سیما سمر، نخستین رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان مدال «رییس» را از دانشگاه تافتس ایالات متحدهی آمریکا به دلیل فعالیتهایش در عرصهی حقوق بشر و ترویج آموزش بهدست آورد. رییس دانشگاه تافتش، در مراسم فراغت دانشجویان این دانشگاه گفت که بالاترین جایزه خود، «مدال رییس»، را به خانم سیما سمر به دلیل تلاشهای بیوقفهی او برای بهبود حقوق بشر به وی اهدا میکند. وی از فعالیتهای سیما سمر ستایش کرده و تاکید کرد که دفاع بیوقفه و تلاشهای خستگیناپذیرش برای ترویج حقوق زنان و بهبود وضعیت اجتماعی و سیاسی آنان، برای او تحسین بینالمللی به ارمغان آورده است. رییس این دانشگاه افزود که تعهد داکتر خانم سمر به آموزش و توانمندسازی زنان و دختران هیچ حد و مرزی نمیشناسد. سیما سمر نیز یکی از سخنرانان اصلی این نشست بود. او با یادآوری از دورهی دانشجویی و آموزشی خودش گفت که بهدلیل بیثباتی سیاسی و تهاجم اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان، نتوانسته که مدرک دیپلوم خودش را از دانشگاه کابل دریافت کند. او در این مراسم به محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران نیز اشاره کرده و گفته است که حکومت بار دیگر آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده و تطبیق سیاستهای زنان و دختران را بار دیگر از زندگی عمومی حذف کرده است. خانم سمر گفت: «خوشحالم که با شما بودهام و دستیابی شما به هدفها و رویاهایتان در فلچر را مشاهده کردم. شما بسیار خوششانس هستید که به این دانشگاه معتبر دسترسی دارید و توانایی بهرهبرداری از آزادی و حقوق خود را دارید. متأسفانه، کشورم بار دیگر به دست حکومت فعلی، افتاده است که تبعیض جنسیتی را اجرا میکند، جایی که زنان و دختران رسماً از آموزش بالاتر از صنف ششم ممنوع شدهاند و به طور کامل از زندگی عمومی کنار گذاشته شدهاند.» وی در این مراسم گفت که تبعیض بر اساس جنسیت، ریشه اصلی درگیریهای خشونتآمیز است. جهانی با صلح، امنیت و توسعهی پایدار بدون حقوق بشر ممکن نخواهد بود و هیچکدام از اینها بدون مشارکت کامل زنان امکانپذیر نیست. سیما سمر در این مراسم از دانشجویان خواست که حقوق بشر و برابری را در مرکز کار و زندگی روزمره شان قرار دهند. خانم سمر، سیاستمدار، پزشک و فعال حقوق بشر نخستین وزیر امور زنان افغانستان بود. وی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۸ در سمت رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان فعالیت کرد. او، در ۲۸ جدی ۱۳۹۷ بهعنوان عضو بورد عالی مشورتی دبیرکل سازمان ملل متحد در امور میانجیگری صلح تعیین شد.

نویسنده: گوهرشاد
بر اساس گزارش آزادی بیان در جهان در سال ۲۰۲۴ وضعیت آزادی بیان در افغانستان به حالت بحران رسیده و از این رهگذر یکی از بدترین کشورها در جهان است. بر اساس گزارش سازمان (Global Espression) افغانستان در میان ۱۶۱ کشور در جایگاه ۱۵۵ قرار گرفته و در پنج سال گذشته (۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳) افغانستان در جدول رده بندی آزادی بیان ۴۷ پله سقوط کرده است. بر اساس این گزارش، دنمارک از رهگذر وضعیت آزادی بیان در صدر کشورهای جهان قرار دارد. همچنین بر اساس شاخص آزادی مطبوعات در جهان که توسط سازمان خبرنگاران بدون مرز تهیه شده، افغانستان در میان بدترین کشورها برای خبرنگاران نیز قرار دارد. در گزارش خبرنگاران بدون مرز که ماه گذشته تحت عنوان «شاخص آزادی مطبوعات در جهان-ژورنالیزم در سال ۲۰۲۴ زیر فشار سیاسی» نشر شد، آمده است که افغانستان در جایگاه ۱۷۸ قرار گرفته است. سازمان خبرنگاران بدون مرز میگوید که افغانستان به دلیل مرگ و میر و توقیف خبرنگاران از رهگذر آزادی مطبوعات ۲۶ پله سقوط کرده است. حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان محدودیتهای شدید را بر آزادی بیان و رسانهها در این کشور وضع کرده و منتقدان خویش را سرکوب کردهاند. در گزارش Global Espression آمده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی ۵۳ در صد جمعیت جهان تحت بحران آزادی بیان زیست داشت و در حال حاضر بیش از چهار میلیارد نفر در ۳۹ کشور تحت بحران آزادی بیان زندگی میکنند و این بحران روبه افزایش است. بر اساس ردهبندی آزادی بیان این سازمان، دنمارک، سویس و سویدن به ترتیب بهترین کشورها و ترکمنستان، نیکاراگوا، ارتیریا و کوریای شمالی به ترتیب بدترین کشورها قلمداد شدهاند.
ادارهی ملی امتحانات که تحت کنترل حکومت سرپرست فعالیت میکند، تاریخ برگزاری آزمون کانکور سال ۱۴۰۳ بدون حضور دختران را اعلام کرد. عبدالباقی حقانی، سرپرست این اداره امروز (پنجشنبه، ۳ جوزا) در یک نشست خبری در کابل گفت که آزمون کانکور امسال در پنج مرحله تنظیم شده که مرحلهی اول آن از ۱۷ تا ۱۹ جوزا برگزار خواهد شد. وی تاکید کرد که آزمون ولایتهای میدان وردک، لوگر، پروان، کاپیسا، پنجشیر، غزنی، پکتیا، پکتیکا، کنر، زابل، بامیان، سمنگان، بادغیس، هرات، غور و نورستان در مرحلهی اول اخذ خواهد شد. او افزود که مرحلهی دوم به روزهای اول و دوم سرطان در کابل برگزار خواهد شد. آقای حقانی گفت که در مرحلهی سوم آزمون کانکور در ولایتهای تخار، قندوز، بلخ، جوزجان، سرپل، فاریاب، ارزگان، بغلان، دایکندی و بدخشان در تاریخ هفتم و هشتم سرطان برگزار میشود. سرپرست ادارهی ملی امتحانات میگوید که در مرحلهی چهارم از ۱۴ تا ۱۶ سرطان آزمون کانکور ولایتهای ننگرهار، لغمان، خوست، قندهار، هلمند، فراه و نیمروز اخذ خواهد شد. به گفتهی وی، در مرحلهی پنجم بهتاریخ ۲۲ سرطان آزمون کانکور متفرقه و دانشآموزان خارج از مرز برگزار خواهد شد. باید گفت که کانکور امسال نیز همانند سالهای گذشته بدون حضور دختران برگزار خواهد شد. در حالی امتحان کانکور برگزار میشود که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.

یک فیلمساز شناخته شده افغانستان، جایزه جهانی «بنیاد اکثریت فمینیستی» را در ایالات متحده آمریکا دریافت کرد. صحرا مانی بهخاطر به تصویرکشیدن مقاومت زنان و دختران افغانستان در برابر حکومت فعلی در فیلم مستند «نان و گلهای سرخ» مستحق این جایزه شناخته شده است. بنیاد اکثریت فمینیستی با نشر اعلامیهای گفته است که هفته گذشته میزبان شانزدهمین مراسم سالانه جوایز حقوق زنان در لس آنجلس آمریکا بود. در اعلامیه آمده است که در این مراسم، جایزه مِویس لنو برای حقوق جهانی زنان به صحرا مانی و تیم مستند «نان و گلهای سرخ» اهدا شد. این جایزه توسط جی لنو، مجری سرشناس سابق تلویزیون در آمریکا و همسرش مِویس لنو، عضو هیأت مدیره بنیاد، و دکتر سیما سمر، رییس سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به صحرا مانی اهدا شد. خانم مانی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با مستند «نان و گلهای سرخ»، هدفم این بود که مبارزه زنان کشورم را برای نسل بعدی انتقال دهم. او ابراز امیدواری کرد که بتواند صدای زنان افغانستان را منعکس کند و بخشی از تغییر در این کشور باشد. باید گفت که مستند «نان و گلهای سرخ» نگاهی است از درون به مقاومت زنان افغانستان در برابر حکومت فعلی در کابل. این فیلم داستان سه زن افغان را روایت میکند و نشان میدهد چگونه زندگیشان پس از تصرف حکومت فعلیتغییر کرده و چگونه با شجاعت در مقابل «آپارتاید جنسیتی» ایستادگی میکنند. نان و گلهای سرخ در سال ۱۴۰۲ در هفتاد و ششمین دوره جشنواره بینالمللی کن نمایش ویژه داشت. در کنار خانم مانی، کارولین مالونی، نماینده سابق کانگرس آمریکا و دکتر آستین دنارد، پزشک زنان مستحق جوایز بنیاد اکثریت فمینستی شناخته شدند. جایزه جهانی حقوق زنان بنیاد اکثریت فمینیستی هر ساله به تعداد محدودی از افرادی اهدا میشود که به طور چشمگیری در پیشبرد حقوق زنان و دختران و افزایش آگاهی از بیعدالتیهایی که زنان به دلیل جنسیت خود با آن مواجه هستند، کمک کردهاند.
اسحاق دار، معاون نخستوزیر و وزیر خارجه پاکستان میگوید که حکومت سرپرست افغانستان باید اصل سیاست همهشمول و رعایت حقوق تمام شهروندان و بهویژه زنان و دختران این کشور پابند باشد. وزیر خارجه پاکستان این اظهارات را در نشست شانگهای مطرح کرده و گفت که حکومت فعلی اصول پذیرفتهشده جهانی از جمله مشارکت و احترام به حقوق همه افغانها، بهویژه زنان و دختران را رعایت کند. همچنین افزون بر این، اسحاق دار در این نشست بار دیگر از حکومت فعلی خواسته است تا جلو گروههای تروریستی در افغانستان را بگیرند. وی تاکید کرد که حکومت سرپرست اقدامهای «ملموس و موثری» را برای تضمین خاک افغانستان اتخاذ و اطمینان حاصل کنند که «گروههای تروریستی» از خاک این کشور در برابر هیچ کشوری کار نمیگیرد. او در ادامه افزوده است: «گروه تماس برای افغانستان به هدف ایجاد پلتفرمی برای همکاری عملی، در سازمان شانگهای احیا شود.» همچنین پیش از این، قاسم جومارت توکایف، رییس جمهور قزاقستان، در نشستی با وزیران امور خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای (SCO) گفته بود که وضعیت افغانستان نیازمند توجه دقیق است. در حالی وزیر خارجه پاکستان خواهان رعایت حقوق زنان و دختران افغانستان میشود که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.

روزنامه بینالمللی گاردین گزارش داده است که دانشمندان میگویند توانایی تشخیص شوخ طبعی میتواند به هوش مصنوعی کمک کند تا به طور طبیعیتر با مردم تعامل داشته باشد. در گزارش آمده است که مهم نیست که هوش مصنوعی میتواند از پس آزمون وکالت و پزشکی و خواندن داستان قبل از خواب با احساس بربیاید، زیرا این فناوری بدون تسلط بر هنر کنایه زدن هرگز با شگفتی ذهن انسان برابری نمیکند. در ادامه آمده است که به نظر میرسد که این هنر ممکن است در لیست قابلیتهای هوش مصنوعی قرار گرفته باشد. محققان هلندی یک ردیاب کنایه مبتنی بر هوش مصنوعی ساختهاند. مت کولر، از آزمایشگاه فناوری گفتار دانشگاه خرونینخن میگوید: ما میتوانیم طعنه را به روشی قابل اعتماد تشخیص دهیم و مشتاقیم آن را رشد دهیم. ما میخواهیم ببینیم تا کجا میتوانیم آن را پیش ببریم. این پروژه چیزی فراتر از آموزش الگوریتمها است زیرا گاهی واضحترین نظرات را نمیتوان با معنای واقعی کلمه در نظر گرفت و در عوض باید به عنوان حرف مخالف تفسیر شوند. کولر میگوید که طعنه بیش از آنچه که ما ممکن است درک کنیم، در گفتمان ما نفوذ میکند، بنابراین درک آن برای آن که انسانها و ماشینها به طور یکپارچه با هم ارتباط برقرار کنند، بسیار مهم است. کولر میگوید: وقتی شروع به مطالعه طعنه میکنید، از میزان استفاده ما از آن به عنوان بخشی از حالت عادی ارتباط آگاه میشوید. اما ما باید با دستگاههای خود به شیوهای کاملا تحت اللفظی صحبت کنیم، گویی که با یک ربات صحبت میکنیم و لازم نیست اینطور باشد. انسانها عموما در تشخیص طعنه ماهر هستند، اگرچه نشانههای محدودی که در متن یافت میشود آن را سختتر از تعامل رو در رو میکند، زمانی که ارائه، لحن و حالات چهره همگی قصد گوینده را آشکار میکنند. محققان در توسعه هوش مصنوعی خود دریافتند که چندین نشانه برای الگوریتم برای تشخیص طعنه اهمیت دارد. در مطالعهای که در جلسه مشترک انجمن آکوستیک آمریکا و انجمن آکوستیک کانادایی در اتاوا در روز پنجشنبه ارائه شد، ژیوان گائو، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه، نحوه آموزش شبکه عصبی را بر روی محتوای متنی، صوتی و ویدیویی توسط این گروه توضیح داد. کلیپهایی از سریالهای کمدی آمریکایی از جمله Friends و The Big Bang Theory استفاده شده است. این پایگاه داده توسط محققانی در ایالات متحده و سنگاپور جمعآوری شده است که جملاتی از برنامههای تلویزیونی را با برچسبهای طعنه برای ساختن آشکارساز خود حاشیهنویسی کردند. پس از آموزش متنی و صوتی، همراه با نمراتی که محتوای عاطفی کلمات گفته شده توسط بازیگران را منعکس میکرد، هوش مصنوعی تقریبا ۷۵ درصد مواقع میتوانست طعنه را تشخیص دهد. تحقیقات بیشتر در آزمایشگاه از دادههای مصنوعی برای افزایش دقت بیشتر استفاده کرده است، اما این تحقیق در انتظار انتشار است. شخار نایاک، یکی دیگر از محققین این پروژه میگوید که علاوه بر روانتر کردن مکالمات با دستیاران هوش مصنوعی، میتوان از همین رویکرد برای تشخیص لحن منفی در زبان و شناسایی سوء استفاده و سخنان نفرتآمیز استفاده کرد. گائو میگوید که میتوان با افزودن نشانههای بصری به دادههای آموزشی هوش مصنوعی، مانند حرکات ابرو و پوزخند، پیشرفتهای بیشتری حاصل کرد. اما این سوال ایجاد میشود که این الگوریتم چقدر دقیق است؟ آیا قرار است ماشینی داشته باشیم که ۱۰۰ درصد دقیق خواهد بود؟ این کاری نیست که حتی انسانها هم بتوانند انجام دهند. کولر اضافه میکند که آشنایی بیشتر برنامهها با نحوه صحبت کردن واقعی انسانها باید به مردم کمک کند تا به طور طبیعی با دستگاهها صحبت کنند، اما او متعجب است که اگر ماشینها مهارتهای تازه را بپذیرند و شروع به کنایه زدن به ما کنند، چه اتفاقی میافتد.

منابع محلی از ولایت غور میگویند که یک دختر جوان در این ولایت خودش را به دریا انداخته و خودکشی کرده است. منبع گفت که این رویداد روز گذشته (سهشنبه، ۱ جوزا) در ساحهی پل عمومی از مربوطات ولسوالی دولتیار غور رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دختر جوان خودش را به رود هریرود پرتاب کرده و جان باخته است. همچنین شماری از رسانهها از این دختر به نام جمیله یاد کرده و در مورد سنش جزییات ندادهاند. تا اکنون دلیل و انگیزهی این رویداد مشخص نشده است. با این وجود، مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ غور به رسانه گوهرشاد گفت که شایعاتی در مورد خودکشی یک دختر در ولسوالی دولتیار وجود، اما ریاست اطلاعات و فرهنگ نمیتواند این موضوع را رسماً تایید کند. آقای زعیم گفت که تحقیقات در این مورد آغاز شده است. این در حالی است که هشت روز پیش نیز یک دختر ۱۹ ساله در روستای «اتوی» ولسوالی شیگل ولایت کنر خودکشی کرد. باید گفت که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
نثاراحمد مصدق، رییس اتحادیهی داکتران ولایت هرات به ادامهی ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم واکنش نشان داده و میگوید که حکومت سرپرست باید دروازه مکاتب و دانشگاهها را به روی تمام دختران افغانستان باز کند. آقای مصدق این اظهارات را روز گذشته (سهشنبه، ۱ جوزا) در مراسم تحت عنوان «ارسال اولین محموله دوایی تولید افغانستان به کشورهای عربی، گامی دیگر به سوی خودکفایی تولیدات داخلی» مطرح کرده و گفت که حکومت فعلی «برای پاک شدن دیده پر اشک دختران دروازههای مکاتب و دانشگاهها را باز کنید.» وی تاکید کرد: قبلاً در خانههای مردم به دلیل اختطاف و دزدی غم و اندو وجود داشت، اما اکنون به دلیل ادامهی محرومیت دختران از حق آموزش در خانههای مردم افغانستان غم و اندو وجود دارد. پس فرق این و آن چی شد؟» او خطاب به حکومت فعلی گفت: «در چوک تازه تاسیس معارف هرات نوشته کردید « اقراء» یعنی بخوان، اما به دختران میگوید که نخوان.» رییس اتحادیه داکتران ولایت هرات با استناد به دو حدیث پیامبر اسلام به جایگاه تحصیل زنان در اسلام میگوید در اسلام برای فراگیری آموزش تبعیض جنسیتی وجود ندارد. او میگوید: «پیامبر اسلام میفرماید تعلیم برای هر مومن و مومنه فرض است و در حدیث دیگر میگوید که برای کسب تعلیم به چین بروید. به کجا حضرت محمد(ص) گفت که مرد نرود و زن برود و زن برود و مرد نرود؟» آقای مصدق تاکید کرد که حضرت محمد (ص) اولین فرد بود که برای زنان حق زندگی، آزادی و مبارزه داده است و زنان در جامعه اسلامی میتوانند بهعنوان وزیر، رییس ادارات دولتی و موسسات خصوصی، وکیل و شهردار کار کنند. زیرا زنان مانند مردان میتوان نهی از منکر کنند و کار کنند. وی از حکومت فعلی خواسته بهخاطر مصلحت، خواست جامعه و حفظ خون شهدا دروازههای مکاتب و دانشگاهها را بروی دختران را باز کنند. همچنین او در مراسم گفت که ۹۰ درصد نیروهای حکومت فعلی طرفدار باز شدن دروازههای مکاتب و دانشگاهها هستند و برای پاکشدن « دیده پر اشک دختران»، ۱۰ فیصد باقیمانده را برای رفع ممنوعیت قناعت داده شود. آقای مصدق میگوید که برای از میان برداشتن مشکلات افغانستان باید کار به اهل کار سپرده شود. باید اعضای حکومت سرپرست منطق پذیر شوند و اجازه بده که کار به اهل او سپرده شود. این مراسم به مناسبت ارسال اولین محمولهی دوایی به خارج از کشور در هرات برگزار شده بود و مقامات اداره محلی و شماری از داکتران و تجار حضور داشتند.
برنامه جهانی غذا (WFP) با اشاره به سیلابهای اخیر در شماری از ولایت افغانستان هشدار داده است که بحران اقلیمی سبب تشدید گرسنگی در کشور خواهد شد. هسیائو ویلی، یکی از مدیران برنامه جهانی غذا گفت که احتمالاً این کشور در ماههای آینده گواه جاری شدن سیلابهای بیشتر خواهد بود. وی تاکید کرد: «با وقوع فاجعهای یکی پس از دیگری که جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد، مردم را به فقر میکشاند. امنیت غذایی در افغانستان اکنون در خطر از دست رفتن است.» او تصریح کرد که خانوادههای آسیبدیده ناشی از سیلابهای اخیر در افغانستان برای زنده ماندن به کمکهای فوری نیاز دارند. به گفتهی وی، سیلابهای هفته گذشته در ولایات غور و فاریاب در شمالغرب کشور تلفات جانی و خسارات هنگفت مالی به مردم وارد کرده است. براساس اطلاعات برنامه جهانی غذا، دستکم ۱۳۰ تن در پی جاری شدن سیلاب در این دو ولایت جان باختهاند و صدها تن دیگر هنوز ناپدید هستند. هسیائو ویلی تاکید کرد که به دلیل خرابی راههای مواصلاتی ولسوالیها، دسترسی آسیبدیدگان به کمکهای بشری نیز دشوار شده است. برنامه جهانی غذا میگوید که در پی جاری شدن سیلاب در تاریخ ۱۰ و ۱۱ ثور، در ولایات بدخشان، بغلان و تخار دستکم ۱۸۰ تن جان باخته و ۲۸۰ تن دیگر زخمی شدهاند. این در حالی است که دو روز پیش این نهاد اعلام کرده بود که سیلابهای اخیر در غور دو هزار و ۵۰۰ خانواده را متضرر کرده است.
منابع محلی از ولایت بلخ میگویند که یک زن توسط شوهرش در مربوطات شهر مزارشریف، مرکز این ولایت به شکل فجیع به قتل رسیده است. دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این زن دو روز پیش در منطقه «کارته نورخدا» از مربوطات ناحیه هشتم شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ از سوی شوهرش به قتل رسیده بود. منبع در مورد علت و انگیزه و چگونگی قتل این زن معلومات ارائه نکرد. با این حال، فرماندهی پولیس ولایت بلخ با تایید این رویداد گفت که جسد این زن پس از دو روز از داخل یک چاه پیدا شده است. پولیس بلخ با نشر خبرنامهای افزود که شوهر این زن موفق به فرار شده است و تلاشها برای بازداشت وی ادامه دارد. این در حالی است که هفت روز پیش هم یک زن ۳۵ ساله در بدخشان از سوی شوهرش با «تیشه» به قتل رسیده بود. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.