سازمان بین‌المللی مهاجرت اعلام کرده که از ماه نوامبر سال گذشته میلادی تا اکنون، از پنج‌هزار و ۶۲۷ زن بازگشت‌کننده حمایت کرده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۳ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این کمک‌ها با همکاری بخش زنان سازمان ملل متحد فراهم شده است. سازمان بین‌المللی مهاجرت در ادامه تاکید کرده است که زنان بازگشت‌کننده از پاکستان در زمینه‌های سلامت، مشاوره و بازسازی زندگی‌شان کمک دریافت کرده‌اند. براساس گزارش نهادهای بین‌المللی، نیمی از بازگشت‌کنندگان از پاکستان را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. از سوی دیگر، کارشناسان سازمان ملل هشدار داده‌اند که بازگشت زنان و دختران به افغانستان، آنان را در معرض خطر و محدودیت‌های اعمال‌شده قرار می‌دهد. پس از آغاز روند اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از پاکستان در اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی، هزاران خانواده به افغانستان بازگشتند. بسیاری از این خانواده‌ها به‌ویژه زنان و کودکان، با کم‌بود سرپناه، نبود فرصت‌های کاری و دسترسی محدود به خدمات آموزشی و صحی روبرو شده‌اند. همچنین ایران نیز در سال روان خورشیدی اخراج مهاجران افغانستانی را تشدید کرده که بیشتر بازگشت‌کنندگان خانواده بوده‌اند. بازگشت صدها هزار مهاجر، در وضعیتی صورت می‌گیرد که نیمی از جمعیت افغانستان، بیش از ۲۲ میلیون نفر، برای ادامه‌ی زندگی شان به کمک‌های انسان‌دوستانه نیاز دارند.

رادیو بین‌المللی فرانسه (rfi) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدید، محرومیت از آموزش و تهدیدهای امنیتی مواجه هستند و بسیاری از آنان تنها رویای ترک کشور را در سر دارند و با بحران روحی مواجه هستند. این رادیو امروز (یک‌شنبه، ۲ سنبله) گزارش داده است که شیلا نوری، موسس سازمان زنان افغان در فرانسه، برای اولین‌بار پس از تسلط حکومت سرپرست در سال ۲۰۲۱ میلادی توانسته در سراسر افغانستان سفر کند و او در این سفر از ۱۵ ولایت دیدار و با زنان، دختران و مردان درباره وضعیت انسانی و روانی آن‌ها گفتگو کرده است. خانم نوری در این گزارش گفته است که دختران از سن ۱۳ ساله‌گی از ادامه تحصیل محروم شده‌اند و بسیاری از زنان و دختران در وضعیت روانی وخیمی قرار دارند. او در ادامه تاکید کرده است که دسترسی به شغل، مراکز تفریحی و خدمات درمانی برای زنان بسیار محدود شده است. موسس سازمان زنان افغان در فرانسه افزوده است که کودکان نیز تحت فشار هستند و بسیاری مجبورند برای کمک به خانواده در خیابان‌ها کار کنند. خانم نوری می‌گوید: «زنان و دخترانی که در گذشته تحصیل می‌کردند و یا وظیفه داشتند اکنون بسیار افسرده‌اند. آنان تمام روز در خانه‌اند، بیدار می‌شوند، غذا می‌پزند، خانه را تمیز می‌کنند و تنها کاری که می‌توانند انجام دهند اینست که برای خرید یا دیدار همدیگر بیرون بروند.» در اواسط ماه میزان سال گذشته، آژانس پناهندگان سازمان ملل گزارش داد که بیماری‌های روانی در میان زنان افغان در یک سال گذشته ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش یافته است. همچنین در اوایل ماه جوزای سال جاری دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه ملل متحد در گزارشی اعلام کرد که ۴۸ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و بیش از ۲۲ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.

برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بدون یک سرپناه ‏مصون، ادغام مجدد بازگشت‌کنندگان ناممکن است و آنان  بدون داشتن مسکن مناسب نمی‌توانند زندگی خود را بازسازی ‏کنند. این برنامه امروز (یک‌شنبه، ۲ سنبله) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با همکارانش کار ‏می‌کند تا پاسخ دهد، مگر نیازها خیلی بیشتر از منابع موجود است. زیرا بسیاری از مهاجران بازگشت‌کننده به افغانستان جای برای رفتن ندارند. استفانی لوز، رییس برنامه اسکان بشر نیز تاکید کرده است که پناهگاه ‏و بعدا خانه‌ی کافی یک جزء مهم برای ادغام و آغاز یک زندگی جدید با ‏وقار است.‏ براساس آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، از سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی به ‏این‌طرف بیش از ‏چهار میلیون ‏مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان ‏بازگشته‌اند.‏ این سازمان در ادامه افزوده است که بیش از ۱.۵ میلیون نفر تنها در سال ‌‏۲۰۲۵ میلادی ‏به ‏افغانستان بازگشته‌اند و انتظار می‌رود پس از تصمیم دولت ‏پاکستان مبنی بر عدم ‌‏تمدید اقامت پناهندگان، یک میلیون نفر دیگر نیز ‏از پاکستان بازگردند.‏ همچنین سازمان بین‌المللی مهاجرت می‌گوید که بدون همکاری منطقه‌ای و ‏حمایت فوری ‌‏بین‌المللی، بحران بازگشت مهاجران می‌تواند به یک ‏بحران انسانی گسترده‌تر با ‌‏عواقب شدید برای افغانستان و فراتر از آن ‏تبدیل شود.‏ قابل ذکر است که در حال حاضر یکی از مشکلات جدی بازگشت‌کنندگان، نبود سرپناه ‌‏است. پس ‏از آغاز موج گسترده‌ی بازگشت، شهرهای افغانستان با کمبود ‌‏خانه مواجه شده‌اند.

صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) اعلام کرده است که با حمایت مالی اتحادیه اروپا، مرکز بهداشت خانواده را در ولسوالی ترین‌کوت ارزگان افتتاح کرده است تا خدمات حیاتی بهداشت مادران و کودکان را ارائه دهد. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۳۰ اسد) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مرکز زمینه دسترسی بیش از دوهزار و ۸۰۰ زن به خدمات صحی و حیاتی بهداشت مادران را فراهم کرده است. صندوق جمعیت سازمان ملل این مرکز صحی را در حالی ایجاد کرده است که اکثر زنان، به‌ویژه زنان روستایی، به خدمات صحی کافی دسترسی ندارند و همین موضوع باعث افزایش خطر مرگ و میر مادران باردار در افغانستان شده است. همچنین راه‌های طولانی تا مراکز درمانی، کمبود داکتر زن و قابله و نبود امکانات صحی مناسب، از عمده‌ترین چالش‌های زنان در مناطق دورافتاده کشور محسوب می‌شود. در کنار آن، حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنان زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در نیمه اول سال ۲۰۲۵ میلادی نزدیک به ۲۳ میلیون تن، از جمله حدود ۱۲ میلیون کودک، به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که از اول جنوری تا ۲۹ جون ۲۰۲۵ میلادی، بیش از ۱۹ میلیون تن در افغانستان به خدمات صحی اساسی دسترسی یافته‌اند و همچنان بیش از ۹.۵ میلیون کودک از نظر سوءتغذیه مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در بخشی از گزارش آمده است که بیش از ۲۷۴ هزار کودک برای درمان سرپایی و حدود ۲۳ هزار کودک برای درمان بستری پذیرش شده‌اند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل تاکید کرده است که در این مدت، بیش از ۷۳۰ هزار تن از کودکان و کسانی که از کودکان مراقبت می‌کنند را با خدمات پیشگیری، کاهش خطر و حمایت در زمینه حفاظت از کودکان تحت پوشش قرار داده شده است. در ادامه آمده است که ۵۹ درصد از این افراد خود کودکان بوده‌اند و مابقی مراقبان یا بزرگ‌سالان مسوول نگهداری آن‌ها بوده‌اند. همچنین یونیسف افزوده است که تحولات سیاسی در پاکستان و ایران منجر به تشدید بحران بازگشت مهاجران اهل افغانستان شده و از اول جنوری تا ۲۹ جون، بیش از ۷۱۴ هزار مهاجر از ایران بازگشته‌اند که ۹۹ درصد آن‌ها بدون مدرک و ۷۰ درصد به صورت اجباری بوده‌اند. قابل ذکر است که ایران و پاکستان شرایط را برای مهاجران افغانستانی دشوار کرده و آن‌ها را به‌صورت دسته‌جمعی اخراج کرده‌اند. همچنین، ترکیه به‌طور مداوم مهاجران را به افغانستان اخراج می‌کند. با این وجود، نهادهای بین‌المللی گزارش داده‌اند که از زمان بازگشت حکومت فعلی به قدرت، بیش از هشت میلیون نفر از افغانستان مهاجرت کرده‌اند.

سازمان بین‌المللی مهاجرت از استقامت و فداکاری امدادگران، نهادهای بین‌المللی و فعالان حوزه بشردوستی در افغانستان قدردانی کرد و بر حمایت از بارگشت‌کنندگان در افغانستان تاکید کرده است. این سازمان این اظهارات را با نشر پیامی به مناسبت «روز جهانی بشردوستی» در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که هر روز تلاش می‌شود تا کمک‌های حیاتی به پناه‌جویانی که در حال بازگشت هستند و در شرایط دشوار زندگی می‌کنند، رسانده شود. سازمان بین‌المللی مهاجرت تاکید کرده است: «تلاش می‌شود که هنگام ارائه کمک‌ها، حرمت و ارزش نیازمندان حفظ شده و امید به آینده‌ای امن‌تر برای آنان تقویت شود.» این سازمان در ادامه افزوده است که این روز فرصتی است تا جامعه‌ی جهانی تعهد خود را به حمایت از انسانیت و حفاظت از امدادگران و نیازمندان در بحران‌های بشری یادآوری کند. قابل ذکر است که روز جهانی بشردوستی در حالی در افغانستان فرا رسیده است که سازمان‌های بین‌المللی و فعالان حقوق بشر بارها هشدار داده‌اند که بدون حمایت و رسید‌گی جهانی، بازگشت‌کنند‌گان در افغانستان، قادر به زندگی با کرامت و امنیت نخواهند بود. این در حالی است که بازگشت مهاجران از پاکستان در ماه اپریل پس از آنکه مقام‌های پاکستان ‏ضرب‌الاجل خروج مهاجران بدون مدرک را تعیین کردند، افزایش ‏یافت.‏ همان زمان، موج بزرگتری از بازگشت از ایران آغاز شد و همچنان ادامه دارد. رییس سازمان بین‌المللی مهاجرت وضعیت مرزهای افغانستان را بحرانی توصیف ‏کرده، اما گفته است که نباید از فشارهای وارده بر جوامعی که بازگشت‌کنندگان ‏در آنها مستقر می‌شوند، غافل شد.‏ وی گفت: «بسیاری از این مناطق در حال حاضر فاقد خدمات اولیه و ‏فرصت‌های اقتصادی هستند. بدون سرمایه‌گذاری، بازگشت‌کنندگان برای ادغام ‏مجدد با مشکل مواجه خواهند شد و این اغلب منجر به جابجایی بیشتر می‌شود. ‏شکستن این چرخه معیوب نیازمند حمایت پایدار است.»‏ در حال حاضر یکی از مشکلات جدی بازگشت‌کنندگان، نبود سرپناه است. پس ‏از آغاز موج گسترده بازگشت، شهرهای افغانستان با کمبود خانه مواجه شده‌اند و همچنان ‏اجاره ملک‌ به شدت افزایش یافته است.‏

برنامه‌ جهانی غذای سازمان ملل متحد، از ادامه‌ی بحران غذایی در افغانستان هشدار داده و می‌گوید که دوسوم خانواده‌های تحت سرپرستی زنان در این کشور، توان تهیه‌ی مواد غذایی‌شان را ندارند. این برنامه با نشر گزارشی نوشته است که چهار میلیون و ۶۰۰ هزار مادر و کودک در افغانستان دچار سوءتغذیه هستند. برنامه‌ جهانی غذا در ادامه تاکید کرده است که با توجه به این که ناامنی غذایی در سطح بحرانی باقی مانده است، سوءتغذیه رو به افزایش است. قابل ذکر است که بر اساس داده‌های این سازمان امسال، سه میلیون ۵۰۰ هزار میلیون کودک زیر ۵ سال و یک میلیون و ۲۰۰ هزار مادر باردار و شیرده دچار سوءتغذیه شده و به درمان‌های نجات‌بخش نیاز خواهند داشت. در بخشی از گزارش آمده که زنان و دختران در افغانستان بیش‌ترین نیاز را به کمک‌های برنامه جهانی غذا دارند. برنامه جهانی غذا می‌گوید که در بحبوحه‌ی محدودیت‌ها بر آموزش، کار و آزادی‌ها، زنان و دختران هنوز برای دریافت کمک‌های غذایی و تغذیه‌ای نجات‌بخش به مرکزهای برنامه‌ی جهانی غذا مراجعه می‌کنند؛ به دلیل کم‌بود بودجه، مادران و کودکان دچار سوءتغذیه از دریافت کمک محروم می‌شوند. این نهاد تصریح کرد که برای ادامه‌ی روند امدادرسانی به نیازمندترین افراد تا پایان ۲۰۲۵ میلادی به ۶۵۰ میلیون دالر نیاز دارد. سازمان ‌ملل نیز پیشتر با اشاره به تشدید سوءتغذیه در میان زنان و کودکان، هشدار داد که افغانستان در میان ۱۵ کشور با بالاترین نرخ سوءتغذیه کودکان قرار دارد و چهار زن از هر ۱۰ زن نیز با سوءتغذیه مواجه‌اند. تشدید بحران گرسنگی و سوءتغذیه ناشی از آن، زنگ خطر را برای میلیون‌ها نیازمند در افغانستان به‌صدا درآورده است؛ سازمان ملل هشدار داده است حدود یک‌سوم جمعیت افغانستان به کمک غذایی نیاز دارند و ۳.۱ میلیون نفر در آستانه قحطی قرار گرفته‌اند. پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه‌ی سایر کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد بارها از افزایش سوءتغذیه در افغانستان هشدار داده‌اند.

با وجود بازگشت صدها هزار مهاجر افغانستانی از ایران و پاکستان، یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که زنان و دختران بازگشت‌کننده در معرض خطر قرار دارند و برای جلوگیری از بحران و رنج‌‌های بیشتر کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی ضروری می‌باشد. یوناما امروز (دوشنبه، ۲۷ اسد) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که روزا اتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان برای بازدید از روند بازگشت مهاجران افغانستانی به گذرگاه مرزی اسلام‌قلعه به هرات سفر کرده است. روزا اتونبایوا در این سفر تاکید کرده است که در ۲۰۲۵ میلادی بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار مهاجر به افغانستان بازگشته و این روند نظام‌های حمایتی را در این کشور تحت «فشار شدید» قرار داده است. نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل افزوده است که زنان و کودکان بیشتر در معرض خطر قرار دارند؛ زیرا آنان در افغانستان به دسترسی محدود خدمات دارند. خانم اتونبایوا در بخشی از صحبت‌های گفته است که نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت افغانستان در فقر به‌سر می‌برند و بازگشت صدها هزار تن از کشورهای همسایه بر زیرساخت‌های این کشور فشار وارد کرده است. رییس یوناما، با اشاره به محدودیت‌ها بر زنان و بحران بشری در افغانستان، خواستار کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی به بازگشت‌کنندگان شده است. قابل ذکر است که ایران و پاکستان در سال روان میلادی روند اخراج مهاجران افغانستانی را تشدید کرده است. باوجود نگرانی‌ها و درخواست‌ها مبنی بر توقف این روند؛ اما روند بازگشت‌دادن مهاجران هم‌چنان ادامه دارد. پیش از این نیز، نهادهای حقوق بشری از بازگشت افراد در معرض خطر به ویژه زنان و فعالان حقوق بشر به افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که بیش از دو میلیون شهروند افغانستان، از جمله نیم میلیون کودک تنها در سال جاری از ایران و پاکستان بازگشته‌اند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که بیش از دو میلیون تن، از جمله ۵۰۰ هزار کودک، تا اکنون به افغانستان بازگشته‌اند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که بسیاری از کودکان بدون همراه و خانواده‌ها به حمایت فوری نیاز دارند. در ادامه آمده است که پروژه «کودکان در حرکت» با همکاری اتحادیه اروپا، به کودکان غذا، پوشاک، تخت، حمایت روانی و فضایی امن برای بازی و دوستیابی ارائه می‌دهد و آنان را با خانواده‌های شان دوباره متحد می‌کند. قابل ذکر است که یونیسف افزوده است که تا پایان جولای ۲۰۲۵ میلادی، بیش از شش‌هزار کودک بدون همراه یا جداشده را ثبت و حمایت کرده و آنان را با خانواده‌ها و بسته‌گان شان دوباره متحد کرده است. این در حالی است که روند اخراج اجباری مهاجران اهل افغانستان، بحران انسانی شدید، فقر، ناامنی و نیازهای فوری بشردوستانه در افغانستان را افزایش داده است. ایران پس از آتش‌بس با اسرائیل روند اخراج مهاجران افغانستان را تشدید کرده و روزانه تا ده‌ها هزار مهاجر را نیز اخراج کرده است. هم‌زمان با این، اخراج مهاجران افغانستان از پاکستان نیز ادامه دارد و روزانه صدها نفر از آن کشور نیز اخراج و وارد افغانستان می‌شوند.

بخش زنان سازمان ملل درتازه‌ترین مورد هشدار داده‌ است که چهار سال پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران از حقوق اساسی خود محروم مانده‌اند و این وضعیت سلامت، آموزش و امنیت آنان را تهدید می‌کند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که تقریبا ۷۸ درصد دختران و زنان جوان در افغانستان از رفتن به مکتب، اشتغال و آموزش‌های فنی محروم‌اند‌ که این آمار چهار برابر بیش‌تر از پسران است. در ادامه آمده است که پیامدهای این محدودیت‌ها شامل افزایش مرگ و میر مادران، نرخ بالای ازدواج کودکان، بحران روانی و گسترش فقر در میان خانواده‌ها است. در اعلامیه آمده است که تا سال ۲۰۲۶ میلادی، بارداری زودهنگام ۴۵ درصد افزایش یافته و مرگ‌ومیر مادران بیش از ۵۰ درصد بالا خواهد رفت. قابل ذکر است که محدودیت‌ زنان در رفت‌وآمد، ممنوعیت تحصیل پزشکی و موانع جنسیتی باعث شده بسیاری از زنان حتا برای مراجعه به کلینیک‌ها مسافت‌های طولانی را طی کنند و برخی خدمات از دسترس آنان خارج شود. باید گفت که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۳۰ درصد دختران زیر ۱۸ سال، از جمله ۱۰ درصد زیر ۱۵ سال، ازدواج کرده‌اند و بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل فقر، دختران خود را به شوهر می‌دهند. باید گفت که این اقدام‌های حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.