برنامه جهانی غذا (WFP) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۱۴.۸ میلیون شهروندان افغانستان در زمستان پیش‌رو به کمک‌های فوری نیاز دارند. این نهاد امروز (دوشنبه، ۲۱ عقرب) با نشر گزارش ماه اکتوبر خود گفته است که ناامنی غذایی در افغانستان نسبت به سال ۲۰۲۳ میلادی کاهش یافته است. در گزارش آمده است که با نزدیک شدن زمستان برنامه جهانی غذا، ۸۵ درصد از منابع غذایی مورد نظر خود را برای نیازمندان در افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست فراهم کرده است. در ادامه آمده است که این نهاد بین‌المللی کمک‌های زمستانی خود را برای حمایت از امنیت غذایی ۶.۲ میلیون آسیب‌پذیر در کشور افزایش می‌دهد. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که تا اکنون برای ۲.۶ میلیون نیازمند کمک شده است. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که از آغاز سال جاری میلادی الی ماه اکتوبر حدود ۱۱.۶ میلیون تن با ناامنی غذایی روبرو بودند. این سازمان می‌گوید که این نهاد برای حمایت از افراد آسیب‌پذیر در افغانستان به ۷۸۷ میلیون دالر نیاز دارد. در ادامه آمده است که برنامه جهانی غذا به هدف رسید‌گی به افراد نیازمند در فصل زمستان، تا اکنون ۵۲ هزار و ۶۱۰  تُن مواد غذایی را برای ۱.۵ میلیون تن در ولایت‌های که گواه برف‌باری شدید است، ارسال کرده است. در گزارش برنامه جهانی غذا آمده است که ولایت‌های بدخشان، بامیان، غور و دایکندی برای ارسال مواد غذایی در اولویت این نهاد بین‌المللی قرار دارد. همچنین برنامه جهانی غذا پیش‌بینی کرده است که در سال ۲۰۲۵ حدود ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال و ۱.۱۵ میلیون زن باردار و شیرده از سوءتغذیه حاد رنج خواهند برد. برنامه جهانی غذا با اشاره به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست افزوده است که تأمین امنیت کارمندان زن از اولویت‌های این نهاد است. این در حالی است که چند روز پیش نیز برنامه جهانی غذا بحران اقلیمی را یک «واقعیت تلخ» افغانستان عنوان کرده بود.

سفارت آمریکا در افغانستان می‌گوید که دانش‌جویان افغانستانی به‌ویژه دختران، با وجود چالش‌ها به پیش‌رفت در زمینه‌های بهداشت، آموزش و توسعه ادامه می‌دهند. این سفارت‌خانه نقش علم و دانش‌مندان را در شکل‌دهی به آینده‌ای روشن برای افغانستان مهم عنوان کرده است. سفارت آمریکا در افغانستان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود به مناسبت روز جهانی علم، گفته است که به حمایت خود از دانش‌جویان و دانش‌مندان این کشور ادامه می‌دهد. در بخشی از اعلامیه آمده است: «ما به حمایت از کار دانش‌مندان، دانش‌جویان و مبتکران ادامه می‌دهیم، زیرا علم کلید صلح و رفاه است.» از روز جهانی علم برای صلح و توسعه، هر سال در 10 نوامبر تجلیل می‌شود. در این روز بر اهمیت علم در جامعه و ضرورت مشارکت عموم مردم در بحث‌های مربوط به مسایل علمی تازه تاکید دارد. همچنین این روز بر ارتباط عمیق علم با زندگی روزمره‌ی افراد اشاره می‌کند. هدف از این روز، ایجاد پیوندی نزدیک‌تر میان علم و جامعه و آگاه‌سازی مردم از دستاوردهای علمی است. همچنان این روز بر نقش حیاتی دانش‌مندان در پیش‌رفت و آینده کشورهای مختلف تاکید می‌کند. این روز در حالی فرا رسیده است که اکنون یک هزار و ۱۴۷ روز می‌شود، دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان از رفتن به مکتب محروم هستند. این موضوع باعث شده است که میلیون‌ها دختر افغانستانی از آموزش باز بمانند.

سازمان جهانی خوراک و کشاورزی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که برای دو هزار ۳۳۵ زن‌ سرپرست در نورستان، ابزار باغبانی و بذری کمک کرده است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این کمک‌ها، با حمایت اداره‌ی توسعه‌ی بین‌المللی ایالات متحده‌ی آمریکا ارائه شده است. در ادامه آمده است که این کمک‌ها در چهار ولسوالی (کامدیش، برگیمتال، دوآب و ندول) به زنان سرپرست توزیع شده است. سازمان جهانی خوراک و کشاورزی تاکید کرد که ۳۸۵ زن دیگر بسته‌های پرورش سمارق توزیع شده است. در ادامه آمده است که هدف از این کمک‌ها را بهبود امنیت غذایی و تغذیه در جمعیت‌های روستایی این کشور عنوان کرده است. قابل ذکر است که بیش‌ترین جمعیت افغانستان در روستاها زندگی می‌کنند و زندگی آنان کشاورزی وابسته است. این در حالی است که برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان ششمین کشور متاثر از تغییرهای آب‌وهوایی‌ست. بر اثر بحران آب‌وهوایی، بخش زراعت این کشور متاثر شده که سبب تشدید گرسنگی شده است. پیش از این نیز، نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد به زنان روستایی در بخش‌های مختلف کمک کرده است.

استفانی لوز، رییس برنامه اسکان بشری ملل متحد در افغانستان می‌گوید که بسیاری از شهروندان روستانشین کشور به شهرها رو آورده‌ و نقل مکان می‌کنند. خانم لوز فرصت‌های شغلی، امرار معاش، آموزش بهتر و کسب درآمد را از دلایل عمده روآوردن شهروندان افغانستان به شهرها عنوان می‌کند. او تاکید کرد که وضعیت زنان و دختران افغانستان «وخیم» است و این بخشی از چالش پیش‌روی کار آنان است. رییس برنامه اسکان بشری سازمان ملل متحد در افغانستان گفت: «حکومت سرپرست قوانینی وضع کرده است که زنان را از زندگی عمومی محروم می‌کنند.» وی افزود: «از یک طرف اطمینان از این‌که زنان هنوز هم می‌توانند برخی از فضاهای عمومی داشته باشند، بسیار مهم است؛ اما در عین حال به طور خاص مهم است که به آنان دسترسی داشته باشیم تا اطمینان حاصل شود که مکان مناسب برای آنان تهیه می‌شود.» استفانی لوز می‌گوید که هم اکنون سازمان ملل متحد در مورد چگونگی ایجاد فضاهایی که از نظر فرهنگی در محیط کنونی پذیرفته شده باشد و همچنین فضایی فراهم شود که زنان بتوانند بیرون از خانه خود ملاقات کنند و راه هایی برای خروج از خانه داشته باشند، در حال رایزنی است. در حالی این مقام سازمان ملل، وضعیت زنان و دختران افغانستان وخیم عنوان می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره شان بر کشور، محدودیت‌های شدیدی را بر زنان و دختران در کشور اعمال کرده است. حکومت سرپرست زنان و دختران را از تحصیل، کار و آزادی رفت‌وآمد و همچنین بلند کردن صدای خود در خارج از خانه منع کرده است. همچنین اخیراً اداره بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) گفته است که قانون جدید حکومت فعلی، حقوق اساسی شهروندان افغانستان را محدود کرده است.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگی در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۲۰ زن در ولایت دایکندی از دوره‌ی قابلگی دوساله فارغ شدند. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۱۵ عقرب) گفته است که این برنامه‌ی آموزشی با پشتیبانی اتحادیه اروپا، توسط کمیساریای عالی سازمان ملل و موسسه «خدمات اجتماعی و تخنیکی وطن» مدیریت می‌شود. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که هدف این برنامه مقابله با میزان بالای مرگ‌ومیر مادران و کودکان است. در ادامه آمده است که یک برنامه‌ی جدید آموزشی برای گروه دیگر از قابله‌ها آغاز شده است. برنامه‌ی آموزش قابلگی در ولایت بامیان نیز برگزاری شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست افغانستان تحصیل زنان در دانشگاه‌ها و مکاتب بالاتر از صنف ششم را منع کرده است. با ادامه‌ی ممنوعیت تحصیل زنان، افغانستان با بحران کمبود پرسنل صحی زن مواجه می‌شود. در حال حاضر نیز مراکز صحی با کمبود داکتران زن مواجه‌اند. ولایت دایکندی، یکی از ولایات عقب‌مانده در مرکز افغانستان می‌باشد، مردم این ولایت و به ویژه زنان به خدمات صحی با کیفیت دسترسی ندارند.

بخش ورزشی شبکه خبری اسکای گزارش داده است که حکومت سرپرست پس از برگشت به قدرت، در کنار منع زنان از آموزش، پارک‌ها و دفاتر، زنان را از ورزش نیز منع کردند و برخی از ورزشکاران زن مجبور شدند، لباس‌های ورزشی خود را بسوزانند تا شناسایی نشوند. شبکه خبری اسکای گزارش داده است که پس از حاکمیت دوباره حکومت فعلی تیم کریکت زنان افغانستان، کشور را ترک کرد و به پاکستان پناه بردند. سپس ویزه اضطراری استرالیا را دریافت کردند و اکثر آنان اکنون در این کشور زندگی می‌کنند؛ اما پس از سه سال، وضعیت آن‌ها همچنان همان‌گونه باقی مانده است و به گفته شبکه اسکای، از جامعه بین‌المللی نیز ناامید شدند. در ادامه آمده است که عفو بین‌الملل نیز خواستار توجه شورای بین‌المللی کریکت (آی‌سی‌سی) به وضعیت تیم کریکت زنان شده شده است و از آن‌ها خواست تا به حمایت از این تیم ادامه دهند. همچنین پیش از این استفن کوکبرن، رییس عدالت اقتصادی و اجتماعی عفو بین‌الملل گفته است: «تیم کریکت زنان افغانستان نمادی از زنان این کشور است و جامعه کریکت بین‌المللی به این ورزشکاران پیشگام بدهکار است تا حمایتی که شایسته آن هستند را نشان دهد. این حمایت می‌تواند پیامی قاطع درباره اجماع جهانی در مورد محکومیت رفتار وحشتناک با این زنان ارسال کند.» او می‌افزاید که آی‌سی‌سی به درستی تعهد به ارزش‌های ضد تبعیض را پذیرفته است، باید از نادیده گرفتن تیم شجاع زنان افغانستان دست بکشد و به ارائه حمایت و به‌ رسمیت شناختن مناسب آنان بپردازد. این در حالی است که در ماه نوامبر سال ۲۰۲۱ میلادی، رییس شورای جهانی کریکت گفته بود که این شورا متعهد است به حمایت از توسعه کریکت مردان و زنان در افغانستان ادامه دهد. گفتنی است که این اولین بار نیست که چنین درخواستی از سوی نهادهای حقوق بشری مطرح می‌شود. دیدبان حقوق بشر نیز در سال ۲۰۲۳ وضعیت زنان در حاکمیت حکومت فعلی را «شکلی از آپارتاید جنسیتی» توصیف کرد.