مسوولان محلی از ولایت بامیان و نورستان می‌گویند که در اثر رویدادهای ترافیکی در این ولایات سه کودک جان باخته و ۱۹ تن دیگر به شمول زنان و کودکان زخمی شدند. ابو الیمان، سخنگوی فرماندهی پولیس نورستان گفت که در پی واژگون شدن یک موتر نوع داتسون در منطقه «چتکپوی» از مربوطات ولسوالی دوآب این ولایت، دو کودک جان باخته‌ و شش تن دیگر زخمی شده‌اند. او تاکید کرد که این حادثه روز (دوشنبه، ۱۳ حمل) رخ داده است و زخمیان این رویداد به شفاخانه مرکزی مهترلام، مرکز لغمان انتقال داده شده‌اند. وی وضعیت صحی یک تن از زخمیان را وخیم گزارش داده است. علت وقوع این حادثه بی‌احتیاطی راننده و خرابی جاده عنوان شده است. همچنین محمد خوانی رسا، سخنگوی پولیس بامیان می‌گوید که در پی وقوع رویداد ترافیکی، در مرز میان ولسوالی‌های ورس و پنجاب این ولایت، یک کودک جان باخته و دست‌‌کم ۱۳ تن دیگر به شمول چهار زن زخمی شدند. او تاکید کرد که در این رویداد یک موتر نوع فلانکوچ از جاده منحرف شده و به داخل رودخانه سقوط کرده است. او علت اصلی وقوع این رویداد را بی‌احتیاطی راننده و سرعت غیر مجاز می‌داند. رویدادهای ترافیکی در برخی از ولایت‌های کشور هر از گاهی از شهروندان کشور قربانی می‌گیرد. این در حالی است که چند روز پیش نیز در پی وقوع یک رویداد ترافیکی در شاهراه هرات-کابل در مربوطات ولایت هلمند، دست‌کم ۲۱ نفر کشته و ۳۸ تن دیگر زخم برداشتند. بر اساس گزارش‌ها، در این رویداد یک موتر مسافربری نوع ۵۸۰ در پی سرعت زیاد از کنترل خارج شده و با یک تانکر تیل برخورد کرده است که باعث آتش‌سوزی شده و برخی از قربانیان در اثر آتش‌سوزی جان باخته‌اند.

یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که ده‌ها هزار غیرنظامی به شمول زنان و کودکان در افغانستان بر اثر ماین‌های زمینی و مواد منفجره‌‌ی باقی‌مانده از جنگ، کشته و یا زخمی شدند. یوناما، امروز (دوشنبه، ۱۳ حمل)، با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که شرکای مین‌پاکی آنان، سه و هزار و ۱۱ کیلومتر مربع زمین را از وجود ماین‌ها پاک‌سازی کرده است. این نهاد با اشاره به آمار بلند قربانیان تاکید کرد که برای حفاظت غیر نظامیان به کارهای بیشتری نیاز است. این در حالی است که در تاز‌ترین مورد ۱۰ کودک در ولایات غزنی و هرات در اثر انفجار ماین کشته و ۵ کودک دیگر زخمی شدند. باید گفت که به دلیل چندین دهه جنگ، بخشی از اراضی افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری به جامانده از جنگ است. انفجار این گونه مهمات هرازگاهی از شهروندان این کشور به ویژه کودکان قربانی می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

منابع محلی از ولایات غزنی و هرات از جان باختن ۱۰ کودک و زخمی شدن پنج تن دیگر در اثر انفجار ماین‌‌های برجامانده از جنگ‌ سال‌های پسین خبر می‌دهند. ابوخالد سرحدی، سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۲ حمل) یک موتر حامل کوچی‌ها در روستای زدران از مربوطات ولسوالی گیروی این ولایت با ماین کنار جاده‌ برخورد کرده که در نتیجه ۹ کودک تن جان باختند. آقای سرحدی گفت که قربانیان این رویداد شامل پنج دختر ۱۰ تا ۱۵ ساله و چهار پسر هفت تا ۱۴ ساله می‌باشند. او افزود که قربانیان این رویداد همه اعضای یک فامیل هستند. وی در مورد این‌که کسی در این رویداد زخمی شده یا خیر، چیزی نگفته است. از سویی هم، شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۲ حمل) در انفجار یک ماین باقی‌مانده از جنگ در روستای خواجه تلختان از مربوطات ولسوالی کشک رباط‌سنگی هرات یک کودک ۱۰ ساله جان باخت و پنج کودک دیگر زخمی شدند. در گزارش آمده است که زخمیان این رویداد به شفاخانه حوزوی هرات منتقل شدند. این انفجار زمانی رخ داده است که کودکان با ماین بازی می‌کردند. این در حالی است که به دلیل چندین دهه جنگ، بخشی از اراضی افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری به جامانده از جنگ است. انفجار این گونه مهمات هرازگاهی از شهروندان این کشور به ویژه کودکان قربانی می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که ۵۲.۳۲ درصد افراد نیازمند به کمک‌های بشری در افغانستان را کودکان تشکیل می‌دهند. یونیسف با نشر گزارشی گفته است که مصوونیت غذایی در افغانستان بین ماه نومبر سال ۲۰۲۳ میلادی تا مارچ ۲۰۲۴ میلادی بدتر شده است و احتمال دارد که حدود ۱۶ میلیون نفر در این کشور با عدم مصوونیت غذایی مواجه باشند. در ادامه آمده است که از میان تمام افرادی که با عدم مصوونیت غذایی مواجه هستند، ۳.۶ میلیون نفر در وضعیت اضطراری و حدود ۱۲.۳ میلیون دیگر در حالت بحرانی قرار دارند. این نهاد می‌گوید که در سال ۲۰۲۴، ۲۳.۷ میلیون تن به شمول ۱۲.۴ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. یونیسف تاکید کرد که افغانستان بسیار مستعد خطرات طبیعی شدید و مکرر مانند سیل، زلزله، برفکوچ، رانش زمین و خشکسالی است. بر بنیاد این گزارش، احتمال دارد که رویدادهای طبیعی شدید و غیرقابل پیش‌بینی، مانند سیل‌های تابستانی، در سال ۲۰۲۴ و پس از آن به دلیل تاثیر تغییرات اقلیمی افزایش یابد و ضربۀ شدید بر زیرساخت‌ها و سکتور زراعت وارد کند. معلومات صندوق وجهی سازمان ملل متحد برای کودکان نشان می‌دهد که در ماه فبروری بیش از یک میلیون و ۴۱ هزار کودک زیر پنج سال از رهگذر سوتغذیه حاد در سه هزار و ۳۰۰ مرکز بهداشتی ثابت و سیار تحت حمایت این اداره در سراسر افغانستان معاینه شدند که در نتیجه بیش از ۴۳ کودک با ضایعات شدید وزن به شمول ۵۷ درصد دختران برای درمان بستری شدند. در گزارش آمده است که در ماه فبروری سال روان میلادی، مراکز بهداشتی تحت حمایت یونیسف برای بیش از شش میلیون نفر در افغانستان خدمات ضروری بهداشتی را ارائه کرده‌اند. صندوق وجهی ملل متحد برای کودکان گفته است که علاوه بر مسایل دیگر، افغانستان مستعد بیماری‌های همه‌گیر نیز است.

وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست اعلام کرده است که موارد مثبت بیماری توبرکلوز یا سل در سال ۲۰۲۳ میلادی در سراسر افغانستان حدود ۵۰ هزار مورد از جمله زنان و کودکان بوده است. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که آمار مبتلایان به بیماری توبرکلوز در سراسر افغانستان در مقایسه با سال قبل‌تر حدود پنج درصد کاهش یافته است. باید گفت که تا اکنون منابع مستقل دیگر صحی مربوط به سازمان‌های غیردولتی در مورد آمار بیماری سل در افغانستان اطلاعاتی منتشر نکرده‌اند. با این وجود، سازمان صحی جهان به مناسب «روز جهانی توبرکلوز» گفه بود که بیماری توبرکلوز (سل) همچنان یک چالش بزرگ برای بخش صحت عامه افغانستان است. این سازمان گفته است که  توبرکلوز یک بیماری قابل پیش‌گیری و درمان است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند کُشنده باشد. سازمان صحی جهان در گزارشی گفته بود که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۸۰ هزار مورد بیماری توبرکلوز در افغانستان ثبت شد که از این میان حدود ۷۶ هزار واقعه عادی توبرکلوز و سه هزار و ۷۰۰ واقعه مقاوم به دوا بود. سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که ۸۷۳ مرکز صحی در بخش ارائه خدمات به بیماران سل، در سطح افغانستان فعالیت می‌کنند. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از زیادی از داکتران متخصص به کشورهای دیگر پناهنده شده و اکنون سیستم صحت افغانستان با مشکل کمبود داکتران متخصص، کمبود امکانات و دوا مواجه می‌باشد. همچنین وضع محدودیت علیه زنان و دختران باعث شده است که نهادهای بین‌المللی کمک‌هایش را در بخش صحت افغانستان نیز کاهش دهند.

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که که از نوامبر سال ۲۰۲۳ میلادی تا مارچ سال روان میلادی، ۱۵.۸ میلیون تن در افغانستان به‌شدت در ناامنی غذایی قرار داشته‌اند. این نهاد با نشر خبرنامه‌ای نوشته است که از این میان ۳.۶ میلیون تن در «مرحله اضطراری» قرار دارند. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که چهار میلیون تن از جمله، ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان دچار سوءتغذیه حاد هستند. در خبرنامه آمده است که ۲۳.۷ میلیون تن دیگر در سال روان میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. در گزارش نوشته شده است: «بحران امنیت غذایی افغانستان همچنان ادامه دارد و تقریباً ۴۰ درصد از جمعیت افغانستان (۱۵.۸ میلیون تن) در سه ماه اول سال ۲۰۲۴ با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند شد.» برنامه جهانی غذا تاکید کرد که سیاست‌های سخت‌گیرانه حکومت سرپرست علیه زنان همچنان به‌طور نامتناسبی بر دختران و زنان تأثیر خواهد گذاشت. همچنان در بخش خبرنامه آمده است که اخراج صدها هزار مهاجر از کشور‌های همسایه به‌ویژه پاکستان نیاز به ازدیاد کمک‌های بشردوستانه را افزایش داده است. این در حالی است که افغانستان در دوره دوم حاکمیت حکومت سرپرست همانند دوره اول با بحران اقتصادی مواجه شده است. براساس گزارش سازمان ملل متحد، اقتصاد افغانستان از ۲۰۲۰ تا کنون ۲۷ فیصد کوچک‌تر شده و از هر ۱۰ افغان تقریباً هفت نفر از دسترسی به خدمات اساسی محرومند.