شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش زنان به سوی آزادی» تصمیم سازمان ملل متحد برای دعوت نمایندگان حکومت فعلی افغانستان در دور سوم نشست دوحه را محکوم کرده و می‌گویند که به جای حکومت فعلی باید نمایندگان حقیقی زنان دعوت می‌شدند تا راه برای شکل‌گیری دولت قانونی باز شود. جنبش زنان به سوی آزادی با نشر قطع‌نامه‌ای گفته است: «برگزارکنندگان نشست دوحه از لابی‌گران حکومت فعلی دعوت می‌کنند و همه با هم روی میز مذاکره می‌نشینند؛ در حالی که کرسی‌های حقیقی مردم و نماینده‌های اصلی زنان خالی است.» قطع‌نامه با اشاره به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران تاکید کرد که عدم حضور حکومت فعلی در نشست سوم دوحه، فرصتی را برای ایجاد یک حکومت مردمی و همه‌شمول ایجاد می‌کند. زنان معترض در این قطع‌نامه تاکید کرده‌اند که حکومت سرپرست با بازداشت، قتل، شکنجه، حذف زنان و بستن مراکز آموزشی، مردم را مجبور به مهاجرت دسته‌جمعی و کوچ‌های اجباری می‌کنند. جنبش زنان به سوی آزادی افزود: «ما از سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم در کنار مردم افغانستان باشند و دست رد به مشروعیت سیاسی بین‌المللی دولت غیرمشروع حکومت فعلی بزنند.» جنبش زنان به سوی آزادی با تاکید بر ایجاد حکومت همه‌شمول در افغانستان می‌گوید مذاکره و صلح زمانی نتیجه خواهد داد که دولت جدیدی از طریق برگزاری انتخابات، تعیین شود. اعضای این جنبش در حالی این اظهارات را مطرح می کنند که اخیرا سازمان ملل متحد از نمایندگان طالبان در نشست سوم دوحه دعوت کرده است. بر اساس گزارش‌ها، این نشست قرار است در ۳۰ جون سال جاری میلادی در دوحه، پایتخت قطر به میزبانی سازمان ملل متحد برگزار شود. هنوز معلوم نیست که حکومت سرپرست در این نشست شرکت می‌کنند یا خیر.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بادغیس می‌گویند که دو کودک در ولسوالی بالامرغاب این ولایت در آب غرق شده و جان باخته‌اند. فرماندهی پولیس بادغیس با نشر خبرنامه‌ای گفت که این دو کودک عضو یک خانواده بوده و روز گذشته (دوشنبه، ۱۴ جوزا) برای شنا در رودخانه‌ی روستای «چیچل» از مربوطات ولسوالی بالامرغاب رفته بودند که در آب غرق شده و جان باختند. پولیس بادغیس در مورد هویت و سن کودکان غرق شده، جزییات ارائه نکرده است. همچنین منبع تاکید کرد که جسد این دو تن توسط مردم محل و نیروهای محلی از دریا بیرون کشیده و به بسته‌گان‌‌شان سپرده شده‌ است. این در حالی است که چند روز قبل نیز سه خواهر در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار، هنگام «لباس شستن» در یک بند آب غرق شده و جان باختند. عبدالبصیر زابلی، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفته بود که این رویداد در ساحه‌ی «سرخ‌دیوال» از مربوطات ناحیه‌ی نهم شهر جلال آباد، مرکز این ولایت رخ داده است. زابلی در مورد هویت این سه خواهر جزییاتی ارائه نکرده است؛ اما گفته که این سه خواهر ۱۵، ۱۷ و ۱۸ سال سن داشته‌اند.

مسوولان در ریاست معارف ولایت بدخشان می‌گویند که در همکاری با یک موسسه‌ی داخلی برای دانش‌آموزان دختر دوره‌ی ابتدائیه در چهار مکتب شهر فیض‌آباد، مرکز این ولایت چادر «برقع» توزیع کرده‌اند. ریاست معارف با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در گام نخست دیروز (یک‌شنبه، ۱۳ جوزا) برای ۲۰۰ دختر در «لیسه عالی مخفی بدخشی»، «لیسه نسوان نمبر ۲»، «لیسه نسوان باغ شاه» و «لیسه نسوان الجهاد» در فیض‌آباد برقع توزیع کرده است. در اعلامیه آمده است که علاوه بر چادر برقع، برای این دانش‌آموزان لباس مکتب نیز توزیع شده است. معارف ولایت بدخشان تاکید کرد که در هر مکتب برای ۵۰ دانش‌آموز دختر چادر برقع و لباس توزیع کرده است. در ادامه آمده است که چادر برقع و لباس برای این دانش‌آموزان از سوی یک موسسه موسوم به «موسسه‌ی انکشافی و اقتصادی روز» تهیه و توزیع شده است. ریاست معارف می‌گوید که برای ۵۰۰ دانش‌آموز دختر مکاتب ابتدایی ولسوالی‌های بهارک و شهدا نیز برقع و لباس توزیع خواهد کرد. همچنین نازیه بهارستانی، رییس موسسه‌ روز گفت که او تلاش می‌کند برای تمام دانش‌آموزان مکاتب ابتدایی بدخشان، لباس و اونیفورم مکتب تهیه کند. خانم بهارستانی هدف از این کار را کمک به خانواده‌های فقیر عنوان کرده است. در حالی این موسسه برای دختران دوره‌ی ابتدایی چادر برقع و لباس توزیع می‌کند که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده‌ای بر پوشش زنان و دختران وضع و توصیه کرده‌اند که زنان در اماکن عمومی «برقع» بپوشند. این در حالی است که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.  

منابع محلی از ولایت بادغیس می‌گویند که یک کودک هفت‌ساله در پی خوردن بیسکویت تاریخ‌گذشته در ولسوالی غورماچ این ولایت جان باخته است. دست‌کم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این کودک باشنده‌ی روستای «تورجر» از مربوطات ولسوالی غورماچ بوده و بیسکویت تاریخ‌گذشته دیروز (یک‌شنبه، ۱۳ جوزا) او را مسموم کرده و در شفاخانه جان باخته است. به گفته‌ی منبع، داکتران علت مرگ این کودک را استفاده از بیسکویت تاریخ‌گذشته گفته‌اند. از سویی هم، صدیق‌الله صدیقی، سخنگوی پولیس ولایت بادغیس با تایید این رویداد به رسانه گوهرشاد گفت که این کودک براثر مسمومیت ناشی از خوردن بیسکویت جان باخته است. وی در مورد سن و جنسیت این کودک معلومات ارائه نکرد. قابل ذکر است که وجود مواد تاریخ‌گذشته در بازار همواره از شکایت‌های شهروندان بوده ‌است. شهروندان عدم نظارت جدی از بازار را دلیل عمده‌ی وجود مواد تاریخ‌گذشته می‌دانند. کارشناسان صحی می‌گویند که استفاده از مواد غذایی پس از تاریخ انقضا، می‌تواند عوارض و مسمومیت خطرناک در پی داشته باشد.

برنامه جهانی غذا (WFP) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای رسید‌گی به سیلاب‌زد‌گان ماه‌های پسین در کشور درخواست بودجه کرده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۱۴ جوزا) این موضوع را با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و نوشته است که برای کمک به سیلاب‌زدگان افغانستان ۱۴.۵ میلیون دالر ضرورت است. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که این مقدار پول تنها برای توزیع کمک‌ غذایی طی هفت ماه آینده کافی خواهد بود. برنامه جهانی غذا می‌گوید که تا اکنون به بیش از ۶۵ هزار سیلاب‌زده در نقاط مختلف افغانستان رسید‌گی کرده است. این در حالی است که سیلاب‌ اخیر به‌ویژه طی یک ماه گذشته در ولایت‌های بغلان، غور، بدخشان، تخار، سمنگان، فاریاب، سرپل، بادغیس و هرات افزون بر تلفات جانی زیاد، خسارات هنگفت مالی به مردم وارد کرده است. طبق برآورد سازمان‌های امدادرسان،‌ پس از وقوع سیلاب در کشور، سطح نیاز به کمک‌های بشردوستانه، به‌ویژه برای غذا و سرپناه افزایش چشم‌گیری یافته است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل‌ متحد اعلام کرده است که ده‌ها هزار کودک در معرض تهدیدهای ناشی از تاثیر سیلاب‌های اخیر در افغانستان قرار دارند. یونیسف امروز (دوشنبه، ۱۴ جوزا) با نشر گزارش تازه‌ی از متضرر شدن ده‌ها هزار کودک بر اثر سیلاب‌های اخیر در کشور خبر داده و از کشورهای جهان خواسته است که برای آمادگی در برابر تهدیدهای آینده در افغانستان بودجه اختصاص دهند. این نهاد تاکید کرد که همزمان با اجرای این تدابیر، جامعه افغانستان باید برای انعطاف‌پذیری با شرایط اقلیمی سازگار شود تا نیازمندی‌هایش به کمک‌های بشردوستانه کاهش یابد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفت که سرازیر شدن سیلاب‌های ناگهانی باعث ویران شدن منابع آبی، سیستم‌های فاضلاب، کشاورزی و مالداری در مناطق آسیب‌دیده شده است. یونیسف در بخشی از گزارشش می‌گوید که سیلاب‌های ویرانگر اخیر در ولایت‌های بغلان، غور و بدخشان جان ۳۵۰ تن به شمول ۱۲ کودک را گرفته است. همچنین این نهاد با اشاره به تغییرات اقلیمی، از جامعه‌ی جهانی خواسته است که برای جلوگیری از رویدادهای ناشی از سیلاب در افغانستان، آمادگی بیشتری داشته باشد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که بارندگی‌های شدید، نباید فورا زندگی کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. سرازیرشدن سیلاب‌ها در مناطق شمالی، شرقی و غربی افغانستان از دهم ماه می به این‌سو، جان صدها تن را گرفت و خسارات سنگین بر مناطق آسیب‌پذیر وارد کرده است. با وجود کمک‌های که صورت گرفته؛ اما ساکنان‌ مناطق آسیب‌دیده شکایت دارند که به گونه لازم به آن‌ها رسیدگی نشده است.

مرکز جهانی مسوولیت حفاظت در گزارشی تازه نوشته است که مردم افغانستان با نقض سیستماتیک حقوق بشر از سوی حکومت سرپرست مواجه‌اند. این مرکز با نشر گزارشی گفته است که هرگونه تلاش برای عادی‌ازی روابط با حکومت سرپرست باید مشروط به رعایت حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان باشد. مرکز جهانی مسوولیت حفاظت تاکید کرد که فرمان‌های حکومت فعلی درباره زنان و دختران در افغانستان «سرکوبگرانه» بوده و آزادی عقیده، بیان و فرصت‌های شغلی در افغانستان به شدت محدود شده است. در ادامه آمده است که زنان و دختران از جمله هزاره‌ها، پس از بازداشت‌های خودسرانه توسط حکومت فعلی مورد بدرفتاری و خشونت قرار گرفته‌اند. این نهاد با اشاره به حملات به اماکن شیعیان افغانستان گفته است که اقلیت‌های قومی و مذهبی، به ویژه هزاره‌های شیعه همچنان به طور سیستماتیک هدف حملات قرار می‌گیرند. طبق این گزارش، هدف قرار دادن اقلیت‌های قومی و مذهبی در افغانستان نشان می‌دهد که حکومت فعلی نمی‌توانند یا نمی‌خواهند از جمعیت‌های آسیب‌پذیر محافظت کند. باید گفت که در حال حاضر هیچ نهاد ملی مستقلی برای مستندسازی نقض حقوق بشر به دلیل از بین رفتن نهادهای کلیدی، از جمله کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و دفتر لوی سارنوالی، وجود ندارد.