برچسب: #حقوق بشر

1 سال قبل - 375 بازدید

مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت پنجشیر می‌گویند که یک دختر جوان در ولسوالی «دره»‌ی این ولایت خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. عبدالاحد، ولسوال ولسوالی دره‌ی ولایت پنجشیر به رسانه‌ها می‌گوید که این رویداد حوالی ساعت ۹:۰۰ صبح امروز (یک‌شنبه، ۲۰ حوت) در روستای «تنخو»‌ از مربوطات این ولسوالی رخ داده است. همچنین ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت پنجشیر نیز خودکشی این دختر جوان را تایید کرده است. این ریاست با نشر خبرنامه‌ای گفته است که او پس از «مشاجره» با نامزدش از طریق تلفن، خودکشی کرده است. ریاست اطلاعات و فرهنگ پنجشیر می‌گوید که این دختران جوان «تهمینه» نام داشت و حدود یک ماه قبل با یک پسر از روستای محل سکونتش که اکنون ساکن آلمان است، نامزد شده بود. این در حالی است که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 228 بازدید

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل می‌گوید که رسیدن به برابری حقوقی برای زنان ممکن است ممکن است که قرن‌ها طول بکشد. او زا افغانستان به عنوان بارزترین نمونه عقب‌گرد حقوق بشری زنان نام برده و گفته که مبارزه برای برابری جنسیتی در جهان بسیار سخت شده است. آقای گوترش این موضوع را در پیامی به مناسبت روز جهانی زن مطرح کرده و گفت که عکس‌العمل شدید جهانی در برابر حقوق زنان تهدید کننده شده و در برخی موارد پیشرفت‌ها در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته دچار عقب‌گرد شده است. وی گفت که افغانستان بارزترین نمونه عقب‌گرد حقوقی زنان است، جایی که حکومت سرپرست دختران و زنان را از تحصیل و اشتغال منع کرده است. او گفت که با سرعت کنونی تغییر، برابری حقوقی برای زنان ممکن است ۳۰۰ سال طول بکشد. دبیرکل سازمان ملل از گردهمایی سالانه رهبران جهان در ماه سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل یاد کرد که تنها ۱۲ درصد سخنرانان آن زن بودند. وی تاکید کرد: «بحران‌های جهانی که ما با آن روبرو هستیم، بیشترین ضربه را به زنان و دختران وارد می‌کند ، از فقر و گرسنگی گرفته تا بلایای تغییرات اقلیمی، جنگ و ترور.» در حالی دبیرکل سازمان ملل متحد از وضعیت بد زنان و دختران افغانستان انتقاد می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 239 بازدید

باوجود ادامه‌ی سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران افغانستان، ملاله یوسفزی، فعال حقوق زن و یکی از برند‌گان جایزه صلح نوبل می‌گوید که معرفی آپارتاید جنسیتی در افغانستان به‌عنوان جنایت علیه بشریت، مستلزم حمایت کشورهای عضو سازمان ملل متحد است. خانم یوسفزی با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با دختران و زنان افغانستان که خواستار معرفی آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت‌ هستند، همراه می‌شود. وی تاکید کرد که در این باره با نمایندگان دایمی کشورهای مالت و مکسیکو در سازمان ملل متحد نیز دیدار و از حمایت آنان قدردانی کرده است. همچنین گزارشگران ارشد سازمان ملل متحد بارها در نشست‌های بین‌المللی حقوق بشری گفته‌اند که فرمان‌های زن‌ستیزانه‌ی حکومت سرپرست مصداق «آپارتاید جنسیتی» است و می‌تواند «جنایت علیه بشریت» قلم‌داد شود. حکومت فعلی در حال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش و تحصیل و زنان را از کار در نهادهای داخلی و بین‌المللی محرم کرده است. همچنین حکومت فعلی در این مدت، باوجود درخواست‌های نهادهای جهانی و کشورها برای احترام به حقوق زنان و دختران، نه تنها که محدودیت‌ها لغو نکرده است، بلکه تشدید نیز کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 251 بازدید

رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان گفت که زنان و دختران افغانستان با «شجاعت فوق‌العاده» از حقوق‌شان در برابر قوانین افراطی و بی‌رحمانه‌ی حکومت سرپرست دفاع می‌کنند. خانم امیری این پیام را به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن در حساب کاربری ایکس خود نوشته است. نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور حقوق بشر و زنان در افغانستان هشدار داد که اگر جهان از زنان و دختران افغان حمایت نکند، حقوق زنان در همه جا به‌خطر می‌افتد. در حالی خانم امیری از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 216 بازدید

اسمریتی سینگ، مدیر منطقه‌ای عفو بین‌الملل در جنوب آسیا به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن می‌گوید که حکومت سرپرست طی بیش از دو سال گذشته حقوق زنان و دختران افغانستان را به طور فزاینده‌ای نقض کرده است. اسمریتی سینگ در مطلبی که از سوی نشریه دیپلمات نشر شده گفته است که زنان مدافع حقوق بشر، فعالان و معترضان در سراسر افغانستان به‌طور معمول مورد آزار و اذیت، بازداشت خودسرانه و شکنجه قرار گرفته‌اند. وی تاکید کرد: «افغانستان در خطر تبدیل شدن به یک بحران فراموش شده است.» او افزود که مصونیت از مجازات در زمینه نقض حقوق زنان از بین برود و جامعه‌ی بین‌المللی حکومت فعلی را در قبال جنایات و نقض حقوق بشر پاسخگو بسازند. این مقام عفو بین‌الملل علاوه کرد: «جامعه‌ی جهانی باید روشن کند که هرگونه مذاکره یا گفتگو با حکومت فعلی نباید با مشروعیت بخشیدن به نقض سیستماتیک حقوق زنان و دختران اشتباه گرفته شود.» در حالی اسمریتی سینگ از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که زنان و دختران کشور از دوونیم سال گذشته به این‌سو از حقوق اساسی‌شان محروم هستند. بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 228 بازدید

باوجود سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران در افغانستان، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن گفت که به شجاعت، خلاقیت و رهبری زنان که حقوق خودشان مطالبه می‌کنند، درود می‌فرستم. آقای بنت با نشر اعلامیه‌ای بار دیگر خواستار آزادی زنان و دختران زندانی از بند حکومت فعلی شد. او تاکید کرد که در کنار زنان و دختران افغان ایستاده است. وی افزود: «در روز جهانی زن، من در کنار زنان و دختران افغانستان هستم که با سطح بی‌نظیری از تبعیض سازمانی و سیستماتیک روبرو هستند. من به شجاعت، خلاقیت و رهبری آن‌ها که حقوق خود را مطالبه می‌کنند، درود می‌فرستم.» گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان از حکومت سرپرست خواسته است که زنان مدافع حقوق بشر زندانی را آزاد کنند. آقای بنت گفت که حکومت فعلی باید به حقوق زنان از جمله آموزش، تحصیل، کار، آزادی حرکت و بیان آنان احترام بگذارد. وی تصریح کرد: «من از حکومت فعلی می‌خواهم که فوراً و بدون قیدوشرط تمام کسانی را که به دلیل دفاع از حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان و دختران به‌طور خودسرانه بازداشت شده‌اند، آزاد کنند.» ریچارد بنت در حالی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کنند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 448 بازدید

ذکیه خدادادی ورزشکار اهل افغانستان با بدست آوردن مدال طلا، سهمیه پارالمپیک پاریس را نیز بدست آورد. کمیته پاراتکواندو فدراسیون جهانی تکواندو گزارش داد که ذکیه خدادادی پاراتکواندو کار اهل افغانستان که در فرانسه زندگی می‌کند با شکست دادن حریف روسی‌اش به مدال طلای رقابت‌های کسب سهمیه پارالمپیک پاریس دست یافته است. خانم خدادادی که تحت پرچم تیم مهاجرین در این رقابت‌ها اشتراک کرده بود در مسابقه فاینل با نتیجه ۱۶ بر ۱۴ مقابل کاراول شولبانا از روسیه که قهرمان اروپا بود به برتری رسید و سهمیه بازی‌های پارالمپیک پاریس را کسب کرد. ذکیه پس از این پیروزی در حساب کاربری فیس‌بوک خود نوشته است که این مدال را به همه زنان افغانستان تقدیم می‌کند که از حقوق اولیه‌شان محروم شدند. این رقابت‌ها در روز جمعه هشتم مارچ «روز جهانی زن» با اشتراک پاراتکواندو کاران کشورهای اروپایی به میزبانی شهر صوفیا در بلغاریا برگزار شده بود. در این ورزشکار اهل افغانستان به مدال صدا دست پیدا می‌کند که بعد از تسلط حکومت فعلی بر کشور، زنان و دختران از آموزش، کار و به ویژه ورزش محروم شدند. حکومت سرپرست در این مدت تمام رشته‌های ورزشی برای زنان و دختران را منع کرده و سالون‌های ورزشی که دختران در آن فعالیت یا تمرین ورزشی می‌کرند، نیز دستور داده است که دختران را اجازه ندهد. همچنین بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 280 بازدید

روزا اوتنبایوا، رییس یوناما و نماینده‌ی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان خواستار پایان دادن به محدودیت‌ها بر حقوق زنان و دختران در افغانستان از سوی حکومت سرپرست شده است. خانم اوتنبایوا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در صورت ادامه‌ی محدودیت‌ها بر حقوق زنان و دختران در افغانستان، کشور به سمت انزوای بیشتر و فقر شدیدتر سوق داده خواهد شد. وی تاکید کرد: «جای اندوه است که دقیقاً برعکس آن را در افغانستان می‌‌بینیم؛ یک سرمایه‌گذاری منفی فاجعه‌بار و عمدی که صدمات شدیدی بر زنان و دختران وارد می‌کند و تنها مانع ایجاد صلح و رفاه می‌شود.» او افزود که حکومت سرپرست از زمان تسلط بر افغانستان، یک سلسله محدودیت‌‌ها را بر حقوق و آزادی‌های بسیار ابتدایی زنان و دختران از جمله منع آموزش، تحصیل، کار و آزادی رفت ‌و آمد در بیرون از خانه را  اعمال کرده است. روزا اوتنبایوا می‌گوید که در سال روان میلادی، بیش از ۱۲ میلیون زن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. باید گفت که افراد و نهادهای بین‌المللی در حالی به مناسبت روز جهانی همبستگی زنان از زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کنند که حکومت سرپرست در بیشتر از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی بر حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی زنان و دختران وضع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 400 بازدید

هشتم مارچ روز جهانی زن است. از این روز در بسیاری از کشورهای جهان با شادی جشن گرفته می‌شود‌  و از دستاورد‌های زنان تقدیر می‌شود‌. به باور شماری از زنان، هشتم مارچ برای زنان و دختران افغانستانی که هر روز و هر لحظه به حاشیه رانده شده و محدودیت‌‌های تازه‌ای بر فعالیت، تحصیل و زندگی آنان وضع می‌شود، هیچ معنا و مفهومی ندارد. ثریا، دانشجوی سال سوم زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرات بود که بعد از تسلط حکومت فعلی و بسته شدن دروازه‌های دانشگاه‌ها به روی دختران، از تحصیل بازماند. او در صحبت با رسانه‌ی گوهرشاد می‌گوید که سال‌ها قبل، هشتم مارچ را بخاطر زحمات و دستاوردهای دو تن از زنان اعضای خانواده‌اش که کارمند دولت بودند، تجلیل می‌کرد؛ اما پس از تسلط حکومت فعلی بر کشور، و بیکار شدن آن دو، هیچ انگیزه و امیدی برای تجلیل از این روز باقی نمانده است. «من حالا همانند میلیون‌ها زن در سراسر افغانستان از حق و حقوق انسانی و اولیه‌ی خود محرومم. چگونه می‌توانم از این روز تجلیل کنم؟ اما با همه‌ی این مشکلات این روز برای من یک‌بار دیگر یادآوری می‌کند که برای دفاع از حق خود بجنگم و قوی‌تر از قبل بمانم.» ثریا، در ادامه می‌گوید با آن‌که حکومت فعلی هر روز قوانین محدود کننده‌ای برای زنان وضع می‌کند، اما آنان هیچ‌گاهی از خواسته‌های‌شان پا پس نمی‌کشند: «اگر ما محدودیت‌ها و قیدگیری‌های حکومت را بپذیریم به معنای این است که خودمان با دست‌های خود زندگی و آینده خود را به سمت هلاکت و نابودی کشانده‌ایم. درست است که نمی‌توانیم به خیابان رفته و دادخواهی و یا اعتراضی برپا کنیم، اما ساکت هم نمی‌نشینیم. از خانه‌های خود و با استفاده از رسانه‌های اجتماعی صدای خود را به گوش جهان می‌رسانیم تا از اوضاع جاری در افغانستان غافل نمانند.» او در پاسخ به این‌که چه پیامی به مسوولان حکومت فعلی دارد، می‌گوید: «من هیچ پیامی به مسوولان حکومت فعلی ندارم. آنان هیچ درکی از قانون، زندگی و انسانیت ندارند. ما بیش از دوسال می‌شود که برای بدست آوردن حقوق خود با آن‌ها جنگیدیم، تحقیر شدیم، شکنجه و لت‌وکوب و زندانی شدیم، ولی حالا همین حکومت هست که ما را از تعلیم، تحصیل،‌ کار و حقوق اولیه‌مان محروم ساخته. چه پیامی می‌توانم به عاملان این همه بدبختی داشته باشم؟» [caption id="attachment_11236" align="aligncenter" width="595"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] لیلا، دیگر دانشجوی بازمانده از تحصیل است. او دانشجوی حقوق و علوم سیاسی در یکی از دانشگاه‌های خصوصی در کابل بود و بعد از بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران، خانه‌نشین شده است. او می‌گوید که هشتم مارچ برای او معنی تجدید عهد با اهداف و آرمان‌‌هایش را دارد. «با آنکه وضعیت روبه‌راه نیست و ما از تمامی حقوق خود محروم هستیم ولی این روز برای من یک‌بار دیگر یادآوری می‌کند که نباید دست از تلاش بردارم، نباید تسلیم شوم و سر تعظیم به فرمان‌های حکومت فعلی فرو بیاورم.» او با بیان این‌که مسوولان حکومت فعلی اگرچه به خواست‌های بانوان اعتنایی نمی‌کنند اما بازهم به آن‌ها پیامی دارد: «پیام ما و پیام تمامی زنان افغانستان واضح است: مسولان حکومت باید به حقوق اولیه‌ی ما احترام بگذارند، زنان را به عنوان عضوی از این جامعه بپذیرند، دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را باز کنند و هرچه زودتر محدودیت‌ها را از سر راه ما بردارند.» نرگس، دانش‌آموخته زبان و ادبیات انگلیسی و آموزگار در یکی از مراکز آموزش زبان در هرات است. به باور او هشتم مارچ، روز تجلیل از دستاوردهای زنان است: «از زنان و دختران افغانستان می‌خواهم که از این روز تجلیل کنند. نه بخاطر این‌که این روز، روز جهانی زن است. بلکه از دستاوردهای شان تجلیل کنند. از این‌که در این دو سال و چند ماه، این محدودیت را تحمل کرده‌اند و با محدودیت‌ها جنگیده‌اند، ما زنان افغانستان تا زمانی‌که به حقوق خود دست پیدا نکنیم و به عنوان عضوی از این جامعه پذیرفته نشویم، تسلیم فرمان‌ها و قوانین حکومت فعلی نمی‌شویم. به باور من، تجلیل نکردن از این روز به معنای تسلیم شدن است.» نرگس، از تمامی زنان می‌خواهد که بار دیگر در این روز، هم‌صدا شوند و نگذارند صدای اعتراض زنان خاموش شود: «ما زنان افغانستان مسوولیت داریم تا نگذاریم صدای زنان معترض، زنان گیرمانده در زندان‌های ترسناک حکومت فعلی خاموش شود و جهان هم‌چنان نظاره‌گر رفتار آن‌ها با زنان باشد. بیایید در این روز بار دیگر هم‌صدا شده و این بار بلندتر و رساتر از قبل صدای‌مان را به گوش جهان برسانیم.» او با اشاره به این‌که هیچ امیدی به تغییرمسوولان حکومت کنونی نیست، خطاب به حکومتداران کنونی می‌گوید: «ما از مسوولان حکومت فعلی می‌خواهیم که هرچه زودتر محدودیت‌های وضع شده بالای زنان را بردارند، دروازه‌‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را باز کنند، به زنان اجازه دهند که در ادارات دولتی کار کنند، به زنان حق مسافرت داده شود و هر آن چیزی که در این دو سال و چندماه اخیر از ما [زنان] گرفته اند را به ما بازگردانند.» [caption id="attachment_11235" align="aligncenter" width="560"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] زنان افغانستان در حالی به سراغ روز هشتم مارچ می‌روند که آنان از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان محروم شده‌اند. حق آموزش ندارند، از تحصیل محروم اند، اجازه کار در ادارات دولتی و موسسات خارجی را ندارند، بدون محرم اجازه رفتن به مسافرت را ندارند، زنان با محدودیت‌های گسترده‌ای روبه‌رو هستند، حکومت فعلی با آن‌که بارها بخاطر وضع محدودیت‌ها و سرکوب صدای زنان معترض، از سوی جامعه جهانی و سایر سازمان‌های مدنی محکوم شده‌ است اما تا کنون هیچ گامی برای رفع محدودیت‌های وضع شده بر زنان، برنداشته است. گزارشگر: سینا

ادامه مطلب


1 سال قبل - 275 بازدید

روچیرا کامبوج، نماینده دایم هند در سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت این سازمان از حکومت فعلی در افغانستان خواست تا مبارزه با گروه‌های تروریستی، تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق زنان و دختران افغانستان را جدی بگیرد. خانم کامبوج این اظهارات را در نشست شورای امنیت سازمان ملل مطرح کرده و گفت که مبارزه با تروریسم، تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق زنان و دختران، اقلیت‌ها قومی، کودکان مبارزه با مواد مخدر و ارائه کمک‌های بشری به‌منظور بهبود وضعیت مردم در افغانستان از اولویت‌های هند می‌باشد. نماینده دایم هند در سازمان ملل متحد گفت که کشورش پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، روی امنیت غذایی، فراهم‌سازی زمینه آموزش و ارسال دوا به آن کشور تمرکز کرده است. او تاکید کرد که هند در حال حاضر به یک هزار دانشجوی اهل افغانستان به‌شمول ۳۰۰ زن، زمینه آموزش آنلاین را فراهم کرده است. وی نشست نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در دوحه را مهم خواند. در حالی خانم کامبوج بر رعایت حقوق زنان و تشکیل حکومت فراگیر تاکید می‌کند که  بیشتر از دو سال می‌شود که زنان و دختران افغانستان از حقوق اولیه‌ی شان، از جمله کار و آموزش محروم هستند. در این مدت، علی‌رغم تاکید جهانی بر احترام به حقوق بشر و حقوق زنان، حکومت فعلی از محدودیت‌ها و تصمیمات‌شان عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت سرپرست مدعی است که در چارچوب شریعت اسلامی، حقوق زنان و دختران افغانستان تأمین است.

ادامه مطلب