نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

7 ماه قبل - 222 بازدید

متخصصان مغز در گروه تحقیقاتی پزشکی و زیست‌فناوری مایکروسافت موسوم به Health Futures، یک مدل هوش مصنوعی ایجاد کرده‌اند که تومورها، سرطان پوست، عفونت‌های قفسه سینه و سایر مشکلات سلامتی را شناسایی می‌کند. متخصصان سلامت، با ارائه داده‌های حاصل از روش‌های تصویربرداری مرسوم به این هوش مصنوعی، می‌توانند از این مدل برای تشخیص علائمی از بیماری استفاده کنند که در غیر این صورت ممکن است مورد توجه قرار نگیرد. به طور معمول، تصاویر حاصل از سونوگرافی، سی‌تی اسکن، روش‌های ام‌آرآی و سایر روش‌ها به متخصصان انسانی فرستاده می‌شود که هر تصویر را به دقت بررسی کنند. دسته‌های سلولی غیرمعمول، تغییر جزئی در شکل سلول‌های پوستی، مایعی که می‌تواند نشان دهنده عفونت ریه و غیره باشد مورد بررسی قرار می‌گیرند. اما ریزترین نشانه‌های خطر، می‌توانند از زیر چشم رادار عبور کنند و احتمال اینکه بیمار ابتلا به یک مشکل خطرناک سلامتی را قبل از پیشرفت متوجه شود، از بین برود. برخی از مراحل شناسایی، مانند شناسایی تومور و نقشه‌برداری شکل دقیق آن، توسط گروهای جداگانه انجام می‌شود و برخی از اکتشافات بالقوه به ناچار از بین می‌روند. هدف مدل BiomedParse پر کردن این شکاف‌ها با کمک به انسان‌ها در انجام سه مرحله اصلی پردازش تصویر پزشکی یعنی یافتن موارد خطرناک، تشخیص و تقسیم‌بندی آنها است. Health Futures  می‌گوید که مدل آنها در ۹ روش تصویربرداری بهتر از چشم انسان عمل می‌کند و با موفقیت به عنوان یک راه حل تجزیه و تحلیل «کلی» برای طیف گسترده‌ای از تخصص‌ها کاربرد دارد. برای ساخت این مدل هوش مصنوعی، محققان از جی‌پی‌تی-۴ اُپن‌ای‌آی برای ایجاد یک مجموعه داده متمرکز بر دو مرحله اول پردازش تصاویر پزشکی استفاده کردند که شامل یافتن مورد خطرناک(شناسایی یک ناهنجاری) و تشخیص(تصویربرداری از آنچه که دقیقا باعث ایجاد ناهنجاری در محیط می‌شود)، بود. این مجموعه داده شامل بیش از شش میلیون تصویر از اندام، بافت شناسی و ناهنجاری‌های متفرقه و توضیحات متنی همراه با آن از سراسر بدن بود. این تصاویر هوش مصنوعی BiomedParse را قادر می‌سازد تا جزئیات ریز را از تصاویر سی‌تی‌اسکن، ام‌آرآی، اشعه ایکس، فراصوت، آسیب‌شناسی، فوندوس(پشت چشم)، درموسکوپی، آندوسکوپی و OCT(موج نور) تشخیص دهد. متخصصان پزشکی مجموعه‌ای از تصاویر برای مثال اسلایدهای آسیب‌شناسی از کبد بیمار و یک متن ساده را در اختیار این هوش مصنوعی قرار می‌دهند. سپس این مدل، اسلایدها را با تصاویر آموزشی مرتبط با بیماری ذکر شده در متن، مقایسه می‌کند. اگر مدل نشانه‌هایی از آن بیماری را پیدا کند، آن را اعلام می‌کند و اگر پیدا نکند، درخواست کاربر را به عنوان نامعتبر رد می‌کند. Health Futures ادعا می‌کند که هوش مصنوعی BiomedParse با موفقیت سرطان پوست، کیست، عفونت قفسه سینه ناشی از کووید-۱۹ و تومورها را در سراسر بدن شناسایی کرده است. مشخص نیست که آیا این گروه قصد دارد این فناوری را تجاری‌سازی کند یا خیر. در این میان، سایر مدل‌های هوش مصنوعی به متخصصان پزشکی کمک می‌کنند تا سرطان لوزالمعده، سرطان ریه، سرطان پستان و سایر شرایط تهدیدکننده حیات را شناسایی و پیش‌بینی کنند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 186 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری از سال ۲۰۲۱م که نظام در افغانستان تغییر کرد، اقلیت‌های مذهبی این کشور در معرض تهدیدات جدی و حملات هدفمند ددمنشانه قرار گرفته‌اند. این گروه‌های مذهبی، به‌ویژه شیعیان و صوفیان، به‌صورت مستمر قربانی خشونت و ترور شده‌اند. حکومت سرپرست که مسئولیت تأمین امنیت تمامی شهروندان افغانستان را بر عهده دارد، تاکنون در این زمینه ناکام بوده و نتوانسته است از وقوع چنین حوادث دلخراشی جلوگیری کند. در تازه‌ترین نمونه از این خشونت‌ها، یک حمله تروریستی خونین در زیارتگاه «سید پادشاه آقا سادات» در ولسوالی نهرین ولایت بغلان رخ داد. مهاجمی مسلح با استفاده از سلاحی مجهز به صداخفه‌کن، به جمع عابدان بی‌دفاعی که بر روی جانماز نشسته بودند، آتش گشود و ده نفر از پیروان صوفی را به شهادت رساند. ویدئوهای منتشر شده از این حادثه دلخراش، به‌وضوح نشان می‌دهد که این افراد در حال عبادت و نیایش بودند که هدف این حمله وحشیانه قرار گرفتند. عوامل و ریشه‌های حملات تروریستی علیه شیعیان و صوفیان بسیاری از حملات تروریستی و ددمنشانه علیه اقلیت‌های مذهبی که اغلب توسط گروه‌های تروریستی و افراطی چون داعش صورت می‌گیرد، ریشه در تفاسیر تندروانه و افراطی از اسلام دارد که در آن، هرگونه تفاوت عقیدتی و مذهبی به‌عنوان انحراف تلقی شده و با خشونت پاسخ داده می‌شود. صوفیان به دلیل باورها و عقایدی که به‌زعم گروه‌های افراطی از اسلام منحرف است، همواره هدف حملات قرار گرفته‌اند. حملات متعدد گروه‌های تکفیری در افغانستان نشان می‌دهد که این گروه‌ها، شیعیان و صوفیان را بیشتر مورد هدف عملیات ددمنشانه و وحشیانه خود قرار داده‌اند. سازمان ملل متحد در گزارش‌های خود بارها به افزایش خشونت علیه این اقلیت‌ها در افغانستان اشاره کرده است. به‌عنوان‌مثال، در گزارش سال ۲۰۲۳ این سازمان آمده است که دست‌کم چهار حمله بزرگ علیه صوفیان در افغانستان رخ‌داده که در نتیجه آن ده‌ها نفر کشته و زخمی شده‌اند. از جمله این حملات می‌توان به حمله به مسجد «صاحب خلیفه» در کابل و مسجد «مولوی سکندر صوفی» در کندز اشاره کرد که هر دو در سال ۲۰۲۲ و با تلفات جانی سنگین رخ دادند. انفجار انتحاری در مسجد امام‌زمان شهر پل‌خمری در سال گذشته که در جریان برگزاری نمازجمعه رخ داد و منجر به کشته و زخمی‌شدن ده‌ها نفر شیعی شد، تنها یکی از نمونه‌های بارز این حملات علیه شیعیان افغانستان است. ناکامی دولت در تأمین امنیت اقلیت‌های مذهبی درحالی‌که انتظار می‌رفت حکومت سرپرست به‌عنوان حاکمان جدید افغانستان، امنیت تمامی شهروندان به‌ویژه اقلیت‌های مذهبی را تأمین کنند، اما نه‌تنها در این امر ناکام بوده‌اند، بلکه تلاش کرده‌اند تا آزادی‌های مذهبی این گروه‌ها را نیز محدود کنند. منابع محلی در بغلان گزارش می‌دهند که حاکمان فعلی علاوه بر محدودکردن برگزاری مراسم مذهبی شیعیان، به صوفیان نیز هشدار داده‌اند که از برگزاری حلقه ذکر خودداری کنند. ناکامی حکومت فعلی در تأمین امنیت شیعیان و صوفیان، نشان می‌دهد که شبکه‌های تروریستی در افغانستان به‌خوبی سازماندهی شده و توانایی انجام عملیات پیچیده را دارند. باید گفت ادامه این روند نه‌تنها امنیت افغانستان را به خطر می‌اندازد، بلکه می‌تواند به بی‌ثباتی منطقه نیز دامن بزند. برای مقابله با این تهدید، جامعه جهانی باید فشار بیشتری بر حاکمان فعلی افغانستان وارد کند تا به تعهدات خود در زمینه مبارزه با تروریسم عمل کند. همچنین، حمایت از جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر در افغانستان می‌تواند نقش مهمی در ارتقای آگاهی عمومی در مورد خطرات افراط‌گرایی و تروریسم داشته باشد. دلایل ناکامی حکومت در تأمین امنیت یکی از دلایل اصلی ناکامی حکومت در زمینه برقراری امنیت اقلیت‌های مذهبی، «عدم پایبندی به تعهدات بین‌المللی» است. حکومت سرپرست با امضای توافقنامه دوحه، تعهداتی را مبنی بر تأمین امنیت همه افغان‌ها، از جمله اقلیت‌های مذهبی، بر عهده گرفت. اما در عمل، این گروه به بسیاری از این تعهدات پایبند نبوده است. وجود گروه‌های افراطی مانند داعش خراسان نیز یکی دیگر از چالش‌های جدی در تأمین امنیت افغانستان است. این گروه‌ها با ایدئولوژی‌های به‌شدت افراطی خود، به طور مستقیم به اقلیت‌های مذهبی حمله می‌کنند و امنیت را در کشور به خطر می‌اندازند. از سوی دیگر، ضعف ساختاری و مدیریتی حاکمان فعلی، مانع بزرگی بر سر راه تأمین امنیت در کشور است. اربابان حکومت با چالش‌های جدی در زمینه ایجاد یک حکومت کارآمد و پاسخگو روبرو هستند. نبود نیروهای امنیتی حرفه‌ای، فساد اداری، و فقدان زیرساخت‌های لازم، همگی بر توانایی حاکمان فعلی در تأمین امنیت تأثیر گذاشته است. علاوه بر این، سیاست‌های تبعیض‌آمیز دولت سرپرست علیه اقلیت‌های مذهبی، به‌ویژه شیعیان و صوفیان، باعث افزایش تنش‌ها و ناامنی شده است. اعمال محدودیت‌هایی مانند منع برگزاری مراسم مذهبی، تخریب اماکن مقدس، و تبعیض در دسترسی به خدمات عمومی، احساس ناامنی و بی‌اعتمادی را در میان اقلیت‌ها افزایش داده است. این سیاست‌ها نه‌تنها به ثبات و امنیت کشور کمک نمی‌کند، بلکه به گسترش نفرت و دشمنی نیز دامن می‌زند. از دیگر چالش‌های اصلی حکومت سرپرست در تأمین امنیت، عدم وجود یک ساختار حکومتی قوی و متمرکز است. حاکمان فعلی به‌عنوان یک گروه شبه‌نظامی به‌قدرت‌رسیده است و تجربه کافی در اداره یک کشور پیچیده و چندفرهنگی را ندارد. این امر باعث شده است که تصمیم‌گیری‌های این گروه اغلب بر اساس منافع کوتاه‌مدت و گروهی صورت گیرد و منافع کل کشور و به‌ویژه اقلیت‌ها نادیده گرفته شود. «پیامدهای» ناکامی حکومت در تأمین امنیت ناکامی حکومت سرپرست در تأمین امنیت شهروندان افغانستان به‌ویژه اقلیت‌های مذهبی، پیامدهای گسترده و مخربی بر این کشور داشته است. این پیامدها نه‌تنها بر امنیت و ثبات افغانستان تأثیر گذاشته‌اند، بلکه به بحران‌های انسانی و اجتماعی نیز دامن زده‌اند. یکی از مهم‌ترین پیامدهای این ناکامی، تشدید ناامنی و بی‌ثباتی در افغانستان است. ادامه حملات تروریستی علیه اقلیت‌های مذهبی، باعث ایجاد جوّی از ترس و وحشت در جامعه شده و قلیل اعتماد مردم به حکومت را از بین برده است. این ناامنی، سرمایه‌گذاری‌ها را فراری داده، فعالیت‌های اقتصادی را مختل کرده و مانع از بازسازی کشور شده است. همچنین، ادامه این وضعیت، می‌تواند به گسترش فعالیت‌های گروه‌های تروریستی دیگر و افزایش تهدیدات امنیتی در منطقه منجر شود. از دیگر پیامدهای مهم ناکامی حکومت در این زمینه، آواره‌شدن هزاران نفر از مردم افغانستان است. حملات تروریستی، مردم را مجبور به ترک خانه و کاشانه خودکرده و باعث ایجاد یک بحران انسانی گسترده شده است. آوارگان داخلی با مشکلات عدیده‌ای از جمله فقدان سرپناه، غذا، آب آشامیدنی و خدمات بهداشتی روبرو هستند. این وضعیت، فشار زیادی بر منابع محدود کشور وارد کرده و به تشدید مشکلات اقتصادی و اجتماعی افغانستان دامن زده است. علاوه بر این، حملات تروریستی علیه اقلیت‌های مذهبی، به اختلافات قومی و مذهبی در افغانستان دامن زده و وحدت ملی را تضعیف کرده است. این حملات، احساسات ضدیت و نفرت را در میان گروه‌های مختلف قومی و مذهبی تقویت کرده و به ایجاد شکاف‌های عمیق در جامعه منجر شده است. این وضعیت، مانع از ایجاد یک دولت فراگیر و پاسخگو شده و به طولانی‌شدن بحران در افغانستان کمک کرده است. ناامنی و بی‌ثباتی ناشی از حملات تروریستی، بحران انسانی در افغانستان را نیز تشدید کرده است. نیاز به کمک‌های بشردوستانه برای تأمین مواد غذایی، دارو، سرپناه و سایر نیازهای اولیه آوارگان و آسیب‌دیدگان از این حملات، به‌شدت افزایش یافته است. همچنین، این بحران، دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی را با مشکل مواجه کرده و به نسل آینده افغانستان آسیب جدی وارد کرده است. علاوه بر پیامدهای داخلی، ناکامی حکومت فعلی در تأمین امنیت اقلیت‌های مذهبی، پیامدهای بین‌المللی نیز داشته است. این وضعیت، تصویر منفی از افغانستان در جهان ایجاد کرده و حمایت‌های بین‌المللی از این کشور را کاهش داده است. همچنین، این وضعیت، به افزایش تنش‌ها در منطقه و مداخله کشورهای خارجی در امور داخلی افغانستان منجر شده است. راهکارهای مطمئن در تأمین امنیت اقلیت‌های مذهبی ناکامی حکومت سرپرست در تأمین امنیت اقلیت‌های مذهبی در افغانستان، چالش‌های جدی را پیشروی این کشور قرار داده است. برای برون‌رفت از این وضعیت، مجموعه‌ای از راهکارها در سطح داخلی و بین‌المللی ضروری است. در سطح داخلی، حکومت باید در گام نخست به تعهدات خود مبنی بر تأمین امنیت همه شهروندان افغانستان بدون هیچ‌گونه تبعیضی عمل کند. این امر مستلزم ایجاد یک محیط امن و باثبات برای همه گروه‌های قومی و مذهبی است. همچنین، دولت باید با تقویت ساختارهای حکومتی خود، ظرفیت‌های مدیریتی و امنیتی خود را افزایش دهد. ایجاد نیروهای امنیتی حرفه‌ای و آموزش‌دیده، مبارزه با فساد اداری و ایجاد یک سیستم قضایی عادلانه از جمله اقداماتی است که در این زمینه ضروری است. علاوه بر این، حاکمان فعلی باید با ترویج گفتمان تسامح و مدارا، به کاهش تنش‌های قومی و مذهبی کمک کند. ایجاد فرصت‌های برابر برای همه شهروندان، احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی از جمله مواردی است که می‌تواند به تقویت وحدت ملی کمک کند. در سطح بین‌المللی، جامعه جهانی باید از تلاش‌هایی برای تأمین امنیت و ثبات در افغانستان حمایت کند. ارائه کمک‌های بشردوستانه، سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی، و حمایت از برنامه‌های بازسازی و توسعه از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود وضعیت افغانستان کمک کند. همچنین، جامعه جهانی باید از طریق دیپلماسی و گفتگو، حاکمان فعلی کشور را به سمت عمل به تعهدات بین‌المللی خود سوق دهد و بر اهمیت احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی تأکید کند. همکاری‌های منطقه‌ای نیز در این زمینه بسیار مهم است. کشورهای همسایه افغانستان می‌توانند با ایفای نقش سازنده در روند صلح و ثبات در این کشور، به کاهش خشونت و ناامنی کمک کنند. یکی از مهم‌ترین راهکارها برای مقابله ناامنی کشور، تقویت همکاری‌های منطقه‌ای است. کشورهای همسایه افغانستان می‌توانند با ایجاد یک مکانیزم مشترک برای مبارزه با تروریسم و افراط‌گری، به کاهش تهدیدات امنیتی در منطقه کمک کنند. همچنین، این کشورها می‌توانند با حمایت از دولت افغانستان در زمینه‌های مختلف، به تقویت ثبات و امنیت در این کشور کمک کنند. گفتگوهای فراگیر نیز از دیگر راهکارهای مهم برای حل بحران افغانستان است. ایجاد یک فضای گفتگو بین همه گروه‌های سیاسی و اجتماعی در افغانستان، می‌تواند به یافتن راه‌حل‌های مشترک برای مشکلات این کشور کمک کند. همچنین، برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی با حضور نمایندگان کشورهای مختلف، سازمان‌های بین‌المللی و گروه‌های مدنی نیز به افزایش آگاهی جهانی نسبت به وضعیت افغانستان و بسیج کمک‌های بین‌المللی مؤثر است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 227 بازدید

ازدواج‌های بین‌المللی که میان افرادی با پیشینه‌های فرهنگی، قومی و زبانی متفاوت صورت می‌گیرد، به‌طور فزاینده‌ای در جهان امروز رایج شده‌اند. این نوع ازدواج‌ها، علی‌رغم فراهم آوردن فرصت‌هایی برای تبادل فرهنگی و تنوع، می‌توانند چالش‌هایی نیز به همراه داشته باشند. تفاوت‌های فرهنگی، اگرچه می‌توانند عامل جذابیت باشند، در برخی موارد باعث سوءتفاهم، درگیری و دشواری در روابط می‌شوند. این مقاله به بررسی تأثیرات تفاوت‌های فرهنگی در ازدواج‌های بین‌المللی، فرصت‌ها و چالش‌های پیش رو و راه‌حل‌هایی برای مدیریت این مسائل می‌پردازد. تفاوت‌های فرهنگی و تأثیر آن بر روابط زناشویی اختلاف در ارزش‌ها و باورها: ارزش‌ها و باورهای فرهنگی، پایه و اساس رفتارها و تصمیمات زوجین را تشکیل می‌دهند. ازدواج‌های بین‌المللی ممکن است شامل افرادی با دیدگاه‌های متفاوت نسبت به نقش‌های جنسیتی، خانواده، فرزندپروری و حتی مسائل مالی باشند. این اختلافات می‌تواند زمینه‌ساز تعارضاتی شود که بر رابطه تأثیر منفی می‌گذارد. زبان و ارتباطات: زبان یکی از مهم‌ترین ابزارهای برقراری ارتباط در روابط زناشویی است. در ازدواج‌های بین‌المللی، اگر زبان مشترک کامل نباشد، احتمال سوءتفاهم‌ها افزایش می‌یابد. حتی اگر زوجین زبان مشترکی داشته باشند، معانی پشت کلمات یا نحوه بیان احساسات ممکن است به دلیل تفاوت‌های فرهنگی متفاوت باشد. رسم و رسوم خانوادگی: هر فرهنگی رسوم خاصی برای ازدواج، مراسم خانوادگی و نحوه تعامل با اعضای خانواده دارد. تفاوت در این آداب و رسوم می‌تواند در برخی موارد منجر به نارضایتی یا سوءتفاهم میان زوجین و خانواده‌های آن‌ها شود. نحوه مدیریت تعارض: روش‌های مدیریت تعارض در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است. در برخی فرهنگ‌ها، صحبت مستقیم و صریح در مورد مشکلات توصیه می‌شود، در حالی که در فرهنگ‌های دیگر، سکوت و تحمل ترجیح داده می‌شود. این تفاوت‌ها می‌توانند چالش‌هایی در حل اختلافات میان زوجین ایجاد کنند. مزایای ازدواج‌های بین‌المللی تبادلات فرهنگی: ازدواج‌های بین‌المللی فرصتی برای یادگیری و تجربه فرهنگ‌های جدید فراهم می‌کنند. این تبادل فرهنگی می‌تواند دیدگاه‌های گسترده‌تری نسبت به زندگی به زوجین بدهد. رشد شخصی: مواجهه با چالش‌های تفاوت‌های فرهنگی، افراد را وادار می‌کند تا انعطاف‌پذیری، همدلی و مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنند. فرزندان دوزبانه و چندفرهنگی: کودکان حاصل از این نوع ازدواج‌ها معمولاً از مزایای آشنایی با دو زبان و دو فرهنگ بهره‌مند می‌شوند. این ویژگی می‌تواند در شکل‌گیری هویت و آینده آن‌ها تأثیر مثبتی داشته باشد. چالش‌های عمده در ازدواج‌های بین‌المللی تعارض‌های مذهبی: اگر زوجین از ادیان متفاوت باشند، ممکن است در مسائلی مانند مراسم مذهبی، تربیت فرزندان یا مدیریت تعطیلات مذهبی دچار تعارض شوند. انتظارات خانواده‌ها: خانواده‌های هر یک از زوجین ممکن است انتظاراتی متناسب با فرهنگ خود داشته باشند. عدم تحقق این انتظارات می‌تواند به بروز اختلافات میان زوجین و خانواده‌های آن‌ها منجر شود. فشارهای اجتماعی: در برخی جوامع، ازدواج‌های بین‌المللی هنوز با دیدگاه‌های منفی مواجه هستند. این فشارها می‌توانند بر زوجین تأثیر گذاشته و روابط آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند. راهکارها برای مدیریت تفاوت‌های فرهنگی ارتباط مؤثر: زوجین باید یاد بگیرند که چگونه با یکدیگر صحبت کنند و احساسات خود را بدون سوءتفاهم به اشتراک بگذارند. این شامل یادگیری زبان یکدیگر و درک بهتر فرهنگ طرف مقابل است. احترام متقابل: احترام به فرهنگ، باورها و رسوم طرف مقابل، کلید موفقیت در ازدواج‌های بین‌المللی است. زوجین باید به تفاوت‌ها به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد نگاه کنند. آموزش فرهنگی: زوجین می‌توانند از منابع مختلف مانند کتاب‌ها، دوره‌های آموزشی یا مشاوره‌های خانواده‌درمانی برای درک بهتر فرهنگ یکدیگر استفاده کنند. ایجاد مرزهای سالم: تعیین مرزهایی که هم نیازهای زوجین و هم انتظارات خانواده‌ها را در نظر بگیرد، می‌تواند به جلوگیری از تعارضات کمک کند. ازدواج‌های بین‌المللی، اگرچه چالش‌های منحصر به فردی دارند، اما می‌توانند زمینه‌ای برای رشد، یادگیری و تبادل فرهنگی فراهم کنند. موفقیت در این نوع ازدواج‌ها به توانایی زوجین در برقراری ارتباط مؤثر، احترام به تفاوت‌ها و تلاش برای درک یکدیگر بستگی دارد. با اتخاذ راهبردهای مناسب و یادگیری از تجارب، زوجین می‌توانند بر چالش‌های موجود غلبه کرده و یک رابطه پایدار و موفق بسازند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 217 بازدید

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که یک پسر جوان در ولسوالی کشک کهنه این ولایت مادرش را سر بریده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این جوان از ازدواج مجدد مادرش خشمگین بوده و او را به قتل رسانده است. منبع گفت که این جوان ۲۲ ساله بسم‌الله نام دارد و روز (سه‌شنبه، ۶ قوس) در روستای «خم عبدالرحمان» از مربوطات ولسوالی کشک کهنه با همکاری مامایش، مادرش را با چاقو به قتل رسانده و متواری شده است. منبع تاکید کرد این زن بیوه بود و به‌تازگی بار دیگر با یک مرد ازدواج کرده بود، اما پسر و برادر او با این ازدواجش مخالف بودند. به‌گفته‌ی منابع، پسر و برادر این زن دیروز می‌خواستند او را از خانه‌ی شوهر جدیدش بیاورند، اما در مسیر راه او را سر بریده‌اند. تا اکنون مقام‌های محلی در هرات درباره‌ی این قضیه چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که شب گذشته نیز در بادغیس یک دختر ۲۶ ساله در ولسوالی تگاب عالم توسط پدرش به قتل رسیده است. یک منبع توضیح داد که این دختر رقیه نام داشت و باشنده‌ی روستای «داوودی‌ها» بود. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایات غربی افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 199 بازدید

جنبش اعتراضی تحول تاریخ زنان افغانستان اعلام کرده است که برای حدود ۸۰ دختر بازمانده از مکتب، زمینه‌ی آموزش را فراهم کرده است. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان از سه ماه پیش دو صنف درسی را برای دختران دانش‌آموز صنف‌های هفتم تا دوازدهم ایجاد کرده است. در اعلامیه آمده است که در این دو صنف، مضامین درسی مکاتب از صنف‌های هفتم تا دوازدهم توسط دو آموزگار زن تدریس می‌شود. رقیه ساعی، مسوول این جنبش می‌گوید که این صنف‌ها بدون هیچ‌گونه حمایت مالی داخلی و خارجی و دور از چشمان نیروهای حکومت سرپرست برای آموزش دختران ایجاد شده‌اند. او تاکید کرد که ایجاد فرصت‌های آموزشی برای دختران بازمانده از مکتب و دانشگاه، نوعی مقاومت و اعتراض در برابر محدودیت‌ها بر زنان و دختران است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، حقوق و آزادی‌های زنان و دختران به شدت محدود شد و علاوه بر ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، زنان و دختران از حضور در دانشگاه‌ها نیز محروم شده‌اند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 196 بازدید

منابع محلی از ولایت بادغیس می‌گویند که یک دختر ۲۶ ساله در ولسوالی تگاب عالم این ولایت توسط پدرش به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این دختر رقیه نام داشت و باشنده‌ی روستای «داوودی‌ها» از مربوطات ولسوالی تگاب عالم بود. منبع تاکید کرد که رقیه (سه‌شنبه‌شب، ۶ قوس) توسط پدرش با سلاح گرم به قتل رسیده است. منبع افزود که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی قتل این دختر ۲۶ ساله روشن نیست. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایات غربی افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 159 بازدید

سفارت آمریکا برای افغانستان به‌مناسبت «روز جهانی محو خشونت علیه زنان» و آغاز کارزار ۱۶ روزه‌ی مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت، اعلام کرده است که زنان و دختران افغانستان همچنان با خشونت، تبعیض و بی‌عدالتی مواجه هستند. این سفارت (سه‌شنبه‌شب، ۶ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «هر زنی سزاوار آن است که بدون ترس زندگی کند.» سفارت آمریکا گفته است که ما در کنار زنان افغانستان هستیم. این سفارت تاکید کرد: «بیایید با هم کار کنیم تا آینده‌ای را ایجاد کنیم که در آن زنان قدرت داشته باشند، محافظت شوند و احترام داشته باشند.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره‌ بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده‌ای بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از حق کار و آموزش محروم کرده است. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 168 بازدید

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که نیروهای امر به معروف و نهی از منکر تمام کافه‌های ویژه زنان را در هرات بسته‌اند. دست‌کم سه منبع تأیید کرده‌اند که تمام کافه‌های ویژه زنان از سوی ریاست امر به معروف حکومت سرپرست در هرات بسته شده است. منبع گفت که پس از محرومیت دختران از آموزش و تحصیل، شماری از دختران و زنان اقدام به ایجاد کافه‌های مخصوص زنان کرده بودند. براساس معلومات موجود، دست‌کم پنج کافه ویژه زنان در هرات فعالیت می‌کردند که در روزهای اخیر مأموران امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست به اتهام پخش موسیقی و رفت‌و‌آمد زنان آن‌ها را مسدود کرده‌اند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در هرات تا اکنون به‌طور رسمی در این باره چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که زنان و دختران بیش از سه سال تسلط حکومت فعلی با سرکوب سیستماتیک روبرو شده‌اند. محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 124 بازدید

یوناما یا نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که این نهاد از زمان تسلط حکومت فعلی در کشور، دست‌کم ۳۳۶ مورد نقض حقوق خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای را ثبت کرده است. یوناما و دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد امروز (سه‌شنبه، ۶ قوس) با نشر گزارشی گفته است که این گزارش، بازه‌ی زمانی ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴ را پوشش می‌دهد و به محدودیت‌های شدید، سانسور و تهدیدات گسترده‌ای اشاره دارد که فضای فعالیت رسانه‌ای را در افغانستان تحت تأثیر قرار داده است. این نهاد می‌گوید که در آن گزارش به بررسی چالش‌های فزاینده‌ای که خبرنگاران، کارمندان رسانه‌ای و رسانه‌ها در افغانستان با آن مواجه هستند، پرداخته است. بر اساس این گزارش، طی این دوره‌ی سه‌ساله، ۳۳۶ مورد نقض حقوق بشر علیه خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای ثبت شده است. در ادامه آمده است که از جمله این موارد، ۲۵۶ مورد بازداشت خودسرانه، ۱۳۰ مورد شکنجه و بدرفتاری و ۷۵ مورد تهدید و ارعاب بوده است. همچنین گزارش تاکید کرده که خبرنگاران زن و کارمندان رسانه‌ای زن با محدودیت‌ها و تبعیض‌های بیشتری روبه‌رو هستند که فعالیت حرفه‌ای آن‌ها را به‌شدت مختل کرده است. روزا اوتونبایوا، نماینده‌ی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رییس یوناما در گزارش گفته است: «برای هر کشوری، آزادی مطبوعات یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در افغانستان در شرایط دشواری کار می‌کنند و اغلب با قوانین نامشخصی در مورد آنچه می‌توانند یا نمی‌توانند گزارش دهند مواجه‌اند. این وضعیت آنان را در معرض تهدید، ارعاب و بازداشت خودسرانه به دلیل برداشت‌های انتقادی قرار می‌دهد.» او از حکومت سرپرست خواسته است که امنیت و ایمنی همه‌ی خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای را تضمین و به اهمیت حضور زنان در بخش رسانه‌ای کاملاً اذعان کنند. همچنین ولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، نیز یافته‌های این گزارش را بسیار نگران‌کننده توصیف کرده و تاکید کرد که حکومت فعلی باید اقدامات خود را با تعهدات بین‌المللی این کشور، از جمله میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هماهنگ کنند. این گزارش همچنین کاهش حمایت‌های فنی و مالی از بخش رسانه‌ای افغانستان، به‌ویژه از سوی جامعه‌ی جهانی را از عوامل تخریب بیشتر این بخش دانسته است که به‌طور مستقیم توانایی مردم این کشور برای دسترسی به اطلاعات را تحت تأثیر قرار داده است.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 163 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد می‌گوید که زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدید روبرو هستند. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۶ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که صدای زنان افغانستان خاموش شده است. در ادامه آمده است که حقوق زنان و دختران افغانستان نقض شده و آنان بیش‌تر آسیب‌پذیر شده‌اند. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد همچنان از کارزار ۱۶ روزه جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان حمایت کرده است. اوچا از همه خواسته است که با اشتراک در این کمپین جهانی از پایان خشونت علیه زنان حمایت کنند. این در حالی است که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، این گروه محدودیت‌های شدیدی را علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان وضع کرده است. همچنین پیش از این نیز مدافعان حقوق زنان و برخی از نهادهای بین‌المللی از افزایش نقض حقوق زنان از سوی حکومت فعلی نگرانی کرده بودند.

ادامه مطلب