رسانههای بینالمللی گزارش دادهاند که سه فیلم از فیلمسازان اهل افغانستان برنده جایزه بخش افغانستان جشنواره فیلم سماع در سویدن شدهاند. در گزارش آمده است که فیلمهای «زیباترین پیراهن کابلی» از کاظم عجرم، «آخرین تولد» از نوید محمدی و «کودکی من، وطن من» از فل گرابسکی و شعیب شریفی در فهرست برندگان جشنواره سماع هستند. پانزدهمین جشنواره فیلم سماع در روزهای ۲۸ و ۲۹ میزان با اشتراک کارگردانهایی از افغانستان، ایران، تاجیکستان و برخی کشورهای دیگر در شهر استکهلم سویدن برگزار شد. فیلم کوتاه «زیباترین پیراهن کابلی» به کارگردانی کاظم عجرم، کارگردان اهل افغانستان، تندیس بهترین فیلم کوتاه جشنواره سماع را از آن خود کرد. این فیلم در ماه آگوست ۲۰۲۳ ساخته شده و در جشنوارههای مختلف به نمایش درآمده است. فیلم «آخرین تولد» از نوید محمدی، کارگردان دیگر اهل افغانستان نیز جایزه بهترین فیلم داستان جشنواره سماع را گرفته است. این فیلم به قدرتگیری دوباره حکومت فعلی در ماه اسد ۱۴۰۰ و تاثیرات آن بر زندگی یک خبرنگار زن و همسر و دوستانش میپردازد که در تلاش نجات یافتن از انتقامجویی و حاکمیت فعلی اند. فیلم «آخرین تولد» سال گذشته اکران شد. همچنین فیلم «کودکی من، وطن من: ۲۰ سال در افغانستان» از شعیب شریفی و فل گرابسکی نیز برنده جایزه بهترین مستند جشنواره سماع شده است. در این فیلم، آقای شریفی و همکارش به زندگی یک شهروند افغانستان از کودکی تا جوانی پرداختهاند. پیشتر فیلم «کودکی من، وطن من» برنده جایزه بهترین مستند فیلمبرداری «بفتا»، آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا، نیز شد. از فیلم «پژواکها» از احمد ابراهیمی نیز در بخش افغانستان جشنواره فیلم سماع تقدیر شده است. در حالی این فیلمها برندهی جایزه میشود که سینما و فیلمسازی در افغانستان به صورت کامل متوقف و بازیگران زن با محدودیتهای شدید مواجه هستند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
نویسنده: مهدی مظفری عوامل مؤثر در كارآفرينی زنان را میتوان در چهار بعد فردی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بررسی کرد. در شماره پیشین عوامل فردی مؤثر بر اشتغال زنان مورد بررسی قرار گرفت. بیان شد که توجه به انگیزهها، ویژگیهای شخصیتی و مشخصات جمعیتی زنان در حوزه اشتغال حائز اهمیت است و همۀ آن مؤلفهها شرایط و بستر لازم برای حضور زنان در عرصه کار را فراهم میکنند یا موانعی را بر سر راه آنان ایجاد مینمایند. در این شماره مقاله، به عوامل پیشرفت و پسرفت فرهنگی مؤثر در اشتغال زنان افغان را پی میگیریم. تأثیر مخرب فرهنگ اقتدارگرا و مردسالار بر جامعه زنان: واکاوی ابعاد مختلف فرهنگ اقتدارگرا و مردسالار، ریشه در باورهای سنتی و کلیشههای جنسیتی دارد که از دیرباز بر جامعه افغانستان سایه افکنده است. این فرهنگ، با تسلط نگاهی نابرابر بر دختران از دوران کودکی، مسیر تربیت و اجتماعی شدن آنها را منحرف میکند و پیامدهای مخربی را بر اعتماد به نفس، هویت و تواناییهای آنها به جای میگذارد. تربیت در سایه مردسالاری: زخمی بر پیکر هویت و توانایی دختران مردسالاری که به تار و پود فرهنگ افغانستان ریشه دوانده، نه تنها بر ساختارهای اجتماعی و سیاسی سایه افکنده، بلکه در ظریفترین لایههای تربیت و پرورش کودکان نیز نفوذ کرده و پیامدهای ناگواری بر دختران این کشور برجای گذاشته است. در ادامه به برخی از این پیامدها میپردازیم: ۱. تضعیف اعتماد به نفس: از نخستین سالهای زندگی، القائات تحقیرآمیز و محدودکننده به دختران در مورد جایگاه و تواناییهایشان آغاز میشود. این باورهای مخرب که از طریق خانواده، مدرسه و جامعه به آنها منتقل میشود، عزت نفس دختران را خدشهدار میکند و مانع از شکوفایی استعدادها و تواناییهای ذاتی آنها میشود. دخترانی که در معرض چنین القائاتی قرار میگیرند، خود را باور ندارند و جرأت ابراز وجود و دنبال کردن علایق و اهدافشان را از دست میدهند. ۲. تعمیق حس حقارت و خودکمبینی: تبعیضهای جنسیتی که در رفتارها و گفتار اطرافیان نسبت به دختران نمود پیدا میکند، به تدریج درونی شده و حس حقارت و خودکمبینی را در آنها پرورش میدهد. القاب تحقیرآمیز، مقایسههای نابرابر با پسران و محدودیتهای اعمالشده در زمینههای مختلف، عزت نفس دختران را جریحهدار میکند و مانع از رشد و بالندگی آنها در عرصههای مختلف تحصیلی، اجتماعی و شخصی میشود. این حس حقارت نه تنها مانع از پیشرفت دختران میشود، بلکه میتواند زمینهساز افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات روحی و روانی در آنها نیز باشد. ۳. محدودیت در انتخابها: فرهنگ مردسالار با تحمیل نقشهای از پیش تعیینشده برای دختران، آزادی و حق انتخاب را از آنها سلب میکند و مسیر زندگی آنها را به قهقرا میکشاند. در این جوامع، از دختران انتظار میرود که صرفاً وظایف خانهداری و مراقبت از فرزندان را بر عهده بگیرند و از دنبال کردن علایق و استعدادهای خود در سایر زمینهها محروم میشوند. این محدودیتها نه تنها مانع از شکوفایی استعدادهای دختران میشود، بلکه به ضرر کل جامعه نیز خواهد بود، چرا که از نیمی از تواناییها و خلاقیتهای بشری برای پیشرفت و توسعه استفاده نمیشود. تربیت در سایه مردسالاری، زخمی عمیق بر پیکر هویت و توانایی دختران است. برای رهایی از این آسیبها و ساختن جامعهای عادلانه و برابر، ضروری است که با تبعیضها و باورهای مردسالارانه مبارزه کنیم و به دختران فرصت دهیم تا در فضایی آزاد و بدون محدودیت، استعدادها و تواناییهای خود را شکوفا کنند. تبعیضهای ریشهدار در اشتغال زنان در دنیایی که داعیهی برابری و عدالت سر میدهد، تبعیض جنسیتی در اشتغال در برخی کشورها (مثل افغانستان) همچنان ریشهای عمیق و گرهای کور به شمار میرود. نگاهی ظلمآلود به جنسیت، تمام فرصتهای شغلی را به دو دسته تقسیم میکند و زنان را از نیمی از حق و حقوق طبیعی خود محروم میکند. این تبعیض، گویی پرده ظلمت ضخیمی بر چشمان کارفرمایان میکشد و شایستگیها و تواناییهای زنان را نادیده میگیرد. استعدادها در سایهی تعصبات جنسی نهفته میمانند و نیمی از جامعه از فرصت شکوفایی و بالندگی محروم میشوند. عده کثیری از زنان افغان از اشتغال و کسب معیشت محروم اند. آن اقلیتی از زنان افغان هم که در چرخه اشتغال مشغول هستند، با تبعیض آشکار روبرو هستند. ستم مضاعف بر زنان شاغل، در تبعیض آشکار در زمینه حقوق و مزایا خود را نشان میدهد. دستمزدهای نابرابر، مزایای ناچیز و شرایط شغلی نامناسب، زخمی عمیق بر پیکرهی عدالت شغلی میزنند و حقوق اولیهی زنان را پایمال میکنند. این تبعیض، ظلمی آشکار است که نه تنها معیشت و رفاه زنان را به خطر میاندازد، بلکه ارزش و احترام آنان را نیز در جامعه خدشهدار میکند. مبارزه با موانع پیشرفت در اشتغال زنان مسیر پیشرفت و تعالی برای زنان شاغل، مملو از موانع نامرئی است. گویی سقف شیشهای در بالای سرشان وجود دارد که مانع از پرواز و اوجگیری آنان میشود. تعصبات جنسی، فرصتهای برابر برای رشد و ارتقا را از زنان سلب میکند و آنان را در وضعیتی ناعادلانه قرار میدهد. استعدادها و تواناییهایشان نادیده گرفته میشود و موانعی نامرئی بر سر راه پیشرفتشان تراشیده میشود. تبعیض جنسیتی در اشتغال، چالشی عمیق و ریشهدار است که عدالت، شایستهسالاری و حقوق اولیهی زنان را نشانه گرفته است. تا زمانی که این نگاه نابرابر حاکم باشد، نیمی از جامعه از فرصتهای برابر محروم خواهند ماند و بالندگی و شکوفایی جامعه نیز در سایهی این تبعیض، به مخاطره خواهد افتاد. راه درازی در پیش است و برای ریشهکن کردن این معضل نیازمند عزم و ارادهای راسخ و همتی بلند از سوی آحاد جامعه، کارفرمایان، قانونگذاران و دولتمردان هستیم. ترویج فرهنگ برابری، اجرای قوانین حمایتی و ایجاد فرصتهای برابر، گامهایی اساسی در جهت از بین بردن تبعیض جنسیتی در اشتغال و احقاق حقوق زنان خواهد بود. آموزش و آگاهیرسانی: ارتقای سطح آگاهی و دانش زنان در زمینه حقوق خود، هویت و تواناییهایشان، گامی اساسی در جهت توانمندسازی آنها و رهایی از قیدوبندهای فرهنگ مردسالاری است. حمایت از تشکلهای زنان: تقویت و حمایت از تشکلهای صنفی و مدنی زنان، بستری برای مشارکت فعال آنها در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی فراهم میکند و صدای آنها را به گوش جهانیان میرساند. تغییر نگرشها: تغییر نگرشهای سنتی و مردسالارانه در خانواده، مدارس و جامعه، نیازمند تلاش جمعی و همهجانبه است تا دختران و زنان بتوانند در فضایی عاری از تبعیض و نابرابری، به شکوفایی استعدادها و تواناییهای خود بپردازند. رهایی از فرهنگ مردسالار، نه تنها ضرورتی انکارناپذیر برای زنان، بلکه گامی حیاتی در جهت ساخت جامعهای عادلانه، توسعهیافته و انسانی برای همه آحاد جامعه است. همه باید دست در دست هم دهیم تا زمینههای شکوفایی و بالندگی تمام اعضای جامعه، فارغ از جنسیت، فراهم شود و شاهد افغانستانی باشیم که در آن عدالت و برابری حرف اول را میزنند.
وبسایت خبری «عرب نیوز»، گزارش داده است که پس از محرومیتهای آموزشی دختران در افغانستان، کارآفرینان زن تلاش دارند تا جایگاهی برای توانمندسازی و استقلال زنان در این کشور فراهم کنند. در گزارش آمده است که همزمان با تشدید محدودیتهای حکومت سرپرست در برابر زنان و دختران افغانستان، حذف آنان از مکانهای عمومی و منع ورودشان به مکتب و دانشگاهها، شماری از کارآفرینان زن به ایجاد شغلهای خصوصی روی آوردهاند. در ادامه آمده است که تنها در حوزهی غرب افغانستان و هرات دستکم ۸۰۰ جواز کاری در سه سال اخیر برای زنانی که کسبوکارهای کوچکی را راهاندازی کردهاند، صادر شده است. سایت خبری «عرب نیوز» گفته است که شغلهای فراهم شده تحت رهبری زنان است و آنان در بخشهای مانند پوشاک، قالینبافی، نقاشی و مینیاتوری، تولید مواد غذایی، فرآوری و بستهبندی فعالیت دارند. در ادامه آمده است: «با توجه به اینکه زنان فقط تا زمانیکه برای زنان و در میان زنان کار میکنند؛ مجاز به کار هستند، عبور از محدودیتها آسان نیست. این موضوع به دلیل تحریمهای موجود و اقتصاد شکننده افغانستان پیچیدهتر شده است.» در این گزارش، چالشهای حقوقی و مالی از عمدهترین مشکلهای کاری کارآفرینان زن در افغانستان عنوان شده است. «عرب نیوز»، به نقل از کارآفرینان زن نگاشته که فراهمکردن فرصتهای شغلی برای زنان دیگر به معنای ایفای مسوولیت اجتماعی و تحقق انرژی نهفته در جامعه از سوی سایر زنان افغانستانی است. در گزارش آمده است که فراهمکردن کسبوکارهای کوچک از سوی زنان در افغانستان، منجر به کاهش نابرابری جنسیتی، افزایش مشارکت اجتماعی زنان و تحکیم بنیاد خانواده میشود. با تسلط حکومت سرپرست در افغانستان، نرخ اشتغال در سراسر این کشور بهطور قابل توجهی کاهش یافته است. این وضعیت با محدودیتهای که حکومت فعلی بهطور پیوسته بر مشارکت زنان در بخش عمومی، آموزشهای متوسطه و عالی و حرکت زنان اعمال کردهاند، تشدید میشود. زنان، باوجود محدودیتهای وضع شده در افغانستان، تلاش دارند تا کسبوکارهای خصوصی را راهاندازی کرده و از این طریق از سایر دختران و خانوادههای شان کمک کنند.
عبدالقیوم روحانی، والی حکومت سرپرست در ولایت خوست میگوید که افغانستان میلیونها جوان تحصیل کرده خود را در چهل سال گذشته از دست داده است. خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت فعلی قرار دارد، گزارش داده است، آقای روحانی این اظهارات را در نشستی در دانشگاه خوست در مطرح کرده است که برخی از مقامات بلند پایه حکومت سرپرست از جمله ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی نیز در آن حضور داشته است. والی خوست تاکید کرد که افغانستان در حال حاضر به دکتر، مهندس، اقتصاددان و افراد متخصص دیگر نیازمند است. او افزود: «جوانان باید خود را با علوم دینی و عصری مجهز کنند تا از نیاز به دیگران رهایی یابند و به خودکفایی برسند.» همچنین در این نشست ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات حکومت فعلی گفته است: «دلیل اصلی پیشرفت و آبادانی دنیا در علم و تحصیل است. جاییکه نور علم و دانش وجود داشته باشد، فساد و بیعدالتی وجود ندارد، انسانیت و بشریت محفوظ است و حقوق کسی پایمال نمیشود.» در حالی اظهارات والی خوست مطرح میشود که حکومت فعلی از سه سال به این سو مکاتب متوسطه و دانشگاهها را بر دختران و زنان افغانستان بستهاند که همواره باعث اختلاف نظر در میان سران آنها بوده است. با این وجود، شماری از رهبران حکومت سرپرست خواستار باز شدن نهادهای آموزشی و تحصیلی برای دختران و زنان افغانستان هستند. باید گفت که سازمان بینالمللی مهاجرت در ماه اسد امسال اعلام کرد که از سال ۲۰۲۰ میلادی تا اکنون نزدیک به هشت میلیون شهروند افغانستان سرزمین خود را ترک کردهاند. از این میان، یک میلیون افغانستانی به کشورهای اروپایی پناه برده و ۸۵ درصد به کشورهای همسایه رفتهاند. وزارت مهاجرین و عودتکنندگان حکومت فعلی روز (سهشنبه، ۱۶ اسد) این گزارش را رد کرد و گفت: «از زمان اشغال افغانستان توسط شوروی سابق تا اکنون چنین مهاجرت گستردهای از افغانستان صورت نگرفته است.»
فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) در تازهترین مورد اعلام کرده است که بحران سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده در افغانستان به شدت افزایش یافته است. این نهاد امروز (دوشنبه، ۳۰ میزان) با نشر گزارشی گفته است که در حال حاضر ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال و ۸۴۰ هزار زن باردار و شیرده در افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست از سوءتغذیه حاد رنج میبرند. در گزارش آمده است که از این میان حدود ۱.۷ میلیون کودک از سوءتغذیه حاد شدید و عوارض صحی مرتبط با آن رنج میبرند. فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر تاکید کرد که ولایتهای قندهار و پکتیکا گواه بیشترین افراد مبتلا به سوءتغذیه است. در ادامه آمده است که در قندهار ۱۳۰ هزار و ۳۸۶ کودک زیر پنج سال و ۴۱ هزار و ۳۵۴ زن باردار و شیرده به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند. این نهاد افزود که همچنان ۴۷ هزار و ۶۴۷ کودک و ۱۷ هزار و ۵۸ زن در پکتیکا با سوءتغذیه حاد دستوپنجه نرم میکنند. در بخشی از گزارش آمده است که مرگومیر کودکان و زنان ناشی از سوءتغذیه در قندهار و پکتیکا ۶.۴ درصد و در سایر نقاط کشور سه درصد بوده است. فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر میگوید که از ماه می الی سپتامبر سال جاری میلادی، شمار افراد مبتلا به سوءتغذیه در کشور بهگونه بیپیشنهای افزایش یافته است. بحران اقلیمی، کاهش کمکهای بشردوستانه و همچنان افزایش سطح فقر در میان خانوادهها از عوامل مهم بلند رفتن آمار سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده افغان عنوان شده است. این در حالی است که چند ماه پیش نیز برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده بود که سه میلیون کودک در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا هستند. چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیتهای این گروه علیه شهروندان و کاهش کمکهای بینالمللی، اقتصاد خانوادهها در کشور بهشدت کاهش یافته است.
نورویژه احمدی، پزشک اهل افغانستان پس از گذراندن دورهی سه ماهه امتحانات بینالمللی «OET، PLAB1 و PLAB2» موفق به کسب عضویت در شورای پزشکی بریتانیا شد. نورویژه احمدی، پزشک ۳۰ ساله اهل افغانستان است که تحصیلات ابتدایی خود را در کابل به پایان رساند و سپس در رشته پزشکی در هند و دانشگاه خصوصی «افغان-سوئیس» در کابل به تحصیل ادامه داد. او پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان به بریتانیا مهاجرت کرد و فعالیت حرفهای و تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد. خانم احمدی در گفتگو با رسانهها از حکومت فعلی خواسته است تا درهای مکاتب و دانشگاهها را بهروی دختران باز کرده و محدودیتهای اشتغال آنان را لغو کند. وی از دختران افغانستان خواست به مبارزه برای دستیابی به حقوق خود ادامه دهند و تسلیم نشوند. عضویت در شورای عمومی پزشکی بریتانیا به پزشکان اجازه میدهد تا بهطور قانونی در این کشور فعالیت کنند و نشاندهنده ارزیابی و تایید حرفهای فرد است. قابل ذکر است که این موفقیت در شرایطی برای نورویژه احمدی به دست آمده است که طی سه سال گذشته حکومت فعلی میلیونها دختر را از رفتن به مکتب و دانشگاه محروم کرده است. بهرغم واکنشهای بینالمللی به این اقدام، مسوولان حکومت سرپرست مدعی هستند که بر اساس «شریعت» تمام حقوق زنان را تأمین کرده است.
روزا اوتنبایوا، رییس یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان میگوید که بیش از پنج میلیون کودک در این کشور به آموزش دسترسی ندارند. خانم اوتنبایوا این اظهارات را در دیدار با معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت سرپرست مطرح کرده و گفت که بیش از پنج میلیون کودک به آموزش دسترسی ندارند و سوادآموزی در افغانستان یک موضوع مهم و حیاتی است. وی همچنان از راهاندازی یک کمپین ملی برای ترویج کتابخوانی در افغانستان خبر داد است. او تاکید کرد که در کنار کمکهای بشردوستانه، یوناما آماده همکاری در بخشهای سوادآموزی، کتابخانههای عمومی و هنرستانها است. همچنین در این دیدار، عتیقالله عزیزی، معاون هنر و فرهنگ وزارت اطلاعات و فرهنگ، از یوناما درخواست کرد که در زمینه ساخت کتابخانههای عمومی در ولایات و ولسوالیها، ایجاد سیستمهای دیجیتال و توسعه کتابخانههای سیار به این وزارت کمک کند. وی همچنان از جامعه بینالمللی هم خواست تا به بازسازی، حفاظت و آموزش کارمندان در حوزه آثار تاریخی افغانستان کمک کنند. بر اساس بیانیه وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت فعلی، دو طرف همچنان درباره حفظ و تقویت آثار تاریخی، جلوگیری از قاچاق و حفاریهای غیرقانونی در مناطق باستانی و فرهنگی کشور صحبت کردند. در حالی روزا اوتنبایوا از عدم دسترسی بیش از پنج میلیون کودک به آموزش خبر میدهد که حکومت فعلی بیشتر از سه سال است که زنان و دختران را از رفتن به مکاتب و دانشگاهها محروم کرده است. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
آسم یک بیماری ریوی است که راههای هوایی شما باریک و متورم میشوند و ممکن است توسط مخاط اضافی مسدود شوند. این وضعیت میتواند منجر به مشکلات جدی تنفسی شود و در موارد حاد، حملات آسم را به دنبال داشته باشد. آسم بهعنوان یکی از شایعترین بیماریهای تنفسی، بر کیفیت زندگی بسیاری از افراد در سراسر جهان تأثیر میگذارد. در مواردی که آسم شدید باشد، این بیماری میتواند فعالیتهای روزمره فرد را محدود کند و نیاز به مراقبتهای پزشکی منظم داشته باشد. آسم چیست؟ آسم، که به آن آسم برونش نیز گفته میشود، بیماریای است که ریههای شما را تحت تأثیر قرار میدهد و بهعنوان یک بیماری مزمن شناخته میشود. این بدان معناست که آسم بهطور دائمی در بدن باقی میماند و هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد. افراد مبتلا به آسم باید بهطور مداوم و منظم به مدیریت این بیماری بپردازند تا از وقوع حملات جلوگیری کنند. در صورتی که آسم بهدرستی کنترل نشود، ممکن است علائم آن بهمرور زمان تشدید شود. این بیماری میتواند باعث شود فرد نتواند بهراحتی تنفس کند و در برخی موارد ممکن است فعالیتهای روزمره فرد را محدود کند. حمله آسم چیست؟ هنگامی که بهطور طبیعی نفس میکشید، ماهیچههای اطراف راههای هوایی شما شل هستند و به هوا اجازه میدهند بهراحتی از طریق ریهها عبور کند. اما در طول حمله آسم، سه تغییر عمده در بدن رخ میدهد که این فرآیند طبیعی را مختل میکند. این تغییرات شامل: برونکواسپاسم: ماهیچههای اطراف راههای هوایی منقبض میشوند که منجر به باریک شدن راههای هوایی میشود. این امر باعث میشود هوا نتواند بهراحتی جریان یابد. التهاب: پوشش داخلی مجاری تنفسی شما متورم میشود که این تورم اجازه نمیدهد هوای زیادی به ریهها وارد یا از آن خارج شود. در واقع، التهاب باعث میشود که راههای هوایی باریکتر و تنفس سختتر شود. تولید مخاط: بدن در واکنش به حمله آسم، مخاط بیشتری تولید میکند که باعث مسدود شدن مجاری تنفسی میشود. حمله آسم میتواند باعث مشکلات تنفسی شدید شود و اگر بهدرستی مدیریت نشود، ممکن است منجر به عوارض جدیتر گردد. علائم حمله آسم ممکن است شامل خسخس سینه، سرفه، و تنگی نفس باشد. خسخس صدایی است که در اثر باریک شدن راههای هوایی ایجاد میشود. حمله آسم را گاهی «تشدید» یا «شعلهور شدن» آسم مینامند، اصطلاحی که نشاندهنده وخیم شدن وضعیت آسم شما است. چه انواعی از آسم وجود دارد؟ آسم بر اساس علت بروز و شدت علائم به انواع مختلفی تقسیم میشود. پزشکان برای شناسایی آسم از دستهبندیهای زیر استفاده میکنند: آسم متناوب: این نوع آسم بهصورت دورهای بروز میکند و علائم آن بهطور کامل بین دورهها از بین میرود. افراد مبتلا به این نوع آسم ممکن است در زمانهایی که علائم ندارند، احساس طبیعی داشته باشند. آسم پایدار: آسم پایدار یا مداوم، به این معناست که فرد مبتلا در بیشتر زمانها علائم آسم را تجربه میکند. شدت علائم میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و پزشکان شدت آسم را بر اساس تعداد دفعات بروز علائم و تأثیر آنها بر زندگی روزمره تعیین میکنند. آسم به دلایل متعددی رخ میدهد آسم ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود و پزشکان بهطور کلی آسم را به دو دسته آلرژیک و غیر آلرژیک تقسیم میکنند: آسم آلرژیک: آلرژنها (عوامل ایجاد آلرژی) مانند گرده گلها، گرد و غبار، ذرات هوا، مواد شیمیایی و موی حیوانات خانگی میتوانند باعث تحریک راههای هوایی و حمله آسم شوند. آسم غیر آلرژیک: عوامل خارجی مانند تغییرات دمای هوا، استرس، ورزش شدید و برخی بیماریها نیز ممکن است منجر به تشدید علائم آسم شوند. آسم همچنین میتواند بر اساس زمان شروع آن به دو دسته تقسیم شود: آغاز آسم در بزرگسالی: این نوع آسم بعد از 18 سالگی بروز میکند و ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد. آسم کودکان: این نوع آسم اغلب در سنین پایین شروع میشود و میتواند در نوزادان و کودکان خردسال دیده شود. کودکان مبتلا به آسم نیازمند مراقبتهای ویژه و منظم پزشکی هستند. آسم ناشی از فعالیتهای خاص آسم ممکن است در شرایط خاصی بروز کند، از جمله: آسم ناشی از ورزش: این نوع آسم با ورزش و فعالیتهای بدنی شدید ایجاد میشود. علائم معمولاً بلافاصله پس از فعالیت بدنی ظاهر میشوند و ممکن است شامل تنگی نفس و سرفه باشند. آسم شغلی: افرادی که در محیطهای کاری خاصی قرار دارند، ممکن است به این نوع آسم مبتلا شوند. کار در اطراف مواد شیمیایی یا صنعتی، بهویژه در محیطهایی با آلودگی بالا، میتواند آسم را تحریک کند. چه کسانی ممکن است به آسم مبتلا شوند؟ آسم ممکن است در هر سنی بروز کند و هیچ محدودیت سنی خاصی برای ابتلا به آن وجود ندارد. با این حال، برخی افراد بهویژه افرادی که سابقه خانوادگی آلرژی دارند یا در معرض عوامل محیطی مانند دود سیگار قرار دارند، در معرض خطر بیشتری هستند. کودکان خردسال و نوزادانی که سیستم ایمنی ضعیفتری دارند، ممکن است بیش از دیگران تحت تأثیر آسم قرار بگیرند. چه چیزی باعث آسم میشود؟ هنوز علت دقیق بروز آسم بهطور کامل مشخص نشده است، اما برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. این عوامل شامل: آلرژیها: افرادی که به آلرژنهای مختلف حساسیت دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسم هستند. عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض آلایندههای هوا، دود سیگار و بخارات سمی میتواند خطر بروز آسم را افزایش دهد. عوامل ژنتیکی: اگر سابقه خانوادگی آسم یا سایر بیماریهای آلرژیک در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به آسم بیشتر است. محرکهای رایج حمله آسم چیست؟ محرکهای حمله آسم ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد، اما برخی محرکهای رایج عبارتند از: آلودگی هوا: دود خودروها، آلایندههای صنعتی و دود آتشسوزی میتواند باعث تحریک مجاری تنفسی و بروز حمله آسم شود. کنههای گرد و غبار: این حشرات کوچک که در خانهها یافت میشوند، میتوانند برای افراد حساس به آنها، محرک باشند. حیوانات خانگی: شوره حیوانات خانگی ممکن است باعث تحریک راههای هوایی و حمله آسم شود. ورزش شدید: فعالیتهای ورزشی شدید میتواند باعث تنگی نفس و حمله آسم در برخی افراد شود. بوهای قوی: بوهای شدید مانند بوی رنگ، مواد شیمیایی و محصولات تمیزکننده میتواند باعث تشدید علائم آسم شود. علائم و نشانههای آسم علائم آسم ممکن است شامل موارد زیر باشد: تنگی نفس سرفههای مکرر (بهویژه در شب) خسخس سینه سفتی قفسه سینه یا احساس فشار تشخیص و آزمایشات آسم پزشکان برای تشخیص آسم، سابقه پزشکی شما را بررسی میکنند و ممکن است آزمایشات مختلفی برای ارزیابی دقیقتر وضعیت شما تجویز کنند. این آزمایشات ممکن است شامل رادیوگرافی قفسه سینه، آزمایش خون، یا آزمایش پوست برای تشخیص حساسیتهای احتمالی باشد. همچنین ممکن است پزشک از تستهای عملکرد ریوی برای اندازهگیری میزان جریان هوا در ریهها استفاده کند. مدیریت و درمان آسم مدیریت آسم شامل استفاده از داروها برای کنترل علائم است. برخی از این داروها عبارتند از: برونکودیلاتورها: برای باز کردن راههای هوایی. داروهای ضدالتهاب: برای کاهش التهاب. درمان بیولوژیکی آسم: بسته به شرایط بیمار توسط پزشک تجویز میشود. پیشگیری از حملات آسم برای پیشگیری از حملات آسم باید از محرکهای شناختهشده خود اجتناب کنید. اگرچه نمیتوان از ابتلا به آسم جلوگیری کرد، اما میتوان علائم آن را با مراقبتهای مناسب مدیریت کرد. چشمانداز فرد مبتلا به آسم با مدیریت صحیح و استفاده از مراقبتهای پزشکی، افراد مبتلا به آسم میتوانند زندگی فعال و سالمی داشته باشند. در صورت بروز حمله آسم چه باید کرد؟ در صورت وقوع حمله آسم، باید فوراً به پزشک مراجعه کرده و مراقبتهای پزشکی لازم را دریافت کنید. نویسنده: داکتر معصومه پارسا
شماری از پزشکان و پژوهشگران حوزه سلامت ایران در نامهای، از سخنان رییس بخش سل و تحقیقات ریوی انجمن انستیتوت پاستور ایران که گفته بود «بیشترین موارد مثبت ابتلاء به سل مربوط مهاجرین اهل افغانستان» است، انتقاد کردند. پزشکان و محققان ایرانی گفتهاند که سخنان ابوالفضل فاتح، رییس بخش سل و تحقیقات ریوی انجمن انستیتوت پاستور ایران موجب گسترش نفرت قومی و نژادپرستی میشود. آقای فاتح اخیراً در مصاحبهای گفته بود: «بیشترین موارد مثبت ابتلاء به سل مربوط به اتباع افغانستانی به ویژه اتباع غیرمجاز است که بدون غربالگری و کنترول وارد ایران میشوند.» ۷۲ تن از دانشگاهیان و پژوهشگران فعال در علوم سلامت ایران در این نامه نوشتند که نسبت دادن یک بیماری خاص به شهروندان و مهاجران افغانستان «ایجاد نوعی انگ اجتماعی» است که میتواند زمینههای آزار و خشونت علیه مهاجران را فراهم کند. این پژوهشگران، سخنان ابوالفضل فاتح را «نادرست و خطرناک» خواندند و گفتند که چنین سخنی در تضاد آشکار با اخلاق پزشکی است. به گفتهی آنان، اظهارات این پزشک ایرانی «میتواند به عنوان گسترش نفرت قومی و نژادپرستی قلمداد شود.» همچنین مژگان مینوسپهر، رییس گروه بیماریهای واگیر یزد نیز در روزهای اخیر گفته بود که بیشتر افراد مبتلا به بیماری سل در این استان مهاجرین هستند. او گفت که در مجموع ۱۷۲ مورد ابتلا به بیماری سل در یزد شناسایی شده که ۹۴ نفر آن مهاجرین هستند. در نامه ۷۲ تن از دانشگاهیان آمده است: «موارد فراوانی در تاریخ پزشکی در جهان وجود دارد که پزشکان و درمانگران آگاهانه یا ناخواسته به ابزاری برای تبعیض و آزار گروههای آسیبپذیر تبدیل شدهاند.» آنها در این نامه هشدار دادند که اظهاراتی از این دست میتواند زمینههای برخورد با شهروندان افغانستان که از آسیبپذیرترین گروههای اجتماعی در ایران هستند را بیش از گذشته فراهم کند. بیماری سل چیست؟ سل یک بیماری عفونی و مسری است که در موارد مرگبار و کشنده است. این بیماری توسط باکتری «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» ایجاد میشود. این بیماری اغلب دستگاه تنفسی، بهویژه ریهها را تحت تأثیر قرار میدهد، اما میتواند سایر اندامهای بدن مانند استخوانها، مفاصل، مغز، کلیه و پوست را نیز درگیر کند. حدود ۸۰ درصد از موارد ابتلا به سل مربوط به ریهها است. اغلب عفونتها بدون علامت و پنهان هستند اما معمولاً از هر ده عفونت نهفته یک عفونت در نهایت پیشرفت کرده و به بیماری فعال تبدیل میشود. اگر سل درمان نشود، بیش از ۵۰٪ از افرادی که به آن آلوده میشوند را به کام مرگ میکشاند. یکی از اصلیترین نشانههای این بیماری، سرفه مداوم به مدت بیش از دو هفته است. این سرفهها ممکن است با علائم دیگری مانند تب، کاهش وزن، تعریق شبانه، کاهش اشتها، خستگی، ضعف، درد قفسه سینه و در برخی موارد خلط خونی همراه باشد.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در حال حاضر حدود ۳۰ هزار کارمند صحی اجتماعی تحت حمایت این نهاد در افغانستان فعالیت میکنند. یونیسف امروز (یکشنبه، ۲۹ میزان) با نشر اعلامیهای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این کارمندان با مراجعه به خانهها، خدمات صحی لازم برای کودکان ارائه میکنند. شکیبا، یکی از این کارمندان صحی رضاکار یونیسف در بامیان در ویدیویی گفته است که باعث غرور است، میبینم یک کودک دچار سوءتغذیه به حالت عادی خود باز میگردد. پیش از این سازمانهای جهانی بهشمول سازمان بهداشت جهانی در گزارشهایی گفته بودند که ممنوعیت کار و فعالیت زنان در نهادهای خارجی توسط حکومت فعلی، ارائه خدمات و کمکهای بشردوستانه را با چالشهای متعددی مواجه ساخته است. از طرفی هم این سازمانها میگویند که ممنوعیت کار و فعالیت زنان، عرضه خدمات ضروری برای زنان و کودکان در کشور را با مشکل روبرو ساخته است. یونیسف در میزان سال جاری اعلام کرده بود که امسال ۳۴۳ هزار کودک مبتلا به سوءتغذیه حاد برای درمان در شفاخانههای افغانستان بستری شدهاند. این سازمان گفت که غذای درمانی برای بهبود یافتن کودکان حیاتی است و در افغانستان تنها یونیسف این غذا را تامین میکند. همچنین برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد در گزارش اخیرش گفت که ۱۲.۴ میلیون نفر در افغانستان در سطح ناامنی غذایی «حاد» قرار دارند. این سازمان گفت که بسیاری از شهروندان افغانستان نمیدانند که وعده غذایی بعدی شان را چگونه به دست بیاورند. از طرفی هم برنامه جهانی غذا میافزاید که بحران شدید مالی جهت تامین بودجه بستههای کمکی پس از حاکمیت دوباره حکومت فعلی و به دلیل ممنوعیتهای وضع شده از سوی دولت فعلی بر کار زنان، ارائه کمکهای غذایی را به خطر انداخته است.