فریبا رضایی، جودوکار زن اهل افغانستان که در بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ «آتن» شرکت کرده بود، از کمیته بین‌المللی المپیک (آی‌او‌سی) خواسته است تا افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست را از اشتراک در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس منع کند. خبرگزاری رویترز به نقل از خانم رضایی نوشته است که کمیته بین‌المللی المپیک نباید به جهان نشان دهد که در افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی همه چیز خوب است. اما  به زنان افغانستان اجازه‌ داده شود در قالب تیم المپیک پناهندگان در مسابقات شرکت کنند. خانم رضایی تاکید کرد: «اگر کمیته بین‌المللی المپیک به آن‌ها اجازه ورود به المپیک در قلب اروپا، در پاریس ۲۰۲۴ را بدهد، برای مردم بسیار خطرناک است.» این ورزشکار زن افغان تاکید کرد که وی هیچ‌گاهی تصور این را نمی‌کرد که همه دستاوردها، حقوق و آزادی‌های زنان در افغانستان از بین می‌رود. این ورزشکار زن می‌گوید: «وقتی از بازی‌های آتن برگشتم، در افغانستان ماندم و می‌خواستم در افغانستان بمانم. و من به تمریناتم ادامه دادم، چون تغییرات مهم را دیدم.» او تاکید کرد که در حال حاضر حکومت سرپرست این امیدها را از بین برده‌اند. کمیته‌ی بین‌المللی المپیک پیش از این در سال ۱۹۹۹ افغانستان را از اشتراک در بازی‌های سال ۲۰۰۰ سیدنی محروم کرده بود. سقوط حکومت فعلی در سال ۲۰۰۰ زمینه اشتراک خانم رضایی ۱۸ ساله را در بازی‌های المپیک آتن فراهم کرده بود. باید گفت که کمیته‌ی بین‌المللی المپیک در پاسخ به پرسشی درباره‌ی درخواست خانم رضایی، به بیانیه‌ی ماه گذشته‌ی جیمز مکلئود، مدیر روابط کمیته‌ی ملی المپیک و همبستگی المپیک اشاره کرده است. مکلئود در آن زمان گفته بود که کمیته‌ی بین‌المللی المپیک با کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان و مقام‌های ورزشی «با هدف لغو محدودیت‌های فعلی دسترسی به ورزش برای زنان و دختران جوان در افغانستان» در حال گفتگو است. او گفته بود که اگرچه کمیته‌ی بین‌المللی المپیک دیدگاه‌ها در مورد تعلیق کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان را تأیید می‌کند، اما انزوای جامعه‌ی ورزشی افغانستان را در حال حاضر رویکرد درستی نمی‌داند. این در حالی است که حکومت سرپرست بعد از تسلط بر کشور ورزش زنان را ممنوع کرده است. ورزشکاران زن یا از ورزش دست کشیده یا هم از ترس حکومت فعلی از کشور فرار کرده‌اند. خانم رضایی زمانی که ۱۸ سال داشت در مسابقات المپیک ۲۰۰۴ در آتن شرکت کرد و لحظه‌ی تاریخی را برای افغانستان رقم زد. گفتنی است که رضایی در سال ۲۰۱۱ افغانستان را ترک کرده بود. وی که اکنون مقیم کانادا است، از چند سال به این‌سو با ایجاد نهاد زیر نام «زنان رهبران فردا» در بخش ارائه بورسیه‌ تحصیلی و برنامه‌های آموزشی برای زنان افغان فعالیت می‌کند. قرار است المپیک تابستانی ۲۰۲۴ پاریس  از ۱۱ جولای تا ۱۱ آگست سال جاری میلادی با اشتراک ۱۰ هزار و ۵۰۰ ورزشکار در فرانسه برگزار شود.

در ادامه‌ی وضع محدودیت و سانسور رسانه‌ها در افغانستان، این‌بار نجیب‌الله حقانی، سرپرست وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی حکومت سرپرست اعلام کرده است که این وزارت طرح مسدود کردن شبکه‌ی اجتماعی فیسبوک در افغانستان را نهایی کرده است. آقای حقانی این موضوع را در گفتگویی که از تلویزیون خصوصی «طلوع‌نیوز» نشر شد، مطرح کرده است. او تاکید کرد: «جوانان ما و شما در شرایطی‌ هستند که از نگاه علمی ضعیف هستند و اکثریت‌شان بی‌سواد هستند و باز‌هم با این چیزها [شبکه‌های اجتماعی] وقت خود را ضایع ساختن و پول مصرف کردن به نفع شرکت و به زیان ملت است، برای این موضوع پالیسی ساخته شده که فیسبوک را محدود و مسدود کنیم.» وی در مورد زمان اجرایی‌شدن این طرح، معلوماتی ارائه نکرد. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده بر دسترسی شهروندان به رسانه‌های آزاد و مستقل وضع کرده است. همچنین حکومت سرپرست در این مدت وب‌سایت‌های شمار زیادی از این رسانه‌ها را مسدود کرده است. در حالی حکومت سرپرست اقدام به مسدود کردن فیسبوک در افغانستان می‌کنند که شرکت «متا»، مالک فیسبوک، حکومت فعلی را بر اساس قوانین مبارزه با تروریسم آمریکا، اجازه‌ی استفاده از این شبکه‌ی اجتماعی را نمی‌دهند و حساب‌های مربوط به ادارات و اعضای حکومت را مسدود کرده است.

لیندا توماس گرینفیلد، نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد می‌گوید که دختران در افغانستان با ازدواج زودهنگام، اجباری و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت مواجه هستند. خانم گرینفیلد این اظهارات را در نشست شورای امنیت این سازمان مطرح کرده و گفت که دختران افغانستان همچنان با تبعیض سیستماتیک، از جمله در زمینه آموزش روبرو هستند. او تاکید کرد که پسران جوان یا خورد سال نیز در این کشور به‌عنوان کودک‌سرباز استخدام شده‌اند. نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد افزود: «در افغانستان، دختران با ازدواج زودهنگام و اجباری، خشونت جنسیتی و تبعیض سیستماتیک، از جمله در حوزه آموزش روبرو هستند. این در حالی است که پسران جوان نیز به‌عنوان کودک‌سرباز استخدام می‌شوند.» این در حالی است که حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

سلطان برکات، رییس مرکز مطالعات منازعه و بشردوستانه دوحه و استاد دانشگاه با انتقاد شدید از ادامه‌ی ممنوعیت دختران و زنان افغانستان از آموزش و تحصیل، می‌گوید که رهبران حکومت سرپرست از تحمیل «جهل و نادانی» علیه دختران افغان در برابر خداوند پاسخگو هستند. آقای برکات این اظهارات را در مقاله‌ای که در وب‌سایت انگلیسی شبکه خبری الجزیره نشر شده، مطرح کرده و گفت که آغاز یک سال تعلیمی جدید بدون حضور دختران در افغانستان، نشان می‌دهد که سران حکومت فعلی شرایط بازگشت دختران به مکاتب را نمی‌توانند فراهم کنند. او تاکید کرد که ادامه ممنوعیت آموزش دختران با ادعای حکومت فعلی مبنی بر ایجاد جامعه‌ای با تفکیک جنسیتی در تضاد است. وی در چند دور میزبان گفتگوی‌های صلح میان هیأت حکومت فعلی و دولت پیشین افغانستان بود. رییس مرکز مطالعات منازعه و بشردوستانه دوحه در این مقاله از رهبران حکومت فعلی خواسته است تا به اعتماد مردم ارزش قایل شوند و آن را تنها برای اهداف «بی‌معنی سیاسی» خود استفاده نکنند. آقای برکات گفت: «با ورود به هفته آخر ماه رمضان، لحظه خوبی برای تامل در اهمیت وفای به عهد است. آن رهبرانی که مدعی اجرای اراده الهی هستند، مسوولیت تحقق وعده داده شده به میلیون‌ها دختر دانش‌آموز بی‌گناه افغان را دارند؛ دخترانی که خود را مظلوم و از حق آموزش محروم می‌بینند.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره‌شان بر افغانستان، در کنار سایر محدودیت‌ها، مکاتب بالاتر از صنف ششم و دانشگاه‌ها را به روی دختران بسته کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

با وجود ادامه‌ی وضع محدودیت و سرکوب زنان و دختران توسط حکومت سرپرست، کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان می‌گوید که تضمین حقوق شهروندان از جمله زنان و دختران یک ضرورت استراتژیک برای افغانستان است. خانم دیکر این اظهارات را در نشستی که به صورت آنلاین با شماری از مسوولان رسانه‌های افغانستان داشت، مطرح کرده و گفته است که حکومت سرپرست با صدور بیش از ۵۰ فرمان محدودکننده اقدام به حذف کامل نیمی ازجمعیت افغانستان کرده‌ است. وی تاکید کرد که هیچ کشوری در جهان به طور کامل نیمی از جمعیت خود را به حاشیه نرانده و حذف نکرده است. او می‌گوید که برای سومین سال متوالی، مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی زنان و دختران در افغانستان بسته است و مردم برای سومین سال اجازه نداشته تا به صورت عمومی نوروز یا سال نو را تجلیل کنند. این مقام آمریکایی گفت که تضمین حقوق تمام شهروندان، از جمله زنان، یک ضرورت استراتژیک برای افغانستان است. مردم افغانستان به طور مکرر خواستار تحصیل و کار زنان بوده‌اند. مانع شدن از دسترسی نیمی از جمعیت افغانستان به تحصیلات، محدودیت‌های کاری، سفر و کسب مهارت‌های جدید باعث ضعف اقتصاد افغانستان می‌شود. خانم دیکرمی‌گوید که محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان سالانه یک میلیارد دالر بر افغانستان هزینه دارد.

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که وزارت همکاری‌های اقتصادی و توسعه آلمان ۱۵ میلیون یورو به مردم افغانستان کمک کرده است. این برنامه با نشر خبرنامه‌ای گفته است که کمک جدید آلمان در بخش‌های تاب‌آوری جوامع آسیب‌پذیر و برنامه تغذیه دانش‌آموزان مکاتب افغانستان مصرف خواهد شد. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که آلمان از سال ۲۰۲۳ میلادی تا اکنون ۷۸ میلیون یورو به مردم افغانستان کمک کرده است. کاترینا اسپیس، رییس بخش مدیریت بحران، بازسازی و کمک به توسعه انتقالی وزارت همکاری‌های اقتصادی و توسعه آلمان بر تعهد این کشور به افغانستان تاکید کرده است. خبرنامه به نقل از اسپیس نوشته است: «آلمان در کنار مردم افغانستان ایستاده است و ما به تعهد خود برای کمک به جوامع برای ایستادن روی پای خود ادامه می‌دهیم.» این مقام آلمانی افزود: «سرمایه‌گذاری در جوامع به لحاظ غذایی ناامن و تغذیه کودکان مکتبی سرمایه‌گذاری در آینده‌ای پر رونق است.» همچنین هسیائو وی لی، مدیر برنامه جهانی غذا در افغانستان می‌گوید که تأثیر تغییرات اقلیمی در این کشور گسترده است و خشک‌سالی، سیل و سایر بلایای طبیعی به جوامع آسیب می‌رساند. او تاکید کرد که برنامه جهانی غذا از کشاورزان و زنان سرپرست خانواده حمایت می‌کند. براساس خبرنامه‌ی برنامه جهانی غذا، بودجه ۱۵ میلیون یورویی آلمان به این سازمان کمک می‌کند تا به ۱۹۰ هزار دانش‌آموز دختر و پسر مواد غذایی برساند. آلمان در مجموع ۱۶۷ میلیون یورو در سال ۲۰۲۲، ۱۴۶ میلیون یورو در سال ۲۰۲۱ و بیش از ۷۸ میلیون یورو در سال ۲۰۲۳ به برنامه جهانی غذا در افغانستان کمک کرده است. آلمان یکی از پنج کشوری است که بیشترین کمک‌ها را به ماموریت برنامه جهانی غذا در افغانستان کرده است. باید گفت که این کمک‌ها در حالی صورت می‌گیرد که پیش از این آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد گفته بود که این سازمان توانسته است تنها سه درصد از بودجه مورد نیاز برای رسیدگی به بحران بشری در افغانستان را دریافت کند.

آلیسون داویدیان، نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان بر حضور دختران افغانستان در صنف‌های درسی تاکید کرده است. آلیسون داویدیان گفته است که آموزش دختران افغان، کلیدی برای گشایش دروازه‌های آینده‌ روشن‌تر برای افغانستان است. نماینده‌ بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان خواستار لغو ممنوعیت آموزش دختران توسط حکومت سرپرست شده است و تاکید کرد که دختران به صنف‌های درسی تعلق دارند. این در حالی است که یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد نیز اعلام کرده است که با شروع سال آموزشی جدید در افغانستان، ۱.۴ میلیون دختر بالاتر از صنف شش از آموزش محروم‌ شدند. باید گفت که وزارت معارف حکومت فعلی روز (چهارشنبه، ۱ حمل) سال جدید آموزشی را با نواختن زنگ مکتب بدون حضور دختران و زنان آغاز کرد. بیش از ۹۰۰ روز می‌شود که دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان مکتب نرفته‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

سیگار یا اداره‌ی بازرس ویژه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا برای افغانستان می‌گوید که ازدواج‌های زودهنگام دختران در افغانستان، احتمال تجربه‌ی خشونت خانوادگی، دسترسی محدود به مراقبت‌های بهداشتی و سطح پایین تحصیلی را افزایش می‌دهد. سیگار با نشر خبرنامه‌ای از افزایش ازدواج‌های زودهنگام در افغانستان ابراز نگرانی کرده است. اداره‌ی بازرس آمریکا برای افغانستان تاکید کرد که دلیل افزایش دختران قربانی ازدواج زودهنگام نیز سیاست‌های حکومت سرپرست برای محدود کردن زنان و دختران است. سیگار افزود که ازدواج‌های اجباری و زودهنگام یکی از تهدید‌های اصلی برای دختران افغانستان می‌باشد. باید گفت که ازدواج اجباری و زیر سن همواره در افغانستان صورت گرفته، اما در جریان دو سال گذشته محرومیت دختران از تعلیم، فشارهای اجتماعی، وضع بد اقتصادی خانواده‌ها، ظاهراً تعداد بیشتری از خانواده‌ها را مجبور کرده تا دختران شان را خلاف خواست و نظرشان به عقد زیر سن و اجباری درآورند. چندی پیش نیز سیگار در گزارش خود گفته بود که پس از حاکمیت دوباره‌ی حکومت فعلی نقض سیستماتیک حقوق زنان در افغانستان در هیچ جای دیگر جهان نظیر نداشته است. اداره‌ی بازرس آمریکا برای افغانستان  گفت که در این کشور، ۲۸.۷ درصد دختران در سن ۱۸ ازدواج کرده‌اند و ۹ درصد دختران هم در ۱۵ سالگی تن به ازدواج داده‌اند.