برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که از کارآفرینی و گسترش تجارت زنان، ایجاد شغل برای بیجا شدگان داخلی و عودتکنندگان در سراسر افغانستان حمایت میکند. این سازمان با نشر گزارشی از یک دختر تجارتپیشه که به تازگی از ایران برگشته گفته است که افغانستان بزرگترین و طولانیترین بحران مهاجرت را در سراسر جهان تجربه میکند. برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد تاکید کرد که با مشارکت بانک جهانی، اتحادیهی اروپا و بانک توسعهی آسیایی، ارزیابی نیازهای پس از فاجعه را در زلزلههای هرات انجام داده و از جامعه در برابر تابآور حمایت کرده است. در گزارش آمده است که از تجارت ۲۳۷ زن در هرات حمایت کرده است. بر اساس این گزارش، برنامهی توسعهی سازمان ملل از ۴۷۰ تجارت غیر رسمی تحت رهبر زنان در مناطق اولویتدار بازگشت و ادغام مجدد در ولایت هرات از طریق کمکهای بلاعوض حمایت کرده است. همچنین در بخشی از این گزارش آمده است که پس از حاکمیت حکومت سرپرست، بیش از ۱.۶ میلیون افغانستانی به کشورهای همسایه مهاجرت کرده که بیشتر آنان به گونهی غیرقانونی از مرزهای گذشته است. برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد پیش از این نیز بارها از حمایت تجارتهای کوچک و متوسط تحت رهبری زنان خبر داده است. باید گفت که حکومت سرپرست کار زنان را در نهادهای مختلف منع کرده است. این نهاد سازمان ملل تلاش دارد که از این طریق برای زنان و دختران زمینهی کار را برای زنان فراهم کند. بر اساس آمار سازمان ملل، ممنوعیت کاری زنان از شش میلیون تا یک میلیارد دالر ساله به اقتصاد افغانستان آسیب میرساند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درباره تاثیر تغییرات اقلیمی بر امنیت غذایی کودکان در افغانستان هشدار داده است. این سازمان تخمین میزند که در حال حاضر بیش از ۸۷۵ هزار کودک زیر پنج سال در افغانستان از سوء تغذیه حاد و کشنده در افغانستان رنج میبرند. یونیسف با نشر گزارشی گفته است که بارشهای سیلآسا در ماه اپریل سال جاری میلادی باعث شده تا باشندگان مناطق سیلزده همه چیز خود را از دست بدهند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که نبود غذا و آب آشامیدنی پاک از مواردی هستند که باعث میشوند کودکان بیمار شوند و اکثر آنها به مراکز درمانی دسترسی ندارند. براساس معلومات سازمانهای بینالمللی، افغانستان هفتمین کشور آسیبپذیر در برابر اثرات تغییرات آب و هوایی است در حالی که این کشور یکی از کمترین سطوح آلودگی را در جهان دارد. سازمان ملل میگوید که در شرایطی که ۸۰ درصد از جمعیت افغانستان به کشاورزی وابسته هستند، بلایای طبیعی مکرر تاثیر مستقیمی بر تغذیه خانوادهها به خصوص در مناطق روستایی دارد. یونیسف در گزارش خود میگوید که سیلهای ناگهانی ویرانگر پس از وقوع زلزله و خشکسالیهای چند سال اخیر با از بین بردن منابع غذایی امنیت غذایی در افغانستان را با تهدید بیشتری مواجه کرده است. یونیسف میگوید بر اثر سیلهای ناگهانی در ولایات غربی و شمالی افغانستان طی چند هفته گذشته بیش از هفت و ۵۰۰ خانه را ویران شده و پنج هزار خانواده را آواره شدهاند. همچنین طبق گزارش این سازمان حمایت از کودکان، سیلهای اخیر در بغلان نیز سه هزار خانه را ویران و ۲۲۰ زخمی و ۱۵۰ کشته برجای گذاشته است.
دبیرکل سازمان عفو بینالملل به نشست سوم دوحه واکنش نشان داده و میگوید که نشست دوحه بدون مشارکت مدافعان حقوق بشر، زنان و بدون توجه به مسائل حقوق بشری، فاقد اعتبار است. اگنس کالامار، دبیرکل سازمان عفو بینالملل با نشر پیامی در پیامی گفت که حقوق زنان و دختران افغانستان قابل مذاکره نیست و آنها باید در مرکز نشست سازمان ملل در دوحه باشند. خانم کالامار در پیامش تاکید کرده است که اگر بحران حقوق بشر در افغانستان بهطور مناسب مورد بررسی قرار نگیرد و مدافعان حقوق زنان و سایر ذینفعان مرتبط از جامعه مدنی افغانستان در آن شرکت نکنند، اعتبار نشست با خطر روبرو میشود. وی افزود که کنار گذاشتن بحثهای بنیادین درباره حقوق بشر غیرقابل پذیرش است. او گفت که تسلیمشدن به شرایط حکومت سرپرست برای تضمین مشارکت آنها در نشست دوحه، خطر مشروعیتبخشی به سیستم سرکوب را به همراه دارد؛ سیستمی که با بیرحمی تمام زنان را از جامعه حذف کرده و حقوق بنیادی آنها را از بین برده است. باید گفت که قرار است که نشست دوحه در تاریخ ۳۰ جون و ۱ جولای به میزبانی سازمان ملل در قطر برگزار شود. همچنین مقامات حکومت سرپرست پس از گفتگوهای طولانی با نمایندگان سازمان ملل برای شرکت در نشست دوحه ابراز آمادگی کردند. نماینده دبیرکل سازمان ملل گفته بود که فرمت جدید تنها راه پیش رو بوده است. به گفته او، این آخرین نشست دوحه نیست و روند گفتوگوها ادامه خواهد یافت.
سازمان ملل متحد در تازهترین مورد، با نشر گزارش اعلام کرده است که زنان خبرنگار در افغانستان از زمان تسلط حکومت فعلی بر کشور با محدودیتهای شدیدی روبرو هستند. سازمان ملل متحد با نشر در مورد افغانستان که از سوی آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل در شورای امنیت در نیویارک ارائه شده است، آمده است که حقوق و آزادیهای اساسی زنان و دختران در افغانستان هنوز هم به شدت محدود است. در گزارش سازمان ملل متحد در مورد افغانستان آمده است که به تاریخ ۲۰ ماه مارچ سال روان میلادی، با شروع سال تحصیلی جدید در کشور، دختران بالاتر از صنف ششم همچنان با ممنوعیت مواجه شدند و امسال نیز نتوانستند به مکتب بروند. سازمان ملل تاکید کرد که در مراسم آغاز سال جدید تحصیلی در افغانستان، وزارت معارف حکومت فعلی در دعوتنامهی خود به رسانهها برای پوشش رسانهای آن برنامه، به خبرنگاران زن دستور داد که به دلیل «نبود مکان مناسب» در این برنامه شرکت نکنند. این سازمان گفت که زنان خبرنگار در افغانستان با محدودیتهای شدیدی روبرو هستند و آزادیهای اساسی آنها از جمله دسترسی به اطلاعات و آزادی گشتوگذار آنان به شدت محدود شده است. سازمان ملل متحد میگوید که خبرنگاران و کارمندان رسانهای به صورت خودسرانه بازداشت میشوند و نشرات دو شبکهی تلویزیونی نیز متوقف شده است. همچنین در بخش دیگر این گزارش آمده است که تا هنوز مقامها و نظامیان حکومت پیشین افغانستان از سوی حکومت فعلی تهدید میشوند که شامل بازداشتهای خودسرانه، شکنجه، بدرفتاری و اعدام میشود. در گزارش سازمان ملل متحد در مورد افغانستان آمده است که حکومت فعلی در ماه فیبروری سال جاری میلادی سه مورد اعدام افراد را به شکل علنی انجام داده و گفتهاند که این اعدامها از سوی سه دادگاه عالی و با تایید رهبر حکومت سرپرست اجرا شده است. قابل ذکر است که در حالی این گزارش در نشست شورای امنیت سازمان ملل ارائه میشود که تا دو هفته دیگر سومین نشست از سوی سازمان ملل متحد در مورد افغانستان در دوحه پایتخت کشور قطر برگزار شود. گفته میشود که در سومین نشست دوحه از نمایندگان زنان و جامعه مدنی افغانستان دعوت نشده است.
نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد به نشست سوم دوحه واکنش نشان داده و عدم حضور نمایندگان جامعهی مدنی و زنان و دختران افغان را در این ناامیدکننده خونده است. آقای فایق در سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل گفت که ناامیدکننده است که در دستور کار سومین نشست دوحه، روند سیاسی و حقوق بشر بهعنوان دو موضوع مهم در بحثهای موضوعی آنان گنجانیده نشده است و نمایندگان جامعهی مدنی و زنان بر سر میز گفتگو حضور نخواهند داشت. او تاکید کرد که این امر بهمثابهی دورشدن از موضوعات ضروری و تعهدات بینالمللی، از جمله قطعنامههای شورای امنیت تلقی میشود. وی در ادامه افزود که این موضوع بهعنوان یک عقبگرد دیگر نشاندهندهی عادیسازی بدون هیچگونه تغییرات قابل محسوس در افغانستان است. سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل میگوید: «ما مجدداً تأکید میکنیم که هر گونه گفتگو در مورد آیندهی مردم افغانستان بدون پرداختن به مسائل و نگرانیهای اصلی، بهشمول مشروعیت ملی، حقوق اسلامی و اساسی همهی شهروندان و از جمله زنان، دختران و گروههای اقلیت و تهدیدات امنیتی مانند افراطگرایی، تروریسم و مواد مخدر که به بنبست فعلی کمک کرده است، به نتایج ملموس نخواهد رسید.» باید گفت که سومین نشست نمایندگان ویژهی کشورها در امور افغانستان با میزبانی سازمان ملل متحد قرار است در روزهای ۱۰ و ۱۱ ماه سرطان در دوحه قطر برگزار شود. طبق گزارشها، موضوع نشستهای رسمی دوحه مسائل اقتصادی و مبارزه با مواد مخدر است. نهادهای حقوق بشری و زنان بر مشارکت زنان تأکید دارند و میگویند که محور اصلی نشست باید حقوق زنان باشد. فایق نیز تأکید کرده است که اطمینان حاصل شود که زنان افغانستان در همه بحثهای سیاسی، از جمله روند دوحه مشارکت دارند. او گفته است: «ما نباید خواستههای مشروع مردم افغانستان، بهخصوص زنان و دختران افغان را نادیده بگیریم و رژیم آپارتاید جنسیتی را در افغانستان عادیسازی کنیم.» وی همچنان در بخشی از صحبتهایش تاکید کرد که مردم افغانستان از درگیری و جنگ خسته شدهاند و در آرزوی صلح پایدار، امنیت و رفاه هستند. این امر تنها از طریق یک نظام حکمرانی مشروع، پاسخگو و فراگیر مبتنی بر حاکمیت قانون، عدالت و ارادهی مردم و حمایت از حقوق و آزادیهای اساسی همهی شهروندان و تعهدات بینالمللی افغانستان امکانپذیر است.
فوبیا (Phobia) ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص و یا موقعیتی خاص که نوعی از اختلالات اضطرابی به شمار میرود. فردی که مبتلا به فوبیا میباشد ممکن است مدام در تلاش باشد تا از چیزی که باعث بروز ترس در او میشود دوری کند و یا آن وضعیت را با اضطراب و ناراحتی فراوان تحمل کند. برخی از فوبیاها خاص و محدود هستند که فرد میتواند با دور کردن عامل هراس افکن از خود به زندگی معمولی خود ادامه دهد. برای مثال ممکن است کسی صرفا از عنکبوتها(arachnophobia) بترسد که در این حالت میتواند با ایمن کردن محیط زندگیاش از ورود عنکبوتها محرک ایجاد ترس را کاملا از بین ببرد. بعضی دیگر از فوبیاها در مکانها یا موقعیتهای گستردهتر دردساز میشوند. برای مثال علائم ترس از ارتفاع (acrophobia) میتواند با نگاه کردن به بیرون از پنجره یا با رانندگی بر روی پلهای مرتفع بروز کند. ترس از فضاهای بسته یا تنگناهراسی(claustrophobia) میتواند با سوار شدن در آسانسور یا استفاده از سرویسهای بهداشتی کوچک تشدید شود. افرادی که این فوبیاها را دارند ممکن است نیاز به تغییرات چشمگیر در زندگی شان داشته باشند در موارد شدید فوبیا میتواند عامل تعیین کنندهی اشتغال، محل کار، مسیر رانندگی، فعالیتهای اجتماعی و محیط زندگی فرد باشد. علائم فوبیا یا هراس زدگی: فوبیاهای کودکی عموما بعد از سن پنج سالگی و قبل از ده سالگی رخ میدهند و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیاهای با دوام بیشتر بعد از دوران کودکی آغاز میشوند خصوصا در پایان دههی دوم زندگی. فوبیاهای بزرگسالان بصورت عموم چندین سال طول میکشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند کم است و نیاز به مداخله و کمک یک درمانگر دارند. بدون درمان مناسب فوبیاها میتوانند ریسک بروز سایر بیماریهای روانی خصوصا اختلالات اضطرابی و افسردگی را افزایش دهند. علائم فوبیا: احساس بیش از اندازه ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز میکند. احساسات غیرمنطقی و یا نامتناسب با تهدیدات واقعی (اگرچه هر کسی ممکن است از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد اما فرد مبتلا به فوبیا ممکن است از یک سگ آرام و تحت کنترل فرار کند.) اجتناب و دوری از جسم، فعالیت و یا موقعیتی که فوبیا را تشدید میکند. چون افرادی که فوبیا دارند تشخیص میدهند که ترسشان بیش از اندازه است و به این دلیل اغلب از علائمی که دارند احساس خجالت میکنند و برای جلوگیری از این خجالت زدگی از موارد محرک و یا تشدید کننده دوری میکنند. علائم جسمی مرتبط با اضطراب مانند: لرزش بدن، تپش قلب، عرق کردن، تنگی نفس، گیجی، تهوع و یا علائم دیگری که منعکس کنندهی پاسخ «جنگ یا گریز» بدن نسبت به وضعیتهای خطرساز هستند. تشخیص فوبیا: برای تشخیص ابتلا به فوبیا باید به یک فرد متخصص در زمینهی اختلالات روانی و سلامت روان مراجعه شود تا با پرسش و گرفتن تاریخچه درمورد علائم فعلی و سابقهی فردی و خانوادگی بتواند به نتیجهی قطعی و درستی دسترسی پیدا کند. خصوصا این موضوع مهم است که آیا اعضای خانواده سابقهی فوبیا داشته اند یا نه. شما ممکن است هر تجربه یا ترومایی را که سبب ایجاد فوبیا شده است ( حملهی یک سگ، گیر ماندن در آسانسور و ...) را گزارش کنید. در زمینهی عکس العملهایتان و افکار و احساستان در هنگام مواجهه با وضعیت هراسناک میتواند مفید باشد و توضیح دهید که برای اجتناب از موقعیتهای ترسناک چه کارهایی انجام میدهید و با وجود فوبیا در زندگیتان محیط زندگی و کاریتان را چگونه تنظیم کرده اید و چقدر تحت تاثیر بیماری تان قرار دارید. پیشگیری از فوبیا: هیچ راه قطعی برای جلوگیری از آغاز یک فوبیا وجود ندارد. با این حال درمان درست و به موقع میتواند بسیار کمک کننده باشد و در زمینهی رفع علائم منفی و تاثیرشان روی زندگی شما یاریتان کند. درمان فوبیا: در زمینهی فوبیاهای خاص درمان شناختی رفتاری میتواند مفید باشد. خصوصا در حالتی که درمان از راه حساسیت زدایی منظم وارد عمل شود که به آن مواجهه درمانی نیز گفته میشود. در این روش شما به تدریج با پای خود و تحت شرایط کنترل شده در معرض چیزی قرار میگیرید که از آن میترسید زیرا وقتی شما در مقابل عامل ترس خود قرار بگیرید، میآموزید چگونه از طریق آرامش، کنترل تنفس یا سایر راهبردهای کنترل اضطراب بر ترس خود غلبه کنید. ( به خاطر داشته باشید که روش مواجهه سازی باید با حضور و نظارت فرد حرفهای صورت بگیرد و نباید سرخود این روش را روی فرد اعمال کرد. زیرا میتواند عوارض زیانباری به بار بیاورد.) اگر شما دچار نوعی فوبیای اجتماعی باشید (ترس از سخنرانی در حضور عموم، ترس از دیده شدن و ...) ممکن است پزشک شما از روش دارو درمانی و گفتار درمانی با شما پیش برود زیرا داروها میتوانند لرزش دستان، تپش قلب و دمای بدن تان را کنترل کنند و به این ترتیب تا حد زیادی میتوانید بر هشیاری خود هنگام حضور در اجتماع تسلط داشته باشید، البته با تاکید مجدد بر اینکه درمانهای مشاورهای نیز در کنار داروها انجام میشوند. سخن پایانی: اگر ترسها و اضطرابهایتان به گونهای هستند که آرامش و زندگی شما را دچار اخلال کرده اند و یا موقعیت اجتماعی و شغلیتان را در معرض خطر قرارداده اند، پس بهتر است بدانید در این مرحله شما نیاز به راهنمایی و کمک یک فرد متخصص و درمانگر دارید، زیرا میتوانید با اقدام به موقع از بروز سایر مشکلات و تشدید علائمتان جلوگیری کنید. امروزه با وجود استرسهای فراوان در زندگی شخصی و شغلیمان هر یک از ما در معرض ابتلا به انواع اضطرابها و استرسها قرار داریم پس با توجه به سلامت روانمان و علائم هشدار دهندهای که ممکن است از خودمان دریافت کنیم به یاری ذهن و روانمان بشتابیم چون همهی ما شایستهی داشتن ذهنی آرام هستیم. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
یان اگلند، رییس موسسه هیأت ناروی برای مهاجرین به مناسبت روز جهانی پناهجویان میگوید که بیش از ۱.۵ میلیون کودک پناهنده افغان در ایران زندگی میکند. آقای اگلند گفت که از این میان تنها ۶۰۰ هزار کودک تا اکنون در مکاتب ایران ثبتنام شدهاند. موسسه هیأت ناروی برای مهاجرین با تاکید بر حق آموزش کودکان گفت: «درحالی که رفتن به مدرسه هر روز ممکن است برای بسیاری از کودکان عادی به نظر برسد، اما برای کودکان آواره میتواند رویایی دستنیافتنی باشد.» وی افزود که ایران میزبان بیش از ۴.۵ میلیون پناهجوی افغان است و یکسوم آنها را کودکان تشکیل میدهد. به گفتهی او ایران، بیشترین میزبان پناهجویان را در جهان دارد. او شرایط ثبتنام و هزینههای بلند آموزشی را از محدودیتهای کودکان پناهجوی افغان در ایران دانست. در یادداشت که او منتشر کرده آمده است: «در حالی که همه کودکان، از جمله پناهندگان افغان، از نظر تئوری مجاز به شرکت در سیستم آموزش دولتی ایران هستند، در عمل با مشکلات متعددی روبرو هستند. اینها شامل شکافهای یادگیری، محدودیتهای مالی، تشریفات اداری و موانع فرهنگی است.» براساس آمار که سازمان پناهندگان ملل متحد، در سال ۲۰۲۳ منتشر کرد تقریبا از هر ۱۰ نفر پناهنده در جهان یک نفر افغان است. در حالی از بیستم جون، بهعنوان روز جهانی پناهندگی بزرگداشت میشود که افغانستان یکی از کشورهای است که بیشترین آمار پناهجویان و آوارگان را در جهان دارد.
همزمان با فرارسیدن روز جهانی پناهندگان، نمایندگیهای دیپلماتیک و کنسولی کشور نسبت به وضعیت وخیم پناهجویان افغانستان ابراز نگرانی کرده است. این نمایندگیها امروز (پنجشنبه، ۳۱ جوزا) با نشر بیانیهای مشترک، گفتهاند که از زمان تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر کشور، افراد بیشماری به دلیل سرکوب شدید، آزار و اذیت و نقض فاحش حقوق بشر، مجبور به فرار از افغانستان شدند. این نمایندگیها میگویند که کشورهای میزبان، با درک شرایط خطرناک افغانستان، برای حمایت از حقوق پناهجویان و پناهندگان تلاش بیشتر کنند. در بیانیه آمده است: «درک این نکته ضروری است که بدون یک سیستم فراگیر و نماینده در افغانستان که حقوق، امنیت و خدمات اساسی را برای همه مردم آن تضمین کند، تلاشها برای جلوگیری از جریان پناهجویان همچنان چالشبرانگیز خواهد بود.» در ادامه آمده است که کشورهای میزبان پناهجویان افغانستان، باید روند اخراج اجباری آنان، بهویژه افراد در معرض خطر را متوقف کنند. نمایندگیهای دیپلماتیک و کنسولی افغانستان تاکید کرد که ایجاد گذرگاههای ترانزیتی امن، تسهیل مسیرهای اسکان مجدد، تسریع درخواستهای پناهندگی و فراهم کردن فرصتهای کاری و تحصیلی از جمله خواستهای این نمایندگیها است. باید گفت که این نگرانیها در حالی مطرح میشوند که طی حدود یک سال گذشته پاکستان و ایران، هزاران پناهجو و مهاجر افغانستان را اخراج کردند. امروز پنجشنبه، ۳۱ جوزا، برابر به ۲۰ جون، روز جهانی پناهندهگان است.
هیچ زن و شوهری به دنبال یک رابطه شکست خورده و ناسالم نیست. هر زوجی دوست دارد که در کنار همسرش بهترین زندگی را رقم بزند. هر دو تلاش میکنند بانی ناراحتی یکدیگر نشوند و به هر دلیلی خلق مشکل نسازند زیرا زوجها به خوبی بر این حقیقت واقف هستند که زندگی مشترک، نیازمند همکاری مشترک در تمام بخشها است و در صورت تکروی، خودرای بودن و یا دعوای همیشگی، چیزی از عشق و علاقه باقی نمیماند. گاهی زنها یا مردان متوجه این نمیشوند که رفتار اشتباهی را انجام داده اند و مجدد آن کار را تکرار میکنند. سعی کنید با همسر خود رفیق باشید تا بتوانید به راحتی اشتباهات و خطاهای همدیگر را گوش زد کنید. آگاهی از رایجترین اشتباهات به شما کمک میکند تا با خودداری از انجام آنها، زندگی مشترک خود را از تغییرات منفی حفظ کنید. بروز اشتباه زوجها در زندگی مشترک مانند هر انسان دیگری اجتنابناپذیر است. اما در مواردی با زیاد شدن این اشتباهات، زندگی زناشویی و خانواده دچار آسیب میشود. قطعا زوجهایی که سالها از ازدواجشان میگذرد، خوب میدانند که زندگی مشترک بالا و پایین دارد. اما زوجهایی که تازه ازدواج کردهاند و هنوز در پیچوخمهای زندگی زناشویی آبدیده نشدهاند، شاید در برخورد با اختلافاتی که گاه در زندگی مشترک اجتنابناپذیرند، احساس کنند که ازدواجشان در مسیر سرازیری قرار گرفته است. تداوم یک رابطه در چنین شرایطی تا حد زیادی به درک طرفین و نوع واکنششان بستگی دارد. البته برای پیشگیری از بروز چنین حالتی بهتر است خودتان را فراموش نکنید. به ظاهر و سلامت خود رسیدگی کنید، برای انجام کارهایی که دوست دارید، وقت بگذارید و به اهداف خود برسید. همچنین لازم است با همسرتان ارتباط برقرار کنید. در مورد احساسات و نیازهای خود با همسرتان صحبت کنید و به حرفهای او نیز گوش دهید. در مجموع تعادل را حفظ کنید. بین مسئولیتهای خانه و خانواده و نیازهای خود تعادل برقرار کنید. بسیاری از دختران و پسران جوان و کمتجربه با این ادعا ازدواج میکنند که دیوانهوار عاشق هستند. اما این احساس آتشین در بسیاری مواقع خیلی زود فروکش میکند. ازدواج امری دشوار و جدی است و تنها درصورتی پایدار خواهد بود که طرفین با تأمل و تعمق کافی تصمیم به ازدواج بگیرند. پس اگر تصمیم به ازدواج دارید، سعی کنید همهی جوانب را با دقت کامل بسنجید. پیش از ازدواج باید اطمینان حاصل کنید که آمادگی پذیرش مسئولیتهای زندگی مشترک را دارید و قاطعانه حاضرید که رابطهتان را در مسیر رشد و تعالی پیش ببرید. روانشناسی مدرن بر این باور است که قوانین سفتوسخت در مورد امور منزل میتواند دلیل طلاق باشد. چنین قوانینی باعث میشوند که خانه بهجای یک مکان گرم و نرم به مکان شغل دوم تبدیل شود. بهتر است که خلاقیت به خرج بدهید. کمی شوخی و خوشمزگی میتواند فعالیتهای عادی منزل را که به روزمرگی آلوده شدهاند، بازیگونه و هیجانانگیز کند. خلاصه اینکه سخت نگیرید. اگر دیگر در انتهای روز هیچ رمقی برایتان باقی نمانده است، چه اشکالی دارد گاهی اوقات هم بهجای اینکه خودتان آشپزی کنید، از بیرون غذا سفارش بدهید یا مثلا با همسرتان به یک کافهی دنج بروید و نظافت منزل را به بعد موکول کنید. خیلی عالی است اموری مانند نظافت منزل را با انجام بازیهای رقابتی به فعالیتی مفرح تبدیل کنید و مثلا قرار بگذارید که هرکس سریعتر گردگیری کرد برنده باشد و اگر دوست داشتید، جایزه هم تعیین کنید. روابط نزدیک با کسانی که در آستانهی طلاق هستند نیز میتواند روی ازدواجتان تأثیر منفی بگذارد، بهویژه اگر در شرایط و دلایل طلاقشان دچار سوتفاهم شده باشید. خطر از آنجایی آغاز میشود که زندگی خودتان را در قیاس با زندگی نافرجام دوستان و آشنایانتان قرار بدهید و به این نتیجه برسید که موارد مشترک زیادی در روابط خودتان با همسرتان و آن زوج شکستخورده وجود دارد. هستند کسانی که با این قیاسها و نتیجهگیریها به سرشان میزند همانطور که آن زوج دیگر طلاق گرفتند، به زندگی مشترک خودشان نیز هیچ امیدی نیست. واقعیت این است که اگر مشکلی با همسرتان دارید، حتی درصورتیکه با این قبیل زوجهای به اصطلاح خطرزا رفتوآمد نکنید، باز هم مشکلاتتان با همسرتان بهقوت خود باقی خواهد ماند، به این معنی که قطع رابطه راهحل قطعی این مسئله نیست. روابط نزدیکتان را همیشه باید حفظ کنید و اینطور نباشد که رابطهی دوستیتان با کسی فقط محدود به قبل یا بعد از طلاقش باشد. برای اینکه زندگی مشترک یک زوج از طلاق دوستان و آشنایانشان آسیب نبیند، زن و شوهر باید با یکدیگر روراست باشند و افکار و احساساتشان را به هم بگویند. اگر فضای مثبتی در زندگی مشترکتان برقرار باشد، آنوقت هیچ عامل یا بهانهی خارجی نمیتواند رابطهتان را خراب کند. برخی از زوجها گاه با خود میگویند اگر همسرمان ما را دوست داشته باشد هر کاری میکند البته اینکه انسان برای کسانیکه دوستشان دارد و برایش مهمند دست به هر کاری میزند، اما این دلیل نمیشود از این ویژگی سوءاستفاده شود. ما باید بتوانیم منطقی فکر کنیم و همواره مانند دو فرد بالغ از هم انتظار داشته باشیم. عاشقبودن نباید سبب شود تا از طرف مقابل چیزهایی بخواهیم که او را آزمایش کنیم و زیرفشار بگذاریم. برخی زوجها گمان میکنند یک رابطه خوب رابطهایست که در آن هیچگونه اختلاف دیدگاهی وجود نداشته باشد و اوضاع همیشه در وضعیت سفید و صلح باشد چیزی که شدنی نیست. برخی از بحث فراریاند، چون فکر میکنند هرگونه مشاجره نشاندهنده بدبودن رابطه است و بوی خطر میآید درصورتیکه اصلا اینگونه نیست. اگر نگرش خود را تغییر دهید حتی بحث و مشاجره میتواند به رابطه کمک هم بکند، چون هم تنشها را تخلیه میکند و هم وقتی بتوانید احساساتتان را بدون توهین یا ترس از جدایی مطرح کنید به طرف مقابل اعتماد بیشتری خواهید کرد. بهتر است بدانید از دید روانشناسان رابطه بدون تنش بسیار خطرناکتر از رابطهایست که همسران در آن با هم بحث میکنند. در دنیا حتی خوشبختترین زوجها هم با هم بحث میکنند.
رسانههای آلمانی گزارش دادهاند که جسد یک دختر ۱۵ ساله اهل افغانستان در کنار رودخانه راین در شهر ورمس در ایالت راینلاند-فالتس آلمان پیدا شده است. خبرگزاری دویچه وله آلمان در گزارشی نوشته است که کالبدشکافی جسد نشان داده است که این دختر در نتیجه غرقشدن جان باخته است؛ اما پولیس برای تحقیقات پدر و مادر او را بازداشت کرده است. این خبرگزاری به نقل دفتر پولیس شهر ماینس گفته است: «این ظن وجود دارد که متهمان تصمیم به قتل دخترشان گرفته بودند، به خاطری که با شیوه زندگی او موافق نبودهاند.» پولیس گفته است که پدر ۳۹ ساله و مادر ۳۴ ساله این دختر در توقیفخانههای جداگانه قرار گرفتهاند. به گزارش رسانه بلید، جسد این دختر نوجوان شام روز (دوشنبه، ۲۸ جوزا) پیدا شده است. در گزارش آمده است که پیش از ظهر همین روز مادر این دختر از احتمال قتل دخترش به اداره پولیس شهر پیرمازنز گزارش کرده و او از شوهرش بهعنوان مظنون نام برده است. طبق گزارش رسانههای آلمان، این پدر و مادر هر دو در شهر پیرمازنز در آدرسهای جداگانه زندگی میکنند و دختر همراه با مادرش بوده است. پولیس محل زندگی این دو نفر و محل پیداشدن جسد را بررسی کرده است. باید گفت که پیش از این ماجرا، چاقوکشیهای شهروندان افغانستان در آلمان خبرساز شده بود. یک هفته قبل رسانههای آلمانی گزارش داده بودند که یک مهاجر اهل افغانستان به گروهی از افراد که در یک خانه در حال تماشای فوتبال بودند، با چاقو حمله کرده و سه نفر را زخمی کرده است. این مهاجم که به ضرب گلوله پولیس از پا درآمد، پیش از حمله به تماشاگران فوتبال، یک شهروند دیگر افغانستان را با شی تیز مانند چاقو کشته است. همچنین در ۱۲ ماه جون نیز رسانههای آلمانی گزارش داده بودند که یک شهروند افغانستان با چاقو به یک زن اوکراینی در شهر فرانکفورت حمله و او را زخمی کرده است.