برچسب: فقر و بیکاری

2 ماه قبل - 77 بازدید

حسین شرافتی‌راد، مدیرکل امور اتباع و مهاجران خارجی خراسان رضوی ایران می‌گوید که روزانه «افزون بر سه هزار نفر اتباع غیرمجاز» بازداشت شده و پس از طی مراحل قانونی از مرز دوغارون به افغانستان اخراج می‌شوند. خبرگزاری دولتی ایران-ایرنا گزارش داده است که آقای شرافتی‌راد گفته است که مهاجران بدون اسناد اهل افغانستان در ولایت خراسان، پس از شناسایی و بازداشت، از طریق مرز دوغارون اخراج می‌شوند. او در جریان سفر به شهر تایباد از زمین پیشنهادی برای ساخت یک اردوگاه برای «اتباع افغانستانی غیرمجاز» نیز بازدید کرده است. براساس معلومات ارائه شده از سوی رسانه‌های ایرانی، این اردوگاه قرار است در ۲۰ هکتار زمین در تایباد ایران و در نزدیکی مرز دوغارون ساخته شود. مدیرکل امور اتباع و مهاجران خارجی خراسان رضوی ایران تاکید کرده است: «راه‌اندازی اردوگاه اتباع افغانستانی غیرمجاز در این مرز رسمی نقش زیادی در ساماندهی آنان دارد و نگاه ویژه‌ی مسوولین کشوری را می‌طلبد.» قابل ذکر است که پس از آن‌که مسعود پزشکیان به‌عنوان یک ایران کارش را آغاز، روند اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از آن کشور تشدید شده است. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنی‌ست که ایران از سال‌ها به این‌سو میزبان میلیون‌ها افغانستانی‌ است. در ماه‌های اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان به‌شمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 80 بازدید

مسوولان در وزارت صحت‌ عامه‌ی حکومت سرپرست می‌گویند که در حال حاضر حدود ده مرکز تداوی زنان و کودکان معتاد را در سراسر افغانستان در اختیار دارند و این مراکز به‌گونه منظم به تداوی معتادان می‌پردازند. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که آنان توانسته اند در سه سال گذشته با استفاده از همین مراکز، هزاران معتاد را تداوی کنند. آقای امرخیل تاکید کرد: «در سه سال گذشته بیش از چهار هزار و دو صد زن معتاد تداوی شده‌اند. همچنان بخش‌های مشوره‌دهی و تعقیب آنان فعال است، تا ما بتوانیم مانع اعتیاد مجدد آنان شویم. همین اکنون در کابل و ولایت‌ها حدود ده مرکز تداوی در اختیار ما است و در آن بطور خاص تداوی زنان و کودکان صورت می‌گیرد.» در حالی سخنگوی وزارت صحت عامه فعال نگه‌داشتن مراکز تداوی زنان و کودکان معتاد را مطرح می‌کند که به دلیل نبود امکانات و افراد مسلکی، تنها در ولایت نیمروز، از جمله بیست بستر موجود، تنها ده بستر آن فعال بوده و توسط زنان و کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرند. یک ارزیابی تازه شبکه تحلیلگران افغانستان نشان می‌دهد که مراکز ترک اعتیاد، به ویژه مراکز تداوی زنان و کودکان معتاد در وضعیت بدی قرار دارد. قابل ذکر است که پیش از به قدرت رسیدن حکومت فعلی در سال ۲۰۲۱ میلادی، در مجموع ۸۴ مرکز تداوی معتادان در ۳۲ ولایت افغانستان فعال بود، اما در دو سال اول حاکمیت حکومت فعلی اکثریت این مراکز به دلیل کمبود افراد مسلکی و امکانات مسدود شد. حال وزارت صحت عامه حکومت طالبان ادعا میکند که به شمول ده مرکز زنان و کودکان معتاد، در مجموع شصت کلینیک تداوی و مراکز بزرگ مراقبت از معتادان در افغانستان فعال است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 93 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، پدیده‌ی گدایی و تکدّی‌گری که پیش از آن نیز در کشور کم‌و بیش وجود داشت، به یک بحران اجتماعی گسترده تبدیل شد. شهرهای بزرگ، به ویژه کابل، شاهد افزایش بی‌سابقه‌ی در تعداد گدایان بودند. از کودکان خردسال گرفته تا سالمندان، همه در خیابان‌ها و کوچه‌های شهر به دنبال لقمه‌ای نان بودند. این وضعیت نه تنها بر چهره‌ی شهرها تأثیر منفی گذاشت، بلکه نشان ‌دهنده‌‌ی عمق فقر، بیکاری و ناامنی بود که پس از سقوط دولت پیشین بر افغانستان سایه افکنده است. زنان، کودکان و افراد معتاد به مواد مخدر، به دلیل آسیب‌پذیری بیشتر، بیشترین جمعیت گدایان را تشکیل می‌دهد. حضور گستردهٔ کودکان گدا در خیابان‌ها، علاوه بر جنبه‌های انسانی و اخلاقی، نشان از ناکامی نظام آموزشی و حمایت‌های اجتماعی است. با توجه به وخامت اوضاع و افزایش نگرانی‌ها دربارهٔ پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این پدیده، حکومت سرپرست در اواسط سال ۱۴۰۲ تصمیم به مقابله جدی با گدایی گرفت. این تصمیم در راستای ایجاد نظم و امنیت در شهرها و همچنین کاهش فشار بر منابع عمومی اتخاذ شد. با دستور مستقیم هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت، برنامه‌ای گسترده برای جمع‌آوری گدایان از شهر کابل و سپس سایر مناطق کشور آغاز شد. در این برنامه، نیروهای امنیتی با همکاری نهادهای دولتی اقدام به شناسایی و جمع‌آوری گدایان می‌کردند. در ادامه، دولت با هدف مقابله ساختاری با پدیدهٔ گدایی، اقدام به تدوین و تصویب «قانون جمع‌آوری گداها و جلوگیری از گدایی» کرد. این قانون، گدایی را جرم شناخته و برای گدایان حرفه‌ای مجازات‌های سنگینی از جمله زندان در نظر گرفته است. هدف از تصویب این قانون، کاهش انگیزه برای گدایی و سوق دادن افراد به سمت اشتغال و فعالیت‌های مولد بود. امّا این قانون و مسائل پیرامون آن  یا معضل فقر و تکدی‌گری و گدایی در کشور را رفع خواهد کرد؟.. بحران تکدّی‌گری و اقدامات دولت با تسلط مجدد حکومت فعلی، افغانستان با فروپاشی اقتصادی بی‌سابقه‌ای مواجه شد که میلیون‌ها خانواده را به ورطه فقر کشاند. تحریم‌های بین‌المللی، خشک‌سالی‌های پیاپی و محدودیت‌های شدید اعمال‌شده بر زنان، از جمله عواملی بودند که به تشدید این بحران دامن زدند. در چنین شرایطی، بسیاری از خانواده‌ها توانایی تأمین مایحتاج اولیه خود را از دست داده و به ناچار به تکدی‌گری روی آوردند. افزایش چشمگیر تعداد گداها در خیابان‌های شهرهای افغانستان، به ویژه کابل، به صورت نمادین وضعیت اسفبار اقتصادی و اجتماعی این کشور را به نمایش گذاشت. در واکنش به گسترش پدیده تکدی‌گری، حکومت اقدام به جمع‌آوری گداها از خیابان‌ها نمود. بر اساس قوانین جدید، گداهایی که به دلیل فقر شدید و نبود منابع درآمدی به این کار روی آورده بودند، به عنوان "گداهای مستحق" شناخته شده و قرار بود از سوی دولت حمایت شوند. این حمایت‌ها شامل پرداخت کمک‌های مالی، شناسایی دلایل اصلی روی آوردن افراد به تکدی‌گری و تلاش برای ایجاد فرصت‌های شغلی برای آن‌ها بود. با این حال، گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که اجرای این قوانین با مشکلات زیادی مواجه بوده است. آمارهای ارائه شده از سوی دولت حاکی از جمع‌آوری ده‌ها هزار گدا است، اما جزئیات دقیقی در مورد میزان کمک‌های مالی پرداختی به این افراد و همچنین اقدامات انجام شده برای رفع مشکلات ریشه‌ای تکدی‌گری ارائه نشده است. ریشه‌ها و راهکارها آمارهای منتشر شده از سوی حکومت، تصویری تیره و تار از وضعیت گدایی در افغانستان ترسیم می‌کند. بر اساس این آمار، گدایی به عنوان یک پدیده اجتماعی گسترده، نه تنها در کابل بلکه در بسیاری از ولایات دیگر از جمله هرات، ننگرهار و... به شدت رواج یافته است. این آمار همچنین نشان می‌دهد که کودکان بی‌سرپرست، افراد معتاد و بسیاری دیگر، به دلایل مختلفی از جمله فقر، بیکاری و نبود فرصت‌های برابر، به این شغل شرم‌آور روی آورده‌اند. جامعه‌شناسان، ریشه‌های اصلی پدیده گدایی را در ناتوانی حکومت‌ها در مدیریت صحیح اقتصاد و مبارزه با فقر جستجو می‌کنند. در مورد افغانستان، فقر گسترده و بیکاری به عنوان مهم‌ترین عوامل تشدیدکننده این پدیده شناخته می‌شوند. بسیاری از افراد به دلیل نبود شغل مناسب و درآمد کافی، مجبور به گدایی می‌شوند تا بتوانند حداقل نیازهای اولیه خود و خانواده‌هایشان را تأمین کنند. با وجود تلاش‌های حکومت سرپرست برای جمع‌آوری گداها، این اقدامات تاکنون نتایج مؤثری در بر نداشته است. زیرا برخوردهای سوری و مقطعی نمی‌تواند مشکلی را که ریشه در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد، حل کند. برای مقابله با پدیده گدایی، نیازمند رویکردی جامع و بلندمدت هستیم که در آن به ریشه‌های اصلی این مشکل پرداخته شود. این برنامه باید بر اساس مطالعات میدانی و با در نظر گرفتن شرایط خاص افغانستان تدوین شود. برخی از مهم‌ترین اقداماتی که می‌توان در این زمینه انجام داد، عبارتند از: توسعه اقتصادی: توسعه اقتصادی افغانستان، کلیدی برای شکوفایی این کشور و بهبود معیشت مردم آن است. ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار و با درآمد مناسب، از طریق حمایت از بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری در صنایع کوچک و متوسط، می‌تواند به کاهش نرخ بالای بیکاری و فقر کمک شایانی کند. دولت افغانستان با ایجاد محیطی امن و پایدار برای سرمایه‌گذاری، می‌تواند جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را تسهیل کند. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها همچون راه‌ها، انرژی، و ارتباطات، علاوه بر افزایش بهره‌وری، به توسعه مناطق روستایی و کاهش نابرابری‌های منطقه‌ای نیز کمک خواهد کرد. همچنین، حمایت از کشاورزی و صنایع دستی که از منابع طبیعی افغانستان بهره می‌برند، می‌تواند به ایجاد ارزش افزوده و صادرات کالاهای تولید داخل کمک کند. در نهایت، توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و ارتقای سطح مهارت نیروی کار، از دیگر عوامل کلیدی برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و ایجاد اشتغال در افغانستان به شمار می‌رود. حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر: حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر، به ویژه زنان، کودکان، افراد معلول و سالمندان که به دلایل مختلفی از جمله تبعیض جنسیتی، محدودیت‌های جسمی، یا افزایش سن، در معرض خطر بیشتری برای فقر و گرسنگی قرار دارند، امری ضروری و انسانی است. ارائه خدمات حمایتی جامع به این گروه‌ها، از جمله کمک‌های مالی هدفمند، دسترسی آسان به خدمات بهداشتی و درمانی، آموزش‌های حرفه‌ای مناسب با نیازها و توانایی‌های فردی، و ایجاد فرصت‌های اشتغال، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها و کاهش میزان تکدی‌گری به عنوان یکی از تبعات ناگزیر فقر کمک شایانی کند. علاوه بر این، تقویت زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی، مانند تامین مسکن مناسب، دسترسی به آب سالم و بهداشت، و ایجاد شبکه‌های حمایتی اجتماعی، می‌تواند به کاهش آسیب‌پذیری این گروه‌ها در برابر شوک‌های اقتصادی و اجتماعی و افزایش تاب‌آوری آن‌ها کمک کند. در نهایت، مشارکت فعال جامعه مدنی و سازمان‌های مردم‌نهاد در کنار دولت، می‌تواند نقش مهمی در شناسایی دقیق نیازهای این گروه‌ها، طراحی و اجرای برنامه‌های حمایتی موثر، و نظارت بر اجرای این برنامه‌ها ایفا کند. مبارزه با فساد و توزیع عادلانه منابع: مبارزه جدی با فساد اداری و اقتصادی، کلید بهبود توزیع عادلانه منابع و کاهش شکاف عمیق نابرابری‌های اجتماعی است. فساد، همچون آفتي خانمانسوز، ریشه در تمامی لایه‌های جامعه زده و با ایجاد یک چرخه معیوب، مانع از رشد و توسعه‌ی پایدار می‌شود. هنگامی که منابع عمومی به جای خدمت‌رسانی به تمامی آحاد جامعه، به جیب عده‌ای خاص سرازیر می‌شود، شکاف طبقاتی عمیق‌تر شده و اعتماد عمومی به نهادهای دولتی به شدت خدشه دار می‌شود. با شفاف‌سازی فرایندهای اداری، تقویت نظارت‌های مردمی و اعمال قوانین سخت‌گیرانه علیه متخلفان، می‌توان به تدریج فساد را ریشه‌کن کرده و زمینه را برای توزیع عادلانه‌ی فرصت‌ها و امکانات فراهم نمود. کاهش فساد، علاوه بر بهبود وضعیت اقتصادی جامعه، به افزایش مشارکت مردمی در امور عمومی، تقویت روحیه‌ی عدالت‌خواهی و در نهایت، ایجاد یک جامعه‌ی سالم و پویا کمک شایانی می‌کند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 69 بازدید

سازمان بین‌‎المللی مهاجرت (IOM) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که این نهاد از آغاز سال جاری میلادی الی ماه سپتامبر برای دو هزار و ۴۸۲ تن در افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست زمینه کار را فراهم کرده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۷ عقرب) با نشر بیانیه‌ای در حساب کاربری فیس‌بوکش خود نوشته است که طی این مدت از شغل دو هزار و ۶۷ تن دیگر حمایت کرده است. در ادامه آمده است که دو هزار و ۲۲۶ تن دیگر نیز از سوی این سازمان در دوره کار آموزی ثبت نام شده‌اند. سازمان بین‌المللی مهاجرت تاکید کرد که طی نُه ماه گذشته این نهاد بین‌المللی از کسب‌وکار ۲۳۸ شهروند افغانستان با فراهم‌سازی ابراز پشتی‌بانی کرده است. از این میان، ۱۲۸ تن مرد و بقیه زنان هستند. باید گفت که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، این گروه به استثنای صحت، زنان را از کار کردن در سایر بخش‌ها محروم کرده‌اند. در کنار این، طی بیش از سه سال گذشته این گروه شمار زیادی از کارمندان مرد در نظام پیشین را به بهانه‌های مختلف از ادارات دولتی برکنار کرده است. این در حالی است که ماه گذشته خورشیدی هم سازمان بین‌المللی مهاجرت اعلام کرده بود که این نهاد طی یک سال گذشته برای یک هزار و ۵۰۰ خانواده آسیب‌دیده زمین‌لرزه هرات سرپناه فراهم کرده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 85 بازدید

وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست در تازه‌ترین اعلام کرده است که در حال حاضر سه هزار و ۲۰۰ مرکز درمان سوءتغذیه در سراسر افغانستان فعال است. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه با نشر پیام ویدیویی گفته است که در این مراکز به کودکان و مادران مبتلا به سوءتغذیه خدمات درمانی ارائه می‌شود. آقای امرخیل تاکید کرد که تعداد این مراکز در زمان حکومت پیشین افغانستان حدود دو هزار مرکز بود. وی افزود که در شش ماه اخیر حدود ۹۳۴ هزار کودک مبتلا به سوءتغذیه متوسط و حاد در این مراکز صحی درمان شده‌اند. سخنگوی وزارت صحت عامه می‌گوید که از این میان ۶۰۰ هزار نفر مبتلا به سوءتغذیه متوسط و ۲۳۴ هزار مبتلا به سوءتغذیه حاد بودند. او گفت که وزارت صحت عامه‌ی حکومت فعلی تلاش می‌کند که مراکز درمان سوءتغذیه و خدمات داخل بستر را در سراسر کشور افزایش دهد. شرافت زمان امرخیل گفت که حکومت فعلی در سه سال اخیر ۳۵۰ مرکز جدید برای درمان سوءتغذیه ایجاد کرده و همچنان به مناطق دوردست توجه ویژه می‌کند. در حالی وی از افزایش مراکز درمان سوءتغذیه خبر می‌دهد که براساس آمار سازمان ملل متحد، حدود چهار میلیون کودک، نوزاد و مادر شیرده در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه هستند. همچنین شاخص جهانی گرسنگی نیز در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که ۳۰.۸ درصد جمعیت افغانستان دچار سوءتغذیه هستند و کودکان در این کشور به‌دلیل ابتلاء به سوءتغذیه نسبت به سن خود قدکوتاه‌تر هستند. فقر اقتصادی و کاهش میزان دسترسی مردم به مراکز و خدمات صحی از عوامل اصلی ابتلای کودکان و مادران شیرده به سوءتغذیه گفته می‌شود. این در حالی است که چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 79 بازدید

فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر اعلام کرده است که ۳.۲ میلیون کودک زیر سن پنج سال و ۸۴۰ هزار زن باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که بحران سوءتغذیه در میان کودکان، زنان باردار و شیرده، تحت حاکمیت حکومت سرپرست افزایش یافته است. در بخشی از این گزارش، آمده است که ولایت‌های قندهار و پکتیکا گواه بیش‌ترین افراد مبتلا به سوءتغذیه است. براساس این گزارش در قندهار ۱۳۰ هزار و ۳۸۶ کودک زیر سن پنج سال و ۴۱ هزار و ۳۵۴ زن باردار و شیرده به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند. همچنان در بند دیگر گزارش آمده است که ۴۷ هزار و ۶۴۷ کودک و ۱۷ هزار و ۵۸ زن در پکتیکا نیز با سوءتغذیه حاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند. فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر در گزارش خود تصریح کرده که مرگ‌ومیر کودکان و زنان، ناشی از سوءتغذیه در قندهار و پکتیکا ۶.۴ درصد و در سایر نقاط کشور سه درصد است. این نهاد با ابراز نگرانی افزوده که از ماه می تا سپتامبر سال جاری،شمار مبتلایان سوءتغذیه به‌طور قابل توجهی افزایش یافته و وضعیت به سطح “نگران‌کننده‌ای” رسیده است. در این گزارش بحران اقلیمی، کاهش کمک‌های بشردوستانه و هم‌چنان افزایش سطح فقر در میان خانواده‌ها از عوامل مهم بلند رفتن آمار سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده عنوان شده است. این در حالی است که چند ماه پیش نیز برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده بود که سه میلیون کودک در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا هستند. چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 105 بازدید

فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بحران سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده در افغانستان به شدت افزایش یافته است. این نهاد امروز (دوشنبه، ۳۰ میزان) با نشر گزارشی گفته است که در حال حاضر ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال و ۸۴۰ هزار زن باردار و شیرده در افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. در گزارش آمده است که از این میان حدود ۱.۷ میلیون کودک از سوءتغذیه حاد شدید و عوارض صحی مرتبط با آن رنج می‌برند. فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر تاکید کرد که ولایت‌های قندهار و پکتیکا گواه بیش‌ترین افراد مبتلا به سوءتغذیه است. در ادامه آمده است که در قندهار ۱۳۰ هزار و ۳۸۶ کودک زیر پنج سال و ۴۱ هزار و ۳۵۴ زن باردار و شیرده به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند. این نهاد افزود که همچنان ۴۷ هزار و ۶۴۷ کودک و ۱۷ هزار و ۵۸ زن در پکتیکا با سوءتغذیه حاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در بخشی از گزارش آمده است که مرگ‌ومیر کودکان و زنان ناشی از سوءتغذیه در قندهار و پکتیکا ۶.۴ درصد و در سایر نقاط کشور سه درصد بوده است. فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر می‌گوید که از ماه می الی سپتامبر سال جاری میلادی، شمار افراد مبتلا به سوءتغذیه در کشور به‌گونه بی‌پیشنه‌ای افزایش یافته است. بحران اقلیمی، کاهش کمک‌های بشردوستانه و همچنان افزایش سطح فقر در میان خانواده‌ها از عوامل مهم بلند رفتن آمار سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده افغان عنوان شده است. این در حالی است که چند ماه پیش نیز برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده بود که سه میلیون کودک در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا هستند. چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 87 بازدید

کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اعلام کرده است که بیش از ۱.۶ میلیون شهروند افغانستان از سال ۲۰۲۱ به‌خاطر «امنیت و حفاظت‌شان»  به ایران و پاکستان مهاجرت کردند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که این دو کشور همسایه میزبان بیش از هشت میلیون شهروند افغانستانی هستند. درگزارش آمده است که شهروندان افغانستان در سال جاری بزرگترین جمعیت پناهندگان در سطح جهان شده‌اند و از پناه‌جویان سوریه پیشی گرفته‌اند. کمیشنری عالی سازمان ملل تاکید کرد که در نیمه اول سال ۲۰۲۴، بیش از ۱۵۶۷ هزار شهروند افغانستان از پاکستان به کشورشان بازگشته‌اند. ملل متحد گفته است که میزبانی  پاکستان نسبت به افرادی که نیاز به پناهندگی داشتند، در سال ۲۰۲۳ به دلیل اجرای طرح «بازگشت اجباری شهروندان خارجی غیرقانونی» توسط دولت به چالش کشیده شد. پاکستان قصد داشت بیش از یک میلیون شهروند خارجی بدون مدارک معتبر را به کشورشان بازگرداند. در گزارش آمده است: « بازگشت اجباری شهروندان خارجی غیرقانونی، حدود ۶۴۷ هزار شهروند افغانستان که بیشتر آنان فاقد مدارک بودند، به دلیل فشار و ترس از بازداشت تا پایان ماه جون سال ۲۰۲۴ به افغانستان بازگشتند.» در ادامه آمده است که ایران در حال حاضر بزرگترین میزبان پناهندگان در جهان است و جمعیتی حداقل ۳.۸ میلیون پناهنده و افراد شبیه پناهنده را در خود جای داده است. براساس گزارش، این آمار شامل بیش از یک میلیون نفری می‌شود که از سال ۲۰۲۱ به این کشور وارد شده‌اند. این در حالی است که مهاجران افغانستان در کشورهای میزبان به‌طور مداوم نگرانی‌های خود را نسبت به بدرفتاری دولت‌های میزبان و چالش‌های موجود مطرح کرده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 78 بازدید

شاخص جهانی فقر در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۷۰ درصد از کودکان زیر ۱۸ سال در افغانستان در فقر به سر‌ می‌برند. شاخص جهانی فقر، برنامه توسعه سازمان ملل متحد و ابتکار فقر و توسعه انسانی دانشگاه آکسفورد با نشر گزارش مشترک‌ گفته‌اند که افغانستان حدود ۵ میلیون کودک فقیر بیشتر از بزرگسالان دارد. در گزارش آمده است که به طور دقیق، ۱۵.۵ میلیون کودک و ۱۰.۸ میلیون بزرگسال در افغانستان در فقر به سر می‌برند. در ادامه آمده است که محرومیت از آموزش و سوءتغذیه از عوامل اصلی فقر در میان کودکان افغانستان است که ۵۲.۳ درصد از خانوارهای فقیر در افغانستان با کودکی زندگی می‌کنند که از حضور در مکتب محروم است، و ۴۴.۲ درصد از خانوارهای فقیر با کودکی زیر ۵ سال که دچار سوءتغذیه است، زندگی می‌کنند. این گزارش همچنان بر وضعیت فقر در افغانستان تمرکز دارد و نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۵/۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲/۲۰۲۳ میلادی ۵.۳ میلیون نفر به فقر چندبعدی سقوط کرده‌اند. ملل متحد در آخرین به‌روزرسانی شاخص فقر چندبعدی جهانی اعلام کرده است که حدود ۶۴.۹ درصد از جمعیت افغانستان در سال ۲۰۲۲/۲۰۲۳ میلادی در فقر زندگی می‌کردند. این گزارش نشان می‌دهد که ۴۵۵ میلیون نفر از فقیرترین افراد جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که درگیر درگیری‌های خشونت‌آمیز هستند، و این مسئله باعث کندی یا حتی معکوس شدن روند کاهش فقر شده است. بر اساس گزارش، کشورهایی که درگیری‌های مسلحانه را تجربه می‌کنند، به طور کلی کاهش فقر کندتری دارند و سطح فقر در این کشورها اغلب در بالاترین حد باقی می‌ماند. همچنین این گزارش با بررسی آماری فقر چندبعدی در ۱۱۲ کشور جهان و بررسی وضعیت ۶.۳ میلیارد نفر از جمعیت جهانی، تجزیه و تحلیلی دقیق از رابطه بین درگیری‌های مسلحانه و فقر ارائه کرده است. بر اساس یافته‌های جدید، ۱.۱ میلیارد نفر در سراسر جهان در فقر شدید زندگی می‌کنند که ۴۰ درصد از آنان در کشورهایی زندگی می‌کنند که با درگیری، شکنندگی یا صلح ناپایدار مواجه هستند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 75 بازدید

برنامه جهانی غذا در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افغانستان به کانون گرسنگی در جهان مبدل شده است و سه چهارم کل جمعیت این کشور نمی‌توانند یک وعده غذای درست بخورند. هسیاو وی لی، رییس برنامه جهانی غذا در افغانستان هشدار داده است که حدود ۲۷ میلیون نفر نمی‌توانند غذای کافی بخورند و خانواده‌ها در سراسر این کشور برای سپری کردن زمستان، به کمک‌های فوری غذایی دوامدار نیاز دارند. همچنین فلیپ کروپف، سخنگوی این نهاد به رسانه‎‌ها گفته است که برنامه جهانی غذا برای ادامه فعالیت در ۶ ماه آینده در افغانستان به بیش از ۶۰۰ میلیون دلار نیاز دارد. او تاکید کرد که به لطف کمک دولت چین، توانسته در یک ماه گذشته به ۳۵ هزار خانواده در سراسر افغانستان کمک غذایی توزیع کند. این در حالی است که سال گذشته برنامه جهانی غذا به‌دلیل نداشتن بودجه، «ده میلیون نفر» را از فهرست دریافت کنندگان کمک‎‌هایش در افغانستان بیرون کرد و‌ تابستان امسال یازده میلیون نفر از دریافت کمک ها محروم شدند، از جمله دو میلیون مادر و کودکان‌شان که هیچ مواد غذایی ویژه برای مقابله با سوء تغذیه دریافت نکرده‌اند. چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

ادامه مطلب