منابع محلی از ولایت هلمند می‌گویند که یک زن در ولسوالی «مارجه» این ولایت شوهرش را به‌دلیل ازدواج دوم به قتل رسانده است. شماری از رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که این رویداد دیشب (سه‌شنبه، ۹ ثور) در منطقه‌ی «کلاچه» از مربوطات در نزدیکی بازار ولسوالی مارجه رخ داده است. در گزارش‌ها آمده است که شوهر ۴۰ ساله‌ی این زن دو روز پیش، برای دومین‌بار ازدواج کرده بود. منابع تا اکنون در مورد چگونگی قتل این مرد معلومات ارائه نکرده‌اند. منبع تاکید کرده است که این خانواده اصالتا اهل ولسوالی دهراوود ارزگان هستند. فرماندهی پولیس ولایت هلمند نیز این رویداد را تأیید کرده و گفته است که این زن را به اتهام قتل بازداشت کرده است. قتل‌های ناموسی هرازگاهی در ولایت مختلف افغانستان رخ می‌دهد. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتل‌های مرموز در بین زنان به‌گونه بی‌پیشینه افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

دادگاه عالی حکومت سرپرست در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که یک زن و یک مرد را به اتهام داشتن رابطه خارج از ازدواج در ولایت ننگرهار شلاق زده است. این دادگاه امروز (سه‌شنبه، ۹ ثور) با خبرنامه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این دو تن در ولسوالی ده‌بالای ننگرهار شلاق زده شده‌اند. در خبرنامه آمده است که هر یک از این افراد به ۳۹ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. حکومت سرپرست روز گذشته نیز دو تن، از جمله یک زن، را در ولایت سرپل شلاق زده بود. قابل ذکر است که حکومت فعلی در روزهای اخیر مجازات اعدام و شلاق‌زدن افراد متهم را در ملاءعام افزایش داده‌اند. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌ بشری اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.  

برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که آژانس همکاری توسعه‌ای بین‌المللی سویدن (سیدا) ۲.۲ میلیون دالر برای حمایت از تغدیه مادران و کودکان در افغانستان کمک کرده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با این مبلغ بیش از ۱۲۵ هزار مادر و کودک در افغانستان با تغذیه‌ی نجات‌بخش حمایت خواهد کرد. برنامه‌ی جهانی غذا تاکید کرده است که بیش از ۵۵۰ تُن «غذای مغذی تخصصی» را به‌مدت سه ماه برای مادران و کودکان افغانستان فراهم می‌کند تا از بیماری سوءتغذیه جلوگیری شود. این سازمان در ادامه نوشته است که ۱.۲ میلیون مادر باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه رنج می‌برد. همچنین برنامه جهانی غذا با اشاره به افزایش مبتلایان به بیماری سوءتغذیه در کشور نوشته است که براساس پیش‌بینی سازمان جهانی صحت، ممکن است که ۳.۵ میلیون کودک خردسال در سال جاری میلادی در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا شوند. همچنین موتینتا چیموکا، مدیر منطقوی برنامه جهانی غذا در افغانستان گفته است که حمایت از تغدیه‌ی مادران و کودکان خردسال‌ «برای سالم ماندن آن‌ها و برای آینده‌ی خانواده‌ها بسیار مهم است.» در ادامه آمده است که در سال گذشته‌ی میلادی، WFP به نزدیک به ۱۲ میلیون نفر در افغانستان کمک کرد که بیش از نیمی از آنها زنان و دختران بودند. این در حالی است که سازمان جهانی صحت اوایل ماه حمل سال‌ جاری خورشیدی در اعلامیه‌ای هشدار داده بود که افغانستان با شدیدترین بحران سوءتغذیه کودکان در تاریخ خود مواجه است. همچنین این نهاد پیش از این نیز گفته بود که حدود ۱.۲ میلیون مادر باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه رنج می‌برند که «نیاز فوری به درمان و تغذیه دارند.»

مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت ننگرهار می‌گویند یک زن و کودکش پس از پریدن به داخل رودخانه‌ای در شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت جان خود را از دست داده‌اند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی ننگرهار گفته است که این رویداد امروز (شنبه، ۶ ثور) در منطقه‌ی «درونته» از مربوطات ناحیه‌ی هفتم شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت رخ داده است. وی تاکید کرده است که این زن به همراه دو فرزندش، خودشان را به رودخانه انداخته بودند، اما یکی از فرزندانش توسط مردم محل نجات یافته است. آقای حماد در ادامه افزوده است که کودک نجات‌یافته برای درمان به شفاخانه‌ی حوزوی ننگرهار منتقل شده است. مسوولان محلی تا اکنون در مورد دلیل اصلی این رویداد جزییات ارائه نکرده است. سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار گفته است که تحقیقات در مورد این رویداد آغاز شده است. همچنین منابع محلی در ننگرهار نیز امروز از پیدا شدن جسد یک زن در مرکز این ولایت خبر داده بودند. باید گفت که میزان خودکشی زنان، دختران و نوجوان در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به درمان، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که جسد یک زن از ناحیه هفتم شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت از رودخانه پیدا شده است. دست‌کم دو منبع با تایید این رویداد گفته‌اند که این زن باشند‌ی منطقه‌ی «درونته» بود و از چند روز به این‌طرف ناپدید بود و جسد او امروز (شنبه، ۶ ثور) در ساحه «چکنوریو» از مربوطات ناحیه هفتم شهر جلال‌آباد از رودخانه پیدا شده است. منبع تاکید کرده است که آثار زخم و گلوله بر پیکر این زن دیده می‎‌شود که نشان می‌دهد وی ابتدا مورد لت‌وکوب و اصابت گلوله قرار گرفته و سپس جسدش به داخل رودخانه انداخته شده است. منبع در مورد چگونگی قتل این زن تا اکنون جزییات ارائه نکرده است. مقام‌های محلی حکومت سرپرست در ننگرهار نیز در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. این در حالی است که حدود یک هفته پیش یک تازه‌عروس در قندهار خودکشی کرده بود. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت قندهار می‌گویند که جسد یک زن ۵۰ ساله در این ولایت پیدا شده است. دست‌کم دو منبع تایید کرده‌اند که جسد این زن امروز (سه‌شنبه، ۲ ثور) از پل نساجی از مربوطات نزدیکی مرکز ولسوالی دامان این ولایت یافت شده است. همچنین شماری از رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که این زن فریده نام داشت و در نزدیکی ولسوالی دامان ولایت قندهار به‌تنهایی زند‌گی می‌کرد. در ادامه آمده است که جسد این زن توسط نیروهای حکومت سرپرست در ولایت قندهار به شفاخانه منتقل شده است. رسانه‌ها در مورد دلیل و عاملان قتل این زن تا اکنون جزییات خاص ارائه نکرده است. مسوولان محلی حکومت فعلی در قندهار نیز در این باره چیزی نگفته‌اند. چندی پیش نیز دو تن در قندهار توسط افراد ناشناس به قتل رسیده بودند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد بخش افغانستان اعلام کرده است که از ساخت ۱۰ گل‌خانه در روستاهای افغانستان حمایت کرده که از این طریق فرصت درآمدزایی را برای جوامع محلی از جمله زنان فراهم کرده است. برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این گل‌خانه‌ها را با حمایت مالی جاپان ایجاد کرده است. در ادامه آمده است که این گل‌خانه‌ها که بخشی از راه‌کارهای «هوش‌مند اقلیمی» هستند، نه تنها به ترویج کشاورزی پایدار در شرایط اقلیمی دشوار کمک کرده‌اند؛ بلکه زمینه‌ی اشتغال و درآمدزایی را برای بسیاری از زنان فراهم کرده‌اند. در پیام آمده است: «زنانی که پس از محدود شدن شدید فرصت‌های شغلی در بخش‌های آموزشی، رسانه‌ای و ادارات دولتی، راهی جز فعالیت‌های کشاورزی و مشاغل کوچک ندارند.» برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد بخش افغانستان تاکید کرده است: «در کنار تقویت امنیت غذایی و تاب‌آوری اقتصادی جوامع محلی، این ابتکار، گامی مهم در جهت بازگشت تدریجی زنان به فعالیت‌های اقتصادی به شمار می‌رود؛ امری که در وضعیت کنونی افغانستان بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است.» قابل ذکر است که حکومت سرپرست کار زنان در بسیاری از بخش‌ها را ممنوع کرده است. صنایع‌دستی، کشاورزی و کارهای خصوصی از محدود راه‌های باقی مانده‌ی کاری برای زنان و دختران می‌باشد. همچنین ملل متحد پیش از این نیز بارها از حکومت سرپرست خواسته بود که محدودیت‌های آموزشی بر دختران و زنان را لغو کنند، اما این ممنوعیت‌ها همچنان پابرجاست. با این حال از محرومیت دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب بیش از ۱۳۰۰ روز گذشته است. حکومت فعلی دختران را از رفتن به دانشگاه و فراگیری آموزش‌های طبی نیز محروم ساخته‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

وزارت امور خارجه‌ی آمریکا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ماری کبیر-سراج بیشاپینگ به‌عنوان دستیار معاون بخش آسیای مرکزی این وزارت در امور افغانستان تعیین شده است. این وزارت با نشر خبرنامه‌ای گفته است که ماری بیشاپینگ همچنین امور دستیاری دفتر امنیت و امور فراملی نیز را بر عهده خواهد داشت. وزارت امور خارجه‌ی امریکا تاکید کرده است که بیشاپینگ پیش از این در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان این کشور کار کرده و مسوولیت کمیته فرعی جنوب و آسیای مرکزی را بر عهده داشته است. در بخشی از اعلامیه آمده است که بیشاپینگ رهبری تحقیقات نظارتی کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان در مورد خروج ایالات متحده از افغانستان در سال ۲۰۲۱ میلادی را نیز بر عهده داشت. همچنین باید گفت که روزنامه نیویارک تایمز در مطلبی که در سال ۲۰۱۹ میلادی درباره‌ی ماری کبیر-سراج بیشاپینگ نشر کرده، نوشته است که او نوه عنایت‌الله خان، برادر امان‌الله خان، پادشاه سابق افغانستان است. وزارت امور خارجه‌ی آمریکا در اعلامیه‌ی خود به سابقه‌ی خانوادگی او اشاره نکرده است. این وزارت گفته است که ماری بیشاپینگ دکترای حقوق از دانشگاه ویرجینیا دارد و قبلا نیز در دفتر مشاور حقوقی این وزارت کار کرده است. بانو بیشاپینگ در نقش جدید خود، مسوول هدایت سیاست‌های آمریکا در قبال افغانستان در چارچوب اداره امور آسیای جنوبی و مرکزی خواهد بود. بیشاپینگ در حساب کاربری لینکدین خود نوشته است: «خوشحالم که اعلام کنم کارم را در سمت جدید به عنوان معاون وزیر در اداره امور آسیای جنوبی و مرکزی در وزارت خارجه ایالات متحده آغاز کرده‌ام.»

ادوین سنیزا سالوادور، رییس سازمان جهانی بهداشت برای افغانستان گفته است که شمار افرادی که به خدمات بهداشتی دسترسی ندارند، در این کشور دو برابر شده است. آقای سالوادور این اظهارات را در گفتگو با «خبرگزاری دویچه‌وله» مطرح کرده و گفته است که به علت قطع کمک‌های ایالات متحده بیش از ده درصد شهروندان افغانستان تا آخر سال دسترسی به خدمات بهداشتی را به طور کامل از دست خواهند داد. وی تاکید کرده است: «اکنون ما درباره سه میلیون انسان صحبت می‌کنیم که به خدمات بهداشتی دسترسی‌شان را از دست دادند، نسبت به ۱.۹ میلیون تن در ماه مارچ. این تقریبا دو برابر است.» همچنین کوبی ریتویلد، رییس سازمان اقدام علیه گرسنگی هشدار داده است که که اگر کودکان مبتلا به سوءتغذیه در سراسر افغانستان درمان نشوند، خطر مرگ شان بسیار بالا است. وی افزوده است: «هیچ کودکی نباید بخاطر سوءتغذیه بمیرد.» در حالی سازمان جهانی بهداشت از عدم ارائه خدمات صحی هشدار می‌دهد که برنامه جهانی غذا می‌گوید که افغانستان با شدیدترین سوءتغذی در تاریخ خود روبرو شده و این کشور گواه وضعیت اضطراری بی‌پیشینه در زمینه بیماری سوءتغذی در میان کودکان است. این سازمان هشدار داده است که امسال سه‌ونیم میلیون کودک به بیماری سوءتغذی روبرو خواهند شد.

فرماندهی پولیس ولایت بغلان اعلام کرده است که یک مرد در ولسوالی خنجان این ولایت، همسر، برادر و برادرزاده‌اش را به شکل بسیار فجیع به قتل رسانده است. فرماندهی پولیس با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این رویداد در روستای «تل چهارباغ» از مربوطات ولسوالی خنجان این ولایت رخ داده است. پولیس بغلان در اعلامیه آمده از فرد متهم، به اسم عبدالله نام برده است. در ادامه آمده است که او پس از قتل اعضای خانواده‌اش، از ساحه فرار کرده است و  تلاش‌ها برای دست‌گیری این فرد جریان دارد. در اعلامیه‌ی فرماندهی پولیس بغلان آمده است که این رویداد به دلیل خشونت‌های خانوادگی رخ داده است. همچنین منابع رسانه‌ها گفته‌اند که این مرد در ابتدا همسر جوانش را به‌ضرب «تبرچه» به قتل رسانده و سپس، جمعه‌خان ۵۵ ساله‌، برادر و رحیم ۱۹ ساله، برادرزاده‌اش را با شلیک گلوله به‌قتل رسانده است. همچنین گزارش‌ها نشان می‌دهد که عبدالله صفایی در سال ۱۳۹۶ همسر اول خود را که باردار بود، با ضربه چاقو به قتل رسانده و پس از آن به صف نیروهای حکومت فعلی پیوسته است. منابع گفته‌اند که این رویداد به‌دلیل مشکلات خانوادگی و دعوا بر سر زمین رخ داده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.