کارشناسان سازمان ملل متحد به منع آموزش دختران در انستیتوتهای صحی واکنش نشان دادهاند و آن را اقدامی غیرقابل توجیه عنوان کردند. این کارشناسان (دوشنبهشب، ۱۹ قوس) با انتشار اعلامیهای ضمن محکوم کردن این تصمیم، هشدار دادهاند که این اقدام خطر افزایش بیماریها و مرگومیر مادران را به همراه دارد. آنان تاکید کردند که این دستور در صورت اجرا، ضربهی غیرقابل توجیه و غیرقابل توضیح دیگر به سلامت، کرامت و آیندهی زنان و دختران در افغانستان خواهد بود. کارشناسان سازمان ملل متحد با اشاره به این که در افغانستان فقط داکتران زن اجازه ارائه خدمات صحی به زنان را دارند، گفتهاند که این ممنوعیت خطر جدی برای نظام صحی کشور ایجاد خواهد کرد. آنان افزودهاند: «این اقدام بدون تردید منجر به رنجهای غیرضروری، بیماریها و مرگ احتمالی زنان و کودکان افغانستان در زمان کنونی و نسلهای آینده خواهد شد و میتواند زنکشی به شمار رود.» آنان تاکید کردند که مراقبتهای صحی برای مادران و کودکان افغانستان در حالت بحرانی قرار دارد و این کشور با نرخ بالای مرگومیر مادران و نوزادان مواجه است. کارشناسان سازمان ملل این اقدام حکومت سرپرست را سرکوب سیستماتیک حقوق زنان و تشدید بحران انسانی موجود دانستهاند. کارشناسان سازمان ملل متحد از جامعهی بینالمللی خواستهاند که در مقابل سرکوب مداوم حقوق زنان و دختران بیتفاوت باقی نمانند. آنان گفتهاند: «جهان باید در همبستگی و عمل با زنان و دختران افغانستان متحد شود تا اطمینان حاصل شود که حقوق اساسی آنان حفظ شده و حکومت سرپرست پاسخگوی اقدامات خود باشند.» همچنین آنان از حکومت فعلی خواستند که این تصمیم را فوراً لغو کنند. منابع از میان مسوولان انستیتوتهای طبی دوشنبه هفتهی گذشته در صحبت با رسانه گوهرشاد تایید کردند که وزارت صحت عامه تحصیل دختران در این انستیتوتها را تا اطلاع ثانی منع کرده است. این دستور در حالی صادر شده است که افغانستان با کمبود پرسنل صحی در بخشهای مختلف مواجه است. براساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، افغانستان از جمله با کمبود ۱۸ هزار قابلهی مجرب و آموزشدیده مواجه است. حکومت فعلی پیش از صدور این دستور، آموزش دختران را در دورههای متوسطه و لیسه مکاتب، و دانشگاهها نیز منع کرده بود.
برچسب: رسانه گوهرشاد
ریاست اطلاعات و فرهنگ حکومت سرپرست در ولایت غور نشر تصویر کودکان در شبکههای اجتماعی را منع کرده است. این ریاست با نشر اعلامیهای گفته است که این تصمیم براساس مکتوب شمارهی (۲۰۳۶) وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت فعلی و فیصلهی «کمیتهی مشترک ادارات امارتی و غیرامارتی در بخش محافظت اطفال» اتخاذ و نهایی شده است. ریاست اطلاعات و فرهنگ غور تاکید کرد که شماری از «رسانههای مغرض»، قضایای مربوط به کودکان را طوری نشر میکنند که به شخصیت کودک و خانوادهاش ضربه میزند و زندگی کودک را تهدید میکند و به خطر میاندازد. از سویی هم، شماری از رسانهها گزارش دادهاند که وزارت کار و امور اجتماعی طالبان خواستار جلوگیری از مصاحبهی یوتیوبران با کودکان شده است. وزارت اطلاعات و فرهنگ با ابلاغ این تصمیم به ریاست اطلاعات و فرهنگ این گروه در ولایتها، خواستار اجرای آن شده است. این در حالی است که ثبت و نشر تصاویر موجودات زنده در قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست ممنوع شده است. وزارت امر به معروف و نهی از منکر روند اجرایی کردن منع تصویر زندهجان را آغاز کرده که براساس آن تا اکنون فعالیت تلویزیونهای محلی در شماری از ولایتها متوقف شده است.
نویسنده: مهدی مظفری حکومت سرپرست در تازهترین اقدام محدودکننده خود علیه زنان، آموزش دختران در آموزشگاههای طبی افغانستان را «تا اطلاع ثانوی» ممنوع کردهاند. به گزارش خبرگزاریهای افغانستان، مسئولان انیستیتوتهای طبی در کابل و دیگر ولایات تایید کردهاند که وزارت صحت عامه کشور، این دستور را هفته گذشته به تمامی این مراکز ابلاغ کرده است. بر اساس اطلاعات موجود، این ممنوعیت مستقیماً به دستور هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت که در قندهار مستقر است، صادر شده و وزارت صحت عامه مسئولیت اجرای آن را بر عهده گرفته است. یکی از مسئولان انیستیتوتهای طبی در کابل در گفتوگو با برخی خبرنگارها تأکید کرد که این دستور با نظارت مستقیم رهبر حکومت ابلاغ شده و شامل تمامی آموزشگاههای طبی خصوصی و دولتی میشود. در همین راستا، پیامی صوتی منتسب به یکی از مسئولین دولتی خطاب به مسئولین آموزشگاههای طبی منتشر شده است که در آن، آموزش دانشجویان دختر تا اطلاع ثانی ممنوع اعلام شده است. این پیام همچنین هشدار میدهد که نیروهای استخبارات حکومت پس از این، آموزشگاههای طبی را به طور دقیق بررسی خواهند کرد و در صورت مشاهده حضور دختران در این مراکز، آنها را تعطیل خواهند کرد. این پیام که به سرعت در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود، موجب نگرانیهای جدی شده است. شماری از دانشجویان دختر در کابل نیز این ممنوعیت را تأیید کردهاند و گفته اند که به آنها دستور داده شده تا از حضور در کلاسهای درس خودداری کنند. این اقدام حاکمان فعلی در ادامه محدودیتهای گستردهای است که آنان علیه زنان و دختران در افغانستان اعمال کرده و باعث نگرانی عمیق در میان جامعه داخلی و نهادهای حقوق بشری بینالمللی شده است. بسیاری از ناظران معتقدند که این تصمیم به طور مستقیم فرصتهای آموزشی و شغلی زنان را محدود کرده و پیامدهای منفی جبرانناپذیری بر سیستم بهداشت و سلامت کشور خواهد گذاشت. حذف کامل زنان و دختران از چرخه آموزش در افغانستان حکومت فعلی با ممنوعیت آموزش دختران در آموزشگاههای طبی، گام نهایی در جهت حذف کامل زنان و دختران از چرخه آموزش در افغانستان را برداشتند. پیش از این، آموزشگاههای طبی دولتی و خصوصی بهعنوان تنها فرصت آموزشی باقیمانده برای دختران افغان، به زنان اجازه میدادند تا به تحصیلات دو ساله در این مراکز ادامه دهند و بسیاری از دختران از این مسیر برای بهبود وضعیت حرفهای و معیشتی خود استفاده میکردند. اکنون، با اعمال این ممنوعیت، حاکمان آخرین امیدهای آموزشی زنان را نیز از میان برداشتهاند و آنان را بهطور کامل از دسترسی به آموزش محروم کردهاند. این ممنوعیت در ادامه سیاستهای سیستماتیک حکومت برای حذف زنان از عرصه آموزش و اشتغال در افغانستان است. این گروه پس از بهدست گرفتن قدرت، در نخستین اقدام خود، تمامی دختران بالاتر از صنوف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند. بیش از سه سال است که این محدودیت اعمال شده و اکنون حدود یک و نیم میلیون دختر نوجوان از حق تحصیل در مدارس محروم هستند. در مرحله بعد، حکومت سرپرست با تصمیمی دیگر، تحصیل زنان در دانشگاههای دولتی و خصوصی را ممنوع کردند و این تصمیم هزاران دانشجوی دختر، از جمله دانشجویان سال آخر، را از ادامه تحصیل بازداشت. این اقدامات که با استراتژی تدریجی اما هدفمند انجام شد، در نهایت به حذف کامل زنان و دختران از سیستم آموزشی کشور منجر شده است. سیاستهای حکومت نه تنها به انزوای زنان و دختران از آموزش ختم میشود، بلکه جامعه افغانستان را از مشارکت فعال نیمی از جمعیت خود در امور آموزشی، بهداشتی، و اجتماعی محروم میکند. این رویکرد واپسگرایانه که همواره با عناوینی چون «تا اطلاع ثانی» توجیه شده، در عمل به چرخهی از نابرابری، فقر و وابستگی برای زنان افغان دامن زده و انتقادات گستردهای از سوی جامعه بینالمللی و نهادهای حقوق بشری به همراه داشته است. آخرین روزنه امید نیز بسته شد شماری از دانشجویان دختر در کابل که در آموزشگاههای طبی خصوصی تحصیل میکردند، از ممنوعیت تحصیل در این مراکز ابراز «ناامیدی عمیق» و «نگرانی شدید» کردهاند. این دانشجویان در گفتوگو با خبرنگاران داخلی اعلام کردند که آموزش در این مراکز، آخرین امید آنان برای دستیابی به آیندهای روشن بود. با مسدود شدن این روزنه، آنان اکنون تمام فرصتهای آموزشی خود را از دست رفته میبینند و با آیندهای مبهم و بیسرانجام مواجه شدهاند. این ممنوعیت ضربهای دیگر بر پیکره امیدهای دخترانی است که سالها برای رسیدن به جایگاه علمی و حرفهای تلاش کردهاند. یکی از دانشجویان گفت که خانوادهاش با وجود مشکلات اقتصادی فراوان، هزینه تحصیل او را در یک آموزشگاه طبی خصوصی تأمین میکردند. او تنها یک سمستر با فارغالتحصیلی فاصله داشت و به گفته خودش، تمام تلاشش برای کسب تخصص در زمینهی که به آن علاقه داشت، اکنون بیثمر مانده است. دانشجوی دیگری که پیشتر در دانشگاه دولتی کابل رشته اقتصاد میخواند، توضیح داد که پس از ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاهها، مجبور به ترک تحصیل شد و دو سال در خانه ماند. او از افسردگی و فشار روانی ناشی از محرومیت از تحصیل رنج میبرد، اما سرانجام تصمیم گرفت در یک آموزشگاه طبی خصوصی ثبتنام کند و در یک رشته دوساله ادامه تحصیل دهد. او گفت که تنها یک ترم را گذرانده بود که حاکمان فعلی کشور بار دیگر تحصیل او را متوقف کردند. بسیاری از دانشجویان دیگر نیز احساس یأس و بیانگیزگی مشابهی دارند. آنها معتقدند که تمامی تلاشهایشان بینتیجه بوده و آینده خود را از دست دادهاند. این دانشجویان میگویند که هر بار با امید به آغاز دوباره، به دنبال راههای جایگزین رفتهاند، اما حکومت هر بار با یک تصمیم جدید، تمام مسیرهای باقیمانده را مسدود کردهاند. این اقدامات نه تنها تأثیرات روانی و اجتماعی شدیدی بر این دختران داشته، بلکه جامعه افغانستان را نیز از ظرفیتهای علمی و حرفهای آنان محروم کرده است. در حالی که جامعه جهانی این اقدامات را محکوم میکند، زندگی دختران افغان همچنان در سایه محدودیتها و سرکوبها در حال نابودی است. عواقب و پیامدهای حذف زنان از چرخه آموزش پیامدهای روانی و اجتماعی ممنوعیت کامل دختران افغان از آموزش، پیامدهای روانی عمیق و گستردهی بر این قشر از جامعه به جا گذاشته است. بسیاری از دختران که رویاهای خود را در عرصههای علمی و حرفهای جستوجو میکردند، اکنون با احساس ناامیدی، بیارزشی و افسردگی دستوپنجه نرم میکنند. این محرومیت به شکل سیستماتیک، آنان را از جامعه منزوی کرده و حس بیهویتی را در میان دختران افغان گسترش داده است. علاوه بر آن، این تصمیم تأثیرات منفی گستردهای بر خانوادهها نیز داشته است، چرا که بسیاری از والدین که برای آموزش فرزندان خود تلاش کردهاند، اکنون امید خود را به آینده فرزندانشان از دست دادهاند. این شرایط میتواند به افزایش مشکلات خانوادگی، از جمله تنشهای روانی و اقتصادی، منجر شود و انسجام اجتماعی را به شدت تضعیف کند. پیامدهای اقتصادی و حرفهای ممنوعیت آموزش دختران همچنین تأثیرات مخربی بر توسعه اقتصادی و نیروی کار افغانستان خواهد داشت. با حذف نیمی از جمعیت از چرخه آموزش، افغانستان در آینده با کمبود شدید نیروهای متخصص در حوزههای کلیدی مانند طبی، آموزش، و مدیریت مواجه خواهد شد. این وضعیت نه تنها فرصتهای اقتصادی زنان را از بین میبرد، بلکه کشور را نیز از مشارکت موثر و سازنده این قشر محروم میکند. بهویژه در بخش بهداشت و درمان، زنان بهعنوان پرستار، دایه و پزشک نقش حیاتی ایفا میکنند و محرومیت آنان از تحصیل میتواند سیستم سلامت کشور را فلج کند. این کمبود نیروی متخصص، وابستگی افغانستان به کمکهای خارجی را افزایش داده و مانع رشد اقتصادی پایدار خواهد شد. پیامدهای فرهنگی و نسلهای آینده محرومیت دختران از آموزش تأثیری مخرب بر آینده فرهنگی افغانستان خواهد گذاشت. آموزش، عامل کلیدی در تربیت نسلهای آگاه و توانمند است، و با حذف این فرصت، خطر بازتولید چرخههای فقر، جهل و افراطگرایی افزایش مییابد. در غیاب دختران تحصیلکرده، نقشهای سنتی و محدودکننده برای زنان بیشتر تثبیت میشود و جامعه از بهرهمندی از تواناییهای زنان در حوزههای تصمیمگیری و رهبری محروم میماند. علاوه بر این، کودکانی که در آینده در خانوادههایی رشد میکنند که مادرانشان از آموزش محروم بودهاند، شانس کمتری برای برخورداری از محیط آموزشی و فرهنگی مناسب خواهند داشت. این ممنوعیت در بلندمدت، آسیبهای جبرانناپذیری بر پیشرفت فرهنگی، اجتماعی و علمی افغانستان وارد خواهد کرد و این کشور را در مسیر عقبماندگی قرار خواهد داد.
بخش صحت کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان درتازهترین مورد اعلام کرده است که ۱۷.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای صحی نیاز دارند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که ساختار مراقبتهای صحی در افغانستان «شکننده و فاقد منابع» است، دسترسی برابر به خدمات صحی وجود ندارد و صحت و سلامت مادر و کودک با چالشهای جدی مواجه است. در قسمت از گزارش بخش صحت کمیساریای عالی سامان ملل متحد آمار بلند سوءتغذیه و نرخ مرگومیر قابل توجه مادران، نوزادان و کودکان، از چالشهای دیگر وضعیت کنونی صحی در افغانستان عنوان شدهاند. در ادامه آمده است که شیوع بیماریهای حاد از جمله سرخکان، اسهال حاد، تب دنگی، سیاه سرفه، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (سیسیاچاف) و مالاریا همچنان بخش صحت افغانستان را به چالش میکشد. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان با استناد به گزارش یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان ملل متحد گفته است که افغانستان یکی از بالاترین نرخهای مرگومیر مادران در جهان را دارد و به ازای هر ۱۰۰ هزار تولد، ۶۳۸ مادر جان خود را در این کشور از دست میدهند. این سازمان کمبود شدید پرستاران واجد شرایط در بخش صحی افغانستان را یکی از دلایل تشدید مرگومیر مادران خوانده است. در گزارش آمده است که پیامدهای سلامت، بیشتر به دلیل ساختار مراقبت بهداشتی با منابع کم و زیرساختهای ضعیف که به طور نامتناسبی بر جوامع روستایی و تحت خدمات اثر میگذارد، وضعیت صحت در این کشور را با مشکل مواجه میسازد. این در حالی است که وزارت صحت عامه به تازگی تحصیل دختران و زنان را در انستیتوتهای طبی منع کرده است. این تصمیم با واکنشهای گسترده و شدید داخلی و جهانی مواجه شده است.
ادارهی کار و امور اجتماعی ولایت هرات اعلام کرده است که برای زنان بدون سرپناه یک مرکز حمایتی در این ولایت ایجاد کرده است. این اداره امروز (دوشنبه ۱۹ قوس) با انتشار اعلامیهای گفته است که این مرکز با هدف تقویت همبستگی اجتماعی و کاهش آسیبهای اجتماعی برای زنان بدون سرپناه، فعالیت خود را در مرکز ولایت هرات آغاز کرده است. اعلامیه به نقل از میرزا محمد ابو منصور، رییس ادارهی کار و امور اجتماعی ولایت هرات نقل نوشته است که تعدادی از زنان بدون سرپناه از نواحی مختلف شهر جمعآوری و به این مرکز منتقل شدهاند تا تحت مراقبت قرار گیرند. این اداره جزئیات بیشتری درباره تعداد زنان بدون سرپناه جمعآوریشده یا مکان نگهداری آنها ارائه نکرده است. قابل ذکر است که پس از تسلط حکومت سرپرست در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ میلادی، بسیاری از سازمانهای مدافع حقوق زنان که از زنان بیسرپناه حمایت میکردند، فعالیتهای خود را متوقف کردند. در این دوران، شلترها و مراکز حمایتی زنان تعطیل شدند و بسیاری از زنان تحت خشونت یا بیسرپناهی، قرار گرفتند. پیش از این حکومت سرپرست زنان تکدیگر را در ولایتهای مختلف جمعآوری کرده بودند.
سفارت آسترالیا برای افغانستان اعلام کرده است که استفانی کوپوس کمپبل، سفیر این کشور برای برابری جنسیتی با نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد در مورد وضعیت زنان افغانستان گفتگو کرده است. این سفارت امروز (دوشنبه، ۱۹ قوس) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که استفانی کوپوس کمپبل در مورد چالشهای حقوق بشری و کمکهای بشردوستانه گستردهای که زنان و کودکان در افغانستان با آن روبرو هستند، با نماینده بخش زنان سازمان ملل گفتگو کرده است. سفارت آسترالیا برای افغانستان این گفتگو را «بحث پر جنب و جوش» توصیف کرده است. باید گفت که پیش از این، وزارت امور خارجهی آسترالیا در واکنش به بسته شدن دروازههای انستیتوتهای طبی به روی دختران و زنان در افغانستان گفته بود که حکومت سرپرست افغانستان یکی از معدود فرصتهای باقیمانده برای تحصیل و اشتغال را از بین بردهاند. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، مجموعهای از محدودیتهای سختگیرانه بر حقوق و آزادیهای زنان اعمال کرده است. ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محرومیت زنان از اشتغال در بسیاری از بخشهای دولتی و خصوصی و ممنوعیت حضور در اماکن عمومی مانند پارکها و باشگاهها از جمله این محدودیتها بوده است. این درحالی است که افغانستان یکی از بالاترین نرخهای مرگومیر مادران و نوزادان در جهان را دارد و زنان کشور به دلایل فرهنگی و اجتماعی معمولاً به پزشکان زن مراجعه میکنند. این تصمیم حکومت فعلی با واکنشهای منفی در سطح بینالملل مواجه شده است.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در تازهترین مورد اعلام کرده است که شکافتهای فراگیر در زیرساختهای آموزشی و سیاستهای محدودکننده علیه دختران، نابرابری جنسیتی در فرصتهای آموزشی افغانستان را تشدید میکند. این نهاد با نشر اعلامیهای شکافهای زیرساختی، سیاستهای محدودکننده علیه دختران و کمبود آموزگاران را به عنوان مشکلات عمده آموزشی در افغانستان عنوان کرد. در اعلامیه آمده است: «برنامه نیازهای بشردوستانه و پاسخ ۲۰۲۴ برای افغانستان پیشبینی میکند که هشت میلیون نفر در همین سال به کمکهای آموزشی نیاز خواهند داشت.» کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد تاکید کرد که تحت برنامه «استراتژی آموزش برای افغانستان از ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷» با همکاری شرکای خود در پی رفع شکافها، از جمله ساخت مکاتب، آموزش آموزگاران و توسعه آموزش آنلاین، هستند. در ادامه آمده است که تحت این برنامه از تلاشها برای تضمین دسترسی امن و عادلانه به آموزش برای همه، به ویژه لغو ممنوعیت آموزش زنان و دختران، حمایت میکند. این سازمان افزوده است که با نهادهایی چون یونیسف، یونسکو و سازمان حفاظت از کودکان همکاری نزدیکی دارد تا دسترسی به آموزش را تسهیل کند. به گفتهی این سازمان، هشت میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمکهای آموزشی دارند. طبق اعلامیهی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، این سازمان فعالیتهای خود را از طریق ابتکارات مختلف از جمله برگزاری جلسات آگاهیدهی در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت برای معلمان و حمایت روانی، به برنامههای آموزشی مرتبط کرده است. قابل ذکر است که سازمان ملل متحد در حالی از تشدید نابرابری جنسیتی در افغانستان ابراز نگرانی کرده است که هماکنون دختران در افغانستان اجازه آموزش و تحصیل بالاتر از صنف ششم در مکاتب و دانشگاهها را ندارند و بهتازگی آموزش زنان در انستیتوتهای طبی نیز ممنوع شده است.
اداره توسعه بینالمللی آمریکا (USAID) و بنیاد قطری آموزش برای همه (EAA) اعلام کردهاند که ۵۰ میلیون دالر آمریکایی را برای آموزش و پرورش در افغانستان کمک میکنند. روزنامه گلف تایمز قطری امروز (دوشنبه، ۱۹ قوس) با نشر گزارشی نوشته است که این مقدار پول به منظور افزایش دسترسی کودکان و نوجوانان به آموزشهای ابتدایی و عالی در افغانستان هزینه خواهد شد. در گزارش آمده است که این توافق روز گذشته در مجمع دوحه امضا شده است. روزنامه گلف تایمز افزوده است که دو طرف بر تعهد مشترک به آموزش در افغانستان تاکید کردند. در ادامه آمده است که دو طرف به این باور میباشند که تحصیل حق اساسی برای تمام جوامع انسانی است. در گزارش آمده است که این مقدار پول بهگونه مساوی از سوی دو کشور برای دسترسی ۱۰۰ هزار کودک و نوجوان بازمانده از درس و اعطای دو هزار بورسیه تحصیلی برای جوانان در نظر گرفته شده است. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که این مشارکت برای بهبود همکاری و تعامل راهبردی برای تقویت سکتور معارف افغانستان متمرکز است. قطر و آمریکا وعده سپردند که برای کیفیت هر چه بهتر آموزش در افغانستان تلاش خواهند کرد. محمد الکوبیسی، مدیر عامل این بنیاد قطری گفت که آموزش برای خودکفایی و توانمندسازی جوامع لازم است. در همین حال، جوئل سندفور، مدیر اداره توسعه بینالمللی آمریکا برای افغانستان تاکید کرده است که این نهاد به تلاشهای خود در زمینه فراگیری آموزش و تحصیل زنان و دختران افغانستانی متعهد است. در حالی آمریکا و قطر تعهد کمک به آموزش افغانستان میدهند که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را تعطیل کرده و ورود زنان به دانشگاهها را ممنوع کرده است. محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
آلرژی زمانی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن به یک ماده خارجی که وارد بدن میشود واکنش نشان دهد. این مواد به عنوان آلرژن شناخته میشوند. آنها شامل گرد وغبار هوا، گرده گلها ، موی حیوانات و….، آلرژی همچنین ممکن است به دلیل برخی غذاها و داروها رخ دهد که در اکثر افراد واکنشی ایجاد نمیکنند. سیستم ایمنی پروتئینهای محافظی به نام آنتی بادی میسازد که به مهاجمانی مانند میکروبها حمله میکند. اما با آلرژی، سیستم ایمنی پادتنهای تولید میکند که یک آلرژن خاص را مضر نشان میدهد، حتی اگر اینطور نباشد. تماس با آلرژن باعث واکنش سیستم ایمنی میشود که میتواند پوست، سینوسها، راههای هوایی یا دستگاه گوارش را ملتهب کند. واکنشهای آلرژیک از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها میتوانند از تحریک جزئی تا یک حالت اورژانس تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی متغیر باشند. در حالی که اکثر آلرژیها قابل درمان نیستند، درمانها میتوانند به تسکین علائم آلرژی شما کمک کنند. علائم علائم آلرژی بستگی به آلرژن دارد. علائم میتواند راههای هوایی، سینوسها و مجاری بینی، پوست و دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد. واکنشهای آلرژیک میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. گاهی اوقات، آلرژی میتواند یک واکنش تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی را ایجاد کند. علائم: عطسه کردن. خارش پوست، بینی، چشم یا سقف دهان. آبریزش، گرفتگی بینی. خستگی که به آن خستگی نیز میگویند. چشمهای آبکی، قرمز یا متورم که ورم ملتحمه آلرژیک نیز نامیده میشود. آلرژی غذایی میتواند باعث شود: سوزن سوزن شدن در دهان. تورم لبها، زبان، صورت یا گلو. جوشهای خارش دار به نام کهیر. گرفتگی بینی، عطسه یا اشک چشم که خارش دارد. گرفتگی معده، استفراغ یا اسهال. آنافیلاکسی آلرژی به نیش حشره میتواند باعث شود: درد و ناحیه بزرگی از تورم به نام ادم در محل نیش. خارش یا کهیر در سراسر بدن. گرمیپوست و تغییر رنگ پوست که گرگرفتگی نیز نامیده میشود. سرفه، سفتی قفسه سینه، خس خس سینه یا تنگی نفس. آنافیلاکسی آلرژی بر اساس نوع آلرژن طبقهبندی میشود. از انواع آلرژی یا حساسیت میتوان به موارد زیر اشاره کرد: دانه گرده گیاھان کپکھا پروتئینھای حیوانی، روغن و مواد دفعی حیوان پرِ پرندگان سوسکھا و مواد دفعی آنها آلرژی به مواد غذایی آلرژی به حشرات یا نیش حشرات آلرژی تنفسی مانند آلرژی یا حساسیت به ذرات موجود در هوا مثل گردهی گلها یا کُرک و شوره بدن حیوانات آلرژی به داروها، مثل داروهای دارای پنیسیلین آلرژی به مواد شیمیایی برخی از این علائم میتواند نشانه یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی باشد. آنافیلاکسی :یک واکنش آلرژیک شدید است که میتواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. سریع اتفاق میافتد و ممکن است باعث مرگ شود. علائم معمولا بیش از یک قسمت از بدن مانند پوست یا دهان، ریهها، قلب و روده را درگیر میکند. در مورد آنافیلاکسی بیشتر بدانید. آلرژی چشم :شایع است. آلرژی چشمی واکنشی به آلرژنهای داخلی و خارجی است که وارد چشم شما میشود. بافتی که داخل پلک و خارج کره چشم را میپوشاند ملتهب و متورم میشود و منجر به خارش، قرمزی، اشک ریزش و سوزش چشم میشود. آلرژی پوستی: زمانی رخ میدهد که پوست شما با ماده حساسیتزای که پوست شما به آن حساس یا آلرژیک است تماس پیدا کند. همچنین، آلرژی به چیزهای دیگر، مانند غذای که میخورید یا پروتئینهای که استنشاق یا لمس میکنید، ممکن است باعث ظاهر شدن علائم روی پوست شما شود. واکنش آلرژیک معمولاً در عرض 48 ساعت پس از مواجهه اولیه با آلرژن ظاهر میشود. علائم اغلب شامل موارد زیر است: قرمزی، تورم، تاول، خارش، کهیر و بثورات. لازم نیست آلرژن برای شما جدید باشد. این میتواند چیزی باشد که سالها از آن استفاده میکنید یا میخورید. آلرژیهای پوستی رایج شامل درماتیت تماسی آلرژیک، اگزما، کهیر مزمن و آنژیوادم است. رینیت به معنای "التهاب بینی" است. هنگامکه بینی توسط مواد آلرژیزا یا محرک تحریک میشود، ممکن است مخاطی بیشتر و غلیطتر از حد معمول تولید کند. که میتواند پشت گلو را تحریک کرده و باعث سرفه شود. واکنشهای آلرژیک همچنین میتواند باعث احتقان، خارش بینی یا گلو، عطسه، آبریزش بینی و خارش و آبریزش چشم شود. تشخیص: تستهای تشخیصی: تست خراش یا پچ پوست: که در آن مقدار کمیاز آلرژن روی پوست شما قرار میگیرد تا ببیند آیا واکنش نشان میدهد یا خیر. آزمایش خون: برای بررسی آلرژنهای که ممکن است باعث علائم شما شوند یک رژیم غذایی خاص که در آن از غذایی که ممکن است به آن حساسیت داشته باشید اجتناب کنید یا کمتر بخورید تا ببینید آیا علائم شما بهتر میشود یا خیر. درمانهای آلرژی عبارتند از: سعی کنید تا حد امکان از چیزی که به آن حساسیت دارید اجتناب کنید. داروهای برای واکنشهای آلرژیک خفیف مانند آنتی هیستامینها، قرصهای استروئیدی و کرمهای استروئیدی. داروهای اورژانسی به نام تزریق کننده خودکار آدرنالین، مانند EpiPen، برای واکنشهای آلرژیک شدید که حتما باید با تشخیص و تجویز پزشک استفاده شوند. متخصص شما یک برنامه مدیریت آلرژی به شما ارائه میدهد که نحوه مدیریت آلرژی را توضیح میدهد. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر علائمی دارید که فکر میکنید ناشی از آلرژی است و داروهای آلرژی بدون نسخه که بدون نسخه فروخته میشوند، به شما تسکین کافی نداده اند، حتما به یک متخصص مراجعه کنید. اگر پس از شروع یک داروی جدید برای یک بیماری سلامتی علائمیدارید، فوراً به پزشک متخصص خود اطلاع دهید. نویسنده: داکتر معصومه پارسا
شماری از زنان در بریتانیا طی یک مراسم ویژه از نقض گسترده حقوق زنان افغانستان توسط حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و خواهان آگاهیدهی از وضعیت آنان در کشور شدهاند. این زنان در مراسم شبزندهداری با روشن کردن شمع و شعارهایی درباره اهمیت آگاهیدهی در مورد وضعیت زنان افغانستان تاکید کردهاند. براساس اعلامیهای نشر شده از سوی این زنان، این مراسم در واکنش به بستهشدن انستیتوتهای صحی بهروی دختران در افغانستان برگزار شده است. زنان معترض از دولت بریتانیا خواستهاند حمایت صریح خود را از زنان و دختران افغانستان اعلام کرده و مسوولان حکومت فعلی را به دادگاه کیفری بینالمللی معرفی کند. این زنان بستهشدن انستیتوتهای صحی دختران را نگرانکننده خوانده و خواهان بازگشایی آن از سوی حکومت فعلی شدهاند. در شعارهای این زنان آمده است: «جامعه بینالمللی باید در مخالفت قوی با ادامه محدودیتها متحد باقی بماند.» قابل ذکر است که افغانستان طبق گزارش سازمان صحی جهان، یکی از بدترین نرخهای مرگ و میر مادران را در جهان دارد. پیشتر از این، اتحادیه اروپا در گزارشی گفته بود که در هر دو ساعت یک مادر در افغانستان به دلیل مشکلات مرتبط به زایمان و بارداری جان خود را از دست میدهد.