برچسب: فقر و بیکاری

22 ساعت قبل - 12 بازدید

اداره احصائیه و معلومات حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در ماه عقرب سال جاری خورشیدی، هزینه‌ی معالجه و درمان در سراسر افغانستان، ۱۳.۹ درصد افزایش یافته است. این اداره امروز (شنبه، ۱۵ قوس) با نشر اعلامیه‌‌ای این آمار را اعلام کرد و گفته است که بر اساس آمارها در ماه عقرب نرخ موادغذایی در افغانستان نیز ۲.۳ درصد افزایش یافته است. این اداره در ادامه تاکید کرده است که نرخ انواع غله‌جات ۱.۳ درصد، نرخ گوشت ۱.۶ درصد، نرخ میوه ۱۰.۳ درصد و نرخ سبزی ۲.۱ درصد در ماه عقرب افزایش یافته است. حکومت سرپرست در پی تنش سیاسی با پاکستان، به تاجران کشور سه ماه مهلت داده‌اند که حساب‌های خود را با شرکت‌های پاکستانی تصفیه کنند و پس از آن واردات دارو از آن کشور کاملاً ممنوع می‌شود. همچنین اداره احصائیه و معلومات در ادامه افزوده است که نرخ مواد غیرغدایی نیز ۱.۲ درصد افزایش یافته است که شامل افزایش ۳.۲ در شاخص مسکن و ۱۳.۹ درصد در شاخص معالجه و درمان می‌شود. در بخشی از آمار آمده است که در ماه عقرب، تورم ماهانه ۱.۶ درصد و تورم نقطه به نقطه در مقایسه با ماه عقرب سال گذشته، ۸.۵ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که در پی تنش سیاسی و درگیری میان نیروهای حکومت فعلی و نیروهای پاکستانی، گذرگاه‌های مرزی دو کشور بیش از ۵۰ روز است که مسدود و تجارت میان دو طرف، متوقف است.

ادامه مطلب


1 روز قبل - 57 بازدید

برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) اعلام کرده است که افغانستان در یکی از سخت‌ترین دوران‌های تاریخ معاصر خود قرار دارد، زنان، دختران و کودکان بیش‌ترین فشار را به دلیل بحران انسانی تحمل می‌کنند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که میلیون‌ها تن بدون دارایی و باامید به یافتن امنیت و شروع تازه به افغانستان بازگشته‌اند، اما بازگشت‌کنند‌گان اغلب به جامعه‌ی روبرو می‌شوند که خود با فقر، کم‌بود شغل و عدم ارائه خدمات اساسی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در ادامه هشدار داده است که بیش‌تر زنان، دختران و کودکان بدون حمایت، درآمد و مکان امن وارد افغانستان می‌شوند. در بخشی از گزارش آمده است که محدودیت‌ها در حرکت، آموزش و کار سبب می‌شود گزینه‌های زنان بازگشت‌کننده بسیار محدود باشد. در گزارش آمده است که خانواده‌ها مجبور به تصمیمات دشوار می‌شوند و برخی دختران تحصیل را ترک کرده یا به ازدواج زودهنگام سوق داده می‌شوند. این نهاد هشدار داده است که بدون کمک‌های فوری، این خانواده‌ها در معرض بحران شدیدتر قرار خواهند گرفتند و شماری از خانواده‌ها ممکن است مجبور شوند دوباره مهاجرت کنند، تنش‌های محلی افزایش یابد، خدمات از بین رفته و چرخه آوار‌گی ادامه پیدا کند. برنامه توسعه سازمان ملل متحد افزوده است که با همکاری جوامعی، تلاش می‌کند تا با حمایت عملی و انسان محور، به بازسازی زند‌گی خانواده‌ها کمک کرده و زمینه بهبود بلندمدت را برای آنان فراهم کند. این سازمان تصریح کرد که این حمایت‌ها شامل سه نوع اقدام است که خانواده‌ها را در بازسازی زندگی و مقابله با بحران‌ها کمک می‌کند. همچنین برنامه توسعه سازمان ملل متحد چندی پیش نیز اعلام کرده بود که بازگشت گسترده افغانستانی‌ها در ماه‌های اخیر فشار شدیدی بر جوامع میزبان وارد کرده و بیش‌تر خانواده‌ها در شرایط دشواری قرار دارند.

ادامه مطلب


3 روز قبل - 47 بازدید

سازمان ملل درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که میلیون‌ها کودک در کشورهای مختلف جهان در حالی به مکتب می‌روند که گرسنه‌ هستند. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این وضعیت بر توانایی آن‌ها برای تمرکز و یادگیری تأثیر منفی می‌گذارد. سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که برنامه جهانی غذا، برای کاهش این مشکل، در بسیاری از کشورها به کودکان غذای مکتب فراهم می‌کند تا آنان بتوانند تغذیه لازم برای رشد و پیشرفت را دریافت کنند. ملل در بخشی از پیامش افزوده است: «برنامه جهانی غذا با هر وعده غذای مکتب، بدن‌ها، ذهن‌ها و آینده‌ها را تغذیه می‌کند.» همچنین برنامه جهانی غذا تاکید کرده است که دسترسی کودکان به غذای مغذی، نقش مهمی در بهبود وضعیت آموزشی و صحی نسل آینده دارد. برنامه جهانی غذا به‌عنوان یکی از حامیان اصلی اتحاد غذای مکتب، به دولت‌ها کمک می‌کند تا تغییرات پایدار و بلندمدت در زند‌گی کودکان و جوامع‌شان ایجاد کنند. این در حالی است که چندی پیش این سازمان اعلام کرده بود که هر روز ‏برای ۷۰۰ هزار دختر و پسر در مکاتب افغانستان بیسکویت‌های ‏غنی‌شده توزیع می‌کند. در اعلامیه آمده بود که این ‏بیسکویت‌ها به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا فعال بمانند و بهتر یاد ‏بگیرند.‏ برنامه جهانی غذا در ادامه تاکید کرده بود که در کارخانه‌ی تولید بیسکویت این نهاد، ‏بیشتر زنان و دختران کار می‌کنند؛ در حالی که فرصت‌های شغلی برای زنان ‏محدود است.‏

ادامه مطلب


4 روز قبل - 55 بازدید

سازمان جهانی غذا (WFP) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افغانستان با بحران شدید گرسنگی و سوءتغذیه روبرو است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که برنامه جهانی غذا با هماهنگی شرکای خود، خدمات غذایی و تغذیه‌ای نجات‌بخش را به هزاران خانواده ارائه می‌دهد. سونگ جی، مسوول سیاست‌گذاری برنامه جهانی غذا برای افغانستان تاکید کرده است که خانواده‌ها با بحران بی‌وقفه‌ روبرو هستند و گرسنگی در حال افزایش است. وی در ادامه تاکید کرده است که سوءتغذیه به شدت بالا رفته، خشک‌سالی ادامه دارد و بازگرداندن مردم از کشورهای همسایه بر مشکلات شهروند افغانستان افزوده است. باید گفت که زمین‌لرزه‌ها، خشک‌سالی گسترده، کاهش تولید مواد غذایی و بازگشت اجباری مهاجران از کشورهای همسایه، وضعیت زند‌گی مردم را بیش از پیش وخیم‌تر کرده است. براساس آمار سازمان ملل، سه‌ونیم میلیون کودک در افغانستان دچار سوءتغذیه هستند. کودکان و زنان آسیب‌پذیرترین افراد در بحران بشری افغانستان‌ اند و با کاهش کمک‌های بشری، وضعیت برای آنان بدتر خواهد شد. همچنین چندی پیش نهاد کمک‌رسانی ورلد ویژن (World Vision) اعلام کرد که افغانستان از نظر سوءتغذیه حاد کودکان، در رتبه چهارم در سراسر جهان قرار دارد. این نهاد گفته بود که حدود ۳.۷ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه حاد هستند که حدود یک میلیون تن‌شان به‌شدت وزن از دست داده‌اند و حدود ۱.۲ میلیون زن باردار و شیرده نیز در افغانستان از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. بر اساس گزارش اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌‌ی کمک‌های بشردوستانه در افغانستان زنان و کودکان بیشترین آسیب را از بحران گرسنگی دیده‌اند. افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های گرسنگی جهان روبرو است و حدود ۹.۵ میلیون نفر به شدت دچار ناامنی غذایی هستند از هر ۵ نفر، ۱ نفر آن‌ها نمی‌داند وعده غذایی بعدی‌اش از کجا خواهد آمد.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 45 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد مدعی شده است که «روزانه ۴۱۲ میلیون کودک با فقر مالی» روز خود را آغاز می‌کنند و این کودکان «کمتر از سه دالر در روز» در آمد دارند. این نهاد با نشر گزارشی تحت عنوان «وضعیت مالی کودکان در سراسر جهان» گفته است که کودکان ممکن است دو برابر بیشتر از بزرگ‌سالان در معرض خطر فقر قرار بگیرند، زیرا ذهن کودکان در حال رشد است و این می‌تواند آنان را بیشتر در معرض آسیب قرار می‌دهد. همچنین در بخشی از گزارش سازمان ملل متحد آمده است که ۲۲ میلیون و۹۰۰ هزار نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه‌ هستند. در گزارش‌های اخیر آمده است که از هر ۱۰ تن در افغانستان ۹ نفرشان مجبور به حذف وعده‌های غذایی شان شده‌اند. با این وجود، در یونیسف وضعیت برای کودکان در کشورهای با درآمد پایین که افغانستان نیز شامل آن است، بدتر است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، فقر کودکان را «هر نوع محرومیت از امکانات ابتدایی زندگی؛ مانند خانه، آب پاک، بهداشت، آموزش و خدمات صحی» تعریف می‌کند. یونیسف می‌گوید که ۶۵ درصد کودکان در کشورهای با درآمد پایین و ۲۶ درصد کودکان در کشورهای با درآمد متوسط و ۱۱ درصد درکشورهای با درآمد بالا به تشناب یا دست‌شویی دسترسی ندارند. در بخشی از گزارش آمده است که ۹ کودک از هر ۱۰ کودک در معرض فقر، در کشورهای پایین صحرای افریقا و جنوب آسیا زندگی می‌کنند. با این‌حال عواملی مانند تغییرات اقلیمی، جنگ و منازعات کودکان را نه تنها در معرض فقر بلکه در معرض سوءاستفاده، بهره‌کشی و بیماری نیز قرار می‌دهد. در ادامه آمده است که در افغانستان نیز در کنار عوامل بالا، بازگشت‌ گسترده مهاجران به کشور و قطع کمک‌های خارجی، کودکان را در معرض فقر و گرسنگی قرار داده‌است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 58 بازدید

برنامه‌ جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) برای افغانستان درتازه‌ترین مورد از افزایش گرسنگی و ابتلا به سوءتغذیه در میان زنان و کودکان در افغانستان، در زمستان پیشرو هشدار داده است. اين نهاد امروز (دوشنبه، ۴ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که گرسنگی و سوءتغذیه در افغانستان به سرعت در حال افزایش است و بحران گرسنگی و سوءتغذیه، این کشور را به یکی از شدیدترین بحران‌های گرسنگی در جهان تبدیل کرده و در حال حاضر، افغانستان رتبه چهارم را در زمینه سوءتغذیه حاد کودکان در سطح جهانی به خود اختصاص داده است. این نهاد با فرا رسیدن فصل زمستان هشدار داده است که بحران گرسنگی و سوءتغذیه در میان زنان و کودکان افزایش یافته و بسیاری از خانواده‌ها نمی‌توانند برای کودکان‌شان غذا فراهم کنند. در بخشی از پیام برنامه جهانی غذا آمده است: «یک کیسه آرد یا برنج به معنای تفاوت میان بقا و ناامیدی است.» براساس آمار سازمان ملل، سه‌ونیم میلیون کودک در افغانستان دچار سوءتغذیه هستند. کودکان و زنان آسیب‌پذیرترین افراد در بحران بشری افغانستان‌ اند و با کاهش کمک‌های بشری، وضعیت برای آنان بدتر خواهد شد. همچنین چندی پیش نهاد کمک‌رسانی ورلد ویژن (World Vision) اعلام کرد که افغانستان از نظر سوءتغذیه حاد کودکان، در رتبه چهارم در سراسر جهان قرار دارد. این نهاد گفته بود که حدود ۳.۷ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه حاد هستند که حدود یک میلیون تن‌شان به‌شدت وزن از دست داده‌اند و حدود ۱.۲ میلیون زن باردار و شیرده نیز در افغانستان از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. بر اساس گزارش اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌‌ی کمک‌های بشردوستانه در افغانستان زنان و کودکان بیشترین آسیب را از بحران گرسنگی دیده‌اند. افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های گرسنگی جهان روبرو است و حدود ۹.۵ میلیون نفر به شدت دچار ناامنی غذایی هستند از هر ۵ نفر، ۱ نفر آن‌ها نمی‌داند وعده غذایی بعدی‌اش از کجا خواهد آمد.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 92 بازدید

در یکی از ولسوالی‌های سرد و کوهستانی غزنی، جایی‌ که زمستان‌ها مانند گرز آهنین بر خانه‌های گِلی می‌کوبید و بادهای تیز در دره‌ها زوزه می‌کشیدند، دختری زندگی می‌کرد به نام زهرا؛ دختری که مردم قریه به‌ جای نامش، او را «بدبختک» صدا می‌زدند، چون از همان کودکی سایه‌ی تاریک خانه بر سرش سنگینی می‌کرد. پدرش، مردی تندخو و سخت‌گیر، همیشه با اخم و خشم قدم می‌زد و کوچک‌ترین بهانه، کافی بود تا عصبانیتش را بر سر زهرا آوار کند. زهرا وقتی هشت‌ساله بود، برای نخستین‌بار فهمید که پدرش از جنس پدرهای مهربان قصه‌ها نیست. شبی را هرگز از یاد نبرد؛ همان شبی که چراغ تیل‌شان کم‌نور شد و او دیر جنبید تا پَتِلون چراغ را پاک کند. پدرش با پای برهنه به میان اتاق آمد و چنان سیلی‌ای به صورتش زد که گوش‌های زهرا تا چند روز سوت می‌کشید. مادرش از کنار تنور، با چهره‌ای خاک‌آلود و دستانی لرزان، تنها نگاه کرد و چیزی نگفت؛ زنی که خودش سال‌ها پیش جنگیده بود و شکست خورده بود. او خوب می‌دانست ایستادن در برابر مردی که با خشونت بزرگ شده، چه بهایی دارد. زهرا از همان کودکی یاد گرفت گریه‌هایش را در بالش پنهان کند. هر بار که صدای قدم‌های سنگین پدرش در حویلی می‌پیچید، قلبش مانند پرنده‌ای گرفتار در قفس، در سینه‌اش به تپیدن می‌افتاد. همیشه آرزو می‌کرد ای‌کاش دختر به دنیا نیامده بود؛ بارها زیر لب با حسرت می‌گفت: «کاش پسر می‌بودم، شاید کمتر لت می‌خوردم.» مدرسه‌رفتن برای دختران در آن ولسوالی شبیه رؤیایی محال بود. زهرا تنها چند ماه توانسته بود به مکتب برود و همان روزها، شیرین‌ترین لحظات زندگی‌اش شده بودند. اما وقتی پدرش باخبر شد، کتابچه‌اش را از او گرفت و در آتش انداخت. شعله‌های کوچکی که از کاغذها بالا می‌رفتند، انگار تمام آرزوهای دخترک را می‌سوزاندند. پدرش با دندان‌های فشرده گفت: «دختر را سواد چی به کار؟ فردا خانه‌ی شوهرش کوشش می‌کنه!» آن شب آن‌قدر او را زد که جسمش تا صبح می‌سوخت و درد می‌کرد. هیچ‌کس، حتی جرئت نکرد قطره‌ای آب برایش بیاورد. سال‌ها گذشت و هر سال، برای زهرا مثل برگ‌های پاییزی، خشک‌تر و بی‌امیدتر می‌شد. وقتی پانزده‌ساله شد، خبری تلخ مثل پتکی سنگین بر سرش فرود آمد: پدرش تصمیم گرفته بود او را به مردی بدهد که در یکی از قریه‌های هم‌جوار، زمین‌دار و پولدار بود، اما سنش از پدر زهرا هم بیشتر. مردم قریه می‌گفتند آن مرد دو زن دیگر هم دارد و هر دوی‌شان از زورگویی‌ها و خشونتش نالان‌اند. یک صبح سرد، وقتی برف تازه بر بام‌های گلی نشسته بود، مادر با چشمانی پف‌کرده و صدایی گرفته آهسته وارد اتاق شد و خبر را رساند. زهرا اول فکر کرد شوخی می‌کند؛ اما وقتی لرزش لب‌های مادر را دید، حقیقت مثل خنجری در قلبش نشست. سرش گیج رفت، دلش یخ کرد و زمین زیر پایش خالی شد. وقتی پدرش به خانه آمد، زهرا با گریه و التماس گفت: «پدر، به خدا قسم من هنوز بچه‌ام. این مرد به‌دردم نمی‌خورد… نده مرا، پدر، نده.» اما پدرش بدون آن‌که حتی یک کلمه از حرف‌هایش را بشنود، بازوی او را گرفت، کشان‌کشان به وسط حویلی برد و با مشت و لگد بر سر و صورتش بارید. ضربه‌ها یکی پس از دیگری مثل سنگ بر استخوان‌های نرمش فرود می‌آمد. آن‌قدر زد که مادر، با صدایی لرزان و پر از ترس گفت: «بس است… او می‌میرد.» اما او حتی نگاهی هم به مادر نینداخت. زهرا با چشمان تار و پر از اشک به آسمان نگاه کرد و همان لحظه فهمید که در این خانه، نه صاحب بدنش است، نه صاحب زندگی‌اش… حتی اشک‌هایش هم برای خودش نیست. شب را با استخوان‌های دردناک و بدنی کبود سپری کرد؛ اما دردی بزرگ‌تر از درد جسمی در دلش جا خوش کرده بود: این‌که آینده‌اش، آزادی‌اش، و حتی آرزوهای کودکانه‌اش، بی‌هیچ پرسشی معامله شده‌اند. چند روز بعد، بدون هیچ شادی و صدای موسیقی، در میان سردی هوا و بوی دود هیزم، زهرا را به خانه شوهر بردند. خانه‌ای بزرگ، اما پر از سکوت سنگین و بی‌مهری. شوهرش مردی بود با نگاهی تیز و صدایی خشک، که بوی قساوت از رفتارش می‌بارید. همان شب اول، وقتی زهرا از ترس در گوشه اتاق کز کرده بود، مرد با صدای خشن گفت: «کاری نکو که مرا عصبانی بسازی.» همان لحظه بود که زهرا فهمید زندان جدیدش تازه آغاز شده است. روزهای بعد، با کارهای شاق، توهین‌های بی‌وقفه و تهدیدهای مداوم گذشت. هیچ‌کس نمی‌پرسید زهرا چه می‌خواهد؛ هیچ‌کس نگران دردهایش نبود. شب‌ها روی بستر سردش دراز می‌کشید، به سقف بی‌روح اتاق خیره می‌ماند و با خود زمزمه می‌کرد: «اگر دختر بودن همین است، کاش خدا اصلاً مرا نمی‌آفرید.» زمستان غزنی بیرون از خانه سخت بود، اما سرمای درون قلب زهرا هزار برابر دردناک‌تر. هر صبح که چشم باز می‌کرد، حس می‌کرد چیزی از درونش خاموش می‌شود. آرزوهایش یکی‌یکی می‌مردند، مثل شمع‌هایی که باد بی‌رحم کوهستان آن‌ها را خاموش می‌کرد. و در تمام این سال‌ها، هیچ‌کس نفهمید دختری که پشت دیوارهای آن خانه نفس می‌کشد، چقدر قلبش شکسته، چقدر زندگی‌اش غارت شده، و چند آرزویش پیش از رسیدن به لب‌ها دفن شده‌اند—دختری که هنوز زنده بود، اما تنها به اندازه‌ی سایه‌ای که آرام‌آرام از صفحه روزگار محو می‌شود. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 50 بازدید

برنامه‌ جهانی غذا درتازه‌ترین اعلام کرده است که سه‌ونیم میلیون کودک در افغانستان دچار سوءتغذیه حاد هستند. این برنامه با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از کودکان در افغانستان حمایت می‌کند و وعده‌های غذایی مکتب را برای آنان فراهم می‌کند تا بتوانند یاد بگیرند و رشد کنند و در کلینیک‌ها از آنان حمایت تغذیه‌ای می‌کند تا با سوءتغذیه مبارزه کنند. برنامه‌ جهانی غذا در ادامه تاکید کرده است: «در حال حاضر، سه‌ونیم میلیون کودک در افغانستان دچار سوءتغذیه هستند. ما می‌توانیم با هم این وضعیت را تغییر دهیم.» در ادامه آمده است که کودکان و زنان آسیب‌پذیرترین افراد بحران بشری در افغانستان هستند. با کاهش کمک‌های بشری، وضعیت برای آنان بدتر خواهد شد. همچنین در حال حاضر کودکان دختر از آموزش بالاتر از صنف ششم محروم هستند. این محدودیت‌ها آنان را در معرض ازدواج‌های اجباری و سایر آسیب‌ها قرار داده است. برنامه جهانی غذا دو روز قبل، نیز اعلام کرده بود که میزان سوء‌تغذیه در افغانستان، به‌ویژه در میان زنان و کودکان به‌گونه نگران‌کننده‌ای رو به افزایش است. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد هشدار داده بود که با فرارسیدن فصل زمستان، احتمال دارد سطح تغذیه‌ناکافی در کشور به‌طور چشم‌گیری افزایش یابد. باید گفت که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از نهادهای بین‌المللی اعلام کرده بودند که به‌دلیل ممنوعیت کار کارمندان زن کمک‌های خود در افغانستان را کاهش داده‌اند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 71 بازدید

تاج‌الدین اویوالی، نماینده یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افزایش فقر کودکان، درگیری‌ها و بحران‌های اقلیمی، آینده کودکان را در افغانستان تهدید می‌کند. آقای اویوالی امروز (پنج‌شنبه، ۲۹ عقرب/۲۰ نوامبر) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود به مناسبت روز جهانی کودک گفته است که کاهش شدید بودجه برای خدمات حیاتی نیز کودکان را از حقوق و فرصت‌های شان محروم می‌کند. نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که حقوق کودکان تنها حرف نیست بلکه یک وعده زنده‌ است که باید با اقدامات عملی و سرمایه‌گذاری موثر به آن پایبند ماند. قابل ذکر است که پیش از این، تاج‌الدین اویوالی اعلام کرده بود که میلیون‌ها کودک اهل افغانستان در معرض سوءتغذیه و خطر جدی سلامت قرار دارند. اویوالی افزوده بود که ۳.۵ میلیون کودک به‌طور حاد دچار سوءتغذیه هستند و یک میلیون کودک نیز به شدت لاغر شده و در معرض تهدید جدی قرار دارند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد هشدار داده بود که با فرارسیدن فصل زمستان، احتمال دارد سطح تغذیه‌ناکافی در کشور به‌طور چشم‌گیری افزایش یابد. باید گفت که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از نهادهای بین‌المللی اعلام کرده بودند که به‌دلیل ممنوعیت کار کارمندان زن کمک‌های خود در افغانستان را کاهش داده‌اند.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 69 بازدید

فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار اعلام کرده است که یک مرد ۷۰ ساله در ولسوالی شینواری این ولایت خودکشی کرده است. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفته است که این مرد حوالی ساعت ۳:۰۰ بامداد روز (شنبه، ۲۴ عقرب) در روستای «کلاو‌درغزی» از مربوطات ولسوالی شینواری خودکشی کرده است. آقای حماد علت و دلیل خودکشی این مرد را بیماری روانی دانسته است. سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار، در مورد نحوه‌ی خودکشی این مرد جزئیات نداده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، موارد خودکشی، به‌ویژه در میان دختران و پسران جوان، در بخش‌های مختلف کشور افزایش یافته است. علت بیشتر موارد خودکشی افراد، ناامیدی نسبت به آینده، فقر و بیکاری و بیماری‌های روانی گفته می‌شود. این در حالی است که چند وقت پیش، یک دختر ۱۷ ساله در ولسوالی سانچارک این ولایت، پس از کشته شدن معشوقش، خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. این دختر نوجوان در خانه‌اش در روستای «تکزاز» از مربوطات ولسوالی سانچارک خودکشی کرده است.

ادامه مطلب