منابع صحی از ولایت بدخشان میگویند که قرار است طی دو روز آینده، فعالیت شش مرکز صحی تحت حمایت سازمان بینالمللی مهاجرت (آیاوام) در این ولایت متوقف شوند. دستکم سه منبع امروز (سهشنبه، ۹ اسد) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که این مراکز صحی در ساحات بتاش و میانهدشت شهر فیضآباد، دشت فراخ ولسوالی بهارک، دهنآب ولسوالی ارگو، خسرو ولسوالی وردوج و دانشآباد ولسوالی یفتل فعالیت دارند و طی دو روز آینده متوقف خواهند شد. منابع در مورد دلیل توقف فعالیت این مراکز صحی جزییات ندادهاند. همچنین مسوولان محلی از ولایت بدخشان توقف فعالیت این مراکز صحی را تایید کردند، اما در مورد دلیلش معلومات ارائه نکردهاند. این مراکز که برای هزاران تن به خصوص برای زنان باردار و نوزدان خدمات بهداشتی ارائه میکردند، در ختم ماه روان میلادی به روی بیماران بسته خواهند شد و هیچ نوع فعالیت نخواهند داشت. باشندگان محل میگویند که بسیاری از افرادی که توانایی مراجعه به داکتر و خرید دارو نداشتند، به این مراکز مراجعه و داروی رایگان دریافت میکردند. باشندگان محل میگویند که با توقف فعالیت این مراکز صحی، هزاران نفر به ویژه زنان و کودکان با مشکل مواجه خواهند شد. این در حالی است که اخیراً فعالیت شفاخانه ۶۰ بستر نسایی و ولادی بدخشان که از سوی سازمان جهانی صحت حمایت مالی میشد، نیز متوقف شده است. دلیل توقف فعالیت این شفاخانه، نبود بودجه کافی خوانده میشود. درحالحاضر در شفاخانهی ولایتی بدخشان تنها یک واحد ۳۰ بستر زنانه فعالیت دارد که از بهر کمبود پزشک و متخصص پاسخگوی نیازمندیهای بیماران نمیباشد. باید گفت که در سال جاری میلادی نهادهای مددرسان بینالمللی بارها از کمبود بودجه خبر داده و در مورد پیامدهای آن هشدار دادهاند. چندی پیش سازمان جهانی صحت در گزارشی گفته بود که ۳۱۰ مرکز صحی در سراسر کشور، از جمله شفاخانهها بهدلیل کمبود بودجه، با کمبود شدید خدمات و عدم حمایت مواجه خواهند شد. این سازمان هشدار داده بود که تعطیلی مراکز صحی، تأثیر مخربی بر دسترسی بیش از سه میلیون نفر به مراقبتهای بهداشتی دارد.
برچسب: مراکز صحی
وزارت صحت عامهی حکومت سرپرست اعلام کرده است که موارد مثبت بیماری توبرکلوز یا سل در سال ۲۰۲۳ میلادی در سراسر افغانستان حدود ۵۰ هزار مورد از جمله زنان و کودکان بوده است. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که آمار مبتلایان به بیماری توبرکلوز در سراسر افغانستان در مقایسه با سال قبلتر حدود پنج درصد کاهش یافته است. باید گفت که تا اکنون منابع مستقل دیگر صحی مربوط به سازمانهای غیردولتی در مورد آمار بیماری سل در افغانستان اطلاعاتی منتشر نکردهاند. با این وجود، سازمان صحی جهان به مناسب «روز جهانی توبرکلوز» گفه بود که بیماری توبرکلوز (سل) همچنان یک چالش بزرگ برای بخش صحت عامه افغانستان است. این سازمان گفته است که توبرکلوز یک بیماری قابل پیشگیری و درمان است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع میتواند کُشنده باشد. سازمان صحی جهان در گزارشی گفته بود که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۸۰ هزار مورد بیماری توبرکلوز در افغانستان ثبت شد که از این میان حدود ۷۶ هزار واقعه عادی توبرکلوز و سه هزار و ۷۰۰ واقعه مقاوم به دوا بود. سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که ۸۷۳ مرکز صحی در بخش ارائه خدمات به بیماران سل، در سطح افغانستان فعالیت میکنند. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از زیادی از داکتران متخصص به کشورهای دیگر پناهنده شده و اکنون سیستم صحت افغانستان با مشکل کمبود داکتران متخصص، کمبود امکانات و دوا مواجه میباشد. همچنین وضع محدودیت علیه زنان و دختران باعث شده است که نهادهای بینالمللی کمکهایش را در بخش صحت افغانستان نیز کاهش دهند.
مسوولان محلی در ریاست صحت عامهی ولایت تخار میگویند که مراکز صحی این ولایت به شدت با کمبود تجهیزات و دارو مواجه هستند. غلامسرور رحمانی، رییس ریاست صحت عامهی تخار این اظهارات را در یک نشست خبری مطرح کرده و گفت که این ریاست شدیداً به دارو، لوازم طبی و آمبولانس نیاز دارد.ش وی تاکید کرد که در کنار مشکلات کمبود تجهیزات و دارو، نداشتن ساختمان دائمی از دیگر چالشهای مراکز صحی برای ولایت تخار میباشد. او افزود که در حال حاضر ۲۱ مرکز صحی در تخار ساختمان دائمی ندارد و برای ارائهی خدمات صحی از ساختمانهای کرایی استفاده میکند. رییس صحت عامهی تخار از حکومت سرپرست و نهادهای بینالمللی کمککننده خواستار کمک و همکاری با مراکز صحی این ولایت شد. باید گفت که دو روز قبل حدود ۵۰ نفر از کارمندان بخش صحی در ولسوالی چاهآب تخار بهدلیل کاهش معاش شان، اعتصاب کاری کردند. این در حالی است که نظام صحی افغانستان پس از تسلط حکومت سرپرست با چالشهای گسترده مواجه شده است که کاهش کمکهای بینالمللی یکی از آن است. همچنین زنان و دختران به دلیل محدودیتهای شدید حکومت فعلی اجازه مراجعه به داکتران مرد و همچنین آموزش و اشتغال را ندارند. این موضوع باعث شده است که افغانستان با کمبود کادر پزشکی یا صحی مواجه شوند.