یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل اعلام کرده است که بسته شدن مکاتب باعث شده دختران در افغانستان به ازدواجهای زیر سن تن دهند. این نهاد با نشر قصهی چند دختر محروم از آموزش در افغانستان گفته است که محدودیتهای حکومت سرپرست نابرابری جنسیتی را در این کشور عمیقتر کرده است. یونیسف در گزارشی نوشته است که دختران در افغانستان در زندگی روزمره خود با چالشهای قابل توجهی مواجهاند و برعکس بسیاری از نقاط جهان، حقوق آنها سلب شده است. کاتریل راسل، مدیر اجرایی یونیسف میگوید: «آموزش فقط فرصتها را فراهم نمیکند، بلکه از دختران در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت میکند.» بیبیگل، ۱۷ ساله، یکی از هزاران دختری است که پس از منع مکاتب بالاتر از صنفش دختران از سوی حکومت فعلی، مجبور به ازدواج زیر سن شده است. او به یونیسف درباره محرومیت خود از آموزش گفت: «من اخیرا نامزد شدم و بدترین قسمت این است که والدینم حتا مرا مجبور به انجام آن نکردند، من فقط امید خود را از دست دادم و فکر نمیکردم فرصتی برای تحقق رویاهایم پیدا کنم.» بیبیگل افزود: «با اینکه نامزدم از من خیلی بزرگتر است، با پیشنهاد ازدواج با او موافقت کردم.» او میگوید اگر از درس محروم نمیشد ازدواج را قبول نمیکرد. یک دانشآموز دختر دیگر نیز ۱۷ سال و یک کودک چهارماهه دارد، به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته است: «پس از بسته شدن مکاتب، به من گفتند باید ازدواج کنم چون کار دیگری ندارم.» او افزود: «با شنیدن این سخنان به عنوان یک کودک، قلبم شکست و روحم زخمی شد.» این دانشآموزش ۱۴ ساله بود که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنفش شش را بست. بر اساس آمار یونیسف، از سپتامبر ۲۰۲۱ تا اکنون حدود ۱.۴ میلیون دختر از آموزش فراتر از صنف ششم محروم شدهاند. یونسکو نیز اعلام کرده است که در مجموع اکنون ۲.۵ میلیون دختر از آموزش محروماند که این رقم ۸۰ دختران واجد شرایط مکتب در افغانستان را تشکیل میدهد.
برچسب: دختران
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به حمایت از آموزشهای عمومی به ویژه آموزش دختران در افغانستان ادامه میدهد. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سراسر افغانستان از آموزش یک میلیون دختر حمایت و پشتیبانی میکند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حمایتاش از آموزش عمومی و جامعه محور در افغانستان شامل ۲.۷ میلیون دختر و پسر است. در حالی یونیسف از حمایت آموزشهای دختران در افغانستان خبر میدهد که دختران بالاتر از ششم در افغانستان از آموزش محروم هستند. این نهاد گفته بود که با به پایینرسیدن سال آموزشی در افغانستان، 38 هزار دختر دیگر از ادامهی آموزشهای شان که شامل صنف هفتم میشود؛ محروم خواهند شد. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
منظور پشتین، رهبر جنبش حفاظت از پشتونها از اعضای جرگه بزرگ پشتونهای خیبرپختونخوا خواسته است که از بازگشایی نهادهای آموزشی به روی دختران و زنان در افغانستان حمایت کنند. خانم پشتین گفت که اعضای جرگه باید مسئله آموزش دختران در افغانستان را در قطعنامه خود در نظر گیرند. وی از اشتراککنندگان این جرگه خواست که از حکومت حاکم بر افغانستان بخواهند تا دروازههای آموزش را به روی دختران باز کنند. او تاکید کرد: «من به این جرگه پیشنهاد میدهم که پنج میلیون پشتون، شامل رهبران سیاسی و دیگر احزاب بهطور مشترک از حکومت سرپرست افغانستان بخواهند که به آموزش دختران اجازه دهند.» پیش از این نیز منظور پشتین، محرومیت زنان افغانستان از تحصیل را مترادف عقب ماندن افغانستان دانست و خواهان برخورداری کامل زنان و دختران این کشور از حق آموزش و کار شد. بهرغم درخواستهای مکرر و گسترده برای لغو ممنوعیت آموزشی و شغلی زنان افغانستان، حکومت فعلی تا اکنون بر موضع خود ایستاده است و هرگونه گفتگو و پیشنهادات را در اینباره به «دخالت در امور خود و داخلی» تعبیر کرده است. علاوه بر افغانستان، در خیبرپختونخوا نیز بسیاری از مکاتب دخترانه مسدود شده است. در این ایالت طالبان پاکستانی از نفوذ برخوردار است، گروهی که از ایدیولوژی حکومت فعلی افغانستان پیروی کرده و با رهبر آن بیعت کردهاست.
سازمان نجات کودکان در تازهترین مورد اعلام کرده است که هر دقیقه دو دختر در کشورهای آسیبپذیر جهان، ازدواج میکنند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که بیش از دو سوم دختران در این کشورها در سنین نوجوانی از آموزش محروم میشوند و با ازدواج زودهنگام مواجهاند. سازمان نجات کودکان به مناسبت روز جهانی دختر گفت که ۳۲ میلیون دختر در مناطق آسیبپذیر در خطر ازدواج زودهنگام و ناپایداری شدید هستند. به گزارش این سازمان، هر ۳۰ ثانیه یک دختر در کشورهای آسیبپذیر جهان ازدواج میکند. در ادامه آمده است که عوامل بحرانزایی مانند درگیریها، تغییرات اقلیمی و شوکهای اقتصادی، آسیبپذیری دختران را افزایش داده و منجر به ازدواج زودهنگام آنها میشود. در گزارش آمده است که یکچهارم دختران در این کشورها پیش از ۱۸ سالگی زایمان میکنند و حداقل ۵.۹ میلیون دختر یا پناهندهاند یا در شرایط پناهندگی زندگی میکنند. سازمان نجات کودکان از ازدواج کودکان بهعنوان نقض حقوق دختران ذکر شده و بر لزوم اقدام فوری برای بهبود وضعیت آنها تاکید شده است. همچنین گفته شده است که بحرانهای اقلیمی، اقتصادی و درگیریها خانوادهها را به ازدواج دادن دخترانشان مجبور میکند. بر اساس این گزارش، ۱۷۰ میلیون دختر نوجوان در کشورهای آسیبپذیر بزرگ میشوند. این دختران دو برابر بیشتر از دخترانی که در کشورهای با ثباتتر زندگی میکنند، در معرض خطر ازدواج زودهنگام قرار دارند. قابل ذکر است که یازدهم اکتبر روز جهانی دختر است. به مناسبت این روز بسیاری از مدافعان حقوق آموزش از حکومت فعلی افغانستان خواستند تا دروازههای مکتب و دانشگاهها را به روی دختران باز کند. حکومت فعلی در سه سال گذشته به درخواستهای جامعهی جهانی برای بازگشایی مکاتب و دانشگاهها به روی دختران پاسخ نداده است.
یونیسف یا صندوق حمایت کودکان سازمان ملل میگوید که از هر هشت دختر در جهان، یک دختر قبل از ۱۸ سالگی، مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار گرفته است. یونیسف با نشر گزارشی به مناسبت روز جهانی دختر گفته است که طی ۱۲ سال، ۳۷۰ میلیون دختر زیر سن قانونی با خشونت جنسی مواجه شدند. در ادامه آمده است که این آمار در کنار، آزار و اذیت کلامی یا آنلاین، به ۶۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان میرسد. آمارهای گزارش صندوق کودکان سازمان ملل مبتنی بر نظرسنجیهای نمایندگیهای این سازمان در ۱۲۰ کشور جهان در فاصله سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ است. این اطلاعات نشان میدهد که کشورهای جنوب صحرای آفریقا با ۷۹ میلیون دختر و زن (۲۲ درصد به نسبت جمعیت)، بیشترین تعداد قربانیان خشونت جنسی را دارند. یونیسف نوشته است که پس از جنوب صحرای افریقا، ۷۵ میلیون نفر در شرق و جنوب شرق آسیا (هشت درصد جمعیت)، ۷۳ میلیون نفر در آسیای مرکزی و جنوبی (۹ درصد جمعیت)، ۶۸ میلیون نفر در اروپا و آمریکای شمالی (۱۴ درصد جمعیت)، ۴۵ میلیون در آمریکای لاتین و دریای کارائیب (۱۸ درصد جمعیت)، ۲۹ میلیون در شمال آفریقا و غرب آسیا (۱۵ درصد جمعیت) و شش میلیون در اقیانوسیه (۳۴ درصد جمعیت) در ردیفهای بعدی قرار دارند. بر اساس گزارش موجود، خشونت جنسی علیه کودکان فراگیر است و در تمامی مرزهای جغرافیایی و فرهنگها رخ میدهد. صندوق کودکان سازمان ملل با بیان این که دختران و زنان بیشتر تحت تاثیر خشونتها قرار میگیرند، یادآور شد که پسران و مردان نیز قربانی تجاوز و آزار جنسی هستند. این سازمان نوشته است که حدود ۲۴۰ تا ۳۱۰ میلیون پسر و مرد در جهان، تجاوز یا آزار جنسی را در دوران کودکی تجربه کردهاند. در ادامه آمده است که اگر اشکال غیرفیزیکی آزار جنسی به این موارد اضافه شود، حدود ۴۱۰ تا ۵۳۰ میلیون نفر از مردان را در بر خواهد گرفت. یونیسف گفت که خشونت جنسی علیه کودکان، «لکهای بر وجدان اخلاقی ما» است. در گزارش آمده است: «این آسیبهای عمیق و ماندگار اغلب به دست افرادی که کودک آنها را میشناسد و به آنها اعتماد دارد و در مکانهایی که باید احساس امنیت کند، رخ میدهند.» صندوق کودکان سازمان ملل متحد برای نخستین بار این آمار را ارائه کرده و اعلام کرده که نتایج آن ۸۰ درصد جمعیت جهان را در برمیگیرد.
در ادامه نگرانی از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان، یونسکو یا ادارهی آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد میگوید که اگر این ممنوعیت تا سال ۲۰۳۰ ادامه یابد، بیش از ۴ میلیون دختر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. یونسکو با نشر پیامی به مناسبت روز جهانی دختر در حساب کاربری ایکس خود با اشاره به محدودیتهای حکومت سرپرست بر آموزش دختران بالاتر از صنف ششم گفت که در حال حاضر ۱.۴ میلیون دختر در افغانستان از آموزش محروم هستند. همچنین کمیته سویدن برای افغانستان نیز به مناسبت این روز گفته است که برعلاوه این رقم، دخترانی هم هستند که هرگز به مکتب نرفتهاند و از فقر و جنگ رنج میبرند و به دلیل قاعدههای مضر جنسیتی از آموزش دور نگهداشته شدهاند. این کمیته تاکید کرده است که نیاز مبرم به سرمایهگذاری در بخش معارف در افغانستان وجود دارد. در عین حال، یک سازمان مستقل به نام فمینا که از مدافعان حقوق بشر و سازمانهای زنان در خاورمیانه و شمال افریقا حمایت میکند، جنایات حکومت فعلی بر دختران و زنان افغانستان را بیپیشینه خوانده است. این سازمان در حساب کاربری ایکس خود نوشته که دختران افغانستان هنوز از دسترسی به آموزش محروم هستند و صدای آنها جرم تلقی میشود. همچنین، میلانی جولی، وزیر خارجه کانادا میگوید که این کشور متعهد است که بر اساس قوانین بینالمللی حکومت فعلی را به دلیل تبعیض جنسیتی پاسخگو بسازد. او گفت: «زنان و دختران در افغانستان با مشکلات غیرقابل تصوری روبرو هستند و از آنها باید دفاع شود.» این در حالی است که حکومت حکومت فعلی پس از روی کار آمدن در اگست ۲۰۲۱، ابتدا مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم را بست و سپس در اواخر سال ۲۰۲۲ دختران را از رفتن به دانشگاه منع کرد. سازمان ملل متحد و بسیاری از سازمانهای بینالمللی بارها از حکومت فعلی خواستهاند که این ممنوعیت را بردارند و به همه دختران اجازه آموزش دهند، اما حکومت فعلی موضع خود را در این باره تغییر نداده است. این محدودیتهای در داخل و خارج از کشور با محکومیت گستردهای روبرو شده، اما حکومت حکومت فعلی همواره ادعا کرده است که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلامی در افغانستان تامین است، ادعایی که مورد قبول زنان افغانستان و جامعه جهانی نیست.
مسوولان در وزارت داخله حکومت سرپرست میگویند که یک مرد در هرات یک کودک دختر را در ابتدا مورد تجاوز جنسی قرار داده و سپس به قتل رسانده است. عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت داخله امروز (پنجشنبه، ۱۹ میزان) از بازداشت این مرد خبر داده است. آقای قانع در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «فرد بازداشتشده، نخست دختر خردسال یکی از خویشاوندان خود را در ولسوالی انجیل ولایت هرات میرباید و بعد از اینکه بر کودک تجاوز جنسی میکند، او را بهطور بسیار شنیع و بیرحمانه به قتل میرساند.» او تاکید کرد که این فرد طی عملیاتی بازداشت شده و در تحقیقات ابتدایی به جرم خود اعتراف کرده است. سخنگوی وزارت داخلهی حکومت سرپرست به زمان این تجاوز جنسی و قتل اشاره نکرده است. این در حالی است که منابع محلی در تاریخ سوم ماه میزان به رسانه گوهرشاد گفته بودند که جسد یک دختر هفتساله در این ولایت پیدا شده است. منبع گفته بود که جسد یک کودک دختر از ناحیه یازدهم شهر هرات یافت شده است که دستوپاهایش قطع شده است. در آن زمان منبع تاکید کرده بود که این کودک دختر حدود سه روز پیش ناپدید شده و سوم ماه میزان جسدش از ناحیه یازدهم شهر هرات پیدا شده است. منبع گفته بود که افراد ناشناس گلوی این کودک هفت ساله را بریده و دستوپاهایش را قطع کردهاند. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایات غربی افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
رسانههای آلمانی گزارش دادهاند که دو جوان مهاجر اهل افغانستان در شهر فرانکفورت به اتهام تجاوز جنسی به یک دختر نوجوان آلمانی محاکمه میشوند. روزنامه بیلد گزارش داده است که این دو جوان به تجاوز جنسی به یک دختر ۱۸ ساله آلمانی در ماه جون ۲۰۲۱ متهم شدهاند. در گزارش آمده است که یک دختر نوجوان آلمانی به اسم سینا در ماه جون ۲۰۲۱ میلادی تنها چند روز پس از هجدهسالگیاش، توسط دو نوجوان اهل افغانستان به اسمهای سید سجاد ۲۳ ساله و رامز ۲۲ ساله در منطقه سوسنهایم شهر فرانکفورت مورد تجاوز قرار گرفته است. در ادامه آمده است که این دختر آلمانی ابتدا از طریق یک برنامه دوستیابی با رامز آشنا شده و سپس آنها همراه با سید سجاد برای نوشیدن الکل به یک دریاچه رفتهاند. روزنامه بیلد گزارش داده که این دختر که حالا ۲۱ سال دارد، در دادگاه شهادت داده که سید سجاد و رامز در ۱۳ جون ۲۰۲۱ او را از کنار دریاچه به میان بوتهزارها کشانده و در آنجا لباسهایش را از تنشاش بیرون کرده و به او تجاوز کرده است. دختر آلمانی در دادگاه شهادت داده که این دو مهاجر اهل افغانستان با زور بر او تجاوز کردهاند. دو متهم افغانستانی اما ادعا را رد کرده و گفتهاند که همهچیز با توافق این دختر صورت گرفته است. همچنین اولریش وارنک، وکیل مدافع دختر نوجوان آلمانی میگوید که در ماه اکتبر ۲۰۲۲ میلادی علیه این دو جوان افغانستانی در دادگاه شکایت درج کرده است. روزنامه بیلد نوشته است انتظار میرود در چهارم دسامبر دادگاه رای خود را در مورد این پرونده صادر کند. به گزارش این رسانه آلمانی، سید سجاد در سال ۲۰۱۵ میلادی به آلمان پناهنده شده و به عنوان برقکار در این کشور کار میکند. او در سال ۲۰۱۶ در یک پرونده حمله فزیکی محکوم شده است. طبق این گزارش، رامز نیز در آلمان بیکار است و هیچ مدرکی ندارد. گفته شده او در حال حاضر با والدینش با اجازه اقامت موقت زندگی میکند.
کمیسیون حقوق بشر پاکستان اعلام کرد که پنج خواهر و برادر اهل افغانستان که سه تن از آنان خردسال هستند، در تلاش برای رسیدن به مادرشان در پاکستان، توسط نیروهای مرزی در چمن بازداشت شدهاند. این کمیسیون با نشر اعلامیهای از مقامات پاکستانی خواست است که این پنج نفر را آزاد کنند. کمیسیون حقوق بشر پاکستان نسبت به بازداشت و خطر اخراج پنج خواهر و برادر که سه تن از آنان زیر سن قانونی هستند، ابراز نگرانی کرد. این کمیسیون نسبت به احتمال اخراج این پنج نفر هشدار داده و تاکید کرده است که دو دختر جوان و مجرد این خانواده ممکن است به دلیل سفر بدون محرم به افغانستان با مجازات مواجه شوند. در اعلامیه از مقامات ذیربط خواسته شده است که افراد مذکور را آزاد کرده و اطمینان حاصل کنند که آنها با مادرشان در اسلامآباد ملاقات کنند. بر اساس اعلام کمیسیون، طبق بند ۹ کنوانسیون حقوق کودک، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل قبلاً به حکومت اطلاع داده است که مسئولیت این خانواده را بر عهده خواهد گرفت. باید گفت که از یک سال بدینسو، بازداشت و اخراج مهاجران اهل افغانستان فاقد اسناد اقامت در پاکستان افزایش یافته است. در اواسط ماه سنبله، وزیر داخله پاکستان اعلام کرد که این کشور بهزودی مرحله دوم اخراج مهاجران افغان فاقد مدرک را آغاز خواهد کرد. براساس آمار کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، حدود ۸۸۰ هزار پناهجوی افغان با کارت مخصوص شهروندان افغانستان در پاکستان زندگی میکنند. مرحله اول اخراج مهاجران افغان در ماه میزان سال گذشته آغاز شد که حدود ۶۰۰ هزار پناهجوی افغان از پاکستان اخراج شدند.
نویسنده: مهدی مظفری سه سال از زمانی میگذرد که رژیم فعلی افغانستان با صدور فرمانی ناگهانی و ظالمانه، آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم را در سراسر کشور ممنوع کرده است. این تصمیم نهتنها آیندهی میلیونها دختر افغان را بهطور جدی تحت تأثیر قرار داده و تباه کرده است، بلکه به یکی از بزرگترین بحرانهای انسانی در جهان تبدیل شده است. با گذشت هر روز، تعداد بیشتری از دختران افغان از حق مسلّم خود یعنی آموزش محروم میشوند. این ممنوعیت، رویاها و امیدهای نسلی از دختران را به خاکستر تبدیل کرده و آنها را از فرصت رشد و شکوفایی بازداشته است. بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، در سال جاری خورشیدی، ۳۸ هزار دختر دیگر به جمع دخترانی پیوستهاند که به دلیل این ممنوعیت، نمیتوانند به تحصیل ادامه دهند. این آمار تکاندهنده، نشاندهندهی عمق فاجعهای است که بر سر دختران افغان آمده است. این ممنوعیت نه تنها به فرد دختر، بلکه به کل جامعهی افغانستان آسیب میرساند؛ زیرا محرومیت نیمی از جمعیت این کشور از آموزش، به معنای محروم کردن کل جامعه از نیروی کار ماهر و متخصص است. کشورهای که زنان و دختران خود را از حق تحصیل محروم میکنند، در بلندمدت با بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و حتی فرهنگی روبرو خواهند شد. چرا حکومت سرپرست ممنوعیت آموزش دختران را لغو نمیکند؟ از زمان تسلط حکومت فعلی بر افغانستان و ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم، این دولت علیرغم فشارهای داخلی و بینالمللی، همچنان بر تصمیم خود پافشاری کرده است. حاکمان تاکنون دلیل روشن و قانعکنندهای برای این تصمیم ارائه نکرده و به انتقادات گسترده از سوی فعالان حقوق بشر، جامعه مدنی و حتی برخی از رهبران مذهبی پاسخی ندادهاند. این سکوت معنادار و رویکرد سرکوبگرانه حکومت در قبال فعالان آموزشی، گمانهزنیها در مورد انگیزههای واقعی حکومت سرپرست را تقویت کرده است. مسئولین حکومتی در توجیه این ممنوعیت، دلایل مختلفی را مطرح کردهاند که هر یک به نوبه خود سست و بیبنیاد بوده است. ابتدا، نبود «فضای مناسب» برای آموزش جداگانه دختران بهانهای بود که به سرعت با واقعیتهای آموزشی افغانستان پیش از تسلط این حکومت در تضاد قرار گرفت. سپس، حاکمان کنونی ادعا کردند که مردم به دلایل فرهنگی با آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم مخالف هستند. اما این ادعا با واکنش تند بزرگان قومی و فعالان مدنی روبرو شد که بر خواست مردم برای آموزش دخترانشان تأکید کردند. با شکست خوردن این توجیههات، سردمداران حکومت به رویکردی سرکوبگرانه روی آوردند و فعالان آموزشی را بازداشت و زندانی کردند. بازداشت و زندانی کردن فعالان آموزشی مانند احمد فهیم عظیمی و مطیعالله ویسا نشان میدهد که حکومت نه تنها به دنبال ارائه توجیهی منطقی برای این ممنوعیت نیست، بلکه از هرگونه مخالفت و انتقادی هراس دارد. اضافه بر این، پافشاری بر تصمیم ناعادلانه و غیرانسانی حکومت سرپرست مبنی بر منع تحصیل و آموزش دختران، ریشه در تفکرات ارتجاعی و تنگنظرانهای دارد که نه تنها با ارزشهای انسانی در تضاد است، بلکه با آموزههای اصیل اسلامی نیز منافات دارد. محروم کردن دختران از حق تحصیل، به معنای محروم کردن آنها از ابزاری برای رشد، پیشرفت و استقلال است. این رویکرد سرکوبگرانه نه تنها به حقوق اساسی شهروندان افغانستان، به ویژه زنان و دختران، بلکه به آینده این کشور نیز آسیب جدی وارد میکند. جامعه جهانی و نهادهای بینالمللی باید فشارهای خود را بر این حکومت برای لغو اینگونه ممنوعیتهای ظالمانه افزایش دهند و از حقوق اساسی مردم افغانستان دفاع کنند. پیامدهای ویرانگر سیاستهای حکومت سرپرست در افغانستان، تبعات بسیار جدی و ویرانگری بر زندگی زنان و دختران این کشور داشته است. این تبعات نه تنها ابعاد فردی و اجتماعی، بلکه ابعاد اقتصادی و حتی سلامت روان زنان و دختران افغان را نیز تحت تأثیر قرار داده است. به گفته سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد، ۹۰ درصد زنان و دختران افغان وضعیت سلامت روان خود را «بد» و یا «بسیار بد» توصیف کردهاند. این آمار به تنهایی گویای عمق فاجعهای است که بر این قشر از جامعه تحمیل شده است. زنان افغان اذعان میدارند که با گذر زمان و تغییر فصلها، وضعیت روانی آنها به طور فزایندهای وخیمتر میشود و بسیاری از آنها حتی به اقدام به خودکشی روی آوردهاند. محدودیتهای شدید در زمینه آموزش، یکی از مهمترین پیامدهای سیاستهای حکومت است. سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) هشدار داده است که در نتیجهی این سیاستها، نیمی از جمعیت افغانستان بیسواد خواهد ماند. بیسوادی، مانعی جدی برای مشارکت کامل در جامعه است و باعث بیکاری گسترده، فقر، مشکلات بهداشتی و روانی میشود. این در حالی است که یونسکو بر این نکته تأکید میکند که خواندن و نوشتن، اولین پیام خداوند در قرآن کریم است. با این حال، حکومتداران فعلی افغانستان همچنان بر ممنوعیت آموزش دختران پافشاری میکنند و آیندهای مبهم را برای نسلهای آینده این کشور رقم زدهاند. نسلی از زنان بیسواد، نسلی از مادران بیسواد خواهد بود که به نوبه خود، فرزندانشان را نیز از حق آموزش محروم خواهند کرد. این چرخه معیوب، بیسوادی را در جامعه افغانستان برای دههها و چندین نسل تثبیت خواهد کرد. تبعات این وضعیت، فراتر از فرد و خانواده است و بر کل جامعه افغانستان تأثیرگذار خواهد بود. کاهش سطح سواد، مانعی بزرگ بر سر راه توسعه و پیشرفت افغانستان خواهد بود و این کشور را در دام فقر و عقبماندگی گرفتار خواهد کرد.