برچسب: رسانه گوهرشاد

7 ماه قبل - 130 بازدید

آمریکا: حقوق زنان افغانستان در اولویت سیاست ما قرار دارد

متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه‌ی آمریکا می‌گوید که عادی‌سازی روابط با حکومت سرپرست افغانستان منوط به تغییر عمیق در رفتار این دولت در زمینه‌ی حقوق بشر است و در این زمینه وحدت قابل توجهی در میان جامعه‌ی بین‌المللی وجود دارد. آقای میلر این اظهارات را در یک نشست خبری مطرح کرده و گفته است که حقوق زنان و دختران افغانستان در اولویت سیاست آمریکا در زمینه‌ی حقوق بشر قرار دارد و برای آن بر حکومت فعلی فشار وارد می‌کند. او تاکید کرد: «ما به همکاری با متحدان و شرکای خود ادامه می‌دهیم تا حکومت فعلی را تحت فشار قرار دهیم تا احکام تبعیض‌آمیز خود را لغو کنند و اطمینان حاصل کنیم… هر گام مهمی در جهت عادی‌سازی روابط مشروط به بهبودهای عمیق در رفتار آنان با زنان و دختران است، اما نه محدود به بازگشت زنان و دختران به مکتب و رفع محدودیت‌های اشتغال زنان.» همچنین وی در پاسخ به پرسشی درباره‌ی حذف پست نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور افغانستان گفت که تمام کارهایی که توماس وست، نماینده‌ی ویژه انجام می‌داد، توسط کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان و نماینده‌ی ویژه در امور زنان و حقوق بشر به پیش برده خواهد شد و تمام اولویت‌های سیاستی بدون هیچ تغییری ادامه خواهد داشت. وی در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «پس اول از همه، ما نام خود را برای طالبان به‌عنوان یک سازمان ویژه‌ی تروریستی جهانی تغییر نداده‌ایم، و ما همچنان روشن می‌کنیم که هر گام مهمی در جهت عادی‌سازی روابط منوط به تغییر عمیق در رفتار حقوق بشری طالبان است، و وحدت قابل توجهی در بین جامعه‌ی بین‌المللی در مورد این مسأله وجود داشته است.» قابل ذکر است که اخیراً برخی کشورهای آسیای مرکزی، حکومت فعلی را از فهرست گروه‌های تروریستی خود حذف کرده‌اند. روسیه نیز گفته است که در این زمینه به‌زودی تصمیم می‌گیرد. او درباره‌ی تهدیدات القاعده در افغانستان گفته است که مهم‌ترین منافع امریکا در مورد افغانستان این بوده و خواهد بود که این کشور دیگر هرگز نتواند سکوی پرتابی برای حملات تروریستی علیه ایالات متحده باشد. آقای میلر افزود که در برابر هرگونه تهدید تروریستی علیه ایالات متحده و متحدانش به طرز باورنکردنی هوشیار است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 138 بازدید

مرکز خبرنگاران افغانستان: مهدی انصاری در کابل ناپدید شده است

مرکز خبرنگاران افغانستان اعلام کرده است که از سرنوشت مهدی انصاری، خبرنگار آژانس خبری افغان، اطلاعی در دست نیست. این مرکز با نشر اعلامیه‌ای گفته است که مهدی انصاری پنج روز پیش، پس از خروج از دفتر «خبرگزاری افغان» در منطقه «پل خشک» دشت برچی کابل ناپدید شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان از حکومت سرپرست خواسته که از وضعیت این خبرنگار هر چه زودتر اطلاع دهد. مرکز خبرنگاران به نقل از منابع خود نوشته که مهدی انصاری توسط استخبارات حکومت فعلی بازداشت شده است. از سوی هم، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست گفته که انصاری از سوی نیروهای آنان بازداشت نشده است. مرکز خبرنگاران افغانستان با ابراز نگرانی از ناپدید شدن مهدی انصاری، از حکومت فعلی خواسته است که این خبرنگار را بی‌قید و شرط آزاد کنند. مهدی انصاری علاوه بر کار خبرنگاری، یک کانال در یوتیوب با نام «انصاری مدیا» دارد که از حدود یک سال پیش در آن ویدیو نشر کرده است. آخرین ویدیویی که در این کانال نشر شده، سخنرانی امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه‌ی حکومت فعلی در ششمین نشست «فرمت مسکو» است که به نظر می‌رسد ساعاتی قبل از بازداشتش منتشر شده است. در این کانال همچنین ویدیوهای سخنرانی انتقادی آیت‌الله واعظ‌زاده بهسودی از حکومت فعلی، رقص منسوب به مأموران امر به معروف و تخریب چوک عبدالعلی مزاری نیز منتشر شده است. براساس اطلاعات مرکز خبرنگاران افغانستان، مهدی انصاری حدود دو سال می‌شد که با «آژانس خبری افغان» در کابل همکاری می‌کرد. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره بر افغانستان، به شدت رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران را سرکوب کرده‌اند. در تازه‌ترین مورد، حدود یک هفته پیش استخبارات حکومت فعلی حکمت آرین، مدیر مسوول رادیو خوشحال را در غزنی بازداشت کردند. همچنین حکومت سرپرست برای فعالیت در یوتیوب طرزالعملی تهیه کرده‌اند و به یوتیوبران اجازه‌ی فعالیت بدون مجوز و خلاف دستورات این گروه را نمی‌دهند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 230 بازدید

یک سال پس از زلزله‌ی هرات؛ آسیب‌دیدگان از عدم توجه و مشکلات‌شان شکایت دارند

با گذشت یک‌ سال از وقوع زمین‌لرزه‌های پیاپی و مرگ‌بار در ولایت هرات در غرب افغانستان، شماری از خانواده‌ها و افرادی‌که در این زمین‌لرزه‌های بزرگ اعضای خانواده‌ی و اموال خود را از دست داده‌اند و خانه‌های‌شان تخریب شده است، از عدم حمایت نهادهای بین‌المللی و حکومت سرپرست افغانستان انتقاد می‌کنند. آسیب‌دیدگان این زمین‌لرزه می‌گویند که آنان هنوز به امکانات اولیه‌‌ی زندگی دسترسی ندارند و از این شرایط به شدت رنج می‌برند. آنان نداشتن سرپناه معیاری، نبود مراکز صحی معیاری، نبود مراکز آموزشی و عدم دسترسی به آب آشامیدنی را از عمده‌ترین مشکلات شان عنوان کرده و خواستار کمک‌ از نهادهای بین‌المللی، تاجران ملی و حکومت شدند. زلمی فاروقی، یک‌تن از باشندگان روستای نایب رفیع در ولسوالی زنده‌جان هرات است. او ۳۵ سال سن دارد و چهار فرزند دختر و پسر داشت که دو دخترش را در زلزله از دست داده است. دخترهایش ۱۰ تا ۱۵ ساله بودند. روستای زلمی در آن زندگی می‌کرد، براثر زمین‌لرزه‌های پیاپی تقریبا با خاک یکسان شد. زلمی فاروقی با صدای سنگین و گلوی بغض‌آلود به رسانه گوهرشاد گفت که هنوز در شوک است و نتوانسته است سنگینی رنجی که زمین‌لرزه بر آنان تحمیل کرده را فراموش کند. او می‌گوید: «تقریبا هر شب خواب دخترهایش را دیده و این موضوع برایش به یک کابوس دردناک تبدیل شده است.» وی گفت که در این زمین‌لرزه خانه و تمام اموالش را از دست داده است. زلمی با انتقاد از نهادها و حکومت گفت که پس از وقوع زمین‌لرزه، وعده‌های زیادی به آنان داده شد، اما کم‌تر به این وعده‌ها عمل شد و به‌ همین دلیل آنان با گذشت یک سال هنوز با مشکلات متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. همچنین او از ساخت‌های که خانه‌های‌که برایش آماده شده است به شدت انتقاد کرده و تاکید کرد: «خانه‌هایی که به ما ساختند فقط سرپناه است. نه اطراف خانه احاطه شده، نه آب دارد و نه هم برق. حتی یک سرویش بهداشتی ندارند. زمستان در راه است. ما هم توان مالی نداریم که اطراف خانه‌های خود را دیوار بلند کنیم. همچنان قیمت مواد ساختمانی نیز به شدت افزایش یافته است.» دید تبلیغاتی دولت و نهادها به آسیب‌دیدگان شاه محمود یکی دیگر از آسیب‌دیدگان زلزله بزرگ هرات نیز مشکلاتش به رسانه‌ گوهرشاد گفت: «نیم‌ساعت را با پای پیاده طی می‌کنیم تا با فرغون آب را با شدت بادی که در این منطقه وجود دارد به خانه‌ها انتقال دهیم. بسیار با مشکلات روبرو هستیم. اما دولت و نهادهای بین‌المللی اصلا به مشکلات ما توجه ندارند. نهادها و دولت تنها دنبال تبلیغات و کارهای بی‌اساس هستند و به نیازهای اصلی مردم توجه نکرده‌اند.» شاه محمود گفت که آنان هنوز با مشکلات متعددی مواجه هستند. او گفت که خانه‌هایی که برای آنان از طرف دولت و چند تاجر ساخته شده، اطرافش با دیوار احاطه نشده و این موضوع مشکلات زیادی را برای خانواده‌های آنان در روز و مخصوصا شب ایجاد کرده است. وی گفت که چندین ماه است که مردم روستایشان از سوی حکومت سرپرست و نهادهای امداد‌‌‌رسان هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند و مردم این روستا با مشکلات شدید غذایی و صحی روبرو هستند. شاه محمود گفت که نهادهای امدادرسان به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در هرات «پشت کرده‌اند» و هیچ توجه به نیازهای اساسی آنان ندارند. این در حالی است که در ۱۵ میزان سال گذشته‌ی خورشیدی ولسوالی زنده‌جان هرات شاهد زمین‌لرزه‌ای به شدت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر بود. در روزهای بعد، زمین‌لرزه‌های مشابه بار دیگر زنده‌جان و سایر ولسوالی‌های هرات را لرزاند و خسارات و تلفات گسترده‌ای برجای گذاشت. براساس معلومات نهادهای بین‌المللی، در این زمین‌لرزه‌ها حدود هزار و ۵۰۰ نفر جان باختند، بیش از دو هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند و چند هزار خانه نیز ویران شد. وقوع این زمین‌لرزه‌ها باعث شده که هزاران نفر خانه و سرپناه خود را از دست بدهند و آواره شوند. پس از این زمین‌لرزه سازمان ملل، نهادهای امدادرسان و حکومت فعلی بارها از کمک به آسیب‌دیدگان و ساخت سرپناه برای آنان خبر داده‌اند، اما ظاهرا این کمک‌ها نتوانسته است نیازهای گسترده‌ی آنان را برطرف کند. ۹۶ هزار کودک آسیب‌پذیز از زلزله یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد با نشر گزارشی گفته است که با گذشت یک سال از زمین‌لرزه در هرات، بازهم ۹۶ هزار کودک زلزله‌زده این ولایت با خطر مواجه‌ بوده و خواهان پشتیبانی بیشتر هستند. در این گزارش آمده که بیش‌تر قربانیان این رویداد کودکان و زنان بودند و خواستار پشتیبانی بیش‌تر از کودکان شده است. یونیسف تاکید کرد که وضعیت آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در غرب کشور ناگوار است. در ادامه آمده است که در یک سال پس از آن، یونیسف بازسازی سیستم‌های تامین آب آسیب‌دیده، بازسازی کلاس‌های درس و تضمین خدمات بهداشتی و تغذیه بدون وقفه برای کودکان و زنان را در اولویت قرار داده است. در گزارش آمده است که بیش از یک میلیون نفر از طریق تیم‌های پزشکی، امکانات و تجهیزات مورد حمایت یونیسف، از جمله ۴۰۰ هزار کودک زیر پنج سال، به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کرده‌اند. یونیسف دسترسی ۲۱ هزار و ۶۰۰ نفر را به آب آشامیدنی سالم بازگرداند و برای ۲۵ هزار نفر سرویس بهداشتی نصب کرد. در گزارش آمده است: «کودکان نمی‌توانند بدون خدمات ضروری قابل اعتماد، به ویژه سیستم‌های آب مقاوم در برابر آب و هوا،رشد کنند. در مناطقی مانند هرات که به شدت تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته و هنوز پس از زلزله‌ها در حال بازسازی هستند، باید اطمینان حاصل کنیم که جوامع به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.»

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 336 بازدید

انوشه عارف؛ شاعر و فعال حقوق زن

انوشه عارف، بانوی سخنور بدخشانی که نامش هنوز در پشت هفت پرده‌ی انزوا نفس می‌کشد، دست کم نیمه‌ی زندگی خود را با شعر و شاعری زیسته است! بیشتر غزل می‌سراید که در سال‌های پسین به حس و زبان تازه‌یی در غزل دست یافته است. در سال ۱۳۷۰ خورشیدی بود که در شهر فیض آباد، مرکز بدخشان چشم به جهان گشود، انوشه عارف، کودکی‌هایش را در کناره‌ی رود کوکچه در خانه‌ی پدری‌اش که پر از سپیدارها و بیدهای مجنون بود، گذشتانده است. پدرش او و دیگر خواهران و برادرانش را به‌ گونه‌ی جدی به خواندن و نوشتن تشویق می‌کرد. به گفته‌ی خانم عارف، این کتاب‌خواندن‌ها و نوشتن‌ها، حتا «اجباری» بوده است. به گفته‌ی عارف، او از همان کودکی، انگیزه و انرژی نوشتن داشت. «بیش‌تر اوقات وسط درختان سپیدار، شعر و رمان می‌خواندم و همان ‌جا کلمات را ردیف می‌کردم که به نحوی، می‌شود آن را شعر نامید. هرچند، هنوز مفهوم شعر را نمی‌دانستم.» خانم عارف، طبیعت «شعرآفرین و زیبای» بدخشان را مهم‌ترین عامل کشیده‌شدنش به سمت شعر عنوان می‌کند و ناهنجاری‌های اجتماعی، تبعیض جنسیتی و محرومیت‌های جدی دختران را دلیلی برای ادامه‌ی آن می‌داند. حس‌کردن این دردها، خانم عارف را با شعر درگیرتر می‌کند. «این حس را نمی‌شود فریاد زد، نمی‌شود گفت، نمی‌شود گریه کرد… فقط می‌شود شاعر شد و آن را سرود.» او، اکنون در ترکیه به‌ سر می‌برد و پس از چاپ مجموعه‌ی «در نهمین سپیده»، می‌خواهد که رمانی پیرامون زندگی زنان افغانستانی در دوره‌های اخیر بنویسد تا تصویر واضح‌تر از زندگی زنان زیر شکنجه و تبعیض جنسیتی را به جهان عرضه کند. انوشه خود جایی گفته است که او به تشویق خانواده در راه شعر و شاعری گام گذاشته است. در آغاز با دشواری‌های وزنی دست و گریبان بود، این امر هنوز گاه‌گاهی شعر‌های او را دنبال می‌کند. غزل‌های انوشه حس و عاطفه‌ی امروزین دارد، او جهان ذهنی خود را بیان می‌کند، شعرهای او هرگونه پیوندش را با شعر سنتی و زبان شعر گذشته ی بدخشان بریده است، گویی شعر‌های او جدا از آن فضای سنتی ادبی حاکم در بدخشان بالیده است. او در یکی دو سال اخیر تلاش کرده تا از سیم خاردار افاعیل عروضی آن‌سو تر گام بر‌دارد و برسد به شعر آزاد عروضی ، او در این زمینه سروده‌هایی نیز دارد، البته مدت زمانی کار است تا با فن فوت شعر آزاد عروضی بیشتر و بیشتر آشنا شود. انوشه در زندگی کوتاه خویش سال‌های دردناکی را پشت‌سر گذاشته است. سال‌های تهدید، سال‌های دود و انفجار، سال‌های فقر و گرسنگی، سال‌های آوار‌گی خانواده‌ها و دوستان؛ سال‌های گسترش واژه اندوه‌ناک مهاجرت، سال‌های که گویی این واژه روی بام هر خانه‌یی خیمه برافراشته است. سال‌های بدرود و سال‌های جدایی سال‌های که گویی که حس و عاطفه‌ی انسان‌ها نیز کوچ کرده و مهاجر شده است:   نگاهی گرم و خاموشت زچشمانم مهاجر شد دو دستان سپیدی تو ز دستانم مهاجر شد تمام شامگاهانی که عطر یاسمن دارند تو گوی نیست در من دل، که یارانم مهاجرشد دو دستم را فشردی و خداحافظ هم گفتی از آن روزی که رفتی دیده از جانم مهاجر شد.   هنوز آن نیروی بزرگ شاعری که در انوشه وجود دارد، آن گونه که باید که آزاد شود، آزاد نشده است. او از تخیل و عاطفه‌ی گسترده‌یی بر‌خوردار است، امید بتواند این تخیل بلند و این عاطفه‌ی فورانی را با تجربه‌های بزرگ زندگی و آگاهی‌های ادبی وفرهنگی درهم آمیزد. گزینه‌ی شعری «در نهمین سپیده»، نخستین اثر منظوم انوشه عارف، شاعر جوان بدخشی است که به تازگی در کابل به چاپ رسیده است. خانم عارف محتوای کتابش را «درد و درد و درد می‌خواند» که برآیند استبداد، تعصب و تبعیض‌های حاکم در برابر زنان افغانستانی است. «در نهمین سپیده»، توسط انتشارات «کامه» در کابل به چاپ رسیده است. کتاب یادشده حاوی شعرهای عاشقانه و اعتراضی-اجتماعی است که بیش‌تر در قالب غزل سروده شده است. چاپ «در نهمین سپیده»، با استقبال و پذیرایی فرهنگیان و موم مردم رو‌برو‌ شد که خانم عارف، علت آن را «وضعیت شکننده و روان‌کوبنده‌»‌ی حاکم در افغانستان عنوان می‌کند. درد استخوان‌سوز بی‌کاری و بی‌برنامه‌گی، زنان را از پا درآورده و این مجموعه، برای همه زنان جرقه‌ای برای رویش دوباره‌ی آن‌ها است. از این مجموعه، در برنامه‌ای که از سوی فرهنگیان تدارک دیده شده بود، در ترکیه رونمایی شد. قرار است در ایران نیز توسط فرهنگیان مسافر افغانستانی و در افغانستان نیز توسط نهادهای فرهنگی، از آن رونمایی شود. تا اکنون، شماری از نویسندگان و شاعران نیز، به نقد و بررسی شعرهای این گزینه پرداخته که از سوی رسانه‌های چاپی و دنیای مجازی، نشر شده است. انوشه، فعال مدنی وحقوق زن است از صنف نُه به بعد با ریاست اطلاعات وفرهنگ بدخشان به شکل رضا کار، هم کاری می‌نمود، مدت یک سال هم مدیر ارتباط جوانان بود‌. وی درسن کم خود دست آورد‌های متعدد در عرصه فعالیت‌های خود داشته است، جوایز و تقدیر نامه‌های متعدد را در عرصه نویسندگی و شاعری از آن خود کرده است‌، در سال ۱۳۸۹جایزه قهرمان سال، معنیت جوانان را از آن خود کرده است. هم‌چنان در این سال‌ها در ردیف بیست شاعر برتر بدخشان قرار گرفت، وی توانست شهرت خود را به بیرون از مرز‌های بدخشان برساند و در بین شاعران معاصر و شعر امروز جایگاه خود را دریابد‌.  این بانو بنا بر دلایلی هنوز اثری شعری  از خود منتشر نکرده که در آینده‌ی نه چندان دور شاهد اثری با ارزش از ایشان خواهیم بود. به امید موفقیت همه بانوان سرزمین مان !   لیلی! غزل به نام تو تعبیر می‌شود آزاده‌گی ز چشم تو تفسیر می‌شود   «ازمیر» تا «مزار» چرا ما نمی‌رسیم این‌گونه رنج‌هاست که دل پیر می‌شود   فریاد می‌زنی غم و درد دل مرا وقتی صدا به‌حنجره‌ها گیر می‌شود   هرجا که بحث عشق و صفا می‌شود شروع عکس‌ات به چشم آینه تصویر می‌شود   آزاده‌ایم با همه عصیان، به پای ما این زنده‌گی اگر چه که زنجیر می‌شود   لیلی! غزل نهایت رنج من و شماست لیلی! غزل به نام تو تکثیر می‌شود   غمگین مباش جان و دلم، نازبوی شعر! غم‌های ما چو دورِ زمان تیر می‌شود   یک «شادیان» بهار بخندیم، باغ باغ ـ از خنده‌های ما دل «پامیر» می‌شود انوشه عارف نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 140 بازدید

سازمان ملل: ۱.۴ میلیون مادر و کودک افغان قادر به دریافت غذای مقوی نیستند

برنامه جهانی غذا بار دیگر از کاهش بودجه برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که به دلیل این مشکل، ۱.۴ میلیون مادر و کودک افغانستانی دیگر قادر به دریافت غذای ویژه‌ی مغذی نیستند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که به دلیل کاهش بودجه، از میان ۱۲ میلیون نفر در افغانستان، تنها می‌تواند به یک میلیون نفر رسیدگی کند. در گزارش آمده است که در حال حاضر ۱.۴ میلیون مادر و کودک از بیماری سوتغذیه رنج می‌برند و آنان به کمک دوامدار به ویژه دریافت غذای ویژه‌ی مغذی نیاز دارند. در ادامه آمده است که با کاهش چشم‌گیر کمک‌های جامعه‌ی جهانی برای رسیدگی به بحران بشری در افغانستان، قادر به رسیدگی به ۱۱ میلیون نفر به شمول مادران و کودکان اهل افغانستان نیست. سازمان ملل متحد در ماه‌های اخیر، بارها از کاهش بودجه برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که پس از حاکمیت طالبان، بحران اقتصادی در افغانستان افزایش یافته و قطع کمک‌ها، دست‌آوردها برای فراهم‌ کردن کمک‌های غذایی به افغان‌ها را با خطر مواجه خواهد کرد. همزمان با این، برنامه جهانی غذا گفته است که از آغاز سال جاری تا اکنون برای نزدیک به چهار میلیون نفر در افغانستان کمک‌های نقدی کرده که نیمی از آنان را زنان تشکیل می‌دهند. این اداره افزود که کمک‌های نقدی، خانواده‌ها را قادر می‌سازد تا آنان مطابق به نیازمندی شان، پول مصرف کنند. سازمان ملل متحد برای رسیدگی به نیازمندان در سراسر افغانستان، ۶۱۷ میلیون دالر پول تقاضا کرده و از کشورهای کمک‌کننده‌ی خواسته است که تا پیش از فصل زمستان این مقدار پول را در اختیار آنان قرار دهند. به گفته‌ی ملل متحد، علاوه بر کمک‌های غذایی، با این مقدار پول به افغان‌های نیازمند در نقاط دور دست که در فصل زمستان راه‌های مواصلاتی شان مسدود می‌شود، مواد غذایی تهیه خواهد کرد. پیش از این نیز سازمان ملل متحد گفته بود که کاهش کمک‌های بشری، جان میلیون‌ها افغانستان را با خطر مواجه خواهد کرد. اوچا یا دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد به تاریخ ۲۶ سپتمبر با نشر گزارشی گفت که در حال حاضر، ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و هم اکنون این کشور با سطوح بلند ناامنی غذایی، افزایش موارد سوتغذیه، آلودگی گسترده‌ی مهمات انفجاری، شیوع بیماری‌های فصلی، حوادث طبیعی و اثرات تغییرات اقلیمی روبرو است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 149 بازدید

زنان معترض: اخراج پناهند‌گان افغانستانی از ایران نگران‌کننده است

زنان معترض و اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» از اخراج مهاجران و پناهندگان افغانستانی در ایران ابراز نگرانی کرده و از سازمان ملل خواسته‌اند که این روند را متوقف کند. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای از نمایند‌گی سازمان ملل در امور پناهند‌گان خواسته است تا روند اخراج اجباری مهاجران و پناهندگان اهل افغانستان را متوقف کند. در اعلامیه آمده است: «بسیاری از این افراد به دلایل سیاسی، اجتماعی و به دلیل داشتن وظایف نظامی در ادارات نظامی پیشین، پس از تسلط حکومت سرپرست از کشور خود فرار کرده‌اند و بازگشت اجباری آنان به افغانستان زیانبار است.» در ادامه آمده است که اخراج مهاجران اهل افغانستان در چنین شرایطی خلاف ارزش‌های حقوق بشر و قوانین بین‌المللی است. زنان معترض تاکید کردند که ایران باید با توجه به شرایط وخیم حقوق بشر در افغانستان، به وضعیت افراد در معرض خطر توجه جدی داشته باشد. قابل ذکر است که ایران در روزهای اخیر روند اخراج مهاجران اهل افغانستان را افزایش داده است. در تازه‌ترین مورد، ورود مهاجران غیرقانونی افغانستانی به ولایت اردبیل ایران ممنوع شده است. وزیر داخله این کشور پیشتر اعلام کرده بود که اخراج مهاجران غیرقانونی در اولویت برنامه‌های وی قرار دارد. گفتنی‌ست که ایران از سال‌ها به این‌سو میزبان میلیون‌ها افغانستانی‌ است. در ماه‌های اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان به‌شمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 139 بازدید

یونیسف: ۹۶ هزار کودک زلزله‌زده‌ی هراتی با خطر مواجه هستند

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که با گذشت یک سال از زمین‌لرزه در هرات، بازهم ۹۶ هزار کودک زلزله‌زده این ولایت با خطر مواجه‌ بوده و خواهان پشتیبانی بیشتر هستند. سال گذشته در ۱۵ میزان زمین‌لرزه‌ای به قدرت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات را تکان داد. این مناطق برای چند روز شاهد پس‌لرزه‌ بود. براساس گزارش سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه‌ها حدود هزار و ۵۰۰ نفر جان باختند و بیش از دو هزار و ۶۰۰ نفر دیگر زخمی شدند. در این گزارش آمده که بیش‌تر قربانیان این رویداد کودکان و زنان بودند و خواستار پشتیبانی بیش‌تر از کودکان شده است. یونیسف تاکید کرد که وضعیت آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در غرب کشور ناگوار است. در ادامه آمده است که در یک سال پس از آن، یونیسف بازسازی سیستم‌های تامین آب آسیب‌دیده، بازسازی کلاس‌های درس و تضمین خدمات بهداشتی و تغذیه بدون وقفه برای کودکان و زنان را در اولویت قرار داده است. در گزارش آمده است که بیش از یک میلیون نفر از طریق تیم‌های پزشکی، امکانات و تجهیزات مورد حمایت یونیسف، از جمله ۴۰۰ هزار کودک زیر پنج سال، به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کرده‌اند. یونیسف دسترسی ۲۱ هزار و ۶۰۰ نفر را به آب آشامیدنی سالم بازگرداند و برای ۲۵ هزار نفر سرویس بهداشتی نصب کرد. در گزارش آمده است: «کودکان نمی‌توانند بدون خدمات ضروری قابل اعتماد، به ویژه سیستم‌های آب مقاوم در برابر آب و هوا،رشد کنند. در مناطقی مانند هرات که به شدت تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته و هنوز پس از زلزله‌ها در حال بازسازی هستند، باید اطمینان حاصل کنیم که جوامع به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.»

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 148 بازدید

یک زن در دایکندی به ضرب چاقو به قتل رسید

منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که یک زن جوان در شهر نیلی، مرکز این ولایت از سوی شوهرش به ضرب چاقو به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد چهار روز پیش (جمعه، ۱۳ میزان) رخ داده بود، اما براثر تهدیدات تا اکنون رسانه‌ای نشده بود‌. منبع تاکید کرد که این زن حدود ۲۷ سال سن داشته است. به گفته‌ی منبع، این زن گلشن نام داشت. در ادامه آمده است که از گلشن دو کودک دختر و پسر به‌جای مانده‌اند. منبع تاکید کرد که نیروهای حکومت سرپرست شوهر و پدرشوهر این زن را در ارتباط به قتل او بازداشت کرده‌اند‌. منابع مردمی دلیل قتل گلشن را خشونت‌های خانوادگی گفته‌اند‌. مسوولان محلی در دایکندی تا اکنون در مورد این قتل اظهارنظر نکرده‌اند. موارد مشابه در گذشته نیز از زنان و دختران قربانی گرفته است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌ زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 187 بازدید

توانمندسازی زنان افغانستان؛ مسیرهای نوآوری در جوامع سنتی

نویسنده: مهدی مظفری در جوامع سنتی، که هنجارها و باورهای مردسالارانه بر آنها حاکم است، زنان با چالش‌های متعددی در مسیر کارآفرینی روبرو هستند. این موانع که ریشه در اعماق ساختارهای اجتماعی دارند، نه تنها مانع پیشرفت و توان‌مندسازی زنان در عرصه اقتصادی می‌شوند، بلکه به مثابه‌ی زنجیر نامرئی، توسعه و پیشرفت کل جامعه را نیز محدود می‌کنند. در افغانستان، به عنوان نمونه‌ای عینی از جوامع سنتی، زنان کارآفرین با موانعی متعدد دست به گریبان هستند. نابرابری جنسیتی عمیقاً در تار و پود این جامعه ریشه دوانده و فرصت‌های برابر را از زنان سلب کرده است. از جمله مصادیق این نابرابری، می‌توان به محدودیت‌های اعمال‌شده در زمینه تحصیل و اشتغال زنان اشاره کرد. علاوه بر این، زنان کارآفرین افغان با مشکلات عدیده‌ای در زمینه دسترسی به منابع مالی و تسهیلات بانکی روبرو هستند. این امر، راه‌اندازی و اداره کسب‌وکار را برای آن‌ها به مراتب دشوارتر می‌کند. قوانین و مقررات موجود نیز غالباً تبعیض‌آمیز بوده و از حمایت کافی از زنان کارآفرین به عمل نمی‌آورند. موانع پیش روی کارآفرینی زنان در جوامع سنتی، پیامدهای ناگواری را برای کل جامعه به دنبال دارد. محدود شدن نیمی از نیروی خلاق و نوآور جامعه، به معنای از دست رفتن فرصت‌های ارزشمندی برای توسعه و پیشرفت است. لذا، رفع این موانع و توان‌مندسازی زنان کارآفرین، ضرورتی انکارناپذیر برای دستیابی به جامعه‌ای عادلانه، توسعه‌یافته و پایدار است. نقش زن به عنوان ملت‌ساز؛ فراتر از محدودیت‌ها، در مسیر توسعه ملی زنان در گذر تاریخ، نقشی فراتر از وظایف سنتی خود ایفا کرده‌اند و به عنوان ستون‌های بنیادی جوامع، در مسیر توسعه و پیشرفت ملت‌ها گام برداشته‌اند. حضور فعال زنان در عرصه‌های مختلف، از جمله کارآفرینی، گواه این مدعاست. شواهد متعددی حاکی از افزایش تمایل زنان به مالکیت مشاغل کوچک و راه‌اندازی کسب‌وکارهای مستقل است. این امر، در کنار روند رو به رشد نرخ اشتغال زنان در سطوح مختلف، نشان‌دهنده مشارکت روزافزون بانوان در ساختار اقتصادی جوامع است. اگرچه آمار رسمی دقیقی از تعداد کسب‌وکارها با مالکیت یا مدیریت زنان در سطح ملی(افغانستان) و جهانی وجود ندارد، اما شواهد حاکی از رشد چشمگیر کارآفرینی زنان است. برآوردها نشان می‌دهد که حدود یک سوم از کارآفرینان جهان را زنان تشکیل می‌دهند. کارآفرینی زنان، فرآیندی پویا است که در آن، زنان با اتکا به توانایی‌ها و خلاقیت خود، اقدام به راه‌اندازی یک کسب‌وکار می‌کنند. این امر مستلزم پذیرش ریسک‌ها و چالش‌های متعددی است، اما در نهایت به ایجاد فرصت‌های شغلی برای خود و دیگران، و همچنین اداره مستقل یک فعالیت اقتصادی منجر می‌شود. زنان کارآفرین، در قالب‌های مختلفی فعالیت می‌کنند: زن کارآفرین انفرادی: زنی که به تنهایی اقدام به راه‌اندازی، سازماندهی و اداره یک کسب‌وکار می‌کند. گروه زنان کارآفرین: گروهی از زنان که با همکاری یک‌دیگر، یک شرکت تجاری را تأسیس و اداره می‌کنند. طبق نظریه شومپیتر، زن کارآفرینِ نوآور، زنی است که با خلاقیت و ابتکار، ایده‌های جدید را در قالب یک فعالیت تجاری به کار می‌گیرد. کمال سینگ، کارآفرین برجسته راجستانی، تعریفی جامع از زن کارآفرین ارائه می‌دهد: «زن کارآفرین، زنی با اعتماد به نفس و خلاق است که به دنبال دستیابی به استقلال اقتصادی، چه به صورت مجزا و چه در قالب همکاری با دیگران، می‌باشد. او با راه‌اندازی و اداره یک کسب‌وکار، نه تنها برای خود، بلکه برای دیگران نیز فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کند. زنان کارآفرین، بنیان‌گذار یا مدیرعامل مشاغلی هستند که با ارائه یک محصول یا خدمت منحصر به فرد در بازار حضور دارند و در جهت توسعه ملی و جهانی تلاش می‌کنند.» نقش‌آفرینی زنان کارآفرین در توسعه ملی کارآفرینی زنان، به مثابه نیرویی محرک، نقشی حیاتی در پیشرفت و آبادانی جوامع ایفا می‌کند. این امر، از طریق مسیرهای گوناگونی، ابعاد توسعه ملی را تحت تأثیر خود قرار داده و پیامدهای مثبت و ارزشمندی را به ارمغان می‌آورد. در ادامه به مهم‌ترین این پیامدها می‌پردازیم: کاهش فقر و نابرابری: زنان کارآفرین، با ایجاد فرصت‌های شغلی و کسب درآمد برای خود و دیگران، به طور مستقیم به کاهش فقر و نابرابری در جامعه، به خصوص در اقشار آسیب‌پذیر، کمک می‌کنند. توان‌مندسازی اقتصادی زنان، شکاف طبقاتی را کاهش داده و زمینه‌های برابری اجتماعی را فراهم می‌سازد. ایجاد فرصت‌های شغلی: راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ توسط زنان کارآفرین، فرصت‌های شغلی جدیدی را برای افراد جامعه، به ویژه زنان، جوانان و فارغ‌التحصیلان ایجاد می‌کند. این امر، نرخ بیکاری را کاهش داده و به پویایی و رونق اقتصادی می‌انجامد. رشد و توسعه اقتصادی: فعالیت‌های کارآفرینانه زنان، موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی در سطوح مختلف ملی و منطقه‌ای محسوب می‌شود. نوآوری، خلاقیت و تولید محصولات و خدمات جدید توسط این بانوان توان‌مند، به افزایش سهم تولید ناخالص داخلی (GDP) و ارتقای شاخص‌های توسعه اقتصادی کمک می‌کند. نوآوری و خلاقیت: زنان کارآفرین، با ذهنی خلاق و ایده‌های نوآورانه، نقشی کلیدی در ارتقای سطح فناوری، تنوع‌بخشی به محصولات و خدمات و ایجاد راه‌حل‌های جدید برای چالش‌های مختلف ایفا می‌کنند. این امر، به پویایی و تحول در عرصه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌انجامد. توان‌مندسازی زنان: کارآفرینی، بستری مناسب برای توان‌مندسازی زنان از جنبه‌های مختلف فردی و اجتماعی فراهم می‌کند. کسب استقلال اقتصادی، ارتقای اعتماد به نفس، افزایش مهارت‌ها و دانش تخصصی، و مشارکت فعال در عرصه‌های عمومی، از جمله پیامدهای مثبت کارآفرینی برای زنان به شمار می‌رود. توسعه پایدار: کارآفرینی زنان، با رویکردی مسئولانه و پایدار، به حفظ محیط زیست، ترویج ارزش‌های اجتماعی و ایجاد جوامعی عادلانه و تاب‌آور کمک می‌کند. این بانوان کارآفرین، با استفاده از شیوه‌های تولید و مصرف پایدار، به حفظ منابع طبیعی و ارتقای کیفیت زندگی نسل‌های آینده می‌اندیشند. با وجود مزایای متعدد کارآفرینی زنان، چالش‌های متعددی نیز در مسیر فعالیت آنان وجود دارد. فقدان دسترسی به سرمایه، تبعیض جنسیتی، کمبود زیرساخت‌های حمایتی و قوانین و مقررات دست و پاگیر، از جمله این چالش‌ها هستند. در شماره‌های بعدی این نوشتار به این امر پرداخته خواهد شد.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 156 بازدید

پاکستان به حکومت افغانستان: به‌جای سخنرانی برای ما، پاسخگوی خواسته‌های زنان‌تان باشید

ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت خارجه‌ی پاکستان به بیانیه‌ی اخیر سخنگوی وزارت خارجه‌ی حکومت سرپرست افغانستان واکنش تند نشان داده و گفته است که به‌جای سخنرانی برای یک کشور دموکراتیک، بر مشکلات داخلی خود تمرکز کند و پاسخگوی خواسته‌های زنان و دختران کشورشان باشد. خانم امروز (دوشنبه، ۱۶ میزان) با نشر بیانیه‌ای اظهارات سخنگوی وزارت خارجه حکومت فعلی را بیهوده خوانده و رد کرده است. عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت خارجه‌ عصر دیروز (یک‌شنبه، ۱۵ میزان) با نشر بیانیه‌ای از تنش میان دولت پاکستان و مخالفان سیاسی‌اش ابراز نگرانی کرد و گفت: «بهترین راه برای پاسخ‌گویی به مطالبات برحق مردم، مذاکره و تفاهم است.» خانم بلوچ این بیانیه‌‌ی حکومت فعلی را «مداخله‌ی غیرقابل قبول و تأسف‌بار» در امور داخلی پاکستان خوانده است. ممتاز زهرا بلوچ در بیانیه‌‎ای گفته است: «حکومت موقت افغانستان به‌جای سخنرانی برای یک کشور دموکراتیک، باید بر رفع مشکلات داخلی خود تمرکز کند.» وی تاکید کرد که حکومت سرپرست به فراگیری اولویت دهند و پاسخ‌گوی نیازها و خواسته‌های مردم افغانستان، از جمله حق تحصیل برای زنان و دختران باشد، به‌جای این‌که حقوق آنان را با تفسیر نادرست از دین کاهش دهند. سخنگوی وزارت خارجه‌ی پاکستان گفته است که حکومت فعلی باید به تعهدات خود به جامعه‌ی بین‌المللی برای عدم اجازه به گروه‌های تروریستی که صلح و امنیت در کشورهای همسایه را تهدید می‌کنند، عمل و از تبدیل شدن دوباره‌ی افغانستان به مرکز تروریسم جهانی جلوگیری کنند. او تاکید کرد که پاکستان به صلح، گفتگو و همکاری در منطقه متعهد است و از همه‌ی کشورها، به‌شمول افغانستان انتظار پابندی به هنجارهای اساسی رفتار مسوولانه‌ی بین‌المللی و روابط بین دولتی را دارد. باید گفت که طی روزهای اخیر هواداران عمران خان، نخست‌وزیر پیشین پاکستان که در زندان به‌سر می‌برد، اعتراضات گسترده‌ای در شهرهای اسلام‌آباد و راولپندی پاکستان راه‌اندازی کرده‌اند. این تظاهرات با فراخوان عمران خان راه‌اندازی شده است و معترضان خواستار آزادی او از زندان هستند. دولت پاکستان تا اکنون ده‌ها نفر از معترضان را بازداشت کرده است و وزارت داخله‌ی آن کشور گفته است که از جمله ۱۲۰ نفر از شهروندان افغانستان نیز در جریان این اعتراضات بازداشت شده‌اند. از سوی دیگر دولت پاکستان دیروز جنبش «تحفظ پشتون» را تهدیدی برای «صلح و امنیت ملی» این کشور دانسته و فعالیت آن را منع کرده است.

ادامه مطلب