رسانههای بینالمللی گزارش دادهاند که دیوان دادگستری اتحادیه اروپا حکم داده است که برای پذیرش پناهندگی زنان افغانستان، تنها درنظر گرفتن جنسیت و ملیت آنها کافی است. خبرگزاری رویترز با نشر گزارشی گفته است که این حکم پس از بررسی پروندهی دو زن افغانستان که درخواست پناهندگی آنها از سوی دولت اتریش رد شده بود، صادر شده است. در حکم دیوان دادگستری اتحادیه اروپا آمده است که اثبات این امر که متقاضی در صورت بازگشت به افغانستان مورد آزار و اذیت قرار میگیرد، ضروری نیست. در گزارش آمده است که دولت اتریش درخواست پناهندگی دو زن اهل افغانستان را در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰ رد کرده بود. خبرگزاری رویترز تاکید کرد که این زنان این تصمیم را در دادگاه عالی اتریش به چالش کشیدند و سپس این دادگاه از دیوان دادگستری اروپا درخواست صدور حکم کرده بود. قابل ذکر است که دولت اتریش تا اکنون در مورد حکم دادگاه دادگستری اتحادیه اروپا واکنش نشان نداده است. باید گفت که در حالی این حکم صادر شده است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، زنان و دختران را از حق آموزش و کار محروم و محدودیتهای گسترده بر حضور آنان در اجتماع وضع کرده است. همچنین چند وقت پیش حکومت سرپرست در قانون امر به معروف و نهی از منکر خود پوشاندن تمام بدن زن را لازمی و صدای زن را «عورت» دانسته و شنیدهشدن آن را در بیرون از خانه منع کرده است.
برچسب: زنان و دختران
بخش زنان سازمان ملل به محدودیتها علیه زنان و دختران واکنش نشان داده و اعلام کرده است که جامعه مدنی و زنان افغانستان بهطور سیستماتیک از سوی حکومت سرپرست مورد هدف قرار میگیرند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که افغانستان اکنون با «بحران بیسابقه حقوق زنان» مواجه است و حکومت فعلی بهطور خاص فعالان حقوق زن را مورد حمله قرار میدهد. در گزارش آمده است که سیاستها و حملات حکومت سرپرست به حقوق زنان و دختران منجر به افزایش آمار خودکشی در میان این قشر شده است. بخش زنان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حکومت فعلی محدودیتهای شدیدی بر نهادهای حامی زنان و دختران اعمال کرده و همواره تجمعات و اعتراضهای مسالمتآمیز آنان را سرکوب کرده است. این افزود که حکومت فعلی بهطور سیستماتیک و هدفمند زنان را از جامعه و حضور در مکانهای عمومی حذف کرده است. بخش زنان سازمان ملل میگوید: «سرکوب سیستماتیک حقوق زنان و دختران، بازداشتهای خودسرانه و تهدیدات علیه فعالان، منجر به ناتوانی بسیاری از سازمانها در ارایه خدمات حیاتی شده است.» بخش زنان سازمان ملل همچنین یادآور شده که در سه سال تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، این نهاد همواره در تلاش برای توانمندسازی زنان فعال بوده است. در حالی بخش زنان سازمان ملل متحد از حقوق زنان و دختران افغانستان حمایت میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالشهای اقتصادی مجبور به ترک آموزش شدهاند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. حکومت فعلی بارها گفته است که حقوق زنان و دختران در افغانستان بر اساس شرع اسلامی رعایت میشود.
کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان اعلام کرده است که بر تلاشهای خود برای حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان ادامه میدهد. خانم دیکر (چهارشنبهشب، ۱۱ میزان) با نشر اعلامیهای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که برای ترویج حقوق بشر و رسیدگی به بحران بشری در افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی تلاش خواهد کرد. او در بخش از اعلامیه از مأموریت تام وست، نماینده پیشین آمریکا برای صلح افغانستان، قدردانی کرده است. وی تاکید کرد: «من مشتاقانه منتظر هستم تا به تعقیب کار و فعالیتهای مثمر و خوب [وست] با جان مارک پومرشایم در راستای حفظ منافع امنیت ملی آمریکا، حمایت از زنان و دختران افغانستان، ترویج حقوق بشر تمام افغانها و کمک به مردم افغانستان در مقابل یک بحران جدی بشری به تلاش خود ادامه دهم.» این در حالی است که تام وست چند روز پیش از سمتاش کنارگیری کرده بود. همچنین روز گذشته متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز گفته بود که این کشور به همکاری خود با افغانستان ادامه خواهد داد. به گفتهی میلر، پس از این مأموریت وست را کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان، رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحده برای زنان و دختران افغانستان و جان مارک پومرشایم، دستیار معاون وزارت امور خارجه این کشور در امور آسیای مرکزی، پیش خواهند برد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، حقوق شهروندان بهویژه زنان و دختران را نقض کرده است. همچنان تا اکنون تلاش کشورها در زمینه اقناع این گروه برای احترام گذاشتن به حقوق بشر کارساز نبوده است
برنامه جهانی غذا برای افغانستان اعلام کرده است که برای بیشاز هزار زن در سراسر کشور که اکثراً نانآور خانوادههایشان هستند، کمک کرده تا مهارتهای جدیدی برای کسب درآمد خود بیاموزند. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۱۱ میزان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود با ابراز نگرانی نوشته است که فضاهای عمومی برای زنان افغانستانی در حال کوچک شدن است. برنامه جهانی غذا ویدیویی را منتشر کرده که نشان میدهد به شماری از زنان در کسب درآمد کمک میکند. در این ویدیو دیده میشود که این زنان در حال پختن نان، بافت فرش و خیاطی هستند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل تاکید کرد: «زنان و دختران در افغانستان، اکنون فرصتهای اندکی برای کسب درآمد دارند.» حمایت سازمان ملل متحد از زنان و دختران افغانستانی در حالی صورت میگیرد که حکومت سرپرست، با روی کار آمدن دوبارهی شان، حدود ۸۰ فرمان محدودکننده بر زنان و دختران صادر کرده است. بیش از سه سال میشود که این محدودیتها، زنان را در افغانستان از حقوق ابتدایی شان از جمله حق کار، آموزش، سفر و تفریح محروم ساخته است. این در حالی است که چندی پیش نیز برنامهی جهانی غذای سازمان ملل متحد گفته بود که ۹۰ درصد خانوادههای تحت سرپرستی زنان در افغانستان غذای کافی برای خوردن ندارند.
شهرزاد اکبر، رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به محدودیتهای زنان و دختران افغانستان واکنش نشان داده و میگوید که تلاش برای جرمانگاری «آپارتاید جنسیتی» زمانگیر است و مبارزهی دوامدار میطلبد. خانم اکبر این اظهارات را در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که نشست ماه اکتبر، یکی از نشستهای کمیتهی شش سازمان ملل متحد است که به بحث در مورد مسودهی معاهدهی «جنایات علیه بشریت» میپردازد. او تاکید کرد که تلاش دادخواهان این است که مفهوم «آپارتاید جنسیتی» شامل این مسوده شود. رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان میگوید: «این گام نیازمند حمایت کشورهای عضو از جرمانگاری آپارتاید جنسیتی است و تصمیم سازمان ملل متحد نیست.» وی همچنان در ادامه تاکید کرد: «باید برای دادخواهی و پیگیری در این مورد با کشورهای مشخص به شمول آفریقای جنوبی که خاستگاه «مفهوم آپارتاید» است آماده باشیم.» شهرزاد اکبر تصریح کرد: «این بحث با تصمیم تازه چهار کشور آلمان، کانادا، استرالیا و هالند، در مورد کنوانسیون سیداو و افغانستان فرق دارد.» در حالی خانم اکبر این اظهارات را مطرح میکند که چند روز پیش کشورهای آلمان، کانادا، استرالیا و هالند به حکومت سرپرست هشدار داده بودند، در صورتیکه در یک بازهی زمانی مشخص به تبعیض جنسیتی در افغانستان پایان ندهند، پروندهای علیه این گروه به دادگاه بینالمللی لاهه ارجاع میدهند. باید گفت که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالشهای اقتصادی مجبور به ترک آموزش شدهاند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. حکومت فعلی بارها گفته است که حقوق زنان و دختران در افغانستان بر اساس شرع اسلامی رعایت میشود.
گوردون براون، نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای آموزشهای جهانی میگوید که مطمئن است که سازمان ملل متحد، سلب حقوق دختران و زنان در افغانستان را به عنوان آپارتاید جنسیتی به رسمیت خواهد شناخت. آقای براون این اظهارات را در یک نشست خبری مطرح کرده و گفت: «محدودیتها علیه دختران و زنان در افغانستان نوعی سرکوب آشکار است که به آپارتاید جنسیتی منجر میشود.» وی از جامعهی جهانی، بهویژه کشورهای دارای اکثریت مسلمان، خواسته است که برای پایان دادن به سرکوب دختران و زنان در افغانستان متحد شوند. گوردون براون که نخستوزیر پیشین بریتانیا است از سوی سازمان ملل، نماینده ویژه این سازمان برای آموزشهای ویژه جهانی، انتخاب شده است. همچنین دو روز قبل آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل نیز حمایت خود را از ۲۶ کشوری اعلام کرده است که خواستار ارجاع پرونده سیاستهای حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان در دیوان بینالمللی گستری شدهاند. در حالی آقای براون از محدودیت زنان و دختران افغانستان به عنوان آپارتاید جنسیتی یاد میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالشهای اقتصادی مجبور به ترک آموزش شدهاند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. حکومت فعلی بارها گفته است که حقوق زنان و دختران در افغانستان بر اساس شرع اسلامی رعایت میشود.
شماری از زنان پناهجوی اهل افغانستان در پاکستان به مناسبت دومینسال یادبود از حمله بر آموزشگاه «کاج» در دشت برچی کابل، از سازمان ملل خواستهاند که نسلکشی هزارهها در افغانستان را بهرسمیت بشناسد. این پناهجویان به یادبود از قربانیان حمله بر آموزشگاه کاج، در پاکستان شمع روشن کردند. زنان پناهجو با نشر قطعنامهای از سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری خواستند که کشتار هدفمند هزارهها در افغانستان باید متوقف شود. در قطعنامه این پناهجویان آمده است: «نسلکشی هزارهها که اخیراً با عناوین مختلف مخصوصاً به نام داعش انجام میشود، باید بهرسمیت شناخته شود.» این پناهجویان از نهادهای حقوق بشر و سازمان ملل خواستار بررسی جدی در مورد نسلکشی هزارهها در افغانستان شدهاند. آنان تاکید کردند که در وضعیت فعلی از سوی نیروهای حکومت سرپرست در مناطق مختلف افغانستان از قوم هزاره باجگیری صورت میگیرد و در برخی موارد وادار به کوچ اجباری میشوند. این پناهجویان با اشاره به حمله خونین ماه سنبله بر موتر حامل باشندگان ولایت دایکندی در کوتل پهلوسنگ ولایت غور آن را مصداق جنایت علیه بشریت دانستند. در این گردهمایی از همهی نخبگان و روشنفکران هزاره و سایر اقوام ساکن افغانستان خواسته شد که در برابر این جنایات متحد شوند و برای جلوگیری از تکرار این فجایع گام بردارند. همچنین این زنان بر حمایت جامع از خانوادههای قربانیان نسلکشی، بهویژه قربانیان کشتارهای اخیر در مرز دایکندی و غور، تأکید کردند. شرکتکنندگان همچنین تاکید کردند که بیتفاوتی جامعهی جهانی به این نسلکشی باید پایان یابد و اقدامات عملی برای حفاظت از هزارهها در افغانستان صورت بگیرد. روز (شنبه، ۷ میزان) هم شماری از شهروندان کشور در شهرهای ونکوور و اوتاوای کانادا در یک گردهمایی اعتراضی خواستار بهرسمیت شناختن «نسلکشی هزارهها» در افغانستان شدند. این اعتراضات بهمناسبت سالروز آغاز نسلکشی هزارهها در افغانستان از سوی عبدالرحمن خان، شاه سابق افغانستان و همچنین دومین سالروز رویداد مرگبار مرکز آموشی کاج شکل میگیرد. معترضان بر توقف حملات هدفمند بر هزارهها در افغانستان و همچنین بهرسمیت شناختن «نسلکشی هزارهها» تاکید دارند. این در حالی است که دو سال پیش، در حمله داعش بر آموزشگاه کاج در دشت برچی بیش از ۱۰۰ تن از دانشآموزان که اکثراً دختران بودند کشته و زخمی شدند.
سازمان همکاری اسلامی در تازهترین مورد اعلام کرده است که دفتر این سازمان و سفارت اندونیزیا در کابل، توافقنامهای برای تقویت فعالیت اقتصادی زنان افغانستان، امضا کردهاند. این سازمان با نشر اعلامیهای گفته است که این توافقنامه روز (دوشنبه، ۹ میزان) در کابل امضاء شده است. سازمان همکاری اسلامی تاکید کرد که بر اساس این توافقنامه، پروژههای مختلف معیشتی برای توانمندسازی زنان افغانستان از سوی دفتر این نهاد در کابل و با تمویل دولت اندونیزیا در مناطق شهری و روستایی افغانستان راه اندازی خواهد شد. سازمان همکاری اسلامی و سفارت اندونیزیا در کابل جزئیات بیشتری در مورد این توافقنامه ارائه نکردهاند. قابل ذکر است که سازمان همکاری اسلامی از زمان تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان با این گروه در تعامل بوده، اما در عین حال از ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران نیز انتقاد کرده است. در حالی سازمان همکاری اسلامی از تقویت فعالیت اقتصادی زنان افغانستان خبر میدهد که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالشهای اقتصادی مجبور به ترک آموزش شدهاند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
نمایشگاهی زیر عنوان «هنر دختر آزادی است و تاریخ همان خواهد شد که ما میخوهیم» در اعتراض به محدودیتهای حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان در پنج اثر نقاشی در سویدن برگزار شده است. این نمایشگاه روز (شنبه، ۷ میزان) در شهر «اوربرو» سویدن به هدف آزادیخواهی و تشویق به مقاومت و خاموش نبودن در برابر حکومت فعلی برای دو ماه برگزار شده است. ساناز حکیمی، نقاش و برگزارکننده این نمایشگاه به رسانهها گفته است که هنرمندان و نویسندگان میتوانند نقش مهمی در تغییرات داشته باشند کافیست خاموش نباشند. او افزوده است که نوشتهها، مجسمهها، نقاشیها و فیلمها میتوانند سوژهای را برای تغییر و مبارزه خلق کند. وی تاکید کرد: «در کشور من افغانستان، نهایت ظلم بر زنان میشود و من خواستم با این مجموعه در اینجا صدای آنها باشم.» ساناز حکیمی گفت: «در تمام اثرهایم که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده یک شخصیت سبز رنگ وجود دارد که این موجود سبز رنگ نماد آزادی خواهی و تشویق به مقاومت میکند.» حکیمی در ادامه خاطرنشان کرده که با هنر نقاشیاش در برابر حکومت سرپرست مبارزه میکند و امیدوار است که زنان افغانستان روزی به آزادی خواهند رسید. در حالی این نقاش افغانستانی، این نمایشگاه را برگزار میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالشهای اقتصادی مجبور به ترک آموزش شدهاند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
مسوولان محلی در هرات میگویند که بهمناسبت روز جهانی گردشگری نمایشگاه صنایع دستی و تولیدی را در دو بخش مردانه و زنانه برگزار کرده است. رحمتالله محمدی، آمر گردشگری ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات گفته است که این نمایشگاه روز گذشته (یکشنبه، ۸ میزان) در قلعه اختیارالدین آغاز شده و برای هفت روز ادامه خواهد داشت. روز (جمعه، ۶ میزان) روز جهانی گردشگری بود. آمر گردشگری ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان هرات تاکید کرد که این نمایشگاه با همکاری مؤسسه «تیکا» ترکیه راهاندازی شده و هدف آن جذب گردشگران و معرفی صنایع دستی و تولیدی هرات است. آقای محمدی افزود که در این نمایشگاه ۱۰۰ غرفه وجود دارد که ۵۰ غرفهی آن به مردان و ۵۰ غرفهی دیگر به زنان اختصاص داده شده است. رحمتالله محمدی میگوید که در این نمایشگاه قالینهای دستباف، صنعت شیشهسازی، مهرهدوزی، خامک، آثار هنری خطاطی، نقاشی و مینیاتوری و همچنان انواع صنایع دستی زنان هرات به نمایش گذاشته شده است. همچنین برخی از زنان تجارتپیشه که در این نمایشگاه شرکت کردهاند از برگزاری این نمایشگاه استقبال کردهاند؛ اما خواستار رسیدگی به چالشهای سد راه زنان شدهاند. بانوانی که در این نمایشگاه شرکت کردهاند، برگزاری نمایشگاهها را برای آشنایی مردم با تولیدات داخلی و تقویت فعالیتهای اقتصادی زنان مؤثر میداند. زنان اشتراککننده در این نمایشگاه از کاهش بازار فروش محصولات، افزایش بهای مواد خام و عدم دسترسی به برنامههای حمایتی ابراز نارضایتی کردند. شماری از صنعتگران، واردات کالایهای مشابه و محدودیت ویزای سفر و مشکلات در زمینهی مواد خام را از چالشهای کلیدی کارشان عنوان میکنند. آنان گفتهاند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرمتر است. در حالی زنان محصولات زراعتیشان را به نمایش گذاشتهاند که حکومت در بیش از سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.