تیم کریکت پناه‌جویان زنان افغانستان، پس از سه سال انتظار، سرانجام با حمایت «کریکت بورد استرالیا» در ‌یک بازی نمادین به میدان می‌رود. بر اساس گزارش وب‌سایت رسمی کریکت استرالیا، تیم کریکت بورد «زنان پناه‌جوی افغانستانی» قرار است در ۳۰ ماه جنوری، ۲۰۲۵، در اولین بازی مقدماتی در برابر حریف خود که از سوی «کریکت بورد بدون مرز» سازمان‌دهی شده است، به میدان برود. در ادامه آمده است که بازی‌کنان تیم افغانستان، در یک اردوگاه تمرینی دو روزه در ملبورن به هم می‌پیوندند تا برای این مسابقه آماده شوند. پس از سه سال محرومیت ورزشی زنان در افغانستان و تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست در افغانستان، بازی‌‌کنان کریکت بورد زنان، به استرالیا پناهنده شده و به شکل پراگنده در شهرهای مختلف این کشور زندگی می‌کنند. نیک هاوکلی، مدیرعامل کریکت استرالیا، این مسابقه را جشنی برای همه کسانی دانسته که از اعضای تیم زنان افغانستان از زمان ورودشان به استرالیا حمایت کرده‌اند. وی تاکید کرد: «ما خوش‌حالیم که آرزوی آنان برای بازی با یک‌دیگر به واقعیت پیوسته است.» همچنین فیروزه امیری، یکی از بازی‌کنان تیم در گفتگو با رسانه‌ها تاکید کرد: «زمانی که تیمی برای افغانستان وجود ندارد، آنان نمی‌توانیم انگیزه‌ای برای ادامه‌ی بازی‌های شان داشته باشند.» خانم امیری در بخشی از صحبت‌هایش افزوده است: «بسیاری از دختران ما به فکر ترک کریکت و روی آوردن به ورزش‌های دیگر هستند. با این‌که استرالیا را به عنوان خانه‌ی دوم خود می‌دانم؛ اما همچنان آرزو دارم برای افغانستان بازی کنم.» این در حالی است که شورای بین‌المللی کریکت، اعلام کرده است که تنها هیأتی است که از کریکت زنان افغانستانی حمایت کرده و آن را سازمان‌دهی می‌کند. کریکت بدون مرز، از سال ۲۰۱۱ میلادی برای حمایت از فرصت‌های بازی برای بازی‌کنان زن ایجاد شده است. این سازمان یکی از حامیان اصلی این رویداد است و این بازی را فرصتی برای نمایش استعداد زنان افغانستانی در بیرون از کشور شان می‌داند.

وزارت مهاجران و عودت‌کنندگان حکومت سرپرست می‌گوید که با بازگشت ۱۴۰ هزار پناه‌جوی افغانستانی از ایران در یک ماه گذشته، شمار بازگشت‌کنندگان از این کشور به افغانستان طی یک سال اخیر به بیشتر از یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. عبدالمطلب حقانی، سخنگوی این وزارت گفته است که نزدیک به ۱۵۰ هزار مهاجر افغانستانی در یک ماه گذشته به افغانستان بازگشته‌اند که بخش عمده‌ای از آن‌ها از ایران بازگشته‌اند. آقای حقانی تاکید کرد که از مجموع ۱۵۰ هزار بازگشت‌کننده، حدود ۱۰ هزار نفر از پاکستان، ۲ هزار نفر از ترکیه و قریب به ۱۴۰ هزار نفر از ایران بازگشته‌اند. او افزود: «تعدادی از این افراد به طور داوطلبانه بازگشته‌اند، اما بسیاری دیگر به طور اجباری اخراج شده‌اند.» همچنین طبق گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، بین ژانویه و سپتامبر ۲۰۲۴، بیش از ۱.۵ میلیون شهروند افغانستان، عمدتاً از طریق مرزهای اسلام‌قلعه و زرنج، از ایران به افغانستان بازگشته‌اند. بازگشت‌کنندگان گزارش داده‌اند که تحت فشار شدیدی برای ترک ایران یا روبرو شدن با اخراج اجباری قرار دارند، که این امر جو بی‌اطمینانی و ترس را در میان مهاجرین افغان ایجاد کرده است. همچنین اداره توسعه بین‌المللی آمریکا گزارش داده است، بازگشت‌کنندگان که سال‌ها در ایران به دنبال فرصت‌های شغلی بهتر زندگی می‌کردند، هنگام بازگشت با شرایط دشواری روبرو هستند. بسیاری از آن‌ها از نبود خدمات و حمایت‌های اساسی ابراز نارضایتی می‌کنند. باید گفت که در حال حاضر، ایران میزبان میلیون‌ها مهاجر اهل افغانستان است که بسیاری از آن‌ها فاقد مجوز قانونی هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که ایران تحت فشار است تا تعداد قابل توجهی از این افراد را بازگرداند، به طوری که دولت ایران برنامه‌ریزی کرده است تا تا مارس ۲۰۲۵، دو میلیون افغانستانی را دیپورت کند. با افزایش تعداد بازگشت‌کنندگان، حکومت تحت فشار فزاینده‌ای قرار دارد تا نیازهای آن‌ها را برآورده کند. حدود ۶۰٪ از بازگشت‌کنندگان مسکن دائمی را اولویت اصلی خود می‌دانند، اما بسیاری در پیدا کردن مسکن مناسب با مشکل روبرو هستند. علاوه بر این، عدم وجود مدارک رسمی برای تعداد زیادی از بازگشت‌کنندگان دسترسی آن‌ها را به خدمات اساسی، سفر آزادانه یا یافتن شغل پیچیده‌تر کرده است.

سازمان بین‌المللی حفاظت از کودکان می‌گوید سالانه ۴.۹ میلیون کودک در جهان به دلیل بیماری‌های قابل پیشگیری جان خود را از دست می‌دهند. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از کشورها خواست که برای بهبود وضعیت کودکان اقدام کنند. سازمان بین‌المللی حفاظت از کودکان تاکید کرد که تغییرات اقلیمی، درگیری‌ها و بحران‌های بهداشتی جهانی را به‌عنوان تهدیدات جدی برای کودکان در سراسر جهان مطرح کرد. در خبرنامه با تاکید بر اهمیت اقدام فوری گفت: «اکنون زمان عمل است، نه سخن، هر کودک شایسته است تا فراتر از پنج سالگی زندگی و رشد کند.» سازمان حفاظت از کودکان درحالی از وضعیت کودکان ابراز نگرانی می‌کند که در بسیاری از مناطق درگیر جنگ و بحران، میلیون‌ها کودک در معرض خطرات جدی از جمله خشونت، سوء تغذیه و نبود دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی قرار دارند. قابل ذکر است که آمار مرگ و میر کودکان به‌ویژه در مناطق درگیری جنگ و‌ از جمله در غزه، سوریه، یمن، اوکراین و افغانستان بیشتر است. به دلیل بحران‌ها و درگیری‌ها در این مناطق کودکان کمتر دسترسی به خدمات بهداشتی دارند و در معرض خطرات جدی قرار گرفته‌اند. براساس یک گزارش دفتر حقوق بشر سازمان ملل حدود ۷۰ درصد از قربانیان تایید شده طی یک دوره شش‌ماهه در جنگ غزه زنان و کودکان بوده‌اند. در افغانستان نیز فقر گسترده و بحران‌های اقتصادی باعث شده‌اند که میلیون‌ها کودک از دسترسی به غذا، آموزش و امکانات اساسی محروم بمانند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بدخشان می‌گویند که در اثر واژگون‌شدن و سقوط یک موتر نوع «پاسو» به رودخانه در مسیر بهارک-فیض‌آباد این ولایت، شش نفر، به‌شمول سه زن و دو کودک جان باخته‌اند. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد عصر روز گذشته (جمعه، ۲۵ عقرب) در ساحه‌ی بین روستاهای «آب افشک» و «سمدره» رخ داده است. در خبرنامه آمده است که جسد راننده‌‌ی موتر از رودخانه خارج شده و تلاش برای بیرون کشیدن سایر اجساد ادامه دارد. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان تاکید کرد که جان باختگان این حادثه باشندگان اصلی شهر کابل و فعلی حوزه پنجم شهر فیض‌آباد بوده‌اند. فرماندهی پولیس بدخشان، علت وقوع این حادثه را توضیح نداده است. قابل ذکر است که حوادث ترافیکی در سراسر افغانستان سالانه جان صدها نفر را می‌گیرد و صدها زخمی نیز برجای می‌گذارد. علت وقوع اکثر این حوادث بی‌احتیاطی رانندگان، خرابی جاده‌ها و نبود علایم ترافیکی گفته می‌شود.

در ادامه اجرای جزای تعزیری بالا افراد توسط نیروهای حکومت سرپرست افغانستان، یک زن و ۱۰ مرد در ولایت ننگرهار در برابر همگان شلاق زده شدند. دادگاه عالی امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ عقرب) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این افراد به اتهام‌های «زنا، لواط و روابط نامشروع» هرکدام از ۳۰ تا ۳۹ شلاق زده شدند. در خبرنامه آمده است که حکم مجازات این افراد توسط دادگاه شهری، دادگاه ابتداییه ولسوالی سرخرود و دادگاه ابتداییه در ولسوالی غنی خیل ننگرهار صادر شده است. دادگاه عالی تاکید کرد که در مراسم شلاق این افراد مقام‌های محلی حکومت سرپرست از دادگاه‌های مختلف و باشندگان محل اشتراک کرده بودند. حکومت سرپرست از آغاز ماه عقرب تا اکنون ۸۵ تن را بخش‌های مختلف کشور در برابر همگان شلاق زده‌اند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده‌اند و پنج نفر را در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌اند. نهادهای حقوق‌ بشری اعدام و مجازات بدنی افراد را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به اعدام یک مرد در پکتیا از سوی حکومت سرپرست واکنش نشان داده و گفته است که اجرای حکم اعدام در ملاءعام خلاف تعهدات بین‌المللی افغانستان در زمینه‌ی حقوق بشر است و باید متوقف شود. یوناما با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود، از سران حکومت فعلی خواسته است که فوراً اجرای احکام اعدام را به‌منظور لغو حکم اعدام، متوقف کنند. همچنین دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در بخشی از اعلامیه خواستار احترام به فرآیند دادرسی عادلانه و حقوق محاکمه‌ی منصفانه، به‌ویژه در زمینه‌ی دسترسی وکیل مدافع شده است. این در حالی است که حکومت فعلی روز گذشته (چهارشنبه، ۲۵ عقرب) یک مرد را به اتهام «قتل عمد» در ورزشگاه مرکزی شهر گردیز، مرکز ولایت پکتیا در ملاءعام اعدام کرد. حکم اعدام این فرد در حضور سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله‌‌، خلیل‌الرحمان حقانی، سرپرست وزارت مهاجرین و شمار دیگر از مقام‌های این گروه و «عده‌ی کثیری» از مردم اجرا شد. این ششمین مورد حکم اعدام بود که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره بر افغانستان در ملاءعام اجرا کرده‌اند. اعدام‌های قبلی در ولایت‌های فراه، هرات، لغمان، غزنی و جوزجان در ملاءعام اجرا شده است.

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که فرانسه سه میلیون یورو برای بهبود تغذیه مادران و کودکان در افغانستان کمک کرده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود گفته است که با این کمک، مجموع کمک‌های فرانسه به افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی به شش میلیون یورو رسیده است. در اعلامیه آمده است که با این کمک بیش از ۱۵ هزار دانش‌آموز دختر و پسر در مکاتب ابتدایی افغانستان هر روز یک میان‌وعده‌ی سالم در زمان حضور در مکتب دریافت خواهند کرد. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که بیش از ۳۵ هزار دانش‌آموز نیز ماهانه روغن نباتی دریافت می‌کنند که به خانه ببرند تا تغذیه تمام خانواده بهبود یابد. در ادامه آمده است که علاوه بر این، بیش از ۶۰ هزار کودک خردسال و ۱۰ هزار مادر باردار یا شیرده نیز غذای مغذی ویژه دریافت خواهند کرد. همچنین سالینا گرنه-کاتالانو، مدیر امور جهانی در وزارت اروپا و امور خارجه‌ی فرانسه گفته است: «بیش از سه چهارم از تمام خانواده‌های افغانستان توانایی تهیه یک رژیم غذایی مقوی را ندارند که آن‌ها را از افتادن در دام سوءتغذیه نجات دهد.» وی تاکید کرد که فرانسه به تعهد خود برای ایستادن در کنار مردم افغانستان و ارائه‌ی حمایت در جایی که بیشترین نیاز وجود دارد، پابند است. همچنین هارالد مانهارت، معاون دفتر برنامه جهانی غذا در افغانستان گفته است که این کمک در یک لحظه‌ی حساس برای مادران و کودکان افغا‌نستان که به‌شدت از بحران گرسنگی آسیب دیده‌اند، صورت گرفته است. او می‌گوید که افغانستان در کانون بحران گرسنگی در جهان قرار دارد و بیش از یک چهارم جمعیت آن گرسنه هستند و از هر ده خانواده‌ای که سرپرست آن زنان هستند، نُه خانواده توانایی تهیه غذای کافی را ندارند. برنامه جهانی غذا گفته است که به‌دلیل بحران کمبود بودجه در سال جاری میلادی، نتوانسته برای دو میلیون زن و کودک در افغانستان کمک غذایی فراهم کند تا از ابتلای آنان به سوءتغذیه جلوگیری شود. برنامه جهانی غذا پیش از این نیز بارها از کمبود بودجه و پی‌آمدهای آن بر افراد نیازمند در افغانستان هشدار داده بود.

رسانه‌های اجتماعی، به عنوان ابزاری نوین در زندگی روزمره افراد، تغییرات قابل توجهی را در روابط خانوادگی و زناشویی ایجاد کرده‌اند. این پلتفرم‌ها، با امکان برقراری ارتباط و اشتراک‌گذاری لحظات، ارتباطات جهانی را به‌طرزی آسان‌تر و سریع‌تر کرده‌اند. با وجود مزایای فراوان این ابزارها، اثرات منفی آن‌ها بر روابط خانوادگی و زناشویی نیز قابل انکار نیست. در این مقاله، به بررسی تاثیرات مثبت و منفی رسانه‌های اجتماعی بر روابط زناشویی و خانوادگی پرداخته می‌شود. تاثیرات مثبت رسانه‌های اجتماعی بر روابط زناشویی و خانوادگی افزایش تعامل و ارتباط رسانه‌های اجتماعی به افراد امکان می‌دهند که با همسر و اعضای خانواده خود در ارتباط باشند و لحظات روزمره خود را با هم به اشتراک بگذارند. این ابزارها به ویژه برای زوجینی که به دلیل مشغله‌های کاری یا فاصله جغرافیایی نمی‌توانند به صورت فیزیکی کنار یکدیگر باشند، بسیار کارآمد هستند. همچنین به والدین و فرزندان اجازه می‌دهند تا از فعالیت‌ها و پیشرفت‌های همدیگر آگاه باشند و همواره در جریان امور روزانه یکدیگر قرار بگیرند. تقویت روابط خانوادگی از طریق شبکه‌های مشترک حضور در گروه‌ها و صفحات مشترک خانوادگی در پلتفرم‌های اجتماعی می‌تواند باعث افزایش تعاملات و مشارکت‌های خانوادگی شود. افراد می‌توانند در این گروه‌ها عکس‌ها، ویدئوها و خاطرات خانوادگی را به اشتراک بگذارند و از حال یکدیگر مطلع باشند. این امر به نزدیکی بیشتر اعضای خانواده، به‌ویژه در خانواده‌هایی که در مکان‌های جغرافیایی متفاوت زندگی می‌کنند، کمک می‌کند. افزایش آگاهی و یادگیری رسانه‌های اجتماعی فرصت‌های زیادی برای یادگیری و افزایش دانش فراهم می‌کنند. والدین می‌توانند با دسترسی به محتوای آموزشی درباره تربیت فرزندان، ازدواج و بهبود روابط، اطلاعات بیشتری کسب کنند. این آگاهی به بهبود روابط و کاهش تنش‌های خانوادگی کمک می‌کند و افراد را به سمت درک بهتری از همدیگر سوق می‌دهد. تاثیرات منفی رسانه‌های اجتماعی بر روابط زناشویی و خانوادگی ایجاد رقابت و مقایسه ناسالم یکی از مشکلات رایج در استفاده از رسانه‌های اجتماعی، ایجاد رقابت و مقایسه ناسالم است. برخی از کاربران با مشاهده زندگی‌های ایده‌آل و شاد دیگران، ممکن است حس کنند که زندگی خانوادگی آن‌ها به خوبی دیگران نیست. این موضوع می‌تواند باعث نارضایتی و حتی بروز اختلاف در روابط زناشویی شود و منجر به کاهش اعتماد به نفس و ایجاد حس ناکافی بودن در طرفین گردد. کاهش ارتباط حضوری و صمیمیت استفاده بی‌رویه از رسانه‌های اجتماعی ممکن است به کاهش ارتباطات حضوری و صمیمیت میان زوجین و اعضای خانواده منجر شود. زمانی که یکی از اعضای خانواده بیشتر وقت خود را در دنیای مجازی می‌گذراند، ممکن است به نیازهای احساسی و روانی همسر یا فرزندان خود توجه کافی نداشته باشد. این موضوع در بلندمدت می‌تواند باعث ایجاد فاصله عاطفی میان اعضای خانواده و حتی کاهش رضایت زناشویی شود. نفوذ به حریم خصوصی و ایجاد سوءتفاهم رسانه‌های اجتماعی، به دلیل خاصیت اشتراک‌گذاری عمومی محتوا و گستردگی ارتباطات، ممکن است به حریم خصوصی زوجین نفوذ کنند و باعث بروز سوءتفاهم‌ها و اختلافات شوند. زمانی که یکی از زوجین جزئیاتی از زندگی شخصی خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد یا با افراد دیگری تعاملات غیررسمی دارد، ممکن است حس عدم اعتماد و ناامنی را در طرف مقابل ایجاد کند. همچنین، برخی پلتفرم‌ها امکان دسترسی دیگران به اطلاعات و تصاویر شخصی را فراهم می‌کنند که این موضوع می‌تواند منجر به حسادت و نگرانی در میان زوجین شود. این سوءتفاهم‌ها می‌توانند باعث کاهش اعتماد متقابل شده و حتی در برخی موارد منجر به اختلافات عمیق‌تری در روابط شوند. برای جلوگیری از چنین چالش‌هایی، زوجین می‌توانند با تعیین مرزهای مشخص و شفاف‌سازی انتظارات خود در زمینه استفاده از رسانه‌های اجتماعی، اعتماد و امنیت در روابط خود را تقویت کنند. کاهش اعتماد میان زوجین رسانه‌های اجتماعی به‌دلیل ویژگی‌های ارتباطی خاص خود می‌توانند منجر به کاهش اعتماد میان زوجین شوند. برای مثال، تعاملات مجازی با دوستان قدیمی یا افراد غریبه ممکن است باعث بروز حسادت و شک در یکی از طرفین شود. این موضوع در صورتی که به‌طور مداوم رخ دهد، می‌تواند باعث بی‌اعتمادی میان زوجین شده و به رابطه زناشویی آسیب برساند. وقت‌گذرانی بی‌رویه و ایجاد تنش استفاده زیاد از رسانه‌های اجتماعی ممکن است منجر به اتلاف وقت و غفلت از مسئولیت‌های خانوادگی شود. وقتی اعضای خانواده زمان بیشتری را در دنیای مجازی سپری می‌کنند، به‌طور طبیعی توجه کمتری به وظایف و نیازهای یکدیگر خواهند داشت. این موضوع می‌تواند باعث بروز تنش‌های خانوادگی و نارضایتی دیگر اعضا شود. راهکارهایی برای استفاده بهینه از رسانه‌های اجتماعی در خانواده تعیین زمان مشخص برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی یکی از راهکارهای موثر برای کاهش تاثیرات منفی، تعیین زمان‌های خاصی برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی است. خانواده‌ها می‌توانند قوانینی تعیین کنند که مثلا در زمان صرف غذا یا در ساعات خاصی از شبانه‌روز، گوشی‌ها و دستگاه‌های دیجیتال کنار گذاشته شوند تا زمان بیشتری برای تعامل حضوری و صمیمیت میان اعضا فراهم شود. تقویت اعتماد و شفافیت در روابط زوجین می‌توانند با ایجاد ارتباط شفاف و اعتماد متقابل، از بروز سوءتفاهم‌ها و حسادت‌های ناشی از استفاده از رسانه‌های اجتماعی جلوگیری کنند. برای مثال، صحبت درباره دوستان مجازی و اشتراک‌گذاری تجربیات خود با یکدیگر می‌تواند به افزایش اعتماد و تقویت رابطه کمک کند. آموزش نحوه استفاده درست از رسانه‌های اجتماعی به فرزندان والدین باید به فرزندان خود نحوه استفاده مسئولانه و ایمن از رسانه‌های اجتماعی را آموزش دهند. این آموزش شامل مباحثی از قبیل حفظ حریم خصوصی، مدیریت زمان و رعایت اصول اخلاقی در فضای مجازی است. این آموزش‌ها می‌تواند به فرزندان کمک کند تا از رسانه‌های اجتماعی به شکل بهینه‌تری بهره‌مند شوند و از اثرات منفی آن‌ها در امان بمانند. تلاش برای تعاملات حضوری بیشتر ایجاد فرصت‌هایی برای فعالیت‌های مشترک خانوادگی می‌تواند میزان استفاده از رسانه‌های اجتماعی را کاهش دهد. فعالیت‌هایی همچون پیاده‌روی، بازی‌های خانوادگی، سفر و یا حتی صحبت‌های ساده و روزمره، می‌توانند به تقویت روابط خانوادگی و کاهش وابستگی به رسانه‌های اجتماعی کمک کنند. استفاده از محتوای مثبت و آموزنده بهره‌گیری از صفحات و گروه‌های آموزشی و فرهنگی در رسانه‌های اجتماعی می‌تواند به توسعه دانش و بهبود روابط کمک کند. والدین می‌توانند با انتخاب محتواهای مفید و آموزنده و همراهی با فرزندان در این مسیر، تأثیرات مثبتی از رسانه‌های اجتماعی بر روابط خانوادگی خود ایجاد کنند. رسانه‌های اجتماعی ابزاری موثر و جذاب برای ارتباطات و یادگیری هستند، اما استفاده نادرست و بی‌رویه از آن‌ها می‌تواند به روابط زناشویی و خانوادگی آسیب وارد کند. با مدیریت مناسب زمان و توجه به اهمیت ارتباطات حضوری و شفافیت در روابط، می‌توان از اثرات منفی رسانه‌های اجتماعی کاست و در عوض از مزایای آن‌ها برای بهبود زندگی خانوادگی بهره‌مند شد. نهایتاً، آگاهی اعضای خانواده از فرصت‌ها و چالش‌های استفاده از این ابزارها و تقویت فرهنگ گفت‌وگو و اعتماد، می‌تواند زمینه‌ساز تقویت و تعادل در روابط خانوادگی باشد.