مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت غور می‌گویند که صاعقه یا رعد و برق جان یک کودک را در ولسوالی پسابند این ولایت گرفته است. مولوی عبدالرحمن بدری، سخنگوی پولیس غور گفته است که این رویداد شب گذشته (سه‌شنبه، ۵ حمل) در روستای «برج کاکری» از مربوطات ولسوالی پسابند این ولایت رخ داده است. آقای بدری تاکید کرد که این کودک به دلیل برخورد صاعقه با یک خانه مسکونی جان باخته است. سخنگوی پولیس غور در مورد جنسیت و هویت این کودک معلومات نداده است. قابل ذکر است که ولایت غور از دو روز بدینسو گواه بارنده‌گی‌های شدید همراه با رعد و برق بوده‌ است. رویدادهای رعد و برق همه ساله در فصل بهار از مردم قربانی می گیرد. برخورد رعد و برق قبلا نیز در ولایت بدخشان جان چندین تن از باشندگان این ولایت را گرفته است. پیش از این، یک کودک ۱۵ ساله در روستای «کاتک پایان» ولسوالی شهر بزرگ این ولایت بر اثر برخورد صاعقه [رعد و برق] جان باخته است.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان از ادامه‌ی محرومیت دختران از آموزش به «شدت ابراز نگرانی و ناامیدی» کرده و می‌گوید این محدودیت یکی از دلایل اصلی ادامه‌ی منزوی‌بودن افغانستان از جامعه‌ی جهانی است. این دفتر امروز (چهارشنبه، ۶ حمل) با نشر اعلامیه‌ای به نقل از رزا اوتنبایوا، نماینده‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد در افغانستان نوشته است که منع آموزش دختران تنها سبب پیچیده‌شدن حقوق بشری، کمک‌های بشری و بحران‌های اقتصادی می‌شود. خانم اوتنبایوا تاکید کرده است: «سال جدید آموزشی افغانستان آغاز گردیده است، اما بازهم با نبود آشکار و زیان‌بار دختران در صنف‌ها.» وی افزوده است که منع آموزش نه تنها به آینده‌ی دختران آسیب می‌رساند، بلکه صلح و رفاه تمام مردم افغانستان را نیز متضرر می‌کند. رزا اوتونبایوا گفته است: «از بابت این که مقام‌های حاکم درخواست مردم را در سراسر کشور نادیده می‌گیرند، عمیقاً ناامید هستم.» همچنین براساس آمار یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، با ادامه‌ی محدودیت بر آموزش دختران در افغانستان، تنها در سال جاری ۴۰۰ هزار دختر از آموزش محروم می‌شوند و شمار کل دختران محروم از آموزش به ۲.۲ میلیون دختر می‌‌رسند. یونیسف تاکید کرده است که با ادامه‌ی محدودیت تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بیش از چهار میلیون دختر در افغانستان از آموزش محروم می‌مانند. رییس یوناما تاکید کرده است که محدودیت بر آموزش چشم‌انداز احیای افغانستان را متأثر می‌کند و باید لغو شود. او افزوده است: «این محدودیت همچنان یکی از دلایل اصلی ادامه‌ی منزوی‌بودن افغانستان از جامعه‌ی جهانی است که احیای دوباره‌ی این کشور را نیز به عقب می‌راند.» این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

شماری از زنان معترض و اعضای سازمان «حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران افغانستان»، در اعتراض به ادامه‌ بسته‌ماندن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان، نگرانی‌شان را از تداوم این وضعیت ابراز کردند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این اعتراض روز (سه‌شنبه، ۵ حمل) در برابر یکی از مکاتب دخترانه در کابل برگزار شده است. در ادامه آمده است که این اعتراض نمادی از سرکوب و سکوت اجباری تحمیل‌شده بر میلیون‌ها دختر دانش‌آموز در افغانستان بود. آنان در این تجمع نمادین، دست و زبان خود را بسته و به این شکل، همدردی و همبستگی‌شان را با دختران بازمانده از آموزش نشان دادند. معترضان تاکید کردند: «ما را خاموش نگه نمی‌دارید. هر در بسته‌ای را با اراده‌ خود خواهیم گشود. تحصیل حق مسلم ماست و از آن عقب‌نشینی نمی‌کنیم.» زنان معترض افزوده‌اند که ۲.۲ میلیون دختر در افغانستان از حق اساسی خود، یعنی آموزش، محروم شده‌اند و این وضعیت آینده‌ کشور را به خطر می‌اندازد. این سازمان می‌گوید که همواره در کنار دختران افغانستان ایستاده و برای تحقق حق تحصیل آنان از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد. آنان از جامعه‌ی‌ جهانی خواسته‌اند تا برای بازگشایی مکاتب، فشارهای بیش‌تر بر حکومت سرپرست وارد کند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ائتلاف ورزش و حقوق از فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) خواسته‌ است که برای توقف تبعیض مداوم علیه اعضای تیم فوتبال زنان افغانستان که در تبعید به‌سر می‌برند، زمینه‌ی بازگشت آنان به رقابت‌های بین‌المللی را تسهیل کند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که تا دو روز دیگر قرعه‌کشی مرحله‌ی مقدماتی جام ملت‌های زنان آسیا ۲۰۲۶ برگزار می‌شود، اما تیم ملی فوتبال زنان افغانستان از این قرعه‌کشی غایب است. در گزارش آمده است که این رقابت‌ها راهی برای صعود به جام جهانی زنان ۲۰۲۷ است. در ادامه آمده است که این دومین دوره‌ی پیاپی مقدماتی جام جهانی از سال ۲۰۲۱ است که تیم زنان افغانستان از آن حذف شده است. باید گفت که براساس قوانین کنونی فیفا، تیم ملی فوتبال زنان افغانستان برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی باید از سوی فدراسیون فوتبال افغانستان که تحت کنترل حکومت سرپرست قرار دارد، تایید شود. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت، ورزش زنان را ممنوع کرده و تیم‌های ورزشی زنان کشور را به‌رسمیت نمی‌شناسد. تیم ملی فوتبال زنان افغانستان و حامیانش در سه سال اخیر بارها از فیفا خواسته‌اند که آنان را به‌رسمیت بشناسد و از آنان برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی حمایت مالی کند. اما فیفا در پاسخ به نامه‌ی ائتلاف ورزش و حقوق گفته است که برنامه‌هایی برای حمایت از فوتبالیست‌های زن افغا‌نستان در داخل و خارج از این کشور تدوین شده، اما مشخص نکرده است که آیا تیم ملی فوتبال زنان افغانستان را به‌رسمیت می‌شناسد یا خیر. در گزارش به نقل از آندریا فلورنس، مدیر اجرایی ائتلاف ورزش و حقوق آمده است: «توانایی فوتبالیست‌های زن افغانستان برای بازی در سطح بین‌المللی کاملا به مداخله‌ی فیفا بستگی دارد. پاسخ فیفا به گزارش ما استراتژی آن‌ها برای حمایت از زنان افغانستان را مشخص کرد. شنیدن این‌که فیفا برای ایجاد فرصت‌های بازی برای این بازیکنان تلاش می‌کند، دلگرم‌کننده است، اما ما همچنان امیدواریم که آن‌ها تصمیم بگیرند تیم را به‌رسمیت بشناسند و به آنان حمایت مالی، همانند سایر انجمن‌های عضو ارائه دهند.» همچنین فرشته عباسی، پژوهشگر آسیا در دیدبان حقوق بشر گفته است: «برای این ورزشکاران، فوتبال فقط یک علاقه نیست، بلکه یک کار بنیادی از مقاومت در برابر طالبان است؛ کاری در همبستگی با خواهران‌شان که هنوز در افغانستان زندگی می‌کنند. به‌رسمیت شناختن و حمایت فیفا از این تیم، این پیام قدرتمند را خواهد داشت که حقوق زنان افغانستان قابل حذف نیست.» این در حالی است که اعضای تیم ملی فوتبال زنان افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی، کشور را ترک کردند و اکنون در کشورهای مختلف جهان، از جمله استرالیا، پرتغال، آلبانیا، بریتانیا و ایالات متحده زندگی می‌کنند.

تاج‌الدین اویواله، رییس یونیسف یا دفتر صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که این نهاد در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱.۶ میلیون کودک زیر پنج سال را در برابر بیماری پولیو واکسن کرده است. آقای اویواله امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که مبارزه برای پایان پولیو در افغانستان هنوز به پایان نرسیده است. رییس دفتر صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان تاکید کرده است که آنان و شرکای‌شان می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که همه‌ی کودکان برای محافظت در برابر پولیو، واکسن دریافت می‌کنند. قابل ذکر است که در سال جاری میلادی تا اکنون تنها یک مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان در ولایت بادغیس شناسایی شده است. اما در سال ۲۰۲۴ میلادی ۲۵ مورد مثبت پولیو در افغانستان شناسایی شده بود که ۱۴ مورد آن در قندهار، هفت مورد در هلمند، دو مورد در ارزگان، یک مورد در کنر و یک مورد دیگر در نورستان بود. در حال حاضر افغا‌نستان و پاکستان تنها کشورهای جهان اند که بیماری فلج کودکان در آن‌ها ریشه‌کن نشده است.

شورای پناهندگان ناروی هشدار داده است که به‌دلیل کمبود بودجه، حضور نهادهای بشردوستانه در افغانستان کاهش خواهد یافت و زندگی میلیون‌‌ها شهروند افغانستانی در مسیر خطرناک قرار خواهد گرفت. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) با نشر اعلامیه‌ای درباره‌ی کاهش کمک‌ها به افغانستان هشدار داده و گفته است که بیشترین آسیب کاهش کمک‌ها را زنان و کودکان متحمل خواهند شد. سوز ون میگن، مسوول شورای پناهندگان ناروی (ان‌آرسی) برای افغانستان تاکید کرده است، در زمانی که مردان، زنان و کودکان در این کشور به‌شدت به حمایت‌‌های مالی و بین‌المللی نیاز دارند، نهادهای کمک‌رسان با کاهش‌ شدید بودجه از سوی اهداکنندگان و کمک‌کنندگان مواجه هستند. وی افزوده است که شورای پناهندگان ناروی مانند بسیاری از نهادهای بشردوستانه، مجبور شده است دو دفتر خود را ببندد و بسیاری از کارمندان خود را اخراج کند. در اعلامیه آمده است که افزون بر آمریکا که کمک‌هایش را متوقف کرده، دولت‌های دیگری از جمله بلجیم، فرانسه، آلمان، هالند، سویدن و بریتانیا نیز گفته‌اند که بودجه‌‌ی کمک‌‌های جهانی خود را در سال‌‌های آینده کاهش خواهند داد. مسوول شورای پناهندگان ناروی می‌گوید: «این چالش‌برانگیزترین وضعیت است که ان‌آرسی در ۲۲ سال فعالیت خود در افغانستان با آن روبرو شده است. بااین‌حال، می‌خواهم تأکید کنم که ان‌آرسی در افغانستان فعالیت خود را تعطیل نخواهد کرد. ما همچنان به ماندن در افغانستان متعهد هستیم تا از زنان، مردان و کودکان بی‌جاشده حمایت کنیم و اطمینان حاصل کنیم جوامعی که از دهه‌ها جنگ آسیب دیده‌اند، رها نخواهند شد.» در ادامه آمده است که از ماه جنوری مجبور شده است دو مرکز منابع محلی خود را بسته کند و اگر در ماه‌های آینده بودجه‌ی مناسب تأمین نشود، دو مرکز دیگر نیز در خطر بسته‌شدن قرار دارند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد می‌گوید که ادامه‌ی توزیع کمک‌های حیاتی در افغانستان در سال ۲۰۲۵ منوط به دریافت بودجه‌ی کافی و انعطاف‌پذیر است. براساس آمار اوچا، در سال جاری میلادی ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک بشردوستانه دارند. این دفتر برای رسیدگی به افراد نیازمند ۲.۲۴ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده است. این در حالی است آمریکا، بزرگ‌ترین کمک‌کننده‌ی افغانستان پس از روی‌کارآمدن دونالد ترامپ کمک‌هایش را قطع کرده است. در پی کاهش کمک‌ها، سازمان جهانی صحت در افغانستان هشدار داد که به‌دلیل کمبود بودجه، ۸۰ درصد مراکز صحی تحت حمایت این سازمان در افغانستان تعطیل خواهند شد.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل می‌گوید که فشار روانی ناشی از محرومیت و محدودیت دختران از آموزش در افغانستان غیرقابل تحمل شده است. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) با نشر گزارشی گفته است که دختران ۱۳ تا ۱۷ ساله در سال ۲۰۲۴ میلادی به دلیل محدودیت‌ها به مکتب نرفته‌اند. در بخشی از گزارش آمده است که ۷۴ درصد پسران در همین رده سنی در سال گذشته به مکتب رفته‌اند. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد بر حمایت روانی و اجتماعی، به ویژه برای دختران جوان تاکید کرده است. همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که تا اکنون ۲.۲ میلیون دختر از مکتب‌های متوسطه محروم شده‌اند و این رقم تا سال ۲۰۳۰ به چهار میلیون خواهد رسید. در کنار آن، سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان، دختران باید به مکتب بازگردند و حقوق اساسی آن‌ها باید بدون تأخیر احیا شود. وی هشدار داده است که پیامد نقض حق آموزش و تحصیل دختران و زنان در افغانستان، نسل‌ها ‌را در این کشور متاثر خواهد ساخت.

رسانه‌های پاکستانی گزارش داده‌اند که پولیس مرزی پاکستان ۵۳ کودک افغانستانی را که به‌طور غیرقانونی وارد آن کشور شده بودند، به افغانستان بازگردانده‌اند. ادنان افریدی، رییس پولیس لندی کوتل، روز گذشته (دوشنبه، ۴ حمل) به رسانه‌ها گفته است که در چند روز اخیر حدود ۷۰۰ کودک اهل افغانستان به‌طور غیرقانونی وارد پاکستان شده‌اند. وی تاکید کرده است که بیشتر این کودکان که شامل پسران و دختران می‌شوند که در قاچاق مواد مخدر دست داشته‌اند. همچنین عدنان خان، یکی از مقامات پولیس محلی به دان نیوز گفت که این کودکان، از جمله ۱۷ دختر، در گذرگاه تورخم پس از عبور از خاک پاکستان با بریدن حصار نزدیک گذرگاه اصلی در خاک پاکستان دستگیر شدند. وی گفت که اکثر کودکان کمتر از ۱۰ سال سن دارند و هیچ یک از آن‌ها دارای هیچ سند قانونی سفر نیستند. در گزارش آمده است که همچنان شماری از این کودکان هنگام عبور از مرز در رویدادهای ترافیکی جان باخته‌اند. پیش از این نیز چندین گزارش وجود داشت که اطفال کارگر، در هنگام عبور از گذرگاه تورخم کشته و یا زخمی شده اند. اطفال کارگر که در تورخم و سپین بولدک، مصروف کارهای دشوار هستند، نگران محروم شدن از تمام حقوق انسانی و بشری شان هستند. مردم از حکومت سرپرست می‌خواهند که از مهاجرت اطفال کارگر به پاکستان جلوگیری کنند و برای اطفالی که مصروف کارهای شاقه در آن‌جا هستند، زمینه‌ی آموزش‌ حرفه‌ای را فراهم کنند. سازمان ملل متحد نیز از افزایش اطفال کارگر در جهان ابراز نگرانی کرده و از مقامات کشورها خواسته است که حقوق اطفال را تامین کنند. مسوولان حکومت سرپرست در افغانستان و سفارت این کشور در اسلام‌آباد، تا اکنون در این باره چیزی نگفته‌اند. پیش از این نیز گزارش‌هایی درباره عبور غیرقانونی کودکان به پاکستان و زندانی شدن آنان منتشر شده بود.

سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان، دختران باید به مکتب بازگردند و حقوق اساسی آن‌ها باید بدون تأخیر احیا شود. خانم باهوس امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که پیامد نقض حق آموزش و تحصیل دختران و زنان در افغانستان، نسل‌ها ‌را در این کشور متاثر خواهد ساخت. وی در ادامه تاکید کرده است: «دختران در افغانستان باید به مکتب بازگردند. اکنون باید حقوق اساسی آنان احیا شود.» مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد با اشاره‌ به محدودیت‌های آموزشی زنان و دختران افغانستان، نسبت به پیامدهای ویران‌گر نقض این حق اساسی هشدار داده و تاکید کرده که باید این حق «بدون تاخیر» احیا شود. همچنین سفارت بریتانیا برای افغانستان نیز دو روز پیش محرومیت دختران از آموزش را فاجعه‌‌بار خوانده و از حکومت سرپرست خواسته است که این محدودیت را لغو کند. در اعلامیه‌ای این سفارت آمده است که با آغاز سال تعلیمی در افغانستان، چهارصد هزار دختر از آموزش محروم شده که تعداد آن‌ها به ۲.۲ میلیون نفر می‌رسد. استفان دوجاریک، سخنگوی ملل متحد نیز در نشست خبری تازه‌اش به نقل یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان این سازمان گفته است که اگر ممنوعیت‌های آموزشی حکومت فعلی در افغانستان ادامه یابند، تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بیش از ۴ میلیون دختر از حق آموزش محروم خواهند شد. به گفته یونیسف با آغاز سال تعلیمی جدید در کشور، بیش از ۴۰۰ هزار دختر دیگر از حق آموزش محروم شدند و در حال حاضر ۲.۲ میلیون دختر از این حق اساسی و انسانی محروم هستند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.