برچسب: آموزش

7 ماه قبل - 173 بازدید

رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که مقام‌های محلی حکومت سرپرست در ولایت بامیان، صنف‌های آموزشی تسریعی تحت حمایت صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در این ولایت را بسته کرده‌اند. رسانه‌ها گزارش داده‌اند که این صنف‌های آموزشی با حمایت مالی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، توسط مؤسسات «انکشافی افغان» و «انکشاف و ابتکار وطن» برای دختران بازمانده از مکتب و پایین‌تر از صنف ششم ایجاد شده بود. همچنین دست‌کم سه منبع تاکید کردند که عنایت‌الله سهار، رییس معارف بامیان، روز (سه‌شنبه، ۶ قوس) به آمرین ریاست معارف این ولایت دستور داده که تمام صنف‌های تسریعی که از طرف موسسات بین‌المللی حمایت می‌شوند «الی امر ثانی» مسدود شوند. تا اکنون دلیل این اقدام رییس معارف ولایت بامیان روشن نیست. منبع می‌گوید که حدود دو هزار دختر دانش‌آموز در این صنف‌ها درس می‌خواندند که اکثریت شان صنف‌های چهارم و پنجم بودند. سازمان حمایت از کودکان سازمان ملل متحد نیز تا اکنون در این رابطه اظهار نظری نکرده است. همچنین رسانه‌ها گزارش داده‌اند که مسوولان محلی ولایت ارزگان نیز به‌تازگی صنف‌های آموزشی یونیسف و شورای پناهندگان ناروی را مسدود کرده‌اند. همچنین پیشتر صنف‌های آموزشی نهادهای کمک‌رسان در ولایت‌های هلمند و قندهار هم مسدود شده بودند. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، حقوق و آزادی‌های زنان و دختران به شدت محدود شد و علاوه بر ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، زنان و دختران از حضور در دانشگاه‌ها نیز محروم شده‌اند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 188 بازدید

جنبش اعتراضی تحول تاریخ زنان افغانستان اعلام کرده است که برای حدود ۸۰ دختر بازمانده از مکتب، زمینه‌ی آموزش را فراهم کرده است. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان از سه ماه پیش دو صنف درسی را برای دختران دانش‌آموز صنف‌های هفتم تا دوازدهم ایجاد کرده است. در اعلامیه آمده است که در این دو صنف، مضامین درسی مکاتب از صنف‌های هفتم تا دوازدهم توسط دو آموزگار زن تدریس می‌شود. رقیه ساعی، مسوول این جنبش می‌گوید که این صنف‌ها بدون هیچ‌گونه حمایت مالی داخلی و خارجی و دور از چشمان نیروهای حکومت سرپرست برای آموزش دختران ایجاد شده‌اند. او تاکید کرد که ایجاد فرصت‌های آموزشی برای دختران بازمانده از مکتب و دانشگاه، نوعی مقاومت و اعتراض در برابر محدودیت‌ها بر زنان و دختران است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، حقوق و آزادی‌های زنان و دختران به شدت محدود شد و علاوه بر ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، زنان و دختران از حضور در دانشگاه‌ها نیز محروم شده‌اند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 165 بازدید

خبرگزاری فرانس‌پرس گزارش داده است که طی بیش از سه سال گذشته شمار زیادی از زنان و دختران در افغانستان به دلیل محرومیت از آموزش و کار به تجارت‌های کوچک رو آورده‌اند. این خبرگزاری امروز (یک‌شنبه، ۴ قوس) با نشر گزارشی گفته است که زنان و دختران تجارت‌پیشه برای رفع نیازمندی‌ خانواده‌های‌شان تلاش می‌کنند. یکی از این زنان زینب فیروزی است که از طریق قالین‌بافی هزینه‌ خانواده خود را تأمین می‌کند و به خبرگزاری فرانس‌پرس گفته است که ده‌ها زن و دختری را که شغل خود را از دست داده یا به دلیل محدودیت‌ها از آموزش و تحصیل محروم شده‌اند در این کارخانه کوچک استخدام کرده است. در ادامه آمده است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، اشتغال زنان به‌شدت کاهش یافته است. همچنین گزارش به نقل از بخش زنان سازمان ملل متحد نوشته است که پیش از تسلط حکومت فعلی، زنان ۲۶ درصد از کارمندان بخش دولتی را تشکیل می‌دادند که این رقم در حال حاضر به صفر کاهش یافته است. همچنان، طوبا زاهد ۲۸ ساله، مادر یک فرزند در شهر کابل است که پس از ممنوعیت تحصیل زنان و دختران به تهیه مربا و ترشی رو آورده است. وی گفته است: «من وارد دنیای تجارت شدم تا فرصت‌های شغلی برای زنان ایجاد کنم تا بتوانند درآمدی داشته باشند که حداقل نیازهای فوری آن‌ها را مرفوع کند.» قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر کشور، این گروه محدودیت‌های شدید آموزشی و کاری را بر زنان وضع کرده است. این محدودیت‌ها بیش‌تر به خانواده‌های آسیب رسانده است که نان‌آور آنان زنان هستند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 137 بازدید

سازمان صحی جهان اعلام کرده است که این نهاد از آغاز سال جاری میلادی تا اکنون ۳۳۹ کارمند صحی را در افغانستان آموزش داده است. این سازمان روز (چهارشنبه، ۳۰ عقرب) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که ۱۵۴ تن این کارمندان زنان هستند. در اعلامیه آمده است که این نهاد بین‌المللی تنها در ولایت هرات ۴۸ کارمند صحی را که نیمی از آن‌ها زن بودند، در بخش مراقبت‌های صحی و ارائه خدمات اولیه آموزش داده است. سازمان جهانی صحت تاکید کرد که کارمندان آموزش‌دیده شامل داکتران، متخصصین زنان و نرس‌ها هستند. همچنین داکتر حمیدالله عطایی، یکی از اشتراک‌کنند‌گان برنامه آموزشی سازمان صحی جهان در هرات گفته است: «مدیریت ارائه خدمات اولیه صحی زمانی که کادر صحی و تجهیزات محدود باشد، بسیار چالش برانگیز است، اما با مجموعه مهارت‌های جدیدی که در طول آموزش به دست آوردم، به عملکردهای صحی خود اطمینان بیش‌تری دارم.» از سویی هم، ادوین سنیزا سالوادور، نماینده سازمان جهانی صحت در افغانستان، گفته است که شهروندان افغانستان یک بحران گسترده بشری را تجربه می‌کنند. قابل ذکر است که طی سه سال گذشته شهروندان سراسر کشور به دلیل کمبود کادر صحی و تجهیزات در مراکز صحی با چالش‌های جدی رو‌برو شده‌اند. پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، شمار زیادی از متخصصین صحی به دلیل وضع محدودیت‌های شدید از سوی این گروه مجبور به ترک کشور شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 144 بازدید

نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان همزمان با روز جهانی کودک، اعلام کرده است که متعهد به حمایت از کودکان افغانستان از طریق برنامه‌های آموزشی، مراقبت‌های صحی و حفاظتی است. این اتحادیه با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کودکان آینده‌ی افغانستان هستند. نمایندگی اتحادیه اروپا تاکید کرد که در کنار مردم افغانستان، به‌ویژه کودکان و مادران، محکم می‌ایستد. قابل ذکر است که امروز، (چهارشنبه، ۲۰ نوامبر برابر با ۳۰ عقرب) مصادف با روز جهانی کودک است. همچنین افغانستان از ناامن‌ترین مکان‌ها برای کودکان شناخته می‌شود. در حال حاضر بحران‌های اقتصادی و اقلیمی بیشتر کودکان را متأثر می‌کنند. شاخص جهانی فقر چندبعدی (ام‌پی‌آی) گزارش داده بود که ۵۸.۹ درصد فقیران در افغانستان را کودکان تشکیل می‌دهند. در این گزارش که چندی پیش منتشر شد، آمده است که تعداد کودکان فقیر حدود پنج میلیون بیشتر از بزرگ‌سالان است. همچنین در افغانستان زیر حاکمیت حکومت فعلی، کودکان دختر از حق آموزش محروم شده و با ازدواج‌های زودهنگام مواجه‌ هستند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 241 بازدید

نیلا ابراهیمی، دختر ۱۷ ساله‌ی اهل افغانستان به دلیل تلاش‌هایش برای حقوق زنان و دختران، برنده‌ی جایزه بین‌المللی صلح کودکان موسسه‌ «حقوق کودکان» شد. نهاد حمایت از حقوق کودکان در هالند با نشر اعلامیه‌ای گفته است که نیلا به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران پلتفرم «قصه او یا Her Story» برنده‌ی جایزه صلح کودکان ۲۰۲۴ شده است. در اعلامیه آمده است که نیلا ابراهیمی از میان ۱۶۵ نامزد از ۴۸ کشور جهان برنده‌ی این جایزه شده است. در ادامه آمده است که «قصه او» بستری امن برای روایت داستان‌های دختران و زنان افغانستان، شناخته می‌شود. نهاد حمایت از حقوق کودکان تاکید کرد که از طریق برنامه‌ی «قصه او»، نیلا پتانسیل، توانایی و مقاومت دختران اهل افغانستان، چه در داخل و چه در خارج از افغانستان، را برجسته می‌کند. این نهاد افزود که او برای حق آموزش تمام دختران و زنانی که به دلیل ممنوعیت‌های تبعیض‌آمیز حکومت فعلی از تحصیل محروم شده‌اند، مبارزه می‌کند. همچنین در بخشی از اعلامیه آمده است که نیلا ابراهیمی قبل از تسلط حکومت فعلی، به‌منظور اعمال فشار بر مقامات معارف کابل برای لغو ممنوعیت آواز خواندن دختران دانش‌آموز در محضر عام، آوازخوانی خود را ضبط و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد. اعلامیه به نقل از مارک دولارت، موسس و رییس بنیاد حقوق کودکان نوشته است: «زنان و دختران در سراسر افغانستان در حال حاضر با ظلم غیرقابل تحملی روبرو هستند. ممنوعیت آموزش بالاتر از دوره ابتدایی منجر به محرومیت حیرت‌آور ۲.۵ میلیون دختر در افغانستان از مکتب شده است. کار الهام‌بخش نیلا برای ارائه‌ی صدایی که در سراسر جهان شنیده می‌شود، او را به برنده‌ی واقعا شایسته‌ی بیستمین جایزه بین‌المللی صلح امسال تبدیل می‌کند.» مارک دولارت تاکید کرده است که نیلا ابراهیمی به‌دلیل رهبری یک جنبش اعتراضی موسیقی در افغانستان و همچنین الهام‌بخشی به دیگر دختران افغا‌نستان برای مطالبه‌ی حقوق‌شان و مبارزه با بی‌عدالتی، از طریق سخنرانی‌های عمومی و فعالیت‌های بین‌المللی، مورد تقدیر قرار گرفته است. قابل ذکر است که جایزه بین‌المللی صلح کودکان هر ساله توسط یکی از برندگان جایزه صلح نوبل اعطا می‌شود و امسال توکل عبدالسلام خالد کرمان این جایزه را به نیلا ابراهیمی اهدا کرد. در حالی خانم ابراهیمی برنده‌ی این جایزه می‌شود که دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش منع شده‌اند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 129 بازدید

فوزیه کوفی، نماینده‌ی پیشین پارلمان افغانستان، هم‌زمان با پایان سال آموزشی در ولایت‌های سرد‌سیر کشور، از آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد خواسته است که هرچه زودتر اقدام‌های جدی و معناداری را برای لغو ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان روی‌دست بگیرد. خانم کوفی با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، از ادامه‌دار بودن ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان ابراز نگرانی کرده است. وی تاکید کرد: «برخی از دختران صنف ششم عمداً تلاش می‌کنند که در آزمون‌های سالانه شرکت نکنند و تصمیم دارند سال آینده نیز به مکتب ادامه دهند. این چه نوع ناامیدی است که افراد را وادار می‌کند تا عمداً آینده‌ی خود را به خطر بی‌ندازند؟» نماینده‌ی پیشین پارلمان افغانستان در ادامه از آنتونیو گوترش خواسته است تا برای بهبود وضعیت آموزشی و بازگرداندن امیدهای از دست رفته‌ی زنان و دختران افغانستانی، هرچه زودتر اقدام کند. او افزود: «سخنان و هم‌دردی‌های رهبران جهان نه کافی است و نه تأثیرگذار. زمان آن فرارسیده که برای بازگرداندن اعتماد دختران بی‌صدای افغانستان که امیدهای شان عمیقاً به سازمان‌های چندجانبه و هنجارهای بین‌المللی گره خورده، اقدام‌های مؤثر و معناداری صورت گیرد.» باید گفت که این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که اکنون در افغانستان، یک هزار و ۱۵۵ روز می‌شود که دروازه‌های مکتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته است. طی بیش از سه سال گذشته حکومت سرپرست افغانستان خواست جامعه‌ی جهانی، سازمان‌های حقوق بشری و دانش‌آموزان مبنی بر بازگشایی مکتب‌ها را نپذیرفته است. حکومت فعلی آموزش دختران را مسئله‌ی داخلی افغانستان عنوان کرده و می‌گویند که نه سازمان ملل و نه جامعه‌ی جهانی «حق مداخله» در این زمینه را دارند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 162 بازدید

همزمان با روز جهانی دانش‌آموز سفارت ایالات متحده آمریکا برای افغانستان گفته است که باوجود چالش‌ها، دانش آموزان و آموزگاران این کشور همچنان برای دانش و رشد تلاش می‌کنند. این سفارت روز (دوشنبه، ۲۸ عقرب) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که آموزش یک «حق اساسی و کلید یک» آینده روشن‌تر و صلح‌آمیزتر برای افغانستان است. سفارت ایالات متحده برای افغانستان بر ادامه حمایت از دانش‌آموزان در افغانستان تاکید کرده است. قابل ذکر است که هفدهم نوامبر در برخی کشورهای اروپایی و آسیایی، روز جهانی دانش آموز نام‌گذاری شده است. همزمان با روز جهانی آموزش و با فرا رسیدن آزمون سالانه در مکتب‌ها، برخی از دانش‌آموزان دختر می‌گویند که حکومت سرپرست نباید در سال آموزشی جدید مکتب‌ها را به روی دختران بسته نگه دارند. همچنین شماری از دختران صنف ششم از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند تا برای برداشتن محدودیت‌های آموزشی در افغانستان، بر حکومت سرپرست فشار بیاورد. بیش از یک هزار ۱۵۱ روز از بسته ماندن مکتب‌های دخترانه بالاتر از صنف ششم در افغانستان می‌گذرد و در این چند میلیون دختر افغان از آموزش باز مانده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 152 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در روز جهانی «دانش‌آموز» از راه‌اندازی یک صنف سیار برای ده‌ها دختر دانش‌آموز خبر داده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود، هدف از راه‌اندازی این صنف را فراهم کردن زمینه‌ی آموزش برای دختران عنوان کرده است. در بخشی از اعلامیه آمده است: «این صنف به ده‌ها دانش‌آموز دختر کمک می‌کند تا به آموزش‌های ابتدایی دسترسی پیدا کنند.» رابعه، یکی از دانش‌آموزان این صنف به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که پیش‌ از این هیچ دسترسی به آموزش نداشته است. رابعه تاکید کرد: «ما مشتاقیم که به این‌جا بیایم تا بتوانیم یاد بگیریم، بخوانیم و بنویسیم.» یونیسف اما در مورد موقعیت این صنف جزئیات نداده است. روز یک‌شنبه با هفدهم نوامبر، برابر با روز جهانی دانش‌آموز بوده است. این روز در حالی فرارسیده است که اکنون در افغانستان، یک هزار و ۱۵۴ روز می‌شود که دروازه‌های مکتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم قفل است. حکومت سرپرست تا اکنون خواست جامعه‌ی جهانی، سازمان‌های حقوق بشری و دانش‌آموزان مبنی بر بازگشایی مکتب‌ها را نپذیرفته است. مسوولان حکومت فعلی آموزش دختران را مسئله‌ی داخلی افغانستان عنوان کرده و می‌گویند که نه سازمان ملل و نه جامعه‌ی جهانی «حق مداخله» در این زمینه را دارند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 151 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری زنان افغانستان، در طول تاریخ پرآشوب این کشور، مبارزه‌ای سترگ و پایداری را برای احقاق حقوق اساسی خود و دست‌یابی به جایگاهی برابر با مردان در تمامی عرصه‌های زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به پیش برده‌اند. این مبارزه که ریشه در اعماق تاریخ افغانستان دارد، تحت تأثیر تحولات پیچیده داخلی و خارجی، از جمله جنگ‌های طولانی‌مدت، تغییرات رژیم‌های سیاسی، و تحولات اجتماعی و فرهنگی، همواره با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه بوده است. بانوان افغان در کشاکش تاریخ همواره تلاش کرده‌اند تا جایگاه خود را در جامعه تثبیت کنند و به حقوق برابر دست یابند. مبارزات زنان در سایه رژیم‌های مختلف و فرهنگ‌های به شدت سنتی، نشان می‌دهد که دختران و زنان افغان در کسب هویت و تثبیت جایگاه خود مقاوم و خسته ناپذیر هستند. مبارزات زنان قبل از دهه ۱۹۹۰ قبل از حکمرانی نخست حکومت سرپرست، زنان افغانستان حضور قابل توجهی در زمینه‌های مختلف از جمله آموزش، اشتغال و مشارکت سیاسی داشتند. نخستین قانون اساسی افغانستان، برای زنان حقوق برابر با مردان قائل شده بود و زنان در بسیاری از مشاغل دولتی و خصوصی فعالیت می‌کردند. حضور زنان در دانشگاه‌ها و مکاتب، افزایش آگاهی سیاسی و اجتماعی آنان را به دنبال داشت و به تدریج، نقش زنان در تصمیم‌گیری‌های مهم کشور پررنگ‌تر می‌شد. با وجود این پیشرفت‌ها، نابرابری‌های جنسیتی همچنان به عنوان یکی از چالش‌های اصلی جامعه افغانستان مطرح بود و زنان در بسیاری از مناطق روستایی و مناطق تحت کنترل جنگ‌سالاران، از دسترسی محدود به امکانات آموزشی و بهداشتی برخوردار بودند. با این حال، امید به آینده‌ای بهتر برای تمام زنان افغان وجود داشت و بسیاری از فعالان حقوق زن، به دنبال گسترش حقوق و آزادی‌های زنان در تمام عرصه‌های زندگی بودند. متأسفانه، همین حدّاقل پیشرفت‌ها هم شکننده بود؛ با روی کار آمدن حکومت سرپرست در اواخر دهه ۱۹۹۰، تمامی دستاوردهای زنان به سرعت از بین رفت. صاحبان قدرت با اعمال قوانین سختگیرانه و محدودکننده، زنان را از تمامی عرصه‌های اجتماعی و سیاسی حذف کرد و آنان را به خانه‌های‌شان محصور ساختند. با روی کار آمدن حکومت سرپرست در دوره اول حکومتداری، زنان از تحصیل، کار و حضور در اماکن عمومی منع شدند و مجبور بودند در خانه بمانند و برای اندک‌ترین فعالیت‌شان جواز شرعی نیاز داشتند. این محدودیت‌های شدید، نه تنها به زنان و دختران آسیب رساند، بلکه به اقتصاد و توسعه افغانستان نیز به شدت لطمه زد. با این وجود، زنان افغان هرگز تسلیم نشدند و به صورت مخفیانه به فعالیت‌های ترقی‌خواهانه خود ادامه دادند. با سقوط اقتدار نخست حکومت سرپرست در سال ۲۰۰۱، زنان افغان دوباره امیدوار شدند و به قدرت در پی بازپس گیری حقوق از دست رفته خود بودند. طلوع دوباره امید و آغاز تحولات سقوط حکومت سرپرست در سال 2001، پس از سال‌ها ظلم و ستم، نویدبخش طلوع دوباره امید برای زنان افغانستان بود. با روی کار آمدن رژیم جمهوریت، فصل تازه‌ای در تاریخ این کشور رقم خورد. تصویب قوانین حمایتی از حقوق زنان، گشایش مکاتب و دانشگاه‌ها برای دختران، تشویق به مشارکت زنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی، همگی گام‌های مهمی در جهت بهبود وضعیت زنان بودند. زنان افغانستانی که سال‌ها از حضور فعال در جامعه محروم مانده بودند، اکنون با اشتیاق به دنبال تحقق رؤیاهای خود بودند. این تحولات، اگرچه کُند و با چالش‌های فراوان همراه بود، اما نشان از عزم راسخ جامعه جهانی و مردم افغانستان برای ایجاد آینده‌ای بهتر برای زنان داشت. با وجود پیشرفت‌های قابل توجه در سایه جمهوریت، چالش‌های پیش روی زنان افغانستان همچنان بسیار جدی و پیچیده بودند. ناامنی‌های گسترده، جنگ‌های داخلی، فقر حاکم بر کشور، تبعیض جنسیتی ریشه‌دار و سنت‌های پدرسالارانه، همچنان به عنوان موانع اصلی بر سر راه تحقق حقوق زنان عمل می‌کردند. مناطق روستایی و دورافتاده، به دلیل محرومیت از امکانات آموزشی و بهداشتی، وضعیت بسیار وخیم‌تری داشتند. همچنین، دیدگاه‌های سنتی و باورهای غلط در مورد نقش زنان در جامعه، تغییر آهسته و تدریجی این باورها را دشوار می‌ساخت. علاوه بر این، نبود زیرساخت‌های مناسب، فساد اداری و نبود فرصت‌های شغلی برابر، از دیگر چالش‌هایی بودند که زنان افغانستانی را با آن مواجه می‌کردند. تاریکی دوباره و مبارزه استوار متأسفانه، با روی کار آمدن مجدد حکومت سرپرست در سال 2021، تمام دستاوردهای بیست ساله در زمینه حقوق زنان با خطر جدی مواجه شد. سردمداران این حکومت با اعمال محدودیت‌های شدید بر روی زنان، آنان را از تحصیل، کار، حضور در اماکن عمومی و حتی ترک خانه بدون محرم منع کرد. این اقدامات، نه تنها حقوق اولیه زنان را پایمال می‌کرد، بلکه به آینده این کشور نیز آسیب جدی وارد می‌ساخت. با این حال، زنان افغانستانی تسلیم نشدند و به اعتراض و مقاومت خود برای تحقق و عدالت و برابری ادامه دادند. فعالان حقوق زنان، مدافعان حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی با هم متحد شدند تا صدای زنان افغانستان را به گوش جهانیان برسانند و برای بهبود وضعیت آن‌ها تلاش کنند. این مبارزه، علی‌رغم همه سختی‌ها و خطرها، همچنان ادامه دارد و امید است که روزی زنان افغانستانی بتوانند در صلح و امنیت به حقوق برابر خود دست یابند.

ادامه مطلب