سازمان بین‌المللی مهاجرت، یوناما و بخش زنان سازمان ملل متحد در گزارش ربع‌وار مشترک خودشان گفته‌اند که حدود ۶۴ درصد از زنان و دختران افغانستان هنگام بیرون شدن از خانه، احساس امنیت و مصوونیت نمی‌کنند. در گزارش مشترک که امروز (چهارشنبه، ۳ اسد) توسط این سازمان‌ها منتشر شده، آمده است که زنـان و دختران افغانستان در اکثریت اوقات از نشست‌های عمومی کنار گذاشته می‌شوند، مجبور هستند به اعضای مرد خانواده و جامعه اتکا کنند و این موضوع خطر عادی‌سازی حذف آنها از سطوح مختلف تصمیم‌گیری در کشور را تشدید می‌کند. در گزارش نشر شده با ۸۸۸ زن در ۳۳ ولایت افغانستان گفتگو شده است. این گفتگوها از تاریخ ۱۷ تا ۲۹ ماه اپریل سال جاری صورت گرفته است. طبق گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، یوناما و بخش زنان سازمان ملل متحد، ۵۹ درصد زنان و ۳۶ فیصد مردان در صحبت با این سازمان‌ها گفته‌اند که زنان باید سهم ۵۰ درصدی در تمام تصمیم‌گیری‌های مرتبط به افغانستان داشته باشند. در این گزارش آمده است که زنان و دختران در حال حاضر از حضور در مراحل مختلف تصمیم‌گیری در مورد زندگی‌شان محروم هستند. زنان و دختران از سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی خواسته‌اند که از طریق دادخواهی‌های مستقیم با حکومت سرپرست، مشورت با جامعه‌ی مدنی، نشست مستقیم زنان با حکومت و پیوند دادن کمک‌ها برای زنان، شرایط آن‌ها را بهبود دهند. در گزارش آمده است که ۶۴ درصد از زنان مصاحبه‌کننده گفته‌اند که هنگام خارج شدن از خانه بدون همراه مرد، احساس مصونیت نمی‌کنند و ۵۰ درصد از آن‌ها گفته‌اند که هنگام بیرون شدن از خانه به همراه یک مرد از اعضای خانواده‌ی خود، احساس امنیت می‌کنند. همچنین در بخش دیگری از این گزارش آمده است که تنها سه درصد از زنان به خدمات آموزشی دسترسی دارند. در ادامه آمده است که ۱۵ درصد از زنان به خدمات صحت روانی و ۶۷ درصد هم به خدمات صحی و بهداشتی دسترسی دارند. طبق این گزارش، سه درصد زنان به خدمات حل منازعات رسمی و هفت درصد به حل منازعات غیر رسمی دسترسی دارند و ۱۸ درصد هم گفته‌اند که به هیچ یک دسترسی ندارند. در بخش دیگری از این گزارش آمده است که اکثریت زنان مورد مطالعه، گفته‌اند که وضعیت درآمدزایی برای زنان در کشور به‌طور قابل توجهی بدتر شده است. گزارش در ادامه گفته است که زنان افغانستان می‌خواهند در نشست‌های جامعه‌ی جهانی حضور داشته باشند و قـادر بـه نمایندگی از نیازها و تجارب تمام زنان کشور باشند. زنان خاطرنشان کرده‌اند که به مکانیزم رسمی برای حل و فصل منازعات دسترسی ندارند. آنان اضافه کرده‌اند که مسوولان حکومت فعلی در برابر حقوق کمی که به آنان در نظر گرفته شده است، پاسخگو نیستند.

سازمان بین‌المللی مهاجرت در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که براثر بارندگی، توفان شدید و سیلاب آنی اخیر در شرق افغانستان، ۷۱ نفر جان باخته‌‌اند و بیش از ۹۲۷ خانه ویران شده‌ است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از اولین روز تا اکنون به ۱۳۰ خانواده کمک‌های اضطراری ارائه شده است. همچنین سازمان بین‌المللی مهاجرت تاکید کرد که تیم‌های این نهاد برای ۲۵۷ نفر دیگر خدمات نجات‌بخش صحی ارائه کرده‌اند. در ادامه آمده است که در این رویدادها در روزهای ۲۵ و ۲۶ سرطان رخ داده است. این سازمان گفت که سیلاب‌های شدید ولایت‌های ننگرهار، بدخشان، کنر، لغمان و بغلان را تحت تاثیر قرار داده است. شهر جلال‌آباد و ولسوالی‌های بتی‌کوت، سرخ‌رود و بهسود ولایت ننگرهار در شرق کشور، عصر روز دوشنبه هفته‌ی گذشته شاهد بارندگی، توفان و سیلاب بود. وزارت صحت عامه‌ی اعلام کرد که براثر توفان و سیلاب در این ولایت دست‌کم ۴۵ نفر جان باخته و بیش از ۳۰۰ نفر زخمی شده‌اند. یک منبع صحی در ننگرهار به رسانه گفت که شمار جان‌باختگان توفان و سیل در این ولایت را ۱۳۰ نفر گفت. پس از آن، شماری از ولایت‌های دیگر کشور نیز شاهد بارندگی و سرازیرشدن سیلاب‌ بود که خسارات و تلفاتی برجای گذاشت. همچنین آمار کشته شدگان سیلاب‌های اخیر در حالی افزایش یافته که اوچا یا هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه در افغانستان در گزارشی گفت طوفان‌های شدید، ۲۹ ولسوالی را در ولایت‌های شرقی و‌ شمال‌شرق افغانستان تحت تاثیر داده است. اوچا گفت که همه خانواده‌ها در ولسوالی‌های آسیب‌دیده از سیل و‌ طوفان، به غذا، سرپناه، خدمات بهداشتی و آب آشامیدنی نیاز دارند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت غزنی یک مرد که قبلاً دو همسر خود را در ولسوالی قره‌باغ این ولایت کشته بود، اکنون بر صورت همسر سومش اسید پاشیده و او را نابینا کرده است. ابوخالد سرحدی، سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی ضمن تایید این رویداد، از دستگیری متهم خبر داد. آقای سرحدی گفت که این فرد در قریه مانجو ولسوالی اندر غزنی حین فرار بازداشت شد. او تاکید کرد که زن قربانی تیزاب‌پاشی، بینایی خود را از دست داده است. سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی افزود که متهم مشکلات روانی دارد. اسیدپاشی به زنان یکی از موارد خشونت علیه زنان است. برخی از زنان به علت نوع پوشش، اختلافات خانوادگی و خشونت‌های ناموسی مورد حمله با اسید در کشورهایی چون ایران قرار گرفته‌اند. همچنین پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ندامحمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که حکومت نصاب تحصیلی دانشگاه‌های کشور را بازنگری کرده‌ و برای تایید به شورای وزیران فرستاده شده است. آقای ندیم که در «کنفرانس ملی کار» در کابل صحبت می‌کرد، این موضوع را مطرح کرده و گفت که این وزارت دو سال روی نصاب تحصیلی دانشگاه‌ها کار کرده و «تجدیدات خوبی» در آن وارد کرده است. وی از حذف شماری از مضمون‌ها نیز خبر داد. او تاکید کرد که «ضرورت جامعه» در نصاب تحصیلی دانشگاه‌ها در نظر گرفته شده است تا مطابق آن در دانشگاه‌ها تدریس شود. سرپرست وزارت تحصیلات عالی اما جزئیات بیشتری از تغییرات در نصاب تحصیلی دانشگاه‌های کشور ارائه و مشخص نکرد که چه مضامینی از نصاب تحصیلی حذف و چه مضامینی اضافه شده است. باید گفت که حکومت سرپرست در ۱۸ اسد سال ۱۴۰۱ از ایجاد و شروع فعالیت یک ریاست برای بازنگری نصاب تحصیلی خبر داده بودند. طبق گزارش‌ها، براساس حکم ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی، این ریاست در تشکیلات وزارت تحصیلات عالی ایجاد شده و کارش را آغاز کرده بود. وزارت تحصیلات عالی حتا در قوس سال گذشته به همه دانشگاه‌های کشور دستور داده بود که کتاب‌خانه‌های خود را از کتاب‌های دوران جمهوریت تصفیه و به ‌جای آن‌ها کتاب «سیرت» را جابه‌جا کنند. همچنین پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان و کنترل این گروه بر نهادهای آموزشی، نگرانی گسترده از ایدئولوژیک‌شدن این نهادها ابراز شده است. گزارش‌هایی نیز وجود دارد که حکومت فعلی ساعات تدریس مضامین دینی را در دانشگاه‌های کشور افزایش داده است.

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی در این ولایت از ورود دختران بدون پوشش «چادر نماز» بنا به فرمان اداره امر به معروف و نهی از منکر هرات جلوگیری می‌کنند. دست‌کم چهار تن از دانش‌آموزش مراکز آموزشی امروز (سه‌شنبه، ۲ اسد) در صحبت رسانه‌ گوهرشاد گفته‌اند که مسوولان مرکزهای آموزشی با نصب اطلاعیه‌هایی در ورودی مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی به شاگردان دختر اعلام کرده‌اند که بدون پوشش «چادر نماز» وارد این مراکز نشوند. منبع تاکید کرد که اگر دختران دانش‌آموزش و کارمندان اداری زن بدون پوشش چادر نماز وارد شود، توسط مسوولان از ورودشان جلوگیری می‌شود. بنابر اطلاعیه‌‌ای که در ورودی بخش زنانه‌ی انستیتوت‌های علوم صحی نصب شده، آمده است: «محصلین عزیز! لطفا بدون چادر نماز وارد نشوید، در غیر این صورت اجازه‌ی ورود داده نمی‌شود و حق شکایت را ندارید.» شماری از دانش‌آموزان و کارمندان خدماتی مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی شهر هرات نصب این اطلاعیه نیز تأیید کرده‌اند و گفتند که این دستور با لحن تهدید‌آمیز اجرا می‌شود. دانش‌آموزان تاکید می‌کنند که این مراکز نباید با اجبار دختران را به پوشیدن حجاب از نوع خاصی مجبور کنند. دختران می‌گویند که رعایت حجاب یک مساله و یک انتخاب شخصی می‌باشد. قابل ذکر است که این اقدامات مراکز آموزشی در حالی صورت می‌گیرد که از زمان تسلط حکومت سرپرست در کشور، قواعد تفکیک جنسیتی در مراکز آموزشی و اماکن عمومی اعمال شده و محیط‌های زنانه و مردانه به شدت جدا شده‌اند. در کنار آن، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

مسوولان محلی در ولایت بدخشان می‌گویند که یک زن ۳۰ ساله در شهر فیض‌آباد، مرکز این ولایت با خوردن «مرگ موش» خودکشی کرده است. ذبیح‌الله امیری، رییس اطلاعات و فرهنگ بدخشان این رویداد روز گذشته (دوشنبه، ۱ اسد) در مربوطات ناحیه‌ی دوم شهر فیض‌آباد، مرکز این ولایت رخ داده است. آقای امیری تاکید کرد که دلیل خودکشی این زن ۳۰ ساله خشونت خانوادگی می‌باشد. وی افزود که این زن پس از جنجال‌های خانوادگی با خوردن داروی سمی «مرگ موش» به زندگی‌اش پایان داده است. رییس اطلاعات و فرهنگ بدخشان می‌گوید که این زن چهار فرزند داشت. از ماه حمل سال جاری تا اکنون ۱۰ نفر، شامل شش زن و چهار مرد در بدخشان با خوردن مرگ موش و تناب اقدام به خودکشی کرده که از میان سه زن و یک مرد جان باخته‌اند. قابل ذکر است که خودکشی پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور در بین زنان، دختران و جوانان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

بانک توسعه اسلامی در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در یک سال گذشته بیش از ۱۷ هزار کودک مبتلا به سوءتغذیه حاد را در قندهار درمان کرده است. این بانک با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این طرح با حمایت مالی مرکز کمک‌های بشردوستانه ملک سلمان از طریق درمانگاه‌های تحت حمایت یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اجرا شده است. بانک توسعه اسلامی گزارش داده است که این کودکان در ۱۲ ماه گذشته بسته‌های غذایی درمانی را از طریق این درمانگاه‌ها دریافت می‌کردند. برپایه این گزارش، در این مدت حدود ۱۶ هزار بسته غذایی درمانی به ارزش بیش از ۹۵۳ هزار دالر برای این کودکان در قندهار توزیع شد. بانک توسعه اسلامی در گزارش خود توضیح داده است که مجموع کودکانی که تحت این برنامه درمانی قرار گرفتند، ۱۷ هزار و ۵۴۳ نفر شامل ۹ هزار و ۹۴۰ پسر و هفت هزار و ۶۰۳ دختر می‌شوند. باید گفت که اخیرا پزشکان بدون مرز هم اعلام کرد که در سال گذشته ۱۰ هزار و ۴۰۰ کودک و در چهار ماه نخست سال جاری میلادی دو و هزار و ۴۱۶ کودک مبتلا به سوءتغذیه زیر پنج سال را در قندهار، هرات و هلمند درمان کرده است. این سازمان در گزارش خود تصویر تاریکی از وضعیت کودکان در افغانستان ارائه کرد و افزود که بیکاری و فقر در میان مردم باعث شده است که کودکان خانواده‌ها به سوءتغذیه مبتلا شوند.

نمایشگاه صنایع دستی و تولیدات داخلی تحت نام «گنجینه افغانستان» برای پنج روز در ولایت بامیان برگزار شد. محمدخیبر هیوادمل، برگزارکننده‌ی این نمایشگاه می‌گوید که نمایشگاه «گنجینه افغانستان» روز گذشته (دوشنبه، ۱ اسد) به هدف رشد و توسعه صنایع دستی و داخلی در شهر بامیان، مرکز این ولایت از سوی یک شرکت خصوصی برگزار شده است. آقای هیوادمل تاکید کرد که در این نمایشگاه محصولات صنایع دستی زنان از جمله چادرهای خامک‌دوزی، کفش‌های پشمی، لباس‌های محلی هزارگی، آثار نقاشی، چوب‌های حکاکی، آثار سوخته‌نگاری و محصولات لبنی به نمایش گذاشته شده است. وی افزود که در این نمایشگاه دست‌کم ۱۸۰ غرفه وجود دارد که حدود ۹۰ درصد آن به زنان اختصاص داده شده است. بانوانی که در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند، برگزاری نمایشگاه‌ها را برای آشنایی مردم با تولیدات داخلی و تقویت فعالیت‌های اقتصادی زنان مؤثر می‌دانند. شماری از صنعت‌گران، واردات کالای‌های مشابه و محدودیت ویزای سفر و‌ مشکلات در زمینه‌ی مواد خام را از چالش‌های کلیدی کارشان عنوان می‌کنند. آنان گفته‌اند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرم‌تر است. در حالی زنان صنایع دستی‌شان را به نمایش گذاشته اند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.