«بنیاد اکثریت فمینیستی» نسبت به وخامت سلامت زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده است و  خواهان افزایش فشارهای بین‌المللی برای تضمین حقوق زنان و دختران و بهبود سلامت آن‌ها شده است. این بنیاد حقوق بشری با نشر گزارشی نوشته است که محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان و دختران مانع بزرگی در ارائه خدمات بهداشتی و سلامت باروری شده است. «بنیاد اکثریت فمینیستی» تاکید کرده است: «بیشتر زنان در وضعیت بحرانی به شفاخانه‌ها می‌رسند و گاهی اوقات کمک به آن‌ها ممکن نیست، زیرا از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی به دلیل عدم وجود سرپرست مرد محروم می‌شوند.» این نهاد حقوق بشری افزوده اس که حکومت فعلی با نادیده گرفتن حقوق زنان باعث افزایش میزان مرگ و میر آن‌ها شده است. این نگرانی در حالی مطرح شده است که سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند تا سال ۲۰۲۶ میلادی احتمال مرگ یک زن در هنگام زایمان در افغانستان، ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت. این در حالی است که پس از دستور دونالد ترمپ، مبنی بر انحلال نهاد توسعه بین‌المللی ایالات متحده و آغاز روند خروج واشنگتن از سازمان صحی جهان، وضعیت تأمین منابع بشردوستانه وخیم‌تر شده است. همچنین با روی کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، سکتور صحت در کشور به‌شدت آسیب دیده و این گروه همواره خواستار همکاری کشورها در این زمینه شده است. سیاست‌های محدود‌کننده حکومت فعلی موانع جدی را در زمینه ارائه خدمات صحی به مردم، به‌ویژه برای زنان در کشور ایجاد کرده است.

فرماندهی پولیس حکومت سرپرست در ولایت کاپیسا اعلام کرده است که یک مرد در ولسوالی اله‌سای این ولایت، همسر و دو نفر دیگر از خویشاوندان خود را به ضرب گلوله به قتل رسانده است. فرماندهی پولیس کاپیسا با نشر خبرنامه‎ای گفته است که این رویداد در منطقه‌ی بهادرخیل ولسوالی اله‌سای رخ داده است و ضارب خودش را نیز به ضرب گلوله زخمی کرده است. در ادامه آمده است که این رویداد ساعت شش عصر دیروز (جمعه، ۲۹ حمل) رخ داده است و یک مرد به‌نام کفایت‌الله در نخست یک مرد ۳۰ ساله به‌نام «مهربان» و پسرش را با کلاشینکوف به گلوله بسته و سپس همسر خود را نیز کشته است. فرماندهی پولیس کاپیسا در خبرنامه آمده گفته است که «مهربان» از نزدیکان کفایت‌الله بوده است. همچنین رسانه‌ها گزارش داده‌اند که همسر کفایت‌الله، برادرزاده‌ی «مهربان» بود. در ادامه آمده است که فرزند «مهربان» که در این رویداد به قتل رسیده، شش‌ساله بود. فرماندهی پولیس کاپیسا انگیزه‌ی این قتل را «مشکلات خانوادگی» خوانده و گفته است که تحقیقات در این مورد جریان دارد. در ادامه آمده است که ضارب خودش را نیز از ناحیه شانه‌ی چپ با شلیک گلوله زخمی کرده است و با این حالت بازداشت شده و به جرم خود اعتراف کرده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

سازمان ملل متحد بار دیگر بر حق دسترسی دختران و زنان افغانستان به آموزش تاکید کرده و خواستار پایان محرومیت میلیون‌ها دختر از رفتن به مکتب شده است. این سازمان بامداد امروز (شنبه، ۳۰ حمل) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «دسترسی به آموزش یک حق بشری است. با این حال، میلیون‌ها دختر در افغانستان در حال حاضر از حضور در مکتب محروم‌اند. آن‌ها باید اجازه داشته باشند بیاموزند، به ظرفیت کامل خود برسند و در آینده کشورشان سهم داشته باشند.» سازمان ملل متحد هشدار داده است که محدودیت‌های سیستماتیک بر دختران و زنان، افغانستان را به تنها کشوری در جهان تبدیل کرده است که در آن دختران از تحصیل فراتر از سطح ابتدایی منع می‌شوند. بر اساس آمار یونسکو، حدود ۱.۵ میلیون دختر در افغانستان از رفتن به مکتب منع شده‌اند. ملل متحد پیش از این نیز بارها از حکومت سرپرست خواسته بود که محدودیت‌های آموزشی بر دختران و زنان را لغو کنند، اما این ممنوعیت‌ها همچنان پابرجاست. با این حال از محرومیت دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب بیش از ۱۳۰۰ روز گذشته است. حکومت فعلی دختران را از رفتن به دانشگاه و فراگیری آموزش‌های طبی نیز محروم ساخته‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

مقام‌های محلی حکومت سرپرست در ولایت هلمند می‌گویند که در پی سقوط یک موتر تیزرفتار به کانال آب در ولسوالی گرمسیر این ولایت، شش نفر، از جمله چهار زن و یک کودک جان باخته‌اند. عبدالباری راشد، رییس اطلاعات و فرهنگ هلمند به رسانه‌ها گفته است که این رویداد شام دیروز (جمعه، ۲۹ حمل) در منطقه‌ی «گوشته» از مربوطات ولسوالی گرمسیر رخ داده است. آقای راشد تاکید کرده است که یک موتر نوع فیلدر براثر بی‌احتیاطی راننده به داخل کانال «بغرا» سقوط کرده است. وی در ادامه افزوده است که در این حادثه شش نفر، به‌شمول چهار زن، یک کودک و راننده موتر جان باخته‌اند. او در مورد این‌که این افراد، اعضای یک خانواده بوده‌اند یا خیر، جزییات ارائه نکرده است. رییس اطلاعات و فرهنگ هلمند نگفته است که قربانیان این رویداد، چند ساله بودند. او علت این رویداد را بی‌احتیاطی راننده عنوان کرده است. قابل ذکر است که حدود یک ماه و نیم پیش نیز براثر سقوط یک موتر به کانال بغرا در منطقه‌ی «داراب هشت» گرمسیر سه نفر جان باخته و چهار نفر دیگر زخمی شدند. این کانال در یک سال اخیر شاهد چندین حادثه‌ی مرگ‌بار بوده است. همچنین روز گذشته نیز چهار تن، به‌شمول سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت تخار، در مسیر شاهراه کابل-قندهار جان باخته بودند. رویدادهای ترافیکی در کشور هر سال جان صدها تن را می‌گیرد.

صندوق بین‌المللی نجات کودکان می‌گوید که تنها در ۱۶ روز اول ماه اپریل سال جاری میلادی حدود ۵۰ هزار کودک از پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند. این سازمان روز (جمعه، ۲۹ حمل) با نشر گزارشی هشدار داده است که کودکان هنگام ورود به افغانستان در معرض خطر جدا شدن از خانواده‌هایشان قرار دارند و  با تشدید روند اخراج مهاجران اهل افغانستان از پاکستان، کودکان بخش بزرگی از بازگشت‌کنندگان را تشکیل می‌دهند. صندوق نجات کودکان تاکید کرده است که تا شانزدهم اپریل، بیش از ۸۴ هزار اهل افغانستان از پاکستان به کشور بازگشته‌اند که ۵۸ درصد آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که حدود یک‌پنجم این کودکان کمتر از پنج سال سن دارند. همچنین پیشتر، معین وزارت داخله پاکستان نیز تایید کرده بود که از آغاز ماه اپریل تا اکنون، طی کمتر از سه هفته، حدود ۸۴ هزار و ۸۶۹ اهل افغانستان از این کشور اخراج شدند. صندوق نجات کودکان افزوده است که از سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی تا اکنون، شمار کل کودکانی که از پاکستان اخراج شده‌اند به حدود ۵۴۵ هزار نفر رسیده است. در ادامه آمده است که کودکان بازگشته به افغانستان در برابر بیماری‌های واگیر، به‌ویژه اسهال و عفونت‌های تنفسی، به‌شدت آسیب‌پذیر هستند. عمر، مردی ۳۰ ساله و پدر پنج فرزند که همگی در پاکستان متولد و بزرگ شده‌اند، به‌تازگی به افغانستان بازگشته است. او درباره تجربه‌ اخراج خود به صندوق نجات کودکان گفته است: «هنوز باور نمی‌کنم که چه اتفاقی افتاده. همه چیزم را یک‌شبه از دست دادم. وقتی وارد افغانستان شدم، دستم خالی بود. تنها چیزی که توانستم بیاورم، لباس‌های بچه‌ها، چند پتوی نازک و چند وسیله‌ ابتدایی آشپزخانه بود.» همچنین در گزارش آمده است که بر اساس یک نظرسنجی که صندوق نجات کودکان در سال ۲۰۲۴ میلادی انجام داده، تقریبا نیمی از خانواده‌هایی که از پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند گفته‌اند که کاری برای آن‌ها پیدا نمی‌شود. ۸۱ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند مهارتی ندارند که بتوانند با آن کاری پیدا کنند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که دوسوم کودکانی که به افغانستان بازگشته‌اند، هنوز در مکتب شامل نشده‌اند و بیشتر آن‌ها گفته‌اند که مدارک لازم برای ثبت‌نام را در اختیار ندارند. صندوق نجات کودکان می‌گوید: «بسیاری از این کودکان در پاکستان متولد شده‌اند. افغانستان برای آن‌ها جایی نیست که آن را خانه‌ی خود بدانند. بازگشت این جمعیت عظیم، فشار بیشتری بر منابعی وارد می‌کند که همین حالا هم تحت فشار شدید قرار دارند.»

فرماندهی پولیس ولایت بدخشان اعلام کرده است که در پی انفجار یک ماین به‌جا‌مانده از جنگ در ولسوالی زیباک این ولایت، سه کودک جان باخته و سه کودک دیگر به‌شدت زخمی شده‌اند. این فرماندهی با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این انفجار حوالی ساعت ۱۱:۰۰ پیش از چاشت امروز (جمعه، ۲۹ حمل) در ساحه تیزاب از مربوطات ولسوالی زیباک رخ داده است. در اعلامیه آمده است که این انفجار زمانی رخ داده است که کودکان برای جمع‌آوری سبزی به این ساحه رفته بودند. فرماندهی پولیس بدخشان تاکید کرده است که جان‌باختگان شامل دو دختر و یک پسر ۹ تا ۱۴ ساله هستند و سه دختر دیگر در سنین ۱۰ تا ۱۴ سال زخمی شده‌اند. قابل ذکر است که ماین‌ها و مهمات منفجرنشده همچنان تهدیدی جدی برای شهروندان افغانستان به‌ویژه کودکان به شمار می‌رود. کمیته‌ی بین‌المللی صلیب سرخ با نشر آمار گفته است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۵۶۴ نفر در افغانستان بر اثر انفجار ماین و مواد انفجاری به‌جا‌مانده از جنگ کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۴۳۴ نفر کودک بوده‌اند. همچنین اداره‌ی امور رسیدگی به حوادث تحت کنترل حکومت سرپرست می‌گوید که حدود یک هزار و ۱۵۰ کیلومتر مربع از اراضی افغانستان آلوده به ماین است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، حدود ۳.۳ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری از مناطق آلوده به ماین و مواد منفجره زندگی می‌کنند.

پس از وعده‌ی تامین بودجه تیم کریکت زنان افغانستان در تبعید از سوی کمیته‌ی جهانی کریکت، شماری از این بازی‌کنان از اعلام حمایت این کمیته استقبال کرده و آن را «روزنه‌ای از امید» برای به‌رسمیت‌ شناخته‌شدن و فرصتی برای حضور در میدان‌های بین‌المللی دانسته‌اند. خبرگزاری رویترز با نشر گزارشی به نقل از ناهیده ساپان، عضو تیم کریکت زنان افغانستان در تبعید نوشته است: «ما احساس ارزش‌مندی و الهام می‌کنیم. این خبر به ما اعتماد به نفس زیادی نسبت به آینده داد. بعضی از دخترها در تیم گریه می‌کردند چون بسیار تلاش کرده بودیم.» وی از این حمایت کمیته‌ی جهانی کریکت استقبال کرده است. او تاکید کرده است که هیچ‌یک از بازی‌کنان تیم ملی کریکت مردان افغانستانی تا اکنون برای تبریک این وعده‌ی مالی با آنان تماس نگرفته‌ است؛ با این حال، او این مسئله را با توجه به شرایط سیاسی کشور قابل درک دانست. این بازیکن تیم ملی کریکت افغانستان افزوده است: «اوضاع دشوار است. ما از وضعیت افغانستان و شرایط کریکت در آن آگاه هستیم. حکومت سرپرست نمی‌خواهد بازی‌کنان مرد از تیم کریکت زنان حمایت کنند. اگر چنین حمایتی صورت گیرد، ممکن است بازی‌های تیم مردان نیز متوقف شود.» قابل ذکر است که کمیته‌ی جهانی کریکت اخیراً گفته بود که یک گروه کاری ویژه برای پشتیبانی از تیم کریکت زنان افغانستانی ایجاد خواهد کرد که شامل ایجاد یک صندوق و دوره‌های آموزشی می‌شود. این کمیته در اعلامیه‌‌ی خود نوشته بود که با ایجاد این گروه کاری، تیم کریکت زنان افغانستانی در تبعید می‌توانند به مسیر ورزشی شان ادامه دهد. باید گفت که در حال حاضر ۲۵ بازی‌کن زن که در سال ۲۰۲۰ میلادی برای آموزش در تیم کریکت افغانستان انتخاب شده بودند، پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در استرالیا در تبعید زندگی می‌کنند. این در حالی است که حکومت فعلی در نخستین اقدام‌های شان، ورزش زنان را باطل اعلام کرده و همه‌ی سالن‌های ورزشی را بسته است.