منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که «افراد ناشناس» در شهر جلالآباد، مرکز این ولایت یک کودک هشت ساله را به قتل رساندهاند. دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که این رویداد حوالی ساعت ۳:۰۰ بعد از ظهر روز گذشته (چهارشنبه، ۲ عقرب) در ناحیهی هشتم شهر جلالآباد رخ داده است. منبع تاکید کرد که این کودک هشت ساله به اسم «رفیعالله» بوده است. منبع افزود که افراد ناشناس رفیعالله را در داخل مزارع جواری با «چاقو» به قتل رساندهاند. منبع میگوید که این کودک خورد سال فرزند یک کشاورز بود که با هیچ فرد یا گروهی دشمنی شخصی ندارد. تا اکنون دلیل و انگیزهی قتل این کودک روشن نیست. مسوولان محلی در ننگرهار نیز تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکردهاند. این دومین مورد قتل از سوی افراد ناشناس است که در دو روز اخیر از ننگرهار گزارش میشود. همچنین منابع محلی گزارش داده بودن که سهشنبه شب نیز یک نفر به اسم سراجالدین در ولسوالی «گوشتی» ننگرهار توسط «افراد مسلح ناشناس» به قتل رسیده است. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است.
برچسب: #خشونت
دادگاه عالی اعلام کرده است که ۱۷ نفر را در ولایت خوست به اتهامهای «روابط نامشروع»، «لواط» و «دزدی» در ملاءعام شلاق زده شده است. این دادگاه با نشر اعلامیهای گفته است که این افراد روز گذشته (چهارشنبه، ۲ عقرب) براساس حکم دیوان جزای محکمهی ابتدائیهی شهری ولایت خوست شلاق زده شدند. در اعلامه آمده است که از میان این افراد پنج نفر هرکدام ۳۹ ضربه شلاق، سه نفر هرکدام از ۲۵ تا ۳۰ ضربه شلاق و ۹ نفر دیگر هرکدام از ۳۰ تا ۳۹ ضربه شلاق زده شدهاند. دادگاه عالی حکومت سرپرست تاکید کرده است که از میان افراد متهم سه نفر هرکدام به یک سال و هشت ماه، سه نفر به شش ماه، یک نفر به ده ماه، نُه نفر به یک سال و یک نفر به یک سال و پنج ماه حبس تنفیذی نیز محکوم شدهاند. باید گفت که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زدهاند و پنج نفر را نیز در حضور صدها تماشاگر اعدام کردهاند. نهادهای حقوق بشری بینالمللی اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بینالمللی و کرامت انسانی میدانند و خواستار توقف آن هستند.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که یک زن جوان در ولسوالی بتیکوت این ولایت خودکشی کرده است. دستکم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این زن روز (سهشنبه، ۱ عقرب) در منطقه «باریکاب»، از مربوطات ولسوالی بتیکوت ولایت ننگرهار خود را حلقآویز کرده و خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزهی این اقدام مشخص نشده است. همچنین مسوولان محلی در ننگرهار این رویداد را تأیید کردهاند. اما جزییات ارائه نکردهاند. چندی پیش نیز یک جوان در ولسوالی بتیکوت خودکشی کرده بود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که یک زن در این ولایت با همدستی دوستپسر سابقش، شوهر خود را به قتل رسانده است. دستکم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این زن و شوهر حدود دو هفته قبل ازدواج کرده بودند. منبع امروز (یکشنبه، ۲۹ میزان) گفته است که این رویداد روز (جمعه، ۲۷ میزان) در ساحهی «نظرآباد» از مربوطات در ناحیه هفتم شهر جلالآباد رخ داده است. منبع تاکید کرد که این زن، شوهرش را دو هفته پس از ازدواجشان با همکاری دوستپسر سابقش با ضرب چاقو به شکل فجیع به قتل رسانده است. منبع افزود که نیروهای امنیتی حکومت سرپرست، این زن و دوستپسر سابقش را بازداشت کردهاند. این منبع از مقتول پوپل نام برد و گفت که وی ۱۸ سال سن داشت و دو هفته قبل یا یک دختر ازدواج کرده بود. همچنین صدیقالله قریشی، آمر اطلاعات و فرهنگ ننگرهار این قتل را تأیید کرده و از بازداشت یک زن و یک مرد خبر داده است. وی گفت که زن بازداشتشده همسر پوپل است که پیش از این با پسر دیگری در ارتباط بوده است. قریشی گفته است که هر دو متهم در بازجویی به انجام قتل اعتراف کردهاند. قابل ذکر است که چندی پیش از این نیز یک دختر و پسر از سوی برادران دختر در ننگرهار تیرباران شده بودند. قتلهای ناموسی هرازگاهی در ولایت مختلف افغانستان رخ میدهد. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتلهای مرموز در بین زنان بهگونه بیپیشینه افزایش یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است.
منابع محلی از ولایت هرات میگویند که یک دختر ۲۴ ساله از سوی برادرش با ضربات چاقو و به شکل فجیع به قتل رسیده است. دستکم دو منبع با تایید این رویداد گفتهاند که این دختر ۲۴ ساله توسط برادر در ناحیه شش شهر هرات به قتل رسیده است. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزهی این قتل مشخص نشده است. منبع گفت که (سهشنبه شب، ۲۴ میزان) زمانی این رویداد رخ که کسی بهجز این خواهر و برادر در خانه نبود. مسوولان محلی در هرات تا اکنون در این مورد چیزی نگفتهاند. همچنین رسانههای محلی گزارش دادهاند که فرد متهم به قتل این دختر جوان از سوی نیروهای حکومت سرپرست در هرات بازداشت شده است. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایات غربی افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا اعلام کرده است که قتلعام هزارههای افغانستان در دوران امیر عبدالرحمن و ادامه آزار و اذیت آنها را بهرسمیت میشناسد. این کمیته با نشر گزراشی به شهادت پژوهشگران و متخصصان درباره «نسلکشی هزارهها» در دوره عبدالرحمان خان اشاره کرده و گفته است که هزارههای افغانستان به علت تحمل ظلم تاریخی دولت و وضعیت کنونی شان پس از بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، شایسته شنیده شدن، حمایت و شناسایی رنجهایشان در سطح بینالمللی هستند. در گزارش ادامه آمده است که شناسایی ۲۵ سپتامبر به عنوان روز یادآوری کشتار هزارهها از ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ در افغانستان، از آنها در آینده نیز محافظت میکند. کمیته روابط خارجی و کمیته فرعی حقوق بشر به تاریخ ۲۸ اپریل سال ۲۰۲۳ از شماری از پژوهشگران و متخصصان حوزه تاریخ و سیاست افغانستان دعوت کرد تا درباره وضعیت هزارههای افغانستان در این کمیته شهادت بدهند. شماری از آنان که در دانشگاههای کانادا و آسترالیا تدریس میکنند، تاکید کردند که کشتار هزارهها در دوره امیر عبدالرحمان، پادشاه وقت افغانستان در قرن نوزده، به عنوان نسلکشی به رسمیت شناخته شود. در گزارش به نقل از این پژوهشگران آمده که عبدالرحمن خان علیه هزارهها اعلام جهاد کرد و در جنگهای او از سال ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳، حدود ۶۲ درصد هزارهها از بین رفتند. به گفتهی آنان، عبدالرحمان بخش زیادی از هزارهها را از سرزمینهایشان بیرون راند و بسیاری از آنان را به عنوان برده به فروش رساند. همچنین در بخشی از این گزارش ۳۶ صفحهای آمده است: «کمیته به دقت به اظهارات افرادی که در این تحقیق شرکت کردند و شواهد قانع کنندهای که از آزار و اذیت تاریخی هزارهها در اواخر قرن ۱۹ ارائه کردند، گوش داده است.» در ادامه آمده است: «شهادتهای آنها درباره نسلکشی ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ فهم جامعی از تاثیر پایدار آن و این که چگونه سکوت درباره این رویداد، عاملان آزار و اذیت هزارهها را قدرتمند ساخته است، فراهم کرد.» فعالان هزاره و حامیان آنها در چندین کازار از کشورهای جهان خواستهاند که کشتار تاریخی هزارهها و حملات داعش به این قوم را به عنوان نسلکشی به رسمیت بشناسند. کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا تاکید کرد که شهادتها و شواهد ارائه شده به این کمیته، «به وضوح آسیبپذیری کنونی هزارهها در افغانستان را به تصویر کشید. زیرا، آنها با تهدیدهای دایمی روبرو هستند.» تداوم آزار و اذیت هزارهها همچنین در گزارش آمده که تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، با نقض گسترده حقوق بشر بهخصوص حقوق زنان، دختران و اقلیتها همراه بوده و هزارهها و شیعیان بیشتر متاثر شدهاند. کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا گفت که هزارهها مورد خشونت شدید حکومت فعلی و گروههای تندرو قرار دارند.
منابع محلی از ولایت فاریاب میگویند که یک زن در ولسوالی شیرینتگاب این ولایت توسط افراد نانشناس به قتل رسیده است. دستکم سه منبع از ولسوالی شیرینتگاب گفتهاند که این زن مروه نام دارد و حدود ۴۰ سال سن داشته است. منبع تاکید کرد که این زن ۴۰ ساله شب گذشته (شنبه، ۷ میزان) توسط فرد یا افراد ناشناس خفه و به قتل رسیده است. منبع افزود که مروه باشندهی روستای «تورتکل» از مربوطات ولسوالی شیرینتگاب بود. منبع در مورد دلیل و انگیزهی قتل این زن معلومات ارائه نکرده است. تا اکنون روشن نیست که مروه چند فرزند دارد. مقامهای رسمی حکومت محلی در فاریاب تا اکنون در این زمینه چیزی نگفتهاند. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
رسانههای محلی گزارش دادهاند که یک دختر هفت ساله در ولایت هرات به شکل فجیع به قتل رسیده است. رسانهها گزارش دادهاند که جسد این کودک روز (سهشنبه، ۳ میزان) در حالی از ناحیه یازدهم شهر هرات یافت شده است که دستوپاهایش قطع شده است. در گزارش آمده است که این کودک دختر حدود سه روز پیش ناپدید شده و روز گذشته جسدش از ناحیه یازدهم شهر هرات پیدا شده است. در ادامه آمده است که افراد ناشناس گلوی این کودک هفت ساله را بریده و دستوپاهایش را قطع کردهاند. تا اکنون دلیل و انگیزه این رویداد مشخص نشده است. مسوولان محلی در هرات نیز در این مورد چیزی به رسانهها نگفتهاند. این در حالی است که چندی پیش یک کودک در ولایت نیمروز بهگونه فجیع به قتل رسیده بود. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایات غربی افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که یک پسر جوان در این ولایت خواهر خود را به ضرب گلوله به شکل فجیع به قتل رسانده است. دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که این رویداد در کوچهی جنرال سیدآغا از مربوطات ناحیهی اول شهر جلال آباد، مرکز ولایت ننگرهار رخ داده است. منبع تاکید کرد که این پسر ۲۷ ساله با استفاده از سلاح کمری نوع (تفنگچه) به خواهر ۱۹سالهاش شلیک کرده و به قتل رسانده است. منبع انگیزه این رویداد را خشونتهای خانوادگی عنوان کرده است. براساس اطلاعات منابع، این خانواده باشنده اصلی ولسوالی کامهی ولایت ننگرهار بوده، اما در حال حاضر در منطقه کمپها از مربوطات ناحیهی اول شهر جلال آباد زندگی میکردند. مسوولان امنیتی حکومت فعلی در ولایت ننگرهار در مورد این رویداد اظهار نظری نکردهاند. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
نویسنده: مهدی مظفری ولادت با سعادت حضرت محمد مصطفی(ص)، پیامآور رحمت و مهربانی، بر تمامی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت باد. فرصت فرخنده میلاد آن حضرت، فرصتی مغتنم است تا به ابعاد مختلف شخصیت والای ایشان پرداخته و از آموزههای گرانبهایش بهرهمند گردیم. در این میان، نگاهی به رفتار شگفتانگیز پیامبر(ص) با بانوان، بهویژه دختر گرامیاش حضرت زهرا(س)، میتواند الگویی ارزشمند برای همه انسانها، بهخصوص مردان باشد. پیامبر اکرم(ص) که خود مظهر مهربانی و عطوفت بود، در روابط خود با خانواده، بهویژه دخترش حضرت زهرا(س)، نهایت محبت و احترام را نشان میدادند. آنچنان که حضرت عایشه(رض)، همسر گرامی پیامبر(ص)، نقل میکند: «هرگاه فاطمه به خانه پیامبر وارد میشد، پیامبر به استقبالش میرفت، او را میبوسید و با روی گشاده از او استقبال میکرد.» این روایت تنها گوشهای از دریای بیکران محبت پیامبر(ص) به دخترش است. ایشان به عنوان الگوی کامل بشریت، به ما میآموزد که محبت ورزیدن به خانواده، بهویژه زنان، امری ضروری و پسندیده است. علاوه بر این رفتار حسنه، روایات تاریخی دیگری نیز وجود دارد که حکایت از معاشرت محترمانه و نیک پیامبر با مردم، بهویژه زنان، دارد. برای مثال، عبدالملک ابن عمیر از زنی به نام ام علاء نقل میکند که پیامبر هنگام بیماری او به دیدارش رفت و فرمود: «بشارت باد بر تو ای امّ علاء، بیماری مسلمان گناهانش را میزداید؛ چنان که آتش آهن را زنگ زدایی میکند.» این نوع رفتارها نشاندهنده توانایی پیامبر(ص) در ترکیب قاطعیت و قدرت با مهربانی و عطوفت بود. الگوی رفتاری پیامبر(ص) برای تمام عصرها الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) در برخورد با زنان و دختران تنها محدود به زمانه ایشان نبوده و همچنان برای تمامی انسانها در هر عصر و نسلی الهامبخش است. آن حضرت با رفتار مهربانانه و محترمانه خود به جهانیان نشان داد که نه تنها دین اسلام به زنان و دختران ارزش و احترام فراوانی قائل است، بلکه این احترام و ارزشگذاری یکی از اصول بنیادین اخلاق و انسانیت محسوب میشود. پیامبر اکرم(ص) با فراهم آوردن فرصتهای برابر برای دختران در زمینههای مختلف نشان داد که دختران نیز همانند پسران دارای استعدادها و توانمندیهای فراوانی هستند و میتوانند در جامعه نقشهای مؤثر و سازندهای ایفا کنند. این الگوی رفتاری نه تنها به مبارزه با تفکرات نادرست و تبعیضآمیز علیه زنان کمک کرد، بلکه به تقویت جایگاه و منزلت زنان در جامعه و خانواده انجامید. امروزه با توجه به پیشرفتهای علمی و اجتماعی، اهمیت الگوگیری از سیره پیامبر اکرم(ص) در برخورد با دختران بیش از پیش نمایان شده است. بسیاری از مشکلات و چالشهای موجود در جوامع امروزی، ریشه در نگاههای سنتی و تبعیضآمیز به زنان دارد. ترویج فرهنگ احترام به زنان و ایجاد فرصتهای برابر برای آنان یکی از مهمترین راهکارها برای ایجاد جوامع سالم و پیشرفته است. تضاد فاحش با وضعیت کنونی افغانستان متأسفانه در برخی جوامع، از جمله افغانستان، شاهد صحنههای تأسفباری هستیم که نه تنها با آموزههای پرافتخار اسلام، بلکه با وجدان بشری نیز در تضاد آشکار قرار دارند. رفتارهایی که در تضاد با الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) و سیره اهلبیت ایشان است، امروزه در برخی جوامع اسلامی به وفور دیده میشود. برخوردهای زنستیزانه و رفتارهای خشونتآمیز مردان حکومتی و برخی از پدران با دخترانشان چنان دردناک است که انسان را به یاد دوران جاهلیت میاندازد. این رفتارها نه تنها عزت و کرامت انسانی زنان را زیر پا میگذارد، بلکه به بنیان خانواده و جامعه نیز آسیب جدی وارد میکند. در جامعه میبینیم و از رسانهها میشنویم که مسئولان و افرادی که در جایگاههای قدرت قرار دارند، چه رفتارهای زنستیزانهای با زنان و دختران دارند. این رفتارها نه تنها به جایگاه زنان در جامعه لطمه میزند، بلکه به وجهه اسلام نیز خدشه وارد میکند. تبعیض جنسیتی در افغانستان بیش از دو سال از استقرار حکومت سرپرست در افغانستان میگذرد و در طول این مدت، شاهد نقض گسترده و روزافزون حقوق دختران در این کشور هستیم. حقوقی که نه تنها با معیارهای بینالمللی حقوق بشر، بلکه با حداقل استانداردهای انسانی نیز مغایرت دارد. حکومت سرپرست با اعمال سیاستهای تبعیضآمیز و نادیده گرفتن حقوق برابر دختران و پسران، عملاً نیمی از جمعیت کشور را از دسترسی به سادهترین حقوق انسانی محروم کرده است. از نظر حاکمان فعلی، پسران حق دارند آموزش ببینند، کار کنند و بهطور کلی در جامعه نقش ایفا کنند، در حالی که دختران از بسیاری از این حقوق محروم هستند. این در حالی است که تصمیمگیران حکومتی مدعی هستند که تمام اقداماتشان بر اساس آموزههای اسلامی صورت میگیرد و از رضایت پیامبر برخوردار است. این ادعا در حالی مطرح میشود که تاریخ اسلام و آموزههای آن به وضوح از حقوق برابر زنان و مردان سخن میگوید و هرگونه تبعیض جنسیتی را محکوم میکند. بنابراین، اِعمال این محدودیتها علیه دختران نه تنها با آموزههای اسلامی سازگار نیست، بلکه نوعی تحریف آشکار این آموزهها محسوب میشود. این رویه نه تنها به تضییع حقوق نیمی از جمعیت کشور منجر شده، بلکه آینده کشور را نیز با چالشهای جدی مواجه کرده است. مقایسه رفتارهای کنونی با دوران جاهلیت این تصمیمها و رفتارهای تبعیضآمیز بیشتر شبیه به کردارها و گفتارهای مردان عرب دوران جاهلیت است تا شبیه به رفتار پیامبر عظیمالشأن اسلام. در آن دوران تاریک، دختران به عنوان باری بر دوش خانوادهها تلقی میشدند و زنده به گور شدن سرنوشتی شوم برای آنان بود. این تفکر بیمارگونه ریشه در بیارزشی و پست شمردن زنان داشت. امروزه، در برخی جوامع که ادعای پایبندی به اسلام را دارند، شاهد تکرار همین رویهها با ظاهری جدید هستیم. محدودیتهای شدید بر تحصیل، کار و حتی آزادیهای فردی دختران در کشورهایی مانند افغانستان، نشان از آن دارد که تفکر جاهلی هنوز هم در برخی ذهنها ریشه دوانده است. این رفتارها نه تنها با آموزههای انسانی و اسلامی در تضاد است، بلکه جرم آشکاری علیه حقوق بشر محسوب میشود. ضرورت بازگشت به آموزههای اصیل اسلامی برای بهبود وضعیت زنان و دختران در افغانستان، ضروری است که به آموزههای اصیل اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) بازگردیم. باید به جای تفسیرهای شخصی و سلیقهای از دین، به آیات قرآن و روایات صحیح مراجعه کنیم و بر اساس آنها به زنان و دختران احترام بگذاریم و حقوق برابر قائل شویم. رهبران دینی و حکومتی افغانستان مسئولیت خطیری در این زمینه بر عهده دارند. آنها باید با ترویج آموزههای صحیح اسلامی و ایجاد قوانین عادلانه، زمینه را برای تحقق عدالت جنسیتی و شکوفایی استعدادهای زنان و دختران فراهم کنند. رفتار پیامبر اکرم(ص) با دختر گرامیاش حضرت زهرا(س) الگویی بیبدیل برای همه انسانها، بهویژه مردان است. این الگو نشان میدهد که محبت به دختران، احترام به آنان و فراهم کردن امکانات برابر برای رشد و شکوفاییشان از واجبات اخلاقی و انسانی است. متأسفانه، در برخی جوامع، از جمله افغانستان، شاهد رفتارهایی هستیم که در تضاد آشکار با آموزههای اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) است. برای بهبود وضعیت زنان و دختران در افغانستان، ضروری است که به آموزههای اصیل اسلامی و الگوی رفتاری پیامبر اکرم(ص) بازگردیم.