سازمان بینالمللی مهاجرت اعلام کرد که از سال ۲۰۲۰ میلادی تا اکنون نزدیک به ۸ میلیون شهروند افغانستان سرزمین خود را ترک کردند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که از این میان، یک میلیون شهروند اهل افغانستان به کشورهای اروپایی پناه برده و ۸۵ درصد دیگر به کشورهای همسایه رفتهاند. در گزارش آمده است که از زمان به قدرت رسیدن حکومت فعلی در اسد ۱۴۰۰ در افغانستان، تورم اقتصادی در این کشور افزایش قابل توجهی داشته و در این مدت بیش از نیمی از جمعیت کشور فقر را تجربه کردهاند. دولت ایالات متحده آمریکا در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ با حکومت سرپرست در دوحه قطر توافقنامه صلح امضا کرد و بسیاری معتقدند که این توافقنامه زمینه فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان و ورود حکومت فعلی به کابل را فراهم کرد. سازمان بینالمللی مهاجرت تاکید کرد که حدود ۷۰ درصد از افغانهایی که به ایران مهاجرت میکنند، میگویند به دلیل نبود فرصتهای شغلی سرزمین خود را ترک کردهاند. این سازمان افزود که شمار بازگشتکنندگان شهروندان اهل افغانستان از ایران نیز چشمگیر است و در سال ۲۰۲۳ نزدیک به یک میلیون افغان از ایران به کشور خود بازگشتهاند. ۷۰ درصد از مهاجرانی که بازگشتهاند مدارک اقامتی نداشتند. در گزارش آمده است که بسیاری از شهروندان افغانستان به دلیل دشواریهای اخذ پاسپورت و ویزا، ترجیح میدهند از راههای غیرقانونی به دیگر کشورها مهاجرت کنند و عمدتاً برای عبور از مرزها به قاچاقچیان انسان پول میپردازند. گزارش سازمان مهاجرت میگوید، افغانهایی که به اسناد سفر دسترسی ندارند با تهدیدهای بیشتری از جمله نقض حقوق بشر در عبور از مرزها و در کشورهای همسایه روبرو هستند. سازمان مهاجرت میگوید که این دسته از افغانها با برخوردهای «ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز» مواجه میشوند. همچنین سازمان بینالمللی مهاجرت در ادامه این گزارش از کشورها خواسته است که اخراج مهاجران اهل افغانستان را تا زمانی که شرایط برای بازگشت «ایمن، آبرومندانه و داوطلبانه» فراهم میشود، متوقف کنند. قابل ذکر است که دولتهای پاکستان و ایران در ماههای پسین روند اخراج مهاجران افغان فاقد مدارک اقامتی را افزایش داده است. براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت مهاجرین و عودتکنندگان حکومت فعلی، روزانه بیش از هزار مهاجر افغان از این دو کشور اخراج میشوند.
برچسب: فقر و بیکاری
برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، به ۱۸.۶ میلیون نفر که شامل ۹.۳ میلیون زن و دختر میشود، در سراسر افغانستان کمکهای بشردوستانه توزیع کرده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که یکسوم جمعیت افغانستان دچار گرسنگی است. در گزارش آمده است که برنامه جهانی غذا در پروسهی امدادرسانی برخی از آسیبپذیرترین خانوادهها از جمله خانوادههای که سرپرست آن زنان میباشند، در اولویت قرار داده است. این سازمان تاکید کرد که در نه ماه گذشته به بیش از ۲۶۰ هزار فرد نیازمند در افغانستان کمکهای اضطراری غذایی را فراهم کرده است. در ادامه آمده است که تامین هزینهی این کمکها ۳.۲ میلیون دالر از صندوق امانی بشردوستانهی افغانستان که توسط بانک توسعهی اسلامی مدیریت و از سوی مرکز امداد و کمکهای بشردوستانه ملک سلمان تامین میشود، صورت گرفته است. برنامهی جهانی غذا افزود: «با توجه به اوج گرسنگی در سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، امنیت غذایی در افغانستان به طور جزئی بهبود یافته است که عمدتاً به دلیل کمکهای بشردوستانه بزرگ است.» براساس آمار سازمان ملل، ۲۳.۷ میلیون نفر به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. گروه کاری زنان، صلح و امنیت پیشتر گزارش داد که از این میان حدود ۸۰ درصد نیازمندان کمکهای بشری زنان و دختران اند. پیش از این برنامهی جهانی غذای سازمان ملل، از آمار بلند نیازمندان در افغانستان و کمبکد بودجه هشدار داده بود. این نهاد هشدار داده که به ۱۱ میلیون نفر کمکهای اضطراری ارایه نمیتواند.
نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان از گسترش بحران آب و هوایی در این کشور ابراز نگرانی کرد و گفته است که خشکسالی، آلودگی و استفاده بیش از حد آب، منابع آبی مردم را تهدید کرده است. این سازمان با نشر یک پیامی در حساب کاربری ایکس خود از مردم خواسته است از منابع آبی در افغانستان محافظت کنند. نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان تاکید کرد: «بیایید از رودخانهها، دریاچهها و آبهای زیرزمینی خود برای نسلهای آینده محافظت کنیم.» در ادامه آمده است: «ما باید بتوانیم یک افغانستان و جهان امن در برابر مشکلات آبی بسازیم.» باید گفت که سازمان ملل پیش از این با ابراز نگرانی از گسترش بحران آب در افغانستان گفته بود که حدود ۸۰ درصد از جمعیت این کشور دسترسی کافی به آب آشامیدنی ندارند. براساس گزارشی که برنامه توسعه سازمان ملل در اواخر سال ۲۰۲۳ منتشر کرد، افغانستان پارسال رتبه ششم را در میان کشورهای آسیبپذیر در برابر تغییرات اقلیمی به خود اختصاص داده است. سازمان ملل گفته بود که برای حل بحران آب و فاضلاب در افغانستان نیاز به ۴۷۹ میلیون دالر است. پیش از این کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیز از دشوار شدن دسترسی مردم افغانستان به آب آشامیدنی خبر داده و گفته بود که جان میلیونها نفر در این کشور در معرض خطر است. همچنین اوچا یا نهاد حمایتکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته بود که بهدلیل کمبود بودجهی نهادهای امدادرسان، ۶.۳ میلیون نفر در افغانستان به آب پاک و سالم دسترسی نخواهند داشت. این در حالی است که پایتخت افغانستان به خصوص دشت برچی، غرب کابل با مشکل جدی کمبود آب آشامیدنی روبهرو است و باشندگان این ساحه ساعتهای متوالی در صف توزیع آب منتظر دریافت چند بشکه آب در طول روز هستند.
نویسنده: مهدی مظفری افغانستان با ۱۰۳ مرگ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده، بالاترین نرخ مرگ و میر نوزادان را در جهان دارد. این آمار تکاندهنده که توسط سازمانهای معتبر بینالمللی تأیید شده است، گواهی بر تراژدی عمیقی است که کودکان این کشور در طول دههها جنگ و ناآرامی با آن روبرو بودهاند. اما این فقط بخشی از داستان است. خشکسالی سال ۲۰۲۱ اوضاع را به طور فاجعهباری وخیمتر کرد و میلیونها نفر را در افغانستان با کمبود شدید غذا و آب آشامیدنی مواجه ساخت. این شرایط، کودکان را به طور غیرقابل تصوری در برابر بیماریهای قابل پیشگیری و سوءتغذیه آسیبپذیرتر میکند و جان بیگناهان بیشتری را در معرض خطر قرار میدهد. عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان ۱. فقر: این مقوله در افغانستان نقش هولناکی در افزایش نرخ مرگ و میر نوزادان ایفا میکند. این امر از طریق مجموعهای از عوامل پیچیده و به هم پیوسته، جان نوزادان را به خطر میاندازد. بسیاری از خانوادههای فقیر در افغانستان به دلیل کمبود منابع مالی، به مراقبتهای بهداشتی اولیه قبل، حین و بعد از زایمان دسترسی ندارند. این امر منجر به عدم دریافت مراقبتهای ضروری مانند معاینات دوران بارداری، کمک به زایمان و مراقبتهای پس از زایمان میشود که میتواند برای نجات جان مادر و نوزاد حیاتی باشد. به علاوه، خانوادههای فقیر غالباً در خانههای غیربهداشتی و پر ازدحام زندگی میکنند که فاقد آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب هستند. این شرایط محیطی خطر بیماری و مرگ نوزادان را به طور قابل توجهی افزایش میدهد. همچنین، فقر، محدودیت دسترسی به غذا را به همراه دارد. این منجر به سوءتغذیه مادران میشود، که خود باعث کاهش وزن هنگام تولد، ضعف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به بیماری در نوزادان میشود. استرس و اضطراب ناشی از فقر نیز بر سلامت روان مادران تاثیر منفی میگذارد و منجر به افسردگی و اضطراب آنان میشود. این شرایط میتواند بر رشد جنین و مراقبت از نوزاد تاثیر به شدت منفی بگذارد. ۲. جنگ و ناآرامی: مقوله جنگ و ناآرامی از دیگر عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان است. بر اثر جنگ و درگیری زیرساختهای حیاتی مانند بیمارستانها و کلینیکها ویران میشود. در این حالت است که دسترسی به مراقبتهای بهداشتی به شدت محدود شده و به ویژه برای زنان باردار و نوزادان که به شدت به مراقبتهای بهداشتی تخصصی نیاز دارند، خطرناک است. به علاوه اینها، جنگ و ناآرامی چون خشونتزاست و خشونت ناشی از جنگ میتواند مستقیماً منجر به مرگ و میر نوزادان شود. حملات هوایی، باران گلولهها و سایر اشکال خشونت احتمال مرگ نوزادان و همچنین مادران آنها را بالا میبرد. همچنین، جنگ و ناآرامی باعث اضطراب و استرس شدید در زنان باردار میشود. این امر منجر به زایمان زودرس و کم وزنی نوزادان میشود. سازمان ملل متحد تخمین زده است که در سال ۲۰۲۱، هر روز ۲۰ نوزاد در افغانستان به دلیل عواملی که قابل پیشگیری یا درمان هستند، جان خود را از دست میدهند. این رقم به دلیل جنگ و ناآرامی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ۳. کمبود پرسنل بهداشتی: نبود پرسنل بهداشتی آموزشدیده، به ویژه متخصصان زایمان و مراقبت از نوزادان، چالشهای قابل توجهی را برای ارائه مراقبتهای مناسب به مادران و نوزادان ایجاد میکند. بسیاری از زنان باردار در افغانستان، به خصوص در مناطق روستایی، به مراقبتهای قبل از زایمان توسط ماما یا پزشک آموزش دیده دسترسی ندارند. این امر میتواند منجر به تشخیص و درمان نشدن عوارض بارداری شود که برای مادر و نوزاد خطرناک میباشد. در سالهای اخیر، بسیاری از پرسنل بهداشتی متخصص افغانستان به دلیل درگیری، ناامنی و حقوق پایین، از این کشور مهاجرت کردهاند. این امر کمبود شدید نیروی کار ماهر در بخش بهداشت را تشدید کرده است. سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است که «در سال ۲۰۲۱، افغانستان ۵۷ درصد از پزشکان و ماماهای خود را از دست داد.» ۴. سوءتغذیه: از دیگر عوامل مرگ و میر نوزادان، سوءتغذیه است. بدون شک سوءتغذیه مزمن، که بیشتر در بین کودکان افغان رایج است، در بدترین حالت، میتواند منجر به مرگ آنان شود. امّا نوزادانی که با وجود سوءتغذیه زنده میمانند، دچار عوارض ذیل میشوند: ضعیف شدن سیستم ایمنی: کمبود مواد مغذی ضروری در دوران کودکی، بهویژه ویتامینها و مواد معدنی، سلولهای ایمنی بدن را تضعیف میکند و آنها را در برابر باکتریها، ویروسها و سایر عوامل بیماریزا، ناتوان میسازد. بیماریهای عفونی: کودکان دچار سوءتغذیه، بهطور قابلتوجهی بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای عفونی مانند اسهال، ذاتالریه و سل قرار دارند. این بیماریها میتوانند منجر به عوارض جدی، مرگ و میر و ناتوانیهای بلندمدت شوند. رشد نامناسب: سوءتغذیه مزمن، مانع از رشد و نمو طبیعی کودکان میشود و پیامدهای جبرانناپذیری بر سلامت جسمی و ذهنی آنها در طول زندگی خواهد داشت. ۵. دسترسی محدود به آب آشامیدنی و بهداشت: یکی دیگر از مقولههایی که در ردیف عوامل مؤثر در مرگ و میر شدید نوزادان قرار میگیرد، عبارت از کمبود آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب است. نبود یا کمبود آب آشامیدنی و نبود فاضلاب مناسب در افغانستان زمینه را برای شیوع بیماریهای اسهالی و سایر بیماریهای عفونی که به ویژه برای کودکان خردسال کشنده هستند، فراهم کرده است. اقدامات ضروری برای نجات جان نوزادان و کودکان: افزایش سرمایهگذاری در مراقبتهای بهداشتی مادر و نوزاد: این شامل افزایش تعداد پرسنل بهداشتی آموزشدیده، ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی، و ارائه خدمات بهداشتی رایگان یا با هزینه کم برای مادران و نوزادان است. تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشت: ایجاد سیستمهای آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب برای همه جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، ضروری است. مبارزه با سوءتغذیه: برنامههای تغذیهای جامع برای کودکان و خانوادههای آسیبپذیر، به ویژه در مناطق محروم، باید اجرا شود. آموزش و توانمندسازی زنان: آموزش زنان در مورد بهداشت باروری، مراقبتهای قبل از زایمان و مراقبت از نوزادان، میتواند به طور قابل توجهی به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک کند. حفاظت از کودکان در برابر درگیری: همه طرفهای درگیر در جنگ باید برای محافظت از کودکان در برابر خشونت و تضمین دسترسی آنها به کمکهای بشردوستانه تلاش کنند. نجات جان نوزادان در افغانستان، تنها یک ضرورت اخلاقی نیست، بلکه سرمایهگذاری در آینده این کشور نیز است. با اقدامات فوری و پایدار، میتوانیم به این کودکان شانس زندگی سالم و پربار را بدهیم. مرگ هر کودک یک تراژدی است. با اقدامات فوری و پایدار، میتوان جان بیشماری از نوزادان را در افغانستان نجات داد. جامعه جهانی و دولت افغانستان باید تعهد خود را برای تضمین دسترسی همه کودکان به مراقبتهای بهداشتی با کیفیت، غذا، آب و سایر نیازهای اساسی نشان دهند.
اوچا یا دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد درتازهترین مورد اعلام کرده است که برای کمک به نیازمندان افغانستان در سال جاری میلادی، با کمبود شدید بودجه روبرو است. اوچا با نشر اعلامیهای گفته است که تنها ۶۱۵.۷ میلیون دالر از بودجه مورد ضرورت برای رسیدگی به نیازهای بشردوستانه مردم افغانستان را دریافت کرده است که این مقدار بودجه برای کمک به نیازمندان افغانستان تنها ۲۰.۱ درصد خواست اولیه این سازمان را تامین میتواند. دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرد که هماکنون ۲.۴۵ میلیارد دالر بدوجهاش تأمین نشده است. اوچا افزود که کمبود بودجه برای کمک به نیازمندان افغانستان در حالی رخ داده است که نیازهای بشردوستانه در سراسر افغانستان بهدلیل ناامنی غذایی، جابهجایی طولانیمدت و آلودگی گسترده زمین با مواد منفجره، هنوز مهار نشده است. قابل ذکر است که پس از سه سال خشکسالی مکرر، افغانستان در دو ماه گذشته شاهد بارندگیهای نامنظم بوده که ۱۲۰ هزار تن را متاثر ساخته است. سیلابهای آنی در سه ماه پسین، علاوه بر صدها کشته و زخمی در بغلان، تخار، بامیان و غور خسارات هنگفت مالی نیز برجای گذاشته است. پیش از این، اوچا گفته بود که برای کمک به نیازمندان در افغانستان به ۳.۱ میلیارد دالر نیاز دارد. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان فقر و بیکاری در کشور افزایش یافته است. شماری زیادی از شهروندان کشور مجبور شدند جهت تامین نفقه خانوادهشان به کشورهای همسایه مهاجرت کند. در کنار آن، زنان و دختران از اشتغال و آموزش منع شدند و این محدودیتها باعث شد که شماری از موسسات بینالمللی فعالیتش را در افغانستان متوقف کند.
برنامه جهانی غذا در تازهترین مورد اعلام کرده است که به ۷۰۰ هزار دختر و پسر در افغانستان کمک غذایی انجام داده است. این سازمان با نشر ویدیویی از چگونگی بستهبندی بیسکویتهای غنی شده در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این دختران و پسران همه روزه، از این کمکها مستفید میشوند. در ادامه آمده است که این کمکهای غذایی به دختران و پسران دانشآموز کمک میکنند تا فعال بمانند و بهتر یاد بگیرند. برنامه جهانی غذا پیش از این در گزارشی گفته بود که یک-چهارم مردم افغانستان هر روز با شکم گرسنه میخوابند. بر بنیاد گزارش برنامه جهانی غذا، بیش از ۱۲ میلیون تن در افغانستان نمیدانند که وعده غذایی بعدی را از کجا به دست بیاورند. این در حالی است که پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، کشور در یک بحران انسانی و اقتصادی عمیق فرو رفته است. همچنین برخی از شهروندان کشور از حکومت فعلی بخاطر عدم ایجاد فرصتهای شغلی برای مردم انتقاد میکنند.
امیر سعید ایروانی، نماینده دایم ایران در سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که کشورش میزبان شش میلیون پناهجوی اهل افغانستان است. آقای ایروانی این موضوع را در نشست شورای امنیت سازمان ملل مطرح کرده و گفت که میزبانی از این شمار پناهجویان سالانه حدود ۱۰ میلیارد دالر برای ایران هزینه دارد. وی تاکید کرد که به دلیل شرایط سخت اقتصادی ناشی از تحریمهای آمریکا و کمبود کمکهای بینالمللی برای مهاجران، ایران به تنهایی نمیتواند، هجوم پناهجویان اهل افغانستان و قاچاق مواد مخدر را که همه منطقه را تحت تاثیر قرار میدهد، مدیریت کند. او میگوید: «جامعهی جهانی باید حمایت سریع، کافی و دوامدار از کشورهای میزبان مانند ایران داشته باشد.» نماینده دایم ایران در سازمان ملل متحد گفت که کشورش به ۷۰۰ هزار دانشآموز افغان مقیم ایران نیز زمینه آموزش فراهم کرده است. آقای ایروانی با اشاره به بحران بشری در افغانستان تحت حاکمیت حکومت فعلی تاکید کرده است که «سیاسی کردن» کمکها بیشتر به مردم افغانستان آسیب میرساند. باید گفت که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، صدها هزار شهروند کشور به دلیل چالشهای اقتصادی و امنیتی به ایران و پاکستان فرار کردهاند. این در حالی است که نمایندهگان سایر کشورهای همسایه در شورای امنیت سازمان ملل نیز با ابراز نگرانی از افزایش فعالیت «گروههای تروریستی» در خاک افغانستان، خواستار مبارزه جدی حکومت فعلی با این گروهها شدهاند.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درباره تاثیر تغییرات اقلیمی بر امنیت غذایی کودکان در افغانستان هشدار داده است. این سازمان تخمین میزند که در حال حاضر بیش از ۸۷۵ هزار کودک زیر پنج سال در افغانستان از سوء تغذیه حاد و کشنده در افغانستان رنج میبرند. یونیسف با نشر گزارشی گفته است که بارشهای سیلآسا در ماه اپریل سال جاری میلادی باعث شده تا باشندگان مناطق سیلزده همه چیز خود را از دست بدهند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که نبود غذا و آب آشامیدنی پاک از مواردی هستند که باعث میشوند کودکان بیمار شوند و اکثر آنها به مراکز درمانی دسترسی ندارند. براساس معلومات سازمانهای بینالمللی، افغانستان هفتمین کشور آسیبپذیر در برابر اثرات تغییرات آب و هوایی است در حالی که این کشور یکی از کمترین سطوح آلودگی را در جهان دارد. سازمان ملل میگوید که در شرایطی که ۸۰ درصد از جمعیت افغانستان به کشاورزی وابسته هستند، بلایای طبیعی مکرر تاثیر مستقیمی بر تغذیه خانوادهها به خصوص در مناطق روستایی دارد. یونیسف در گزارش خود میگوید که سیلهای ناگهانی ویرانگر پس از وقوع زلزله و خشکسالیهای چند سال اخیر با از بین بردن منابع غذایی امنیت غذایی در افغانستان را با تهدید بیشتری مواجه کرده است. یونیسف میگوید بر اثر سیلهای ناگهانی در ولایات غربی و شمالی افغانستان طی چند هفته گذشته بیش از هفت و ۵۰۰ خانه را ویران شده و پنج هزار خانواده را آواره شدهاند. همچنین طبق گزارش این سازمان حمایت از کودکان، سیلهای اخیر در بغلان نیز سه هزار خانه را ویران و ۲۲۰ زخمی و ۱۵۰ کشته برجای گذاشته است.
برنامه جهانی غذا در آستانه فرارسیدن عید قربان اعلام کرده است که میلیونها تن این عید را جشن میگیرند و با خانوادهها دور غذا جمع میشوند، اما یک چهارم مردم افغانستان هر روز غروب گرسنه به خواب میروند. این نهاد با انتشار پیامی در حساب کاربری اکس خود، خواستار اهدا غذا به نیازمندان در افغانستان در عید قربان شده است. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که ۱۲ میلیون نفر در افغانستان نمیدانند که وعده بعدی غذایی شان از کجا میآیند. این برنامه در پیامش گفته است که برای کمکرسانی در شش ماه آینده به ۶۵۰ میلیون دالر بودجه نیاز فوری دارد. باید گفت که فقر و گرسنگی در سراسر افغانستان پس حاکمیت حکومت سرپرست بر این کشور، تشدید شد. این در حالی است که عملیات بشردوستانه در افغانستان با کمبود بودجه مواجه است. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد میگوید که ۲۰.۱ درصد بودجهی مورد نیاز برای کمکرسانی در افغانستان تأمین شده است. این دفتر برای عملیات بشردوستانهاش در سال ۲۰۲۴ در افغانستان، ۳.۱ میلیارد دالر درخواست کرده است، اما با گذشت شش ماه از آغاز این سال، تنها ۶۱۳.۶ میلیون دالر تمویل شده است. اوچا در گزارش تازهی خود گفته است که کمبود بودجه، مانع تلاش بشردوستانه میشود.
یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که کار کودکان یکی از اولویتهای نگرانکننده در افغانستان است. یوناما با نشر پیامی در حساب کاربری فیسبوکش خود به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان (World Day Against Child Labor) گفته است که براساس تخمینهای کمیسیون سابق حقوق بشر در سال ۲۰۱۸ میلادی، بیش از نیم کودکان افغانستان بین سنین پنج تا ۱۷ سال مشغول کار اند. در ادامه آمده است: «افغانستان پراهمیتترین کنوانسیونها در مورد جلوگیری و رسیدگی به کار کودکان را تصویب کرده است، همچنان این کشور در سال ۲۰۱۹ میلادی استراتیژی ملی در راستای مبارزه با کار کودکان را به منصه اجرا گذاشت.» ۱۲ جون از سوی نهادهای بینالمللی به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان انتخاب شده است. سازمان جهانی کار این روز را در سال ۲۰۰۲ میلادی به منظور افزایش آگاهی و جلوگیری از کار اجباری کودکان نامگذاری کرده است. همچنین روز گذشته (چهارشنبه، ۲۳ جوزا) اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۱۹ درصد کودکان در افغانستان کودکان کار هستند. دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد میگوید که نگرانی جدی دربارهی رفاه و آیندهی کودکان کار وجود دارد. این نهاد تاکید کرد: «ما باید با هم کار کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که هر کودکی فرصت یادگیری و رشد در یک محیط امن را دارد.» این روز در حالی فرا میرسد که میلیونها کودک در افغانستان زیر حاکمیت حکومت سرپرست در وضعیت رکود بازار کار، مجبور به کارهای شاق شدهاند.