یاسمین شریف، مدیر اجرایی برنامهی «آموزش در انتظار بوده نمیتواند» در سازمان ملل متحد از رهبران جهان خواسته است که متحدانه برای پایان ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان اقدام کنند. همزمان با بیش از سه ساله ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، خانم شریف از جهان خواسته است که از ابتکارهای آموزشی جاری در سطح محلی از ممنوعیت «غیرقانونی و غیرمنطقی» حکومت فعلی سرپیچی میکند، حمایت مالی شود. یاسمین شریف تاکید کرد: «ما از شما [جهان] میخواهیم که فاجعهی دختران افغانستانی را که ناشی از جهل است و نه روشنگری، حل کنید.» نشریهی پیآر نیوزوایر، به مناسبت ۱۷ هم سپتامبر سومین سال ممنوعیت آموزش دختران افغانستانی با نشر گزارشی اظهارات یاسمین شریف را نشر کرده است. همچنین مدیر اجرایی برنامهی «آموزش در انتظار بوده نمیتواند»، افزوده است که برای میلیونها دختر و زن افغانستانی که در سیستم «آپارتاید جنسیتی» زندگی میکنند، ایستادگی میکنند. خانم شریف تاکید کرده است که تنها ایستادگی در کنار زنان افغانستانی کافی نیست و باید برای رفع «ظلم و بیعدالتی» اقدام عملی صورت گیرد. این مقام سازمان ملل متحد، پیش از این نیز بارها خواستار دسترسی زنان و دختران به آموزش شده بود. پیش از این خانم شریف تاکید کرده بود که بازسازی افغانستان نیاز به مشارکت اجتماعی زنان و دختران این کشور دارد. در حالی این مقام سازمان ملل، حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
برچسب: زنان و دختران
نمایشگاه دو روزهی تولیدات زراعتی تحت نام نمایشگاه زراعتی «توسعه پایدار» با حضور زنان تجارتپیشه در ولایت بلخ برگزار شد. این نمایشگاه روز گذشته (سهشنبه، ۲۷ سنبله) در ولایت بلخ گشایش یافته و در آن محصولات زراعتی، باغداری و مالداری به نمایش گذاشته شده است. مسوولان برگزاری «نمایشگاه زراعتی توسعه پایدار» میگویند که در این نمایشگاه ۶۰ غرفه گشایش یافته و از این میان، ۳۴ غرفه به زنان تجارتپیشه اختصاص داده شده است. به گفتهی مسوولان، این نمایشگاه با حمایت مالی برنامه توسعهی سازمان ملل متحد برگزار شده است. مسوولان هدف از برگزاری این نمایشگاه را معرفی تولیدات زراعتی و ایجاد بازار داخلی برای مصرفکنندگان عنوان کردهاند. برخی از زنان تجارتپیشه که در این نمایشگاه شرکت کردهاند از برگزاری این نمایشگاه استقبال کردهاند؛ اما خواستار رسیدگی به چالشهای سد راه زنان شدهاند. زنان اشتراککننده در این نمایشگاه از کاهش بازار فروش محصولات، افزایش بهای مواد خام و عدم دسترسی به برنامههای حمایتی ابراز نارضایتی کردند. بانوانی که در این نمایشگاه شرکت کردهاند، برگزاری نمایشگاهها را برای آشنایی مردم با تولیدات داخلی و تقویت فعالیتهای اقتصادی زنان مؤثر میداند. زنان تجارتپيشه از حکومت سرپرست میخواهند که یک مکان مشخص برای زنان ایجاد کنند تا آنان بتوانند همهروزه تولیداتشان را بفروشند. شماری از صنعتگران، واردات کالایهای مشابه و محدودیت ویزای سفر و مشکلات در زمینهی مواد خام را از چالشهای کلیدی کارشان عنوان میکنند. آنان گفتهاند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرمتر است. در حالی زنان محصولات زراعتیشان را به نمایش گذاشتهاند که حکومت در بیش از سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
کمیته ناروی در افغانستان (NAC) درتازهترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران در کشور بیشتر از سایر طبقات اجتماعی از رویدادهای طبیعی متاثر شدند. این کمیته امروز (سهشنبه، ۲۷ سنبله) با نشر گزارشی به تأثیرات نامتناسب تغییرات اقلیمی بر زنان و دختران افغانستان پرداخته و گفته است که زنان و دختران بیشتر از دیگران تحت تأثیر رویدادهای طبیعی همچون خشکسالی، سیل و طوفان قرار میگیرند. کمیته ناروی برای افغانستان میگوید که این گزارش، نتیجهی یک گفتگوی سهروزه و سمپوزیوم اقلیمی است که نشان میدهد، بحران تغییرات اقلیمی، نابرابریهای جنسیتی موجود در افغانستان را تشدید کرده است. در گزارش آمده است که این مساله نیاز به سیاستها و رویکردهای حساس به جنسیت در مقابله با تغییرات اقلیمی را ضروری میسازد. همچنین کمیته ناروی برای افغانستان در بخش از گزارش خود خواستار مشارکت جدی نهادهای دولتی و غیر دولتی برای حمایت از گروههای آسیبپذیر بهویژه زنان و دختران، در برنامههای سازگاری با تغییرات اقلیمی شده است. در ادامه آمده است که افغانستان، با وجود سهم ناچیزش در انتشار گازهای گلخانهای جهانی، خود را در خط مقدم بحران اقلیمی میبیند. این گزارش همچنان به افزایش تعداد و شدت رویدادهای طبیعی مانند خشکسالی، طوفان، سیل، رانش زمین، برفکوچ و زلزله اشاره دارد. کمیته ناوری گفت که این رویدادهای طبیعی زندگی و معیشت میلیونها نفر در افغانستان را مختل میکند.
نویسنده: مهدی مظفری ولادت با سعادت حضرت محمد مصطفی(ص)، پیامآور رحمت و مهربانی، بر تمامی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت باد. فرصت فرخنده میلاد آن حضرت، فرصتی مغتنم است تا به ابعاد مختلف شخصیت والای ایشان پرداخته و از آموزههای گرانبهایش بهرهمند گردیم. در این میان، نگاهی به رفتار شگفتانگیز پیامبر(ص) با بانوان، بهویژه دختر گرامیاش حضرت زهرا(س)، میتواند الگویی ارزشمند برای همه انسانها، بهخصوص مردان باشد. پیامبر اکرم(ص) که خود مظهر مهربانی و عطوفت بود، در روابط خود با خانواده، بهویژه دخترش حضرت زهرا(س)، نهایت محبت و احترام را نشان میدادند. آنچنان که حضرت عایشه(رض)، همسر گرامی پیامبر(ص)، نقل میکند: «هرگاه فاطمه به خانه پیامبر وارد میشد، پیامبر به استقبالش میرفت، او را میبوسید و با روی گشاده از او استقبال میکرد.» این روایت تنها گوشهای از دریای بیکران محبت پیامبر(ص) به دخترش است. ایشان به عنوان الگوی کامل بشریت، به ما میآموزد که محبت ورزیدن به خانواده، بهویژه زنان، امری ضروری و پسندیده است. علاوه بر این رفتار حسنه، روایات تاریخی دیگری نیز وجود دارد که حکایت از معاشرت محترمانه و نیک پیامبر با مردم، بهویژه زنان، دارد. برای مثال، عبدالملک ابن عمیر از زنی به نام ام علاء نقل میکند که پیامبر هنگام بیماری او به دیدارش رفت و فرمود: «بشارت باد بر تو ای امّ علاء، بیماری مسلمان گناهانش را میزداید؛ چنان که آتش آهن را زنگ زدایی میکند.» این نوع رفتارها نشاندهنده توانایی پیامبر(ص) در ترکیب قاطعیت و قدرت با مهربانی و عطوفت بود. الگوی رفتاری پیامبر(ص) برای تمام عصرها الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) در برخورد با زنان و دختران تنها محدود به زمانه ایشان نبوده و همچنان برای تمامی انسانها در هر عصر و نسلی الهامبخش است. آن حضرت با رفتار مهربانانه و محترمانه خود به جهانیان نشان داد که نه تنها دین اسلام به زنان و دختران ارزش و احترام فراوانی قائل است، بلکه این احترام و ارزشگذاری یکی از اصول بنیادین اخلاق و انسانیت محسوب میشود. پیامبر اکرم(ص) با فراهم آوردن فرصتهای برابر برای دختران در زمینههای مختلف نشان داد که دختران نیز همانند پسران دارای استعدادها و توانمندیهای فراوانی هستند و میتوانند در جامعه نقشهای مؤثر و سازندهای ایفا کنند. این الگوی رفتاری نه تنها به مبارزه با تفکرات نادرست و تبعیضآمیز علیه زنان کمک کرد، بلکه به تقویت جایگاه و منزلت زنان در جامعه و خانواده انجامید. امروزه با توجه به پیشرفتهای علمی و اجتماعی، اهمیت الگوگیری از سیره پیامبر اکرم(ص) در برخورد با دختران بیش از پیش نمایان شده است. بسیاری از مشکلات و چالشهای موجود در جوامع امروزی، ریشه در نگاههای سنتی و تبعیضآمیز به زنان دارد. ترویج فرهنگ احترام به زنان و ایجاد فرصتهای برابر برای آنان یکی از مهمترین راهکارها برای ایجاد جوامع سالم و پیشرفته است. تضاد فاحش با وضعیت کنونی افغانستان متأسفانه در برخی جوامع، از جمله افغانستان، شاهد صحنههای تأسفباری هستیم که نه تنها با آموزههای پرافتخار اسلام، بلکه با وجدان بشری نیز در تضاد آشکار قرار دارند. رفتارهایی که در تضاد با الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) و سیره اهلبیت ایشان است، امروزه در برخی جوامع اسلامی به وفور دیده میشود. برخوردهای زنستیزانه و رفتارهای خشونتآمیز مردان حکومتی و برخی از پدران با دخترانشان چنان دردناک است که انسان را به یاد دوران جاهلیت میاندازد. این رفتارها نه تنها عزت و کرامت انسانی زنان را زیر پا میگذارد، بلکه به بنیان خانواده و جامعه نیز آسیب جدی وارد میکند. در جامعه میبینیم و از رسانهها میشنویم که مسئولان و افرادی که در جایگاههای قدرت قرار دارند، چه رفتارهای زنستیزانهای با زنان و دختران دارند. این رفتارها نه تنها به جایگاه زنان در جامعه لطمه میزند، بلکه به وجهه اسلام نیز خدشه وارد میکند. تبعیض جنسیتی در افغانستان بیش از دو سال از استقرار حکومت سرپرست در افغانستان میگذرد و در طول این مدت، شاهد نقض گسترده و روزافزون حقوق دختران در این کشور هستیم. حقوقی که نه تنها با معیارهای بینالمللی حقوق بشر، بلکه با حداقل استانداردهای انسانی نیز مغایرت دارد. حکومت سرپرست با اعمال سیاستهای تبعیضآمیز و نادیده گرفتن حقوق برابر دختران و پسران، عملاً نیمی از جمعیت کشور را از دسترسی به سادهترین حقوق انسانی محروم کرده است. از نظر حاکمان فعلی، پسران حق دارند آموزش ببینند، کار کنند و بهطور کلی در جامعه نقش ایفا کنند، در حالی که دختران از بسیاری از این حقوق محروم هستند. این در حالی است که تصمیمگیران حکومتی مدعی هستند که تمام اقداماتشان بر اساس آموزههای اسلامی صورت میگیرد و از رضایت پیامبر برخوردار است. این ادعا در حالی مطرح میشود که تاریخ اسلام و آموزههای آن به وضوح از حقوق برابر زنان و مردان سخن میگوید و هرگونه تبعیض جنسیتی را محکوم میکند. بنابراین، اِعمال این محدودیتها علیه دختران نه تنها با آموزههای اسلامی سازگار نیست، بلکه نوعی تحریف آشکار این آموزهها محسوب میشود. این رویه نه تنها به تضییع حقوق نیمی از جمعیت کشور منجر شده، بلکه آینده کشور را نیز با چالشهای جدی مواجه کرده است. مقایسه رفتارهای کنونی با دوران جاهلیت این تصمیمها و رفتارهای تبعیضآمیز بیشتر شبیه به کردارها و گفتارهای مردان عرب دوران جاهلیت است تا شبیه به رفتار پیامبر عظیمالشأن اسلام. در آن دوران تاریک، دختران به عنوان باری بر دوش خانوادهها تلقی میشدند و زنده به گور شدن سرنوشتی شوم برای آنان بود. این تفکر بیمارگونه ریشه در بیارزشی و پست شمردن زنان داشت. امروزه، در برخی جوامع که ادعای پایبندی به اسلام را دارند، شاهد تکرار همین رویهها با ظاهری جدید هستیم. محدودیتهای شدید بر تحصیل، کار و حتی آزادیهای فردی دختران در کشورهایی مانند افغانستان، نشان از آن دارد که تفکر جاهلی هنوز هم در برخی ذهنها ریشه دوانده است. این رفتارها نه تنها با آموزههای انسانی و اسلامی در تضاد است، بلکه جرم آشکاری علیه حقوق بشر محسوب میشود. ضرورت بازگشت به آموزههای اصیل اسلامی برای بهبود وضعیت زنان و دختران در افغانستان، ضروری است که به آموزههای اصیل اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) بازگردیم. باید به جای تفسیرهای شخصی و سلیقهای از دین، به آیات قرآن و روایات صحیح مراجعه کنیم و بر اساس آنها به زنان و دختران احترام بگذاریم و حقوق برابر قائل شویم. رهبران دینی و حکومتی افغانستان مسئولیت خطیری در این زمینه بر عهده دارند. آنها باید با ترویج آموزههای صحیح اسلامی و ایجاد قوانین عادلانه، زمینه را برای تحقق عدالت جنسیتی و شکوفایی استعدادهای زنان و دختران فراهم کنند. رفتار پیامبر اکرم(ص) با دختر گرامیاش حضرت زهرا(س) الگویی بیبدیل برای همه انسانها، بهویژه مردان است. این الگو نشان میدهد که محبت به دختران، احترام به آنان و فراهم کردن امکانات برابر برای رشد و شکوفاییشان از واجبات اخلاقی و انسانی است. متأسفانه، در برخی جوامع، از جمله افغانستان، شاهد رفتارهایی هستیم که در تضاد آشکار با آموزههای اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) است. برای بهبود وضعیت زنان و دختران در افغانستان، ضروری است که به آموزههای اصیل اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) بازگردیم.
سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کره است که نشستی به میزبانی این سازمان دربارهی بحران حقوق زنان افغانستان برگزار میشود. سازمان ملل با نشر اعلامیهای گفته است که براساس تقسیماوقات این سازمان، این نشست تحت عنوان «بحران در افغانستان: جامعهی جهانی برای حمایت و احیای حقوق اساسی زنان چه کاری باید انجام دهد؟» فردا (سهشنبه، ۲۷ سنبله) برگزار خواهد شد. در اعلامیه آمده است که این رویداد جانبی به بحران شدید و در حال تشدید حقوق زنان در افغانستان میپردازد که ناشی از ظلم سیستماتیک حکومت سرپرست به زنان و دختران از طریق احکام محدودکننده است. در ادامه آمده است که هدف از برگزاری نشست فردا «فراهم کردن بستری برای فعالان حقوق زنان افغانستان، مدافعان بینالمللی و نمایندگان سازمان ملل متحد است تا در مورد چگونگی حمایت جامعهی جهانی و احیای حقوق اساسی زنان در افغانستان گفتگو کنند.» سازمان ملل متحد تاکید کرد که موضوعات کلیدی شامل ایجاد پارامترهای تعامل مبتنی بر حقوق بشر با حکومت فعلی، بررسی پیشنویس معاهدهی پیشگیری و مجازات جنایات علیه بشریت و ابداع یک رویکرد سیاست بینالمللی منسجم است که حقوق و حمایت از زنان و دختران افغانستان را در اولویت قرار میدهد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از حاکمیت خود بر افغانستان محدودیت شدیدی علیه زنان و دختران وضع کردهاند. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
ملاله یوسفزی، فعال آموزش دختران و برنده جایزهی صلح نوبل به محدودیت آموزش دختران افغانستان واکنش نشان داده و میگوید که شجاعت زنان افغانستان در برابر حکومت سرپرست برای مردم جهان «منبع الهام» است. خانم یوسفزی امروز (دوشنبه، ۲۶ سنبله) با انتشار پیامی در حساب کاربری ایکس خود از ادامهی مبارزه و مقاومت زنان و دختران افغانستان در برابر سیاستهای حکومت فعلی ستایش کرده است. او تاکید کرد: «امروز میخواهم پیامی را با خواهران قوی افغانم شریک سازم. در حالی که حکومت فعلی از رفتن شما به مکتب ممانعت میکنند و سعی دارند که شما را از صحنه زندگی اجتماعی محو کنند، شما در برابر جنایات مبارزه میکنید و پیوسته در حال مقاومت هستید. شجاعت شما برای من و مردم سراسر جهان منبع الهام است.» او افزود که تصور آن سخت است در سه سال گذشته حکومت فعلی آموزش را بهروی دختران بالاتر از صنف ششم ممنوع کرده است. وی میگوید که اینها همه بخشی از سیاستهای بیرحمانه و زنستیزانهی دولت است که زنان را از کار، تحصیل و مشارکتهای اجتماعی محروم کرده است. خانم یوسفزی در ادامه گفت که میلیونها دختر افغانستان حتا اگر از رفتن به مکتب منع شده باشند، از راههای مختلف از جمله آموزش در خانه، آموزش آنلاین و رادیو و تلویزیون به یادگیری ادامه میدهند. او در پیامش تاکید کرده است که از آموزش زنان و دختران افغانستان حمایت میکند. در حالی ملاله یوسفزی از آموزش زنان و دختران افغانستان حمایت میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان افغانستان، از فراغت شماری از زنان در ولایت بامیان از یک برنامهی آموزش قابلگی خبر داده است. این نهاد امروز (یکشنبه، ۲۵ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این برنامه، با حمایت اتحادیهی اروپا برای دومین بار در این ولایت برگزار شده است. کمیساری عالی سازمان ملل متحد متحد در امور پناهندگان، هدف از برگزاری این برنامه را مقابله با میزان بالای مرگومیر مادران و کودکان عنوان کرده است. این سازمان چند وقت پیش گفته بود که افغانستان یکی از کشورهای با نرخ بالای مرگومیر مادران و کودکان در جهان است. این نهاد بیان کرد که در سال ۲۰۲۰ میلادی روزانه حدود ۲۰ زن در افغانستان، هنگام زایمان یا در حالت بارداری جان میدادند. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان همچنان گفته بود که برای مقابله با مرگومیر مادران و کودکان، در یک برنامهی دوساله، قابلههایی را برای مناطق دوردست افغانستان آموزش میدهد. این نهاد افزوده بود، دانشجویانی که در این باز مناطق دوردست و با دسترسی محدود به خدمات صحی هستند و پس از پایان دورهی دو ساله، سند فراغت دریافت خواهند کرد. همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) ضمن هشدار از آنچه که نرخ بالای مرگ و میر مادران در افغانستان عنوان شده، اعلام کرده است که نظام صحی افغانستان به صورت فوری به ۱۸ هزار قابله نیاز دارد. این صندوق هشدار داد اگر این نیاز برآورده نشود، زندگی زنانی بسیاری به خطر میافتد. صندوق جمعیت سازمان ملل تاکید کرد که قابلهها میتوانند حدود ۹۰ درصد نیازهای فوری بهداشت باروری مادر، نوزاد و دختران نوجوان را برآورده کنند.
فرانسوا بشیو، معاون شهردار پاریس، پایتخت فرانسه میگوید که جامعهی جهانی چشمان خود را بهروی خشونتها علیه زنان و دختران در افغانستان بستهاند. آقای بشیو این اظهارات روز (شنبه، ۲۴ سنبله) در یک گردهمایی اعتراضی مشترک که از سوی فعالان حقوق زن افغانستان و فرانسه در مقابل ساختمان اوپرا باستیل شهر پاریس برگزار شده بود، مطرح کرده و گفت که جامعهی جهانی باید در کنار زنان افغانستان بایستند و «آپارتاید جنسیتی» در این کشور را بهعنوان «جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسند. او در این جمع تیرباران ۱۸ نفر از جامعهی هزاره در ولایت دایکندی را محکوم کرده و گفته است که از زمان تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، خشونت در این کشور فراگیر شده است. همچنین وی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که جامعهی جهانی باید سکوت خود را در برابر خشونتها علیه زنان افغانستان بشکنند و حکومت فعلی را تحریم کنند. معاون شهردار پاریس بر حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان تاکید کرد. در عین حال، شکیبا داوود، بنیانگذار انجمن دایرهی پارسی در پاریس و یکی از برگزارکنندگان این برنامهی اعتراضی گفت که این برنامه با همکاری نمایندگان شهرداری پاریس به هدف تقویت حمایت از زنان و دختران افغانستان برگزار شده است. او افزود که در این برنامه، معترضان سرود «سحر» و سرود «زنان» را به زبانهای فارسی و فرانسوی و به رسم اعتراض زمزمه کردند. همچنین در تصاویر و نوارهای ویدیویی در شبکههای اجتماعی از این برنامه اعتراضی نشر شده است، دیده میشود که معترضان شعارهایی «نه به آپارتاید جنسیتی»، «صدای زن عورت نیست» و «کار، تحصیل و آزادی» را سر دادهاند. معترضان در این گردهمایی اعتراضی با شعار «صدای زن انقلاب است»، قانون امر به معروف را که در آن صدای زن «عورت» خوانده شده را رد کردند. در حالی فعالان حقوق زن افغانستانی در فرانسه دست به اعتراض میزندند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
شماری از زنان معترض و اعضای جنبش اعتراضی «شنبههای ارغوانی»، از رویکرد تعاملی جامعهی جهانی با حکومت سرپرست انتقاد کرد. این جنبش میگوید که تعامل با حکومت فعلی، نه تنها به آنها اجازه داده که سرکوب زنان را تشدید کند؛ بلکه حقوق زنان را در مقیاس بینالمللی به خطر انداخته است. جنبش شنبههای ارغوانی با نشر اعلامیهای گفته است که برای تقویت فشار بر حکومت فعلی که تحت پوشش تعامل با جهان جسورتر شدهاند، جامعهی بینالمللی باید رویکردی «محکم و معنادار» روی دست گیرند. این جنبش تاکید کرد که نگران بیتوجهی جامعهی جهانی به «جنایتهای افغانستان» است. جنبش «شنبههای ارغوانی»، خواستار اعمال فوری و موثر «فشار دیپلماتیک» بر حکومت سرپرست شده است. در اعلامیه آمده است که جامعهی جهانی بهدلیل نقض حقوق زنان تحریمهای مالی و اقتصادی هدفمند را بر حکومت فعلی اعمال کند. در بخشی از اعلامیه آمده است: «ضروریست که همهی منابع مالی حکومت فعلی بهطور کامل و جامع مسدود شود. بهویژه شبکههای تجارت غیرقانونی و حامیان خارجی آنها. این تحریمها باید شامل همهی نهادها و افرادی باشد که به هر شکلی از این گروه حمایت مالی میکنند.» این جنبش تاکید دارند که جامعهی بینالمللی، کمیسیون مستقل و بیطرفی برای بررسی «نقض حقوق بشر و جنایتهای جنگی» را ایجاد کند. شنبههای ارغوانی میگوید که نتایج این تحقیقها، باید به دادگاههای بینالمللی ارجاع شود تا عاملان تحت تعقیب قرار گیرند. در اعلامیه آمده است که جامعهی جهانی با اقدامهای موثر حکومت فعلی را مورد پاسخگویی قرار دهد. این انتقاد در حالی مطرح میشود که حکومت سرپرست با برخی از کشورها از جمله کشورهای همسایه و آسیایی میانه، روابط اقتصادی داشته و شماری از آنان سفیر این گروه را نیز پذیرفته است. باید گفت که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
سازمان جهانی مهاجرت اعلام کرده است که در یک سال گذشته برای بیش از 600 زن در سراسر افغانستان در بخشهای مختلف فرصتهای شغلی را فراهم کرده است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که طی یک سال گذشته، دو هزار و 24 فرصت شغلی را در سراسر کشور ایجاد و محافظت کرده که از این میان 694 مورد آن برای زنان و دختران بوده است. سازمان جهانی مهاجرت تاکید کرد که در این مدت برای گسترش 256 کسبوکار در سراسر افغانستان تجهیزات کاری کمک کرده که 97 مورد این کارها تحت رهبری زنان بوده است. این سازمان، اما جزییات بیشتر در مورد نوعیت کارها ارایه نکرده است. این سازمان در حالی از ایجاد فرصتهای شغلی برای زنان و دختران در افغانستان خبر میدهد که حکومت سرپرست، کار زنان را در بخشهای مختلف را منع کرده است. کارهای خصوصی از جمله تجارتهای کوچک و متوسط و صنایعدستی از محدود کارهایست که حکومت فعلی آن را ممنوع نکرده است؛ اما با آنهم کار زنان در این بخشها از محدودیتهای کلی این گروه متاثر است. بهشمول سازمان ملل، شماری از نهادهای دیگر در سه سال گذشته تلاش کرده که از کارهای زنان در این بخشها حمایت کنند.