سازمان جهانی صحت اعلام کرده است که دسترسی به خدمات صحی با کیفیت، به‌عنوان یک چالش اساسی در افغانستان باقی مانده است. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۱۹ حمل) به مناسبت «روز جهانی صحت» با نشر یک پیام ویدیویی گفته است که ۱۸ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های صحی نیازمند هستند. جمشید تنولی، سرپرست سازمان جهانی صحت در افغانستان در یک نوار ویدیویی گفت: «بیایید همه ما برای خدمات صحی قابل دسترس، عادلانه و با کیفیت برای همه افغان‌ها، به‌ویژه زنان و کودکان تلاش کنیم.» این در حالی است که پیش از این، سازمان جهانی صحت، سال ۲۰۲۴ میلادی را سال پرچالش برای سکتور صحت افغانستان خوانده و گفته بود که شهروندان این کشور یک سیستم بهداشتی ناپایدار را تحمل می‌کنند. گفتنی است که پس ‌از به قدرت رسیدن دوباره حکومت سرپرست در افغانستان و کاهش کمک‌های مالی بین‌المللی سیستم صحی کشور با خطر فروپاشی جدی مواجه شده است. همچنین با تسلط حکومت فعلی، شماری زیادی از داکتران متخصص و مخصوصا داکتران زن کشور را ترک کرده‌اند و اکنون شفاخانه‌ها با کمبود داکتران متخصص مواجه هستند.

نشست خبری اخیر منیژه صدیقی، فعال حقوق زن که در زندان حکومت سرپرست برگزار شده بود، با واکنش‌های تند زنان معترض، مدافعان حقوق بشر و شماری از شهروندان کشور روبرو شده است. شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش شنبه‌های ارغوانی» امروز (شنبه، ۱۸ حمل) با نشر اعلامیه‌ای اعتراف منیژه صدیقی را اجباری خوانده‌ و خواستار نظارت از زندان‌های حکومت سرپرست شدند. در اعلامیه آمده است که حکومت فعلی به‌جای پاسخ‌گویی به «جنایات و ظلم» در برابر شهروندان کشور از رژیم ایران الگو گرفته‌اند و از زندانیان اعترافات اجباری می‌گیرد. اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی زندان‌ها را «شکنجه‌گاه» زندانیان، به‌ویژه زنان خوانده و خواستار نظارت از آن‌ها شده‌ است. زنان معترض از جامعه‌ی جهانی و نهادهای حقوق بشری خواسته‌اند که تا برای آزادی فوری منیژه صدیقی اقدام جدی کنند. از سویی هم، سمیرا حمیدی، عضو سازمان عفو بین‌الملل در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «آوردن منیژه صدیقی مقابل رسانه‌ها و رد کردن شکنجه احتمالی و بدرفتاری با او، تاکتیک جدید طالبان به ‌حساب می‌رود.» این در حالی است که منیژه صدیقی روز (پنج‌شنبه، ۱۶ حمل) طی یک نشست خبری سازماندهی‌ شده توسط حکومت سرپرست در زندان پل‌چرخی گفته بود که شکنجه نشده است. باید گفت که نیروهای استخبارات، منیژه صدیقی را در ۱۷ میزان سال گذشته به اتهام آتش زدن عکس هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی بازداشت کردند. حکومت سرپرست تا اکنون درباره‌ی دلیل حبس منیژه صدیقی چیزی نگفته‌اند.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به‌مناسبت «روز جهانی آگاهی از خطرات ماین و همکاری در امور ماین‌پاکی» اعلام کرده است که ماین‌ها و مهمات منفجرنشده هنوز در سراسر افغانستان پراکنده‌اند و زندگی شهروندان این کشور، به‌ویژه کودکان را تهدید می‌کند. یوناما امروز (پنج‌شنبه، ۱۶ حمل) با نشر ویدیویی در حساب کاربری فیس‌بوک خود گفت که در طول چند دهه درگیری، نزدیک به ۴۵ هزار شهروند افغانستان براثر انفجار ماین‌ها جان‌ باخته‌ یا زخمی شدند. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد که دفتر ماین‌پاکی سازمان ملل متحد بیش از سه هزار کیلومتر زمین را در افغانستان از ماین‌ها پاکسازی کرده‌ است. این نهاد تاکید کرد: «اما مهمات و ماین‌های منفجرنشده هنوز هم در سراسر افغانستان پراکنده افتاده‌اند و جوامع، به‌خصوص اطفال را تهدید می‌کنند؛ درحالی‌که آنان به‌دنبال بازسازی زندگی خود هستند.» یوناما خواستار اتحاد برای افزایش آگاهی در مورد خطرات ماین و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ و حمایت از کار ماین‌پاکی در این کشور شده است. همچنین آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است: «ماین‌های زمینی، مهمات انفجاری و بقایای جنگ، میلیون‌ها نفر را که در درگیری‌های مسلحانه گرفتار شده‌اند، مستقیما تهدید می‌کنند؛ از افغانستان گرفته تا سودان، اوکراین و غزه.» او افزود: «کشوربه‌کشور، جامعه‌به‌جامعه، بیایید جهان را از شر این سلاح‌ها خلاص کنیم؛ یک‌بار برای همیشه.» از سویی هم، اوچا یا نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که از جنوری سال ۲۰۲۲ میلادی تا فبروری ۲۰۲۴ میلادی دست‌کم یک هزار و ۴۰۱ تن در افغانستان قربانی انفجار ماین و مواد منفجره شدند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که حدود چهار میلیون تن در افغانستان با خطر ماین و مواد منفجره روبرو هستند. اوچا تاکید کرد که ۸۶ درصد از قربانیان انفجار ماین و مواد منفجره در کشور کودکان هستند. افغانستان به‌دلیل تجربه‌ی چندین دهه جنگ، یکی از آلوده‌ترین کشورها به ماین و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ است. انفجار این ماین‌ها و مواد انفجاری هرازگاهی جان شهروندان کشور، به‌ویژه کودکان را می‌گیرد. در تازه‌ترین مورد، در روزهای اخیر براثر انفجار ماین در ولایت‌های هرات و غزنی ۱۰ کودک جان باختند.

اوچا یا نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که از جنوری سال ۲۰۲۲ میلادی تا فبروری ۲۰۲۴ میلادی دست‌کم یک هزار و ۴۰۱ تن در افغانستان قربانی انفجار ماین و مواد منفجره شدند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که حدود چهار میلیون تن در افغانستان با خطر ماین و مواد منفجره روبرو هستند. اوچا تاکید کرد که ۸۶ درصد از قربانیان انفجار ماین و مواد منفجره در کشور کودکان هستند. در گزارش نهاد هماهنگ‌کننده‌ کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد آمده است که انفجار ماین و مواد منفجره دومین عامل اصلی تلفات غیرنظامیان در افغانستان است. در ادامه آمده است که تا اکنون ۱.۲ میلیون متر مربع از خاک افغانستان با ماین‌ها و مواد منفجره آلوده است. زمین‌های آلوده افغانستان شامل ۲۶۲ ولسوالی و در ساحات نزدیک به مراکز آموزشی و منابع آب است. اوچا افزود که از ۴.۴ میلیون افغان که در سال ۲۰۲۳ به خدمات مبارزه با ماین نیاز داشتند، تنها ۱۴ درصد آن‌ها کمک دریافت کردند. گزارش بدون مشخص کردن بودجه کل این نهاد برای مبارزه با ماین‌ها در افغانستان تاکید کرد که کشورهای کمک‌کننده تا کنون ۱۳ درصد این بودجه را تامین کرده‌اند. گزارش جمع‌آوری فلزات به هدف تامین مالی از سوی خانواده‌ها را از عوامل دیگر افزایش تلفات ناشی از انفجار ماین‌ها و مواد منفجره در کشور عنوان کرده است. همچنین چند ماه پیش یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، افغانستان را یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به مواد منفجره اعلام کرده بود. یونیسف گفته بود که این نهاد در سال جاری میلادی برنامه دارد تا سه میلیون و ۶۰۰ هزار تن، از جمله کودکان را در مورد خطرات مهمات انفجاری آموزش دهد.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به سلاح می‌باشد. یونیسف این اظهارات را در واکنش به جان باختن ۱۰ کودک در هرات و غزنی در نتیجه انفجار ماین‌‌های برجامانده از جنگ‌ سال‌های پسین مطرح کرده است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود تاکید کرد که کودکان بیش‌ترین عواقب این موضوع را به‌دوش می‌کشند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد افزود که کودکان حق دارند در محیط‌های امن و حفاظتی زندگی کنند. در این پیام آمده است: «ما باید برای حمایت از تلاش‌های ماین‌زدایی، آموزش خطر ماین و کمک به قربانیان با یک‌دیگر همکاری کنیم.» این در حالی است که روز یک‌شنبه هفته‌ی جاری در نتیجه انفجار ماین‌‌های برجامانده از جنگ‌ سال‌های پسین در ولسوالی گیروی غزنی و کشک رباط‌سنگی هرات، ۱۰ کودک جان باخته و پنج تن دیگر زخمی شدند. این در حالی است که به دلیل چندین دهه جنگ، بخشی از اراضی افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری به جامانده از جنگ است. انفجار این گونه مهمات هرازگاهی از شهروندان این کشور به ویژه کودکان قربانی می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

برنامه جهانی غذا هشدار داده است که کمبود مواد غذایی در سراسر افغانستان به صورت بی‌سابقه‌ای گسترش یافته است. ضیاالدین صافی، مسوول ارتباطات برنامه جهانی غذا گفته است که تنها برای کمتر از نیمی از نیازمندان در افغانستان می‌تواند این نهاد کمک فراهم کند. آقای صافی تاکید کرد که در حال حاضر نزدیک به ۱۶ میلیون تن، یعنی یک سوم جمعیت افغانستان نمی‌دانند که وعده بعدی غذای آن‌ها از کجا تامین خواهد شد. او افزود: «هر ولایت در وضعیت بد امنیت غذایی قرار دارد. با توجه به کمبود بودجه، برنامه جهانی غذا در حال حاضر تنها قادر به ارائه کمک‌های غذایی و تغذیه اضطراری برای هفت میلیون تن است. در حالی که شانزده میلیون تن گرسنه هستند.» وی تصریح کرد که برنامه جهانی غذا برای شش ماه آینده در افغانستان به۷۶۰ میلیون دالر نیاز دارد. با این وجود سازمان‌ها و نهادهای مختلف بین‌المللی در گزارش‌های شان بار ها از وضعیت بد اقتصادی افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند. به گفته‌ی این نهادها، فقر، بیکاری و نیازهای مردم، در سطح خیلی بالا افزایش یافته است. بر اساس آمار اخیر سازمان ملل متحد، در حال حاضر نزدیک به ۲۴ میلیون تن در افغانستان برای زنده ماندن، به کمک‌های اساسی بشری نیاز دارند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در پی بارند‌گی‌های شدید اخیر در هفت ولایت کشور، یک هزار و ۵۰۰ جریب زمین کشاورزی از بین رفته و ۵۴۰ خانه نیز تخریب شده است. اوچا با نشر گزارشی گفته است که بیش‌‌تر خسارات مالی به باشندگان ولایت‌های فاریاب، ننگرهار و دایکندی رسیده است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرد که در پی این رویدادهای طبیعی دست‌کم هفت تن جان باخته‌اند. این در حالی است که در ۱۲ حوت سال گذشته شمسی حکومت سرپرست نیز اعلام کرده بود که طی یک سال گذشته یک هزار و ۱۲۹ تن در پی حوادث طبیعی جان باخته‌ و ۹۴۱ تن دیگر زخمی شدند. براساس معلومات موجود، بیش‌تر تلفات و خسارات مالی به باشندگان ولایت‌های کابل، بلخ، ننگرهار، قندهار، هرات، بدخشان، هلمند، غور، لغمان، ارزگان، زابل، پکتیا، پکتیکا، خوست و سمنگان وارد شده است.

با وجود وضع محدودیت‌های شدید حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان، برنامه جهانی غذا (WFP) از راه‌اندازی برنامه‌های آموزش خیاطی برای زنان در سراسر کشور خبر داده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۶ حمل) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این تصمیم همزمان با کاهش «فرصت‌های اقتصادی» برای زنان و دختران در افغانستان اتخاذ شده است. برنامه جهانی غذا هدف از راه‌اندازی این برنامه‌های آموزشی را خودکفایی زنان در کشور عنوان کرده است. این سازمان به نقل از یکی از اشتراک‌کنندگان نوشت: «یادگیری خیاطی به این معنی است که اکنون می‌توانم درآمد کسب کنم و خانواده‌ام را تغذیه کنم.» این در حالی است که حکومت سرپرست در حال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش و تحصیل و زنان را از کار محروم کرده است. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد و سفر بدون محرم منع شده‌اند. حکومت فعلی علی‌رغم درخواست‌های جهانی برای احترام به حقوق زنان و دختران، نه تنها که محدودیت‌ها را لغو نکرده، بلکه تشدید نیز کرده است.