ادم ووسورنو، یک مقام اوچا یا نهاد هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که حکومت سرپرست حدود ۱.۴ میلیون زن و دختر نوجوان را در افغانستان از حق آموزش و تحصیل محروم کرده است. ادم ووسورنو پس از سفر چهار روزهاش به افغانستان در یک نشست خبری گفت که نگرانی جامعهی جهانی و نهادها را در این زمینه با مقامهای حکومت فعلی مطرح کرده است. او تاکید کرد: «محدودیتهای اعمالشده بر زنان امدادرسان افغان لایهای از پیچیدگی را بر روند کمکرسانی در افغانستان اضافه کرده است. همچنان حدود ۱.۴ میلیون زن و دختر نوجوان هنوز زیر ممنوعیت تحصیل هستند.» وی افزود که مقامهای حکومت فعلی میگویند که آنان برای فراهمسازی زمینه آموزش و تحصیل دختران در کشور نیاز به زمان بیشتر دارند. ادم ووسورنو در نشست خبری گفت: «ما وقت نداریم. هر چه بیشتر منتظر بمانیم، میلیونها کودک بیشتر تحت تأثیر قرار خواهند گرفت و تأثیر بیشتری بر جامعه خواهد گذاشت.» او علاوه کرد که نهادهای کمکرسان در زمینه کمکرسانی از طریق زنان و دختران در افغانستان با محدودیتهای روبرو هستند. خانم ووسورنو از حکومت سرپرست خواسته است که تا محدودیتهای آموزشی و کاری علیه زنان و دختران در کشور را لغو کند. براساس معلومات این نهاد، در حال حاضر بیش از ۱۵ میلیون تن در افغانستان با سطوح بالایی ناامنی غذایی مواجه هستند و سیلابهای اخیر مرگبار در شمال کشور به این چالش افزوده است. حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، در گام نخست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب ممنوع و سپس دروازه دانشگاهها را نیز به روی زنان و دختران بسته کردهاند.

برچسب: مکتب و دانشگاه
سیما سمر، نخستین رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان مدال «رییس» را از دانشگاه تافتس ایالات متحدهی آمریکا به دلیل فعالیتهایش در عرصهی حقوق بشر و ترویج آموزش بهدست آورد. رییس دانشگاه تافتش، در مراسم فراغت دانشجویان این دانشگاه گفت که بالاترین جایزه خود، «مدال رییس»، را به خانم سیما سمر به دلیل تلاشهای بیوقفهی او برای بهبود حقوق بشر به وی اهدا میکند. وی از فعالیتهای سیما سمر ستایش کرده و تاکید کرد که دفاع بیوقفه و تلاشهای خستگیناپذیرش برای ترویج حقوق زنان و بهبود وضعیت اجتماعی و سیاسی آنان، برای او تحسین بینالمللی به ارمغان آورده است. رییس این دانشگاه افزود که تعهد داکتر خانم سمر به آموزش و توانمندسازی زنان و دختران هیچ حد و مرزی نمیشناسد. سیما سمر نیز یکی از سخنرانان اصلی این نشست بود. او با یادآوری از دورهی دانشجویی و آموزشی خودش گفت که بهدلیل بیثباتی سیاسی و تهاجم اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان، نتوانسته که مدرک دیپلوم خودش را از دانشگاه کابل دریافت کند. او در این مراسم به محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران نیز اشاره کرده و گفته است که حکومت بار دیگر آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده و تطبیق سیاستهای زنان و دختران را بار دیگر از زندگی عمومی حذف کرده است. خانم سمر گفت: «خوشحالم که با شما بودهام و دستیابی شما به هدفها و رویاهایتان در فلچر را مشاهده کردم. شما بسیار خوششانس هستید که به این دانشگاه معتبر دسترسی دارید و توانایی بهرهبرداری از آزادی و حقوق خود را دارید. متأسفانه، کشورم بار دیگر به دست حکومت فعلی، افتاده است که تبعیض جنسیتی را اجرا میکند، جایی که زنان و دختران رسماً از آموزش بالاتر از صنف ششم ممنوع شدهاند و به طور کامل از زندگی عمومی کنار گذاشته شدهاند.» وی در این مراسم گفت که تبعیض بر اساس جنسیت، ریشه اصلی درگیریهای خشونتآمیز است. جهانی با صلح، امنیت و توسعهی پایدار بدون حقوق بشر ممکن نخواهد بود و هیچکدام از اینها بدون مشارکت کامل زنان امکانپذیر نیست. سیما سمر در این مراسم از دانشجویان خواست که حقوق بشر و برابری را در مرکز کار و زندگی روزمره شان قرار دهند. خانم سمر، سیاستمدار، پزشک و فعال حقوق بشر نخستین وزیر امور زنان افغانستان بود. وی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۸ در سمت رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان فعالیت کرد. او، در ۲۸ جدی ۱۳۹۷ بهعنوان عضو بورد عالی مشورتی دبیرکل سازمان ملل متحد در امور میانجیگری صلح تعیین شد.
اسحاق دار، معاون نخستوزیر و وزیر خارجه پاکستان میگوید که حکومت سرپرست افغانستان باید اصل سیاست همهشمول و رعایت حقوق تمام شهروندان و بهویژه زنان و دختران این کشور پابند باشد. وزیر خارجه پاکستان این اظهارات را در نشست شانگهای مطرح کرده و گفت که حکومت فعلی اصول پذیرفتهشده جهانی از جمله مشارکت و احترام به حقوق همه افغانها، بهویژه زنان و دختران را رعایت کند. همچنین افزون بر این، اسحاق دار در این نشست بار دیگر از حکومت فعلی خواسته است تا جلو گروههای تروریستی در افغانستان را بگیرند. وی تاکید کرد که حکومت سرپرست اقدامهای «ملموس و موثری» را برای تضمین خاک افغانستان اتخاذ و اطمینان حاصل کنند که «گروههای تروریستی» از خاک این کشور در برابر هیچ کشوری کار نمیگیرد. او در ادامه افزوده است: «گروه تماس برای افغانستان به هدف ایجاد پلتفرمی برای همکاری عملی، در سازمان شانگهای احیا شود.» همچنین پیش از این، قاسم جومارت توکایف، رییس جمهور قزاقستان، در نشستی با وزیران امور خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای (SCO) گفته بود که وضعیت افغانستان نیازمند توجه دقیق است. در حالی وزیر خارجه پاکستان خواهان رعایت حقوق زنان و دختران افغانستان میشود که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.

مسوولان در مکتب سیدالشهدا و خانوادههای قربانیان این مکتب در سومین سالیاد حمله انتحاری بر این مکتب، از حکومت سرپرست خواستار تامین امنیت و بازگشایی مکاتب به روی دختران شدند. سومین سالیاد حمله انتحاری بر مکتب سیدالشهدای در منطقهی دشت برچی کابل دیروز (سهشنبه، ۱۸ ثور) از سوی مسوولان مکتب سیدالشهدا و خانوادهای قربانیان این رویداد در غرب کابل گرامیداشت شد. نصرت الله نصرت، مدیر مکتب سیدالشهدا در این مراسم گفت که با گذشت سه سال از این حادثه المناک، هنوز درد این حادثه برای خانوادهها تازه است. مدیر مکتب سیدالشهدا از حکومت سرپرست خواست که عاملان این حمله را شناسایی، بازداشت و به پنجه قانون بسپارد. آقای نصرت در این مراسم خطاب به دانشآموزان این مکتب گفت که از علم و دانش دست بر ندارند: «از خانوادهها میخواهم که فرزنداشان را به مکتب، علم و دانش تشویق نمایند. نگذارید دخترانتان بیسواد بماند. دانش آموزان مسوولیت دارند تا راه نرفته دانش آموزان شهید شده این مکتب را به سر انجام برسانند.» مدیر مکتب سیدالشهدا همچنان از حکومت سرپرست خواستار بازگشایی دروازهی مکاتب و دانشگاهها بهروی دختران بازمانده از علم و دانش شد: «دانش آموزان را بیشتر از این بیسرنوشت نگذارید، نگذارید نسل بعدی افغانستان بیسواد بار بیاید.» مریم احمدی، خواهر یکی از قربانیان حمله انفجاری در این مکتب در این مراسم گفت با آن که سه سال از کشته شدن خواهرش میگذرد اما تا هنوز داغ کشته شدن یگانه، خواهرش بر دل او و خانوادهاش تازه است. بانو احمدی، با اشاره به حمله انتحاری بر این مکتب گفت: «ما اگر درس و مکتب را رها کنیم و از تعلیم فاصله بگیریم به معنی نادیده گرفتن خون شهدای این مکتب و شهدای معارف هست. ما رسالت داریم که آرمانهای شهدا را تحقق ببخشیم.» احمدی از حکومت سرپرست خواستار بازگشایی مکاتب و دانشگاهها به روی دختران شد: «دختران و زنان نصف پیکر این ملت هستند. نادیده گرفتن نیم پیکر یک ملت جفای بزرگی در حق آنان است.» [caption id="attachment_12792" align="aligncenter" width="674"] عکس: ارسالی به رسانه گوهرشاد[/caption] علی رضا، اقارب یکی دیگر از قربانیان مکتب سیدالشهدا در این مراسم گفت که سه سال از این فاجعهی غمانگیز گذشت اما تا هنوز عاملان این رویداد شناسایی نشده اند. علی رضا، تاکید کرد که حکومت سرپرست باید امنیت تمام مراکز آموزشی در غرب کابل را تامین و در راستای بهبود امنیت شهروندان توجه جدی نماید. او از حکومت سرپرست خواستار بازگشایی دروازههای مکاتب و دانشگاهها به روی دختران شد و از جامعه جهانی خواست که عاملان حمله بر مکتب سیداشهدا را شناسایی و به پنجه قانون بسپارد. انفجار در مکتب سیدالشهدا در (۱۸ ثور، ۱۴۰۰) هنگام خروج دانشآموزان از مکتب بهوقوع پیوست. در این حادثه، ابتدا یک موتر بمبگذاری منفجر شد و سپس دو ماین جاسازی شده دیگر منفجر شدند. در این رویداد خونین بیش از ۸۵ تن کشته و ۱۴۷ تن دیگر زخمی شدند. اکثر قربانیان و مجروحان این رویداد دانشآموز دختر بودند. با آن که سه سال از حمله بر مکتب سیدالشهدا می گذرد، تا هنوز مسوولیت این حملات را فرد یا گروهی بر عهده نگرفته است. به علاوه، تاکنون هیج فرد و یا گوهی نیز در پیوند به این جملهی انفجاری شناسایی و بازداشت نشده است. نویسنده: سینا

شماری از رسانههای داخلی به نقل از منابع محلی از بازداشت نسیمه سادات، یکی از فعالان حقوق زن، از سوی نیروهای حکومت سرپرست در ولایت تخار خبر دادهاند. در گزارش رسانهها آمده است که نسیمه سادات از روز چهارشنبه هفته گذشته به اینسو در زندان حکومت فعلی در ولایت تخار بهسر میبرد. در گزارشها ادامه آمده است که نسیمه سادات از سالها به اینسو زنان و دختران روستانشین را در تخار بهگونه پنهانی به شیوه «خانهبهخانه» جهت جلوگیری از خشونتهای خانوادگی و ازدواجهای اجباری آگاهیدهی میکرد. در ادامه آمده است که نیروهای حکومت سرپرست این فعال حقوق زن را در جریان آگاهیدهی برای اعضای خانوادهای که میخواستند دختر ۱۰ سالهشان را به یک بزرگ محلی نکاح کنند، از روستای «گلمیش» از مربوطات ولسوالی بهارک تخار بازداشت کرده و به ریاست امر به معروف و نهی از منکر این ولایت انتقال دادهاند. این در حالی است که نسیمه سادات مادر پنج فرزند است. تا اکنون مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت تخار در این باره چیزی نگفتهاند. باید ذکر است که حکومت فعلی پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، همواره فعالان حقوق زن را در کشور بازداشت، زندانی و شکنجه کرده است. همچنین در تحت حاکمیت حکومت فعلی دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

با وجود ادامهی منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم و اشتغال زنان در نهادهای غیردولتی داخلی و بینالمللی، اتحادیه جهان اسلام منع دختران و زنان از این حق را بار دیگر به شدت محکوم کرد. شورای فقه اسلامی اتحادیه جهان اسلام با نشر بیانیهای بر اهمیت آموزش زنان و دختران در دین اسلام تاکید کرده است. اتحادیه جهان اسلام تاکید کرد: «این شورا توصیه میکند که کشورها و مسلمانان در سراسر جهان به زنان اجازه دهند تا دانش مفید در زمینههای مختلف را فرا گیرند و آنان را از این امر محروم نکنند.» شورای فقه اسلامی نقش زنان و دختران در خدمت به جوامع را قابلتوجه عنوان کرده است. این اتحادیه افزود که زنان و مردان «جز در موارد استثنا براساس فطرتشان» برابر هستند. قابل ذکر است که بیستوسومین اجلاس شورای فقه اسلامی وابسته به اتحادیه مسلمانان جهان روز گذشته (جمعه، ۷ ثور) در شهر مکه برگزار شد و در آن بر توانمندسازی زنان برای کسب دانش مفید در زمینههای مختلف تاکید صورت گرفت. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش و کار زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند.

رافایلا ایودیس، کاردار نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان با طارق علی بخیت، نماینده ویژه سازمان همکاری اسلامی در کابل دیدار کرده و گفته است که صدای زنان باید بخشی از هر گفتگو و تعامل سازنده در افغانستان باشد. خانم رافایلا امروز (سهشنبه، ۴ ثور) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که آنان در این دیدار درباره حق آموزش دختران، اوضاع بشری و اقتصادی در افغانستان باهم گفتگو کردند. وی تاکید کرد: «صدای زنان باید بخشی از هر گفتگو و تعامل سازنده در افغانستان باشد.» همچنین روز گذشته طارق علی بخیت، نماینده ویژه سازمان همکاری اسلامی در دیدار با مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی رییسالوزرای حکومت فعلی نیز خواستار رفع محدودیت بر تحصیل و کار زنان شده بود. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش و کار زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند.

باوجود منع آموزش زنان و دختران افغان، ودانت پاتل، معاون سخنگوی وزارت خارجهی ایالات متحدهی آمریکا میگوید که ادامهی محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش و تحصیل «اندوهآور» است. آقای پاتل این اظهارات را روز گذشته (چهارشنبه، ۲۹ حمل) در یک نشست مطبوعاتی مطرح کرده و گفت که اگر حکومت سرپرست خواهان مشروعیت جهانی است، شرط مهم آن تامین حقوق زنان و دختران در افغانستان است. وی تاکید کرد که این سومین سال است که دختران و زنان افغانستان از آموزش و تحصیل محروم هستند. او افزود که این محرومیت در اولویت سیاستهای واشنگتن در مورد افغانستان تحت کنترل حکومت سرپرست قرار دارد. آقای پاتل در بخش از صحبتهایش با اشاره به محدودیتهای گسترده بر حقوق زنان و دختران افغانستان تاکید کرد که که اگر آنها از مشارکت در جامعه و اقتصاد کنار گذاشته شوند، حکومت فعلی به مشروعیت نخواهند رسید. باید گفت که با گذشت نزدیک به سه سال از حاکمیت حکومت فهلی بر افغانستان، این حکومت تاکنون از سوی هیچ کشوری بهرسمیت شناخته نشده است.

سارا بهارکی، سفیر جهانی جوانان در سازمان ملل متحد و مسوول یک موسسه خیریه اعلام کرده است که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، بیش از دو میلیون دختر از رفتن به مکتب منع شدند. خانم بهارکی این اظهارات را در نشست رهبران جوان از سراسر جهان که به هدف شریکسازی دیدگاهها و راهکارهای آنان برای پیشبرد توسعه پایدار در مقر سازمان ملل برگزار شده بود، مطرح کرده است. سارا بهارکی که متولد افغانستان است، در این نشست افزود که با وجود تلاشهای حکومت سرپرست برای خاموش کردن صدای جوانان، بهویژه دختران، اما آنان بهمنظور رسیدن به حقوق اساسیشان مبارزه میکنند. وی تاکید کرد: «هرچند آموزش در کاهش فقر، درگیری و بحران اقلیمی حیاتی است، اما بیش از دو میلیون دختر در افغانستان از رفتن به مکتب منع شدهاند و میلیونها تن دیگر در اوکراین، فلسطین و سودان در وضعیت بلاتکلیفی هستند.» سفیر جوانان در سازمان ملل افزوده است از سازمان ملل متحد درخواست کرده است تا در زمینه برگشت دختران و زنان افغانستان به آموزش و اشتغال گامهای عملی بردارد. همچنین او بر لزوم مشارکت جوانان در فرآیندهای تصمیمگیری تاکید کرده و خواستار حمایت بیشتر دولتها، سکتور خصوصی و جامعه مدنی در این زمینه شده است. خانم بهارکی در بخشی از صحبتهایش گفت: «نه تنها به این دلیل که جوانان ۱۶ درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهند، یا به این دلیل که ما تحصیل کردهترین نسل هستیم، بلکه به این دلیل که قدرت داریم.» از سویی هم، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد نیز در سخنرانی خود در این مجمع تاکید کرد که دولتها باید جوانان را در تصیمگیریهای خود سهیم سازند. دبیرکل سازمان ملل گفت: «ما به جوانان نیاز داریم. و من کاملاٌ متعهد هستم که جوانان را وارد تصمیمگیری سیاسی کنم. نه تنها به نظریههای شما گوش میدهیم، بلکه براساس آنها عمل خواهیم کرد.» در حالی این اظهارات مطرح میشود که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان نه تنها اینکه برای جوانان و زنان فرصت مشورتدهی را ندادهاند، بلکه آنان را از حقوق اساسیشان، از جمله حق کار و آموزش محروم کردهاند.

شماری از زنان معترض، فعالان مدنی، حقوق بشر، رسانهای و روزنامهنگاران اهل افغانستان از کارزار جهانی علیه آپارتاید جنسیتی به رهبری زنان کشور اعلام حمایت کردند. آنان در شهر تهران ایران در یک گردهمایی اعتراضی از این کارزار اعلام حمایت کرده و با نشر قطعنامهی میگویند که حکومت سرپرست آپارتاید جنسیتی را در افغانستان تحت حاکمیت خود نهادینه کرده است. در ادامه آمده است که حکومت فعلی با لجاجت، تهدید، خشونت و شکنجه، تبعیض سیستماتیک شدیدی علیه زنان و دختران افغانستان اعمال کرده است. این فعالان میگویند که دستگاه «تروریستپرور» حکومت سرپرست از جنایت «آپارتاید جنسیتی» بهعنوان «جهاد فیسبیلالله» یاد میکنند و با سکوت جامعهی جهانی در برابر حکومت، آنها با گذشت هر روز به هدف شوم خود نزدیکتر میشوند. در قطعنامه آمده است که در حال حاضر براندازی حکومت فعلی یک وظیفهی حیاتی، انسانی، وجدانی و ایمانی تمامی شهروندان کشور است. آنان افزودهاند که سازمان ملل متحد و نهادهای کیفری بینالمللی باید جنایت «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را بهرسمیت شناخته و عاملان آن را به دادگاه بکشانند. این در حالی است که کارزار جهانی علیه آپارتاید جنسیتی طی چند روز گذشته از سوی فعالان زن آغاز شده و هدف آن دادخواهی برای حقوق زنان و دختران و بهرسمیت شناساندن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری است. حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.