتی می‌تواند به مرور زمان رابطه را فرسوده کند. کمک گرفتن از متخصص: در صورت بروز مشکلات جدی و حل‌نشدنی، مشاوره با یک متخصص خانواده یا زوج‌درمانگر می‌تواند راهگشا باشد. کمک گرفتن از بیرون به معنای ضعف نیست، بلکه نشانه‌ای از هوشمندی و تلاش برای حفظ زندگی مشترک است. در نهایت، خانواده پایدار نه یک اتفاق، بلکه نتیجه تلاش، آگاهی و تعهد مستمر زوجین است. این مسیر شاید همیشه هموار نباشد، اما با ابزارها و راهکارهای مناسب، می‌توان بر چالش‌ها فائق آمد و زندگی مشترکی سرشار از عشق، تفاهم و آرامش بنا کرد. ساختن یک خانواده پایدار نه تنها به سعادت زوجین و فرزندانشان می‌انجامد، بلکه به بنیان مستحکم‌تر جامعه نیز کمک شایانی می‌کند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 138 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که یک سوم کودکان افغانستان از آموزش بازمانده‌اند و ۶۰ درصد آن‌ها دختران هستند. یونیسف امروز (چهارشنبه، ۳۱ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با همکاری بانک جهانی و بانک توسعه آسیایی در افغانستان،  بیش از ۱۰ هزار صنف آموزشی محلی که شامل بیش از ۱۵۰۰ مرکز آموزش سریع است، پشتیبانی می‌کند. در اعلامیه آمده است که این صنف‌ها، فرصت‌های آموزشی را برای بیش از ۳۰۰ هزار کودک در سراسر افغانستان فراهم کرده که بیش از دو سوم آن‌ها دختران هستند. در ادامه آمده است که کمیته آلمانی یونیسف نیز از آموزش دختران نوجوان در افغانستان از طریق ۱۴۸ مرکز آموزش سریع حمایت می‌کند و برای دو هزار و ۲۰۰ دختر نوجوان دیگر در شمال و مرکز افغانستان، زمینه‌ی آموزش را فراهم کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان آموزش را حق هر کودکی دانسته و تاکید کرده است که آنان، کودکان را به مهارت‌های ضروری برای رشد، شکوفایی و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه در زندگی مجهز می‌کند. یونیسف به نقل از یکی از دانش‌آموزان نوشته است «اگر این صنف در روستای من تاسیس نمی‌شد، مجبور می‌شدم ازدواج کنم.» او می‌گوید: «با گذشت هر روز، یک قدم به رویایم نزدیک‌تر می‌شوم.» این نهاد بین‌المللی افزوده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، از ۱۸هزار صنف آموزشی محلی در افغانستان حمایت کرده که در این صنف‌ها برای ۵۶۴ هزار کودک زمینه‌ی آموزش فراهم شده است. در اعلامیه آمده است که در سال گذشته‌ی میلادی، ۵ هزار و ۵۰۰ معلم زن را آموزش داده است. یونیسف گفته علاوه بر فراهم کردن زمینه‌ی آموزش، توزیع مواد درسی، مکتب‌های آسیب‌دیده را نیز در سراسر کشور بازسازی می‌کند. در حالی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل بر آموزش دختران و پسران افغانستان تاکید می‌کند که حکومت سرپرست پس از بازگشت دوباره به قدرت، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کردند. بیش از ۱۳۳۷ روز می‌شود که دروازه‌های مکاتب به‌روی آنها بسته است. همچنین پیش از این حکومت فعلی در چندین ولایت صنف‌های آموزشی سریع را برای دختران که از سوی یونیسف حمایت می‌شد بسته کرده بود.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 127 بازدید

منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک کودک چهار ساله در نتیجه‌ی آتش‌سوزی در این ولایت جان باخته است. دست‌کم دو منبع به رسانه‌ گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد صبح امروز، (چهارشنبه، ۳۱ ثور) در یکی از دوکان‌های تیل‌فروشی در بازار ولسوالی اندخوی این ولایت رخ داده است. منبع تاکید کرده است که در این رویداد یک کودک چهار ساله جان باخته و پدرش «به‌شدت» زخمی شده است. فرماندهی پولیس ولایت فاریاب این رویداد را تایید کرده و با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد به‌‌دلیل بی‌احتیاطی صاحب دکان رخ داده است. در خبرنامه‌ی فرماندهی پولیس آمده است که صاحب این دکان برای تداوی بیشتر به شفاخانه ولایتی جوزجان منتقل شده است. در خبرنامه وضعیت صحی او را وخیم گزارش کرده است. فرماندهی پولیس ولایت فاریاب در مورد هویت و سن این مرد تا هنوز جزییات مشخص ارائه نکرده است. پیش از این نیز در نتیجه‌ی رویدادهای مشابه در شماری از ولایت‌های کشور، چندین تن جان باخته‌اند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 93 بازدید

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که افغانستان در سال گذشته میلادی در میان ۹ کشور، پس از سودان بلندترین آمار افراد در «در سطح اضطراری ناامنی غذایی» را در جهان داشته است. این سازمان امروز (چهارشنبه، ۳۱ ثور) با نشر اعلامیه‌ای حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سال گذشته میلادی، ۳.۶ میلیون تن در سطح اضطراری ناامنی غذایی در کشور قرار داشتند. برنامه جهانی غذا با کاهش چشم‌گیر بودجه کمک‌های بشردوستانه، از «وضعیت وخیم» بشردوستانه در سال پیش‌رو در افغانستان نیز هشدار داده است. این سازمان در گزارش پیشین خود گفت که ۳ میلیون تن در تابستان پیش‌رو در کشور، به کمک‌های نجات‌بخش غذایی نیاز دارند. برنامه جهانی غذا هشدار داده بود که به دلیل کمبود بودجه، از این میان تنها می‌تواند به یک میلیون تن کمک کند تا از «گرسنگی فاجعه‌بار» نجات یابند. پس از برگشت حاکمیت دوباره‌ی حکومت سرپرست، سازمان ملل بارها در گزارش‌هایش وضعیت بشردوستانه کشور را بحرانی توصیف کرده که از این میان چندین میلیون تن در شرایط «ناامنی حاد غذایی» به سر می‌برند. براساس گزارش‌ها، در سال جاری میلادی، حدود ۲۳ میلیون نفر در کشور نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند. اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه ملل متحد پیش از این گفته بود که با قطع کمک‌های جهانی ایالات متحده، بودجه مورد نیاز کمک‌های بشردوستانه به افغانستان در سال جاری به گونه بی‌پیشینه‌ در بیست سال گذشته، کاهش یافته است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 106 بازدید

میهیونگ پارک، رییس سازمان بین‌المللی مهاجرت برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که نیمی از جمعیت این کشور برای زنده‌ماندن به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌ هستند. رییس سازمان بین‌المللی مهاجرت این اظهارات را در «چهارمین مجمع بشردوستانه اتحادیه اروپا» در بروکسل مطرح کرده و بر حفاظت و ارائه خدمات حیاتی در مرزها و گذرگاه‌های افغانستان تاکید کرده است. وی در ادامه تاکید کرده است که بازگشت‌های اجباری مداوم مهاجران اهل افغانستان از ایران و پاکستان، باعث افزایش مشکلات برای خانواده‌ها و جوامعی می‌شود که نیمی از جمعیت کشور برای زنده‌ماندن به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌اند. قابل ذکر است که چهارمین مجمع بشردوستانه یا «فورم بشردوستانه اروپا» (EHF) سال ۲۰۲۵ این اتحادیه در مورد افغانستان روز دوشنبه آغاز شده و امروز نیز ادامه دارد. براساس معلومات موجود، «علل ریشه‌ای بحران افغانستان و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای برای راه‌حل‌های نوآورانه و پایدار» محور اصلی این نشست است. این نشست به میزبانی مشترک کمیسیون اروپا و پولند که ریاست دوره‌ای شورای اتحادیه اروپا را برعهده دارد، در شهر بروکسل، پایتخت بلجیم، برگزار می‌شود. قابل ذکر است که با قطع کمک‌های بشردوستانه آمریکا به افغانستان، نهادهای امدادرسان با چالش‌های مالی روبرو شده‌اند. همچنین بر اساس آمار سازمان ملل متحد، در سال جاری میلادی ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند و ۱۶.۸ میلیون نفر آنان برای دریافت کمک در اولویت قرار گرفته‌اند. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد برای کمک به این افراد ۲.۴۲ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده است. این در حالی است که کمک‌های بشری به افغانستان به شدت کاهش و در کنار آن ده‌ها موسسه بشری فعالیتش را در افغانستان متوقف کرده‌اند. همچنین برنامه جهانی غذا می‌گوید که در سال گذشته غذای اضطراری و پول نقد را برای نزدیک به ۱۲ میلیون نفر در افغانستان فراهم کرده است و کمک به زنان و دخترانی را که با «گرسنگی شدید» روبرو هستند در اولویت قرار داده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 95 بازدید

«نهاد افغانستان عاری از پولیو» درتازه‌ترین مورد از برگزاری کارزار تطبیق واکسن پولیو یا فلج اطفال در سراسر کشور خبر داده است. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۳۱ ثور) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کارزار تطبیق واکسن، دوشنبه هفته آینده در سراسر کشور برگزار خواهد شد. این نهاد درباره شمار کودکانی که قرار است واکسن شوند، جزییاتی ارائه نکرده است. قابل ذکر است که کارزار قبلی واکسن پولیو، ماه گذشته در سراسر کشور برگزار شده بود که در آن، ۱۱.۶ میلیون کودک زیر پنج سال واکسن دریافت کردند. قابل ذکر است که نخستین واقعه مثبت پولیو در سال ۲۰۲۵ میلادی، در ولایت بادغیس ثبت شده بود. باید گفت که افغانستان و پاکستان کشورهایی هستند که بیماری فلج کودکان هنوز در آن‌ها ریشه‌کن نشده است. این در حالی است که در سال گذشته میلادی، ۲۵ مورد انسانی پولیو و ۱۱۳ مورد محیطی آن در افغانستان ثبت شده بود. از جمله موارد انسانی، ۱۴ مورد در قندهار، هفت مورد در هلمند، دو مورد در ارزگان، یک مورد در کنر و یک مورد در نورستان ثبت شده بود. چند وقت پیش سازمان جهانی صحت اعلام کرده بود که عربستان سعودی متعهد به کمک ۵۰۰ میلیون دالر برای محو فلج اطفال در افغانستان و پاکستان شده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 69 بازدید

یونیسف یا صندوق‌ حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که در سال ۲۰۲۴ میلادی، حدود ۶۰ هزار کودک مبتلا به بیماری سوءتغذیه شدید را در کابل درمان کرده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سال ۲۰۲۴ میلادی از طریق ۵۰ مرکز، بیش از ۶۰۰ و ۶۴ هزار کودک زیر پنج سال را در کابل از نظر سوءتغذیه‌ حاد شناسایی کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل تاکید کرده است که از طریق این مراکز به مادران و کودکان در شهر کابل خدمات تغذیه‌ای و درمانی ارائه داده است. در اعلامیه آمده است که از طریق ۵۰ مرکز، کودکان زیر پنج سال مبتلا به بیماری سوءتغذیه را درمان کرده و خدمات مشاوره و آموزش تغذیه، آموزش‌های آماده‌سازی غذا، مکمل‌های مغذی برای زنان باردار ارایه داده است. یونیسف افزوده است که در بخش پیشگیری، بیش از ۸۶ هزار زن در صنف‌های آشپزی شرکت کرده و ۳۰ هزار مادر باردار مکمل‌های مغذی دریافت کردند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که در سال ۲۰۲۵ میلادی پیش‌بینی می‌شود، ۷.۸ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های تغذیه‌ای نیاز داشته باشند. در اعلامیه آمده است که به تعداد افراد نیازمند به کمک‌های تغذیه‌ای در افغانستان نسبت به سال گذشته‌ی میلادی حدود ۴۰۰ هزار تن اضافه شده است. در ادامه آمده است: «یونیسف و شرکای آن قصد دارند سیستم‌های هشدار اولیه را برای تشخیص به موقع موارد شدید تقویت کنند و بر یک رویکرد جامع تمرکز کنند و در عین حال با مبارزه با سوءتغذیه، تاب‌آوری را افزایش دهند. حمایت پایدار جامعه بین‌المللی همچنان حیاتی خواهد بود.» قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 108 بازدید

شهرنوش پارسی‌پور، روز بیست‌وهشتم بهمن‌ماه سال ۱۳۲۴، در شهر تهران و در خانواده‌ای فرهیخته زاده شد. پدرش علی پارسی‌پور، به قضاوت در دادگستری مشغول بود و مادرش، فخرالملوک والا، با وجود اینکه خانه‌دار بود، در دوران جوانی دست به قلم بوده و خانواده و آشنایانش نیز از استعداد شاعری برخوردار بودند. از همین‌رو مادر وی به مشوق اصلی دخترش در زمینه‌ی مطالعه و نوشتن بدل شد. شهرنوش پارسی‌پور بخشی از دوران تحصیلات خود را در تهران سپری کرد، اما به‌دلیل مأموریت پدرش در خوزستان، ادامه‌ی مسیر تحصیلی‌اش را در مدارس خرمشهر گذراند. او که در دوران مدرسه خوب انشا می‌نوشت، از همان زمان نویسندگی را آغاز کرد. پارسی پور در این سن‌وسال، بسیار کتاب می‌خواند و در دل آرزوی نویسنده شدن را می‌پروراند. هفده‌ساله بود که تلفن‌چیِ سازمان آب و برق خوزستان شد. سپس در سن بیست‌ویک‌سالگی دوباره به شهر تهران بازگشت. با ورود به پایتخت ابتدا در یک کارخانه‌ی داروسازی مشغول به کار شد و پس از آن به رادیو-تلویزیون ملی ایران راه یافت. شهرنوش پارسی پور در این سازمان، کارهای مختلفی مانند ماشین‌نویسی و تصدی‌گری دبیرخانه‌ی گروه روستایی را تجربه کرد و پس از گذشت چهار سال از ورودش به آن‌جا، تهیه‌کننده‌ی برنامه‌ی «زنان روستایی» شد. فعالیتی که در سال ۱۳۴۶، آشنایی او با ناصر تقوایی، کارگردان بزرگ سینمای ایران و ازدواجشان در آینده را رقم زد. شهرنوش پارسی پور به موازات کار در تلویزیون، به تحصیل در رشته‌ی علوم اجتماعی نیز پرداخت و موفق به دریافت مدرک لیسانس این رشته از دانشگاه تهران شد. شهرنوش پارسی پور در سال ۱۳۵۳، بعد از اعدام خسرو گلسرخی و کرامت‌الله دانشیان، از رادیو – تلویزیون ملی استعفا داد. پس از آن به دلایل ناواضحی در حدود دو ماه در بازداشت به‌سر برد. او که در سال ۱۳۵۲ از همسرش جدا شده بود، در سال ۱۳۵۵ به‌همراه پسرش علی، رهسپار فرانسه شد و در دانشگاه سوربن به تحصیل در رشته‌ی زبان و ادبیات فرانسه و همین‌طور زبان و تمدن چین پرداخت. پس از بازگشت به ایران دوباره طعم زندان را چشید و بیش از چهار سال از عمر خود را در حبس گذراند. در نهایت شهرنوش پارسی پور پس از تجربه‌ی فرازونشیب‌های بسیار و همچنین عدم موفقیتش در به‌راه انداختن کتاب‌فروشی و درآمدزایی، در سال ۱۳۷۳ برای همیشه ایران را ترک کرد. سال ۱۳۴۱ اولین اثر داستانی‌ شهرنوش پارسی پور در مجله‌ی هفتگی «اطلاعات بانوان» به چاپ رسید و تبدیل به نقطه‌ی آغازی بر انتشار دیگر آثار او در مجله‌های مختلف مانند «فردوسی»، «جنگ اصفهان»، «کیهان سال»، «کتاب جمعه» و... گشت. در سال ۱۳۵۱ انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، داستان تازه‌ای از شهرنوش پارسی پور تحت عنوان «توپک قرمز» را منتشر کرد. سرانجام در سال ۱۳۵۵، اولین رمان این نویسنده با نام «سگ و زمستان بلند» منتشر شده و مدتی بعد از آن، از مجموعه داستان‌های «تجربه‌های آزاد» و «آویز‌های بلور» او رونمایی شد. در سال ۱۳۶۲، هنگامی که پارسی پور در زندان به سر می‌برد، نوشتن رمان «طوبا و معنای شب» را آغاز کرد. مدتی بعد از آزادی از زندان، او دست‌نوشته‌های خود از این رمان را به آتش کشید، اما دوباره تغییر عقیده داد و نوشتن آن را از سر گرفت. رمان طوبا و معنی شب برای اولین‌بار در خردادماه سال ۱۳۶۸ چاپ شد و با چنان استقبالی مواجه گشت که طی شش‌ماه به چاپ سوم رسید. یکی دیگر از بهترین کتاب‌های شهرنوش پارسی پور، مجموعه داستان «زنان بدون مردان» است که وی داستان‌های آن را در طی سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ به نگارش درآورده بود؛ اما به‌سبب رویدادهای اجتماعی و تاریخی کشور، چاپ آن تا مدت‌ها به تعویق افتاده بود. تا اینکه نهایتاً در سال ۱۳۶۹ منتشر شد. شهرنوش پارسی پور در کتاب طوبا و معنای شب، از زندگی دختری به اسم طوبا می‌گوید که در اواخر دوران قاجار و اوایل حکومت پهلوی زندگی می‌کند. پدر طوبا مردی فرهیخته است و برخلاف رسم آن دوران، دخترش را اهل دانش و ادب بار می‌آورد. اما طوبا خیلی زود پدر خود را از دست می‌دهد و بعد از آن، زندگی‌اش دست‌خوش تغییرات بسیاری می‌شود. کتاب زنان بدون مردان شهرنوش پارسی پور، پنج داستان از زندگی پنج زن متفاوت را در روزهای بعد از کودتای ۲۸ مرداد روایت می‌کند. روایت‌هایی که علاوه‌بر شرح اوضاع سیاسی جامعه، شرایط زیستی و جایگاه اجتماعی زنان در آن دوران را نیز به تصویر می‌کشند. کتاب آویزهای بلور که از بهترین کتاب‌های شهرنوش پارسی پور محسوب می‌شود، دوازده داستان کوتاه را در خود جای داده است. تمامی این داستان‌ها از یک زاویه دید برخوردارند و مسیر و تکنیک روایی مشابهی دارند. پارسی پور با انتخاب پایان‌هایی غافلگیرکننده‌ برای هر کدام از این داستان‌ها، به جذابیت بیشتر آن‌ها و اثرگذاری روایت‌هایشان کمک کرده است. شهرنوش پارسی پور در آمریکا، طی هجدهمین همایش پژوهش‌های زنان، به‌عنوان زن برتر سال معرفی شد. در سال ۲۰۱۶ مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه استنفورد، جایزه‌ی بیتا را به شهرنوش پارسی پور اعطا کرد. در سال ۲۰۱۰ شیرین نشاط (Shirin Neshat)، عکاس و فیلم‌ساز ایرانی، با اقتباس از کتاب «زنان بدون مردان» به قلم پارسی پور، یک فیلم سینمایی را با همین عنوان (Women Without Men) ساخت. در زیر، فهرستی از آثار برجسته و فعالیت‌های او را ارائه می‌دهیم: رمان‌ها سگ و زمستان بلند (۱۳۵۵) طوبا و معنای شب (۱۳۶۸) عقل آبی (۱۳۷۱) ماجرای ساده و کوچک روح درخت (۱۳۷۸) شیوا (۱۳۷۸) بر بال باد نشستن (۱۳۸۱) کمی بهار (۱۳۹۸) مجموعه داستان تجربه‌های آزاد (۱۳۵۷، بازچاپ در ۱۳۷۱) آویزه‌های بلور (مجموعه داستان، ۱۳۵۶) زنان بدون مردان (۱۳۶۸) آداب صرف چای در حضور گرگ (۱۳۷۲) سایر تألیفات توپک قرمز (داستان کوتاه، ۱۳۴۸) ماجراهای کوچک خاطرات زندان گرما در سال صفر (۱۳۸۲) ترجمه‌ها شکار جادوگران در دهکده سلیم (شرلی جکسن) پیراروانشناسی رازهای اخترگویی، ئی چینگ (ایو تیفری، ۱۳۷۲) از کنفسیوس تا راه‌پیمایی دراز (دلفین دولرس) تاریخ چین (چهار جلد) سیر باختر لائودزه و مرشدان دائویی (ماکس کالتن مارک) داستان‌های مردان تمدن‌های مختلف صخره تانیوس (امین معلوف) درخواست کمک مردمی (۱۳۹۷) شهرنوش پارسی‌پور، با زندگی پرفراز و نشیب و آثار ماندگارش، به‌عنوان یکی از نویسندگان برجسته معاصر شناخته می‌شود. از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی گرفته تا دستاوردهای ادبی و ترجمه‌های متعدد، او تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر فرهنگ و ادبیات جهانی گذاشته است. آثار او، به‌ویژه در ایران، نشان‌دهنده توانایی‌های برجسته ادبی و تحلیل‌های عمیق اوست. زندگی و فعالیت‌های او، نمونه‌ای از پایداری و تعهد به فرهنگ و ادبیات است که برای نسل‌های آینده الهام‌بخش خواهد بود. نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 112 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۸۸ درصد از بودجه مورد نیاز برای پاسخ به نیازمندان در افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی هنوز تامین نشده است. این دفتر امروز (سه‌شنبه، ۳۰ ثور) با نشر گزارشی گفته است که در دو ماه نخست سال ۲۰۲۵ میلادی به هفت میلیون تن کمک غذایی ارائه شده است. در گزارش آمده است که تا اکنون تنها ۱۲ درصد از بودجه مورد نیاز تامین شده است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که تأثیر قطع کمک‌های مالی آمریکا که در ماه جنوری اعلام شد، هنوز به‌طور کامل در گزارش‌های مالی منعکس نشده است. قطع این کمک‌ها باعث توقف فعالیت چندین نهاد در افغانستان شده است. بر پایه گزارش اوچا، دست‌کم فعالیت ۴۰۰ مرکز صحی در پی این کاهش بودجه متوقف شده است. اوچا شمار افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه در سال ۲۰۲۵ میلادی را حدود ۲۲ میلیون تن اعلام کرده بود. همچنین در گزارش آمده است که در ماه‌های جنوری و فبروری سال ۲۰۲۵ میلادی تا ۵۰۰ هزار نفر سه نوع مختلف از حمایت‌ها را دریافت کرده‌اند. به گفته‌ی اوچا، ۸۹ درصد این حمایت‌ها، کمک‌های غذایی بوده‌اند. به گفته‌ی سازمان ملل، این کمک‌ها با ترکیب منابع مالی جدید به ارزش ۲۹۶ میلیون دالر و منابع مالی منتقل‌شده از سال ۲۰۲۴ تامین شده است. اوچا تاکید کرده که نیازهای بشردوستانه در افغانستان همچنان پا برجا، و اوضاع عملیاتی «پیچیده» است. در این گزارش آمده است: «توان جامعه بشردوستانه برای باقی‌ماندن و ارائه کمک‌های نجات‌بخش بستگی به تامین منابع مالی کافی و وجود نظام‌های مالی توانمند، توانمندسازی کارکنان امدادی و رعایت اصول پاسخگویی بشردوستانه دارد.» براساس این گزارش در فبروری ۲۰۲۵ میلادی، نهاد خوشه سرپناه اضطراری، با همکاری بیش از ۱۵ نهاد، به بیش از ۱۴ هزار ۴۸۲ نفر از آسیب‌دیدگان زمستان و سیلاب‌ها در افغانستان کمک‌رسانی کرده است. اوچا نوشته است که این کمک‌ها شامل سرپناه اضطراری، وسایل گرمایشی و لباس زمستانی بود که نزدیک به سه هزار و ۵۹۷ زن را نیز تحت پوشش قرار داد.

ادامه مطلب